Brak podlegania opodatkowaniu czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym,... - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.19.2024.1.MR

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 1 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.19.2024.1.MR

Temat interpretacji

Brak podlegania opodatkowaniu czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym, halą warsztatową, magazynem i na której posadowiono halę namiotową oraz pojazdów, które wykorzystywane będą na cele najmu prywatnego, oraz brak obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego w związku z wycofaniem ww. nieruchomości oraz pojazdów z Pana działalności gospodarczej i przeznaczeniem ich na cele najmu prywatnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 12 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

  • braku podlegania opodatkowaniu czynności wycofania z działalności gospodarczej nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym, halą warsztatową, magazynem i na której posadowiono halę namiotową oraz pojazdów, które wykorzystywane będą przez Pana na cele najmu prywatnego,
  • braku obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego w związku z wycofaniem ww. nieruchomości oraz pojazdów z Pana działalności gospodarczej i przeznaczeniem ich na cele najmu prywatnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zdarzenie nr 1

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym, halą warsztatową, magazynem oraz na której posadowiono halę namiotową. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość gruntową w stanie niezabudowanym w 2019 r. od osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej, za kwotę (...) zł. Z tytułu transakcji zakupu tejże nieruchomości Wnioskodawca nie mógł odliczyć podatku naliczonego z uwagi na fakt, że sprzedający nie działali w charakterze podatników. Podatek taki zatem nie został odliczony.

Przedmiotowa nieruchomość gruntowa została wprowadzona do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, który od 2019 r. czynił na nią nakłady, polegające na wybudowaniu na niej budynku administracyjno-biurowego, hali warsztatowej oraz magazynu, a także posadowieniu na przedmiotowej nieruchomości hali namiotowej. Z tytułu ponoszonych nakładów Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a nakłady te wielokrotnie przekroczyły wartość gruntu.

Przedmiotowe składniki, tj. budynek administracyjno-biurowy, hala warsztatowa, magazyn oraz hala namiotowa były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca planuje wycofać z prowadzonej działalności gospodarczej ww. składniki i oddać je w najem na rzecz podmiotów trzecich, aczkolwiek w ramach najmu prywatnego. Jednocześnie jednak Wnioskodawca zamierza nadal, w przypadku przedmiotowego najmu, działać w charakterze czynnego podatnika VAT (tak jak dotychczas), a przedmiotowe składniki będą wykorzystywane przez Niego do czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca nie skorzysta z jakichkolwiek zwolnień podmiotowych ani przedmiotowych od podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość nie będzie wynajmowana na cele mieszkaniowe.

Zdarzenie nr 2

Wnioskodawca jest właścicielem 11 pojazdów samochodowych. Od nabycia pojazdów przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego. Pojazdy były wykorzystywane do czynności opodatkowanych w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca planuje wycofać z prowadzonej działalności gospodarczej ww. pojazdy i oddać je w całości w najem na rzecz podmiotów trzecich, aczkolwiek w ramach najmu prywatnego. Jednocześnie jednak Wnioskodawca zamierza nadal, w przypadku przedmiotowego najmu, działać w charakterze czynnego podatnika VAT (tak jak dotychczas), a pojazdy samochodowe będą wykorzystywane przez Niego do czynności opodatkowanych. Wnioskodawca nie skorzysta z jakichkolwiek zwolnień podmiotowych ani przedmiotowych od podatku od towarów i usług.

Pytania

1.  Czy wycofanie nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym, halą warsztatową, magazynem oraz na której posadowiono halę namiotową na cele najmu prywatnego będzie neutralne podatkowo, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) i w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT?

2.  Czy wycofanie pojazdów z działalności gospodarczej na cele najmu prywatnego będzie neutralne podatkowo, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) i w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdarzenie nr 1

W ocenie Wnioskodawcy, przekazanie omawianych w pytaniu składników do majątku prywatnego, celem wykorzystania ich do dalszego wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jest czynnością neutralną podatkowo w podatku od towarów i usług oraz nie skutkuje obowiązkiem dokonania korekty podatku od towarów i usług.

Przedmiotowy wniosek należy oprzeć na następujących przesłankach:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa”), opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z mocy art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest wykorzystywanie składników majątku w sposób trwały dla celów zarobkowych.

Przedmiotowa czynność przekazania składników majątku na cele najmu prywatnego nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, w tym rozumianej jako dostawa towarów na cele osobiste podatnika, ponieważ w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, działalność ta będzie nieprzerwanie prowadzona jako, że działalnością taką jest wykorzystywanie majątku w sposób trwały w celach zarobkowych.

Najem szeregu składników majątku, chociaż traktowany jako inne źródła przychodów w rozumieniu podatku dochodowego niż działalność gospodarcza, jest jednak działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie zachodzi więc dostawa towarów w rozumieniu ustawy, co czyni takie przekazanie czynnością podatkowo neutralną.

Powyższe związane jest także z ewentualnym obowiązkiem dokonania korekty, o której mowa w art. 90a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jako, że nie dojdzie do zmiany sposobu wykorzystania nieruchomości zabudowanej – będzie ona nadal w takim samym stopniu – w całości wykorzystywana do sprzedaży opodatkowanej, dlatego też nie zaktualizuje się obowiązek dokonania korekty.

Wskazane powyżej rozumienie przytoczonych przepisów znalazło potwierdzenie w wielu interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in.: sygn. 0114-KDIP1-3.4012.655.2023.1.KF, sygn. 0115-KDIT1-2.4012.287.2018.1.AW, sygn. 0112-KDIL2-2.4012.496.2017.1 JK, sygn. 0461-ITPP2.4512.926.2016.1.AD, sygn. IBPP1/4512-884/15/MS, sygn. ILPP2/4512-1-342/15-4/EN, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012. 586.2022.1.ALN.

Zdarzenie nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, przekazanie omawianych w pytaniu składników do majątku prywatnego, celem wykorzystania ich do dalszego wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jest czynnością neutralną podatkowo w podatku od towarów i usług oraz nie skutkuje obowiązkiem dokonania korekty podatku od towarów i usług.

Przedmiotowy wniosek należy oprzeć na analogicznych przesłankach do wywodu zaprezentowanego wyżej odnośnie zdarzenia nr 1, ponieważ są to tożsame sytuacje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z mocy art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest wykorzystywanie składników majątku w sposób trwały dla celów zarobkowych.

Przedmiotowa czynność przekazania składników majątku na cele najmu prywatnego nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, w tym rozumianej jako dostawa towarów na cele osobiste podatnika, ponieważ w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług działalność ta będzie nieprzerwanie prowadzona jako, że działalnością taką jest wykorzystywanie majątku w sposób trwały w celach zarobkowych. Najem szeregu składników majątku, chociaż traktowany jako inne źródła przychodów w rozumieniu podatku dochodowego niż działalność gospodarcza, jest jednak działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie zachodzi więc dostawa towarów w rozumieniu ustawy, co czyni taką czynność przekazania podatkowo neutralną.

Powyższe związane jest także z ewentualnym obowiązkiem dokonania korekty, o której mowa w art. 90a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jako, że nie dojdzie do zmiany sposobu wykorzystania samochodów – będą one nadal w całości wykorzystywane do czynności opodatkowanych – prowadzenia działalności gospodarczej, stąd też nie zaktualizuje się obowiązek dokonania korekty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)  przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)  wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Z kolei zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:

Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243).

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, najem składników majątku wycofanych uprzednio z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym, halą warsztatową, magazynem oraz na której posadowiono halę namiotową. Nabył Pan przedmiotową nieruchomość gruntową w stanie niezabudowanym w 2019 r. od osób fizycznych, nieprowadzących działalności gospodarczej. Z tytułu zakupu nieruchomości nie mógł Pan odliczyć podatku naliczonego z uwagi na fakt, że sprzedający nie działali w charakterze podatników.

Przedmiotowa nieruchomość gruntowa została wprowadzona do Pana działalności gospodarczej. Od 2019 r. czynił Pan na nią nakłady, polegające na wybudowaniu na niej budynku administracyjno-biurowego, hali warsztatowej oraz magazynu, a także posadowieniu hali namiotowej. Z tytułu ponoszonych nakładów przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego, a nakłady te wielokrotnie przekroczyły wartość gruntu. Budynek administracyjno-biurowy, hala warsztatowa, magazyn oraz hala namiotowa były wykorzystywane przez Pana do czynności opodatkowanych. Planuje Pan wycofać z prowadzonej działalności gospodarczej ww. składniki i oddać je w najem na rzecz podmiotów trzecich, aczkolwiek w ramach najmu prywatnego. Jednocześnie jednak zamierza Pan nadal w przypadku przedmiotowego najmu działać w charakterze czynnego podatnika VAT, a przedmiotowe składniki będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Wskazał Pan również, że nie skorzysta z jakichkolwiek zwolnień podmiotowych, ani przedmiotowych od podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość nie będzie wynajmowana na cele mieszkaniowe. Jest Pan również właścicielem 11 pojazdów samochodowych, od nabycia których przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Pojazdy były wykorzystywane przez Pana do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Planuje Pan wycofać z prowadzonej działalności gospodarczej ww. pojazdy i oddać je w całości w ramach najmu prywatnego na rzecz podmiotów trzecich. Jednocześnie jednak zamierza Pan nadal, w przypadku przedmiotowego najmu, działać w charakterze czynnego podatnika VAT, a przedmiotowe pojazdy będą wykorzystywane przez Pana do czynności opodatkowanych. Nie skorzysta Pan z jakichkolwiek zwolnień podmiotowych ani przedmiotowych od podatku od towarów i usług.

Pana wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności określenia, czy wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem administracyjno -biurowym, halą warsztatową, magazynem i na której posadowiono halę namiotową oraz pojazdów na cele najmu prywatnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT i w konsekwencji będzie neutralne podatkowo w rozumieniu przepisów ustawy (część pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2).

Odnosząc się do Pana wątpliwości stwierdzić należy, że czynność wycofania nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym, halą warsztatową, magazynem i na której posadowiono halę namiotową oraz 11 pojazdów samochodowych z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, które następnie zamierza Pan wynajmować podmiotowi trzeciemu, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towarów na Pana cele osobiste i ww. nieruchomości oraz pojazdy w dalszym ciągu będą służyły do wykonywanych przez Pana czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wskazać należy, że oddając w najem ww. składniki majątku, po ich uprzednim wycofaniu z działalności gospodarczej, nie utraci Pan statusu podatnika podatku VAT czynnego w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie przedmiotowych składników majątkowych w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy – skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości oraz pojazdów samochodowych), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej, świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem administracyjno-biurowym, halą warsztatową, magazynem i na której posadowiono halę namiotową oraz 11 pojazdów samochodowych z majątku Pana jednoosobowej działalności gospodarczej (które Pan jako osoba fizyczna będzie wykorzystywał do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, tj. na potrzeby najmu), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. W konsekwencji ww. czynność wycofania składników majątku nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dalszej kolejności Pana wątpliwości dotyczą braku obowiązku dokonania korekty podatku VAT naliczonego w związku z wycofaniem ww. nieruchomości oraz pojazdów z Pana działalności gospodarczej i przeznaczeniem ich na cele najmu prywatnego (część pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2).

Wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)  opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)  zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Jak wynika z okoliczności sprawy od 2019 r. ponosił Pan nakłady na ww. nieruchomość gruntową, polegające na wybudowaniu na niej budynku administracyjno-biurowego, hali warsztatowej oraz magazynu, a także posadowieniu na niej hali namiotowej. Z tytułu ponoszonych nakładów przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego, a nakłady te wielokrotnie przekroczyły wartość gruntu. Wskazał Pan również, że z tytułu nabycia 11 pojazdów samochodowych przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z przepisów ustawy i rozporządzeń nie wynika aby najem pojazdów oraz nieruchomości, które nie mają charakteru mieszkalnego, korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Odliczył Pan podatek naliczony od poniesionych nakładów polegających na wybudowaniu na nieruchomości gruntowej budynku administracyjno-biurowego, hali warsztatowej oraz magazynu, a także posadowieniu na przedmiotowej nieruchomości hali namiotowej. Nieruchomość wycofana z Pana działalności gospodarczej nadal będzie służyć czynnościom opodatkowanym – zostanie przez Pana oddana w najem na rzecz podmiotu trzeciego. Ponadto przysługiwało Panu prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od nabycia 11 pojazdów samochodowych, które były wykorzystywane przez Pana do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Pojazdy wycofane z Pana działalności gospodarczej nadal będą służyć czynnościom opodatkowanym – zostaną przez Pana oddane w najem na rzecz podmiotów trzecich.

Zatem, nieruchomość gruntowa, zabudowana budynkiem administracyjno-biurowym, halą warsztatową, magazynem i na której posadowiono halę namiotową oraz ww. pojazdy nadal będą przez Pana wykorzystywane do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia ww. nieruchomości oraz pojazdów, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie z działalności gospodarczej wskazanej nieruchomości oraz pojazdów, nie spowoduje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na zabudowanie ww. nieruchomości gruntowej oraz z tytułu nabycia pojazdów samochodowych, na podstawie art. 91 ustawy.

Podsumowując:

Ad 1.

Wycofanie nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem administracyjno -biurowym, halą warsztatową, magazynem i na której posadowiono halę namiotową na cele najmu prywatnego będzie neutralne podatkowo, w rozumieniu przepisów ustawy i w konsekwencji nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT.

Ad 2.

Wycofanie pojazdów z działalności gospodarczej na cele najmu prywatnego będzie neutralne podatkowo, w rozumieniu przepisów ustawy i w konsekwencji nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).