Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z z faktury dokumentującej transport na lotnisko dla pracowników.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 20 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z z faktury dokumentującej transport na lotnisko dla pracowników.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z 17 stycznia 2024 r. (wpływ 17 stycznia 2024 r.), pismem z 17 stycznia 2024 r. (wpływ 24 stycznia 2024 r.) oraz pismem z 14 lutego 2024 r. (wpływ 14 lutego 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie: 71.11.Z Działalność w zakresie architektury 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, 74.10.Z Działalność w zakresie specjalistycznego projektowania usługi projektowe sprzedaje Pan na terenie całego kraju i w krajach Unii Europejskiej.

Projektuje Pan obiekty przemysłowe, budynki wielorodzinne używając nowoczesnych programów (…), (…), (…). Zatrudnia Pan pracowników, którzy dla zachowania przewagi konkurencyjnej Pana firmy muszą być na bieżąco z innowacjami, determinującymi rozwój budownictwa. Niezbędne jest poznawanie przez nich przyszłościowych narzędzi używanych w projektowaniu i rewitalizacji obiektów budowlanych.

W celu umożliwienia pracownikom wymiany wiedzy, doświadczeń z pracy nad projektami oraz zacieśnienia relacji między nimi i relacji z pracodawcą, zorganizował Pan wyjazd integracyjny do (…). Odpoczynek i docenienie pracowników poprawiły atmosfery pracy i stały się czynnikiem wpływającym na satysfakcję z niej. Wyjazd składał się z czasu odpoczynku podczas, którego pracownicy nabierali sił i energii zapobiegając wypaleniu zawodowemu, oraz czasu w którym skupili się na omówieniu sukcesów i problemów wykonywanej pracy. Projektowanie to często praca pod presją czasu, która zmusza do podejmowania szybkich, trafnych decyzji. Wycieczki w ekstremalnych warunkach pomogły w przystosowaniu się do takiej pracy i promowały nieszablonowe myślenie.

Chciałby Pan, aby pracownicy pracowali w Pana firmie jak najdłużej, byli lojalni i wierni, ponieważ częsta wymiana personelu nie sprzyja rozwojowi firmy i destabilizuje jej bieżące funkcjonowanie. Wieczorki integracyjne na których pracownicy wraz z Panem brali udział w kalamburach i innych zadaniach zabawowych spowodowały przełamanie lodów między Państwem, zbudowały silne więzi interpersonalne, podniosły jakość komunikacji i zmotywowały do kreatywności co skutkuje podnoszeniem efektywności pracy zespołu, a przez to wzrost przychodów osiąganych przez firmę. Poprawa współpracy i zbudowanie zaufania zespołu przyczyniły się do wspólnego rozwiązywania problemów co przełoży się na większe efekty pracy i większą sprzedaż usług firmy. Każdego dnia odbywały się spotkania, na których omawiali Państwo zakres prac bieżących projektów. Pracownicy wymieniali się zdobytymi umiejętnościami, wiedzą oraz doświadczeniami z pracy nad projektami, które będą przydatne do osiągnięcia pozytywnych wyników w pracach projektowych co przełoży się na większą sprzedaż i tym samym uzyskiwanie przychodów podlegających opodatkowaniu. Ważną częścią Państwa spotkań było omówienie wizji i strategii na 2024 r. Kilkudniowe oderwanie się od codziennych obowiązków i odpoczynek, zwiększył motywację pracowników do dalszej pracy. Był również elementem strategii skutecznego zarządzania personelem, zwiększenia wydajności pracy, budowania pozytywnej atmosfery w pracy oraz w stosunkach z kontrahentami.

W związku z organizowanym wyjazdem szkoleniowym poniesione zostały wydatki na: przejazd oraz usługę turystyczną która obejmowała: przelot, ubezpieczenia, noclegi, wyżywienie, wycieczki. Zorganizowany wyjazd pozwolił wszystkim uczestnikom zregenerować siły, wymienić się umiejętnościami, zdobyć nową wiedzę, poprawić relacje, co przyczyni się do efektywniejszej, szybszej pracy. Wszystko to spowoduje, że Państwa oferta będzie konkurencyjna dla obecnych i przyszłych kontrahentów. Wyjazd został zorganizowany w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Ma Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.). Zorganizowany przez Pana wyjazd był wyjazdem szkoleniowym. Poniesione wydatki na zorganizowanie dla pracowników wyjazdu szkoleniowego nie były związane z działalnością socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Poniesione ww. wydatki zostały sfinansowane ze środków obrotowych prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Ponadto na zadane przez Organ w wezwaniu z 9 lutego 2024 r. pytania udzielił Pan następujących odpowiedzi:

1)W jakim terminie i jak długo trwał opisany we wniosku wyjazd?

Odpowiedź: Wyjazd odbywał się w terminie od 6 października 2023 r. do 10 października 2023 r., trwał 5 dni.

2)Co było powodem wyboru przez Panu tego konkretnego miejsca wyjazdu szkoleniowego?

Odpowiedź: Duża atrakcyjność miejsca, stosunkowo niska cena i pomimo konieczności lotu samolotem nieduży czas dojazdu do hotelu, łatwa możliwość poznania lokalnej kultury i atrakcji. Wygodne zaplecza do prowadzenia szkolenia i integracji zespołu.

3)Ilu pracowników uczestniczyło w wyjeździe do (…) - jaki był ich dobór?

Odpowiedź: W wyjeździe uczestniczyło 4 pracowników i są to wszyscy zatrudnieni pracownicy.

4)Czy w wyjeździe uczestniczyli tylko sami pracownicy, czy też z rodzinami?

Odpowiedź: W wyjeździe uczestniczyli sami pracownicy bez rodzin.

5)Posłużył się Pan w opisie pojęciem „wyjazd szkoleniowy”, wobec tego proszę dokładnie opisać: Kto prowadził i ile czasu trwała część szkoleniowa, jakie to były zajęcia, na czym one dokładnie polegały, jakiej konkretnie tematyki dotyczyły?

Odpowiedź:

• Kontrola, samokontrola i samoocena - dyskusja,
• projektowanie 3D - (…) - pracownik - przekazanie zdobytych doświadczeń 3 godziny,
• omówienie/analiza efektywności własnej pracy na podstawie wykonanych projektów,
• sprawdzone sposoby na relaks i wzmocnienie sił,
• omówienie zakresu prac bieżących projektów, wymiana zdobytych umiejętności, wiedzy oraz doświadczenia z pracy nad projektami,
• wolne głosy, dyskusje, wspólne gry - każdego dnia po kolacji około 2 godzin.

Średnio część szkoleniowa trwała 4 godzin dziennie. Składała się z 2 bloków. Moderatorami spotkania był Pan i pracownicy. Tym samym pracownicy budowali kompetencje prowadzenia negocjacji i rozmów z klientami. W dyskusji uczestniczyli aktywnie wszyscy.

6)Proszę jednoznacznie wskazać - czy i w jaki sposób zorganizowany przez Pana wyjazd przyczynił się do zwiększenia Pana efektywności/wyniku finansowego prowadzonej działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Pracownicy Pana Biura wykonują pracę umysłową: są projektantami, twórcami, wizjonerami. Zintegrowany zespół, jego dobre samopoczucie przełoży się na wzrost wyniku finansowego. Pracuje Pan w tej chwili m.in. nad dwoma bardzo dużymi tematami i już widzi Pan pełne zaangażowanie w realizację projektów, płynną wymianę informacji, mniej konfliktów, tworzenie atmosfery wzajemnego szacunku i wzrost wydajności. Namacalny wzrost wyniku finansowego będzie widoczny w dłuższej perspektywie.

Pytanie

Czy przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej transport na lotnisko?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan że, zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej poniesienie wydatku na transport.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 str. 1 ze zm.).

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Podobny pogląd wyraził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank. Trybunał nie miał w tej sprawie wątpliwości, że art. 2 Pierwszej Dyrektywy i art. 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika podatku VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa, było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał wyjaśnił, że w przypadku gdy podatnik dokonuje transakcji w odniesieniu do których podatek VAT podlega odliczeniu oraz transakcji nie dających podstaw do odliczenia podatku naliczonego, podatnik może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług przez niego nabytych w przypadku, gdy towary te pozostają w bezpośrednim związku z transakcjami sprzedaży podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu warto przywołać orzeczenie TSUE z 8 lutego 2007 r. C-435/05 w sprawie Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën. W wyroku tym (pkt 23) w pierwszej kolejności TSUE wskazał, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 24; w sprawie Abbey National, pkt 26; oraz wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C 32/03 Fini H, Zb.Orz. str. I 1599, pkt 26). Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich nabycia stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 30, w sprawie Abbey National, pkt 28, jak i wyrok z  27 września 2001 r. w sprawie C 16/00 Cibo Participations, Rec. str. I 6663, pkt 31).

Ostatecznie jednak TSUE doszedł w tej sprawie do konkluzji, że artykuł 17 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że koszty usług doradczych, z których podatnik skorzystał w celu ustalenia kwoty wierzytelności stanowiącej część majątku jego przedsiębiorstwa i związanej ze sprzedażą akcji dokonaną w okresie, w którym nie był on jeszcze podatnikiem podatku VAT, z braku dowodów na to, że wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika, nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

W konsekwencji, z wyroku tego wynika, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT związek pomiędzy zakupami, a działalnością gospodarczą co do zasady powinien być bezpośredni, może być również pośredni jednak tylko gdy zakupy związane są z działalnością gospodarczą („wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika”).

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w zakresie architektury, inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, specjalistyczne projektowanie, usługi projektowe. Wskazał Pan, że w celu umożliwienia pracownikom wymiany wiedzy, doświadczeń z pracy nad projektami oraz zacieśnienia relacji między nimi i relacji z pracodawcą, zorganizował Pan wyjazd integracyjny do (…). Projektowanie to często praca pod presją czasu, która zmusza do podejmowania szybkich, trafnych decyzji. Wycieczki w ekstremalnych warunkach pomogły w przystosowaniu się do takiej pracy i promowały nieszablonowe myślenie.

Chciałby Pan, aby pracownicy pracowali w Pana firmie jak najdłużej, byli lojalni i wierni, ponieważ częsta wymiana personelu nie sprzyja rozwojowi firmy i destabilizuje jej bieżące funkcjonowanie. Wieczorki integracyjne na których pracownicy wraz z Panem brali udział w kalamburach i innych zadaniach zabawowych spowodowały przełamanie lodów między Państwem, zbudowały silne więzi interpersonalne, podniosły jakość komunikacji i zmotywowały do kreatywności co skutkuje podnoszeniem efektywności pracy zespołu, a przez to wzrost przychodów osiąganych przez firmę. Poprawa współpracy i zbudowanie zaufania zespołu przyczyniły się do wspólnego rozwiązywania problemów co przełoży się na większe efekty pracy i większą sprzedaż usług firmy. Każdego dnia odbywały się spotkania, na których omawiali Państwo zakres prac bieżących projektów. Pracownicy wymieniali się zdobytymi umiejętnościami, wiedzą oraz doświadczeniami z pracy nad projektami, które będą przydatne do osiągnięcia pozytywnych wyników w pracach projektowych co przełoży się na większą sprzedaż i tym samym uzyskiwanie przychodów podlegających opodatkowaniu. Ważną częścią Państwa spotkań było omówienie wizji i strategii na 2024 r. Kilkudniowe oderwanie się od codziennych obowiązków i odpoczynek, zwiększył motywację pracowników do dalszej pracy. Był również elementem strategii skutecznego zarządzania personelem, zwiększenia wydajności pracy, budowania pozytywnej atmosfery w pracy oraz w stosunkach z kontrahentami. W związku z organizowanym wyjazdem szkoleniowym poniesione zostały wydatki na: przejazd oraz usługę turystyczną która obejmowała: przelot, ubezpieczenia, noclegi, wyżywienie, wycieczki. Zorganizowany wyjazd pozwolił wszystkim uczestnikom zregenerować siły, wymienić się umiejętnościami, zdobyć nową wiedzę, poprawić relacje, co przyczyni się do efektywniejszej, szybszej pracy. Wszystko to spowoduje ,że Państwa oferta będzie konkurencyjna dla obecnych i przyszłych kontrahentów. Wyjazd został zorganizowany w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zorganizowany przez Pana wyjazd był wyjazdem szkoleniowym. Poniesione wydatki na zorganizowanie dla pracowników wyjazdu szkoleniowego nie były związane z działalnością socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Poniesione ww. wydatki zostały sfinansowane ze środków obrotowych prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej transport na lotnisko.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, należy jeszcze raz wskazać, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślenia wymaga, że podstawową przesłanką warunkującą prawo do odliczenia podatku jest związek ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi, przy czym jak wskazano powyżej, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Nie każdy zaistniały więc rodzaj powiązania o charakterze pośrednim przy dokonywaniu świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość i bezsporność tego powiązania z dokonywaną przez podatnika sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W naszej opinii poniesiony przez Pana wydatek polegający na transporcie Pana pracowników na lotnisko w celu wyjazdu integracyjnego do (…) nie jest na tyle wyraźny i oczywisty, aby stwierdzić, że ma on w sposób pośredni związek z działalnością gospodarczą opodatkowaną, którą Pan prowadzi. Nie można bowiem zgodzić się z Panem, że wyjazd miał charakter jedynie szkoleniowy. Naszym zdaniem wyjazd służył przede wszystkim celom prywatnym uczestnikom, tj. wypoczynkowi. Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy jednoznacznie wynika, że wyjazd miał charakter rozrywkowy, turystyczny. Po pierwsze impreza odbywa się poza Polską, co wymaga poniesienia kosztów transportu, przelotu, hotelu i zakwaterowania. Zauważamy, że – jak Pan wskazał w uzupełnieniu wniosku - wybór tego miejsca podyktowany był dużą atrakcyjnością miejsca, łatwą możliwością poznania lokalnej kultury i atrakcji. Ponadto czas spędzony na wyjeździe został przez Pana pracowników, jak wynika z wniosku, wypełniony typowo turystycznymi atrakcjami w postaci wycieczek w ekstremalnych warunkach, wieczorków integracyjnych na których pracownicy wraz z Panem brali udział w kalamburach i innych zadaniach zabawowych. Wszystkie te świadczenia mają charakter typowo rozrywkowy. Okoliczność przeprowadzenia spotkania, na którym wymienicie Państwo wiedzę oraz doświadczenia z pracy nad Projektami w gronie pracowników, w odniesieniu do czasu spędzonego na rozrywkach, nie jest argumentem wystarczającym do uznania świadczonych usług za związane z działalnością gospodarczą w stopniu dającym prawo do odliczenia podatku VAT.

Za tym, że nie był to wyjazd o charakterze szkoleniowym przemawia również charakter i zakres przeprowadzonego szkolenia. Szkolenia skupiały się na tematach takich jak m.in.: komunikacja, kontrola, samokontrola, samoocena, sprawdzone sposoby na relaks i wzmocnienie sił, wymiana doświadczeń. W naszej ocenie, gdyby istotnie kluczowy dla organizacji wyjazdu był element szkoleniowy, jego organizacja mogłaby mieć miejsce również w kraju - gdyż dla aspektu merytorycznego opisanego przez Pana bez znaczenia jest lokalizacja tego szkolenia. Z samego faktu wyjazdu poza Polskę nie sposób wywodzić, że został osiągnięty zarówno aspekt szkoleniowy (merytoryczny), jak i integracyjny. Ponadto, co istotne w związku z organizowanym wyjazdem poniósł Pan wydatki na: przejazd oraz usługę turystyczną która obejmowała: przelot, ubezpieczenia, noclegi, wyżywienie, wycieczki. Bezwzględnie wynika z tego, że wyjazd miał walor głównie turystyczny, gdyż wydatki nie dotyczyły typowych kosztów związanych ze szkoleniami, przykładowo: wynajmu sali konferencyjnej, kosztu materiałów dla uczestników, kosztów wynagrodzenia prelegentów, itp. Celem Wyjazdu, zgodnie z Pana stwierdzeniem, było również zacieśnienie relacji między Panem a pracownikami, odpoczynek i docenienie pracowników, które poprawiłyby atmosferę w pracy i stały się czynnikiem wpływającym na satysfakcję z niej. Kilkudniowy wyjazd był „oderwaniem się” od codziennych obowiązków i składał się z czasu odpoczynku podczas, którego pracownicy nabierali sił i energii zapobiegającej wypaleniu zawodowemu.

Zgadzamy się z Panem, że dobra współpraca członków zespołu i wzajemne podnoszenie wiedzy są konieczne w działalności gospodarczej wielu podmiotów, w tym również Pana, jednak przedstawione okoliczności, w tym fakt, że część szkoleniowa wyjazdu (średnio 4 godziny dziennie) stanowiła znikomą część czasu trwania całego wyjazdu (5 dni), zaś wśród wydatków, jak wyżej już wskazaliśmy, ponoszonych w związku  z wyjazdem nie wyszczególnił Pan żadnych kosztów mających  związek z częścią merytoryczną wyjazdu – nie przemawiają za tym, by rzeczywiście wyjazd ten miał charakter szkoleniowy.

Zatem, w naszej ocenie zakres czynności wykonywanych przez Pana pracowników bez względu na zacieśnienie relacji między nimi i relacji z pracodawcą na wyjeździe jest za mało wyraźny, aby uznać, że będzie związany nawet pośrednio z obrotem w Pana działalności gospodarczej. W przedstawionych okolicznościach, interes prywatny tj. rozrywka udzielona pracownikom w postaci wycieczki zagranicznej i tym samym transport na lotnisko przeważa nad celami, które związane są z Pana działalnością gospodarczą. Rozrywka, którą Pan oferował pracownikom nie służy ściśle celom prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w zakresie pozwalającym na odliczenie podatku VAT.

Zatem nie można uznać, że ww. wydatek na transport na lotnisko wiąże się z całokształtem funkcjonowania Pana przedsiębiorstwa oraz ma związek przyczynowo-skutkowy choćby pośredni pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu, który przesądzałby o tym, aby można było przyznać Panu prawo do odliczenia z faktury za transport. W tym przypadku zorganizowana wycieczka i tym samym transport na lotnisko, aby ta wycieczka mogła dojść do skutku ma charakter turystyczny przede wszystkim związany z wypoczynkiem, spędzeniem wolnego czasu.

W konsekwencji nie będzie Panu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z zorganizowaniem wycieczki do (…) w zakresie transportu na lotnisko, w którym uczestniczyć będą Pana pracownicy z uwagi na brak wystarczającego związku pomiędzy ich poniesieniem a wykonywanymi przez Pana czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym Pana stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pana do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).