Uznanie świadczenia Najemcy, polegającego na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu, w zamian za co Najemca otrzyma (lub otrzymał) Wynagrodzenie, za usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego opodatkowaną podatkiem VAT oraz prawa Wynajmującego do odliczenia podatku VAT i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym z faktury dokumentującej wypłatę Wynagrodzenia za zgodę przez Wynajmującego na rzecz Najemcy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

15 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

• uznania świadczenia Najemcy, polegającego na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu, w zamian za co Najemca otrzyma (lub otrzymał) Wynagrodzenie, za usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego opodatkowaną podatkiem VAT,
• prawa Wynajmującego do odliczenia podatku VAT i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym z faktury dokumentującej wypłatę Wynagrodzenia za zgodę przez Wynajmującego na rzecz Najemcy.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:

• Spółka A Sp. z o.o. 

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

• Spółka B Sp. z o.o. 

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Informacje ogólne

Spółka A. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Wynajmujący”) jest polską spółką kapitałową. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonej w (…) (gm. …), na którą składa się prawo własności gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem o przeznaczeniu magazynowo-biurowym oraz budowlami służącymi funkcjonowaniu budynku, stanowiącymi łącznie centrum logistyczne (dalej łącznie: „Nieruchomość”).

Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność w zakresie wynajmu Nieruchomości.

Z uwagi na uwarunkowania rynkowe Wnioskodawca proponuje potencjalnym najemcom tzw. zachęty, dzięki którym oferta Wnioskodawcy staje się bardziej atrakcyjna. Zachęty te polegają między innymi na wypłacie na rzecz najemców ustalonej przez strony kwoty pieniężnej (premii) celem m.in. zachęcenia do zawarcia lub przedłużenia umowy najmu, czy też pokrycia kosztów przeprowadzki najemcy do przedmiotu najmu.

Cześć Nieruchomości jest wynajmowana na rzecz Spółki B. Sp. z o.o. („Najemca”) na podstawie umowy najmu zawartej w dniu 26 czerwca 2018 r. (dalej: „Umowa”), która następnie była kilkukrotnie aneksowana.

Wynajmujący oraz Najemca są określani łącznie w niniejszym wniosku, jako „Strony” lub „Zainteresowani”.

Zmiana Umowy

W ostatnim czasie Strony renegocjowały całą Umowę ustalając nowe warunki najmu, w szczególności przedłużając czas trwania najmu na okres do dnia 15 września 2037 r. (pierwotny okres najmu wygasał 14 września 2027 r.). W wyniku renegocjacji Strony uzgodniły, iż w zamian za zmianę Umowy na nowych warunkach wynegocjowanych wspólnie przez Strony, Wynajmujący zapłaci Najemcy wynagrodzenie (dalej: „Wynagrodzenie za zgodę”). Strony doszły do porozumienia i aneksem nr 5 z 7 listopada 2023 r. do Umowy (dalej: „Aneks”) zmieniły warunki najmu, w istocie podpisując nową umowę najmu, zastępującą w całości treść postanowień dotychczasowej Umowy.

Zgodnie z Aneksem, Wynagrodzenie za zgodę ma zostać zapłacone Najemcy na wskazany rachunek bankowy Najemcy na podstawie faktury wystawionej przez Najemcę. Wynajmujący zobowiązał się również do zapłaty kwoty podatku VAT wynikającej z faktury z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności i na rachunek ujęty w wykazie, o którym mowa w art. 96b ustawy o VAT. Tym niemniej, Strony zobowiązały się do współpracy i dokonania odpowiednich korekt w przypadku, w którym zgodnie z interpretacją podatkową wydaną na skutek niniejszego wniosku Wynagrodzenie za zgodę nie byłoby opodatkowane VAT.

Zgodnie z treścią postanowień Aneksu Wynagrodzenie za zgodę ma być płatne w pięciu transzach równej wysokości. Pierwsza transza Wynagrodzenia za zgodę ma być wypłacona do dnia 30 listopada 2023 r., a ostatnia do dnia 30 listopada 2024 r. Stąd Strony sformułowały niniejszy wniosek jednocześnie jako stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, z uwagi na fakt, iż w momencie otrzymania interpretacji indywidualnej najprawdopodobniej dojdzie już do wypłaty pierwszych transz Wynagrodzenia za zgodę.

Inne okoliczności sprawy

W momencie zawarcia Aneksu do Umowy, jak również wypłaty Wynagrodzenia za zgodę Wynajmujący oraz Najemca byli (i będą) zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT w Polsce. Wynagrodzenie za zgodę zostało udokumentowane fakturą VAT.

Nieruchomość jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do świadczenia opodatkowanych VAT usług najmu. Zgoda na wypłatę Wynagrodzenia za zgodę ma niewątpliwie związek z działalnością opodatkowaną VAT prowadzoną przez Najemcę.

Strony nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 Ustawy o VAT.

Pytania

1.Czy opisane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu, w zamian za co Najemca otrzyma (lub otrzymał) wynagrodzenie, stanowi usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Wynagrodzenia za zgodę powinna być opodatkowana VAT i nie powinna być zwolniona z tego podatku?

2.Czy Wynajmujący ma prawo do odliczenia VAT (i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym) z faktury dokumentującej Wynagrodzenia za zgodę wystawionej na Wynajmującego przez Najemcę?

Stanowisko Zainteresowanych

Własne stanowisko w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Zainteresowanych, opisane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu, w zamian za co Najemca otrzyma (lub otrzymał) wynagrodzenie, stanowi usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Wynagrodzenia za zgodę powinna być opodatkowana VAT i nie powinna być zwolniona z tego podatku.

Własne stanowisko w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Zainteresowanych, Wynajmujący ma (prawo do odliczenia VAT i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym) z faktury dokumentującej wypłatę Wynagrodzenia za zgodę przez Wynajmującego na rzecz Najemcy.

Ad 1

Świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego jako odpłatna dostawa towarów

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie „dostawy towarów” zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez „dostawę towarów” należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Jednocześnie, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Działanie lub zaniechanie Najemcy polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu (w tym na przedłużenie okresu najmu do dnia 15 września 2037 r.), zdaniem Zainteresowanych, nie stanowi przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczami, ich częściami ani też nie jest żadną postacią energii. W konsekwencji, zdaniem Zainteresowanych, nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów.

Świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego jako odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez „świadczenie usług” należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Literalne brzmienie powyższych przepisów wskazuje na to, że za świadczenie usług należy uznać te świadczenia, których nie można uznać za dostawę towarów. Celem takiej konstrukcji jest realizacja zasady powszechności opodatkowania, tj. objęcie opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pojęcie świadczenia nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o VAT, stąd jego interpretacji należy dokonać w oparciu o przepisy prawa cywilnego.

Jak wskazuje art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT, zdaniem Zainteresowanych, wskazać należy, że usługa jest takim świadczeniem, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia odnoszący z niego korzyść.

Ponadto, świadczenie jest opodatkowane, jeżeli jest odpłatne, tj. odbywa się za wynagrodzeniem, przy czym, powinien istnieć związek pomiędzy świadczeniem, a otrzymanym wynagrodzeniem, tj. ze stosunku prawnego musi wynikać korzyść otrzymującego świadczenie i związane z tą korzyścią wynagrodzenie.

Odnosząc powyższe do wypłaty przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Wynagrodzenia za zgodę, należy zaznaczyć, że zostanie ono wypłacone w zamian za wyrażenie przez Najemcę zgody na zawarcie Aneksu na określonych warunkach, w tym wyrażenie zgody na przedłużenie okresu najmu do dnia 15 września 2037 r.

W takiej sytuacji, zdaniem Zainteresowanych, występuje wyraźny związek wypłaconej przez Wynajmującego na rzecz Najemcy kwoty Wynagrodzenia za zgodę z wzajemnym zachowaniem Najemcy, polegającym na przystąpieniu do zawarcia Aneksu i wyrażeniu zgody na warunki wynikające z jego treści.

W konsekwencji, w ocenie Zainteresowanych, w przypadku zachęcania Najemcy do zawarcia Aneksu poprzez wypłatę dodatkowych środków w postaci Wynagrodzenia za zgodę dochodzi do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego niż klasyczny najem, zgodnie z którym Wynajmujący zobowiązuje się zapłacić Najemcy uzgodnioną kwotę, w zamian za zgodę Najemcy na zawarcie Aneksu na zasadach w nim ustalonych (w tym także przedłużenie okresu najmu).

Zawarcie Aneksu z Najemcą jest niezwykle istotne z perspektywy Wynajmującego, który tym samym zabezpieczy przychody z najmu na okres kolejnych lat. Powyższe, zdaniem Zainteresowanych, jednoznacznie przesądza o ekwiwalentności świadczeń Stron, w szczególności zaś o istnieniu świadczenia ze strony Najemcy.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Zainteresowanych, zachowanie Najemcy, który w zamian za wypłatę Wynagrodzenia za zgodę przystępuje do zawarcia Aneksu, uznać należy za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na prawidłowość stanowiska prezentowanego przez Zainteresowanych wskazują liczne interpretacje indywidualne wydane przez organy podatkowe w analogicznych stanach faktycznych, przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 22 czerwca 2022 r. (0112- KDIL3.4012.182.2022.1.LS): „W konsekwencji przedstawione w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wynagrodzenie (Podstawowe i Dodatkowe) za konkretne zachowanie Najemcy polegające na zgodzie na przedłużenia umowy najmu i przyjęciu warunków przedstawionych w Aneksie zawartym z Wynajmującym, będzie stanowić dla Najemcy Wynagrodzenie, które podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT.”
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 11 lutego 2021 r. (0114-KDIP1-1.4012.753.2020.3.WD): „Wynagrodzenie otrzymane przez najemcę stanowi zapłatę za konkretne świadczenie możliwe do zidentyfikowania i wynika wprost z łączącego Wnioskodawcę i potencjalnych najemców stosunku zobowiązaniowego powstałego w toku prowadzonych negocjacji. Tym samym w przedmiotowej sprawie wystąpi element wzajemności, konieczny aby uznać, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę. W konsekwencji przedstawiona w zdarzeniu przyszłym zapłata za konkretne zachowanie najemcy polegające na zaakceptowaniu warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i zgodzie na zawarcie umowy najmu, będzie stanowić dla najemcy wynagrodzenie, które będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.”
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 3 lutego 2021 r. (0114-KDIP4- 1.4012.661.2020.2.AM): „(...) wskazaną w opisie sprawy zachętę dla najemcy do określonego zachowania tj. zaakceptowania warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Spółkę i zawarcia umowy najmu ze Spółką, należy traktować jako wynagrodzenie za określone świadczenie. (...) przedstawiona w zdarzeniu przyszłym zapłata za konkretne zachowanie najemcy polegające na zaakceptowaniu warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i zgodzie na zawarcie umowy najmu, będzie stanowić dla najemcy wynagrodzenie, które będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. ”
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 8 października 2020 r. (0114-KDIP1-1.4012.512.2020.1. AKA): „(...) wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Zachęty Finansowej dotyczy ściśle określonego zachowania po stronie Najemcy tj. przystąpienia przez Najemcę do Umowy Najmu. (...) z uwagi na fakt, że wykonywane przez Najemcę czynności w pełnej rozciągłości wpisują się w pojęcie świadczenia usług na gruncie VAT, Zachęta Finansowa (na gruncie Umowy Dodatkowej ustalona w kwotach netto) stanowi wynagrodzenie, które powinno zostać powiększone o kwotę podatku VAT obliczoną z uwzględnieniem właściwej stawki VAT.”
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 16 kwietnia 2020 r. (0114-KDIP4-2.4012.48.2020.1.WH): „(...) zachowanie Najemcy, który w zamian za premię pieniężną przystępuje do zawarcia umowy najmu, uznać należy za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.”
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 29 marca 2019 r. (0114-KDIP1- 2.4012.60.2019.1.IG): „W analizowanym wystąpi wyraźny związek wypłaconej na rzecz Wnioskodawcy Premii pieniężnej z konkretnym sposobem zachowania najemcy - zawarciem (przedłużeniem) umowy najmu i kontynuacją tej umowy przez określony czas uzgodniony w aneksie. Tak więc, kwota otrzymana przez najemcę (płatność z tytułu Premii pieniężnej) jest związana z określonym zachowaniem najemcy (Wnioskodawcy),   a zatem świadczeniem przez niego usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy. Wypłacona kwota jest formą zachęcenia najemcy do pozostania w stosunku najmu przez określony czas. Zatem, występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę. Tym samym w przedstawionych okolicznościach sprawy, faktyczne uzyskanie Premii jest uzależnione od konkretnie określonego zachowania najemcy przez ściśle sprecyzowany okres czasu wynikający z aneksu do Umowy najmu i w świetle art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy takie zachowanie najemcy należy uznać za usługę (czynność) świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.”

Analogiczne stanowisko wyrażono w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 listopada 2018 r. (0114-KDIP1-1.4012.557.2018.2.KBR), z 4 lipca 2017 r. (nr 0114-KDIP1-1.4012.139.2017.1.RR), z 22 stycznia 2015 r. (IPPP3/443-1157/14-2/JŻ), z 1 lipca 2014 r. (IPPP3/443-468/14-2/MKw) czy w interpretacji podatkowej z 3 czerwca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-217 /13-5/AS).

Dodatkowo, zdaniem Stron, analizowana powyżej usługa Najemcy świadczona na rzecz Wynajmującego nie korzysta z żadnego ze zwolnień z VAT.

W związku z powyższym, opisane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu, w tym na przedłużenie okresu najmu za co Najemca otrzyma (lub otrzymał) wynagrodzenie (tj. Wynagrodzenie za zgodę), stanowi usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Wynagrodzenia za zgodę powinny być opodatkowane VAT i nie powinny być zwolnione z tego podatku.

Ad 2

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT co do zasady w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Jednocześnie, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Tym samym, w celu ustalenia, czy w związku z planowaną wypłatą wynagrodzenia na rzecz Najemcy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należy ustalić czy wypłacane wynagrodzenie stanowić będzie ekwiwalent za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przez czynnego podatnika VAT jest jedną z fundamentalnych zasad leżących u podstaw założeń podatku od towarów i usług. Wynika ono z tzw. zasady neutralności. Zasada wyraża się w tym, że zarejestrowany podatnik VAT może pomniejszyć podatek należny o podatek naliczony we wcześniejszej fazie obrotu, który powstał w wyniku czynności podlegającej temu podatkowi. W ten sposób czynni podatnicy VAT nie ponoszą ciężaru ekonomicznego podatku, a dopiero konsumenci, którzy są finalnymi odbiorcami towarów i usług. Z tego względu podatek VAT jest uznawany również za podatek od konsumpcji. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W analizowanym stanie faktycznym powyższe warunki uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego zostaną spełnione łącznie, tzn. nie zaistnieją żadne z przesłanek negatywnych (w szczególności otrzymana faktura od Najemcy będzie dokumentować czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT tj. odpłatne świadczenie usług przez Najemcę na rzecz Wnioskodawcy) oraz spełnione będą przesłanki pozytywne (w tym na iż Najemca i Wynajmujący są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT).

W ocenie Stron, istnieje związek przedmiotowej usługi z działalnością opodatkowaną Wynajmującego. Wypłata na rzecz Najemcy określonej kwoty (tj. Wynagrodzenia za zgodę) tytułem wynagrodzenia za zawarcie Aneksu na wynegocjowanych warunkach pozostaje w niewątpliwym związku z określonymi korzyściami ekonomicznymi uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności - tj. dokonywaniem czynności opodatkowanych w postaci świadczenia usług najmu na rzecz Najemcy.

W konsekwencji zdaniem Zainteresowanych, Wynajmujący ma prawo do odliczenia VAT z faktury dokumentującej Wynagrodzenia za zgodę wystawionej przez Najemcę.

Zainteresowani pragną podkreślić, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych indywidualnych interpretacjach podatkowych, które zostały wydane w analogicznych stanach faktycznych, tj.:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 22 czerwca 2022 r. (0112- KDIL3.4012.182.2022.1.LS): „W konsekwencji, skoro przedstawione w opisie sprawy Podstawowe Wynagrodzenie oraz Dodatkowego Wynagrodzenie za zaakceptowanie warunków Aneksu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę (przedłużenie umowy najmu) oraz związana z nim umowa najmu podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (nie korzysta/nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT) to Wynajmującemu przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT (ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym) wynikającego z faktury/faktur wystawionej/ych przez Najemcę, dokumentującej opisane świadczenie”.
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach z 11 lutego 2021 r. (0114-KDIP1-1.4012.753.2020.3.WD) i z 3 lutego 2021 r. (0114-KDIP4-1.4012.661.2020.2.AM): „(...) skoro przedstawione w opisie sprawy wynagrodzenie za zaakceptowanie warunków umowy najmu w kształcie zaproponowanym przez Wnioskodawcę i związane z tym zawarcie umowy najmu, jak wskazano powyżej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z prawidłowo wystawionej faktury przez najemcę, dokumentującej to świadczenie. W przedmiotowej sprawie, zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek nabywanych usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.”
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 8 października 2020 r. (0114-KDIP1-1.4012.512.2020.1.AKA): „(...) Zachęta Finansowa dotyczy czynności ściśle związanych z opodatkowaną VAT działalnością gospodarczą A. w zakresie wynajmu nieruchomości komercyjnej (Budynku będącego częścią Kompleksu). Celem nabywania od Najemcy opisanych w opisie zdarzenia przyszłego usług jest zapewnienie większej sprzedaży opodatkowanej VAT z tytułu najmu Budynku (...) w zdarzeniu przyszłym, którego dotyczy niniejszy wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, spełnione zostały wszelkie warunki decydujące o powstaniu po stronie Wynajmującego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur, na podstawie których wypłacona będzie Zachęta Finansowa. Jako że omawiane transakcje podlegają opodatkowaniu i nie są zwolnione od podatku, nie zostaną przy tym spełnione przesłanki wyłączające możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.”
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 16 kwietnia 2020 r. (0114-KDIP4-2.4012.48.2020.1.WH): „(...) W analizowanym stanie faktycznym powyższe warunki uprawniające do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego zostaną spełnione łącznie, tzn. nie zaistnieją żadne z przesłanek negatywnych (w szczególności otrzymana faktura od Wnioskodawcy 2 będzie dokumentować czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT tj. odpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1) oraz spełnione będą przesłanki pozytywne. W ocenie Wnioskodawców istnieje bowiem bezpośredni związek przedmiotowej usługi z działalnością opodatkowaną Spółki. Wypłata Wnioskodawcy 2 określonej kwoty tytułem zachęty do zawarcia umowy najmu pozostaje w bezpośrednim związku z określonymi korzyściami ekonomicznymi uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę 1 w ramach jej działalności - tj. dokonywaniem czynności opodatkowanych w postaci świadczenia usług najmu powierzchni biurowych i magazynowych. W konsekwencji zdaniem Wnioskodawców, Wnioskodawcy 1 przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT z faktur(y) wystawionej/ych przez Wnioskodawcę 2 dokumentującej/ych należną Wnioskodawcy 2 premię pieniężną, wypłacaną przez Wnioskodawcę 1 zgodnie z Umową najmu z tytułu rozpoczęcia najmu budynków i budowli oddanych w ramach fazy 1 oraz fazy 2 inwestycji Wnioskodawcy 1.”

Analogiczne stanowisko wyrażono w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 lipca 2014 r. (IPPP3/443-468/14-2/MKw), z 3 czerwca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-217/13-5/AS), z 29 marca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-216/13-5/AS), z 17 października 2012 r. (sygn. IPPP3/443-774/12-3/IG) czy w interpretacji podatkowej z 28 września 2012 r. (sygn. IPPP1/443-685/12-3/EK).

W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1, ust. 11 oraz ust. 13 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym Wynajmujący otrzyma od Najemcy fakturę dokumentującą faktyczne wykonanie usługi.

Jednocześnie, jeżeli w okresie rozliczeniowym, w którym powstanie po stronie Wynajmującego prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, kwota podatku należnego będzie niższa niż kwota podatku naliczonego, wówczas po stronie Wynajmującego powstanie prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, Wynajmujący ma prawo do odliczenia VAT (i ewentualnego uzyskania zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym) z faktury dokumentującej wypłatę Wynagrodzenia za zgodę przez Wynajmującego na rzecz Najemcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że zarówno Państwo, jak i Najemca są zarejestrowanymi jako czynni podatnicy VAT. Prowadzą Państwo działalność w zakresie wynajmu Nieruchomości.

Z powyższego wynika więc, że zarówno Państwo, jak i Najemca są podatnikami podatku VAT w świetle przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Zauważyć należy, iż pojęcie usługi w prawie polskim zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Ponadto, pomocniczo należy przywołać art. 25 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

W konsekwencji, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W kwestii odpłatności za ww. świadczenie wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zagadnienie odpłatności świadczenia jako przesłanki opodatkowania było przedmiotem licznych rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. W innym orzeczeniu, w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Analizując dokładniej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wyjaśnił, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Z wniosku wynika, że są Państwo właścicielem Nieruchomości, tj. prawa własności gruntu wraz z posadowionymi na nim budynkami o przeznaczeniu magazynowo-biurowym oraz budowlami służącymi funkcjonowaniu budynków, stanowiącymi łącznie centrum logistyczne.

Część Nieruchomości jest wynajmowana na rzecz Spółki B (Najemca) na podstawie umowy najmu zawartej 26 czerwca 2018 r. (dalej: „Umowa”), która następnie była kilkukrotnie aneksowana.

W ostatnim czasie Strony renegocjowały Umowę ustalając nowe warunki najmu, w szczególności przedłużając czas trwania najmu na okres do 15 września 2037 r. W zamian za zmianę Umowy na nowych warunkach wynegocjowanych wspólnie przez Strony, zapłacą Państwo Najemcy Wynagrodzenie za zgodę. 7 listopada 2023 r. Aneksem do Umowy Strony zmieniły warunki najmu, w istocie podpisując nową umowę najmu, zastępującą w całości treść postanowień dotychczasowej Umowy.

Zgodnie z Aneksem, Wynagrodzenie za zgodę ma być płatne w pięciu transzach równej wysokości. Pierwsza transza Wynagrodzenia za zgodę ma być wypłacona do 30 listopada 2023 r., a ostatnia do 30 listopada 2024 r.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy opisane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczenie Najemcy na rzecz Wynajmującego polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu, w zamian za co Najemca otrzyma (lub otrzymał) wynagrodzenie, stanowi usługę świadczoną przez Najemcę na rzecz Wynajmującego, a co za tym idzie, wypłata przez Wynajmującego na rzecz Najemcy Wynagrodzenia za zgodę powinna być opodatkowana VAT i nie powinna być zwolniona z tego podatku.

Z opisu sprawy nie wynika, aby w związku z zapłatą przez Państwa na rzecz Najemcy Wynagrodzenia za zgodę dochodziło do dostawy towarów. Zatem otrzymane przez Najemcę ww. Wynagrodzenie nie stanowi/nie będzie stanowiło wynagrodzenia za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej, świadczeniem jest każde zachowanie polegające na działaniu, zaniechaniu działania lub znoszeniu (tolerowaniu) określonej sytuacji lub stanu rzeczy.

Świadczenie Najemcy wykonywane za Wynagrodzeniem na rzecz Państwa (polegające na zgodzie na przedłużenie umowy najmu i przyjęcie warunków przedstawionych w Aneksie), należy traktować jako wynagrodzenie za skonkretyzowane świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż istnieje związek między wypłatą wynagrodzenia a otrzymaniem świadczenia wzajemnego. Przedmiotowa transakcja ma charakter ekwiwalentny – świadczenie jednej strony stosunku zobowiązaniowego następuje w zamian za odpowiadające mu określone świadczenie drugiej strony. Tym samym w opisanej sprawie wystąpi element wzajemności, konieczny aby uznać, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W konsekwencji przedstawione w opisie sprawy Wynagrodzenie za zgodę, tj. wynagrodzenie za konkretne zachowanie Najemcy polegające na wyrażeniu zgody na zawarcie Aneksu, będzie stanowić dla Najemcy wynagrodzenie, które podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy,

Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, świadczenie Najemcy wykonywane za Wynagrodzeniem na rzecz Państwa nie zostało wymienione przez ustawodawcę wśród usług zwolnionych od podatku. W konsekwencji świadczenie ww. usług przez Najemcę jest/będzie opodatkowane właściwą stawką podatku VAT.

Państwa stanowisko do pytania nr 1 należało więc uznać za prawidłowe.

Przechodząc do Państwa wątpliwości dotyczących kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury/faktur dokumentującej/ych świadczoną przez Najemcę usługę w związku z otrzymaniem Wynagrodzenia za zgodę, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczające jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z podanych przez Państwa informacji wynika, że są Państwo zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT. Prowadzą Państwo działalność w zakresie wynajmu Nieruchomości. Wynagrodzenie za zgodę ma zostać wypłacone przez Państwa na rzecz Najemcy na podstawie faktury wystawionej przez Najemcę. Nieruchomość jest wykorzystywana przez Państwa do świadczenia opodatkowanych podatkiem VAT usług najmu.

Należy stwierdzić, że wypłata ww. Wynagrodzenia jest/będzie związana z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT – wypłacane Wynagrodzenie miało skłonić Najemcę do zawarcia umowy najmu na nowych warunkach i tym samym umożliwić Państwu dalsze prowadzenie działalności w zakresie świadczenia usługi najmu części Nieruchomości na rzecz Najemcy, opodatkowanej podatkiem VAT.

W konsekwencji, skoro – jak wskazano powyżej – przedstawione w opisie sprawy Wynagrodzenie za zgodę na zawarcie Aneksu, tj. zmianę umowy najmu (przedłużenie umowy najmu i zaakceptowanie nowych warunków najmu), podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (nie korzysta/nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT) to przysługuje/będzie przysługiwać Państwu prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury/faktur wystawionej/ych przez Najemcę, dokumentującej/ych opisane świadczenie. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym, jeśli w okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego, będą mieli Państwo prawo do zwrotu tej różnicy na rachunek bankowy zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Spółka A (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).