Interpretacja indywidualna w zakresie opodatkowania i odprowadzenia podatku VAT od sprzedaży nieruchomości, stanowiącej działki nr (...) i (…) w postępowaniu egzekucyjnym.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko jest prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 2 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania i odprowadzenia podatku VAT od sprzedaży nieruchomości, stanowiącej działki nr (...) i (…) w postępowaniu egzekucyjnym. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 lutego 2024 r. (wpływ 22 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy przy Sądzie (…) (NIP: (…), REGON: (…)) zamierza w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego sygn. akt (...) zbyć nieruchomość stanowiącą własność dłużnika, objętą KW nr (…) (nieruchomość jest niezabudowana, w chwili oględzin nie była użytkowana, nieruchomość jest położona w strefie oznaczonej symbolami: 7 MJ/U – tereny zabudowy mieszkaniowej z usługami jako funkcją towarzyszącą z możliwością jej realizacji na działkach wydzielonych).

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z § 8 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 sierpnia 2016 r. w sprawie szczegółowego sposobu przeprowadzenia opisu i oszacowania nieruchomości: Jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów, komornik w protokole oszacowania podaje wartość nieruchomości bez kwoty podatku od towarów i usług oraz wartość nieruchomości zawierającą kwotę tego podatku.

Komornik zawiadamiając dłużnika o wszczęciu egzekucji wezwał w trybie art. 801 k.p.c. do złożenia oświadczenia w terminie 7 dni, czy: na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów, będących własnością dłużnika (prowadzącego działalność gospodarczą) lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Przedmiotowe wezwanie zostało doręczone w dniu 8 lipca 2023 r., w trybie art. 133 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Dłużnik pomimo wezwania nie złożył oświadczenia w powyższym zakresie. W wyniku oględzin akt przedmiotowej księgi wieczystej przeprowadzonych w dniu: 11 lipca 2023 r. ustalono, że dłużnik nabył przedmiotową nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą: (…) (skrót: (…)) REGON: (…), NIP: (…).

Zgodnie z § 3 pkt 1 Aktu Notarialnego sporządzonego przed Notariuszem (…) w dniu: (…) września 2017 r. Repertorium A nr (…) cena sprzedaży została powiększona o podatek od towarów i usług wg stawki 23%, a w myśl § 3 pkt 2: (…) zapewnia, że nabycie opisanej wyżej nieruchomości następuje w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej pod firmą: (…).

Zgodnie ze stanem ujawnionym w CEIDG: z dniem 10 lutego 2022 r.: dłużnik zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej. Dłużnik aktualnie został wykreślony z rejestru czynnych podatników VAT z uwagi na zawieszenie prowadzonej działalności gospodarczej (por. art. 96 ust. 9a pkt 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Pismem z dnia (…) lipca 2023 r., doręczonym w dniu: (…) lipca 2023 r. w trybie art. 761 k.p.c. zwrócił się do biura podatkowego dłużnika, ujawnionego w Urzędzie Skarbowym zobowiązując do wskazania: czy nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy w (…) V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW nr: (…) stanowi środek trwały dłużnika w ramach prowadzonej działalności (w przypadku odpowiedzi twierdzącej: Komornik wzywa do złożenia oświadczenia w terminie 7 dni, czy na dłużniku spoczywać będzie obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów, będących własnością dłużnika (prowadzącego działalność gospodarczą) lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów w przypadku zbycia przedmiotowej nieruchomości). W wyniku udzielonej odpowiedzi uzyskano informację, że dłużnik nie jest klientem biura rachunkowego.

Pismem z dnia 5 października 2023 r. doręczonym w trybie art. 139 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Komornik ponownie wezwał dłużnika do złożenia oświadczenia w terminie 7 dni, czy na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów, będących własnością dłużnika (prowadzącego działalność gospodarczą) lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów albo jednoznaczne wskazanie czy występują warunki: zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9–10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ponadto zobowiązał dłużnika do udzielenia następujących informacji:

1.Czy dłużnik nabył ww. nieruchomość jako osoba fizyczna, czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

2.Czy dłużnik jest/był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym? W przypadku odpowiedzi twierdzącej proszę o wskazanie: z jakiego tytułu dłużnik był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT?

3.Czy przy nabyciu nieruchomości dłużnik odliczał VAT, jeżeli tak to, ile i od jakiej ceny zakupu? Kiedy?

4.Czy dłużnik ujął nieruchomość w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej?

5.Czy dłużnik odliczał VAT od nakładów na budowę/rozbudowę budynków budowli na tej nieruchomości po jej nabyciu? Kiedy – w jakich latach?

6.W jaki sposób działka była wykorzystywana przez dłużnika od momentu wejścia w jej posiadanie do momentu planowanej egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości?

7.Czy działka była wykorzystywana przez dłużnika w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), w tym w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy? Jeśli tak, prosimy wskazać w jakiej działalności gospodarczej.

8.Czy dokonywane były zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych z działki będącej przedmiotem wniosku opodatkowane podatkiem VAT? Jeśli tak, to w jakim okresie sprzedaż ta miała miejsce?

9.Czy działka będąca przedmiotem zapytania była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze? Jeśli tak – prosimy wskazać jakie to umowy, na jaki okres zawarte i jakie pożytki czerpał dłużnik z tego tytułu?

10.Czy w całym okresie posiadania, działka była przez dłużnika wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?

W wyniku wezwania dłużnik w dniu: (…) października 2023 r. ustnie do protokołu oświadczył, że: nabył ww. nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą: (…). W chwili nabycia nieruchomości dłużnik był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny (przedmiot działalności, zgodny z wpisem CEIDG). Dłużnik oświadcza, że nie pamięta czy przy nabyciu nieruchomości odliczał VAT oraz czy nieruchomość została ujęta w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej. Dłużnik oświadcza, że po nabyciu nieruchomości dokonał jedynie utwardzenia drogi wjazdowej (od strony ul. (…)), na terenie nieruchomości nie było prowadzonej budowy. Dłużnik oświadcza, że od momentu wejścia w posiadanie przedmiotowej nieruchomości, działka nie była wykorzystywana przez dłużnika w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), w tym w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, nie były dokonywane zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych z działki będącej przedmiotem egzekucji opodatkowane podatkiem VAT. Wg oświadczenia: działka będąca przedmiotem egzekucji nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Wg oświadczenia wszelkie dokumenty dot. prowadzonej działalności gospodarczej zostały zabezpieczone przez Prokuraturę Okręgową w (…). Dłużnik oświadcza, że zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT czynnym.

W dniu: (…) listopada 2023 r. Komornik skierował zapytanie (w tożsamym zakresie jak względem dłużnika) do Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) (uprzednio właściwy organ podatkowy dla dłużnika). W wyniku udzielonej odpowiedzi z dnia (…) listopada 2023 r. wskazano, że wobec dłużnika Naczelnik Urzędu Skarbowego w (…) prowadził: kontrolę podatkową za okres od stycznia 2018 r. do grudnia 2019 r. w trakcie której nie zgromadzono żadnych informacji, które stanowiłyby odpowiedź na wniosek WUD-1K, kontrolę podatkową zakresie podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2016 r. do grudnia 2017 r. Na podstawie protokołu z kontroli zakończonej 30 listopada 2021 r., będącym podstawą wszczęcia postępowania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług za okres od lutego 2017 r. do grudnia 2017 r., ustalono że w deklaracji w sprawie podatku od towarów i usług VAT-7 za wrzesień 2017 r. w kolumnie „Nabycie towarów i usług zaliczonych u podatnika do środków trwałych” wykazano zakup niezabudowanych działek nr (...) i (…) w (…) (księga wieczysta nr (…)) o wartości netto (…) zł, VAT (…) zł wg faktury nr (…) z (…) września 2017 r. Nadto informuje Pan, że z zapisów w księdze wieczystej nr (…) wynika, że nieruchomość została nabyta przez (…) aktem notarialnym z (…) września 2017 r. Jednocześnie informuje Pan, że nie posiada innych informacji, które stanowiłyby odpowiedz na pytania we wniosku WUD-1K.

Pismem z 20 lutego 2024 r. (data wpływu 22 lutego 2024 r.) uzupełnił Pan opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

1.Numer ewidencyjny działki będącej przedmiotem zapytania: działki (...) i (…) (obręb (…), (…), mapa (…)) o łącznej powierzchni (…) m² zlokalizowane w (…) (województwo (…)) przy ulicy (…), objęte księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w (…) V Wydział Ksiąg Wieczystych. Nieruchomość stanowią działki gruntowe (...) i (...).

2.W wyniku udokumentowanych działań Komornik nie powziął informacji: czy „utwardzona droga”, o której mowa we wniosku stanowi trwale związaną budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.). W pierwszej kolejności Komornik niezwłocznie po wpływie wniosku o uzupełnienia braków formalnych pierwotnego wniosku ponownie przeanalizował zebrane informacje w sprawie. W opinii szacunkowej sporządzonej przez biegłego rzeczoznawcę w zakresie opisu działek gruntowych uzyskano informację: Na działkach (...) i (...) znajduje się droga gruntowa utwardzona kruszywem drogowym. Droga ta biegnie od ul. (…) w kierunku działki nr (…), sąsiadującej z opisywaną nieruchomością od strony wschodniej. Droga jest zlokalizowana przy południowej granicy działek nr (...) i nr (...). Szerokość drogi wynosi ok. (…) m. Biegły w przedłożonej opinii wskazał, że przedmiotowa nieruchomość jest niezabudowana.

W świetle powyższego Komornik (z uwagi na krótki okres do uzupełnienia zwrócił się do biegłego za pośrednictwem e-mail) z następującym pytaniem: uprzejmie informuje, że Komornik wystąpił do Krajowej Administracji Skarbowej, celem ustalania obowiązku podatkowego dłużnika w zakresie szacowanej przez Pana nieruchomości. W przedłożonej przez Pana opinii wskazano, że: przy południowej granicy działki nr (...) znajduje się zjazd z ul. (…). Na działkach (...) i (...) znajduje się droga gruntowa utwardzona kruszywem drogowym (strona 7 opinii). Komornik został wezwany przez KAS m.in. do wskazania: Czy utwardzona droga, o której mowa we wniosku stanowi trwale związaną z gruntem budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane (t.j. Dz. u. z 2023 poz. 682 ze zm.)?

W dniu: (…) lutego 2024 r. o godz. (…) za pośrednictwem e-mail biegły, który dokonał szacowania przedmiotowej nieruchomości udzielił następującej odpowiedzi: Nie potrafię odpowiedzieć na pytanie czy utwardzona droga znajdująca się na nieruchomości jest budowlą trwale związaną z gruntem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane, ponieważ nie posiadam kwalifikacji w tym zakresie (uprawnień budowlanych). Interpretacja czy opisana w operacie szacunkowym utwardzona droga stanowi budowlę trwale związaną z gruntem przekracza moje kompetencje jako rzeczoznawcy majątkowego, biegłego z zakresu szacowania nieruchomości. Nie mam uprawnień do klasyfikacji obiektów budowlanych. Opis nieruchomości zamieszczony w mojej opinii został wykonany na potrzeby wyceny nieruchomości. Żeby określić rodzaj i zakres wykonanych robót budowlanych a tym samym stwierdzić czy ich wynikiem jest obiekt budowlany (budowla) czy urządzenie budowlane potrzebny jest biegły posiadający uprawnienia budowlane w specjalności drogowej lub rzeczoznawca budowlany.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 948 § 1 k.p.c. : Podstawą oszacowania nieruchomości jest operat szacunkowy sporządzony przez biegłego uprawnionego do określania wartości nieruchomości zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2023 r. poz. 344). Celem sporządzenia operatu szacunkowego, w rozumieniu art. 156 ust. 3 tej ustawy, jest dokonanie oszacowania nieruchomości. Oszacowania nieruchomości można również dokonać na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego na potrzeby obrotu rynkowego w okresie roku przed terminem opisu i oszacowania nieruchomości, jeżeli jego treść odpowiada wymogom oszacowania nieruchomości w egzekucji z nieruchomości. W toku prowadzenia postępowania egzekucyjnego, w ramach egzekucji z nieruchomości obowiązkiem Komornik pozostaje powołanie do czynności oszacowania rzeczoznawcę majątkowego. W ocenie Komornika w świetle obowiązujących przepisów brak możliwości powołania w ramach egzekucji z nieruchomości innych biegłych, w tym z kwalifikacjami budowlanymi. W wypisie rejestru gruntów, stanowiącym załącznik do opinii biegłego wskazano jedynie nr działek, powierzchnię, użytek i klasę bonitacyjną (RIVb).

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika złożonym ustnie do protokołu w dniu: (…) października 2023 r., o następującej treści: Dłużnik oświadcza, że nabył ww. nieruchomość w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą : (…). W chwili nabycia nieruchomości dłużnik był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny (przedmiot działalności, zgodny z wpisem CEIDG). Dłużnik oświadcza, że nie pamięta czy przy nabyciu nieruchomości odliczał VAT oraz czy nieruchomość została ujęta w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej. Dłużnik oświadcza, że po nabyciu nieruchomości dokonał jedynie utwardzenia drogi wjazdowej (od strony ul. (…)), na terenie nieruchomości nie było prowadzonej budowy. Dłużnik oświadcza, że od momentu wejścia w posiadanie przedmiotowej nieruchomości, działka nie była wykorzystywana przez dłużnika w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), w tym w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, nie były dokonywane były zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych z działki będącej przedmiotem egzekucji opodatkowane podatkiem VAT. Wg oświadczenia : działka będąca przedmiotem egzekucji nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Wg oświadczenia wszelkie dokumenty dot. prowadzonej działalności gospodarczej zostały zabezpieczone przez Prokuraturę Okręgową w Częstochowie. Dłużnik oświadcza, że zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT czynnym. W tym stanie rzeczy Komornik w wyznaczonym do uzupełnienia terminie usiłował się skontaktować z dłużnikiem (dłużnik zobowiązał komornika w toku postępowania do kontaktu za pośrednictwem e-maił, albowiem dłużnik rzadko obiera połączenia przychodzące). W zakreślonym do uzupełnienia terminie nie było możliwości przygotowania, wysłania, doręczenia i uzyskania odpowiedzi od dłużnika w trybie art. 801 k.p.c., na skutek pisemnego wezwania do stawienia się w tut. Kancelarii. W tym stanie rzeczy Komornik wysłał na adres e-mail do dłużnika wiadomość e-mail o następującej treści:

Dzień Dobry,

w związku z prowadzonym postępowaniem, celem uzyskania wniosku o wydanie interpretacji podatkowej w zakresie stwierdzenia, czy w przypadku egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości, objętej KW nr: (…) powstanie obowiązek podatkowy bardzo proszę o złożenie oświadczenia (formie pisemnej lub ustnie do protokołu w Kancelarii) w następującym zakresie. W dniu: (…) października 2023 r. oświadczył Pan ustnie do protokołu, że: Dłużnik oświadcza, że po nabyciu nieruchomości dokonał jedynie utwardzenia drogi wjazdowej (od strony ul. …), na terenie nieruchomości nie było prowadzonej budowy. W dniu 14 lutego 2024 r. Komornik wobec wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej został wezwany do wskazania: Czy „utwardzona droga” o której mowa we wniosku stanowi trwałe związaną z gruntem budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. 2023 poz. 682 ze zm.). W świetle powyższego proszę o wskazanie czy utwardzenia drogi wjazdowej (od strony ul. …) to trwale związana z gruntem budowla w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. 2023 poz. 682 ze zm.)? Dziękuję za odpowiedź. W przypadku braku możliwości złożenia ww. odpowiedzi w Kancelarii Komornika proszę o wskazanie przyczyny.

Komornik uzyskał następującą odpowiedź:

Witam

Nie jestem w stanie określić jak należy postrzegać to utwardzenie.

W tej chwili nie mam możliwości złożyć odpowiedzi osobiście ze względu na przebywanie poza miejscem zamieszkania. Pozdrawiam (…)

W świetle powyższego wskazać jednoznacznie należy, że komornik podjął niezbędne działania, celem odpowiedzi na zadane przez tut. Urząd pytanie, co dokumentują chociażby przedstawione czynności, zarówno przed otrzymaniem wezwania do uzupełnienia wniosku , jak również po jego otrzymaniu. W ocenie Komornika: brak możliwości uzyskania innych informacji od dłużnika. Wskazać bowiem należy, że Komornik w niniejszej sprawie, celem uzyskania informacji niezbędnych do przedmiotowego postępowania wyjaśniającego podjął następujące działania:

- w zawiadomieniu o wszczęciu egzekucji z nieruchomości z dnia (…) lipca 2023 r., doręczonym w dniu: (…) lipca 2023 r. wezwał dłużnika do złożenia oświadczenia w terminie 7 dni, czy na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów, będących własnością dłużnika (prowadzącego działalność gospodarczą) lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów (dłużnik nie złożył rzeczonego oświadczenia),

- w dniu: (…) lipca 2023 r. w czytelni Sądu Rejonowego (…)dokonano oględzin akt księgi wieczystej nr: (…), celem ustalenia czy przy nabyciu dłużnik uiścił podatek VAT,

- w dniu: 20 września 2023 r. oraz w dniu: 20 października 2023 r. komornik podejmował bezskuteczne czynności w miejscu zamieszkania dłużnika wskazanym przez wierzyciela, celem odebrania oświadczenia czy na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów, będących własnością dłużnika (prowadzącego działalność gospodarczą) lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów (dłużnik nie złożył oświadczenia) – dłużnika dwukrotnie nie zastano.

- w dniu: (…) października 2023 r. w Kancelarii Komornika dłużnik złożył oświadczenie cytowane powyżej, wskazując, że: nie jest w stanie udzielić jednoznacznej odpowiedzi, czy na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy z tytułu dokonywanej w trybie egzekucji dostawy towarów, będących własnością dłużnika (prowadzącego działalność gospodarczą) lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów w przypadku sprzedaży nieruchomości, objętej KW nr: (…), a nadto ustalono, że wszelka dokumentacja dłużnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej została zabezpieczona przez Prokuraturę Okręgową w (…) (z uwagi na tajemnicę śledztwa wątpliwy pozostaje ew. uzyskanie dostępu do ww. akt),

- w dniu: (…) listopada 2023 r. uzyskano odpowiedź z Krajowej Administracji Skarbowej: Wobec dłużnika Naczelnik Urzędu Skarbowego w (…) prowadził:

1)kontrolę podatkową za okres od stycznia 2018 r. do grudnia 2019 r. w trakcie której nie zgromadzono żadnych informacji, które stanowiłyby odpowiedź na wniosek (…),

2)kontrolę podatkową zakresie podatku od towarów i usług za okres od grudnia 2016 r. do grudnia 2017 r. Na podstawie protokołu z kontroli zakończonej 30 listopada 2021 r., będącym podstawą wszczęcia postępowania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług za okres od lutego 2017 r. do grudnia 2017 r., ustalono że w deklaracji w sprawie podatku od towarów i usług VAT-7 za wrzesień 2017 r. w kolumnie „Nabycie towarów i usług zaliczonych u podatnika do środków trwałych” wykazano zakup niezabudowanych działek nr (...) i (...) w (…) (księga wieczysta nr …) o wartości netto (…) zł, VAT (…) zł wg faktury nr (…) z (…) września 2017 r. Nadto informuję, że z zapisów w księdze wieczystej nr (…) wynika, że nieruchomość została nabyta przez (…) aktem notarialnym z (…) września 2017 r. Jednocześnie informuję, że nie posiadam innych informacji, które stanowiłyby odpowiedz na pytania w wniosku WUD-1K (wśród zadanych pytań, na które nie udzielono informacji z uwagi na brak danych było m in. pytanie nr 3.: Czy dłużnik odliczał VAT od nakładów na budowę/rozbudowę budynków budowli na tej nieruchomości po jej nabyciu? Kiedy – w jakich latach?).

W ocenie Komornika podjęte działania można uznać za udokumentowane w rozumieniu art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Komornik, co należy podkreślić jest organem egzekucyjnym, a nie właścicielem przedmiotowej nieruchomości – dysponuje jedynie wiedzą pozyskaną od uczestników postępowania, a nadto ma ograniczone możliwości jej pozyskiwania, gdyż co do zasady dokonywani ustaleń ma dotyczyć sensu stricto prowadzonego postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi. Prowadzone postępowanie wyjaśniające co do zasady jest postępowanie wpadkowym, wywołującym skutki w sferze prawa podatkowego. Komornik prawdopodobnie nie uzyska również żądanych przez tut. urząd danych w inny sposób, albowiem zgodnie z art. 29 ust. 4 pkt 4 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz.U. t.j. z 2023 poz. 2029): Nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę oraz zgłoszenia, o którym mowa w art. 30 wykonywania robót budowlanych, polegających na utwardzaniu powierzchni gruntu na działkach budowlanych. W świetle powyższego Komornik nie posiada wiedzy, aby odpowiedzieć na pyt. 2a-2f.

Pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniający z 20 lutego 2024 r. (data wpływu 22 lutego 2024 r.)

Czy wnioskodawca jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) dokonując sprzedaży w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi: (…), w trybie licytacji nieruchomości, stanowiącej działki (...) i (...) (obręb …) o łącznej powierzchni (…) m² zlokalizowane w (…) (województwo …) przy ulicy (…), objęte księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w (…) (zgodnie z opinią biegłego: nieruchomość gruntowa, niezabudowana) będzie zobowiązany jako płatnik podatku VAT do obliczenia i odprowadzenia podatku VAT na rachunek właściwego urzędu skarbowego z tytułu dokonania dostawy towaru oraz do wystawienia faktury VAT z tego tytułu?

Pana stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniający z 20 lutego 2024 r. (data wpływu 22 lutego 2024 r.)

Zdaniem wnioskodawcy: Komornik Sądowy (…) dokonując sprzedaży w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi: (…), w trybie licytacji nieruchomości, stanowiącej działki (...) i (...) (obręb (…)) o łącznej powierzchni (…) m² zlokalizowane w (…) (województwo (…)) przy ulicy (…), objęte księgą wieczystą nr (…) prowadzoną przez Sąd Rejonowy w (…) (zgodnie z opinią biegłego: nieruchomość gruntowa, niezabudowana) będzie zobowiązany jako płatnik podatku VAT do obliczenia i odprowadzenia podatku VAT na rachunek właściwego urzędu skarbowego z tytułu dokonania dostawy towaru oraz do wystawienia faktury VAT z tego tytułu albowiem zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług: Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa zwolnień od podatku, o których mowa ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami budynki oraz grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników majątku przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że jako organ egzekucyjny prowadzi Pan postępowanie przeciwko (…). W ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego zamierza Pan zbyć nieruchomość stanowiącą własność dłużnika, tj. działki nr (...) i (...). Na podstawie protokołu z kontroli zakończonej (…) listopada 2021 r., będącym podstawą wszczęcia postępowania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w Firmie Dłużnika za okres od lutego 2017 r. do grudnia 2017 r., ustalono że w deklaracji w sprawie podatku od towarów i usług VAT-7 za wrzesień 2017 r. w kolumnie „Nabycie towarów i usług zaliczonych u podatnika do środków trwałych” wykazano zakup niezabudowanych działek nr (...) i (...) w (…) (księga wieczysta nr (…)) o wartości netto (…) zł, VAT (…) zł wg faktury nr (…) z (…) września 2017 r.

Zatem przy dostawie prawa własności nieruchomości stanowiącej działki nr (...) i (...) spełnione będą przesłanki do uznania Dłużnika za podatnika podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła nieruchomości nabytej w ramach działalności gospodarczej. W konsekwencji, dostawa przedmiotowej nieruchomości (działek nr (...) i (...)) przez Komornika będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze  zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977), ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl zapisów art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1.lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2.sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie,

b)w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jeżeli do dostawy nieruchomości nie znajdą zastosowania zwolnienia, o których mowa w powołanych wcześniej przepisach, należy rozważyć zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle bądź ich części, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów dokonana w trybie egzekucji jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były, z powodu braku informacji od dłużnika, bezskuteczne.

W omawianym przypadku przedstawiony opis sprawy nie pozwala jednoznacznie stwierdzić, czy nieruchomość będąca przedmiotem planowanej dostawy w trybie działań egzekucyjnych stanowi teren zabudowany. Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy na działkach nr (...) i (...) znajduje się droga gruntowa utwardzona kruszywem drogowym. Jak wyjaśnił Pan w uzupełnieniu, w wyniku udokumentowanych działań nie uzyskał Pan informacji, czy „utwardzona droga”, stanowi trwale związaną budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

Zatem nie można stwierdzić, czy sprzedaż przez Pana, jako komornika, w drodze licytacji komorniczej nieruchomości stanowiącej działki nr (...) i (...), korzysta ze zwolnień od podatku VAT na podstawie cytowanych wcześniej przepisów ustawy VAT, gdyż brak jest informacji niezbędnych do dokonania takiej oceny.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, ponieważ podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku.

W konsekwencji, dostawa nieruchomości stanowiącej działki nr (...) i (...), na której znajduje się droga gruntowa utwardzona kruszywem, stosownie do art. 29a ust. 8 w zw. z art. 43 ust. 21 ustawy, nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Tym samym, skoro omawiana transakcja nie korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. przepisów, to należy tę dostawę opodatkować z zastosowaniem właściwej dla przedmiotu dostawy stawki VAT. W związku z powyższym Pan, jako płatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 18 ustawy, jest zobowiązany do obliczenia i pobrania podatku VAT od dostawy przedmiotowej nieruchomości, składającej się z działek nr (...) i (...).

W konsekwencji, Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.