Zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy usług, w ramach których pobierana jest opłata startowa od uczestników organizowanych przez Wnioskodawcę wydarzeń sportowych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 listopada 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy usług, w ramach których pobierana jest opłata startowa od uczestników organizowanych przez Wnioskodawcę wydarzeń sportowych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 stycznia 2024 r. (data wpływu 1 lutego 2024 r.).

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od … r. Wnioskodawca jako stowarzyszenie działające na podstawie ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, (...) Wnioskodawca jest organizacją pozarządową, która działa w formie stowarzyszenia zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Wnioskodawca zgłoszony jest również do rejestru przedsiębiorców.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy nastawiona jest jedynie na zysk, który będzie można potem przeznaczyć na działalność statutową. Osiągniętego zysku Wnioskodawca nie może przeznaczyć do podziału między swoich członków. Wnioskodawca, na dzień złożenia wniosku, nie ma statusu zarejestrowanej organizacji pożytku publicznego. Wnioskodawca powstał na podstawie stowarzyszenia zwykłego, w rejestrowe. Wnioskodawca kieruje się następującymi celami w ramach działalności pożytku publicznego:

a)krzewienie kultury fizycznej wśród dzieci, młodzieży i dorosłych na terenie działania stowarzyszenia oraz wychowywanie przez kulturę fizyczną;

b)prowadzenie działalności popularyzatorskiej i sportowej ze szczególnym uwzględnieniem …, …, …, …, sportu …;

c)popularyzacja aktywnych form wypoczynku oraz turystyki;

d)działalność w zakresie ochrony i promocji zdrowia;

e)edukacja zdrowotna dostosowana do potrzeb różnych grup społecznych, w szczególności dzieci i młodzieży;

f)działalność w zakresie przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym.

Wydarzenia organizowane przez Wnioskodawcę adresowane są do osób w różnym wieku, dla każdego zainteresowanego, bez wykluczania kogokolwiek. Każda osoba fizyczna, która akceptuje regulamin wydarzenia może wziąć w nim udział.

W celu uczestnictwa w organizowanym w danym czasie wydarzeniu, zainteresowane osoby zobligowane są do wniesienia na rzecz organizatora – Wnioskodawcy – opłaty startowej. W zależności od czasu, w którym zdecydują się na zapisanie do danego wydarzenia sportowego, opłata startowa różni się wysokością. Osoba zainteresowana wzięciem udziału w danym wydarzeniu, dokonując opłaty startowej akceptuje regulamin danego wydarzenia, który każdorazowo tworzony jest na potrzeby danego wydarzenia. Zapis do takich wydarzeń dokonywany jest najczęściej za pomocą udostępnionego przez organizatora formularza elektronicznego, w którym dany uczestnik uzupełnia swoje dane. W takim formularzu uczestnik uzupełnia swoje dane osobowe, kontaktowe oraz akceptuje regulamin. Zapis może odbywać się również poza formularzem, przez Internet lub w miejscu organizacji wydarzenia, jeśli regulamin danego wydarzenia przewiduje taką możliwość. Wniesienie opłaty startowej jest warunkiem niezbędnym, żeby w danym wydarzeniu móc wziąć udział. W ramach tej opłaty, różnej dla każdego wydarzenia, w zależności od warunków, miejsca oraz innych czynników, które na taką opłatę wpływają uczestnik otrzymuje różne towary, które będą mu niezbędne do wzięcia udziału w organizowanym wydarzeniu, a także otrzymuje często różne, inne towary, które przy danym wydarzeniu są zapewnione przez organizatora.

W ramach rzeczy niezbędnych w pakiecie startowym znajduje się najczęściej numer startowy wraz z elektronicznym chipem, który służy do pomiaru czasu uczestnika, w różnych miejscach trasy danego wydarzenia, a także do jego identyfikacji. Oprócz startu i mety, odpowiednie urządzenia do pomiaru czasu ustawione są również w innych miejscach danego wydarzenia. O miejscu rozmieszczenia tych urządzeń Wnioskodawca – organizator – decyduje za każdym razem, w zależności w jakim miejscu, terenie organizowane jest dane wydarzenie. Numer startowy wraz z chipem jest niezbędny do uczestnictwa danej osoby w wydarzeniu. Pozostałe elementy pakietu startowego to najczęściej agrafki, które umożliwiają przypięciu numeru startowego do koszulki zawodników, napoje na trasie wydarzenia oraz na jego mecie, pamiątkowa nagroda na mecie wydarzenia, najczęściej w formie medalu okolicznościowego, zabezpieczenie medyczne w różnych miejscach wydarzenia, dostęp do szatni i depozytu. Każde wydarzenie różni się w swoim charakterze dlatego w pakiecie startowym mogą znajdować się różne inne elementy. W każdym z wydarzeń występują również najczęściej inni sponsorzy, którzy żeby lepiej zareklamować swoje firmy, do pakietów startowych dodają różne inne towary, zniżki na swoje usługi czy materiały. W zależności od wydarzenia, w pakietach startowych mogą znajdować się: kupony na posiłki regeneracyjne po zakończonym wydarzeniu, odzież sportowa w różnej postaci, worki sportowe, pamiątkowe zdjęcia, dyplomy, artykuły spożywcze, ręczniki, ubezpieczenie od nieszczęśliwych wypadków oraz inne. Organizator – Wnioskodawca – ustala zawartość pakietu w trakcie prac nad wydarzeniem. Jego wartość często znana jest niedługo przed planowym wydarzeniem i jest zależna od wielu czynników. Taki pakiet startowy otrzymuje każdy uczestnik, który zarejestrował się na wydarzenie oraz w dniu wydarzenia lub w weekend wydarzenia pojawił się w biurze zawodów, w którym osoby współpracujące przy danym wydarzeniu wydają pakiety startowe. Uczestnik danego wydarzenia nie ma możliwości nabycia tych towarów w danym pakiecie, nie ma również wpływu co znajdzie się w takim pakiecie. Jedyna możliwość personalizowania takiego pakietu to wybór koloru lub rozmiaru koszulki czy innego elementu, który w danym pakiecie został przewidziany przez organizatora.

Po zakończonym wydarzeniu dla najlepszych w danych kategoriach osób lub drużyn przygotowane są nagrody, w różnej formie. Opłata startowa, niezależnie od jej wysokości, każdorazowo obejmuje całość świadczenia realizowanego przez organizatora – Wnioskodawcę – w ramach wydarzenia sportowego.

Świadczone usługi przez Stowarzyszenie nie są nastawione na osiągnięcie zysku. Opłata startowa pokrywa jedynie podstawowe koszty organizacji danego wydarzenia. Organizowane wydarzenia są ścisłe związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a celem statutowym Wnioskodawcy jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Organizowane wydarzenia są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są powiązane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną. Na tego typu działalność Stowarzyszenie będzie dodatkowo wystawiać faktury dla sponsorów danego wydarzenia, które będą opodatkowane podstawową stawką. Usługi (opłaty wpisowe) nie są powiązane ze wstępem na imprezę sportową. Na każdą imprezę sportową, którą Wnioskodawca organizuje, wstęp jest bezpłatny i powszechny. Każdy może przyjść, zobaczyć i kibicować bliskim osobom lub drużynom, które biorą czynny udział w zawodach. Wnioskodawca pozyskuje również środki w ramach organizowanych przez jednostki budżetowe dofinansowań, na terytorium, na którym organizowane jest dane wydarzenie, a także z Ministerstwa Sportu. W podstawowych założeniach tych dofinansowań jest działalność na rzecz upowszechniania kultury fizycznej i sportu.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że opłaty startowe pobierane przez Stowarzyszenie nie są powiązane: z usługowym prowadzeniem statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługami płatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, usługami wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Ewentualne zyski powstałe z opłat startowych są przeznaczone wyłącznie na doskonalenie świadczonych usług i na organizowanie kolejnych zawodów zgodnie ze statutem.

Organizowane wydarzenia mają jedynie charakter czystego wypoczynku i rozrywki, propagowania aktywności fizycznej, opłaty startowe pokrywają wyłącznie część kosztów organizacji wydarzenia.

Pytanie

Czy opłaty startowe pobierane od uczestników organizowanych wydarzeń, w sposób opisany we wniosku, za udział w wydarzeniach sportowych organizowanych przez Wnioskodawcę, są zwolnione z podatku VAT, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty startowe powinny skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, organizując wydarzenia sportowe opisane we wniosku, świadczy usługi ściśle związane ze sportem i wychowaniem fizycznym. Organizowane przez Wnioskodawcę wydarzenia mają na celu upowszechniania sportu, są związane z celami statutowymi.

Ponadto, Wnioskodawca nie jest nastawiony na osiąganie zysków przy organizacji wydarzeń. Opłaty startowe pokrywają jedynie część kosztów związanych z organizacją całego wydarzenia. Zawody są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Opłaty startowe pobierane przez Stowarzyszenie nie są powiązane: z usługowym prowadzeniem statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługami płatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, usługami wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Ewentualne zyski powstałe z opłat startowych są przeznaczone wyłącznie na doskonalenie świadczonych usług i na organizowanie kolejnych zawodów zgodnie ze statutem. Organizowane wydarzenia służą jedynie rekreacji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Definicja świadczenia usług, stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres oraz zasady zwolnień od podatku od towarów i usług zostały zdefiniowane w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a)są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b)świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c)są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

a)nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

b)ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Co istotne, zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi wynik implementacji do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, w świetle którego:

Państwa członkowskie zwalniają od podatku świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Dokonując wykładni art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy w związku z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy stwierdzić należy, że w celu skorzystania ze zwolnienia podatnik powinien spełniać przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym.

Podmiotami uprawnionymi do skorzystania ze zwolnienia są podmioty będące klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, a także inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku. Przy czym świadczone usługi muszą być ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Jednocześnie usługi muszą być świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Z powyższego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Ponadto, zwolnienie powyższe ma zastosowanie w sytuacji, gdy podmiot wykonujący ww. czynności nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a jeśli je osiąga – są one w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji.

Odnosząc się do kwestii ustalenia, czy opłaty startowe pobierane od uczestników za udział w organizowanych wydarzeniach sportowych organizowanych przez Państwa podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji klubu sportowego oraz definicji sportu. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tych pojęć należy odnieść się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2048).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ww. ustawy o sporcie:

Sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 ww. ustawy o sporcie:

Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna.

W myśl art. 6 ust. 1 i 2 powyższej ustawy:

Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Z kolei, zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2261):

Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach:

Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Z analizy powołanych wyżej przepisów prawa wynika, że podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, powinien spełnić przesłanki zarówno o charakterze przedmiotowym, jak i podmiotowym. Przy czym, przesłanka o charakterze podmiotowym jest spełniona wówczas, gdy świadczącym usługę jest podmiot spełniający określone warunki - musi to być klub sportowy, związek sportowy lub związek stowarzyszeń i innych osób prawnych, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.

W opisanej sytuacji spełniona zostanie przesłanka podmiotowa, bowiem – jak wynika z opisu sprawy – są Państwo stowarzyszeniem działającym na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz organizują Państwo różnego rodzaju wydarzenia sportowe. Państwa celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Organizując zawody sportowe, nie są Państwo nastawieni na osiąganie zysków, a ewentualne zyski powstałe z opłat startowych są przeznaczone wyłącznie na doskonalenie świadczonych usług i na organizowanie kolejnych zawodów zgodnie ze statutem.

Zatem spełniają Państwo wstępne warunki wskazane w analizowanych przepisach dotyczących zwolnienia od podatku VAT – są Państwo podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy oraz art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy i realizującym określone w tych przepisach cele statutowe.

Natomiast przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że „Wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia «sportu», określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z dnia 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C-201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C-550/14, EU:C:2016:354, pkt 27).

W odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia «sportu» w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 23 opinii, aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.

Jeśli chodzi następnie o systematykę Dyrektywy, z przytoczonego orzecznictwa Trybunału wynika, że wyrażenia użyte dla określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 tej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, według której VAT jest pobierany od każdego odpłatnego świadczenia zrealizowanego przez podatnika. Niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (zob. podobnie wyroki: z dnia 18 listopada 2004 r., Temco Europe, C-284/03, EU:C:2004:730, pkt 17; a także z dnia 25 lutego 2016 r., Komisja/Niderlandy, C-22/15, niepublikowany, EU:C:2016:118, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).

Ponadto, chociaż, jak wskazuje tytuł rozdziału, w ramach którego mieści się omawiany artykuł, zwolnienia przewidziane w tym artykule mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, to jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób (zob. podobnie wyrok z dnia 21 lutego 2013 r., Žamberk, C-18/12, EU:C:2013:95, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 lutego 2015 r., VDP Dental Laboratory i in., C-144/13, C-154/13 i C-160/13, EU:C:2015:116, pkt 45).

Analiza kontekstu art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112 przemawia zatem za wykładnią, zgodnie z którą znajdujące się w tym przepisie pojęcie «sportu» ogranicza się do aktywności odpowiadających zwykłemu znaczeniu wyrazu «sport», które cechują się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym, i nie obejmuje wszystkich aktywności mogących w ten bądź inny sposób wiązać się z tym pojęciem”.

W opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej w dniu 15 czerwca 2017 r. do sprawy C-90/16 w pkt 18 wskazał on, iż „Po trzecie, Trybunał wypowiadał się w kwestii, jakie rodzaje aktywności mogą być uznane za sport. W sprawie Žamberk (9) uznał, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa jest objęta zwolnieniem. W sprawie Komisja/Niderlandy (10) orzekł, że wynajem łodzi rekreacyjnych nie może być traktowany jako aktywność sportowa, ponieważ łodzie te mogą być wykorzystywane w celach czysto rekreacyjnych (11). Sprawa ta nie dotyczyła jednak definicji sportu jako takiej, ponieważ nie kwestionowano w niej, że żeglarstwo może być uznane za sport”.

Ponadto, wskazać należy, że przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia „rekreacja”, aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”. Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”, „Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem” Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił”.

W tej sprawie należy szczególnie odnieść się do wyroku TSUE z dnia 21 lutego 2013 r. C-18/12, w którym Trybunał wskazał, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).

Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki”.

Jak wskazano powyżej, żeby mogli Państwo skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, muszą Państwo również spełnić przesłanki o charakterze przedmiotowym, które odnoszą się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – czyli usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, koniecznych do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i świadczonych na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Z opisu sprawy wynika, że organizują Państwo różnego rodzaju wydarzenia sportowe, które polegają na rywalizowaniu zawodników na różnych trasach, w różnych miejscach Polski. W celu uczestnictwa w danym wydarzeniu, zainteresowane osoby zobligowane są do wniesienia na Państwa rzecz opłaty startowej. Opłata startowa pokrywa jedynie podstawowe koszty organizacji danego wydarzenia. Ewentualne zyski powstałe z opłat startowych są przeznaczone wyłącznie na doskonalenie świadczonych usług i na organizowanie kolejnych zawodów zgodnie ze statutem. Organizowane wydarzenia są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a Państwa celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Organizowane wydarzenia są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są powiązane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną. Usługi (opłaty wpisowe) nie są powiązane ze wstępem na imprezę sportową. Na każdą imprezę sportową, którą Państwo organizują, wstęp jest bezpłatny i powszechny.

Jednocześnie wskazali Państwo, że organizowane wydarzenia mają jedynie charakter czystego wypoczynku i rozrywki.

Analiza obowiązujących przepisów i orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że aktywność sportowa powinna być rozumiana w sposób możliwie szeroki. Nie jest wymagane, by aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych. Wymagane jest jednak, by aktywność ta nie wpisywała się jedynie w ramy czystego wypoczynku i rozrywki. Ww. wyrok Trybunału wyraźnie wyklucza stosowanie zwolnienia od podatku, gdy podejmowanie aktywności sportowej wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki. Zatem, jeśli opłaty startowe da się powiązać z aktywnym uprawianiem sportu, który nie ogranicza się jedynie do wypoczynku i rozrywki (nie służy wyłącznie rekreacji) – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – możliwe jest zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzenia wymaga, że skoro – jak wynika z wniosku - świadczone przez Państwa usługi charakteryzują się przymiotem czystego wypoczynku i rozrywki (służą rekreacji), to brak podstaw do uznania, że są usługami ściśle związanymi ze sportem.

W konsekwencji, mając na uwadze wskazane okoliczności sprawy, obowiązujące przepisy oraz wyrok Trybunału C-18/12 należy uznać, że usługi, w ramach których pobierają Państwo od uczestników organizowanych przez Państwa wydarzeń sportowych opłaty startowe, nie mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ – jak Państwo wskazali – wydarzenia te mają jedynie charakter czystego wypoczynku i rozrywki.

Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Jako element opisu stanu faktycznego przyjęto wskazaną okoliczność, że organizowane wydarzenia mają jedynie charakter czystego wypoczynku i rozrywki zatem organ nie dokonywał w tym zakresie oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.)