Ustalenie czy Faktury Sprzedażowe oraz Faktury Zakupowe spełniają wymogi, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Faktury Sprzedażowe oraz Faktury Zakupowe spełniają wymogi, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy. Uzupełnili go Państwo pismem z 8 lutego 2024 r. (wpływ 8 lutego 2024 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 lutego 2024 r. przesłanym za pośrednictwem ePUAP (wpływ 6 lutego 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka („Centrala” lub Wnioskodawca”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa maltańskiego, tj. spółką utworzoną oraz zarejestrowaną na Malcie, posiadającą siedzibę na terytorium Malty. Spółka tam też jest podatnikiem od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą, w głównej mierze, na świadczeniu usług związanych z branżą IT. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT na Malcie.

Spółka prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą za pośrednictwem oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej „Oddział”). Oddział nie posiada odrębnej osobowości prawnej od jednostki macierzystej (Centrali) oraz nie jest odrębnym przedsiębiorcą. Natomiast, posiada samodzielną strukturę pod względem techniczno-organizacyjnym.

Jednostka macierzysta (Centrala) została zarejestrowana w Polsce na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Oddział wykonuje działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego (jednostki macierzystej), do których należy świadczenie usług w branży IT. Ani jednostka macierzysta na Malcie, ani Oddział nie są i nie przewidują stania się członkiem grupy VAT.

W trakcie prowadzenia działalności, Oddział nabywa różnego rodzaju usługi i towary (jak np. usługi podwykonawców, najem lokalu w Polsce, leasing sprzętu komputerowego, usługi sprzątania lokalu w Polsce, zakup sprzętu komputerowego i wyposażenia biurowego itp), które są wykorzystywane przez Oddział, a ich koszty są przypisywane do działalności tego Oddziału.

Jednocześnie, Oddział wspiera Centralę w wykonywaniu wielu czynności, głównie w zakresie usług związanych z IT (np. programowanie, tworzenie grafik, obsługa systemów informatycznych, budowanie stron internetowych, zarządzanie serwerami i sieciami komputerowymi itp., dalej razem jako „Świadczenia”). Może się zdarzyć, iż Oddział wykona podobne usługi na rzecz polskich, czy unijnych kontrahentów (Oddział wystawi fakturę VAT odpowiednio naliczając polski podatek VAT w przypadku polskich kontrahentów lub traktując czynność, jako opodatkowaną poza granicami Polski, gdy usługi te są wykonywane na rzecz podatników mających siedzibę poza terytorium Polski).

Oddział, mimo że posiada samodzielność organizacyjną, nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona przez Oddział działalność stanowi część działalności gospodarczej Centrali. Podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostanie, pomimo utworzenia i funkcjonowania Oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny - Spółka. A zatem mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego (Oddział), to podatnikiem podatku od towarów i usług jest przedsiębiorca zagraniczny (Centrala) prowadzący działalność m.in. za pośrednictwem utworzonego polskiego Oddziału.

W związku z faktem, iż Spółka i Oddział stanowią jeden podmiot, Spółka oraz Oddział posługują się tym samym polskim numerem NIP (pod tym samym numerem Spółka została zarejestrowana na potrzeby VAT w Polsce). Ponadto Oddziałowi został dodatkowo nadany numer NIP dla potrzeb wypełniania obowiązków płatnika w stosunku do pracowników zatrudnionych przez Oddział.

W zakresie sprzedaży realizowanej przez Spółkę na terytorium Polski za pośrednictwem Oddziału, Oddział wystawia faktury (dalej „Faktury Sprzedażowe”). Obecnie Faktury Sprzedażowe zawierają nazwę Spółki, jej adres na Malcie oraz polski NIP. W celu ułatwienia rozliczeń, Spółka planuje, aby Faktury Sprzedażowe wystawione przez Oddział:

• zawierały polski NIP Spółki, nazwę i adres Oddziału w Polsce, tj. nazwę Spółki z dopiskiem „Sp. z o.o. Oddział w Polsce”;
• nie zawierały adresu siedziby Spółki na Malcie;
• zawierały pozostałe elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

Równocześnie, w ramach działalności Oddziału na terytorium Polski nabywane są towary i usługi od podatników VAT, którzy wystawiają z tego tytułu faktury na rzecz Oddziału (dalej „Faktury Zakupowe”). Obecnie Faktury Zakupowe zawierają nazwę Spółki, jej adres na Malcie oraz polski NIP. W celu ułatwienia rozliczeń, Spółka planuje aby Faktury Zakupowe otrzymane przez Oddział:

• zawierały polski NIP Spółki, nazwę i adres Oddziału w Polsce, tj. nazwę Spółki z dopiskiem „Sp. z o.o. Oddział w Polsce”;
• nie zawierały adresu siedziby Spółki na Malcie;
• zawierały pozostałe elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

Faktury Zakupowe dokumentują nabycie towarów i usług wykorzystywanych przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Pytanie

Czy wskazanie na Fakturach Sprzedażowych i Fakturach Zakupowych NIP Spółki oraz nazwy i adresu Oddziału w Polsce jest wystarczające do uznania, że Faktury Sprzedażowe i Faktury Zakupowe spełniają wymogi, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Wskazanie na Fakturach Sprzedażowych i Fakturach Zakupowych NIP Spółki oraz nazwy i adresu Oddziału w Polsce jest wystarczające do uznania, że Faktury Sprzedażowe i Faktury Zakupowe spełniają wymogi, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnych charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać, między innymi:

„(...)

3.  imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.  numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5.  numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

(...).”

Zgodnie z powyższymi przepisami, treść faktury obejmuje m.in. nazwę podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Przepisy te nie precyzują jakie dane podatnika/nabywcy należy wskazać w sytuacji, gdy taki podatnik/nabywca działa za pośrednictwem oddziału krajowego lub zagranicznego przedsiębiorcy, w szczególności czy powinny być to dane oddziału czy też dane siedziby.

Jednocześnie przepisy nie nakładają na podatnika/nabywcę obowiązku wskazywania na fakturze adresu jego siedziby, lecz wskazują wyłącznie na konieczność podania „adresu”. W związku z powyższym, brak jest w przepisach ograniczenia w zakresie adresu, jaki podatnik/nabywca powinien wskazać na fakturze. Tym samym, każdy adres, pod którym podatnik/nabywca prowadzi działalność gospodarczą może zostać wskazany na fakturze dotyczącej jego sprzedaży/zakupów.

Biorąc pod uwagę powyższe, w sytuacji, gdy podatnik/nabywca działa za pośrednictwem zarejestrowanego oddziału, adres tego oddziału w Polsce może zostać wskazany na fakturze sprzedaży/zakupu i taka faktura będzie zgodna z treścią przepisu art. 106e. ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Przedsiębiorca zagraniczny i jego oddział jako jeden podmiot w sensie prawnym. Ramy prawne funkcjonowania oddziałów podmiotów zagranicznych działających w Polsce uregulowane zostały w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej „ustawa o UPZ”).

Ustawa o UPZ zawiera definicję pojęcia „oddział”. Zgodnie z art. 3 pkt 4, przez oddział rozumie się wyodrębnioną i samodzielną organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywaną przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. W myśl art. 15 ustawy o UPZ, przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi tę działalność za granicą. Ponadto stosownie do przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o UPZ, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie dysponuje możliwością prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Mając na uwadze powyższe bezsprzecznym jest, że spółka zagraniczna i jej oddział na terytorium Polski powinny być traktowane jako jeden podmiot. Jednocześnie, wskazanie na fakturze nazwy oddziału pozwala na pełną identyfikację podmiotu wystawiającego / nabywającego fakturę - nazwa oddziału nie stanowi odrębnego podmiotu gospodarczego, lecz jest oznaczeniem spółki macierzystej; zawiera bowiem oryginalną nazwę przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Ponadto, przedsiębiorca zagraniczny i jego oddział to jeden podmiot w sensie podatkowym, na gruncie ustawy o VAT. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (...) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Jak wskazuje art. 5 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o NIP, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, dane prowadzącego dokumentację rachunkową, w tym jego NIP, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto, a w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej.

Trzeba podkreślić, że numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi). Zgodnie bowiem z art. 11 powołanej ustawy o NIP, podatnik jest zobowiązany do podawania numeru identyfikacji podatkowej na dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne. Inaczej rzecz ujmując, identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków, odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

Jednocześnie, stosownie do art. 160 ust. 3 ustawy o VAT, osoba prawna, której zakłady (oddziały) rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem 1 maja 2004 r. we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki swojego zakładu (oddziału), który przestał być wyodrębnionym podatnikiem - w zakresie, w jakim dotyczą podatku od towarów i usług.

Zatem z dniem 1 maja 2004 r. oddział jako forma organizacyjna przestał być odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest obowiązany we wszystkich sprawach związanych z rozliczeniem podatku VAT do posługiwania się numerem NIP jednostki macierzystej.

W świetle powyższych regulacji prawnych, odnosząc się do przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jest Spółka jednostka macierzysta). Tym samym jest ona obowiązana do podawania swojej nazwy wraz z numerem identyfikacji podatkowej oraz adresem na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych.

Jak wskazuje art. 19 pkt 1 ustawy UPZ, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Zatem w przypadku, gdy na wystawionych lub otrzymanych przez Spółkę fakturach wskazano nazwę Spółki oraz numer identyfikacji podatkowej Spółki wraz z adresem Oddziału w Polsce, bez wskazania adresu siedziby Spółki (Centrali) na Malcie, to wskazanie takich danych należy uznać za wystarczające, aby faktury te spełniały wymogi określone w art. 106e ustawy o VAT.

W takiej sytuacji - Państwa zdaniem - występuje bowiem pełna identyfikacji podmiotu wystawiającego/ otrzymującego faktury - jego nazwa, numer identyfikacji podatkowej dla celów VAT oraz adres prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem Oddziału. W takim przypadku nie może być mowy o braku możliwości powiązania adresu Oddziału z nazwą i numerem VAT Spółki. Jak już wskazano, na gruncie podatku VAT spółka macierzysta i jej oddział stanowią jednego podatnika. Oznacza to, że mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału.

Biorąc pod uwagę powyższe, oddział spółki zagranicznej nie stanowi odrębnego podatnika dla potrzeb VAT. Wynika to głownie z faktu, że oddział:

• nie stanowi żadnego z podmiotów wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT (w szczególności nie jest odrębną osobą prawną ani jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej) oraz
• nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej (tzn. działalność gospodarcza oddziału jest de facto działalnością gospodarczą spółki prowadzoną w formie oddziału przedsiębiorcy zagranicznego).

Biorąc pod uwagę całokształt przedstawionej argumentacji, wskazanie na Fakturach Sprzedażowych i Fakturach Zakupowych NIP Spółki oraz nazwy i adresu Oddziału w Polsce jest wystarczające do uznania, że Faktury Sprzedażowe i Faktury Zakupowe spełniają wymogi, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy.

Powyższe stwierdzenie potwierdza linia interpretacyjna organów podatkowych, m.in.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 4 grudnia 2018 r. (0114-KDIP1 - 2.4012.626.2018.1.IG):

„Gdy na wystawionych przez Wnioskodawcę fakturach wskazano nazwę Spółki oraz numer identyfikacji podatkowej (numer VAT) Spółki wraz z adresem oddziału Spółki bez wskazywania adresu jej siedziby w Szwajcarii, to wskazanie takich danych jest wystarczające, aby faktura wystawiana przez Wnioskodawcę spełniała wymogi, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT. Spółka zachowa prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie, jeśli na fakturze zakupowej zostanie wskazana nazwa i adres Oddziału wraz z numerem identyfikacji podatkowej (numerem VAT) Spółki, o ile nie wystąpią inne negatywne przesłanki określonych w art. 88 ustawy.”

• interpretacja indywidualna Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z 22 sierpnia 2016 r. (IPPP3/4512-447/16-4/JF):

„Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie faktur zakupowych VAT, wystawionych z podaniem numeru NIP nadanego uprzednio Spółce jako podatnikowi VAT, lecz nazwą oraz danymi adresowymi Oddziału (które pozwalają jednoznacznie określić nazwę niemieckiej jednostki macierzystej dzięki ujęciu jej nazwy w nazwie Oddziału), uprawniają Spółkę do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów oraz usług udokumentowanych niniejszymi fakturami, jeżeli zostaną spełnione pozostałe warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego (np. nabycie towarów lub usług od podatnika VAT oraz istnienie związku przedmiotowego nabycia z działalnością opodatkowaną VAT).”

• interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 9 listopada 2021 r. (0113-KDIPT1-2.4012.805.2021.1.IR):

„Zatem w przypadku, gdy na wystawionych/otrzymanych przez Wnioskodawcę fakturach wskazano nazwę Spółki oraz numer identyfikacji podatkowej Spółki wraz z adresem Oddziału, bez wskazania adresu siedziby Spółki w Finlandii, to wskazanie takich danych należy uznać za wystarczające, aby faktury te spełniały wymogi określone w art. 106e ustawy.”

• interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 25 kwietnia 2019 r. (0114-KDIP1-2.4012.198.2019.1.KT):

„Zatem - pomimo, że otrzymywane przez Wnioskodawcę faktury powinny co do zasady zawierać nazwę i adres Spółki, ewentualnie jedynie dodatkowo adres Oddziału - to w tym przypadku należy uznać, że opisane Faktury Zakupowe ze wskazaną nazwą Oddziału, pozwalającą określić nazwę jednostki macierzystej z uwagi na ujęcie jej w nazwie Oddziału, oraz adresem Oddziału, jednocześnie zawierające NIP Spółki (jednostki macierzystej), uprawniają Spółkę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w ww. fakturach, skoro zawierają pozostałe wymagane przepisami ustawy o VAT elementy oraz zostaną spełnione warunki dla odliczenia podatku VAT naliczonego wynikające z art. 86 ustawy.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 470), zwanej dalej ustawą o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych:

Pojęcie „oddział” zdefiniowane zostało w art. 3 pkt 4 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, jako:

Na podstawie art. 15 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych):

W myśl art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych:

W świetle powołanych regulacji prawnych, podmiot zagraniczny prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego. Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Zatem oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. Mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału, natomiast czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej).

Pogląd ten jest zgodny z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 23 marca 2006 r. w sprawie FCE Bank, sygn. C-210/04, Trybunał stwierdził, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym od spółki (będącej nierezydentem), do której należy (…) pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki. Tak więc spółkę oraz jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Tezy powyższego wyroku zostały doprecyzowane przez TSUE w wyroku w sprawie C-7/13 Skandia America Corp. wydanym w dniu 17 września 2014 r. Wyrok ten wskazał, że od zasady ogólnej przedstawionej w przytoczonym powyżej wyroku C-210/04, zgodnie z którą świadczenia między centralą podatnika i jego oddziałami pozostają poza zakresem VAT, istnieje wyjątek. Wyjątek ten dotyczy specyficznej sytuacji, gdy oddział jest członkiem tzw. grupy VAT. Wówczas rozliczenia pomiędzy centralą podatnika z państwa trzeciego i jego oddziałem powinny być objęte opodatkowaniem VAT.

Warto w tym miejscu wskazać również na orzeczenie TSUE z 11 marca 2021 r. C-812/19 Danske Bank dotyczący sposobu klasyfikacji w ramach UE świadczeń pomiędzy centralą firmy należącą do grupy VAT oraz jej oddziałem. Trybunał uznał, iż obie jednostki organizacyjne to odrębni podatnicy dla potrzeb rozliczeń z tytułu VAT. Tym samym, TSUE podtrzymał tok rozumowania wyrażony w sprawie C-7/13 Skandia America (który dotyczył relacji z podmiotem spoza UE). TSUE m.in. wskazał, że  artykuł 9 ust. 1 i art. 11 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że do celów podatku od wartości dodanej (VAT) zakład główny spółki znajdujący się w danym państwie członkowskim, który należy do utworzonej na podstawie owego art. 11 grupy VAT, oraz oddział tej spółki, który ma siedzibę w innym państwie członkowskim, należy uznać za odrębnych podatników, gdy ów zakład główny świadczy na rzecz wspomnianego oddziału usługi, których koszty przypisuje temu oddziałowi.

Kwestie dotyczące zasad wystawiania faktur i faktur korygujących zawarte zostały w art. 106a-106g ustawy.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Dane które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w pkt 3-5 wymieniono:

Z cytowanych przepisów wynika, że podmiot który wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury. Faktura dokumentująca sprzedaż powinna zawierać dane dotyczące nabywcy i sprzedawcy, określone w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. Ponadto faktura powinna zawierać, stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy, numery, za pomocą których zarówno nabywca jak i sprzedawca są zidentyfikowani dla podatku lub podatku od wartości dodanej.

Należy również zwrócić uwagę na regulacje zawarte w ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2500 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o NIP”, dotyczące posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej NIP.

Na podstawie art. 2 ust. 1-3 ww. ustawy o NIP:

Jak natomiast wskazuje art. 5 ust. 1 ustawy o NIP:

W myśl art. 5 ust. 3 ustawy o NIP:

Numer identyfikacji podatkowej nie może być zatem używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi).

Zgodnie bowiem z art. 11 powołanej ustawy o NIP:

Zatem, identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków, odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

Jednocześnie, stosownie do art. 160 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, osoba prawna, której zakłady (oddziały) rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem 1 maja 2004 r. we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki swojego zakładu (oddziału), który przestał być wyodrębnionym podatnikiem – w zakresie, w jakim dotyczą podatku od towarów i usług.

Zatem z dniem 1 maja 2004 r. oddział jako forma organizacyjna przestał być odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jest obowiązany we wszystkich sprawach związanych z rozliczeniem podatku VAT do posługiwania się numerem NIP jednostki macierzystej.

W świetle powyższych regulacji prawnych należy stwierdzić, że podmiotem identyfikowanym na podstawie numeru identyfikacji podatkowej jesteście Państwo jako spółka macierzysta. Państwo jesteście zobowiązani do podawania na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych swojej nazwy wraz z numerem identyfikacji podatkowej oraz adresem.

Przy tym, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich jej elementów. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas gdy odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze.

Z powyższych przepisów wynika, że prawidłowo wystawiona faktura powinna zawierać nazwę spółki macierzystej z jej danymi i numerem NIP. Dodatkowo, w celu łatwiejszej identyfikacji, oprócz danych identyfikacyjnych spółki macierzystej, faktury mogą zawierać informacje dodatkowe pozwalające na identyfikację oddziału (np. nazwę jaką posługuje się w obrocie gospodarczym oraz jego adres). Przy tym, jak wskazuje cytowany art. 19 pkt 1 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych, przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”. Natomiast w odniesieniu do adresu jaki w tym przypadku powinien znajdować się na fakturze należy przyjąć, iż wystawiona faktura zasadniczo powinna zawierać adres podmiotu zagranicznego, który może zostać uzupełniony o adres jego oddziału w Polsce.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa maltańskiego, tj. spółką utworzoną oraz zarejestrowaną na Malcie, posiadającą siedzibę na terytorium Malty. Spółka prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą za pośrednictwem Oddziału. Oddział nie posiada odrębnej osobowości prawnej od jednostki macierzystej (Centrali) oraz nie jest odrębnym przedsiębiorcą. Natomiast, posiada samodzielną strukturę pod względem techniczno-organizacyjnym. Jednostka macierzysta (Centrala) została zarejestrowana w Polsce na potrzeby podatku VAT. W trakcie prowadzenia działalności, Oddział nabywa różnego rodzaju usługi i towary, które są wykorzystywane przez Oddział, a ich koszty są przypisywane do działalności tego Oddziału. Jednocześnie, Oddział wspiera Centralę w wykonywaniu wielu czynności, głównie w zakresie usług związanych z IT. Może się również zdarzyć, iż Oddział wykona podobne usługi na rzecz polskich, czy unijnych kontrahentów (Oddział wystawi fakturę VAT odpowiednio naliczając polski podatek VAT w przypadku polskich kontrahentów lub traktując czynność, jako opodatkowaną poza granicami Polski, gdy usługi te są wykonywane na rzecz podatników mających siedzibę poza terytorium Polski). W zakresie sprzedaży realizowanej przez Spółkę na terytorium Polski za pośrednictwem Oddziału, Oddział wystawia Faktury Sprzedażowe. W celu ułatwienia rozliczeń, Spółka planuje, aby Faktury Sprzedażowe wystawione przez Oddział:

• zawierały polski NIP Spółki, nazwę i adres Oddziału w Polsce, tj. nazwę Spółki z dopiskiem „Sp. z o.o. Oddział w Polsce”;
• nie zawierały adresu siedziby Spółki na Malcie;
• zawierały pozostałe elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

Równocześnie, w ramach działalności Oddziału na terytorium Polski nabywane są towary i usługi od podatników VAT, którzy wystawiają z tego tytułu Faktury Zakupowe na rzecz Oddziału. W celu ułatwienia rozliczeń, Spółka planuje aby Faktury Zakupowe otrzymane przez Oddział:

• zawierały polski NIP Spółki, nazwę i adres Oddziału w Polsce, tj. nazwę Spółki z dopiskiem „Sp. z o.o. Oddział w Polsce”;
• nie zawierały adresu siedziby Spółki na Malcie;
• zawierały pozostałe elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz okoliczności rozpoznawanej sprawy należy uznać, że dane wskazane na wystawianych/otrzymywanych fakturach, tj. nazwa i adres Oddziału w Polsce (nazwa Spółki z dopiskiem „Sp. z o.o. Oddział w Polsce”), polski numer identyfikacji podatkowej nadany Spółce, a także pozostałe elementy wymagane przepisami ustawy o VAT, będą wystarczające, aby Faktury Sprzedażowe oraz Faktury Zakupowe spełniały wymogi określone w art. 106e ustawy. W tej sytuacji możliwa będzie identyfikacja podmiotu wystawiającego/otrzymującego faktury - jego nazwa, numer identyfikacji podatkowej dla celów VAT oraz adres prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce za pośrednictwem Oddziału. W takim przypadku nie może być mowy o braku możliwości powiązania adresu Oddziału z nazwą i numerem VAT spółki macierzystej. Jak już wskazano, na gruncie podatku VAT spółka macierzysta i jej oddział stanowią jednego podatnika. Oznacza to, że mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje Oddział przedsiębiorcy zagranicznego, podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu Oddziału.

W konsekwencji Faktury Sprzedażowe i Faktury Zakupowe ze wskazaną nazwą i adresem Oddziału w Polsce, tj. nazwą Spółki z dopiskiem „Sp. z o.o. Oddział w Polsce” oraz polskim numerem identyfikacji podatkowej Spółki będą spełniały wymogi, o których mowa w art. 106e ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).