Sposobu rozliczenia podatku naliczonego w związku realizacją projektów A i B.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu rozliczenia podatku naliczonego w związku realizacją projektów A i B.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Parafia (…) („Parafia”, „Wnioskodawca”), jest terytorialną jednostką kościoła katolickiego. Parafia, na mocy art. 32 i 20 Konstytucji RP, art. 4 ust. 2 Konkordatu oraz art. 55 ust. 3 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP, posiada osobowość prawną i może występować jako podmiot prawa. Parafię w stosunkach majątkowych reprezentuje proboszcz.

Aktualnie, poza wypełnianiem zadań ze sfery religijnej, Parafia prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu powierzchni (gruntu, lokali) na terenie nieruchomości posiadanych przez Parafię, w tym: wynajem powierzchni na terenie należącym do Parafii pod miejsca parkingowe oraz na rzecz podmiotu zarządzającego powierzchnią parkingową, a także wynajem lokali dla potrzeb m.in.: stowarzyszenia, domu pogrzebowego, kancelarii prawnej, kancelarii adwokackiej, biura rachunkowego, centrum fizjoterapii, podmiotu z branży IT.

Parafia jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Parafia dokonuje rozliczeń podatkowych za kolejne miesiące kalendarzowe.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest ocena skutków podatkowych w podatku od towarów i usług opisanego w pkt 2 wniosku przedsięwzięcia inwestycyjnego („Przedsięwzięcie”), obejmującego dwa projekty:

• „Projekt A” polegający na remoncie i odnowieniu (…) („Kościół”) oraz kaplicy (…) („Kaplica”); (łącznie jako: „Budynki”),
• „Projekt B” polegający na (...) („Tereny Zielone”).

1.Zakres działalności gospodarczej prowadzonej przez Parafię:

Parafia jest właścicielem działki ewid. nr 1 w obrębie (…). (działka ta została wspomniana we wniosku jako „działka nr 1”). Przedsięwzięcie opisane w pkt 2 poniżej będzie realizowane na części ww. działki.

Na działce ewid. nr 1 zlokalizowane są budynki i budowle: Kościół, Kaplica oraz utwardzony parking. Obiekty te wykorzystywane są następująco:

• Budynek Kościoła - powierzchnia kościoła wykorzystywana jest na cele kultu religijnego (dalej „funkcji sakralna”) oraz na cele komercyjne w postaci wynajmu pomieszczenia w podziemiach dla firmy (…) (dalej: „funkcja komercyjna”). Po zakończeniu Przedsięwzięcia opisanego w pkt 2 poniżej, powierzchnia w budynku Kościoła ma być wykorzystywana zarówno na cele kultu religijnego, jak i na cele komercyjne;
• Kaplica - powierzchnia kaplicy wykorzystywana jest na cele komercyjne (wynajem lokali dla potrzeb domu pogrzebowego). Po zakończeniu Przedsięwzięcia opisanego w pkt 2 poniżej, Kaplica ma być nadal wykorzystywana na cele komercyjne;
• utwardzony parking - służy celom komercyjnym (wynajem pod miejsca parkingowe oraz na rzecz podmiotu zarządzającego powierzchnią parkingową). Na ten moment Wnioskodawca zakłada, że po zakończeniu Przedsięwzięcia opisanego w pkt 2 poniżej, co do zasady nie będzie już kontynuować prowadzenia aktualnej działalności (w zakresie wynajmu powierzchni pod miejsca parkingowe oraz na rzecz podmiotu zarządzającego powierzchnią parkingową). Teren zajmowany obecnie na funkcje parkingowe zostanie prawdopodobnie przeznaczony na cele niezwiązane z wynajmem komercyjnym: powierzchnia ta będzie spełniała w szczególności funkcje komunikacyjne, będą się tam również znajdować m.in. ławki, stojaki na rowery i hulajnogi (które będą dostępne nieodpłatnie). Nie można jednak wykluczyć, że Wnioskodawca umożliwi częściowe korzystanie z tej powierzchni dla celów parkingowych, zależnie od bieżących potrzeb, co będzie podlegać ocenie na moment finalizacji Przedsięwzięcia opisanego w pkt 2.

Ponadto, Wnioskodawca użytkuje (...)(nr ewidencyjny …) posadowiony na działce ewid. nr 2 z obrębu (…), w bezpośrednim sąsiedztwie stanowiącej własność Parafii działki ewid. nr 1. Wnioskodawca ma zawartą umowę dzierżawy z właścicielem działki ewid. nr 2. Aktualnie lokale w budynku istniejącego (...) wykorzystywane są wyłącznie na cele komercyjne (wynajem lokali dla potrzeb m.in.: stowarzyszenia, kancelarii prawnej, kancelarii adwokackiej, biura rachunkowego, centrum fizjoterapii, podmiotu z branży IT).

Mając na uwadze prowadzone obecnie inwestycje, Wnioskodawca ma następujące plany odnośnie do obowiązujących aktualnie umów najmu:

• Wynajem lokali dla potrzeb domu pogrzebowego: lokale zajęte pod wskazaną działalność znajdują się w Kaplicy. Wnioskodawca przewiduje, że w tym zakresie umowa z najemcą będzie kontynuowana.
• Wynajem pomieszczenia dla firmy (…): powierzchnia zajęta pod tę działalność znajduje się w podziemiach Kościoła. Wnioskodawca przewiduje, że w tym zakresie umowa z najemcą będzie kontynuowana (z zastrzeżeniem „zwykłego” uprawnienia stron do rozwiązania umowy przewidzianego w jej treści i zgodnie z jej warunkami).
• Wynajem innych lokali: lokale zajęte obecnie pod działalność stowarzyszenia, kancelarii prawnej, kancelarii adwokackiej, biura rachunkowego, centrum fizjoterapii, podmiotu z branży IT znajdują się w budynku istniejącego (...) .
• W przyszłości, umowa dzierżawy terenu, na którym posadowiony jest istniejący (...)zostanie prawdopodobnie rozwiązana z uwagi na plany inwestycyjne obecnego właściciela tego terenu. W związku z powyższym, jak również w związku z planowaną budową przez Wnioskodawcę C., Wnioskodawca rozważa zaproponowanie powyższym najemcom zawarcie (kontynuowanie) umów na najem powierzchni komercyjnej w C. - przy czym ostateczna decyzja co do zawarcia (lub nie) takiej umowy przez danego najemcę zostanie przez strony podjęta w ramach negocjacji, z uwzględnieniem całokształtu okoliczności gospodarczych.

Uzupełniająco należy wskazać, że Parafia zwróciła się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie oceny skutków podatkowych w podatku od towarów i usług wspomnianej wyżej inwestycji polegającej na budowie C. W odpowiedzi na ww. wniosek, w dniu (…) r. została wydana interpretacja o sygn. (…) (przy czym przedsięwzięcie inwestycyjne w zakresie budowy C. nie ma związku z wydatkami dokonywanymi przez Parafię w ramach Przedsięwzięcia opisanego w pkt 2 poniżej i nie jest objęte przedmiotem niniejszego wniosku).

2.Opis Przedsięwzięcia objętego wnioskiem:

Jak wskazano powyżej, Parafia zaangażowała się w realizację Przedsięwzięcia obejmującego dwa projekty: Projekt A oraz Projekt B. W związku z brakiem doświadczenia w samodzielnym prowadzeniu podobnych projektów, Parafia zdecydowała się na powierzenie prac i czynności w zakresie Przedsięwzięcia odrębnemu podmiotowi - spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, działającej jako inwestor zastępczy („Inwestor Zastępczy”) i w czerwcu 2022 r. zawarła z tym podmiotem stosowną umowę. Do obowiązków Inwestora Zastępczego należy w szczególności:

• wybór oraz wynegocjowanie i zawarcie umowy z pracownią architektoniczną, której powierzona zostanie m.in. kompleksowa realizacja projektu koncepcyjnego, projektu budowlanego oraz projektu wykonawczego, a także nadzoru autorskiego;
• wybór oraz wynegocjowanie i zawarcie umowy z podmiotem, który odpowiedzialny będzie za techniczne, budowlane i finansowe zarządzanie i nadzór nad realizacją Przedsięwzięcia;
• wybór oraz wynegocjowanie umów z poszczególnymi wykonawcami robót ziemnych, instalacyjnych, prac budowlanych oraz wykończeniowych.

W sferze administracyjno-prawnej, to jest w stosunkach z organami administracji, ale także w stosunkach z gestorami mediów, Inwestor Zastępczy (albo podmioty wskazane przez Inwestora Zastępczego) działać będzie jako bezpośredni pełnomocnik Parafii. W sferze organizacyjnej Inwestor Zastępczy będzie zarządzać realizacją Przedsięwzięcia, także od strony finansowej oraz księgowej, przestrzegając przyjętych przez strony harmonogramów oraz budżetów realizacji Przedsięwzięcia, zapewniając obieg i archiwizację dokumentów dotyczących realizacji Przedsięwzięcia, a po ukończeniu projektu przygotowując ich uporządkowanie i kompleksowe przekazanie Parafii.

Inwestorowi Zastępczemu przysługiwać będzie stosowne wynagrodzenie, płatne w częściach, po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego prowadzenia prac, w wysokości uwzględniającej wartość poniesionych przez Inwestora Zastępczego kosztów realizacji Przedsięwzięcia oraz uzgodnioną marżę. Po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego, Inwestor Zastępczy wystawi i doręczy Parafii stosowną fakturę VAT obejmującą wynagrodzenie należne za dany, zakończony miesiąc kalendarzowy. Parafia dokona płatności tak wystawionej faktury VAT w terminie 14 dni od daty jej otrzymania. Ponadto, zależnie od potrzeb Przedsięwzięcia (harmonogramu rzeczowo-finansowego realizacji Przedsięwzięcia), strony mogą podjąć decyzję o wypłacie zaliczek na poczet przyszłych prac realizowanych przez Inwestora Zastępczego.

Strony wskazały, że o ile określone prace przygotowawcze na rzecz Przedsięwzięcia zostały już podjęte przez Inwestora Zastępczego przed formalnym podpisaniem umowy z Inwestorem Zastępczym, ustalenia stron stosować się będą do już podjętych przez Inwestora Zastępczego prac (usług) przygotowawczych.

„Projekt A”

Przedmiotem „Projektu A” będzie (...).

W 2023 r., staraniem Inwestora Zastępczego uzyskano dla Projektu A decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu (projekt tej decyzji uzyskał wynikające z przepisów prawa niezbędne pozytywne uzgodnienia z (…) oraz (…) Konserwatorem Zabytków). Przygotowano również: koncepcję wielobranżową, projekt budowlany oraz złożono wniosek do (…) Konserwatora Zabytków o decyzję konserwatorską. Uzyskano decyzję konserwatorską oraz decyzję o pozwoleniu na budowę dla budynku Kaplicy. Uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla budynku Kościoła prognozowane jest na I kwartał 2024 r. Prace budowlane dla Projektu A powinny rozpocząć się w III lub IV kwartale 2024 r. Całkowite zakończenie prac w ramach Projektu A planowane jest na 2027 r.

Na moment składnia niniejszego wniosku, Parafia poniosła już szereg kosztów związanych z pracami wstępnymi wykonanymi przez Inwestora Zastępczego w ramach Projektu A (dalej: „Koszty Poniesione na Projekt A”). Koszty te są ponoszone od czerwca 2022 r. Do tej pory, Koszty Poniesione na Projekt A udokumentowane fakturami VAT otrzymanymi przez Parafię dotyczyły w szczególności następujących prac:

(...)

„Projekt B”

„Projekt” B” ma polegać na (…).

W 2022 r (dla części terenu) oraz w 2023 r. (dla pozostałej części terenu), staraniem Inwestora Zastępczego uzyskano dla Projektu B decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu (projekt tej decyzji uzyskał wynikające z przepisów prawa niezbędne pozytywne uzgodnienia z (…) oraz (…) Konserwatorem Zabytków).

Przygotowano również: koncepcję wielobranżową, projekt budowlany oraz uzyskano decyzję konserwatorską. Uzyskano decyzję o pozwoleniu na budowę. Prace budowlane rozpoczęto we wrześniu 2023 r. Całkowite zakończenie prac w ramach Projektu B planowane jest na 2027 r.

Na moment składnia niniejszego wniosku, Parafia poniosła już szereg kosztów związanych z pracami wstępnymi wykonanymi przez Inwestora Zastępczego w ramach Projektu B (dalej: „Koszty Poniesione na Projekt B”). Koszty te są ponoszone od czerwca 2022 r. Do tej pory, Koszty Poniesione na Projekt B udokumentowane fakturami VAT otrzymanymi przez Parafię dotyczyły w szczególności następujących prac:

(…)

Do momentu złożenia niniejszego wniosku, Parafia nie odliczała podatku VAT, lub jego części, wynikającego z faktur dokumentujących Koszty Poniesione na Projekt A lub Koszty Poniesione na Projekt B, gdyż miała wątpliwości co do prawidłowego sposobu dokonania takiego odliczenia (zagadnienie to jest przedmiotem niniejszego wniosku).

3.Sposób korzystania z Budynków (Kościoła i Kaplicy) po zakończeniu Przedsięwzięcia:

Sposób korzystania z Kaplicy:

Po zakończeniu Przedsięwzięcia, Kaplica (o powierzchni (…) m²) będzie służyć funkcji komercyjnej.

Sposób korzystania z Kościoła:

Z kolei Kościół jest i pozostanie obiektem pełniącym funkcje dwojakiego rodzaju:

• przeważającą funkcją Kościoła będzie funkcja sakralna;
• dodatkowo, część powierzchni w budynku Kościoła będzie wykorzystywana na cele usługowe i / lub biurowo-konferencyjne, co do zasady realizowane w ramach najmu komercyjnego (funkcja komercyjna).

Parafia zakłada, że czynności wykonywane w budynku Kościoła w ramach funkcji komercyjnej będą mieć w całości charakter czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, a także, że żadna z tych czynności nie będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT. Z kolei aktywności Parafii w ramach funkcji sakralnej realizowanej w budynku Kościoła nie będą mieć charakteru działalności gospodarczej i aktywności te będą pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Budynek Kościoła obejmuje dwie kondygnacje nadziemne (1 i 2) oraz jedną kondygnację podziemną. Z perspektywy funkcji (przeznaczenia), poszczególne powierzchnie w budynku Kościoła mogą zostać przypisane do jednej z następujących trzech „kategorii”:

1)„dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji sakralnej,

2)„dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji komercyjnej,

3)powierzchnie wspólne służące łącznie funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej, bez możliwości jednoznacznego przypisania tych powierzchni do jednej z ww. funkcji w ramach powierzchni „dedykowanych”.

Wnioskodawca dokonał przypisania powierzchni w budynku Kościoła (łącznie (…) m²) według zamierzonego sposobu ich wykorzystania po zakończeniu Przedsięwzięcia, uzyskując następujące dane liczbowe:

• „dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji sakralnej wyniesie łącznie (…) m²
• „dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji komercyjnej (najem) wyniesie łącznie: (…) m²
• powierzchnie wspólne w budynku Kościoła (służące łącznie funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej) wyniosą: (…) m².

W celu alokacji powierzchni wspólnych, Wnioskodawca ustalił wskaźnik obrazujący udział „dedykowanej” powierzchni służącej wyłącznie funkcji komercyjnej („Wskaźnik”), który wyniesie 0,35 (…).

Stosując tak obliczony Wskaźnik do powierzchni wspólnych w budynku Kościoła (wynoszących 133,01 m², służących łącznie funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej) Wnioskodawca stwierdził, że:

• do powierzchni służącej funkcji sakralnej należy przypisać (…) m²

(0,65 x (…) m²)

• do powierzchni służącej funkcji komercyjnej należy przypisać (…) m²

(0,35 x (…) m²).

Wskaźnik udziału powierzchni wykorzystywanych w ramach funkcji sakralnej oraz w ramach funkcji komercyjnej:

Jak wyjaśniono powyżej, powierzchnie w Budynkach (Kościół i Kaplica) będą służyć celom mieszanym, tj. w przeważającej części funkcji sakralnej oraz w pozostałej części funkcji komercyjnej. Na podstawie dokonanych obliczeń Wnioskodawca ustalił, że w Budynkach posadowionych na Terenach Zielonych (Kościół i Kaplica):

• łączna powierzchnia wykorzystywana w ramach funkcji sakralnej wyniesie = (…), co stanowi 0,61 łącznej powierzchni Budynków
• łączna powierzchnia wykorzystywana w ramach funkcji komercyjnej wyniesie = (…), co stanowi 0,39 łącznej powierzchni Budynków.

4.Sposób korzystania z Terenów Zielonych po zakończeniu Przedsięwzięcia:

Jak wyjaśniono, przedmiotem Projektu B są Tereny Zielone przylegające do Kościoła i Kaplicy, wraz z obiektami architektonicznymi, w tym, sakralnymi, posadowionymi w obrębie tych terenów oraz ogrodzeniem okalającym te tereny (z wbudowanymi historycznymi elementami sakralnymi). Projekt B dotyczący (...), jak również oczekiwań względem tego rodzaju przestrzeni zlokalizowanej w (…).

Z kolei z funkcjonalnego i praktycznego punktu widzenia, kluczowa jest okoliczność, że obszar Terenów Zielonych objętych Projektem B przylega do posadowionych na ogrodzonym obszarze Budynków: Kościoła oraz Kaplicy i otacza te Budynki. Tym samym, obszar Terenów Zielonych służy obsłudze komunikacji związanej z funkcjami pełnionymi przez Kościół i Kaplicę oraz pozostałym funkcjonalnościom właściwym dla terenów zielonych zlokalizowanych w bezpośrednim sąsiedztwie budynków (jak budynki użyteczności publicznej i częściowo publicznej, budynki przemysłowe, budynki handlowe, budynki usługowe i inne) i z nimi związanych.

Na ten moment Wnioskodawca zakłada, że po zakończeniu Przedsięwzięcia, co do zasady nie będzie już kontynuować prowadzenia aktualnej działalności w zakresie wynajmu powierzchni na Terenach Zielonych pod miejsca parkingowe oraz na rzecz podmiotu zarządzającego powierzchnią parkingową. Teren zajmowany obecnie na funkcje parkingowe zostanie prawdopodobnie przeznaczony na funkcje komunikacyjne, będą się tam również znajdować m.in. ławki, stojaki na rowery i hulajnogi (które będą dostępne nieodpłatnie). Nie można jednak wykluczyć, że Wnioskodawca umożliwi częściowe korzystanie z tej powierzchni dla celów parkingowych, zależnie od bieżących potrzeb, co będzie podlegać ocenie na moment finalizacji Przedsięwzięcia.

5.Rozliczanie przez Parafię podatku VAT naliczonego:

Wnioskodawca ponosi zarówno wydatki o charakterze bieżącym, jak też wydatki inwestycyjne.

Wydatki o charakterze bieżącym ponoszone są przez Wnioskodawcę w związku z działalnością w zakresie funkcji sakralnej (związanej z realizowaniem celów kultu religijnego) oraz funkcji komercyjnej (w związku z wykonywaniem umów najmu lokali). W odniesieniu do tych wydatków, Wnioskodawca każdorazowo jest w stanie przyporządkować ponoszone wydatki do jednej z dwóch wyżej wymienionych kategorii. W szczególności, koszty mediów rozliczane są wg stawek za 1 m² (najemca ponosi te koszty zależnie od liczby użytkowanych m²). W konsekwencji, w tych przypadkach, obliczenie podatku VAT naliczonego do odliczenia dokonywane jest poprzez bezpośrednią alokację podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności opodatkowanej podatkiem VAT (funkcja komercyjna) oraz działalności pozostającej poza zakresem opodatkowania VAT (funkcja sakralna).

Z kolei w odniesieniu do wydatków o charakterze inwestycyjnym, bezpośrednia alokacja podatku naliczonego do, odpowiednio, funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej nie jest możliwa z uwagi na fakt, że przedmioty inwestycji mają być wykorzystywane na cele mieszane:

• Taka sytuacja ma miejsce w przypadku wydatków inwestycyjnych związanych z inwestycją w budowę C. W konsekwencji, rozliczenie tych wydatków następuje w sposób potwierdzony w treści uzyskanej przez Parafię indywidualnej interpretacji podatkowej z (…) r., sygn. (…). Z interpretacji tej wynika w szczególności, że w związku z prowadzeniem inwestycji w budowę C., Parafia jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych od czerwca 2022 r., przy czym Parafii przysługuje prawo do odliczenia części podatku VAT naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w ww. art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Zasadne jest także przyjęcie przez Parafię, że sposobem określenia proporcji najbardziej odpowiadającym specyfice działalności, jaka ma być wykonywana w zakresie C. i dokonywanych w tym celu nabyć, jest zaproponowana przez Parafię metodologia ustalenia tej proporcji w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w C.
• Podobna sytuacja, tj. brak możliwości dokonania bezpośredniej alokacji podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów działalności - działalności opodatkowanej podatkiem VAT (funkcja komercyjna) oraz działalności pozostającej poza zakresem opodatkowania VAT (funkcja sakralna), będzie również mieć miejsce w przypadku wydatków związanych z opisanymi we wniosku projektami, tj. Projektem A obejmującym remont i odnowienie Budynków: Kościoła i Kaplicy oraz Projektem B polegającym na (...). W ramach pytań zadanych we wniosku, Wnioskodawca wnosi o wyjaśnienie sposobu obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych w związku z Projektem A oraz z Projektem B.

Pytania

Pytanie nr 1:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony zawarty w otrzymywanych od czerwca 2022 r. fakturach dokumentujących nabycia towarów i usług związanych z Projektem A, z uwzględnieniem zasady wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (tj. w zakresie, w jakim towary i usługi udokumentowane tymi fakturami będą służyć czynnościom opodatkowanym Wnioskodawcy) oraz do ewentualnego zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym zgodnie z art. 87 ust. 1 i nast. ustawy o VAT?

Pytanie nr 2:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony zawarty w otrzymywanych od czerwca 2022 r. fakturach dokumentujących nabycia towarów i usług związanych z Projektem B, z uwzględnieniem zasady wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (tj. w zakresie, w jakim towary i usługi udokumentowane tymi fakturami będą służyć czynnościom opodatkowanym Wnioskodawcy) oraz do ewentualnego zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym zgodnie z art. 87 ust. 1 i nast. ustawy o VAT?

Pytanie nr 3:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że skoro - z uwagi na mieszany charakter działalności, jaka będzie prowadzona z wykorzystaniem Budynków - jednoznaczne przyporządkowanie wydatków ponoszonych w ramach Projektu A do funkcji sakralnej lub do funkcji komercyjnej nie jest możliwe, to Wnioskodawca powinien zastosować względem wydatków związanych z prowadzeniem Projektu A przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, a tym samym obliczyć kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, zgodnie ze sposobem określenia proporcji?

Pytanie nr 4:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że skoro - z uwagi na mieszany charakter działalności, jaka będzie prowadzona z wykorzystaniem Terenów Zielonych - jednoznaczne przyporządkowanie wydatków ponoszonych w ramach Projektu B do funkcji sakralnej lub do funkcji komercyjnej nie jest możliwe, to Wnioskodawca powinien zastosować względem wydatków związanych z prowadzeniem Projektu B przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, a tym samym obliczyć kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, zgodnie ze sposobem określenia proporcji?

Pytanie nr 5:

Czy - mając na uwadze, że „dane za poprzedni rok podatkowy”, o których mowa w art. 86 ust. 2d ustawy o VAT byłyby niereprezentatywne dla ustalenia sposobu określenia proporcji w zakresie wydatków dokonywanych od czerwca 2022 r. w ramach Projektu A i w związku z Projektem A - prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że Wnioskodawca uprawniony jest na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT do przyjęcia innego sposobu określenia proporcji, najbardziej odpowiadającego specyfice działalności, jaka ma być wykonywana przez Parafię z wykorzystaniem Budynków i dokonywanych na ten cel nabyć?

Pytanie nr 6:

Czy - mając na uwadze, że „dane za poprzedni rok podatkowy”, o których mowa w art. 86 ust. 2d ustawy o VAT byłyby niereprezentatywne dla ustalenia sposobu określenia proporcji w zakresie wydatków dokonywanych od czerwca 2022 r. w ramach Projektu B i w związku z Projektem B - prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że Wnioskodawca uprawniony jest na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT do przyjęcia innego sposobu określenia proporcji, najbardziej odpowiadającego specyfice działalności, jaka ma być wykonywana przez Parafię z wykorzystaniem Terenów Zielonych i dokonywanych na ten cel nabyć?

Pytanie nr 7:

Jeśli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania nr 5 jest prawidłowe, to czy Wnioskodawca prawidłowo uznał, że sposobem określenia proporcji najbardziej odpowiadającym specyfice działalności, jaka ma być wykonywana z wykorzystaniem Budynków i dokonywanych na ten cel nabyć, jest określenie proporcji w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach, tj. z uwzględnieniem danych wskazanych w art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy o VAT?

Pytanie nr 8:

Jeśli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania nr 6 jest prawidłowe, to czy Wnioskodawca prawidłowo uznał, że sposobem określenia proporcji najbardziej odpowiadającym specyfice działalności, jaka ma być wykonywana z wykorzystaniem Terenów Zielonych i dokonywanych na ten cel nabyć, jest ten sam sposób, który zostanie zastosowany względem Budynków i nabyć dokonywanych na cel Projektu A, to jest określenie proporcji w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach (dane wskazane w art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy o VAT) - ze względu na ścisły związek Terenów Zielonych i sposobu ich wykorzystania z Budynkami i sposobem ich wykorzystania?

Pytanie nr 9:

Jeśli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pytania nr 7 jest prawidłowe, to czy prawidłowa jest przyjęta przez Wnioskodawcę metodologia ustalenia procentowego udziału średniorocznej powierzchni, jaka ma być wykorzystywana do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością (skutkująca ustaleniem wskaźnika procentowego w wysokości 39%)?

Pytanie nr 10:

Czy Wnioskodawca uprawniony jest do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych w związku z prowadzeniem Projektu A oraz Projektu B dokumentujących Koszty Poniesione na Projekt A oraz Koszty Poniesione na Projekt B, z uwzględnieniem przepisu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, poprzez dokonanie korekty, o której mowa w art. 86 ust. 13 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie Pytania nr 1:

W ocenie Wnioskodawcy, Parafia, jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT, jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych od czerwca 2022 r. w związku z prowadzeniem Projektu A. Obniżenie to przysługuje z uwzględnieniem treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. w zakresie, w jakim towary i usługi udokumentowane tymi fakturami będą służyć czynnościom opodatkowanym, jakie będą wykonywane przez Parafię. Parafia jest także uprawniona do ewentualnego zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym zgodnie z art. 87 ust. 1 i nast. ustawy o VAT.

Prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przysługuje Parafii pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W zakresie Pytania nr 2:

W ocenie Wnioskodawcy, Parafia, jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT, jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych od czerwca 2022 r. w związku z prowadzeniem Projektu B. Obniżenie to przysługuje z uwzględnieniem treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. w zakresie, w jakim towary i usługi udokumentowane tymi fakturami będą służyć czynnościom opodatkowanym, jakie będą wykonywane przez Parafię. Parafia jest także uprawniona do ewentualnego zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym zgodnie z art. 87 ust. 1 i nast. ustawy o VAT. Prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przysługuje Parafii pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W zakresie Pytania nr 3:

Działalność prowadzona z wykorzystaniem Budynków będzie mieć charakter „mieszany”, stąd jednoznaczne przyporządkowanie ponoszonych w ramach Projektu A wydatków do funkcji sakralnej lub do funkcji komercyjnej nie jest możliwe. Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że w stosunku do tych wydatków, zobowiązany jest obliczyć kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, tj. zgodnie ze sposobem określenia proporcji (poprzez zastosowanie „prewspółczynnika”).

W zakresie Pytania nr 4:

Działalność prowadzona z wykorzystaniem Terenów Zielonych będzie mieć charakter „mieszany”, stąd jednoznaczne przyporządkowanie ponoszonych w ramach Projektu B wydatków do funkcji sakralnej lub do funkcji komercyjnej nie jest możliwe. Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że w stosunku do tych wydatków, zobowiązany jest obliczyć kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, tj. zgodnie ze sposobem określenia proporcji (poprzez zastosowanie „prewspółczynnika”).

W zakresie Pytania nr 5:

Ponieważ „dane za poprzedni rok podatkowy”, o których mowa w art. 86 ust. 2d ustawy o VAT byłyby niereprezentatywne dla ustalenia sposobu określenia proporcji w zakresie wydatków dokonywanych od czerwca 2022 r. w ramach Projektu A i w związku z Projektem A, to Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla obliczenia kwoty podatku naliczonego zgodnie z dyspozycją ust. 2a, Wnioskodawca uprawniony jest na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT do przyjęcia innego sposobu określenia proporcji, najbardziej odpowiadającego specyfice działalności, jaka ma być wykonywana przez Parafię z wykorzystaniem Budynków i nabyć dokonywanych na cele inwestycyjne w zakresie Projektu A.

W zakresie Pytania nr 6:

Ponieważ „dane za poprzedni rok podatkowy”, o których mowa w art. 86 ust. 2d ustawy o VAT byłyby niereprezentatywne dla ustalenia sposobu określenia proporcji w zakresie wydatków dokonywanych od czerwca 2022 r. w ramach Projektu B i w związku z Projektem B, to Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla obliczenia kwoty podatku naliczonego zgodnie z dyspozycją ust. 2a, Wnioskodawca uprawniony jest na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT do przyjęcia innego sposobu określenia proporcji, najbardziej odpowiadającego specyfice działalności, jaka ma być wykonywana przez Parafię z wykorzystaniem Terenów Zielonych i nabyć dokonywanych na ich (...) w ramach Projektu B.

W zakresie Pytania nr 7:

W ocenie Wnioskodawcy, sposobem określenia proporcji najbardziej odpowiadającym specyfice działalności, jaka ma być wykonywana przez Parafię z wykorzystaniem Budynków i dokonywanych na ten cel zakupów, jest określenie proporcji w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach (Kościół i Kaplica), zgodnie z art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy o VAT. Zatem dla ustalenia „prewspółczynnika” należy przyjąć dane wyliczone szacunkowo w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach tj. poprzez zastosowanie procentowego udziału średniorocznej powierzchni w Budynkach (Kościół i Kaplica), jaka ma być wykorzystywana do działalności gospodarczej (powierzchnia przeznaczona pod funkcję komercyjną) w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W zakresie Pytania nr 8:

W ocenie Wnioskodawcy, sposobem określenia proporcji najbardziej odpowiadającym specyfice działalności, jaka ma być wykonywana przez Parafię z wykorzystaniem Terenów Zielonych i dokonywanych na ten cel zakupów, jest ten sam sposób, który zostanie zastosowany względem Budynków i nabyć dokonywanych na cel Projektu A, to jest określenie proporcji w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach (dane wskazane w art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy o VAT) – ze względu na ścisły związek Terenów Zielonych i sposobu ich wykorzystania z Budynkami i sposobem ich wykorzystania.

Zatem dla ustalenia „prewspółczynnika” w zakresie Projektu B należy przyjąć dane wyliczone szacunkowo w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach tj. poprzez zastosowanie procentowego udziału średniorocznej powierzchni w Budynkach (Kościół i Kaplica), jaka ma być wykorzystywana do działalności gospodarczej (powierzchnia przeznaczona pod funkcję komercyjną) w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością. Takie podejście jest zasadne ze względu na ścisły związek Terenów Zielonych i sposobu ich wykorzystania z Budynkami i sposobem ich wykorzystania.

W zakresie Pytania nr 9:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przyjęta przez Wnioskodawcę (opisana w ramach stanu faktycznego) metodologia ustalenia procentowego udziału średniorocznej powierzchni, jaka ma być wykorzystywana do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością, której wynikiem jest ustalony „prewspółczynnik” w wysokości 39%, jest prawidłowa, gdyż najbardziej odpowiada specyfice działalności, jaka będzie prowadzona przez Parafię z wykorzystaniem Budynków oraz specyfice nabyć dokonywanych przez Parafię w ramach Przedsięwzięcia.

W zakresie Pytania nr 10:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w odniesieniu do Kosztów Poniesionych na Projekt A oraz Kosztów Poniesionych na Projekt B, od których Wnioskodawca nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w art. 86 ust. 10 lub ust. 11 ustawy o VAT, obniżenie kwoty podatku należnego może zostać dokonane w drodze korekty deklaracji podatkowej: (1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo (2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Uzasadnienie Wnioskodawcy:

W zakresie Pytania nr 1 oraz Pytania nr 2:

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku VAT naliczonego od podatku VAT należnego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z ust. 2 pkt 1 tego artykułu, kwota podatku naliczonego obejmuje w szczególności sumę kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy:

• odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz
• towary i usługi, których nabycia dotyczy podatek naliczony, są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Drugim podstawowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z czynnościami opodatkowanymi, tzn. czynnościami, których następstwem jest wystąpienie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Ponadto ustawodawca zastrzegł, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odnośnie do związku zakupów z czynnościami opodatkowanymi, tzn. czynnościami, których następstwem jest wystąpienie podatku należnego, należy wskazać, że jedną z zasad rządzących podatkiem VAT jest zasada natychmiastowego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta przejawia się tym, że odliczenie dokonywane jest niezwłocznie po dokonaniu zakupu, w szczególności w rozliczeniu za okres, w którym wpłynęła faktura, bez względu na to, czy w okresie tym wygenerowany został związany z tym wydatkiem podatek VAT należny [Tak m.in. A. Bieńkowska, Prewspółczynnik w samorządach - zasady dokonywania korekty na przykładach, ABC]. Zasadę tę wielokrotnie potwierdzały organy podatkowe, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 grudnia 2020 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.409.2022.1.NS, za prawidłowe zostało uznane stanowisko, zgodnie z którym „[…] przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie wymaga przy tym, aby nabyte towary i usługi na moment dokonywania odliczenia VAT naliczonego zostały efektywnie wykorzystane przez podatnika w ramach wykonywanych czynności opodatkowanych. W tym zakresie istotna jest bowiem intencja nabywcy co do sposobu wykorzystania nabytych towarów i usług, co stanowi wyraz zakorzenionej w systemie VAT zasady niezwłocznego odliczenia VAT naliczonego”;
• podobne stanowisko znajdujemy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 listopada 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.359.2019.2.MC: „w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. […] Stwierdzić należy, że każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych”.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy uznać, że Parafia, jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT, jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z otrzymywanych od czerwca 2022 r. faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z prowadzeniem Projektu A (remont i odnowienie Budynków) oraz Projektu B (...). Obniżenie to powinno być dokonywane z uwzględnieniem zasady wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. w zakresie, w jakim towary i usługi udokumentowane tymi fakturami będą służyć czynnościom opodatkowanym, jakie będą wykonywane przez Parafię. Parafia jest także uprawniona do ewentualnego zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad należnym zgodnie z art. 87 ust. 1 i nast. ustawy o VAT.

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego (zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego) dotyczy nabyć towarów i usług dokonywanych od momentu podjęcia czynności przygotowawczych w zakresie, odpowiednio, Projektu A oraz Projektu B, w tym również podatku VAT w zakresie Kosztów Poniesionych na Projekt A oraz Kosztów Poniesionych na Projekt B dotyczących prac wykonywanych przez Inwestora Zastępczego od czerwca 2022 r. Prawo to nie jest uzależnione od momentu, w którym Parafia zacznie wykonywać czynności opodatkowane z wykorzystaniem Budynków oraz Terenów Zielonych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przysługuje Parafii pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W zakresie Pytania nr 3 oraz Pytania nr 4:

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Budynki będą służyć obsłudze dwóch funkcji, tj. funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej. Parafia zakłada, że czynności wykonywane w ramach funkcji komercyjnej będą mieć w całości charakter czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy o VAT, a także, że żadna z tych czynności nie będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT. Z kolei aktywności Parafii w ramach funkcji sakralnej nie będą mieć charakteru działalności gospodarczej i będą pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze „mieszany” charakter działalności, jaka ma być wykonywana w Budynkach, jak również ścisły związek Terenów Zielonych oraz sposobu korzystania z tych terenów z Budynkami, należy uznać, że również Tereny Zielone będą służyć obsłudze dwóch funkcji, tj. funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej – przy czym każdej z tych funkcji będą służyć w takim zakresie, w jakim danej funkcji służą Budynki.

Takich sytuacji dotyczy przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym „sposobem określenia proporcji” (tzw. „prewspółczynnik”). Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zatem przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT ma zastosowanie:

• w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z pewnymi wyjątkami) oraz
• w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe.

Uwzględniając hipotezę przepisu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, Wnioskodawca potwierdza, że w okolicznościach Projektu A oraz Projektu B opisanych we wniosku, nie jest możliwe przypisanie poszczególnych zakupów towarów i usług dokonywanych dla celów inwestycji, odpowiednio, w Budynki oraz w Tereny Zielone, w całości do działalności gospodarczej Parafii lub w całości do celów innych niż działalność gospodarcza Parafii. Wszystkie zakupy inwestycyjne dokonywane w związku z Projektem A będą mieć charakter „mieszany” – będą służyć remontowi i odnowieniu całych Budynków, które będą wykorzystywane zarówno na cele sakralne (Kościół i Kaplica), jak i na cele komercyjne (Kościół). Podobnie, „mieszany” charakter będą mieć wszystkie zakupy inwestycyjne dokonywane w związku z Projektem B - będą one służyć (...) związanych ze zlokalizowanymi na nich Budynkami i potrzebami Budynków (odpowiednio, sakralnymi lub komercyjnymi). Z uwagi na mieszany charakter zakupów inwestycyjnych dokonywanych w ramach Projektu A i Projektu B, ich jednoznaczne przyporządkowanie do funkcji sakralnej lub do funkcji komercyjnej, w całości lub w części, nie jest możliwe.

Jednocześnie, ponoszenie przez Parafię wydatków w ramach Przedsięwzięcia nie służy ani celom osobistym, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, ani też celom, o których mowa w art. 8 ust. 5 ustawy o VAT.

Należy ponadto wskazać, że w zakresie funkcji sakralnej, Parafię trudno uznać za „podatnika”, mając na względzie, że w świetle definicji tego pojęcia zawartej w art. 15 ustawy o VAT (ust. 1) „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, […]”; z kolei (ust. 2) „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.” Z perspektywy ww. definicji, Parafia nie jest podatnikiem w zakresie czynności dotyczących kultu religijnego (funkcji sakralnej), gdyż sprawowanie tych czynności (funkcji) nie jest działalnością gospodarczą.

Podsumowując - Wnioskodawca stoi na stanowisku, że mając na uwadze dyspozycję przepisu art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, zobowiązany jest obliczyć w stosunku do wydatków związanych z prowadzeniem Projektu A kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej (sposobem określenia proporcji), o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Podobnie, w zakresie Projektu B, Wnioskodawca zobowiązany jest obliczyć kwotę podatku VAT naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania towarów i usług nabywanych w zakresie Projektu B do celów działalności gospodarczej.

Przy czym z uwagi na ścisły związek Terenów Zielonych (wykorzystania tych terenów) z Budynkami (korzystaniem z Budynków), w obu przypadkach wskaźnik wynikający ze sposobu określenia proporcji będzie mieć tę sama wartość. Wnioskodawca posiada wiedzę, że podatek naliczony odliczany z zastosowaniem powyższych zasad (tj. poprzez zastosowanie „prewspółczynnika”) nie jest ostateczny i podlega późniejszej korekcie. W świetle art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio. Zgodnie z ust. 3, dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku. Ww. korekta roczna jest zatem dokonywana „na bieżąco” i nie wpływa na rozliczenia okresów, w których pierwotnie był odliczany podatek naliczony podlegający korekcie. Zagadnienie dokonywania korekty, o której mowa w art. 90c ust. 1 ustawy o VAT, nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

W zakresie Pytania nr 5 i Pytania nr 6:

Kolejne pytanie Wnioskodawcy dotyczy możliwości ustalenia sposobu określenia proporcji („prewspólczynnika”) poprzez wybór takiego sposobu, który najbardziej odpowiada specyfice działalności, jaka będzie wykonywana z wykorzystaniem Budynków oraz nabyć dokonywanych w związku z Projektem A, a w konsekwencji także działalności, jaka będzie wykonywana z wykorzystaniem Terenów Zielonych oraz nabyć dokonywanych w związku z Projektem B.

Art. 86 ust. 2a ustawy o VAT stanowi, że sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Z kolei ust. 2b tego przepisu wskazuje, że sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Natomiast w świetle ust. 2c, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Jak z powyższego wynika, ustawa o VAT nie wprowadza zamkniętego katalogu metod stanowiących podstawę do ustalenia sposobu określenia proporcji („prewspółczynnika”). W art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wskazano, że „prewspółczynnik” powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności oraz dokonywanych przez niego nabyć. Ta dość szeroka definicja „prewspółczynnika” powoduje, że istnieją w zasadzie nieograniczone możliwości jego formułowania. Ważne jest jedynie to, aby zastosowana metodologia najbardziej odpowiadała specyfice wykonywanej przez podatnika działalności oraz dokonywanych przez niego nabyć [tak również: A. Bieńkowska, Prewspółczynnik w samorządach – zasady określania prewspółczynnika na przykładach, ABC].

Na podstawie ust. 2d, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy. Jednakże, zgodnie z ust. 2e, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo; podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętych danych wyliczonych szacunkowo w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten sposób określenia proporcji został zastosowany po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3. W myśl ust. 2f, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Zatem zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy o VAT, podstawową zasadą jest, że w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a tego artykułu, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy. Jednakże, w ocenie Parafii, mając na uwadze charakter Przedsięwzięcia oraz planowany sposób wykorzystania Budynków i Terenów Zielonych, „dane za poprzedni rok podatkowy”, o których mowa w tym przepisie, nie są w tym przypadku reprezentatywne, bowiem:

• pomimo, że w roku 2021 („poprzedni rok podatkowy” względem roku 2022), Parafia prowadziła działalność gospodarczą w zakresie opisanym we wniosku, a tym samym wykonywała czynności opodatkowane podatkiem VAT, jak również wykonywała czynności niepodlegające opodatkowaniu (w ramach funkcji sakralnej - w obszarze kultu religijnego), to jednak udział czynności opodatkowanych podatkiem VAT, których następstwem było wystąpienie podatku VAT należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) w całokształcie czynności wykonywanych przez Parafię za ten rok w żadnym razie nie może zostać uznany za reprezentatywny w stosunku do wydatków dokonywanych od czerwca 2022 r, w ramach Projektu A i Projektu B i w związku z tymi projektami;
• podobnie, Parafia prowadziła / będzie prowadziła działalność gospodarczą (w zakresie opisanym we wniosku) w latach 2022, 2023 oraz 2024, a tym samym wykonywała /będzie wykonywała w tych latach zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT, jak również czynności niepodlegające opodatkowaniu (w ramach funkcji sakralnej); jednak podobnie jak powyżej, udział czynności opodatkowanych podatkiem VAT skutkujących wystąpieniem podatku należnego w całokształcie czynności wykonywanych przez Parafię za te lata w żadnym razie nie może zostać uznany za reprezentatywny w stosunku do wydatków dokonywanych od czerwca 2022 r, w ramach Przedsięwzięcia (w związku z Projektem A i Projektem B). Zatem także w latach 2023, 2024 oraz 2025, opieranie się, przy ustalaniu sposobu określenia proporcji, na danych za „poprzedni rok podatkowy”, nie spełnia ustawowej dyspozycji ani celu stojącego u podstaw przepisów zawartych w art. 86 ust. 2a - 2c ustawy o VAT, gdyż dane takie (za „poprzedni rok podatkowy”) nie będą ani reprezentatywne, ani też nie będą odpowiadać specyfice działalności, jaka ma być realizowana z wykorzystaniem Budynków i Terenów Zielonych lub specyfice przedmiotowych nabyć (zakupów) dokonywanych przez Parafię.

Natomiast, w odniesieniu do wydatków dokonywanych przez Parafię w roku 2022 (od czerwca 2022 r.), w roku 2023 oraz w roku 2024, w ramach Projektu A i w związku z tym projektem, reprezentatywnymi danymi, które również najbardziej będą odpowiadać specyfice działalności prowadzonej z wykorzystaniem Budynków oraz zakupów dokonywanych w związku z Projektem A, będą dane dotyczące zamierzonego sposobu korzystania z Budynków, z uwzględnieniem udziału funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej. Z uwagi na ścisły związek Terenów Zielonych (wykorzystania tych terenów) z Budynkami (sposobem korzystania z Budynków), racjonalne jest przyjęcie, że sposób korzystania z Terenów Zielonych powinien być oceniany przez pryzmat sposobu korzystania z Budynków. Tym samym, także w stosunku do Terenów Zielonych, najbardziej prawidłowe i miarodajne jest ustalenie sposobu określenia proporcji na podstawie średniorocznej powierzchni w Budynkach wykorzystywanej do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni w Budynkach wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Stąd, mając na uwadze brzmienie art. 86 ust. 2f w zw. z ust. 2e ustawy o VAT, Parafia stoi na stanowisku, że w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od podatku należnego, Parafia nie powinna przyjmować „danych za poprzedni rok podatkowy”, ale powinna przyjąć dane realnie dotyczące Projektu, tj. wyliczone z uwzględnieniem okoliczności i danych liczbowych przedstawionych w opisie stanu faktycznego. Następnie, Parafia zawiadomi naczelnika urzędu skarbowego o przyjętych danych wyliczonych szacunkowo w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten sposób określenia proporcji został zastosowany po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT.

Podsumowując, należy uznać, że skoro „dane za poprzedni rok podatkowy”, o których mowa w art. 86 ust. 2d ustawy o VAT byłyby niereprezentatywne dla ustalenia sposobu określenia proporcji w zakresie wydatków dokonywanych od czerwca 2022 r. w ramach Projektu A i Projektu B oraz w związku z tymi projektami, to w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego zgodnie z dyspozycją ust. 2a, Wnioskodawca powinien przyjąć dane wyliczone szacunkowo oraz zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętych danych w ustawowym terminie.

W zakresie Pytania nr 7 i Pytania nr 8:

Przywołany powyżej art. 86 ust. 2a ustawy o VAT stanowi, że sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Ustęp 2b tego przepisu wyjaśnia, w jakich okolicznościach sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Przykładowe dane, jakie można wykorzystać przy wyborze sposobu określenia proporcji, wskazano w ust. 2c.

Kierując się powyższymi regulacjami oraz mając na uwadze charakter Projektu A, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w zakresie tego projektu, najbardziej prawidłowe i miarodajne jest ustalenie sposobu określenia proporcji na podstawie średniorocznej powierzchni w Budynkach (Kościół i Kaplica) wykorzystywanej do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni w Budynkach wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością (art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy o VAT). Jest to bowiem metoda, która realizuje dyspozycję przepisów omówionych powyżej, w tym, art. 86 ust. 2b, gdyż:

• zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane (realizowanych w ramach funkcji komercyjnej) oraz
• obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą Parafii (związaną z funkcją komercyjną prowadzoną w Budynku Kościoła) oraz na cele inne niż działalność gospodarcza (funkcja sakralna).

Z kolei przy określeniu sposobu określenia proporcji najbardziej odpowiadającego specyfice działalności, jaka ma być wykonywana przez Parafię z wykorzystaniem Terenów Zielonych i dokonywanych na ten cel zakupów, należy uwzględnić ścisły związek Terenów Zielonych (i sposobu ich wykorzystania) z Budynkami (i sposobem ich wykorzystania). W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że również w przypadku wydatków ponoszonych w ramach Projektu B, najbardziej prawidłowe i miarodajne jest ustalenie sposobu określenia proporcji na podstawie średniorocznej powierzchni w Budynkach, do których przylegają Tereny Zielone, wykorzystywanej do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni w tych Budynkach wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością. Metoda ta w najbardziej obiektywny sposób odzwierciedla część wydatków ponoszonych w ramach Projektu B przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą Parafii (związaną z funkcją komercyjną prowadzoną w Budynku Kościoła) oraz na cele inne niż działalność gospodarcza (funkcja sakralna).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do wydatków dokonywanych zarówno w związku z Projektem A jak i Projektem B, sposób określenia proporcji powinien zostać ustalony w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach (Kościół i Kaplica), tj. z uwzględnieniem danych, o których mowa w art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy o VAT - poprzez zastosowanie procentowego udziału średniorocznej powierzchni w Budynkach, jaka ma być wykorzystywana do działalności gospodarczej (powierzchnia przeznaczona pod funkcję komercyjną) w ogólnej średniorocznej powierzchni w Budynkach, wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością (tj. suma powierzchni przeznaczonej pod funkcję komercyjną oraz powierzchni przeznaczonej pod funkcję sakralną).

W zakresie Pytania nr 9:

Jak wyjaśniono w opisie stanu faktycznego, poszczególne powierzchnie w Budynkach (Kościół i Kaplica) mogą zostać alokowane do jednej z trzech kategorii: (1) „dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji sakralnej, (2) „dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji komercyjnej, (3) powierzchnie wspólne, służące łącznie funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej.

W ramach analizy przeprowadzonej w zakresie Pytania nr 7, Wnioskodawca wykazał, że najbardziej miarodajny sposób określenia proporcji powinien opierać się o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach (metoda wskazana w art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy o VAT), tj. powinien zostać ustalony poprzez zastosowanie procentowego udziału średniorocznej powierzchni w Budynkach, jaka ma być wykorzystywana do działalności gospodarczej (powierzchnia przeznaczona pod funkcję komercyjną) w ogólnej średniorocznej powierzchni w Budynkach wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością (stanowiącej sumę powierzchni przeznaczonej pod funkcję komercyjną oraz powierzchni przeznaczonej pod funkcję sakralną).

Zgodnie z informacjami przedstawionymi w ramach stanu faktycznego, alokacja powierzchni w Budynkach (Kościół i Kaplica) według zamierzonego sposobu jej wykorzystania, z uwzględnieniem odpowiednio trzech kategorii, będzie się kształtować następująco:

• łączna „dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji sakralnej wyniesie (…) m² (powierzchnia zlokalizowana w Kościele)
• łączna „dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji komercyjnej wyniesie (…) m² (powierzchnia zlokalizowana w Kościele) plus (…) m² (powierzchnia zlokalizowana w Kaplicy)
• łączna powierzchnia wspólna (służąca łącznie funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej) wyniesie (…) m² (Kościół).

Na podstawie powyższych obliczeń Wnioskodawca ustalił, że w Budynkach:

• łączna powierzchnia wykorzystywana w ramach funkcji komercyjnej wyniesie = (…), co stanowi 0,39 łącznej powierzchni Budynków,
• łączna powierzchnia wykorzystywana w ramach funkcji sakralnej wyniesie = (…)), co stanowi 0,61 łącznej powierzchni Budynków.

Po zastosowaniu względem powierzchni wspólnej Wskaźnika obrazującego udział „dedykowanej” powierzchni służącej wyłącznie funkcji komercyjnej w łącznej „dedykowanej” powierzchni, Wnioskodawca ustalił procentowy udział powierzchni, jaka ma być wykorzystywana do działalności gospodarczej (stanowiącej sumę „dedykowanej” powierzchni służącej wyłącznie funkcji komercyjnej oraz odpowiedniego „udziału” w powierzchniach wspólnych ustalonego według Wskaźnika) w ogólnej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością. Udział ten po zaokrągleniu w górę do najbliższej liczby całkowitej (zgodnie z art. 86 ust. 2g), wynosi 39%.

W ocenie Wnioskodawcy, ustalony zgodnie z tą metodologią „prewspółczynnik” powinien zostać zastosowany do obliczenia kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 w zw. z ust. 2a ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przyjęta przez Wnioskodawcę (opisana w ramach stanu faktycznego) metodologia ustalenia procentowego udziału średniorocznej powierzchni, jaka ma być wykorzystywana do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością, której wynikiem jest ustalony „prewspółczynnik” (39%) jest prawidłowa, gdyż:

• realizuje dyspozycję art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, tj. najbardziej odpowiada specyfice działalności, jaka będzie wykonywana przez Parafię z wykorzystaniem Budynków oraz Terenów Zielonych oraz najbardziej odpowiada specyfice nabyć dokonywanych przez Parafię dla celów Projektu A i Projektu B,
• zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane,
• obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą (funkcja komercyjna) oraz na cele inne niż działalność gospodarcza (funkcja sakralna).

W zakresie Pytania nr 10:

Jak wskazano powyżej, na moment składania wniosku, Parafia nie odliczyła podatku VAT (ani jego części) wynikającego z faktur dokumentujących Koszty Poniesione na Projekt A oraz Koszty Poniesione na Projekt B, z uwagi na wątpliwości co do prawidłowego sposobu dokonania takiego odliczenia.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Ustęp 10b wskazuje m.in., że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę. Na podstawie ust. 10c, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Z ust. 11 wynika, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych […].

Zgodnie natomiast z ust. 13, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 […] i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1)za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2)za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych […],

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Do uprawnienia, o którym mowa w ust. 13, stosuje się odpowiednio art. 81b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Mając na uwadze powyższe przepisy, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że był i jest uprawniony do dokonywania obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych w związku z prowadzeniem Projektu A i Projektu B w terminach wskazanych w art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT, przy czym prawo to dotyczy faktur dokumentujących wydatki ponoszone w ramach Przedsięwzięcia od pierwszego miesiąca, w którym wydatki te były dokonywane, to jest od czerwca 2022 r. Dokonując obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, Wnioskodawca powinien uwzględnić sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy przedstawionym w niniejszym wniosku.

W odniesieniu do Kosztów Poniesionych na Projekt A oraz Kosztów Poniesionych na Projekt B, w zakresie których Wnioskodawca nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT, Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej zgodnie z ust. 13. Korekta ta może zostać dokonana: (1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo (2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych. Prawo do dokonania korekty przysługuje Wnioskodawcy w okresie 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Dalsze zasady proporcjonalnego odliczania podatku naliczonego wskazano w art. 86 ust. 2b-2h ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Stosownie do art. 86 ust. 2c ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W myśl art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 2e ustawy:

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo. Podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętych danych wyliczonych szacunkowo w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten sposób określenia proporcji został zastosowany po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2f ustawy:

Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na tle przedstawionych okoliczności sprawy Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu A oraz Projektu B, z uwzględnieniem zasady wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (tj. w zakresie, w jakim towary i usługi udokumentowane tymi fakturami będą służyć czynnościom opodatkowanym Wnioskodawcy) oraz zwrotu nadwyżki w opisanej we wniosku sytuacji;
• zastosowania art. 86 ust. 2a ustawy, tj. odliczenia podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji z uwagi na mieszany charakter działalności jaka będzie prowadzona z wykorzystaniem Budynków w Projekcie A oraz Terenów Zielonych w Projekcie B i brakiem możliwości jednoznacznego przyporządkowanie wydatków ponoszonych w ramach ww. Projektów do funkcji sakralnej lub funkcji komercyjnej;
• możliwości przyjęcia dla wydatków dotyczących Projektów A oraz B innego sposobu określenia proporcji z uwagi na fakt, że „dane za poprzedni rok podatkowy”, o których mowa w art. 86 ust. 2d ustawy byłyby niereprezentatywne;
• możliwości zastosowania sposobu określenia proporcji, jako najbardziej odpowiadającego specyfice działalności, która ma być wykonywana z wykorzystaniem Budynków w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w tych Budynkach,
• możliwości zastosowania sposobu określenia proporcji, jako najbardziej odpowiadającego specyfice działalności, która ma być wykonywana z wykorzystaniem Terenów Zielonych w oparciu o ten sam sposób, który zastosowany zostanie wzglądem Projektu A, tj. w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach.

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki, tzn.:

• odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz
• towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ta zasada wyklucza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik - aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego - nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Zasadne jest odniesienie się do bogatego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, gdzie warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną jest mocno akcentowany. W orzeczeniu z 6 kwietnia 1995 r. (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi. Także w wyroku z 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C‑98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc) TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto w wyroku z 13 marca 2008 r. (w sprawie C-437/06 Securenta) Trybunał przesądził, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast w pkt 8-9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim podmiot występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17(2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

Należy także wskazać, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających temu podatkowi. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy oraz (w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych od podatku) w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Należy zauważyć, że w art. 86 ust. 2f ustawy wskazano, że w sytuacji gdy podatnik uzna, że dane za poprzedni rok podatkowy dla celów ustalenia „sposobu określenia proporcji”, o którym mowa w ww. art. 86 ust. 2a ustawy, są niereprezentatywne, może zastosować zasady wskazane w art. 86 ust. 2e ustawy, tj. przyjąć dane wyliczone szacunkowo oraz powiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego.

Z przedstawionych przez Państwa okoliczności sprawy wynika, że zaangażowali się Państwo w realizację Przedsięwzięcia obejmującego dwa projekty: Projekt A oraz Projekt B. Zdecydowali się Państwo na powierzenie prac i czynności w zakresie Przedsięwzięcia odrębnemu podmiotowi - Inwestorowi Zastępczemu i w czerwcu 2022 r. zawarli Państwo z tym podmiotem stosowną umowę. Inwestorowi Zastępczemu przysługiwać będzie stosowne wynagrodzenie, płatne w częściach, po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego prowadzenia prac, w wysokości uwzględniającej wartość poniesionych przez Inwestora Zastępczego kosztów realizacji Przedsięwzięcia oraz uzgodnioną marżę. Po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego, Inwestor Zastępczy wystawi i doręczy Państwu stosowną fakturę VAT obejmującą wynagrodzenie należne za dany, zakończony miesiąc kalendarzowy. Dokonają Państwo płatności tak wystawionej faktury VAT w terminie 14 dni od daty jej otrzymania. Ponadto, zależnie od potrzeb Przedsięwzięcia, strony mogą podjąć decyzję o wypłacie zaliczek na poczet przyszłych prac realizowanych przez Inwestora Zastępczego.

Przedmiotem „Projektu A” będzie remont i odnowienie Budynków - Kościoła i Kaplicy.

„Projekt” B” ma polegać na (...), jak również zmianę układu ogrodzenia (…).

Na moment składnia niniejszego wniosku, ponieśli już Państwo szereg kosztów związanych z pracami wstępnymi wykonanymi przez Inwestora Zastępczego w ramach Projektu A oraz w ramach Projektu B. Koszty te są ponoszone od czerwca 2022 r.

Do momentu złożenia niniejszego wniosku, nie odliczali Państwo podatku VAT, lub jego części, wynikającego z faktur dokumentujących Koszty Poniesione na Projekt A lub Koszty Poniesione na Projekt B, gdyż mieli Państwo wątpliwości co do prawidłowego sposobu dokonania takiego odliczenia (zagadnienie to jest przedmiotem niniejszego wniosku).

Po zakończeniu Przedsięwzięcia, Kaplica (o powierzchni( …)) będzie służyć funkcji komercyjnej.

Z kolei Kościół jest i pozostanie obiektem pełniącym funkcje dwojakiego rodzaju:

• przeważającą funkcją Kościoła będzie funkcja sakralna;
• dodatkowo, część powierzchni w budynku Kościoła będzie wykorzystywana na cele usługowe i / lub biurowo-konferencyjne, co do zasady realizowane w ramach najmu komercyjnego (funkcja komercyjna).

Zakładają Państwo, że czynności wykonywane w budynku Kościoła w ramach funkcji komercyjnej będą mieć w całości charakter czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT, a także, że żadna z tych czynności nie będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT. Z kolei Państwa aktywności w ramach funkcji sakralnej realizowanej w budynku Kościoła nie będą mieć charakteru działalności gospodarczej i aktywności te będą pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Budynek Kościoła obejmuje dwie kondygnacje nadziemne (1 i 2) oraz jedną kondygnację podziemną. Z perspektywy funkcji (przeznaczenia), poszczególne powierzchnie w budynku Kościoła mogą zostać przypisane do jednej z następujących trzech „kategorii”:

1)„dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji sakralnej,

2)„dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji komercyjnej,

3)powierzchnie wspólne służące łącznie funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej, bez możliwości jednoznacznego przypisania tych powierzchni do jednej z ww. funkcji w ramach powierzchni „dedykowanych”.

Dokonali Państwo przypisania powierzchni w budynku Kościoła (łącznie … m²) według zamierzonego sposobu ich wykorzystania po zakończeniu Przedsięwzięcia, uzyskując następujące dane liczbowe: „dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji sakralnej wyniesie łącznie (…) m²; „dedykowana” powierzchnia służąca wyłącznie funkcji komercyjnej (najem) wyniesie łącznie(…) m²; powierzchnie wspólne w budynku Kościoła (służące łącznie funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej) wyniosą: (…) m².

W celu alokacji powierzchni wspólnych, ustalili Państwo wskaźnik obrazujący udział „dedykowanej” powierzchni służącej wyłącznie funkcji komercyjnej („Wskaźnik”), który wyniesie 0,35 (…).

Stosując tak obliczony Wskaźnik do powierzchni wspólnych w budynku Kościoła (wynoszących (…) m², służących łącznie funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej) stwierdzili Państwo, że:

• do powierzchni służącej funkcji sakralnej należy przypisać (…) m²

(0,65 x (…) m²)

• do powierzchni służącej funkcji komercyjnej należy przypisać (…) m²

(0,35 x (…) m²).

Wskaźnik udziału powierzchni wykorzystywanych w ramach funkcji sakralnej oraz w ramach funkcji komercyjnej:

Jak wyjaśniono powyżej, powierzchnie w Budynkach (Kościół i Kaplica) będą służyć celom mieszanym, tj. w przeważającej części funkcji sakralnej oraz w pozostałej części funkcji komercyjnej. Na podstawie dokonanych obliczeń ustalili Państwo, że w Budynkach posadowionych na Terenach Zielonych (Kościół i Kaplica):

• łączna powierzchnia wykorzystywana w ramach funkcji sakralnej wyniesie = (… m²), co stanowi 0,61 łącznej powierzchni Budynków
• łączna powierzchnia wykorzystywana w ramach funkcji komercyjnej wyniesie = (… m²), co stanowi 0,39 łącznej powierzchni Budynków.

Sposób korzystania z Terenów Zielonych po zakończeniu Przedsięwzięcia:

Jak wyjaśniono, przedmiotem Projektu B są Tereny Zielone przylegające do Kościoła i Kaplicy, wraz z obiektami architektonicznymi, w tym, sakralnymi, posadowionymi w obrębie tych terenów oraz ogrodzeniem okalającym te tereny (z wbudowanymi historycznymi elementami sakralnymi). Projekt B dotyczący (…).

Z kolei z funkcjonalnego i praktycznego punktu widzenia, kluczowa jest okoliczność, że obszar Terenów Zielonych objętych Projektem B przylega do posadowionych na ogrodzonym obszarze Budynków: Kościoła oraz Kaplicy i otacza te Budynki. Tym samym, obszar Terenów Zielonych służy obsłudze komunikacji związanej z funkcjami pełnionymi przez Kościół i Kaplicę oraz pozostałym funkcjonalnościom właściwym dla terenów zielonych zlokalizowanych w bezpośrednim sąsiedztwie budynków (jak budynki użyteczności publicznej i częściowo publicznej, budynki przemysłowe, budynki handlowe, budynki usługowe i inne) i z nimi związanych.

Na ten moment zakładają Państwo, że po zakończeniu Przedsięwzięcia, co do zasady nie będą Państwo już kontynuować prowadzenia aktualnej działalności w zakresie wynajmu powierzchni na Terenach Zielonych pod miejsca parkingowe oraz na rzecz podmiotu zarządzającego powierzchnią parkingową. Teren zajmowany obecnie na funkcje parkingowe zostanie prawdopodobnie przeznaczony na funkcje komunikacyjne, będą się tam również znajdować m.in. ławki, stojaki na rowery i hulajnogi (które będą dostępne nieodpłatnie). Nie można jednak wykluczyć, że umożliwią Państwo częściowe korzystanie z tej powierzchni dla celów parkingowych, zależnie od bieżących potrzeb, co będzie podlegać ocenie na moment finalizacji Przedsięwzięcia.

Ponoszą Państwo zarówno wydatki o charakterze bieżącym, jak też wydatki inwestycyjne.

W odniesieniu do wydatków o charakterze bieżącym, obliczenie podatku VAT naliczonego do odliczenia dokonywane jest poprzez bezpośrednią alokację podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów działalności.

W odniesieniu do wydatków o charakterze inwestycyjnym, bezpośrednia alokacja podatku naliczonego do, odpowiednio, funkcji sakralnej oraz funkcji komercyjnej nie jest możliwa z uwagi na fakt, że przedmioty inwestycji mają być wykorzystywane na cele mieszane.

Z uwagi na powołane powyżej przepisy oraz przedstawione okoliczności sprawy zauważyć należy, że w przypadku ponoszonych przez Państwa wydatków o charakterze inwestycyjnym w ramach Projektu A i oraz w ramach projektu B, które mają być wykorzystywane na cele mieszane są Państwo zobowiązani do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji umożliwiającej odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości w odniesieniu do nabywanych towarów i usług wykorzystywanych do celów mieszanych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Powołane bowiem przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy będą miały zastosowanie wyłącznie do sytuacji - jak ma to miejsce w niniejszej sprawie – w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane będą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Tym samym, nie można uznać, że będzie Państwu przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w otrzymywanych od czerwca 2022 dokumentujących nabycia towarów i usług związanych z Projektem A oraz Projektem B, oraz do ewentualnego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na zasadach określonych w art. 87 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i nr 2 jest nieprawidłowe.

W takich okolicznościach, które Państwo wskazali, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Jak wynika z art. 86 ust. 2a ustawy - sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten:

• zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych VAT) oraz
• obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) - gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że podatnik zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Zastosowane przez podatnika metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na podatniku.

Ustawodawca zaproponował w art. 86 ust. 2c ustawy kilka metod, które podatnik może wykorzystać celem proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego, jednakże katalog ten nie ma charakteru zamkniętego.

Jak wynika z art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać m.in. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Powzięli Państwo m.in. wątpliwości dotyczące możliwości zastosowania sposobu określenia proporcji, jako najbardziej odpowiadającego specyfice działalności, która ma być prowadzona w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach do nabyć w ramach Projektu A oraz Projektu B (tj. z uwzględnieniem danych wskazanych w art. 86 ust. 2c pkt 4 ustawy) i wnieśli Państwo o potwierdzenie prawidłowości przedstawionej szczegółowo w opisie sprawy metodologii.

W odniesieniu do powyższych wątpliwości, przedstawiony przez Państwa w opisie sprawy sposób określenia proporcji nie może zostać uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć. Nie przedstawili Państwo przesłanek pozwalających na stwierdzenie, że przedstawiony sposób będzie gwarantował, że zakres wykorzystywania do działalności gospodarczej nabywanych towarów i usług będzie odzwierciedlony w sposób obiektywny i pełny. Wręcz przeciwnie, przedstawiony sposób nie jest w pełni obiektywny i nie jest w stanie precyzyjnie odzwierciedlić stopnia wykorzystania wydatków do działalności gospodarczej (komercyjnej) oraz do działalności innej niż gospodarcza (sakralnej). Przemawia za tym szereg argumentów.

Po pierwsze wątpliwości budzi ustalenie sposobu określenia proporcji na podstawie średniorocznej powierzchni w Budynkach wykorzystywanej do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni w Budynkach wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością w stosunku do Terenów Zielonych. Przyjęto bowiem uproszczenie, polegające na uznaniu, że z uwagi na ścisły związek Terenów Zielonych (wykorzystania tych terenów) z Budynkami (sposobem korzystania z Budynków), racjonalne jest przyjęcie, że sposób korzystania z Terenów Zielonych powinien być oceniany przez pryzmat sposobu korzystania z Budynków. Dowodzi to już na wstępie temu, że proponowany prewspółczynnik nie odzwierciedla obiektywnie części wydatków przypadającej odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza. Przedstawiony przez Państwa prewspółczynnik nie odpowiada faktycznemu wykorzystaniu Terenów Zielonych do każdego rodzaju prowadzonej przez Państwa działalności - pomija on wiele istotnych kwestii jak m.in. to, że (…). Opis sprawy wyraźnie wskazuje na w większości niekomercyjne wykorzystanie Terenów Zielonych natomiast prezentowany przez Państwa prewspółczynnik znacznie je umniejsza.

To charakter całego przedsięwzięcia polegającego na remoncie i odnowieniu zabytkowych obiektów sakralnych oraz okalających ich terenów zielonych wyznacza jego podstawową funkcję a wszelkie inne działania, dopiero jako dodatkowe, są na dalszym miejscu.

Dlatego też z zaproponowaną metodą liczenia prewspółczynnika nie można się zgodzić. Istotą działania parafii oraz budynku Kościoła jest działalność sakralna i w głównej mierze - co również Państwo potwierdzają - tak jest wykorzystywana powierzchnia budynku Kościoła (do działalności sakralnej). Ujęcie w proponowanym przez Państwa prewspółczynniku powierzchni budynku Kaplicy, wykorzystywanej do działalności komercyjnej, powoduje nieuzasadnione zawyżenie wielkości całej powierzchni komercyjnej, dla potrzeb obliczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budynkiem Kościoła. Jak wskazano wyżej obiekt Kościoła w dominującym zakresie wykorzystywany jest do działalności sakralnej, zwiększenie ilości powierzchni komercyjnej, mogłoby powodować zwiększony zakres prawa do odliczenia, co przeczy istocie i zasadom obliczania prewspółczynnika. Przypomnieć należy, że zastosowana metoda musi odpowiadać specyfice wykonywanej działalności podatnika, a specyfiką Państwa działalności w budynku Kościoła jest działalność sakralna. Innymi słowy mogłoby dojść do odliczenia przez państwa podatku w nienależnej wysokości.

Należy zatem wskazać, że przedstawiona metoda opiera się na uproszczonych danych, a co za tym idzie - nieprecyzyjnych. W konsekwencji, proponowany prewspółczynnik nie odzwierciedla obiektywnie części wydatków przypadającej odpowiednio na działalność gospodarczą (komercyjną) oraz na cele inne niż działalność gospodarcza (sakralne).

Po drugie, należy wskazać, że w opisie stanu faktycznego uzupełniająco wskazali Państwo, że zwrócili się Państwo do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie oceny skutków podatkowych w podatku od towarów i usług wspomnianej wyżej inwestycji polegającej na budowie C.. W odpowiedzi na ww. wniosek, została wydana interpretacja przy czym przedsięwzięcie inwestycyjne w zakresie budowy C. nie ma związku z wydatkami dokonywanymi przez Parafię w ramach Przedsięwzięcia opisanego w pkt 2 poniżej i nie jest objęte przedmiotem niniejszego wniosku). Wskazali Państwo również, że z interpretacji tej wynika w szczególności, że w związku z prowadzeniem inwestycji w budowę C., Parafia jest uprawniona do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych od czerwca 2022 r., przy czym Parafii przysługuje prawo do odliczenia części podatku VAT naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w ww. art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Zasadne jest także przyjęcie przez Parafię, że sposobem określenia proporcji najbardziej odpowiadającym specyfice działalności, jaka ma być wykonywana w zakresie C. i dokonywanych w tym celu nabyć, jest zaproponowana przez Parafię metodologia ustalenia tej proporcji w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w domu parafialnym.

Zatem z przedstawionego przez Państwa opisu sprawy wynika, że inwestycja dotycząca Projektów A i B nie jest jedyną Państwa działalnością, w związku z którą obliczenie podatku VAT naliczonego do odliczenia dokonywane jest nie poprzez bezpośrednią alokację podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów działalności, ale poprzez ustalenie sposobu określenia proporcji.

Należy również zauważyć, że przedstawiony przez Państwa prewspółczynnik odnosi się wyłącznie do realizowanej obecnie inwestycji w ramach Projektu A i Projektu B.

Specyfiką prowadzonej przez Państwa działalności jest cała działalność sakralna i komercyjna, a nie działalność każdego obiektu wykorzystywanego do prowadzenia tej działalności, znajdującego się w Państwa zasobach, rozpatrywana odrębnie.

Sposób określenia proporcji wprowadzony przepisami art. 86 ust. 2a ustawy, nie przewiduje możliwości odrębnego liczenia współczynnika proporcji w odniesieniu do różnych obiektów.

Oznacza to, że nie mogą Państwo uznać, że sposobem określenia proporcji najbardziej odpowiadającym specyfice działalności, która ma być wykonywana z wykorzystaniem Budynków w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w tych Budynkach i dokonywanych w tym celu nabyć, oraz sposobem określenia proporcji najbardziej odpowiadającym specyfice działalności, która ma być wykonywana z wykorzystaniem Terenów Zielonych w oparciu o ten sam sposób, który zastosowany zostanie wzglądem Projektu A, tj. w oparciu o planowane przeznaczenie (wykorzystanie) powierzchni w Budynkach, ponieważ:

• nie zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
• nie odzwierciedla obiektywnie części wydatków przypadających odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego poprzez dokonanie korekty, o której mowa w art. 86 ust. 13 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Powyższe przepisy wskazują, że odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy można dokonać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
• podatnik jest w posiadaniu (otrzymał) faktury dokumentującej tę transakcję.

Na mocy art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej:

1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo

2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego

- nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Prawo do odliczenia powstaje w związku z powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu czynności będącej źródłem podatku naliczonego. Zatem jeżeli obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności powstanie u dostawcy towarów czy usług, to u podatnika będącego odbiorcą tej czynności powstanie także prawo do odliczenia.

O ile okresem, w którym pojawi się podstawa do odliczenia podatku jest data powstania obowiązku podatkowego u dokonującego dostawy lub świadczącego usługę, dopiero w okresie otrzymania faktury (bądź odpowiednio dokumentu celnego) będzie możliwość zrealizowania prawa do odliczenia u nabywcy.

W sytuacji, gdy podatnik nie zrealizował prawa do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy), obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego można dokonać w jednym z trzech kolejnych okresów rozliczeniowych (z wyjątkiem dotyczącym małych podatników) - art. 86 ust. 11 ustawy.

Natomiast gdy podatnik nie dokona odliczenia, ma prawo do dokonania takiej czynności:

• poprzez skorygowanie deklaracji za okres, w którym to prawo powstało, albo
• poprzez skorygowanie deklaracji za okres, w którym to prawo powstało lub za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych (z wyjątkiem dotyczącym podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy)

- jednak nie później niż w ciągu 5 lat licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy).

Odnosząc powyższe przepisy do Państwa sytuacji, z uwagi na wykazaną powyżej nieprawidłowość przedstawionej przez Państwa metodologii, nie mają Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymywanych w związku z prowadzeniem Projektu A oraz Projektu B dokumentujących poniesione koszty na Projekt A oraz Projekt B poprzez dokonanie korekty deklaracji zgodnie z zasadami wskazanymi w ww. art. 86 ust. 13 ustawy.

Tym samym, oceniając całościowo Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych numerami od 3 do 10 należy uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).