Państwa zdaniem, przekazanie Kontrahentom w ramach Programu Bonów jednego przeznaczenia jako nagrodę lub ich sprzedaż za symboliczną złotówkę (sprzedaż z upustem), będzie kreować dla Państwa obowiązek podatkowy w podatku VAT, w konsekwencji czego obowiązani Państwo będziecie do naliczenia podatku należnego VAT.

Stosownie do art. 8a ust. 1 uptu, transfer Bonu jednego przeznaczenia dokonany przez podatnika działającego we własnym imieniu uznaje się za dostawę towarów lub świadczenie usług, których ten Bon dotyczy. Odnosząc powyższy przepis do analizowanego przypadku, przekazanie Bonów jednego przeznaczenia lub ich odsprzedaż przez Państwa na rzecz Kontrahentów powinno być uważane (utożsamiane) za dostawę towaru (paliwa).

Co do zasady zatem, przekazanie Bonów jednego przeznaczenia przez Państwa powinno pociągać za sobą obowiązek podatkowy w podatku VAT. Obowiązek ten powstawałby w trybie art. 19a ust. 1a uptu, tj. z chwilą dokonania transferu Bonu (Bonu jednego przeznaczenia), tj. jego przekazania Kontrahentowi. W powyższym przypadku, w ślad za zapisem art. 19a ust. 4a uptu, dostawę towarów uznaje się za dokonaną, a usługę uznaje się za wykonaną z chwilą dokonania transferu Bonu jednego przeznaczenia.

Oceniając Państwa obowiązek podatkowy w VAT, jako tzw. Podmiotu pośredniczącego, z tytułu przekazania lub sprzedaży Bonów jednego przeznaczenia należy mieć na uwadze wnioski płynące z interpretacji ogólnej Ministra Finansów nr PT9.8101.3.2020 z 15 lutego 2021 r. w sprawie prawidłowego kwalifikowania dla celów VAT transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych, realizowanych w modelu trójstronnym. Zgodnie z tą Interpretacją („Interpretacja ogólna”), Minister Finansów stwierdził, że kluczowym aspektem dla oceny skutków transakcji na gruncie uptu jest ocena, czy działanie polegające na udostępnieniu przez podmiot pośredniczący kart paliwowych, umożliwiających odbiorcy zaopatrzenie w paliwo, winno być uznane za świadczenie usługi czy dostawę towarów dokonywaną na rzecz odbiorcy. Decydujące jest również ustalenie komu dostawca towaru przekazał prawo do faktycznego dysponowania nim jak właściciel - czy prawo to zostało przeniesione na rzecz podmiotu pośredniczącego (tutaj: Państwo), czy też bezpośrednio na odbiorcę towaru (tutaj: Kontrahent), będącego użytkownikiem karty.

W Interpretacji ogólnej stwierdzono, że działalność podmiotu pośredniczącego, sprowadzająca się do udostępnienia kart paliwowych, powinna być kwalifikowana jako świadczenie usług na rzecz odbiorcy, jeżeli bezpośrednio na rzecz tegoż odbiorcy nastąpiło przeniesienie przez dostawcę uprawnienia do dysponowania towarem jak właściciel. Bezpośrednie zaś przeniesienie na odbiorcę prawa do dysponowania towarem stwierdzone powinno być w przypadku kumulatywnego spełnienia poniższych warunków:

1)odbiorca (posiadacz karty) nabywa towary bezpośrednio od dostawców;

2)wyłącznie odbiorca decyduje, w szczególności, o sposobach nabycia towaru (wybór miejsca nabycia), ilości oraz jakości towaru, w momencie zakupu i sposobie wykorzystania towaru;

3)odbiorca ponosi w całości koszty związane z nabyciem towaru;

4)funkcje podmiotu pośredniczącego ograniczają się do udostępnienia odbiorcy instrumentu finansowego pozwalającego nabyć towar.

Jeżeli którakolwiek z ww. przesłanek nie byłaby spełniona, wówczas nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel przez dostawcę bezpośrednio na rzecz odbiorcy. Prawo to przechodzi natomiast z dostawcy na podmiot pośredniczący (tutaj: Państwo), a dopiero z Państwa na odbiorcę. W takim przypadku działalność podmiotu pośredniczącego powinna zostać zakwalifikowana jako nabycie i odprzedaż towarów.

Odnosząc się do powyższej Interpretacji ogólnej, o ile Państwo prawidłowo interpretujecie warunek nr 3 powyżej, to ponieważ Kontrahent nie ponosiłby w ogóle lub nie ponosiłby w całości kosztów związanych z nabyciem paliwa (ponosiłby koszt w wysokości symbolicznej złotówki), funkcje jakie pełniliby Państwo w związku z nabyciem, a następnie przekazaniem/sprzedażą Bonów jednego przeznaczenia powinny być kwalifikowane jako nabycie i odsprzedaż towarów (paliwa).

W Państwa ocenie, przekazując lub sprzedając Kontrahentom Bony jednego przeznaczenia Państwo obowiązani będziecie zatem do naliczenia podatku należnego VAT według stawki podstawowej.

Zakładając prawidłowość powyższej tezy określić należy właściwą podstawę opodatkowania VAT.

Odnosząc się do Bonów jednego przeznaczenia przekazywanych nieodpłatnie jako nagroda w sprzedaży premiowej, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 uptu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w tym wszelkie darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jeśli zatem Państwu przysługiwałoby prawo do odliczenia (przynajmniej w części) podatku VAT od nabytych Bonów jednego przeznaczenia (patrz Ad 2 poniżej), Państwa zdaniem, powinniście Państwo naliczyć należny podatek VAT z tytułu przekazania takich Bonów Kontrahentom w ramach nagrody w sprzedaży premiowej. Podstawę opodatkowania stanowiłaby, stosownie do art. 29a ust. 2 uptu, cena nabycia Bonów jednego przeznaczenia przez Państwa, przy czym za cenę tę będzie należało rozumieć cenę nabycia netto (bez VAT).

W przypadku natomiast sprzedaży Bonów jednego przeznaczenia za symboliczną złotówkę, podstawę opodatkowania stanowić powinno, zgodnie z art. 29a ust. 1 uptu VAT, wszystko, co stanowi zapłatę, którą Państwo otrzymacie od Kontrahenta z tytułu sprzedaży ww. Bonów, czyli rzeczywista kwota należna (1 zł) od Kontrahenta z tytułu takiej sprzedaży, pomniejszona o podatek VAT. Takie stanowisko potwierdza m.in. interpretacja KIS z 7 września 2023 r. (nr 0114-KDIP1-3.4012.480.2023.1.JG).

Stosownie do art. 29a ust. 7 uptu, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższego przepisu wynika brak jakichkolwiek ograniczeń odnośnie wielkości udzielanego upustu, co wskazuje na pełną dowolność jego ustalania przez strony. Sprzedaż produktów lub usług w promocyjnej cenie (za symboliczne 1 PLN brutto) nie narusza zasad wynikających z uptu.

Zgodnie ze wspomnianą wyżej interpretacją podatkową, podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe należy mieć na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie, jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku. Przepisy uptu nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny (udzielenia rabatu), czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru, czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 uptu, co nie ma miejsca w analizowanym przypadku, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Działania marketingowo-sprzedażowe w ramach Programu i w rezultacie sprzedaż Bonów za symboliczną złotówkę w przypadku spełnienia przez Kontrahenta określonych warunków Programu, mają uzasadnienie ekonomiczne i w założeniu swym mają przynieść dla Państwa wymierne korzyści polegające przede wszystkim na zwiększeniu przychodów ze sprzedaży Towarów i obrotu stanowiącego podstawę opodatkowania dla celów podatku VAT.

Państwa zdaniem, podstawą opodatkowania sprzedaży Bonów jednego przeznaczenia przez Państwa na rzecz Kontrahentów w warunkach promocyjnych powinna być zatem kwota 1 zł, jako kwota należna z tytułu sprzedaży takich Bonów, pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

Takie stanowisko potwierdza szereg innych indywidualnych interpretacji podatkowych, przykładowo interpretacja z 12 lipca 2019 r. (nr 0112-KDIL4.4012.143.2019.4.JS) czy też interpretacja z 10 stycznia 2018 r. (nr 0114-KDIP1-1.4012.646.2017.1.AO), w której organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, podkreślając, że przepisy uptu nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość towarów/usług. Organ uznał, że taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje towar/usługę za cenę znacznie niższą. Wyjątek dotyczy sytuacji wskazanych w art. 32 uptu, tj. gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy. Wówczas organ podatkowy może określić wysokość podstawy opodatkowania na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług - jeżeli powiązania te miały wpływ na ustalenie ceny.

Ad 2

Ponieważ w związku z faktem, że nabycie Bonów jednego przeznaczenia byłoby związane z Państwa działalnością opodatkowaną, Państwo bylibyście uprawnieni do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem takich Bonów, z uwzględnieniem jednakże, z uwagi na to, że Bony takie uprawniałyby do nabycia paliwa do samochodów, ograniczeń przewidzianych w art. 86a uptu w zakresie odliczania podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z eksploatacją samochodów (odliczenie 50% VAT).

W przypadku Bonów jednego przeznaczenia, które byłyby nieodpłatnie przekazywane Kontrahentom jako nagrody w ramach Programu, związek z Państwa działalnością opodatkowaną - ze sprzedażą Towarów - byłby związkiem pośrednim. Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną organów podatkowych (np. interpretacja indywidualna z 13 kwietnia 2022 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.36.2021.2.AZ) oraz orzecznictwem sądowym (np. wyrok WSA w Łodzi z 23 lutego 2022 r., sygn. akt I SA/Łd 926/21), istnienie związku pośredniego z działalnością opodatkowaną jest wystarczającą przesłanką za prawem do odliczenia podatku naliczonego VAT.

W przypadku natomiast Bonów jednego przeznaczenia, które podlegałyby w ramach Programu sprzedaży z upustem (za symboliczną złotówkę), zachodziłby zarówno związek pośredni z Państwa działalnością opodatkowaną VAT, jak i wprost związek bezpośredni. Przepisy uptu nie zawierają regulacji, które ograniczałyby zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z tym, że podatnik dokonuje sprzedaży towarów po cenach promocyjnych.

Państwa zdaniem, w obu zatem powyższych przypadkach mieliby Państwo prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia Bonów jednego przeznaczenia, przy czym odliczenie to ograniczone byłoby do wysokości 50% kwoty podatku stosownie do art. 86a ust. 1 uptu.

Ad 3

W Państwa ocenie, w przypadku Bonów różnego przeznaczenia, ich przekazanie lub odsprzedaż przez Państwa nie podlegałyby podatkowi VAT.

Stosownie bowiem do art. 8b ust. 1 uptu, „Faktyczne przekazanie towarów lub faktyczne świadczenie usług dokonane w zamian za bon różnego przeznaczenia przyjmowany przez dostawcę lub usługodawcę jako wynagrodzenie lub część wynagrodzenia podlega opodatkowaniu podatkiem. Nie podlega opodatkowaniu podatkiem wcześniejszy transfer bonu różnego przeznaczenia”.

Z powyższego przepisu wynika, że transfer (sprzedaż) Bonu różnego przeznaczenia przez koncern paliwowy do Państwa, jak też następnie transfer tegoż bonu przez Państwa do Kontrahenta, niezależnie czy w formie nagrody czy też w wyniku sprzedaży z upustem (za symboliczną złotówkę), nie podlega opodatkowaniu VAT.

Do analizowanej sytuacji nie powinien mieć zastosowania art. 8b ust. 2 uptu, stosownie do którego, „W przypadku gdy transferu Bonu różnego przeznaczenia dokonuje podatnik inny niż podatnik dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem zgodnie z ust. 1, opodatkowaniu podatkiem podlegają usługi pośrednictwa oraz inne usługi, które można zidentyfikować, takie jak usługi dystrybucji lub promocji, dotyczące tego Bonu”. W omawianym stanie przyszłym nie będzie dochodziło do świadczenia przez Państwa jakichkolwiek usług dystrybucji, czy też promocji ani na rzecz Kontrahentów ani na rzecz koncernu paliwowego. Nabycie Bonów przez Państwa następować będzie w Państwa imieniu własnym i na Państwa rzecz. To, że Bony te będą następnie przekazywane Kontrahentom w ramach Programu nie będzie ani przedmiotem ani skutkiem jakichkolwiek usług dystrybucji lub promocji wykonywanych przez Państwa.

Podsumowując, należy stwierdzić, że w przypadku Bonów różnego przeznaczenia opodatkowaniu podatkiem VAT podlegać będzie dopiero faktyczne świadczenie usług lub przekazanie towarów w zamian za takie Bony, a nie ich samo przekazanie lub sprzedaż odbiorcom - przykładowo, interpretacja indywidualna z 9 lutego 2023 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.846.2022.3.SR.

Państwa zdaniem, dokonując transferu (wydania jako nagrody lub sprzedaży) Bonów różnego przeznaczenia przez Państwa na rzecz Kontrahentów, jako transakcji niepodlegającej podatkowi VAT, nie będziecie Państwo obowiązani do wystawienia faktury na podstawie art. 106b uptu lecz transfer taki (sprzedaż) powinien być udokumentowany stosowną notą obciążeniową.

Ad 4

W Państwa ocenie, z uwagi, że nabycie Bonów różnego przeznaczenia w celu ich wydania jako nagrody w Programie lub sprzedaży za symboliczną złotówkę nie będzie transakcją podlegającą opodatkowaniu VAT stosownie do zapisów art. 8b ust. 1 uptu, pytanie nr 4 staje się bezprzedmiotowe. W sytuacji jednak, gdyby nabycie takie podlegało podatkowi VAT oraz odpowiedź na pytanie nr 3 byłaby odmienna niż przedstawiona w Państwa stanowisku, tj. jeśli bylibyście Państwo obowiązani do naliczenia podatku VAT należnego z tytułu transferu Bonów różnego przeznaczenia do Kontrahentów, mieliby Państwo prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia takich Bonów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Przy czym, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. „Odpłatność” oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast „odpłatny” to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

W świetle przywołanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 2 pkt 41-45 ustawy:

Zasady dotyczące opodatkowania transferu bonów jednego i różnego przeznaczenia zostały przedstawione w dziale II rozdziale 2a ustawy „Opodatkowanie w przypadku stosowania bonów”.

I tak, w myśl art. 8a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8a ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 8a ust. 3 ustawy:

Na podstawie art. 8a ust. 4 ustawy:

Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy,

Ww. przepisy regulują obrót bonami na gruncie podatku VAT, nadając im charakter znaków legitymujących, które stanowią dowód przysługiwania określonej osobie określonego uprawnienia do uzyskania prawa do dysponowania towarem jak właściciel, czy też prawa do uzyskania określonego świadczenia.

Z definicji bonu wynika zatem, że jest to instrument, który może być przyjęty jako wynagrodzenie wyłącznie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Również w motywie 4 preambuły Dyrektywy Rady (UE) 2016/1065 z dnia 27 czerwca 2016 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do bonów na towary lub usługi (Dz.U.UE.L.2016.177.9), wskazano „Zasady te powinny dotyczyć wyłącznie bonów, w zamian za które uzyskać można towary lub usługi. Zasadom tym nie powinny jednak podlegać instrumenty uprawniające posiadacza do zniżki przy zakupie towarów lub usług, ale nieuprawniające do otrzymania takich towarów lub usług”.

Jak zauważa się w ww. preambule Bony mogą występować w formie fizycznej lub elektronicznej, powinny określać charakter uprawnienia, które wiąże się z danym bonem oraz ustanawiać obowiązek przyjęcia go jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług. Opodatkowanie podatkiem VAT w przypadku transakcji związanych z bonami zależy od specyficznych cech danego bonu.

W odniesieniu do rozróżnienia bonu jednego przeznaczenia od bonu różnego przeznaczenia wskazać należy, że związane jest to z odmiennym traktowaniem tych bonów w świetle podatku VAT. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w momencie emisji bonu dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem VAT i w jakiej kwocie, w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony. Zatem, gdy powyższe dane są możliwe do określenia, tj. w momencie emisji bonu można określić jego miejsce opodatkowania (miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług) oraz podatek VAT należny, to mamy do czynienia z bonem jednego przeznaczenia. Za bony jednego przeznaczenia będą więc uznane bony, w przypadku których w momencie ich emisji wiadomo już w jakim państwie członkowskim należałoby odprowadzić należny podatek VAT z tytułu dostawy towarów/świadczenia usług, których dotyczy bon, wiadomo też, jaka jest kwota należnego podatku. W pozostałych przypadkach, tj. gdy nie można ustalić miejsca opodatkowania w momencie emisji bonu lub nie jest znana kwota podatku VAT należnego, bądź gdy nie są znane obie te informacje, mamy do czynienia z bonami różnego przeznaczenia. Zatem bon lub powiązana z nim dokumentacja już w chwili emisji powinny jasno określać charakter tego bonu.

Zgodnie z ogólną zasadą wskazaną w art. 29a ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 1a ustawy:

Jak stanowi art. 29a ust. 1b ustawy:

Art. 29a ust. 1c ustawy wskazuje:

Zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy:

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawodawca nie wskazał w przepisach szczególnych zasad dla określenia podstawy opodatkowania dla Bonów jednego przeznaczenia, co oznacza, że znajdują dla nich zastosowanie zasady ogólne art. 29a ust. 1 ustawy, tj. podstawą opodatkowania jest kwota zapłacona przez konsumenta, pomniejszona o ujęty w tej kwocie podatek VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT. Posiadacie Państwo na terenie Polski kilka tysięcy odbiorców („Kontrahenci”). Prowadzona przez Państwa sprzedaż Towarów na terytorium kraju podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dokonujecie Państwo szeregu czynności o charakterze marketingowym. Działania te kierowane są do Kontrahentów, jako odbiorców Spółki, którymi są zarówno osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jak i spółki. Obecnie rozważacie Państwo zorganizowanie dla Kontrahentów programu lojalnościowego („Program”) opartego na sprzedaży premiowej w ramach którego, Kontrahenci, po spełnieniu określonych warunków (nabycie określonego asortymentu Towarów w określonej ilości lub wartości), otrzymywaliby od Państwa lub byliby uprawnieni do nabycia od Państwa po preferencyjnej cenie (cenie z upustem) Bonów, w szczególności Bonów (kart) paliwowych, o określonej wartości nominalnej, zakupionych uprzednio w tym celu przez Państwa od danego emitenta Bonów (od koncernu paliwowego). Celem wdrożenia Programu przez Państwa byłoby doprowadzenie do sukcesywnego zwiększania zamówień na Towary ze strony Kontrahentów, a w rezultacie zwiększenie obrotów ze sprzedaży Towarów. Bony, jakie byłyby przekazywane lub sprzedawane Kontrahentom, byłyby Bonami jednego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy i/lub Bonami różnego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 44 ustawy. Bony jednego przeznaczenia umożliwiałyby Kontrahentom nabycie za te Bony paliwa o wartości (cenie zakupu) nieprzekraczającej wartości nominalnej Bonu, w dowolnej, wybranej przez Kontrahenta stacji paliw w Polsce należącej do danego emitenta Bonów, w dowolnym czasie, w ramach okresu ważności Bonu. Bony różnego przeznaczenia umożliwiałyby Kontrahentom nabycie za te Bony zarówno paliwa, jak i innych towarów lub usług o łącznej wartości (cenie zakupu) nieprzekraczającej wartości nominalnej Bonu, w dowolnej, wybranej przez Kontrahenta stacji paliw należącej do danego emitenta Bonów, w dowolnym czasie, w ramach okresu ważności Bonu. W zależności od ostatecznego brzmienia warunków i zasad (regulaminu) Programu, Kontrahenci otrzymywaliby (nabywaliby) od Państwa Bony: jako nagrodę (nagroda za zakup określonego asortymentu lub ilości Towarów lub zakup Towarów o określonej wartości) lub za cenę symbolicznej złotówki (uprawnienie do zakupu Bonów za symboliczną cenę w przypadku zakupu określonego asortymentu lub ilości Towarów lub zakupu Towarów o określonej wartości).

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. czy przekazując Kontrahentom w ramach Programu Bony jednego przeznaczenia jako nagrodę, będziecie zobowiązani do naliczenia podatku VAT należnego, a jeśli tak, to jaka będzie podstawa opodatkowania oraz czy z tytułu zakupu tych Bonów będziecie Państwo mieli prawo do odliczenia podatku VAT.

Aby odpowiedzieć na zadane przez Państwa pytania w pierwszej kolejności należy wskazać, że kluczowym aspektem dla oceny skutków transakcji na gruncie ustawy o VAT jest ocena, czy działanie polegające na udostępnieniu przez podmiot pośredniczący kart paliwowych, umożliwiających odbiorcy zaopatrzenie w paliwo, powinno być uznane za świadczenie usługi czy dostawę towarów dokonywaną na rzecz odbiorcy. Decydujące jest ustalenie komu dostawca towaru przekazał prawo do faktycznego dysponowania nim jak właściciel - czy prawo to zostało przeniesione na rzecz podmiotu pośredniczącego (Państwo), czy też bezpośrednio na odbiorcę towaru (Kontrahent), będącego użytkownikiem karty.

Działalność podmiotu pośredniczącego, sprowadzająca się do udostępnienia kart paliwowych, powinna być kwalifikowana jako świadczenie usług na rzecz odbiorcy, jeżeli bezpośrednio na rzecz tegoż odbiorcy nastąpiło przeniesienie przez dostawcę uprawnienia do dysponowania towarem jak właściciel.

W niniejszej sprawie prawo to przechodzi z dostawcy na podmiot pośredniczący (Państwo), a dopiero z Państwa na odbiorcę, gdyż Kontrahent nie ponosiłby w ogóle lub nie ponosiłby w całości kosztów związanych z nabyciem paliwa (ponosiłby koszt w wysokości symbolicznej złotówki), funkcje jakie pełniliby Państwo w związku z nabyciem, a następnie przekazaniem/sprzedażą Bonów jednego przeznaczenia powinny być kwalifikowane jako nabycie i odsprzedaż towarów (paliwa). Zatem w takim przypadku działalność podmiotu pośredniczącego powinna zostać zakwalifikowana jako nabycie i odprzedaż towarów.

W odniesieniu do wydawanych przez Państwa na rzecz Kontrahentów nagród stanowiących Bony jednego przeznaczenia należy zauważyć, że będą one przekazywane Kontrahentom albo nieodpłatnie, albo sprzedawane za symboliczną złotówkę.

Wskazać należy, że opodatkowanie podatkiem VAT Bonów jednego przeznaczenia, co do zasady, powstaje na zasadach przewidzianych w art. 8a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą dokonania transferu Bonu jednego przeznaczenia oraz każdego przekazania tego Bonu po jego nabyciu. Zatem będziecie Państwo zobowiązani do naliczenia podatku należnego VAT, w chwili przekazania Bonu swoim Kontrahentom.

Jednakże, aby nieodpłatne przekazanie Bonów SPV, było opodatkowanie podatkiem VAT należy rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z nieodpłatną dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu. Stosownie bowiem do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, aby nieodpłatna dostawa towarów podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, podatnikowi musi przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów, w tym przypadku Bonów.

Tym samym należy rozważyć czy nabywając Bony jednego przeznaczenia w celu ich wydania jako nagrody w Programie będziecie Państwo mieli prawo do odliczenia VAT z faktury dokumentującej ich nabycie.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zasadą jest także to, że podatnik jest zobowiązany w pierwszej kolejności dołożyć należytych starań, aby odpowiednio przyporządkować podatek naliczony do poszczególnych czynności, aby prawa do odliczenia nie nadużyć. Nie można również rozszerzająco przyjmować braku możliwości dokonania takiego przyporządkowania.

Zgodnie natomiast z art. 86a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo–skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Obowiązkiem podatnika – jak wskazano wyżej – jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju czynności, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu i czynności niepodlegających opodatkowaniu.

W okolicznościach sprawy zakupujecie Państwo Bony jako nagrody w programie lojalnościowym, którego celem jest identyfikacja sprzedaży towarów na rzecz Kontrahentów i w rezultacie zwiększenie przychodów ze sprzedaży towarów u Kontrahentów. Tym samym przeprowadzenie przez Państwa programu lojalnościowego, gdzie nagrodą są Bony będzie pośrednio wpływało na zwiększenie obrotów ze sprzedaży towarów. Zatem z tytułu wydatków na zakup Bonów będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie Bonów SPV będzie, zgodnie z art. 8a ust. 1 ustawy, podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT z chwilą dokonania transferu Bonu jednego przeznaczenia, zatem z tytułu nieodpłatnego przekazania Bonów SPV swoim Kontrahentom będziecie Państwo zobowiązani do naliczenia podatku należnego VAT, gdyż w związku z zakupem tych Bonów będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT.

W analizowanym przypadku w stosunku do Bonów jednego przeznaczenia, wydawanych nieodpłatnie, podstawą opodatkowania, zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy, będzie cena nabycia ww. Bonów pomniejszona o kwotę podatku VAT.

Odnosząc się natomiast do odsprzedaży w ramach Programu Bonów jednego przeznaczenia Kontrahentom za symboliczną złotówkę, jak już wyżej wskazano będziecie Państwo obowiązani do naliczenia podatku należnego VAT, w chwili przekazania tego Bonu Kontrahentom, zgodnie z art. 8a ust. 1 ustawy.

Natomiast ustalając podstawę opodatkowania w odniesieniu do tych Bonów należy wskazać, że przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danych towarów lub usług. Nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar, bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 168):

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy o informowaniu o cenach towarów i usług:

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy:

W myśl art. 32 ust. 2 ustawy:

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli będzie to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Jak już zaznaczono powyżej, przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny (udzielenia rabatu), czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru, czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Jak Państwo wskazali, pomiędzy Państwem a Kontrahentami nie będą występować powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy. Z okoliczności sprawy wynika, że akcje promocyjne obejmujące sprzedaż Bonów za 1 zł brutto prowadzone będą w celu zwiększenia Państwa obrotów stanowiących podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Skoro – jak wskazano we wniosku – pomiędzy Państwem a Kontrahentami nie będą zachodziły żadne z powiązań, o których mowa w art. 32 ustawy oraz o ile ustalenie ceny za przedmiotowe Bony, nie będzie służyło obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności, to cena, z uwzględnieniem rabatów, zapłacona faktycznie przez Kontrahenta będzie stanowiła podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania w przypadku sprzedaży Bonów SPV za 1 zł, będzie – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy – wszystko, co stanowi zapłatę, którą otrzymacie Państwo od nabywcy z tytułu sprzedaży ww. Bonów, pomniejszone o kwotę podatku VAT.

Jednocześnie będziecie Państwo mieli również prawo do odliczenia kwoty podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie Bonów jednego przeznaczenia (nagród) przeznaczonych następnie do sprzedaży promocyjnej po cenie za 1 zł, gdyż ich nabycie będzie związane bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi, z uwzględnieniem art. 86a ust. 1 ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że:

• z tytułu nieodpłatnego przekazania Kontrahentom w ramach Programu Bonów SPV jako nagrodę lub ich sprzedaż za symboliczną złotówkę będziecie Państwo zobowiązani do naliczenia podatku należnego VAT,
• podstawą opodatkowania z tytułu nieodpłatnego przekazania Bonów SPV, zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy, będzie cena nabycia ww. Bonów pomniejszona o kwotę podatku VAT, natomiast dla sprzedaży Bonów SPV za symboliczną złotówkę podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy będzie cena faktycznie zapłacona przez Kontrahentów pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT,
• będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup Bonów jednego przeznaczenia w celu ich wydania jako nagrody w Programie lub sprzedaż za symboliczną złotówkę.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1, 2 uznaję za prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również opodatkowania transferu Bonów MPV.

W odniesieniu do Bonów różnego przeznaczenia, zgodnie z ww. przepisami, podatek VAT powinien zostać pobrany, gdy zostaną dostarczone towary lub wykonane usługi, których dany Bon dotyczy. W tym kontekście ewentualny wcześniejszy transfer Bonów różnego przeznaczenia nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem dopiero zrealizowanie ww. Bonów tj. w momencie faktycznej sprzedaży towaru lub usługi spowoduje powstanie obowiązku podatkowego.

Zatem, wydanie/sprzedaż przez Państwa Kontrahentom w ramach Programu nagród w postaci Bonów stanowiących Bony różnego przeznaczenia, o których mowa w art. 2 ust. 44 ustawy, mając na uwadze brzmienie art. 8b ust. 1 ustawy, stanowi transfer Bonu, który nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, wydanie/sprzedaż Kontrahentom Programu przez Państwa nagród w postaci Bonów różnego przeznaczenia nie będzie w momencie ich przekazania (transferu) podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii, czy nabywając Bony różnego przeznaczenia w celu ich nieodpłatnego wydania jako nagrody lub odsprzedając je za symboliczną złotówkę w Programie będziecie mieli prawo do odliczenia VAT z tytułu ich nabycia.

Jak wskazano powyżej transfer Bonów różnego przeznaczenia przez Państwa Kontrahentom jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem wydatki na zakup nagród (Bonów różnego przeznaczenia) dokonywane przez Państwa będą służyły (bezpośrednio) do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – ich następstwem nie będzie powstanie zobowiązania podatkowego (podatku należnego). Ponadto zauważyć należy, że zakup Bonów MPV od emitenta również nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w związku z tym nie będziecie Państwo w posiadaniu faktury dokumentującej ww. transakcje.

Wobec powyższego nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu nagród (Bonów różnego przeznaczenia), ponieważ ww. wydatki bezpośrednio nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 3 i 4 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Nadmieniamy, że w niniejszej interpretacji nie rozstrzygaliśmy kwalifikacji wydanych/sprzedanych instrumentów jako Bony, zgodnie z zawartą w ustawie o VAT definicją, gdyż nie było to przedmiotem zapytania. Okoliczność wydania/sprzedaży nagród jako Bony jedengo przeznaczenia lub Bony róznego przeznaczenia przyjęliśmy jako elelemt przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosicie Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).