Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy planowanej transakcji wniesienie aportem składników majątkowych i niemajątkowych do Spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 16 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy planowanej transakcji wniesienie aportem składników majątkowych i niemajątkowych do Spółki. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 lutego 2024 r. (wpływ 23 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także jako Podatnik) prowadzi działalność na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (…).

Wnioskodawca aktualnie prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z dnia 16 grudnia 2022 r. – Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej jako: „ustawa o PIT”). Formą opodatkowania Wnioskodawcy jest podatek liniowy. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Przeważającą działalnością Wnioskodawcy jest działalność przypisana do kodu PKD 47.11.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Pozostałą działalnością Wnioskodawcy jest:

·47.25.Z Sprzedaż detaliczna napojów alkoholowych i bezalkoholowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

·47.75.Z Sprzedaż detaliczna kosmetyków i artykułów toaletowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

·47.76.Z Sprzedaż detaliczna kwiatów, roślin, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

·47.78.Z Sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

·47.91.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet;

·68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionym.

Przedmiotem przeważającej działalności Podatnika jest sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Na dzień złożenia tego wniosku Wnioskodawca prowadzi X sklepów. Y z nich są zlokalizowane w nieruchomościach własnych Wnioskodawcy, a Z z nich są zlokalizowane w nieruchomościach należących do podmiotów niepowiązanych z Wnioskodawcą i udostępnione na podstawie umów najmu.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się również najmem nieruchomości własnych, które stanowią jego środki trwałe ujawnione w prowadzonej ewidencji środków trwałych. Spośród (…) nieruchomości Wnioskodawcy (…). W pozostałych nieruchomościach mieszczą się sklepy, magazyny oraz biura własne Wnioskodawcy.

W związku z planowanym rozwojem prowadzonej działalności gospodarczej oraz wzmocnieniem procesów zarządczych, Wnioskodawca planuje jej podzielenie, poprzez wyodrębnienie jej dwóch kluczowych zakresów (określonej również wskazanymi powyżej grupowaniami PKD). Wnioskodawca planuje wnieść zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa dotyczącą sprzedaży detalicznej określonej w dziale 47 klasyfikacji PKD – handel detaliczny, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi. Podatnik planuje wniesienie jej aportem do zarejestrowanej oraz funkcjonującej w obrocie gospodarczym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Natomiast zakres działalności określonej w grupie 68.2. klasyfikacji PKD – wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi Wnioskodawca planuje dalej prowadzić w dotychczasowej formie w ramach indywidualnej (jednoosobowej) działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zamierza wyodrębnić z prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej zespół składników majątkowych i niemajątkowych związany ze sprzedażą detaliczną prowadzoną w łącznie X sklepach i wnieść go w drodze wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Spółka), której będzie wspólnikiem na moment wniesienia aportu. Po dokonaniu aportu Wnioskodawca nie zamierza już prowadzić sprzedaży detalicznej w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a jedynie świadczyć usługi w zakresie najmu oraz zarządzania nieruchomościami.

Celem planowanego aportu jest między innymi konsolidacja majątku i działalności operacyjnej w zakresie sprzedaży detalicznej w jednym podmiocie, co ma pozwolić na zwiększenie zdolności kredytowej i inwestycyjnej, usprawnienie organizacji pracy i wykreowanie wśród klientów wizerunku przedsiębiorstwa skupiającego się na działalności handlowej. Nie bez znaczenia jest również fakt istotnego ułatwienia procesu sukcesji lub też późniejszej sprzedaży funkcjonującej spółki zajmującej się sprzedażą detaliczną w sieci sklepów.

Wniesiony w drodze wkładu niepieniężnego zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie obejmował:

1)ogół praw i obowiązków (wraz z zobowiązaniami) z zawartych z kontrahentami umów handlowych, które będą niezakończone w dniu wniesienia wkładu niepieniężnego, w tym w szczególności umowy telekomunikacyjne, umowy obsługi prawnej i księgowej, umowy dostaw towarów, umowy ubezpieczeń, umowy najmu (stanowiące koszt prowadzonej działalności w zakresie sklepów) oraz związane z umową najmu umowy w zakresie dostaw wody, prądu i innych mediów oraz wywozu odpadów;

2)środki trwałe oraz wyposażenie stanowiące majątek jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy (…) – wszystkie składniki majątku wynikać będą z ewidencji środków trwałych oraz wyposażenia wg stanu na dzień wniesienia aportu;

3)wartości niematerialne i prawne niezbędne do prowadzenia działalności sklepowej – zgodnie z ewidencją wartości niematerialnych i prawnych wg stanu na dzień wniesienia aportu, jak również wartości niewykazane w tej ewidencji wynikające ze zdobytego doświadczenia w zakresie prowadzenia określonego rodzaju działalności (know-how);

4)towary handlowe pozostające na dzień wniesienia aportu na stanie magazynowym Podatnika;

5)umowy o pracę z osobami zatrudnionymi w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy w zakresie obsługi wszelkich procesów związanych ze sprzedażą detaliczną w sklepach, w tym umowy ze sprzedawcami i kasjerami – w związku z dokonaniem wkładu niepieniężnego, Spółka stanie się pracodawcą tych osób;

6)jeżeli wystąpią – inne umowy z osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej, przede wszystkim umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia) – dotyczące wyłącznie działalności polegającej na prowadzeniu sklepów.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1a.W ramach działalności Wnioskodawca posiada regulaminy organizacyjne dla Działu Sprzedaży Detalicznej oraz dla Działu Nieruchomościowego. Do każdego Działu przypisano określone składniki majątku oraz zasady gospodarowania nimi, wobec czego – zdaniem Wnioskodawcy – na płaszczyźnie organizacyjnej przenoszony zespół składników majątkowych oraz niematerialnych będzie faktycznie wyodrębniony ze względu na działalność operacyjną.

1b.Wnioskodawca na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo-księgowej (z uwagi na przekroczone limity wynikające z ustawy z dnia 29 września 1994 r. określone w art. 2 ust. 1 pkt 2 Wnioskodawca prowadzi księgi handlowe i stosuje przepisy tejże ustawy) identyfikuje związane z funkcjonowaniem tego zorganizowanego zespołu składników przychody, koszty, aktywa oraz zobowiązania – wobec czego należy uznać, że zespół będący przedmiotem aportu jest wyodrębniony finansowo. Przede wszystkim Wnioskodawca alokuje operacje wynikowe dotyczące Działu Nieruchomościowego w ramach pozostałej działalności operacyjnej. Jest zatem możliwe poznanie na bieżąco wyniku finansowego każdego Działu.

1c.Zdaniem Wnioskodawcy działalność w zakresie handlu detalicznego może realizować powierzone zadania gospodarcze niezależnie od tego, w jakim podmiocie się znajduje – do działalności tej przypisać można wierzytelności (należności oraz zobowiązania), składniki majątku (materialne – środki trwałe oraz wyposażenie; niematerialne – jak know-how), pracowników, rachunki bankowe oraz umowy (handlowe, o pracę, zlecenia itp.). Zatem Dział Sprzedaży Detalicznej może prowadzić działalność w każdym innym podmiocie prawnym, realizując samodzielnie zadania gospodarcze.

2.W odpowiedzi na pytanie o treści „Czy w związku z planowaną transakcją wszystkie składniki materialne i niematerialne przypisane do części przedsiębiorstwa dotyczącej sprzedaży detalicznej zostaną wniesione do spółki z o ograniczoną odpowiedzialnością; jeśli nie – prosimy wskazać, które z tych składników zostaną wyłączone z transakcji i dlaczego” Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca planuje przenieść do Spółki wszystkie materialne i niematerialne składniki majątku związane z działalnością w przedmiocie handlu, z tym jednak zastrzeżeniem, że nieruchomości, w których aktualnie prowadzone są sklepy, zostaną zachowane w ramach obecnie prowadzonej działalności gospodarczej, co wynika z modelu biznesowego, w którym w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej pozostanie Dział Nieruchomościowy.

3.Własność żadnej z nieruchomości nie zostanie przeniesiona, co wynika z modelu biznesowego przyjętego przez Wnioskodawcę, w którym w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej pozostanie Dział Nieruchomościowy. Spółka będzie wynajmowała te nieruchomości od Wnioskodawcy, który będzie je oddawał w najem w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej zarówno podmiotom niepowiązanym, jak i powiązanym (Spółce). W tym miejscu Wnioskodawca pragnie podkreślić, że najmem nieruchomości (aktualnie podmiotom niepowiązanym) występował do tej pory i będzie występował również po przeprowadzeniu planowanej transakcji.

4.W odpowiedzi na pytanie o treści „Czy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie kontynuowała działalność dotyczącą sprzedaży detalicznej prowadzoną obecnie przez Pana w dotychczasowym zakresie wyłącznie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem transakcji; jeśli nie – prosimy wskazać, jakie inne składniki majątkowe będą potrzebne do kontynuowania działalności” Wnioskodawca udzielił odpowiedzi, że:

Spółka będzie kontynuowała działalność w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzoną obecnie w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy przy pomocy składników majątku, które zostaną przeniesione w ramach planowanej transakcji, jak również – wedle zapotrzebowania – przy pomocy innych składników, w tym nieruchomości, które będą wynajmowane od Wnioskodawcy.

5.W odpowiedzi na pytanie o treści „Czy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności dotyczącej sprzedaży detalicznej w dotychczasowym zakresie wyłącznie na podstawie składników majątkowych będących przedmiotem transakcji” Wnioskodawca udzielił odpowiedzi, że:

Spółka, w ocenie Wnioskodawcy, będzie miała faktyczną zdolność prowadzić działalność (kontynuować działalność Wnioskodawcy obecnie realizowaną w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej) w zakresie handlu wyłącznie na podstawie składników będących przedmiotem planowanej transakcji przeniesienia majątku, jednakże z przyczyn biznesowych uzasadnione będzie wynajmować nieruchomości (zarówno od podmiotów niepowiązanych, jak i powiązanych, w tym od Wnioskodawcy).

6.W odpowiedzi na nasze pytanie: „Czy przejęcie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością pracowników zatrudnionych na umowę o pracę nastąpi na podstawie art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465)” Wnioskodawca wskazał, że:

W ocenie Wnioskodawcy, przejęcie przez Spółkę pracowników zatrudnionych na umowę o pracę nastąpi na podstawie art. 23(1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465).

Pytanie

Czy planowana transakcja przeniesienia na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością składników majątkowych i niemajątkowych wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego, może zostać zakwalifikowana jako wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm. – dalej jako: „ustawa o VAT”), w efekcie czego transakcja taka nie będzie podlegała pod opodatkowanie podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana transakcja polegająca na przeniesieniu przedstawionych w opisie stanu faktycznego składników majątkowych i niemajątkowych będzie miała za przedmiot zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie przepisów ustawy o VAT.

W przedmiocie podatku VAT należy wskazać na wstępie, że zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Definicja zawarta w przywołanym przepisie ustawy o VAT jest co do zasady zgodna z definicjami zawartymi w ustawach podatkowych, jakkolwiek warto odwołać się w przypadku podatku VAT do przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE i orzecznictwa TSUE (zwłaszcza wyr. z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01 Zita Modes Sàrl v Administration de l'enregistrement et des domaines).

Zgodnie z omawianą definicją zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest:

(i)organizacyjnie i finansowo wyodrębniony;

(ii)w istniejącym przedsiębiorstwie;

(iii)zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

(iv)przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych;

(v)który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Elementem kluczowym definicji jest zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), które w istocie rzeczy decydują o istnieniu lub braku zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w pewnym sensie mikroprzedsiębiorstwem funkcjonującym w strukturach przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwem zaś jest, zgodnie z kodeksem cywilnym, zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwę przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patent i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z definicją zorganizowanej części przedsiębiorstwa obowiązującą na gruncie przepisów ustawy o VAT, zespół składników materialnych i niematerialnych obejmuje expressis verbis także zobowiązania.

Ustawodawca zakłada, że zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony.

Jednocześnie definicja ustawowa nie daje żadnej dodatkowej wskazówki interpretacyjnej dotyczącej tego, na czym wyodrębnienie to miałoby polegać. Zasadne wydaje się przyjęcie, iż wyodrębnienie organizacyjne ma miejsce wówczas, gdy zespół przedmiotowych składników w istniejącym przedsiębiorstwie ma swoją formę organizacyjną w strukturze organizacyjnej podatnika. Może być nim zarówno oddział samodzielnie sporządzający bilans, jak i forma w mniejszym stopniu wyodrębniona, jak np. departament, dział, placówka handlowa itd. Podobnie rzecz się ma z wyodrębnieniem finansowym – klasycznym przykładem będzie znów oddział. Jednak, jak się zdaje, wystarczającym wyodrębnieniem finansowym będzie sytuacja, w której określone przepływy finansowe, należności i zobowiązania można, na podstawie prowadzonej przez podatnika ewidencji, alokować do przedmiotowej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z omawianą definicją zespół składników materialnych i niematerialnych musi być wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie i przeznaczony do realizowania określonych zadań gospodarczych. Jest to zrozumiałe, istotą zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest bowiem to, iż może ona funkcjonować w sposób samodzielny zarówno w ramach przedsiębiorstwa, jak i poza nim. Stąd ustawodawca oczekuje, iż przedmiotowy zespół składników materialnych i niematerialnych jest na tyle samodzielny, że może jako odrębne przedsiębiorstwo samodzielnie realizować zadania, do których zostało przeznaczone.

W ocenie Wnioskodawcy, przedstawiony przez niego zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z ustawą o VAT.

Wnioskodawca zauważa, że jego działalność operacyjna polegająca na prowadzeniu sklepów ogólnospożywczych spełnia trzy zasadnicze kryteria, tj.:

1)jest wyodrębniona pod względem funkcjonalnym, bowiem może realizować powierzone zadania gospodarcze niezależnie od tego, w jakim podmiocie się znajduje – do zorganizowanej części przedsiębiorstwa przypisane będą wierzytelności (należności oraz zobowiązania), składniki majątku (materialne – środki trwałe oraz wyposażenie; niematerialne – jak know-how), pracownicy, rachunki bankowe oraz umowy (handlowe, o pracę, zlecenia itp.). Wszystko będzie funkcjonalnie związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa,

2)jest wyodrębniona pod względem organizacyjnym, bowiem posiada własne regulaminy i zorganizowana jest odrębnie od działalności polegającej na wynajmie nieruchomości,

3)jest wyodrębniona pod względem finansowym, bowiem Wnioskodawca prowadzi ewidencję przychodów i kosztów w podziale na działalność polegającą na prowadzeniu sklepów oraz na wynajmie nieruchomości.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje pełne uzasadnienie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym. W orzeczeniu WSA w Poznaniu (sygn. I SA/Po 747/19) wskazano, że okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze bez modyfikacji.

WSA w Rzeszowie (sygn. I SA/Rz 691/19) wskazał z kolei, że wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego powinno być możliwe oddzielenie finansów przedsiębiorstw od finansów jego zorganizowanej części, bez potrzeby przeprowadzania analiz czy wyliczeń.

Ten sam sąd orzekł (sygn. I SA/Rz 525/19), iż na zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowana część przedsiębiorstwa powinny się składać aktywa trwale i obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 sierpnia 2019 r. (sygn. I FSK 1265/17) podkreślił, że istotne jest, aby zbyta zorganizowana część przedsiębiorstwa służyła nabywcy do prowadzenia działalności gospodarczej z zachowaniem przeznaczenia nabytego zespołu składników majątkowych, aby nie została zlikwidowana działalność, której tenże zespół składników majątkowych może służyć.

W podobnym tonie wypowiedział się WSA w Szczecinie (sygn. I SA/Sz 328/19) wskazując, że jeżeli dla kontynuowania działalności gospodarczej konieczne jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie stanowiły przedmiotu transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, to nie można stwierdzić, że zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca pragnie także wskazać – za NSA (sygn. I FSK 2093/18) – że wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół funkcjonalnie powiązanych składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, może być uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nawet jeśli nie nadano mu formy działu, wydziału czy temu podobnej formalnej jednostki.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, planowana transakcja polegająca na przeniesieniu na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością składników majątkowych i niemajątkowych wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego, może zostać zakwalifikowana jako wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz nie będzie podlegała pod opodatkowanie podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. 

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Należy zaznaczyć, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego, co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż. W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także, np. otrzymanie akcji/udziałów spółki, w związku z którymi, wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można zatem mówić w sytuacji, gdy:

·istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami;

·wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu;

·związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być, np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93, czy C-154/80).

Wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem wyrażonym w formie pieniężnej, czy też w formie udziałów czy praw, a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter powołanego wyżej przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

·istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

·zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

·składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

·zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników materialnych i niematerialnych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

·zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

·faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

W wyroku NSA z 28 sierpnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2529/11 stwierdzono: „Żaden z przepisów prawa powoływanych przez Sąd pierwszej instancji oraz wnoszącego skargę kasacyjną nie zawiera wprost, dosłownie i jednoznacznie wymogu, zgodnie z którym dla bytu prawnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części niezbędne jest prawo własności nieruchomości. Organy podatkowe nie ustaliły też w sprawie, że składniki wnoszonego aportem przedsiębiorstwa (...) nie mogły funkcjonować jako zorganizowana część przedsiębiorstwa bez prawa własności nieruchomości albo też z wykorzystaniem innych nieruchomości niż te, których podatnik nie wniósł do spółki. Istotne znaczenie ma również podnoszona przez Sąd pierwszej instancji okoliczność, że w dniu wniesienia –otrzymania aportu spółka kapitałowa otrzymała także, tytułem dzierżawy, prawo do przywoływanych powyżej nieruchomości”.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z wniosku aktualnie prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem przeważającej działalności jest sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych oraz najem nieruchomości własnych. W związku z planowanym rozwojem prowadzonej działalności gospodarczej oraz wzmocnieniem procesów zarządczych, planuje Pan jej podzielenie, poprzez wyodrębnienie jej dwóch kluczowych zakresów (określonej również wskazanymi powyżej grupowaniami PKD). Planuje Pan wnieść aportem do Spółki zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa dotyczącą sprzedaży detalicznej określonej w dziale 47 klasyfikacji PKD – handel detaliczny, z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi. Natomiast zakres działalności określonej w grupie 68.2. klasyfikacji PKD – wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi planuje Pan dalej prowadzić w dotychczasowej formie w ramach indywidualnej (jednoosobowej) działalności gospodarczej. Po dokonaniu aportu nie zamierza Pan już prowadzić sprzedaży detalicznej w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a jedynie świadczyć usługi w zakresie najmu oraz zarządzania nieruchomościami.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy planowanej transakcji wniesienie aportem składników majątkowych i niemajątkowych do Spółki.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie ich przekazania (na ile stanowią w przedsiębiorstwie w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W tej sprawie przedstawione we wniosku informacje wskazują, że opisany zespół składników majątkowych i niemajątkowych mający być przedmiotem wkładu niepieniężnego – Dział Sprzedaży Detalicznej – cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym i na dzień dokonania opisanej transakcji mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane w tym zakresie zadania.

Planuje Pan bowiem przenieść do Spółki wszystkie materialne i niematerialne składniki majątku związane z działalnością w przedmiocie handlu, z tym jednak zastrzeżeniem, że nieruchomości, w których aktualnie prowadzone są sklepy, zostaną zachowane w ramach obecnie prowadzonej działalności gospodarczej. W ramach działalności posiada Pan regulaminy organizacyjne dla Działu Sprzedaży Detalicznej oraz dla Działu Nieruchomościowego. Do każdego Działu przypisano określone składniki majątku oraz zasady gospodarowania nimi, wobec czego na płaszczyźnie organizacyjnej przenoszony zespół składników majątkowych oraz niematerialnych będzie faktycznie wyodrębniony ze względu na działalność operacyjną. Ponadto, na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo-księgowej identyfikuje Pan związane z funkcjonowaniem tego zespołu składników przychody, koszty, aktywa oraz zobowiązania – wobec czego należy uznać, że zespół będący przedmiotem aportu jest wyodrębniony finansowo. Przede wszystkim alokuje Pan operacje wynikowe dotyczące Działu Nieruchomościowego w ramach pozostałej działalności operacyjnej. Jest zatem możliwe poznanie na bieżąco wyniku finansowego każdego Działu. Wskazał Pan również, że działalność w zakresie handlu detalicznego może realizować powierzone zadania gospodarcze niezależnie od tego, w jakim podmiocie się znajduje – do działalności tej przypisać można wierzytelności (należności oraz zobowiązania), składniki majątku (materialne – środki trwałe oraz wyposażenie; niematerialne – jak know-how), pracowników, rachunki bankowe oraz umowy (handlowe, o pracę, zlecenia itp.). Zatem – jak Pan wskazał – Dział Sprzedaży Detalicznej może prowadzić działalność w każdym innym podmiocie prawnym, realizując samodzielnie zadania gospodarcze. Zespół składników będących przedmiotem aportu będzie również obejmował umowy o pracę z osobami zatrudnionymi w przedsiębiorstwie w zakresie obsługi wszelkich procesów związanych ze sprzedażą detaliczną w sklepach.

Z wniosku wynika także, że przedmiotem aportu będą również umowy najmu (stanowiące koszt prowadzonej działalności w zakresie sklepów) oraz związane z umową najmu umowy w zakresie dostaw wody, prądu i innych mediów oraz wywozu odpadów. Wskazał Pan również na możliwość kontynuowania działalności nie wpływa także fakt wyłączenia z przedmiotu aportu nieruchomości należących do Pana, a w których funkcjonują sklepy. W związku z aportem Spółka uzyska prawo do korzystania z nieruchomości na podstawie umowy najmu zawartej z Panem.

Należy w tym miejscu wskazać, że nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji dotyczących zbycia przedsiębiorstwa czy jego zorganizowanej części, ważne aby nabywca mógł kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem transakcji – co będzie miało miejsce w opisanym przypadku.

Jak bowiem wynika z opisu sprawy, Spółka będzie kontynuowała działalność w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzoną obecnie w ramach Pana jednoosobowej działalności gospodarczej przy pomocy składników majątku, które zostaną przeniesione w ramach planowanej transakcji. Co istotne, wskazał Pan również, że Spółka będzie miała faktyczną zdolność, aby prowadzić działalność w zakresie handlu wyłącznie na podstawie składników będących przedmiotem planowanej transakcji przeniesienia majątku, jednakże z przyczyn biznesowych uzasadnione będzie wynajmować nieruchomości.

Zatem, przedstawione w opisie sprawy okoliczności oraz dokonana w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE ich całościowa analiza, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników majątkowych i niemajątkowych mającego być przedmiotem aportu do Spółki, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji powyższego planowany aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie stanowił na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy transakcję wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT.

Podsumowując, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. Wydając interpretację oparłem się w szczególności na wskazaniu, że Spółka będzie kontynuowała działalność w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzoną obecnie przez Pana w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej przy pomocy składników majątku, które zostaną przeniesione w ramach planowanej transakcji oraz że Spółka będzie miała faktyczną zdolność prowadzić działalność (kontynuować działalność obecnie realizowaną w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej) w zakresie handlu wyłącznie na podstawie składników będących przedmiotem planowanej transakcji przeniesienia majątku, jednakże z przyczyn biznesowych uzasadnione będzie wynajmować nieruchomości (zarówno od podmiotów niepowiązanych, jak i powiązanych, w tym od Pana). W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zastrzegam również, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Końcowo informuję, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony w odrębnym rozstrzygnięciu.

Ze względu na autonomiczność prawa podatkowego i odrębność uregulowań prawnych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku VAT rozstrzygnięcie przyjęte w tej interpretacji dotyczące uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Sprzedaży Detalicznej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie przyjęte w tym zakresie na gruncie przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).