Interpretacja indywidualna z dnia 4 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.8.2024.2.WK
Temat interpretacji
Prawo do odliczenia zakupy podatku VAT od poniesionych wydatków udokumentowanych fakturami za zakup materiałów i usług budowlanych związanych z realizacją inwestycji kempingowej, które zostały wystawione przed datą rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 29 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, od poniesionych wydatków udokumentowanych fakturami na zakup materiałów i usług budowlanych związanych z realizacją inwestycji kempingowej, które zostały wystawione przed datą rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku VAT. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lutego 2024 r. (wpływ 1 marca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Podatnik prowadzący obecnie działalność gospodarczą zarejestrowaną od (...) 2023 r., dokonał szeregu wydatków inwestycyjnych związanych z tą działalnością, którą zamierzał podjąć przed formalnym zarejestrowaniem tej działalności, Wnioskodawca zarejestrował się jako płatnik podatku VAT składając druk VAT-R (...) 2023 r. Istotą zagadnienia będącego przedmiotem niniejszej interpretacji jest fakt, że przed zarejestrowaniem działalności i przed zarejestrowaniem się do podatku VAT, dokonywane były wydatki inwestycyjne. Jedyny przychód, który podatnik uzyskał z prowadzonej działalności gospodarczej wystąpił (...) 2023 r.
Podjęta przez podatnika działalność gospodarcza jest formą działalności turystycznej, a wydatki, o których mowa, są inwestycją budowlaną, która polega na wybudowaniu kempingu w myśl art. 38 pkt 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych, który po zakończeniu inwestycji będzie w całości wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Zakresem prac inwestycyjnych objętych budową kempingu są m.in.: utwardzone podłoże, osobne łazienki dla kobiet i dla mężczyzn, osobne toalety dla kobiet i mężczyzn, szatnie (pomieszczenia sanitarne), punkty poboru wody pitnej i basen. Największym wydatkiem inwestycyjnym jest materiał (kruszywo) na wyrównanie podłoża oraz jego utwardzenie.
Podatnik po ukończeniu inwestycji zamierza rozpocząć wykonywanie usług polegających na wynajmie miejsc kempingowych. W tym celu Wnioskodawca zarejestrował się w Centralnej Ewidencji Gospodarczej i Informacji o Działalności Gospodarczej (...) 2023 r., gdzie zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca wykonywał czynności inwestycyjne we wskazanym powyżej zakresie przed formalnym rozpoczęciem działalności gospodarczej. Status czynnego podatnika VAT Wnioskodawca uzyskał (...) 2023 r. Inwestycja dalej jest w trakcie realizacji. Pierwszy przychód z działalności podatnik uzyskał (...) 2023 r. Jest to faktura o numerze: (...) z kwotą (...) plus podatek VAT. Przychód ten nie dotyczy jednak pełnej docelowej działalności, ale wyłącznie wynajmu miejsca postojowego pod przyczepę kempingową.
Nabywcami usług w ramach prowadzonej działalności będą przede wszystkim osoby fizyczne, (turyści). Wnioskodawca ponosił zatem wydatki dokumentowane fakturami VAT w okresie, gdy nie był jeszcze zarejestrowany jako czynny płatnik podatku VAT, ani nie był jeszcze zarejestrowany w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej.
Jako datę rozpoczęcia działalności opodatkowanej podatkiem VAT wskazano na druku VAT-R (...) 2023 r. Zatem zakupy dokumentowane fakturami z podatkiem VAT przed datą rejestracji, Wnioskodawca wykonał, gdy nie był zarejestrowany jako płatnik podatku VAT, oraz przed datą rozpoczęcia działalności gospodarczej poprzez wpis do ewidencji. Pierwszą deklarację VAT podatnik złożył za (...) 2023 r., deklaracje VAT za miesiące poprzedzające rejestrację jako czynny podatnik VAT nie zostały złożone. Faktury, które dokumentowały wydatki inwestycyjne, były wystawiane przed (...) 2023 r. Wszystkie towary i usługi nabyte w okresie od (…) 2023 r. będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy
Podatnik prowadzący obecnie działalność gospodarczą zarejestrowaną od (...) 2023 r., który zarejestrował się jako płatnik podatku VAT składając druk VAT-R (...) 2023 r., do momentu składania interpretacji, podatnik nie uzyskał z prowadzonej działalności gospodarczej jakiegokolwiek przychodu. Podjęta przez podatnika działalność gospodarcza jest inwestycją budowlaną, która polega na wybudowaniu kempingu w myśl art. 38 pkt 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych, który po zakończeniu inwestycji będzie w całości wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Zakresem prac inwestycyjnych objętych budową kempingu są m.in.: utwardzone podłoże, osobne łazienki dla kobiet i dla mężczyzn, osobne toalety dla kobiet i mężczyzn, szatnie (pomieszczenia sanitarne), punkty poboru wody pitnej i basen. Największym wydatkiem inwestycyjnym jest materiał (kruszywo) na wyrównanie podłoża oraz jego utwardzenie.
Podatnik po ukończeniu inwestycji zamierza rozpocząć wykonywanie usług polegających na wynajmie miejsc kempingowych. W tym celu Wnioskodawca zarejestrował się w Centralnej Ewidencji Gospodarczej i Informacji o Działalności Gospodarczej (...) 2023 r., gdzie zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca wykonywał czynności inwestycyjne we wskazanym powyżej zakresie przed formalnym rozpoczęciem działalności gospodarczej. Status czynnego podatnika VAT Wnioskodawca uzyskał (...) 2023 r. Ponieważ inwestycja dalej jest w trakcie realizacji, więc podatnik nie uzyskuje z niej do dnia dzisiejszego jakiegokolwiek przychodu. Planowany przychód będzie możliwy w następnym sezonie, tj. późną wiosną lub latem roku 2024. Nabywcami usług w ramach prowadzonej działalności będą przede wszystkim osoby fizyczne (turyści).
Wnioskodawca ponosił zatem wydatki dokumentowane fakturami VAT w okresie, gdy nie był jeszcze zarejestrowany jako czynny płatnik podatku VAT, ani nie był jeszcze zarejestrowany w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Jako datę rozpoczęcia działalności gospodarczej na druku VAT-R wskazano zakupy dokumentowane fakturami z podatkiem VAT przed datą rejestracji jako płatnik podatku VAT, oraz przed datą rozpoczęcia działalności gospodarczej poprzez wpis do ewidencji. Pierwszą deklarację VAT podatnik złożył za (...) 2023 r., deklaracje VAT za miesiące poprzedzające rejestrację jako czynny podatnik VAT nie zostały złożone. Faktury, które dokumentowały wydatki inwestycyjne, były wystawiane przed 1 października 2023 r. Wszystkie towary i usługi nabyte w okresie od lutego do października 2023 r. będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Pytanie
Czy w związku z poniesionymi wydatkami na cele inwestycyjne podatnik ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, w zakresie wydatków dokumentowanych fakturami, które zostały wystawione przed datą rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego płatnika podatku VAT, a dokumentujące zakup materiałów i usług budowlanych w związku z realizacją inwestycji kempingowej?
Pana stanowisko w sprawie (sformułowane ostatecznie w piśmie z 27 lutego 2024 r.)
Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca będzie mógł obniżyć w pełnej wysokości kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z imiennych faktur za zakup materiału budowlanego w związku z realizacją inwestycji kempingowej.
Z treści art. 86 ust. 1 VATU wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Należy zauważyć, że dla spełnienia warunku sformułowanego w art. 86 ust. 1 VATU wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Wreszcie wskazać należy, że wskazany przepis nie ogranicza możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie czasowym, w którym to podatnik w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług mógłby skorzystać z obniżenia podatku na podstawie art. 86 ust. 1 VATU.
Zgodnie z zasadą neutralności prawo do obniżenia podatku od towarów i usług jest fundamentalnym prawem podatnika. Należy również zauważyć, że zgodnie z linią orzeczniczą TSUE prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego.
Nie jest to bowiem żaden wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Jak stwierdzono w uzasadnieniu orzeczenia z 19 września 2000 r. w połączonych sprawach C-177/99 oraz C-181/99, istnieje ugruntowana linia orzecznictwa TSUE, zgodnie z którą prawo do odliczenia podatku jest integralną częścią systemu VAT i co do zasady nie może być ograniczane.
W odniesieniu do kwestii, czy faktury imienne na materiały budowlane mogą być podstawa do obniżenia VAT, należy także odpowiedzieć twierdząco.
Po pierwsze zauważyć należy, że celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu jak i podmiotów transakcji. Ustawa o VAT reguluje, w jaki sposób powinny być wystawiane faktury. Materialnoprawna jej poprawność zachodzi, jeśli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze.
W analizowanym stanie faktycznym, faktury VAT potwierdzają zaistniałe zdarzenia gospodarcze, gdyż są to materiały budowlane zakupione na cel inwestycyjny do budowy pól kempingowych.
Należy także wziąć pod uwagę fakt, że z brzmienia art. 88 VATU, nie wynika ograniczenie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z uwagi fakt, że faktura dokumentująca sprzedaż towarów lub usług nie zawiera NIP nabywcy.
Ponadto, dostawca zakupionych materiałów budowlanych wystawia faktury, na których nie podaje numeru jedynie numeru NIP nabywcy. Inne elementy faktury wymienione w art. 106e VATU, spełniają wymogi ustawy o VAT, pozostałe dane są prawidłowe i pozwalają na określenie, kto jest nabywcą, gdyż zawierają jego: imię, nazwisko i adres zamieszkania. Nie ulega wątpliwości, że zakupione towary potwierdzają zaistniałe zdarzenie gospodarcze pomiędzy Inwestorem pól kempingowych, a sprzedawcą materiałów budowlanych.
Ponadto, nie sposób dostrzec, że powstała inwestycja będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, gdyż zamierza po jej ukończeniu wynajmować pola kempingowe turystom.
Warto podkreślić, iż elementy formalne wymagane przez art. 106e ust 1 VATU, mają jedynie charakter dowodowy, a identyfikacja podatnika na przykładzie analizowanej sprawy będzie łatwa, gdyż będzie to jednoosobowa działalność gospodarcza zarejestrowana w CEIDG. Nie ulega wątpliwości, że w tak zarysowanym stanie faktycznym podatnik będzie spełniał wymagania wyżej przywołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Podatnik już prowadzi działalność gospodarczą, jednakże nie uzyskuje z niej przychodów. Jak wspomniano powyżej, przychody te będzie uzyskiwał dopiero późną wiosną lub latem roku 2024. Zakupione materiały i ewentualne wykonane usługi będą wykorzystane do czynności opodatkowanych – wynajem pól kempingowych dla osób fizycznych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podatnik dokonał już zgłoszenia rejestracyjnego VAT (...) 2023 r.
Warto tutaj również odwołać się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-400/98. Trybunał stwierdził tam bowiem, że prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT.
Teza ta znajduje potwierdzenie także w innych wyrokach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach: C-268/83 oraz C-110/94 gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywana jest ona automatycznie z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje, w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.
Podatnik uważa również, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku od zakupów dokonanych przed rejestracją, o ile zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej, a tak jest w przedmiotowej sprawie.
Obecnie Wnioskodawca dokonał już rejestracji do podatku od towarów i usług, a zatem spełnił warunki formalne, aby dokonać tego odliczenia i usunąć wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, uniemożliwiający identyfikowanie podatnika jako czynnego płatnika podatku VAT. To zgłoszenie rejestracyjne zostało dokonane na druku VAT-R. Pierwszy okres rozliczeniowy, za który złożono deklarację podatkową to był miesiąc (...) 2023. Ponieważ wydatki były dokonane przed datą rejestracji jako czynny płatnik podatku VAT zatem, Wnioskodawca uważa, że powinien dokonać korekty zgłoszenia VAT-R jako datę rozpoczęcia działalności gospodarczej, w poz. 14 tego zgłoszenia wskazać tę datę, od której nabywał towary i usługi udokumentowane fakturami VAT, związane z działalnością opodatkowaną, o której mowa w przedmiotowym wniosku i po dokonaniu korekty zgłoszenia VAT-R będzie uprawniony do rozliczenia i odliczenia podatku od towarów i usług.
Podatnik uważa więc, że ma prawo do złożenia aktualizacji, czyli korekty druku VAT-R i wskazania miesiąca (…) 2023 r. jako okresu rozliczeniowego, za który będzie złożona pierwsza deklaracja podatkowa. Podatnik uważa więc, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na jego rzecz, dokumentujących nabycie towarów i usług służących wykonywaniu wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT przed okresem, za który złożył deklarację VAT-R, uwzględniając powyższe stanowisko o konieczności dokonania korekty tej deklaracji.
Należy podkreślić, że, w ocenie podatnika, niezbędne jest rozróżnienie momentu powstania prawa do odliczenia do momentu skorzystania z tego prawa. Realizacja tego prawa następuje przez złożenie deklaracji podatkowej wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik powinien usunąć wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika. Ponieważ te przesłanki negatywne zostały już przez Wnioskodawcę uchylone, zatem realizacja jego prawa do odliczenia podatku VAT od wyżej wymienionych wydatków poniesionych za miesiące przed dokonaniem rejestracji, może w chwili obecnej już nastąpić.
Biorąc pod uwagę wyżej wskazane okoliczności wniósł Pan jak w petetium.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Według art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza tym samym możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.
Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.
Przy czym, co również istotne, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.
Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Stosownie do treści art. 86 ust. 13 ustawy:
Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:
1)za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo
2)za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego
- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy po otrzymaniu faktury lub dokumentu celnego, będącego podstawą odliczenia lub za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują jednak określone sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 ustawy.
Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest więc związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa konieczne jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego.
W myśl art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.
Zatem, rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dniu poprzedzającym dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej.
Rejestracja następuje więc w momencie zgłoszenia rejestracyjnego, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów, które przeznaczone są do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Jednocześnie należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.
Warto również zaznaczyć, że w wyroku TSUE w sprawie C-400/98 Trybunał stwierdził, że prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą.
Natomiast z orzecznictwa TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.
Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
W myśl art. 99 ust. 11b ustawy:
Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Na podstawie art. 103 ust. 1 ustawy:
Podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.
Natomiast w myśl art. 109 ust. 3 ustawy:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1) rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2) kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3) kontrahentów;
4) dowodów sprzedaży i zakupów.
Stosownie do art. 109 ust. 3b ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.
W myśl art. 109 ust. 14 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.
Powyższe przepisy wskazują, że podatnicy VAT czynni są obowiązani przesyłać za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję prowadzoną na potrzeby podatku od towarów i usług, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.
W tym miejscu należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. O prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatnika powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe między określonymi podmiotami.
Jak stanowi art. 106e ust. 1 ustawy:
Faktura powinna zawierać:
1)datę wystawienia;
2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;
13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15)kwotę należności ogółem (…).
Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imię i nazwisko lub nazwy podatnika/sprzedawcy i nabywcy, ich adresy. Faktura winna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy.
Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.
Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem, jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują, tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.
Należy zauważyć, że chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze.
Brak NIP-u przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu pozostałych danych podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.
Należy jeszcze raz wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione jest od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, a także od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, jednakże nie wymienia opisanej we wniosku nieprawidłowości (braku NIP nabywcy) jako przesłanki negatywnej powodującej utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego (w sytuacji, gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze).
Pana wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy ma Pan prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, od poniesionych wydatków udokumentowanych fakturami na zakup materiałów i usług budowlanych związanych z realizacją inwestycji kempingowej, które zostały wystawione przed datą rejestracji Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku VAT.
Ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Tym samym podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie powstania obowiązku podatkowego i otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.
Mając na uwadze powołane powyżej regulacje oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towaru wykorzystywanego do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego – co wprost wynika z art. 86 ust. 10 ustawy w związku z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – jest powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do nabytych towarów i usług oraz otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z czynnościami opodatkowanymi VAT, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.
We wniosku wskazał Pan, że prowadzi obecnie działalność gospodarczą zarejestrowaną od (...) 2023 r., dokonał Pan szeregu wydatków inwestycyjnych związanych z tą działalnością. Przed zarejestrowaniem działalności i przed zarejestrowaniem się do podatku VAT, dokonywał Pan wydatki inwestycyjne. Po ukończeniu inwestycji zamierza Pan rozpocząć wykonywanie usług polegających na wynajmie miejsc kempingowych. W tym celu zarejestrował się Pan w Centralnej Ewidencji Gospodarczej i Informacji o Działalności Gospodarczej (...) 2023 r., gdzie zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą. Status czynnego podatnika VAT, Wnioskodawca uzyskał (...) 2023 r. Wnioskodawca ponosił wydatki dokumentowane fakturami VAT w okresie, gdy nie był jeszcze zarejestrowany jako czynny płatnik podatku VAT, ani nie był jeszcze zarejestrowany w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej. Pierwszą deklarację VAT podatnik złożył za (...) 2023 r., deklaracje VAT za miesiące poprzedzające rejestrację jako czynny podatnik VAT nie zostały złożone. Faktury, które dokumentowały wydatki inwestycyjne, były wystawiane przed 1 października 2023 r. Wszystkie towary i usługi nabyte w okresie od (…) 2023 r. będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Analiza przedstawionego stanu faktycznego i powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro poniesione wydatki na cele inwestycyjne wykorzystywane będą przez Pana wyłącznie na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej oraz – jak wskazano w opisie sprawy – będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych, to z uwagi na spełnienie przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje Panu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesienie tych wydatków, o ile nie zachodzą wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy. Na ww. prawo nie ma wpływu również fakt, że na otrzymanych fakturach dokumentujących faktycznie dokonaną transakcję nie umieszczono numeru NIP nabywcy pod warunkiem, że pozostałe elementy zawarte w fakturach spełniają wymogi ustawy.
W związku z powyższym, Panu jako czynnemu, zarejestrowanemu podatnikowi podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z budową kempingu, gdyż będzie Pan wykorzystywał ww. kamping do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Prawo to przysługuje Panu, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Podsumowując, w związku z wydatkami poniesionymi na cele inwestycyjne (w zakresie wydatków na zakup materiałów i usług budowlanych w związku z realizacją Inwestycji kempingowej) dokumentowanymi fakturami, które zostały wystawione przed datą rejestracji Pana jako czynnego podatnika podatku VAT, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Prawo to przysługuje Panu, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Tym samym, Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, w szczególności wykorzystywanie nabytych towarów i usług do czynności innych niż opodatkowane podatkiem od towarów usług, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).