Uznanie opisanej transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną i obowiązek rozliczenia - jako ostatniego w kolejności podatnika VAT - dokonanej dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania opisanej transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną i obowiązku rozliczenia przez Pana - jako ostatniego w kolejności podatnika VAT - dokonanej na Pana rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 8 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-uznania opisanej transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną i obowiązku rozliczenia przez Pana - jako ostatniego w kolejności podatnika VAT - dokonanej na Pana rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT oraz

-obowiązku korekty ewidencji, deklaracji oraz informacji podsumowujących w okresie, gdy zostały wystawione faktury przez sprzedawcę.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 stycznia 2024 r. (wpływ 31 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X z siedzibą w … (NIP: …, dalej zwany: X) dokonywał na swoją rzecz zakupu gazu płynnego LPG (CN 2711 19 00), który w momencie zakupu znajdował się na Łotwie, a następnie był transportowany cysternami samochodowymi do Polski do miejsca wskazanego przez X. W wyniku błędu kontrahentów, pierwotne faktury sprzedaży zostały wystawione na rzecz X przez szwajcarską firmę Y. Natomiast Y otrzymywał faktury zakupu od właściciela towaru na Łotwie, tj. łotewskiej spółki Z (dalej: Z), co by sugerowało, że transakcja polegała na zakupie gazu przez Y od Z, który następnie Y odsprzedawał na rzecz X, a sam gaz był cysternami transportowany bezpośrednio od Z z terytorium Łotwy na rzecz X do miejsca przeznaczenia na terytorium Polski.

Po weryfikacji okazało się, że przebieg transakcji był w rzeczywistości inny i polegał na tym, że nabywcą towaru od Z była w rzeczywistości niemiecka spółka C posługująca się aktywnym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych numerem VAT DE... Natomiast rzeczywistym sprzedawcą towaru na rzecz X była właśnie spółka C, a sam transport towaru miał miejsce bezpośrednio od pierwszego podmiotu w łańcuchu, tj. Z na rzecz trzeciego podmiotu w łańcuchu, tj. X.

Kontrahenci dostarczyli korekty dokumentacji (faktury), które potwierdzają, że sprzedawcą towaru na rzecz X jest firma C, a nie Y. Ilości dostarczonego cysternami towaru oraz daty dokonanych transakcji (wystawionych faktur) pozostały w porównaniu do pierwotniej dokumentacji bez zmian. Sama płatność za towar przez X miała miejsce na rzecz Y, co wynikało z ustaleń pomiędzy C a Y i fakt ten nie zmienia tego, że Y nie występował w rzeczywistości w tej transakcji jako sprzedawca/kupujący. Dodatkowo warunki INCOTERMS wskazane na fakturach wystawionych przez C sugerują, że podmiotem odpowiedzialnym za organizację transportu był C.

Faktury sprzedaży wystawione przez C na rzecz X wskazują, że podmiotem zobowiązanym do rozliczenia VAT w Polsce jest nabywca towaru, tj. X. Faktura zawiera również sformułowanie "EU Triangulation Supply", co wskazuje na tzw. uproszczoną transakcję trójstronną na gruncie VAT. Dodatkowo z informacji przekazanych przez C wynika, że w rezultacie dokonanych korekt Z wystawiła faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotowe dostawy korzystające ze stawki 0% na rzecz C i że zdaniem C transakcja powinna zostać rozliczona w Polsce przez X jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od C.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania, Wnioskodawca wskazał:

1.Od kiedy (proszę wskazać dzień, miesiąc i rok) i w jakim zakresie prowadzi Pan działalność gospodarczą?

Odpowiedź: Działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi począwszy od 08.07.1991 r., a przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych.

2.Czy jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Odpowiedź: Tak.

3.Czy składa Pan deklaracje podatkowe w zakresie podatku VAT w okresach miesięcznych czy kwartalnych?

Odpowiedź: W okresach miesięcznych.

4.W jakim celu dokonywał Pan zakupu towaru, o którym mowa we wniosku (gazu płynnego), tj. do czego wykorzystuje Pan ww. towar?

Odpowiedź: Zakupu towaru Wnioskodawca dokonywał na cele dalszej sprzedaży hurtowej.

5.W związku z jakimi okolicznościami doszło do ustalenia, że przebieg transakcji, o których mowa w opisie sprawy był w rzeczywistości pomiędzy innymi podmiotami tj.: pomiędzy łotewską spółką Z i niemiecką spółką C oraz niemiecką spółką C i Pana firmą X, a nie pomiędzy Z i szwajcarską firmą Y oraz szwajcarską firmą Y i Pana firmą X? Prosimy wskazać przyczyny zmiany przebiegu wskazanej we wniosku transakcji.

Odpowiedź: Ustalenie prawidłowego przebiegu transakcji nastąpiło poprzez poinformowanie Wnioskodawcy przez Y oraz C, już po przeprowadzeniu wszystkich transakcji, że doszło do błędu z ich strony i rzeczywistą stroną transakcji był C. Podmioty te są powiązane i najprawdopodobniej doszło do pomyłki, która ma często miejsce w przypadku przedsiębiorstw powiązanych osobowo/kapitałowo.

6.W związku z informacjami wskazanymi w opisie sprawy, prosimy o wskazanie:

a.kiedy miały miejsce transakcje zakupu przez Pana gazu płynnego, o których mowa we wniosku?

b.kiedy zostały wystawione faktury pierwotne przez szwajcarską firmę Y?

c.kiedy otrzymał Pan faktury pierwotne od Y?

d.kiedy dokonał Pan płatności za towar na rzecz Y?

e.czy otrzymał Pan faktury korygujące w związku z opisaną we wniosku sytuacją? Jeżeli tak, to należy wskazać:

i.od którego podmiotu otrzymał Pan faktury korygujące?

ii.kiedy zostały wystawione faktury korygujące?

iii.czego dotyczyły te faktury korygujące?

Odpowiedź:

a.W momencie wysyłki towaru z Łotwy. Transakcje miały miejsce w okresie od 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r.

b.W okresie od 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r.

c.Wnioskodawca otrzymał faktury od Y w dacie ich wystawienia razem z dokumentami transportowymi.

d.Płatności zostały dokonane w formie kompensaty z uwagi na występujące wzajemne rozliczenia pomiędzy Y oraz Wnioskodawcą. Kompensaty miały miejsce najpóźniej miesiąc po wystawieniu pierwotnych faktur przez Y.

e.Faktury korygujące zostały wystawione Wnioskodawcy przez Y w dniu 10.05.2023 r. w zakresie wszystkich transakcji za okres 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r. Korekty dotyczyły wskazania błędu w zakresie sprzedawcy i obejmowały wyzerowanie pierwotnie wystawionych przez Y faktur.

C wystawił i doręczył Wnioskodawcy własne faktury dokumentujące dostawy, które miały miejsce w okresie od 09.09.2022 r. do 24.02.2023 r. Faktury wystawione przez C posiadają daty wystawienia od 30.09.2022 r. do 28.02.2023 r.

7.Czy uczestnicy transakcji będącej przedmiotem wniosku, tj. Z, spółka C oraz Pan są podatnikami VAT zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich Unii Europejskiej? Należy wskazać w jakich państwach.

Odpowiedź: Tak. Wnioskodawca w Polsce, C w Niemczech, a Z na Łotwie.

8.Czy dostawa dokonana na Pana rzecz była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podmiotu, tj. C?

Odpowiedź: Tak.

9.Czy drugi w kolejności podmiot – C posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego UE, w którym kończy się transport lub wysyłka towaru, tj. Polski?

Odpowiedź: Nie.

10.Czy drugi w kolejności podmiot – C zastosował wobec Pana i wobec pierwszego podmiotu w łańcuchu ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie UE inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka towaru?

Odpowiedź: Tak.

11.Czy Pan jako trzeci podmiot w łańcuchu dostaw zastosował numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończył się transport, tj. w Polsce?

Odpowiedź: Tak.

12.Który podmiot uczestniczący w transakcjach opisanych we wniosku organizował transport towarów z Łotwy do miejsca przeznaczenia na terytorium Polski?

Odpowiedź: Transport został zorganizowany przez Y, a faktura obejmująca usługi transportowe została wystawiona przez Y na C.

13.Czy towary będące przedmiotem dostawy były transportowane przez przewoźnika? Jeśli tak, prosimy wskazać na czyją rzecz działał przewoźnik?

Odpowiedź: Tak. Przewoźnika zorganizował Y, a faktura obejmująca usługi transportowe została wystawiona przez Y na C.

14.Czy w związku z planowanymi przez Pana korektami, o których mowa we wniosku, pozostałe podmioty biorące udział w transakcjach dokonały/będą dokonywać równolegle stosownych korekt rozliczeń (deklaracji, ewidencji, informacji podsumowujących) według przepisów obowiązujących w krajach tych podmiotów, a odpowiadających przepisom art. 135-138 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.)?

Odpowiedź: Tak.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy opisane w stanie faktycznym transakcje pomiędzy Z, C oraz Wnioskodawcą stanowią wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne, o których mowa w art. 135 ustawy o VAT, a w konsekwencji Wnioskodawca jako ostatni w kolejności podatnik VAT powinien w Polsce rozliczyć VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT?

(pytanie oznaczone nr 1)

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisane w stanie faktycznym transakcje pomiędzy Z, C oraz Wnioskodawcą stanowią wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne, o których mowa w art. 135 ustawy o VAT, a w konsekwencji Wnioskodawca jako ostatni w kolejności podatnik VAT powinien w Polsce rozliczyć VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT.

(oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 1)

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe w zakresie uznania opisanej transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną i obowiązku rozliczenia przez Pana - jako ostatniego w kolejności podatnika VAT - dokonanej na Pana rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 i pkt 4 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 2b ustawy:

Przy czym, stosownie do art. 22 ust. 2d ustawy:

Natomiast art. 22 ust. 2c ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 22 ust. 2e ustawy:

Powołany art. 22 ust. 2b ustawy wprowadza domniemanie, że w przypadku gdy towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego UE, przy czym towar jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wówczas transakcją „ruchomą” jest dostawa dokonana na rzecz podmiotu pośredniczącego. Jednocześnie przez podmiot pośredniczący, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz. Przy czym, w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazuje swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Natomiast w sytuacji, gdy towar transportowany jest przez pierwszego dostawcę lub ostatecznego nabywcę, transport należy przyporządkować odpowiednio pierwszej lub ostatniej dostawie. Jeśli więc za transport towarów odpowiedzialny jest pierwszy dostawca, transport towarów należy przyporządkować dostawie towarów dokonywanej przez tego dostawcę (pierwszej dostawie w ramach łańcucha dostaw). Z kolei gdy za transport odpowiedzialny jest ostatni nabywca, transport towarów należy przyporządkować dostawie dokonanej dla tego nabywcy (ostatniej dostawie w łańcuchu).

Jednocześnie jak stanowi art. 22 ust. 3 ustawy:

W myśl tego przepisu wszystkie transakcje realizowane przed dostawą ruchomą (do której przypisano wysyłkę lub transport towaru) będą opodatkowane w państwie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. Natomiast wszystkie dostawy mające miejsce po transakcji ruchomej będą opodatkowane w państwie przeznaczenia towaru. Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”.

Ponadto, w myśl art. 25 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie art. 25 ust. 2 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że w celu uproszczenia rozliczeń z tytułu wewnątrzwspólnotowych dostaw i nabycia towarów, w art. 135-138 ustawy ustawodawca wprowadził specjalne zasady dotyczące tzw. wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Na podstawie art. 135 ust. 1 pkt 3 ustawy:

W myśl art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Należy dodać, że stosownie do art. 135 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W świetle powołanych regulacji, procedura uproszczona w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej pozwala na:

‒objęcie obowiązkiem zapłaty podatku ostatecznego nabywcę towaru, czyli trzeciego w kolejności podatnika, z tytułu dostawy pomiędzy drugim a trzecim podatnikiem w kolejności na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu;

‒uznanie, że doszło do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru przez drugiego w kolejności podatnika VAT zarówno na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu, jak i na terytorium państwa, które wydało numer identyfikacyjny dla VAT drugiemu w kolejności podatnikowi.

Pomimo więc, że w transakcję trójstronną zaangażowane są trzy podmioty, jedynym podatnikiem, który zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT, jest ostateczny nabywca towaru (trzeci w kolejności podatnik), który dokonuje samoobliczenia podatku z tytułu nabycia towaru od drugiego w kolejności podatnika i traktuje to nabycie, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Z uwagi na zastosowanie dla wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej rozliczania podatku VAT, obowiązki rejestracyjne dla celów VAT w stosunku do drugiego podatnika w łańcuchu są ograniczone, a podatek jest rozliczany przez ostatniego podatnika. Natomiast pierwszy uczestnik transakcji rozlicza wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz drugiego podmiotu w łańcuchu na zasadach ogólnych, w kraju rozpoczęcia transportu towarów.

Z powołanych przepisów prawa wynika, że transakcja, w której na nabywcę przenoszone jest prawo do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawę, nabywcę towarów lub na ich rzecz, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 9 ust. 1 oraz art. 135 ust. 1 pkt 3 ustawy). Natomiast aby uznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za dokonane w ramach wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej -uczestnikami transakcji muszą być trzej podatnicy z różnych państw członkowskich UE, z których każdy jest zarejestrowany w swoim państwie na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, dostawa towaru musi odbywać się między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności podmiotem, natomiast towar powinien być fizycznie wydany przez pierwszego bezpośrednio ostatniemu w kolejności podatnikowi i być przetransportowany - przez pierwszego lub drugiego uczestnika transakcji lub na ich rzecz – z terytorium jednego państwa członkowskiego na obszar drugiego państwa UE.

Przy czym, wskazać należy, że w przypadku transakcji trójstronnych nie przyporządkowuje się transportu lub wysyłki do konkretnej dostawy, w związku z czym nie ustala się podmiotu pośredniczącego, o którym mowa w art. 22 ust. 2d ustawy. Niemniej jednak, przesłanką uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną jest warunek, aby transport został dokonany przez pierwszego lub drugiego uczestnika obrotu lub na ich rzecz.

Łączne zrealizowanie powyższych warunków wynikających z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy umożliwia zakwalifikowanie transakcji jako wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej. Jeżeli chociaż jeden z ww. warunków nie jest spełniony, dostawa nie może być uznana za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną dokonywaną w procedurze uproszczonej, a co za tym idzie musi być opodatkowana na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że transakcja trójstronna traci swój charakter w przypadku gdy transportu dokonuje ostatni (trzeci) w kolejności uczestnik transakcji lub transport dokonywany jest na rzecz tego ostatniego podatnika. Zatem, istotnym jest aby z warunków umowy zawartej przez strony transakcji wyraźnie wynikało, kto dokonuje transportu (kto będzie za ten transport odpowiedzialny) lub na czyją rzecz transport jest dokonywany. Przy czym, może zdarzyć się, że jeden z uczestników transakcji może poprosić innego uczestnika aby ten dokonał transportu na jego rzecz.

W analizowanej transakcji – jak wynika z okoliczności sprawy po jej weryfikacji – uczestniczyły trzy podmioty, tj. dostawca łotewski Z, niemiecka firma C (drugi podmiot w łańcuchu dostaw) oraz Pan - ostateczny nabywca. Uczestnicy ww. transakcji są podatnikami VAT zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich Unii Europejskiej: Pan w Polsce, C w Niemczech, Z na Łotwie. Dostawa towaru dokonana została pomiędzy pierwszym i drugim podatnikiem (dostawcą łotewskimi a niemiecką spółką) oraz między drugim i ostatnim podatnikiem (niemiecką spółką i Panem jako ostatecznym nabywcą). Towar był transportowany z terytorium państwa członkowskiego UE, tj. Łotwy bezpośrednio do ostatniego podmiotu w łańcuchu dostaw na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej – Polski.

Stosownie do art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy, jednym z warunków uznania transakcji za transakcję trójstronną jest dokonanie transportu przez pierwszego lub drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz. Jak wynika z okoliczności sprawy podmiotem odpowiedzialnym za transport towarów była niemiecka firma C (drugi uczestnik transakcji).

Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy uznać należy, że transakcja dokonywana pomiędzy łotewskim dostawcą Z, niemiecką spółką C oraz Panem jako ostatecznym nabywcą, stanowi wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną, w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy, w której pełnił Pan rolę trzeciego podmiotu uczestniczącego w ww. transakcji trójstronnej.

Jednocześnie wskazać należy, że transakcja będąca przedmiotem zapytania pomiędzy Z, niemiecką spółką C oraz Panem winna być opodatkowana z zastosowaniem procedury uproszczonej, tj. Pan jako ostatni w kolejności podatnik VAT powinien dokonać rozliczenia VAT z tytułu dokonanej na Pana rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT. Jak wynika bowiem z wniosku, dostawa dokonana na Pana rzecz była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podmiotu, tj. C. Spółka niemiecka posiada siedzibę w Niemczech, a więc w innym państwie członkowskim niż to w którym zaczynał się i kończył transport towarów. Drugi w kolejności podmiot – C zastosował wobec Pana i wobec pierwszego podmiotu w łańcuchu ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie UE inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka towaru. Przy tym, jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, faktura wystawiona przez C zawiera – jak podał Pan w opisie sprawy - również sformułowanie "EU Triangulation Supply",  wskazujące na tzw. uproszczoną transakcję trójstronną na gruncie VAT. Ponadto, jest Pan zidentyfikowany w państwie członkowskim zakończenia transportu na potrzeby VAT, tj. w Polsce.

Zatem, oceniając stanowisko Pana odnośnie uznania opisanej transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną i obowiązku rozliczenia przez Pana - jako ostatniego w kolejności podatnika VAT - dokonanej na Pana rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Ponadto wskazuję, że interpretacja indywidualna wydana na Pana wniosek nie ma mocy wiążącej dla pozostałych uczestników transakcji. Stosownie do art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k-14n mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług wyłącznie w zakresie uznania opisanej transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną i obowiązku rozliczenia przez Pana - jako ostatniego w kolejności podatnika VAT - dokonanej na Pana rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT. Natomiast w zakresie obowiązku korekty ewidencji, deklaracji oraz informacji podsumowujących w okresie, gdy zostały wystawione faktury przez sprzedawcę, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).