Brak opodatkowania sprzedaży odziedziczonego majątku oraz obowiązek doliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży/zezłomowania pojazdu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku opodatkowania sprzedaży odziedziczonego majątku – jest nieprawidłowe,
• obowiązku doliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży/zezłomowania pojazdu – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży odziedziczonego majątku oraz obowiązku doliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży/zezłomowania pojazdu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Na podstawie Kodeksu Cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610) art. 1023 § 1 - Skarb Państwa ani gmina nie mogą odrzucić spadku, który im przypadł z mocy ustawy oraz § 2 - Skarb Państwa ani gmina nie składają oświadczenia o przyjęciu spadku, a spadek uważa się za przyjęty z dobrodziejstwem inwentarza, Gmina nabyła spadek po zmarłym, tj. nieruchomości, ruchomość oraz zobowiązania wobec banków.

Zgodnie z protokołem spisu inwentarza stan czynny (aktywa) to:

• działka o nr 1 położona w miejscowości (…) o pow. 0,25 ha (zgodnie z wypisem z rejestru gruntów stanowi grunty rolne zabudowane, grunty orne i sady. Na działce są budynki niestanowiące odrębnego od gruntów przedmiotu własności: budynek wg rodzaju KŚT: budynek mieszkalny oraz dwa budynki wg rodzaju KŚT: produkcyjne usługowe i gospodarcze dla rolnictwa),
• działka o numerze 2 położona w miejscowości (…) o pow. 0,05 ha, (zgodnie z wypisem z rejestru gruntów stanowi pastwiska trwałe),
• działka o numerze 3 położona w miejscowości (…) o pow. 0,05 ha, (zgodnie z wypisem z rejestru gruntów stanowi łąki trwałe),
• działka o numerze 4 położona w miejscowości (…) o pow. 0,23 ha, (zgodnie z wypisem z rejestru gruntów stanowi łąki trwałe),
• działka o numerze 5 położona w miejscowości (…) o pow. 0,2403 ha, (zgodnie z wypisem z rejestru gruntów stanowi łąki trwałe i nieużytki),
• samochód osobowy marki (…) rok produkcji 2010, nr rej. (…).

Budynek mieszkalny jednorodzinny został wybudowany w 1964 roku i był zamieszkiwany przez zmarłego i jego rodzinę. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a odziedziczeniem spadku przez Gminę upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Pojazd odziedziczony przez Gminę, tj. samochód osobowy marki (…) rok produkcji 2010, nr rej. (…) od śmierci spadkodawcy, tj. od 2016 roku nie był użytkowany. Gmina dopiero po ocenie rzeczoznawcy będzie wiedziała, czy auto jest sprawne oraz, czy zostanie sprzedane, czy też złomowane. W sytuacji sprzedaży pojazdu (innej niż złomowanie) możliwe jest poniesienie nakładów finansowych, na podstawie których Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Gmina odziedziczyła spadek po zmarłym (data zgonu 20 czerwca 2016 r.), na podstawie postanowienia sygn. akt (…) z 28 października 2021 r. wydanego przez Sąd Rejonowy w (…).

Gmina uzyskuje tytuł prawny do mienia bez swojej woli, w wyniku przejęcia spadku, którego zgodnie z przepisami prawa nie może odrzucić. Nie wykorzystuje go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani jako organ administracji publicznej i zamierza zbyć odziedziczone rzeczy. Powyższa sprzedaż ma nastąpić w celu pozbycia się zbędnych składników majątkowych, które Gmina nabyła z mocy prawa. W stosunku do wymienionych składników majątkowych Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od momentu nabycia składników majątkowych do chwili sprzedaży Gmina nie będzie ponosić wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pytania

1)Czy na gruncie przepisów prawa podatkowego, sprzedaż majątku odziedziczonego przez Gminę powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też jest to czynność niepodlegająca VAT?

2)W sytuacji, gdy odpowiedź na pierwsze pytanie jest twierdząca, to czy do kwoty którą określi rzeczoznawca, w momencie sprzedaży/złomowania pojazdu odziedziczonego przez Gminę, powinien być doliczony podatek VAT ze stawką 23%?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Państwa zdaniem, zbycie majątku odziedziczonego w spadku nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług (podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), oraz art. 15 ust. 2 ustawy (...) działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych), Gmina (…) nie będzie prowadziła działalności gospodarczej, gdyż realizując przedmiotowe zadanie nie ma na celu osiągnięcia dochodu. Gmina sama nie nabywała mienia w konkretnym celu, tj. do prowadzenia działalności gospodarczej, czy też dla własnej działalności jako organu administracji publicznej. Otrzymała spadek bez swojej woli, w wyniku przyjęcia spadku, którego zgodnie z przepisami prawa cywilnego nie może odrzucić. Zbywając mienie, nie kieruje się chęcią uzyskania dodatkowych środków finansowych, a jedynie dąży do pozbycia się składników majątkowych.

W świetle przedstawionego stanu prawnego Państwa stanowisko jest takie, że zbycie majątku odziedziczonego w spadku nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 2

Państwa zdaniem, w sytuacji gdy odpowiedź na pierwsze pytanie jest twierdząca, to podczas sprzedaży/złomowania pojazdu odziedziczonego przez Gminę, powinien być doliczony podatek VAT ze stawką 23%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku opodatkowania sprzedaży odziedziczonego majątku – jest nieprawidłowe,
• obowiązku doliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży/zezłomowania pojazdu – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

W sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (gruntu) oraz ruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo-przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

• dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
• odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Tym samym, gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabyli Państwo spadek po zmarłym, tj. nieruchomości, ruchomość oraz zobowiązania wobec banków. Zgodnie z protokołem spisu inwentarza stan czynny (aktywa) to działki o nr: 1, 2, 3, 4, 5 oraz samochód osobowy. Pojazd odziedziczony przez Państwa, tj. samochód osobowy od śmierci spadkodawcy nie był użytkowany. Uzyskali Państwo tytuł prawny do mienia bez swojej woli, w wyniku przejęcia spadku, którego zgodnie z przepisami prawa nie można odrzucić. Nie wykorzystują Państwo mienia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ani jako organ administracji publicznej i zamierzają Państwo zbyć odziedziczone rzeczy. Powyższa sprzedaż ma nastąpić w celu wyzbycia się zbędnych składników majątkowych, które nabyli Państwo z mocy prawa. W stosunku do wymienionych składników majątkowych nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrazili Państwo wątpliwość, czy sprzedaż odziedziczonego majątku powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też jest to czynność niepodlegająca VAT.

W analizowanej sprawie należy stwierdzić, że sprzedaż przez Państwa składników majątku nabytych uprzednio w drodze spadku (nieruchomości - działek nr: 1, 2, 3, 4, 5 oraz ruchomości - samochodu osobowego) będzie mieć charakter cywilnoprawny. Zatem dokonując ww. czynności nie będą Państwo działać w charakterze organu władzy publicznej. W konsekwencji dostawa ww. składników majątku nie będzie korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Tym samym – zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy – będą Państwo z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług.

Nie można podzielić Państwa poglądu, że zbycie majątku odziedziczonego w spadku nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym kontekście podkreślić należy, że sposób, w jaki jako jednostka samorządu terytorialnego weszli Państwo w posiadanie majątku będącego przedmiotem zbycia, nie wyłącza możliwości zakwalifikowania późniejszej dostawy tego majątku jako działalności gospodarczej.

Wskazać również należy, że dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy ta działalność gospodarcza przynosi zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.). Gdyby nawet podatnik nie osiągnął z tytułu prowadzonej działalności dochodu, to nie zmienia faktu, że wykonując czynności będące przedmiotem działalności gospodarczej wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT - bowiem będzie dokonywał czynności, które podlegają VAT.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że planowana przez Państwa transakcja zbycia składników majątku nabytych wcześniej w drodze spadkobrania jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną).

A zatem sprzedaż ww. składników majątku, nie będzie podlegać wyłączeniu spod opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy. Podmioty publiczne nie są uznawane za podatników w zakresie czynności, które mieszczą się w ramach zadań, dla realizacji których zostały one powołane, dodatkowo pod warunkiem, że czynności te nie są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W przypadku sprzedaży przez Państwa składników majątku nabytych w spadku, nie będą realizowane zadania, dla realizacji których jako organ władzy publicznej zostali Państwo powołani. Państwa działania będą tożsame z działaniami każdego innego podmiotu dokonującego dostawy towarów.

Pomimo, że nabyli Państwo zbywane składniki majątku w drodze spadkobrania, to jednak dokonując sprzedaży tego majątku, będą Państwo działać w charakterze podatnika VAT, gdyż zarówno zbycie nieruchomości, jak i ruchomości należy traktować jak czynności mieszczące się w kategorii działalności gospodarczej.

Odmienne rozstrzygnięcie niniejszej kwestii prowadziłoby do nierównego traktowania podmiotów dokonujących sprzedaży składników majątku, co stałoby nie tylko w sprzeczności z powszechnym obowiązkiem przepisów prawa, ale również z jedną z naczelnych zasad Unii Europejskiej, zasadą konkurencyjności.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że będąc czynnym podatnikiem podatku VAT, będą Państwo również podatnikiem tegoż podatku w zakresie sprzedaży opisanych w zdarzeniu przyszłym składników majątku. Przedmiot zbycia dotyczy niewątpliwie składników majątku podatnika podatku od towarów i usług. W takim przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że nabycie opisanych składników majątku nastąpiło nieodpłatnie na podstawie spadkobrania. Istotne jest, że w rozpatrywanej sprawie wypełnione zostaną przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zatem, dokonując sprzedaży opisanych w zdarzeniu przyszłym składników majątku, będą Państwo działać jako podatnik i tym samym prowadzić działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy. W konsekwencji transakcja ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

A zatem Państwa stanowisko w zakresie braku opodatkowania sprzedaży odziedziczonego majątku jest nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również tego, czy w momencie sprzedaży/złomowania odziedziczonego pojazdu, powinni Państwo doliczyć podatek VAT.

Jak już wskazano, w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (gruntu) oraz ruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić należy, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zaznaczyć należy, że zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1)   towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania;

2)   przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12: „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy, gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru podatek VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar, nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że nabyli Państwa w spadku samochód osobowy. Pojazd ten od śmierci spadkodawcy nie był użytkowany.

A zatem nabycie ww. samochodu nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Oznacza to, że nie wystąpił podatek VAT naliczony, który mógłby podlegać odliczeniu. Nie można więc uznać, że nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. W takiej sytuacji nie można mówić, że przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. pojazdu lub że takie prawo Państwu nie przysługiwało. Ponadto nabyty pojazd nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej, a więc nie można uznać, że od momentu jego nabycia do momentu zbycia służył wyłącznie działalności zwolnionej od podatku.

Powyższe oznacza, że nie zostały spełnione łącznie warunki do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji odpłatne zbycie pojazdu, w tym jego zezłomowanie, jeżeli otrzymają Państwo wynagrodzenie, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a zatem będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie obowiązku doliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży/zezłomowania pojazdu jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja nie rozstrzyga, jaką stawkę (tj. w jakiej wysokości) należy zastosować do planowanej transakcji sprzedaży/zezłomowania pojazdu. W tym miejscu należy podkreślić, że na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).