Interpretacja indywidualna z dnia 8 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.585.2023.2.MR
Temat interpretacji
Sposób opodatkowania powrotnego przemieszczenia towarów z Niemiec do Polski.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 grudnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 1 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu opodatkowania powrotnego przemieszczenia towarów z Niemiec do Polski. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 lutego 2023 r. (wpływ 19 lutego 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pani A prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną jako podatnik podatku od towarów i usług, jest również zarejestrowana jako wewnątrzwspólnotowy dostawca towarów. Na terenie Republiki Federalnej Niemiec posiada oddział zarejestrowany jako niemiecki podatnik podatku od towarów i usług pod nr (…). W ramach prowadzonej działalności, przesuwa nabyte w Polsce towary na polski nr NIP do oddziału położonego na terytorium Niemiec, w celu ich odsprzedaży na rynku niemieckim. W większości są to przesunięcia pod konkretne zamówienia złożone do niemieckiego oddziału jednostki. Przesunięcia takie wykazuje w deklaracji JPK_VAT jako dostawę wewnątrzwspólnotową.
Zdarza się, że niemiecki kontrahent rezygnuje z zakupu na terytorium Niemiec i wówczas przesunięte towary są zwracane do magazynu zlokalizowanego na terytorium Polski.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
1. Czy jest Pani zarejestrowana do celów VAT na terytorium Niemiec?
Odpowiedź Wnioskodawcy:
Tak, jestem zarejestrowana do celów VAT na terytorium Niemiec.
2. Czy dostawy towarów z magazynu w Polsce do magazynu w Niemczech, których dotyczy wniosek, są dokonywane na rzecz konkretnego nabywcy w celu przeniesienia na tego nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel?
Odpowiedź Wnioskodawcy:
Dostawy, których dotyczy wniosek, są wysyłane zbiorczo z magazynu na terytorium Polski do magazynu na terytorium Niemiec i stamtąd kolejno jednostkowo przesyłane do konkretnych nabywców na konkretne zamówienia produktów, w celu przeniesienia na tych nabywców prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.
3. Czy z tytułu dostaw dokonanych na rzecz kontrahenta, wystawia Pani faktury na kontrahenta?
Odpowiedź Wnioskodawcy:
W zakresie przesunięć międzymagazynowych polsko-niemieckich i niemiecko-polskich wystawiane są dokumenty magazynowe, natomiast dokumentami potwierdzającymi dostawę na rzecz konkretnych nabywców są faktury imienne wystawiane z uwzględnieniem nr NIP zarejestrowanego w Niemczech. W przypadku zwrotów towarów od konkretnych nabywców do magazynu na terytorium Niemiec, wystawiane są korekty uprzednio wystawianych faktur.
4. Czy w momencie przemieszczenia towaru z Niemiec do Polski będzie Pani właścicielem zwróconego towaru?
Odpowiedź Wnioskodawcy:
Tak, towar stanowi moją własność zarówno, gdy znajduje się w magazynie na terytorium Polski jak i Niemiec.
5. Czy zwrócone towary są później wykorzystywane przez Panią w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej?
Odpowiedź Wnioskodawcy:
Tak, zwrócone towary są później ponownie przekazane do sprzedaży w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.
Pytanie
Czy zwrot (przesunięcie) towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski, powinien zostać ujęty w JPK-VAT jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub czy występuje obowiązek skorygowania uprzednio dokonanej dostawy?
Państwa stanowisko w sprawie
Powtórne przesunięcie towaru z magazynu zlokalizowanego na terytorium Republiki Federalnej Niemiec do magazynu zlokalizowanego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej należy uznać jako zwrot towaru, a w konsekwencji wartość zwracanych produktów winna zostać ujęta w JPK-VAT jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności, ale tylko wówczas, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Według art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy:
Przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).
Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:
Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).
W myśl art. 2 pkt 4 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1)nabywcą towarów jest:
a)podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b)osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
-z zastrzeżeniem art. 10;
2)dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Jednocześnie, art. 11 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Przy czym, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy:
Przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy:
1) towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz;
2) przemieszczenie towarów następuje w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość;
3) towary są przemieszczane na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie części transportu pasażerów, o której mowa w art. 22 ust. 5, z przeznaczeniem dokonania ich dostawy przez tego podatnika lub na jego rzecz na pokładach tych pojazdów;
4) towary mają być przedmiotem czynności odpowiadającej eksportowi towarów dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju;
5) towary mają być przedmiotem czynności odpowiadającej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 i 2, dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane na terytorium kraju;
6) towary mają być przedmiotem wykonanych na terytorium kraju na rzecz tego podatnika usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione;
7) towary mają być czasowo używane na terytorium kraju w celu świadczenia usług przez tego podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu;
8) towary mają być czasowo używane przez tego podatnika na terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła;
9) przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej.
Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 1, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
Wskazać również należy, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Jednocześnie, stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.
Zatem, co do zasady, przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, w przypadku gdy w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy następuje wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.
Natomiast w myśl art. 13 ust. 3 ustawy:
Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Powołany art. 13 ust. 3 ustawy rozszerza więc pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych (pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju Unii Europejskiej, które mają służyć działalności gospodarczej podatnika. W takim przypadku dostawca pełni jednocześnie rolę nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.
W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest – w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.
Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
W myśl art. 99 ust. 7c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.
Jak stanowi art. 99 ust. 11c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.
W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3)kontrahentów;
4)dowodów sprzedaży i zakupów.
Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.
Należy mieć na uwadze, że podatek VAT jest podatkiem opartym na zasadzie samoobliczania, co oznacza, że wysokość ewentualnego zobowiązania podatkowego deklaruje pierwotnie sam podatnik. Zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług powstają bowiem na mocy zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, bez potrzeby wydawania decyzji przez organy podatkowe.
Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną jako podatnik podatku od towarów i usług, jest również zarejestrowana jako wewnątrzwspólnotowy dostawca towarów. Na terenie Republiki Federalnej Niemiec posiada oddział zarejestrowany jako niemiecki podatnik podatku od towarów i usług pod nr (…). W ramach prowadzonej działalności, przesuwa nabyte w Polsce towary na polski nr NIP do oddziału położonego na terytorium Niemiec, w celu ich odsprzedaży na rynku niemieckim. Towary są wysyłane zbiorczo z magazynu na terytorium Polski do magazynu na terytorium Niemiec, a następnie jednostkowo przesyłane do konkretnych nabywców na konkretne zamówienia produktów. Zdarza się, że niemiecki kontrahent rezygnuje z zakupu na terytorium Niemiec i wówczas przesunięte towary są zwracane do magazynu zlokalizowanego na terytorium Polski. W przypadku zwrotów towarów od konkretnych nabywców do magazynu na terytorium Niemiec, wystawiane są korekty uprzednio wystawianych faktur. Zwrócone towary są później ponownie przekazane do sprzedaży w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.
Pani wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy zwrot (przesunięcie) towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski, powinien zostać ujęty w JPK-VAT jako nietransakcyjna wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub czy występuje obowiązek skorygowania uprzednio dokonanej dostawy.
W analizowanej sprawie, w ramach prowadzonej działalności, przesuwa Pani nabyte w Polsce towary na polski nr NIP do oddziału położonego na terytorium Niemiec, w celu ich odsprzedaży na rynku niemieckim. Towary są wysyłane zbiorczo z magazynu na terytorium Polski do magazynu na terytorium Niemiec i stamtąd kolejno jednostkowo przesyłane do konkretnych nabywców na konkretne zamówienia produktów, w celu przeniesienia na tych nabywców prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Dokumentami potwierdzającymi dostawę na rzecz konkretnych nabywców są faktury wystawiane z uwzględnieniem numeru NIP zarejestrowanego w Niemczech. W przypadku zwrotów towarów od konkretnych nabywców, towary te są zwracane do magazynu w Niemczech, a następnie przesuwane do magazynu zlokalizowanego na terytorium Polski. Jednocześnie, jak wynika z treści wniosku, zwrócone przez nabywców towary stają się ponownie Pani własnością na terytorium Niemiec. Jak bowiem wskazano we wniosku, w momencie przemieszczenia towaru z Niemiec do Polski, jest Pani właścicielem zwróconego towaru. Zwrócone towary są później ponownie przekazane do sprzedaży w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.
Powyższe wskazuje, że przemieszcza Pani z terytorium Niemiec na terytorium Polski towary, które są Pani własnością oraz będą służyć Pani działalności gospodarczej. Należy zaznaczyć, że w analizowanej sprawie, w przypadku, gdy powrotnie przemieszczany towar należy do podatnika (do Pani), to jego przemieszczenie z terytorium Państwa członkowskiego (Niemcy) na terytorium kraju, należy uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, jak już wyżej wskazano, przemieszczenie towarów traktowane jest jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wtedy, gdy przemieszczane towary są własnością podatnika, który wszedł w ich posiadanie na terytorium państwa członkowskiego, z którego towary te są transportowane do Polski i będą wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Podkreślić również należy, że w analizowanych okolicznościach sprawy, nie można mówić o zwrocie towarów.
W tym miejscu wskazać należy, że według Słownika Języka polskiego PWN (dostępnego na stronie: https://sjp.pwn.pl/), pojęcie „zwrócić” oznacza „oddać komuś jego własność”. Zatem, przez zwrot towarów należy rozumieć oddanie/zwrócenie rzeczy pierwotnemu sprzedawcy. Tym samym, zwrot nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarem na nowego właściciela. W przypadku zwrotu, nie mamy do czynienia z dostawą, a jedynie ze zwrotnym przeniesieniem prawa do dysponowania towarem jak właściciel z nabywcy na sprzedawcę, który dokonał pierwotnej dostawy towaru.
Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy, należy wskazać, że przedmiotowe towary nie są transportowane do magazynu w Polsce w ramach nabycia od odrębnego podmiotu. Wskazała Pani, że towary stanowią Pani własność zarówno, gdy znajdują się w magazynie na terytorium Polski, jak i Niemiec. Zatem jest Pani właścicielem towarów, które zostały przemieszczone na terytorium Niemiec, a następnie sprzedawane do konkretnych nabywców, jak również towarów, które zostały na terytorium Niemiec zwrócone i przemieszczone z powrotem z Pani magazynu w Niemczech do Pani magazynu na terytorium Polski. Tym samym, zarówno przemieszczenie towarów z Polski do Niemiec, jak również z Niemiec do Polski, następuje w ramach Pani działalności gospodarczej. Skoro przemieszczenie następuje w ramach Pani działalności gospodarczej, nie można mówić, że następuje ich zwrot.
W konsekwencji powrotne przesunięcie towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski, powinno być przez Panią ewidencjonowane oraz ujęte w JPK-VAT jako nietransakcyjne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, opodatkowane na terytorium Polski.
Tym samym, Pani stanowisko jest nieprawidłowe.
W odniesieniu natomiast do Pani wątpliwości dotyczących obowiązku skorygowania dokonanych dostaw towarów należy wskazać, że o sposobie rozliczania zwrotu towarów dokonanego przez nabywców na terytorium Niemiec, przesądzają przepisy obowiązujące na terytorium tego kraju, tj. Niemiec.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).