Zastosowanie stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług spedycyjnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług spedycyjnych na rzecz podmiotów krajowych, konsumentów krajowych, konsumentów zagranicznych oraz nieprawidłowe w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług spedycyjnych na rzecz podmiotów zagranicznych.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług spedycyjnych. Uzupełnili go Państwo pismem z 11 stycznia 2024 r. (wpływ 11 stycznia 2024 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 lutego 2024 r. (wpływ 15 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką komandytową (dalej nazywanej Spółką) posiadającą siedzibę na terytorium Polski i prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie spedycji przesyłek kurierskich.

W ramach prowadzonej działalności Spółka świadczy za wynagrodzeniem usługi związane z przewozem przesyłek, stanowiące usługi spedycji w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Przedmiotowe usługi Spółka świadczy na rzecz Zleceniodawców, którymi są:

1)podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (dalej nazywani podatnikami krajowymi),

2)podatnicy nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (dalej nazywani podatnikami zagranicznymi),

3)podmioty niebędące podatnikami posiadające siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium kraju (dalej nazywane konsumentami krajowymi),

4)podmioty niebędące podatnikami nieposiadające siedziby, stałego miejsca zamieszkania ani zwykłego miejsca pobytu na terytorium kraju (dalej nazywane konsumentami zagranicznymi).

Swoje usługi Spółka świadczy wykorzystując do tego usługi nabywane od innych podatników. Są to usługi nabywane:

1)bezpośrednio od przewoźników, takich jak np. (…);

2)pośrednio od spedytorów, którzy nabywają usługi od przewoźników, takich jak np. (...)

Świadczenie przez Spółkę usług związanych z przewozem przesyłek składa się z następujących etapów:

·(…).

Regulamin świadczenia przez Spółkę usług w ramach prowadzonego serwisu dostępny jest na stronie internetowej. Z treści tego regulaminu jednoznacznie wynika, że to Spółka (a nie firmy kurierskie czy firmy spedycyjne, od których Spółka nabywa usługi) jest stroną umów zawieranych (za pośrednictwem serwisu) ze Zleceniodawcami.

W konsekwencji nie ma podstaw do uznania świadczonych przez Spółkę usług za usługi pośrednictwa.

Do świadczonych przez Spółkę we wskazany powyżej sposób usług należą między innymi:

1)usługi dotyczące przesyłek przewożonych z Polski poza Unię Europejską świadczone na rzecz Zleceniobiorców będących konsumentami krajowymi,

2)usługi dotyczące przesyłek przewożonych spoza Unii Europejskiej do Polski świadczone na rzecz Zleceniobiorców będących konsumentami krajowymi,

3)usługi dotyczące przesyłek przewożonych z Polski poza Unię Europejską świadczone na rzecz Zleceniobiorców będących konsumentami zagranicznymi,

4)usługi dotyczące przesyłek przewożonych spoza Unii Europejskiej do Polski świadczone na rzecz Zleceniobiorców będących konsumentami zagranicznymi,

5)usługi dotyczące przesyłek przewożonych z Polski poza Unię Europejską świadczone na rzecz Zleceniobiorców będących podatnikami krajowymi,

6)usługi dotyczące przesyłek przewożonych spoza Unii Europejskiej do Polski świadczone na rzecz Zleceniobiorców będących podatnikami krajowymi.

Spółka ma wątpliwość czy świadczenie przez Spółkę wymienionych usług korzysta z opodatkowania podatkiem VAT według stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 z późn. zm.), pod warunkiem posiadania przez Spółkę dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 tej ustawy.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że:

1)Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

2)a) Nazwa usługi to „Usługa spedycyjna”. Nazwa ta jest przez Wnioskodawcę stosowana zarówno w przypadku świadczenia usług z wykorzystaniem usług nabywanych bezpośrednio od przewoźników, jak i w przypadku świadczenia usług z wykorzystaniem usług od spedytorów.

2)b) Wnioskodawca jest stroną umowy zawartej z przewoźnikiem na świadczenie usług, o których mowa we wniosku, w przypadku usługi otrzymanej bezpośrednio od przewoźników. Jako „nazwa usługi” na fakturach otrzymywanych przez Wnioskodawcę od przewoźników widnieją różne wyrażenia, np. (…).

2)c) Wnioskodawca jest stroną umowy zawartej ze spedytorem na świadczenie usług, o których mowa we wniosku, w przypadku usługi otrzymanej pośrednio od spedytora. Jako „nazwa usługi” na fakturach otrzymywanych przez Wnioskodawcę od spedytorów widnieją różne wyrażenia, np. (…).

3)Podatnicy krajowy są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT.

4)Podatnicy zagraniczni są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT.

5)Konsumenci krajowi nie są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT.

6)Konsumenci zagraniczni nie są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT.

7)a) W przypadku świadczenia wskazanych usług spoza Unii Europejskiej do Polski Wnioskodawca posiada dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

7)b) W przypadku świadczenia wskazanych usług spoza Unii Europejskiej do Polski wartość świadczonych przez Wnioskodawcę usług (wynikająca z wystawianych przez Wnioskodawcę faktur) wliczana jest do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, co wynika z posiadanego przez Wnioskodawcę dokumentu potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy.

8)W przypadku świadczenia wskazanych usług z Polski poza Unię Europejską Wnioskodawca posiada dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie posiada dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, jednak Wnioskodawca nie jest eksporterem towarów, których dotyczą świadczone przez Wnioskodawcę usługi.

Pytanie

Czy wskazane świadczone przez Spółkę usługi korzystają z opodatkowania podatkiem VAT według stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 z późn. zm.), pod warunkiem posiadania przez Spółkę dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 tej ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146ea pkt 1 u.p.t.u. (od 1 stycznia 2024 r. z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146ef pkt 1 u.p.t.u.) wynika zasada opodatkowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%.

Od zasady tej istnieje wiele wyjątków, z których jeden dotyczy usług transportu międzynarodowego, które na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 u.p.t.u. mogą być opodatkowane podatkiem VAT według stawki 0%.

Do usług, które korzystać mogą z opodatkowania stawką 0% na tej podstawie, należą między innymi usługi kurierskie (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 września 2018 r. – sygn. 0114-KDIP1-2.4012.344.2018.1.MC), a więc usługi takie – o ile świadczone są na trasach określonych przepisami art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a-d u.p.t.u. - należą do usług transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 83 ust. 3 pkt 1 u.p.t.u. Uznać w tej sytuacji należy, że z opodatkowania podatkiem VAT według stawki 0% korzystać mogą także usługi spedycji związane ze świadczeniem usług kurierskich (zob. art. 83 ust. 3 pkt 3 u.p.t.u.).

Świadczone przez Spółkę usługi są usługami spedycji, a jednocześnie usługi, których dotyczy niniejszy wniosek, dotyczą przewozu towarów z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej oraz z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju (czyli dotyczą usług, o których mowa w art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a oraz b u.p.t.u.).

Prowadzi to do wniosku, że świadczenie przez Spółkę będących przedmiotem niniejszego wniosku usług jest opodatkowane podatkiem VAT według stawki 0% (pod warunkiem posiadania przez Spółkę dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 u.p.t.u.).

W szczególności możliwości stosowania przez Spółkę stawki 0% nie wyłącza fakt, że to nie Spółka jest organizatorem transportu.

Jednoznacznie wynika to z treści interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 czerwca 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.174.2023.2.RD) wydanej na wniosek spółki, która nabywała usługi przesyłek kurierskich we własnym imieniu, ale na rzecz swoich klientów. W interpretacji tej czytamy, że „mimo tego iż Spółka nie organizuje transportu międzynarodowego nie oznacza, że w takim przypadku nie może być zastosowana stawka preferencyjna. Przypadek opisany we wniosku, w którym Spółka dokonuje zakupu usługi transportu międzynarodowego w imieniu i na rzecz klienta nie oznacza, że Spółka nie może być uznana za świadczącą usługę transportu międzynarodowego (co było Państwa głównym przedmiotem wątpliwości)”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług spedycyjnych na rzecz podmiotów krajowych, konsumentów krajowych, konsumentów zagranicznych oraz nieprawidłowe w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług spedycyjnych na rzecz podmiotów zagranicznych.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 1, 3 i 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

1) terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a,

3) terytorium Unii Europejskiej - rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…),

5) terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Towarami zaś, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, są:

Rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast świadczenie należy uznać za pomocnicze, jeśli nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncze świadczenie traktowane jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać świadczenia głównego bez świadczenia pomocniczego. Jeżeli jednak w skład realizowanego świadczenia wchodzą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi, od tego bowiem zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu tym podatkiem w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Według art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Jak stanowi art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle art. 28b ust. 2 ustawy.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 28b ust. 3 ustawy:

W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy. Przy czym gdy usługa jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona. Natomiast w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługobiorca posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W myśl art. 28c ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h–28n.

Jak stanowi art. 28c ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na mocy art. 28c ust. 3 ustawy:

W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Ww. przepisy art. 28c ustawy wprowadzają regułę, zgodnie z którą w przypadku świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami miejscem świadczenia usług jest państwo siedziby usługodawcy, ewentualnie kraj stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w sytuacji gdy usługa jest świadczona z takiego miejsca i znajduje się ono w innym państwie niż siedziba usługodawcy. Albo też miejscem świadczenia usługi na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w sytuacji, gdy nie posiada on siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast stosownie do art. 28f ust. 1a ustawy:

Miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:

1)posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości poza terytorium Unii Europejskiej, jest terytorium znajdujące się poza terytorium Unii Europejskiej;

2)posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju, jest terytorium kraju.

Jak wynika z okoliczności sprawy, w ramach prowadzonej działalności świadczą Państwo za wynagrodzeniem usługi związane z przewozem przesyłek, stanowiące usługi spedycji w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Państwo są zarejestrowani jako czynny podatnik VAT. Przedmiotowe usługi świadczą Państwo na rzecz Zleceniodawców, którymi są:

‒podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (dalej nazywani podatnikami krajowymi),

‒podatnicy nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (dalej nazywani podatnikami zagranicznymi),

‒podmioty niebędące podatnikami posiadające siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium kraju (dalej nazywane konsumentami krajowymi),

‒podmioty niebędące podatnikami nieposiadające siedziby, stałego miejsca zamieszkania ani zwykłego miejsca pobytu na terytorium kraju (dalej nazywane konsumentami zagranicznymi).

Ponadto Państwo wskazali, że:

‒Podatnicy krajowy są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT.

‒Podatnicy zagraniczni są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT.

‒Konsumenci krajowi nie są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT.

‒Konsumenci zagraniczni nie są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że miejscem świadczenia (a tym samym opodatkowania) realizowanych przez Państwa Spółkę usług spedycyjnych na rzecz podatników krajowych, posiadających na terytorium kraju siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, jest – odpowiednio stosownie do treści art. 28b ust. 1 ustawy lub art. 28b ust. 2 ustawy – terytorium Polski.

Z kolei, w przypadku świadczenia usług spedycji na rzecz podatników zagranicznych, nieposiadających siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, miejscem świadczenia a zarazem opodatkowania ww. usług – stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy – nie jest terytorium Polski. W konsekwencji, w okolicznościach tej sprawy usługi objęte wnioskiem, świadczone przez Państwa na rzecz podatników zagranicznych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Natomiast, w sytuacji świadczenia usług spedycji na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, tj. konsumentów krajowych i konsumentów zagranicznych miejscem świadczenia jest – stosownie do art. 28c ust. 1 ustawy – to miejsce, w którym Państwo posiadają siedzibę działalności gospodarczej. Zatem, miejscem świadczenia usług spedycji na rzecz konsumentów krajowych i konsumentów zagranicznych jest terytorium Polski.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy:

Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Według art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy:

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Jak stanowi art. 146ea pkt 1 ustawy:

W roku 2023 stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy wskazano, że:

Stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Treść art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy stanowi, że:

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a)z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,

b)z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c)z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),

d)z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy:

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

W myśl art. 83 ust. 5 ustawy:

Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1)towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

2)towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;

3)towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów;

4)osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, o ile są związane z międzynarodowym transportem towarów, korzystają z preferencyjnego opodatkowania stawką 0% podatku.

Jak stanowi art. 794 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

§ 1. Przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem.

§ 2. Spedytor może występować w imieniu własnym albo w imieniu dającego zlecenie.

Zgodnie z art. 797 Kodeksu cywilnego:

Spedytor obowiązany jest do podejmowania czynności potrzebnych do uzyskania zwrotu nienależnie pobranych sum z tytułu przewoźnego, cła i innych należności związanych z przewozem przesyłki.

Przepis art. 798 Kodeksu cywilnego wskazuje, że:

Spedytor obowiązany jest do podjęcia czynności potrzebnych do zabezpieczenia praw dającego zlecenie lub osoby przez niego wskazanej względem przewoźnika albo innego spedytora.

Stosownie do art. 799 Kodeksu cywilnego:

Spedytor jest odpowiedzialny za przewoźników i dalszych spedytorów, którymi posługuje się przy wykonaniu zlecenia, chyba że nie ponosi winy w wyborze.

W myśl art. 800 Kodeksu cywilnego:

Spedytor może sam dokonać przewozu. W tym wypadku spedytor ma jednocześnie prawa i obowiązki przewoźnika.

Pod pojęciem „spedycja” mieści się zatem znacznie szerszy zakres czynności niż pod pojęciem „transport”. Transport to z reguły umowa o przewóz, natomiast spedycja może obejmować cały szereg czynności: odebranie towaru od nadawcy, dostarczenie do miejsca formowania przesyłki, załadunek, przewóz, wyładunek, dostarczenie do ostatecznego odbiorcy, załatwienie wszelkich formalności i wypełnienie dokumentacji. Nie oznacza to jednak, że spedytor musi sam wykonać wszystkie te czynności. Działalność spedytora może ograniczać się jedynie do znalezienia firmy, która wszystkie te czynności wykona na jego zlecenie. Spedytor może także sam dokonać przewozu towarów.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku, gdy świadczą Państwo na rzecz podatników krajowych, konsumentów krajowych oraz konsumentów zagranicznych usługi spedycji związane z transportem towarów z Polski do państwa poza terytorium Unii Europejskiej, to usługi te stanowią usługi transportu międzynarodowego na podstawie art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy w związku z art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy.

Skoro zatem w związku ze świadczeniem na rzecz podatników krajowych, konsumentów krajowych oraz konsumentów zagranicznych ww. usług spedycji związanych z transportem towarów z Polski do państwa poza terytorium Unii Europejskiej (uznanych za usługi transportu międzynarodowego ) - jak Państwo wskazali - posiadają dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, to przysługuje Państwu prawo do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%, wynikającej z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Natomiast, w sytuacji gdy świadczą Państwo na rzecz podatników krajowych, konsumentów krajowych oraz konsumentów zagranicznych usługi spedycji związane z transportem towarów z terytorium państwa trzeciego (spoza terytorium Unii Europejskiej) na terytorium Polski, to ww. usługi stanowią usługi transportu międzynarodowego na podstawie art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy w związku z art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. b ustawy.

Jak Państwo wskazali, w przypadku świadczenia na rzecz podatników krajowych, konsumentów krajowych oraz konsumentów zagranicznych usług spedycji związanych z transportem towarów spoza Unii Europejskiej do Polski, posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, podali Państwo, że wartość świadczonych przez Państwa usług (wynikająca z wystawianych przez Państwa faktur) wliczana jest do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów, co wynika z posiadanego przez Państwa dokumentu potwierdzonego przez urząd celno-skarbowy.

Tym samym skoro w odniesieniu do świadczonych na rzecz podatników krajowych, konsumentów krajowych oraz konsumentów zagranicznych, usług spedycji związanych z transportem towarów spoza Unii Europejskiej do Polski (uznanych za usługi transportu międzynarodowego), posiadają Państwo dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 i pkt 2 ustawy, to mają Państwo prawo do zastosowania stawki 0% VAT, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Jednocześnie wskazać jeszcze raz należy, że w okolicznościach tej sprawy ww. usługi spedycji świadczone przez Państwa na rzecz podatników zagranicznych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. W związku z powyższym nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe Państwa stanowisko jest prawidłowe w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług spedycyjnych na rzecz podmiotów krajowych, konsumentów krajowych, konsumentów zagranicznych. Natomiast Państwa stanowisko w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług spedycyjnych na rzecz podmiotów zagranicznych należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, że Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponosicie Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie Państwa skutków prawnopodatkowych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.