Uznanie, że sprzedaż Składników majątku nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o, zwolnienia od podatku VAT na pods... - Interpretacja - 0114-KDIP1-1.4012.738.2023.2.EW

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 23 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.738.2023.2.EW

Temat interpretacji

Uznanie, że sprzedaż Składników majątku nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o, zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży Nieruchomości z opcją wyboru opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT, opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Ruchomości oraz opodatkowanie podatkiem VAT przeniesienia Znaku Towarowego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie:

  • uznania, że sprzedaż Składników majątku nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe;
  • zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży Nieruchomości z opcją wyboru opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT – jest prawidłowe,
  • opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Ruchomości – jest prawidłowe,
  • opodatkowanie podatkiem VAT przeniesienia Znaku Towarowego – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

  • uznania, że sprzedaż Składników majątku nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT,
  • zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży Nieruchomości ( z wyłączeniem Zbiornika) z opcją wyboru opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT,
  • zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży Zbiornika, jeśli od jego oddania do użytkowania do momentu sprzedaży nie upłynie okres 2 lat,
  • zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży Zbiornika, jeśli od jego oddania do użytkowania do momentu sprzedaży upłynie okres 2 lat z opcją wyboru opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT,
  • opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Ruchomości,
  • opodatkowanie podatkiem VAT przeniesienia Znaku Towarowego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 lutego 2024 r. (wpływ 1 luty 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podmiotem z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca nie jest podatnikiem zwolnionym z VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Zgodnie z wpisem w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS), przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest PKD 46 31 Z sprzedaż hurtowa owoców i warzyw.

Postanowieniem z dnia 2 września 2020 r. Sąd Rejonowy w (…) ogłosił upadłość Wnioskodawcy. Aktualnie ustanowiony dla Wnioskodawcy syndyk masy upadłości (dalej: „Syndyk”) prowadzi likwidację masy upadłości Wnioskodawcy.

Obecnie Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej w wyżej określonym zakresie. Bieżąca działalność Spółki skupia się na wynajmie zabudowanej nieruchomości składającej się z działki nr 1 położonej w (…), woj. (…), na podstawie umowy najmu zawartej dnia 2 września 2020 r. (dalej: „Umowa najmu”). Najemca z którym Spółka zawarła Umowę najmu wykorzystuje ww. nieruchomość w celu przechowywania ruchomości (w tym maszyn i urządzeń). Ww. najem jest opodatkowywany przez Spółkę według stawki 23% VAT.

Syndyk planuje przeprowadzić przetarg w celu wyłonienia nabywcy części majątku Wnioskodawcy z którym zawarta zostanie umowa sprzedaży.

Przedmiotem wspomnianego przetargu, a następnie umowy sprzedaży będą następujące składniki majątkowe (dalej łącznie: „Składniki”):

  • prawo własności ww. nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem magazynowo - produkcyjnym z częścią socjalno-biurową (dalej: „Budynek”), a także parkingiem utwardzonym kostką brukową, zbiornikiem na gaz ustawionym na płycie fundamentowej (dalej: „Zbiornik”), studnią na pompę głębinową, ogrodzeniem, budką portierni, wagą elektryczną, latarnią, systemem kamer, zbiornikiem pożarowym z 4 hydrantami, rozdzielnią (dalej łącznie: „Nieruchomość");
  • zbiór ruchomości znajdujących się na Nieruchomości, w skład którego wchodzą: specjalistyczne urządzenia służące do wykonywania działalności związanej z sortowaniem oraz handlem owocami (m.in. sortownice, osuszacze, owijacze, maszyny do pakowania oraz krojenia jabłek), wyposażenie zaplecza biurowo-administracyjnego w postaci urządzeń elektronicznych i komputerowych, narzędzi i elektronarzędzi, mebli, elementów aranżacji wnętrza oraz akcesoriów pomocniczych, wyposażenie zaplecza gastronomicznego w postaci urządzeń i sprzętów kuchennych, zabudów, elementów aranżacji wnętrza oraz akcesoriów pomocniczych (dalej łącznie: „Ruchomości”);
  • znak towarowy słowno-graficzny „…”, zgłoszony w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej pod nr (…) w dniu 16 grudnia 2015 r. (dalej: „Znak Towarowy”);
  • prawa i obowiązki wynikające z Umowy najmu.

Z kolei wyłączone z zakresu przetargu, a następnie umowy sprzedaży będą inne składniki majątkowe Spółki, w szczególności:

  • inne nieruchomości Spółki (tj. sąsiednia nieruchomość w (…) zabudowana halą, która nie została jeszcze oddana do użytkowania oraz zabudowana nieruchomość w (…));
  • wybrane ruchomości (w tym przyczepa, skrzyniopalety, paleciaki, wózki).

Nieruchomość nie jest wyodrębniona jako oddzielna jednostka organizacyjna Spółki. Dla Nieruchomości nie zostały ustanowione odrębne konta księgowe, które pozwalałyby na przypisanie kosztów i przychodów do tej Nieruchomości. Nieruchomość nie posiada również odrębnych rachunków bankowych, wszystkie wydatki Nieruchomości finansowane są ze wspólnego rachunku bankowego Spółki.

Podmiot, który nabędzie Składniki od Wnioskodawcy będzie miał możliwość kontynuowania działalności prowadzonej aktualnie przez Wnioskodawcę w zakresie najmu. Powyższe wynika z wstąpienia przez nabywcę w prawa i obowiązki z Umowy najmu, która aktualnie wiąże Wnioskodawcę. Aktualnie nie wiadomo, kto nabędzie Składniki od Wnioskodawcy, gdyż nabywca wyłoniony zostanie w drodze przetargu. Wnioskodawca nie może jednoznacznie stwierdzić na tym etapie, czy nabywca będzie faktycznie kontynuował działalność w zakresie najmu w oparciu o Składniki.

Na moment dostawy Składników upłynie dwa lata od oddania wszystkich budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomości do użytkowania (z zastrzeżeniem poniższych uwag na temat Zbiornika). Ponadto w ciągu 2 lat przed dokonaniem dostawy, żaden z ww. budynków i budowli nie został ani nie zostanie ulepszony w taki sposób, że wydatki poniesione na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Zbiornik został wybudowany na podstawie decyzji nr (…) z dnia 6 października 2021 r. W związku z tym, nie można wykluczyć, iż na moment dostawy Składników nie upłynie 2 lata od oddania Zbiornika do użytkowania.

Nieruchomość jak i Ruchomości były wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania działalności opodatkowanej VAT (w przeszłości działalność w zakresie hurtowego handlu owocami i warzywami, obecnie najem powierzchni na podstawie Umowy najmu).

Wnioskodawca występuje z niniejszym Wnioskiem, aby potwierdzić skutki w VAT planowanej sprzedaży Składników z uwzględnieniem specyfiki postępowania upadłościowego, w tym okoliczności, iż na chwilę obecną nabywca Składników nie jest jeszcze znany (gdyż zostanie dopiero wyłoniony w toku przetargu).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca zakłada, że sprzedaż Nieruchomości zabudowanej (działki gruntu nr 1) nastąpi w tym roku (tj. 2024 r.). Przy czym, wskazanie dokładnej daty sprzedaży ww. Nieruchomości uzależnione jest od tego, kiedy zostanie rozstrzygnięty przetarg (tj. zostanie wybrany oferent) i uprawomocni się postanowienie sędziego – komisarza o zatwierdzeniu wyboru oferenta.

Naniesienie znajdujące się na działce nr 1 w postaci zbiornika na gaz jest budowlą w myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wybudowania zbiornika na gaz. W ostatnich dwóch latach przed sprzedażą Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym zbiornika na gaz, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej zbiornika.

Decyzja o tym, czy zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części zostanie złożone, będzie uzależnione od ustaleń poczynionych z nabywcą, który na ten moment nie jest jeszcze znany (przetarg nie został rozstrzygnięty). Jednocześnie, ze strony Syndyka Wnioskodawcy nie będzie przeszkód, żeby takie oświadczenie złożyć.

Pytania

1. Czy sprzedaż Składników nie podlega przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

2.W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy dostawa Nieruchomości (z wyłączeniem Zbiornika) będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (zwolnienie z opcją wyboru opodatkowania o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT)?

3. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy dostawa Zbiornika nie będzie zwolniona z VAT, jeżeli od jego oddania do użytkowania do momentu sprzedaży nie upłynie okres 2 lat?

4. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy dostawa Zbiornika będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (zwolnienie z opcją wyboru opodatkowania o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT), jeżeli od jego oddania do użytkowania do momentu sprzedaży upłynie okres 2 lat?

5. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy dostawa Ruchomości będzie zwolniona z VAT?

6. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy przeniesienie Znaku Towarowego będzie zwolnione z VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Sprzedaż Składników nie podlega przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, dostawa Nieruchomości (z wyłączeniem Zbiornika) będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (zwolnienie z opcją wyboru opodatkowania o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT).

3. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, dostawa Zbiornika nie będzie zwolniona z VAT, jeżeli od jego oddania do użytkowania do momentu sprzedaży nie upłynie okres 2 lat.

4. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, dostawa Zbiornika będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (zwolnienie z opcją wyboru opodatkowania o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT), jeżeli od jego oddania do użytkowania do momentu sprzedaży upłynie okres 2 lat.

5. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, dostawa Ruchomości nie będzie zwolniona z VAT.

6. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, przeniesienie Znaku Towarowego nie będzie zwolnione z VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z kolei na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tego względu dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" należy odwołać się do regulacji zawartej w art. 55(1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.; dalej "KC"), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 55(2) KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W świetle wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. II CSK 215/09:

„Czynnikiem "konstytuującym" przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym (art. 55(1) k.c.) jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewną całość (zespół). Występowanie elementu organizacji pozwala odróżnić przedsiębiorstwo od majątku, gdyż ten ostatni jest przedmiotem organizacji i stanowi jedynie zbiór elementów wchodzących w skład zorganizowanej całości jaką jest przedsiębiorstwo.”.

Jak z kolei wskazano w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt: I FSK 1062/10:

„Zgodnie z art. 55(2) k.c. czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Z przepisu tego, którego naruszenie zarzucił autor skargi kasacyjnej, wynika, że istnieje prawna możliwość wyłączenia w ramach konkretnej czynności prawnej określonych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, bez naruszania statusu przedsiębiorstwa.”.

Dla oceny, czy w danym przypadku transakcja dotyczy przedsiębiorstwa, istotne jest również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”).

Przykładowo, w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01, Zita Modes. TSUE podkreślił, iż pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Warunkiem uznania, iż do takiego zbycia doszło jest kontynuowanie działalności gospodarczej za pomocą tych składników przez nabywcę, a nie natychmiastowa jej likwidacja przez tego nabywcę. W wyroku tym TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego.

Ponadto, w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, TSUE orzekł, iż przeniesienie własności zapasu towarów oraz wyposażenia sklepu z jednoczesnym oddaniem nabywcy w dzierżawę lokalu handlowego na podstawie umowy na czas nieoznaczony, ale możliwej do rozwiązania przez każdą ze stron z zachowaniem krótkiego terminu wypowiedzenia, stanowi przekazanie całości lub części aktywów w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem iż przekazane aktywa są wystarczające do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej.

Z kolei w postanowieniu TSUE z dnia 16 stycznia 2023 r. w sprawie C-729/21 uznano, że „przekazanie całości lub części majątku” niepodlegające VAT obejmuje przeniesienie części przedsiębiorstwa, nawet jeśli nie zostały przeniesione na nabywcę wszystkie składniki materialne i niematerialne, które wchodzą w skład tej części, pod warunkiem, że całość przekazanych składników jest wystarczająca dla umożliwienia temu przedsiębiorstwu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej.

W tym kontekście Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Składniki stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Przede wszystkim, należy zwrócić uwagę, iż wśród Składników znajdują się wszystkie kluczowe elementy niezbędne do kontynuowania przez nabywcę działalności w zakresie najmu, którymi są:

  • Nieruchomość;
  • Ruchomości;
  • prawa i obowiązki wynikające z Umowy najmu.

W efekcie, w ramach analizy, czy Składniki stanowią przedsiębiorstwo, zdaniem Wnioskodawcy, należy brać pod uwagę nie tylko ich wykaz, lecz funkcjonalne powiązanie, które umożliwia kontynuowanie działalności Spółki w dotychczasowym zakresie.

Należy mieć bowiem na uwadze, że aktualna działalność Wnioskodawcy polega na wynajmowaniu powierzchni na terenie Nieruchomości, wobec czego zakres sprzedawanych aktywów jest wystarczający do kontynuowania tej działalności.

Wnioskodawca podkreśla, iż zgodnie z art. 55(2) KC czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej lub z przepisów szczególnych.

Z ww. regulacji jednoznacznie wynika, że wyłączenie pewnych elementów z zakresu zawieranej przez strony transakcji nie wyklucza uznania jej za zbycie przedsiębiorstwa.

W związku z tym, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż wyłączenie z zakresu planowanej transakcji innych nieruchomości Spółki oraz wybranych ruchomości nie powinno zmieniać kwalifikacji Składników jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT (z uwzględnieniem powołanego wyżej orzecznictwa TSUE).

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że w szeregu interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z podatnikiem, iż wyłączenie z zakresu transakcji sprzedaży majątku upadłego w toku postępowania upadłościowego niektórych elementów tego majątku, nie stoi na przeszkodzie uznaniu, iż przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo.

Poniżej Wnioskodawca pragnie przytoczyć przykładowe interpretacje w tym zakresie.

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 maja 2021 r., 0112-KDIL1-1.4012.104.2021.2.JK:

„ W rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż przedsiębiorstwa w upadłości w toku postępowania upadłościowego nie będzie obejmować:

a.wierzytelności, praw z papierów wartościowych i środków pieniężnych,

b.ksiąg handlowych i rachunkowych i za okres przed dniem ogłoszenia upadłości oraz za okres prowadzenia przedsiębiorstwa przez Syndyka,

c.wszystkich dokumentów niezwiązanych z przedsiębiorstwem,

d.komputerów i nośników danych,

e.zarówno zawarta umowa dzierżawy przedsiębiorstwa, jak i planowana sprzedaż nie będzie obejmowaćpracowników, z którymi zgodnie z prawem upadłościowym Syndyk rozwiązał umowy o pracę. Natomiast zapewnienie pracowników do produkcji było po stronie Dzierżawcy, który zawarł umowy z dotychczasowymi pracownikami Spółki, z którymi zostały rozwiązane umowy przez Syndyka.

W związku z powyższym należy wskazać, że wyłączenie ze sprzedaży ww. składników - z uwagi na specyfikę postępowania upadłościowego - nie będzie miało jednak żadnego negatywnego wpływu na potencjalną zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej przez Nabywcę (...)

Zatem z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz cytowane przepisy należy stwierdzić, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, pomimo wyłączenia wskazanych we wniosku składników, będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego, pozwalające na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim była ona realizowana w sprzedawanym przedsiębiorstwie. W konsekwencji przedmiot sprzedaży, mimo ww. wyłączeń, będzie stanowić przedsiębiorstwo, wobec czego zbycie to, zarówno w przypadku gdy nabywcą przedsiębiorstwa będzie dzierżawca przedsiębiorstwa korzystający z prawa pierwokupu, jak i w przypadku gdy nabywcą przedsiębiorstwa będzie podmiot niebędący dzierżawcą przedsiębiorstwa w chwili sprzedaży, będzie nosiło znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy.”

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 września 2020 r., 0113-KDIPT1-3.4012.531.2020.2.MK:

„Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że sprzedaż przedsiębiorstwa w upadłości likwidacyjnej, mimo że - z uwagi na specyfikę postępowania upadłościowego - zostaną z niej wyłączone jedna nieruchomość, środki finansowe zgromadzone na rachunkach Spółki oraz w kasie, wierzytelności przysługujące Spółce wobec podmiotów trzecich, będzie nosiła znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Wnioskodawca wskazał, że wyłączenie ze sprzedaży przedsiębiorstwa niektórych składników majątku Wnioskodawcy (upadłego) wymienionych w opisie sprawy, nie wpłynie za zdolność funkcjonowania zbywanego zespołu składników jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) kodeksu cywilnego, zatem zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie przez nabywcę dotychczasowej działalności gospodarczej. Należy wskazać, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, co do zasady, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych, o czym stanowi art. 55(2) Kodeksu cywilnego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych, mających być przedmiotem sprzedaży na rzecz nabywcy który będzie kontynuował działalność gospodarczą realizowaną przez Spółkę, za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55(1) k.c. Tym samym, planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży będzie stanowić transakcję zbycia, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy oraz będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na tej podstawie. ”.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, względy związane ze specyfiką postępowania upadłościowego przemawiają za uznaniem, iż na gruncie niniejszego stanu faktycznego dla kwalifikacji Składników jako przedsiębiorstwa nie jest konieczne jednoznaczne ustalenie, czy nabywca będzie faktycznie kontynuował działalność w zakresie najmu w oparciu o te Składniki (należy zauważyć, że dopóki przetarg nie zostanie rozstrzygnięty, konkretny nabywca pozostaje nieznany).

W ocenie Wnioskodawcy, kluczowe jest natomiast, że potencjalny nabywca będzie miał możliwość kontynuowania ww. działalności w zakresie najmu prowadzonej do tej pory przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet w przypadku uznania, że Składniki nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, są one wystarczające do ich zakwalifikowania jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej jako „ZCP”) ustawodawca wprowadził do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zgodnie z którym pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zdaniem Wnioskodawcy, analizy powyższej definicji ZCP należy dokonywać przez pryzmat ww. orzecznictwa TSUE dotyczącego zbywania części majątku podatnika VAT, z którego wynika, że główny nacisk należy położyć na aspekty funkcjonalny przenoszonego zbioru składników. W szczególności, z postanowienia TSUE z dnia 16 stycznia 2023 r. w sprawie C-729/21 wynika, że kluczowe w tym zakresie jest, aby przekazywane składniki umożliwiały prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy, Składniki, w przypadku braku ich uznania za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT powinny zostać zakwalifikowane jako ZCP, gdyż:

  • stanowią one zorganizowany zespół składników służący do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu, w skład którego wchodzą kluczowe dla tej działalności elementy, takie jak Nieruchomość, Ruchomości oraz prawa i obowiązki z Umów najmu;
  • nabywca Składników będzie w oparciu o nie mógł kontynuować działalność prowadzoną aktualnie przez Spółkę (najem powierzchni).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż Składników nie podlega przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad 2

Na wypadek, gdyby stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż Składników nie podlega przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT zostało uznane za nieprawidłowe, Wnioskodawca zauważa, że odrębnie należy przeanalizować skutki w zakresie VAT w odniesieniu do Nieruchomości (z wyłączeniem Zbiornika).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od VAT dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu, lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Dodatkowo, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  • są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  • złożą:
  • przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub
  • w akcie notarialnym, do zawarcia, którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W świetle art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, ww. oświadczenie musi również zawierać:

  • imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
  • planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części (w przypadku, gdy oświadczenie jest składane naczelnikowi urzędu skarbowego);
  • adres budynku, budowli lub ich części.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, na moment dostawy Składników upłynie dwa lata od oddania wszystkich budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomości do użytkowania (z zastrzeżeniem poniższych uwag na temat Zbiornika).

Ponadto w ciągu 2 lat przed dokonaniem dostawy, żaden z ww. budynków i budowli nie został ani nie zostanie ulepszony w taki sposób, że wydatki poniesione na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej.

W związku z tym, nie powinno budzić wątpliwości, iż dostawa Nieruchomości (z wyłączeniem Zbiornika) będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, dostawa Nieruchomości (z wyłączeniem Zbiornika) będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (zwolnienie z opcją wyboru opodatkowania o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT).

Ad 3-4

Na wypadek, gdyby stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż Składników nie podlega przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT zostało uznane za nieprawidłowe, Wnioskodawca zauważa, że odrębnie należy przeanalizować skutki w zakresie VAT w odniesieniu do Zbiornika.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od VAT dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu, lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Zbiornik został wybudowany na podstawie decyzji nr (…) z dnia 6 października 2021 r. W związku z tym, nie można wykluczyć, iż na moment dostawy nie upłynie 2 lata od oddania Zbiornika do użytkowania.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku dostawy Zbiornika przed upływem ww. terminu, nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku VAT. Z kolei dostawa Zbiornika po jego upływie będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, dostawa Zbiornika:

  • nie będzie zwolniona z VAT, jeżeli od jego oddania do użytkowania do momentu sprzedaży nie upłynie okres 2 lat (pytanie nr 3)
  • będzie zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (zwolnienie z opcją wyboru opodatkowania o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT), jeżeli od jego oddania do użytkowania do momentu sprzedaży upłynie okres 2 lat (pytanie nr 4).

Ad 5

Na wypadek, gdyby stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż Składników nie podlega przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT zostało uznane za nieprawidłowe, Wnioskodawca zauważa, że odrębnie należy przeanalizować skutki w zakresie VAT w odniesieniu do Ruchomości.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Ruchomości to zbiór ruchomości znajdujących się na Nieruchomości, w skład którego wchodzą: specjalistyczne urządzenia służące do wykonywania działalności związanej z sortowaniem oraz handlem owocami (m.in. sortownice, osuszacze, owijacze, maszyny do pakowania oraz krojenia jabłek), wyposażenie zaplecza biurowo-administracyjnego w postaci urządzeń elektronicznych i komputerowych, narzędzi i elektronarzędzi, mebli, elementów aranżacji wnętrza oraz akcesoriów pomocniczych, wyposażenie zaplecza gastronomicznego w postaci urządzeń i sprzętów kuchennych, zabudów, elementów aranżacji wnętrza oraz akcesoriów pomocniczych.

Ponadto, Ruchomości były wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania działalności opodatkowanej VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zważywszy, iż Wnioskodawca nie wykorzystywał Ruchomości do działalności zwolnionej z VAT, dostawa Ruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, dostawa Ruchomości nie będzie zwolniona z VAT.

Mając na uwadze powyższe argumenty Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie zajętego stanowiska.

Ad 6

Na wypadek, gdyby stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż Składników nie podlega przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT zostało uznane za nieprawidłowe, Wnioskodawca zauważa, że odrębnie należy przeanalizować skutki w zakresie VAT w odniesieniu do Znaku Towarowego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT świadczeniem usług jest przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie prawa do Znaku Towarowego stanowić będzie odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, do przeniesienia Znaku Towarowego nie znajdzie żadne ze zwolnień z VAT wskazanych w przepisach o VAT (w szczególności w art. 43 ustawy o VAT).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, przeniesienie Znaku Towarowego nie będzie zwolnione z VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

  • uznania, że sprzedaż Składników majątku nie będzie podlegała przepisom ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe;
  • zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy sprzedaży Nieruchomości z opcją wyboru opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o VAT – jest prawidłowe,
  • opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Ruchomości – jest prawidłowe,
  • opodatkowanie podatkiem VAT przeniesienia Znaku Towarowego – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 zakres przedmiotowy ustawy ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 pojęcie dostawy towarów, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. prawa.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie art. 6 ustawy o VAT wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

  • zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
  • faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo podmiotem z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Postanowieniem z 2 września 2020 r. Sąd Rejonowy w (…) ogłosił Państwa upadłość. Aktualnie ustanowiony dla Państwa syndyk masy upadłości prowadzi likwidację masy upadłościowej.

Obecnie nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży hurtowej owoców i warzyw. Bieżąca Państwa działalność skupia się na wynajmie zabudowanej nieruchomości składającej się z działki nr 1 położonej w (…), woj. (…), na podstawie umowy najmu zawartej 2 września 2020 r. Najemca z którym Państwo zawarli Umowę najmu wykorzystuje ww. nieruchomość w celu przechowywania ruchomości (w tym maszyn i urządzeń). Ww. najem jest opodatkowywany przez według stawki 23% VAT.

Syndyk planuje przeprowadzić przetarg w celu wyłonienia nabywcy części Państwa majątku, z którym zawarta zostanie umowa sprzedaży.

Przedmiotem wspomnianego przetargu, a następnie umowy sprzedaży będą następujące składniki majątkowe:

  • prawo własności ww. nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem magazynowo - produkcyjnym z częścią socjalno-biurową, a także parkingiem utwardzonym kostką brukową, zbiornikiem na gaz ustawionym na płycie fundamentowej, studnią na pompę głębinową, ogrodzeniem, budką portierni, wagą elektryczną, latarnią, systemem kamer, zbiornikiem pożarowym z 4 hydrantami, rozdzielnią;
  • zbiór ruchomości znajdujących się na Nieruchomości, w skład którego wchodzą: specjalistyczne urządzenia służące do wykonywania działalności związanej z sortowaniem oraz handlem owocami (m.in. sortownice, osuszacze, owijacze, maszyny do pakowania oraz krojenia jabłek), wyposażenie zaplecza biurowo-administracyjnego w postaci urządzeń elektronicznych i komputerowych, narzędzi i elektronarzędzi, mebli, elementów aranżacji wnętrza oraz akcesoriów pomocniczych, wyposażenie zaplecza gastronomicznego w postaci urządzeń i sprzętów kuchennych, zabudów, elementów aranżacji wnętrza oraz akcesoriów pomocniczych;
  • znak towarowy słowno-graficzny „…”, zgłoszony w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej pod nr (…) w dniu 16 grudnia 2015 r.;
  • prawa i obowiązki wynikające z Umowy najmu.

Z kolei wyłączone z zakresu przetargu, a następnie umowy sprzedaży będą inne składniki majątkowe Spółki, w szczególności:

  • inne nieruchomości Spółki (tj. sąsiednia nieruchomość w (…) zabudowana halą, która nie została jeszcze oddana do użytkowania oraz zabudowana nieruchomość w (…));
  • wybrane ruchomości (w tym przyczepa, skrzyniopalety, paleciaki, wózki).

Nieruchomość nie jest wyodrębniona jako oddzielna jednostka organizacyjna. Dla Nieruchomości nie zostały ustanowione odrębne konta księgowe, które pozwalałyby na przypisanie kosztów i przychodów do tej Nieruchomości. Nieruchomość nie posiada również odrębnych rachunków bankowych, wszystkie wydatki Nieruchomości finansowane są ze wspólnego rachunku bankowego Spółki.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przedsiębiorstwem będącym w upadłości, zatem zasadnym jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1520).

W myśl art. 306 ustawy Prawo upadłościowe:

Po ogłoszeniu upadłości syndyk niezwłocznie przystępuje do spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości oraz sporządzenia planu likwidacyjnego. Syndyk składa sędziemu-komisarzowi spis inwentarza wraz z planem likwidacyjnym w terminie trzydziestu dni od dnia ogłoszenia upadłości. Plan likwidacyjny określa proponowane sposoby sprzedaży składników majątku upadłego, w szczególności sprzedaży przedsiębiorstwa, termin sprzedaży, preliminarz wydatków oraz ekonomiczne uzasadnienie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 307 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Na podstawie spisu inwentarza i innych dokumentów upadłego oraz oszacowania syndyk sporządza sprawozdanie finansowe na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości i niezwłocznie przedkłada je sędziemu-komisarzowi.

Stosownie do art. 308 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Po sporządzeniu spisu inwentarza i sprawozdania finansowego albo po złożeniu pisemnego sprawozdania ogólnego syndyk przeprowadza likwidację masy upadłości.

Na podstawie art. 311 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Likwidacji masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż z wolnej ręki lub w drodze przetargu lub aukcji przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, nieruchomości i ruchomości, wierzytelności oraz innych praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych.

Stosownie do brzmienia art. 313 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Nabywca składników masy upadłości nie odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego, także powstałe po ogłoszeniu upadłości.

Jak stanowi art. 316 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Przedsiębiorstwo upadłego powinno być sprzedane jako całość, chyba że nie jest to możliwe.

W myśl art. 316 ust. 2 ustawy Prawo upadłościowe:

Sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego może być, po wyrażeniu zgody przez sędziego-komisarza, poprzedzona umową dzierżawy na czas określony z prawem pierwokupu, jeżeli przemawiają za tym względy ekonomiczne.

Zgodnie z art. 317 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Na nabywcę przedsiębiorstwa upadłego przechodzą wszelkie koncesje, zezwolenia, licencje i ulgi, które zostały udzielone upadłemu, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej.

Według regulacji art. 318 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Jeżeli sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego jako całości nie jest możliwa ze względów ekonomicznych lub innych przyczyn, można sprzedać zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 319 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Jeżeli planowana jest sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości, przy sporządzaniu spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości, albo odrębnie, jeżeli możliwość takiej sprzedaży ujawniła się na późniejszym etapie, biegły wybrany przez syndyka sporządza opis i oszacowanie przedsiębiorstwa upadłego.

Zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku aktualnie nie wiadomo, kto nabędzie Składniki, gdyż nabywca wyłoniony zostanie w drodze przetargu. Nie możecie Państwo jednoznacznie stwierdzić na tym etapie, czy nabywca będzie faktycznie kontynuował działalność przy użyciu nabytych od Państwa składników w takim samym zakresie jak prowadzi Państwa firma i czy do tej kontynuacji potencjalny nabywca nie będzie musiał angażować dodatkowych składników

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przedmiot planowanej Transakcji sprzedaży nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 551 Kodeksu cywilnego, ponieważ zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie Państwa przedsiębiorstwa.

Jak wynika z wniosku przedmiotem Transakcji nie będzie całe Państwa przedsiębiorstwo, lecz jedynie opisane wyżej  poszczególne składniki Państwa firmy pochodzące z jednego obszaru Państwa działalności związanego obecnie z wynajmem zabudowanej nieruchomości, który to obszar wykorzystywany był wcześniej do działalności gospodarczej - prowadzenia sprzedaży hurtowej owoców i warzyw. Natomiast inne składniki Państwa przedsiębiorstwa (inne nieruchomości oraz wybrane ruchomości) nie będą przedmiotem Transakcji.

Planowana transakcja sprzedaży nie będzie również stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego, ze względu na niespełnienie łącznie wszystkich przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przedstawiając opis sprawy podali Państwo, że Nieruchomość nie jest wyodrębniona jako oddzielna jednostka organizacyjna. Dla Nieruchomości nie zostały ustanowione odrębne konta księgowe, które pozwalałyby na przypisanie kosztów i przychodów do tej Nieruchomości. Nieruchomość nie posiada również odrębnych rachunków bankowych, wszystkie wydatki Nieruchomości finansowane są z Państwa wspólnego rachunku bankowego. W skład przedmiotu planowanej sprzedaży nie wejdą zobowiązania, czy pracownicy.

W związku z powyższym mając na względzie, że nie zostaną spełnione łącznie wszystkie kryteria, to planowana sprzedaż nie będzie stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie transakcja obejmująca sprzedaż prawa własności zbudowanej nieruchomości gruntowej, zbioru ruchomości znajdujących się na nieruchomości, znaku towarowego oraz praw i obowiązków wynikających z Umowy najmu nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym do sprzedaży tej przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie miał zastosowania.

Zatem, skoro przedmiot sprzedaży nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to sprzedaż prawa własności zbudowanej nieruchomości gruntowej, zbioru ruchomości znajdujących się na nieruchomości, znaku towarowego oraz praw i obowiązków wynikających z Umowy najmu będzie podlegała opodatkowaniu jako dostawa towarów oraz świadczenie usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z opcją wyboru opodatkowania sprzedaży prawa własności ww. nieruchomości gruntowej (działki nr 1) zabudowanej budynkiem magazynowo - produkcyjnym z częścią socjalno-biurową, a także parkingiem utwardzonym kostką brukową, zbiornikiem na gaz ustawionym na płycie fundamentowej, studnią na pompę głębinową, ogrodzeniem, budką portierni, wagą elektryczną, latarnią, systemem kamer, zbiornikiem pożarowym z 4 hydrantami, rozdzielnią .

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Dla dostawy budynków, budowli lub ich części ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a lub art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.złożą:

a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

– zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika  – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków oraz budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu  stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opis sprawy wynika, że przedmiotem planowanej sprzedaży będzie prawo własności ww. nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem magazynowo - produkcyjnym z częścią socjalno-biurową, a także parkingiem utwardzonym kostką brukową, zbiornikiem na gaz ustawionym na płycie fundamentowej, studnią na pompę głębinową, ogrodzeniem, budką portierni, wagą elektryczną, latarnią, systemem kamer, zbiornikiem pożarowym z 4 hydrantami, rozdzielnią.

W celu ustalenia czy w odniesieniu do sprzedaży budynku i budowli w tym zbiornika na gaz zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy względem tego budynku i budowli doszło do pierwszego zasiedlenia.

Jak wskazano w opisie sprawy sprzedaż Nieruchomości zabudowanej (działki gruntu nr 1) nastąpi w tym roku (tj. 2024 r.). Przy czym, wskazanie dokładnej daty sprzedaży ww. Nieruchomości uzależnione jest od tego, kiedy zostanie rozstrzygnięty przetarg (tj. zostanie wybrany oferent) i uprawomocni się postanowienie sędziego – komisarza o zatwierdzeniu wyboru oferenta. Zatem na moment dostawy budynków i budowli w tym zbiornika na gaz upłynie dwa lata od oddania wszystkich budynków i budowli znajdujących się na Nieruchomości do użytkowania. Zbiornik na gaz został wybudowany na podstawie decyzji nr (…) z 6 października 2021 r. Ponadto w ciągu 2 lat przed dokonaniem dostawy, żaden z ww. budynków i budowli w tym zbiornik na gaz nie został ani nie zostanie ulepszony w taki sposób, że wydatki poniesione na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że planowana dostawa na rok 2024 ww. budynku i budowli w tym zbiornika na gaz w stosunku do których od pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej transakcji upłynie okres co najmniej 2 lat, nie będzie następowała w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim. Ponadto w ciągu 2 lat przed dokonaniem dostawy, żaden z ww. budynków i budowli nie został ani nie zostanie ulepszony w taki sposób, że wydatki poniesione na jego ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Zatem w odniesieniu do ww. budynku i budowli w tym zbiornika na gaz będą spełnione warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że decyzja o tym, czy zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części zostanie złożone, będzie uzależnione od ustaleń poczynionych z nabywcą, który na ten moment nie jest jeszcze znany (przetarg nie został rozstrzygnięty). Jednocześnie, ze strony Państwa nie będzie przeszkód, żeby takie oświadczenie złożyć.

Zatem w sytuacji, gdy Strony skutecznie zrezygnują ze zwolnienia od podatku, spełniając warunki z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, planowana dostawa ww. budynku i budowli w tym zbiornik na gaz będzie podlegać opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.

W konsekwencji dostawa gruntu działki nr 1 z którym ww. budynek i budowle są związane – przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy – również będzie podlegać opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, 3 i 4 jest prawidłowe. Z uwagi, iż w nadesłanym uzupełnieniu sprecyzowaliście Państwo planowaną datę sprzedaży Nieruchomości na rok 2024 (oraz inne okoliczności opisu sprawy) odstąpiono od rozstrzygania dostawy Zbiornika na gaz przed upływem 2 lat od daty oddania tej budowli do użytkowania, gdyż stało się to bezprzedmiotowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia czy sprzedaż Ruchomości będzie stanowić czynność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT.

Z wniosku wynika, że przedmiotem umowy sprzedaży będzie zbiór ruchomości znajdujących się na Nieruchomości, w skład którego wchodzą: specjalistyczne urządzenia służące do wykonywania działalności związanej z sortowaniem oraz handlem owocami (m.in. sortownice, osuszacze, owijacze, maszyny do pakowania oraz krojenia jabłek), wyposażenie zaplecza biurowo-administracyjnego w postaci urządzeń elektronicznych i komputerowych, narzędzi i elektronarzędzi, mebli, elementów aranżacji wnętrza oraz akcesoriów pomocniczych, wyposażenie zaplecza gastronomicznego w postaci urządzeń i sprzętów kuchennych, zabudów, elementów aranżacji wnętrza oraz akcesoriów pomocniczych.

Jak wynika z opisu sprawy zbiór ww. ruchomości znajdujących się na Nieruchomości był wykorzystywany przez Państwo do wykonywania działalności opodatkowanej podatkiem VAT (w przeszłości do działalności w zakresie hurtowego handlu owocami i warzywami, obecnie najem powierzchni na podstawie Umowy najmu).

 Nie wykorzystywaliście Państwo ww. ruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Tym samym do sprzedaży ww. zbioru ruchomości znajdujących się na Nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Dostawa tych ruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawek właściwych dla danego towaru, gdyż żadne inne przepisy ustawy oraz rozporządzeń wydanych na jej podstawie nie przewidują zwolnień od podatku dla opisanych wyżej składników.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Mają Państwo również wątpliwości dotyczące opodatkowania podatkiem VAT przeniesienia na nabywcę Znaku Towarowego.

Z opisu sprawy wynika, iż w skład planowanej transakcji sprzedaży składników majątkowych wejdzie także sprzedaż znaku towarowego słowno-graficznego „…”, zgłoszonego w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej pod nr (…).

Na podstawie art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2023 r., poz. 1170):

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony.

W myśl art. 120 ust. 2 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk.

Art. 121 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Na podstawie art. 153 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 153 ust. 2 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym.

W świetle art. 153 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Prawo ochronne na znak towarowy przedłuża się o dalsze 10 lat ochrony, o ile uiszczona zostanie opłata za dalszy okres ochrony.

Prawo ochronne na znak towarowy jest bezwzględnym prawem podmiotowym o określonej przepisami ustawy Prawo własności przemysłowej czasowej i terytorialnej skuteczności.

Prawo znaków towarowych to przepisy należące do działu prawa własności intelektualnej, jakim jest prawo własności przemysłowej. Znakiem towarowym są wszelkie znaki, oznaczenia, symbole, których zadaniem jest indywidualizowanie towarów lub usług na rynku. Uważa się, że znaki pełnią trzy funkcje: oznaczania pochodzenia, jakościową, reklamową.

Znak towarowy oznacza pochodzenie, gdy wskazuje, że opatrzone tym znakiem towary lub usługi pochodzą z tego samego źródła (gwarantującego i kontrolującego ich jakość). Funkcja jakościowa znaku towarowego polega na informowaniu przez znak, że wszystkie opatrzone nim towary lub usługi są takiej samej jakości. Funkcję reklamową wypełnia znak, jeśli zachęca on do zakupu opatrzonych tym znakiem towarów lub usług. A tak się dzieje, jeśli klienci z danym znakiem towarowym kojarzą dobrą jakość towarów lub usług lub też znak ten przyciąga uwagę klientów - wywołuje u nich pozytywne skojarzenia lub w inny sposób pozytywnie oddziaływa. Funkcję reklamową przede wszystkim realizują renomowane znaki towarowe.

W konsekwencji, czynność sprzedaży Znaku Towarowego będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Znak towarowy mieści się w kategorii wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem sprzedaż Znaku Towarowego zalicza się do świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Usługa ta nie została wskazana przez ustawodawcę jako czynność objęte zwolnieniem z podatku VAT. W konsekwencji świadczenie ww. usługi podlega opodatkowaniu według właściwej stawki tego podatku.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 6 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).