Ustalenia, czy wyodrębniona przez Wnioskodawcę Część Hotelarska, która w ramach podziału zostanie wydzielona do Spółki Przejmującej, będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy i w konsekwencji uznania planowanej transakcji za czynność wyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy praz ustalenia czy w stosunku do Spółki Przejmującej znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 9 ustawy

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 28 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, czy wyodrębniona przez Wnioskodawcę Część (...), która w ramach podziału zostanie wydzielona do Spółki Przejmującej, będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy i w konsekwencji uznania planowanej transakcji za czynność wyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy praz ustalenia czy w stosunku do Spółki Przejmującej znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 9 ustawy. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 grudnia 2023 r. (wpływ 7 grudnia 2023 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania: (…) sp. z o. o.;

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: (…) sp. z o. o.

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (posiada nieograniczony obowiązek podatkowy i jest rezydentem podatkowym w Polsce). Spółka jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), zarejestrowanym w Polsce.

Spółka oraz (…) (tj. udziałowiec Wnioskodawcy posiadający 50% udziałów we Wnioskodawcy; dalej: „(…)”), działają w ramach grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”) funkcjonującej w branży kolejowej. Przedmiotem działalności podmiotów należących do Grupy jest głównie produkcja urządzeń zapewniających poprawne funkcjonowanie infrastruktury kolejowej – przykładowo systemów mocowania, detekcji, diagnostyki lub monitorowania.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (tj. udziałowiec Wnioskodawcy posiadający 50% udziałów we Wnioskodawcy; dalej: „(…)”) zajmuje się natomiast działalnością holdingową. Jak wynika z informacji ujawnionej w Krajowym Rejestrze Przedsiębiorców, przedmiot jego działalności polega głównie na:

·działalności firm centralnych (head offices) i holdingów z wyłączeniem holdingów finansowych;

·pozostałym doradztwie w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania;

·leasingu finansowym;

·wynajmie i dzierżawie pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych;

·dzierżawie własności intelektualnej.

Obecnie działalność Wnioskodawcy składa się z dwóch podstawowych segmentów biznesowych. Pierwszym z nich jest dział zajmujący się przetwórstwem tworzyw sztucznych skupiony na branży kolejowej (m.in. systemach przytwierdzania szyn) (dalej: „Część Produkcyjna”).

Ponadto, w ramach Spółki funkcjonuje osobny dział hotelarsko-restauracyjny (dalej: „Część Hotelarska”; Część Produkcyjna oraz Część Hotelarska dalej łącznie: „Części”). Spółka jest bowiem właścicielem nieruchomości zlokalizowanej (...), na której znajduje się budynek o przeznaczeniu gastronomiczno-usługowym i hotelowym oraz budynek obejmujący biuro, zaplecze, salę bankietową oraz hotel – łącznie określane są jako kompleks „(...)” (dalej: „Nieruchomość”). Od lipca 2020 r. Nieruchomość była wynajmowana osobie fizycznej (dalej: „Poprzedni Najemca”), który prowadził na niej działalność hotelarską, restauracyjną oraz konferencyjno-bankietową. Jednocześnie Wnioskodawca chciałby dodać, że w związku z brakiem zapłaty części czynszu za najem Nieruchomości mimo kilkukrotnego wzywania Poprzedniego Najemcy do jego uiszczenia, Spółka zdecydowała o zmianie najemcy i od 1 października 2023 r. nowym najemcą Nieruchomości została „(...)” s.c. (...) (dalej: „(...)”).

Warto dodać, że (...) prowadziła działalność przy wykorzystaniu Nieruchomości przed zawarciem umowy najmu z Poprzednim Najemcą w lipcu 2020 r. Oznacza to, że (...) posiada niezbędne kompetencje i zaplecze osobowo-materialne do prowadzenia przy wykorzystaniu Nieruchomości działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług gastronomiczno-usługowych i hotelowych. Ponadto, wraz z zawarciem umowy najmu (...) zobowiązała się do poniesienia dodatkowych nakładów w stosunku do przedmiotu najmu (tj. Nieruchomości) związanych z wymogami przeciwpożarowymi (m.in. poprzez zapewnienie odpowiednich urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic).

Jednocześnie w związku ze zobowiązaniem się do poniesienia ww. nakładów, (...) została zwolniona z obowiązku zapłaty czynszu z tytułu najmu Nieruchomości do 31 marca 2024 r. Należy także wskazać, że należność powstałą z tytułu zaległego czynszu, Spółka stara się wyegzekwować od Poprzedniego Najemcy w sposób polubowny, przy czym nie można wykluczyć wystąpienia na drogę postępowania sądowego. Biorąc pod uwagę powyższe, zasadnym jest stwierdzenie, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu wynajmu, a nowa umowa najmu z Firmą (...) gwarantuje stabilne źródło przychodów.

Wnioskodawca podkreślił, że charakter działalności związanej z Częścią Hotelarską jest odmienny od podstawowej działalności Spółki (tj. Części Produkcyjnej), dlatego planowane jest wyodrębnienie Części Hotelarskiej. Grupa planuje przeprowadzić reorganizację struktury w taki sposób, aby Część Hotelarska została wydzielona do Spółki Przejmującej. W celu osiągnięcia tego efektu, nastąpi podział przez wydzielenie Spółki zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 z późn. zm.; dalej: „KSH”), który będzie skutkował tym, że Część Hotelarska zostanie oddzielona od Części Produkcyjnej. Wnioskodawca będzie kontynuował działalność związaną z Częścią Produkcyjną, tj. działalność w zakresie przetwórstwa tworzyw sztucznych związaną z branżą kolejową. Podział stanie się skuteczny z dniem jego rejestracji przez sąd rejestrowy w Krajowym Rejestrze Sądowym (dalej: „Dzień Wydzielenia”).

W tym miejscu należy wyjaśnić, że Spółka Przejmująca została utworzona przed podziałem w celu sprawnego przeprowadzenia procesu wydzielenia. Spółka Przejmująca została wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy (...), Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (...). Spółka Przejmująca posiada numer NIP (…) oraz REGON (…). Siedziba Spółki Przejmującej znajduje się w gminie, (...).

Zgodnie z informacjami ujawnionymi w Krajowym Rejestrze Sądowym główny przedmiot działalności spółki stanowi działalność w zakresie hoteli i podobnych obiektów zakwaterowania oraz obiektów noclegowo-turystycznych, a także działalność usługowa związana z wyżywieniem oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Na moment podziału Spółka Przejmująca będzie zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT, dzięki czemu na moment zarejestrowania podziału, Spółka Przejmująca może nieprzerwanie wykonywać działalność opodatkowaną Wnioskodawcy w zakresie Części Hotelarskiej.

Wspólnikami posiadającymi udziały w kapitale Wnioskodawcy na Dzień Wydzielenia będą:

·(...), spółka będąca rezydentem podatkowym w Polsce – posiadająca 50% udziałów w Spółce oraz

·(...), spółka będąca rezydentem podatkowym w Austrii – posiadająca 50% udziałów w Spółce.

Wnioskodawca dodał, że w przeszłości (...) udziałów w Spółce o łącznej wartości nominalnej (...) zł posiadał (...) spółka komandytowo-akcyjna (jednocześnie drugim udziałowcem Spółki był (...) sp. z o.o., który posiadał 60 udziałów o łącznej wartości nominalnej (…) zł). Wszystkie przedmiotowe udziały (tj. (...) udziały o łącznej wartości nominalnej (...)zł) stały się własnością (...) w roku (...) w związku z przejęciem (...) spółka komandytowo-akcyjna przez (...). W związku tym, (...), w wyniku sukcesji uniwersalnej, stał się właścicielem majątku posiadanego przez przejętą spółkę, w tym (...) udziałów w Spółce.

Ponadto w dniu 1 sierpnia 2022 r. doszło do sprzedaży wszystkich udziałów jakie posiadała Pani (...) w Spółce na rzecz (...), co spowodowało, że (...) został wyłącznym udziałowcem Wnioskodawcy.

Następnie w sierpniu 2022 r. doszło do nabycia 50% udziałów we Wnioskodawcy od (...) przez (...) na podstawie umowy sprzedaży. Zgodnie z ustaleniami poczynionymi w związku z nabyciem ww. udziałów przez (...), po tym nabyciu miało nastąpić wydzielenie części działalności niestanowiącej Części Produkcyjnej, tj. Części Hotelarskiej.

W ten sposób ukształtowała się obecna struktura własnościowa Spółki.

Planowany podział przez wydzielenie opisany w złożonym wniosku odbędzie się z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a głównym lub jednym z głównych celów podziału nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Podstawowym celem planowanego podziału jest bowiem rozdzielenie działalności związanej z Częścią Hotelarską od Części Produkcyjnej Wnioskodawcy z uwagi na zasadniczo różny przedmiot tych działalności. Należy podkreślić, że planowana struktura zapewni przejrzystość w funkcjonowaniu Spółki.

Wewnętrzne formalne wyodrębnienie Części Hotelarskiej, jako oddzielnej jednostki organizacyjnej, nastąpiło 21 marca 2023 r. w formie uchwały zarządu Spółki wraz z załącznikami (dalej: „Uchwała”). W Uchwale został wskazany dokładny opis aktywów i pasywów składających się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) związanych z Częścią Hotelarską.

W związku z powyższym, wyodrębnienie Części Produkcyjnej i Części Hotelarskiej uwzględnia:

Wyodrębnienie organizacyjne

Część Produkcyjna i Część Hotelarska Wnioskodawcy są wyodrębnione organizacyjnie, pod względem miejsca prowadzenia działalności oraz pod względem zarządczym. W ramach Spółki funkcjonują działy dotyczące:

·Części Produkcyjnej, tj. dział zajmujący się przetwórstwem tworzyw sztucznych i dział skupiony na branży kolejowej, a także działy wsparcia Części Produkcyjnej (np. dział IT, (...), dział logistyki, dział utrzymania, dział księgowości, dział zakupu i sprzedaży, dział HR, dział prawny i dział kontrolingu) oraz,

·Części Hotelarskiej, na którą składa się hotel wraz z częścią restauracyjną oraz konferencyjno-bankietową o nazwie „(...)”.

Należy wskazać, że Część Produkcyjna jest prowadzona przez Spółkę na terenie biura i zakładu zlokalizowanego (...). Natomiast Część Hotelarska jest prowadzona na terenie Nieruchomości, która znajduje się w (...). Tym samym, obie Części prowadzą swoją działalność operacyjną w odrębnych lokalizacjach.

Ponadto, zadania podejmowane w ramach Części wykonywane są przez osoby posiadające kompetencje niezbędne do prowadzenia działalności danego rodzaju. Tym samym, każda z Części posiada własne kierownictwo oraz pracowników (osoby te są zatrudnione w oparciu o umowę o pracę, jak również inne umowy np. umowę zlecenie).

W Części Produkcyjnej zatrudnionych jest ok. 260 pracowników, którzy pracują w ramach różnych działów Spółki na stanowiskach takich jak m.in. manager, kontroler, specjalista czy pracownik administracyjny. Natomiast działalność związana z Częścią Hotelarską jest osobnym działem Spółki, w ramach którego zatrudnieni są następujący pracownicy:

·pracownik odpowiedzialny za nadzorowanie przeglądów technicznych Nieruchomości oraz organizujący naprawy i remonty (część etatu);

·(...)(część etatu);

·pracownik zajmujący się rozliczeniem księgowym działalności w zakresie najmu (część etatu);

·pracownik administracyjny (część etatu).

Nadzór i kontrolę nad Częścią Hotelarską (w tym pracownikami) wykonuje prezes zarządu Wnioskodawcy (dalej: „Prezes Zarządu”). Należy podkreślić, że Prezes Zarządu zajmuje się na bieżąco prowadzeniem spraw związanych z Częścią Hotelarską. Dlatego posiada odpowiednią wiedzę i doświadczenie w zakresie prowadzenia działalności, która jest związana z Częścią Hotelarską. Jednocześnie, nadzór i kontrolę nad Częścią Produkcyjną (w tym pracownikami) sprawują Prezes Zarządu, Dyrektor do Spraw Finansowych (CFO/CDO) oraz Dyrektor do Spraw Operacyjnych (COO).

Do poszczególnych Części alokowane są składniki materialne i niematerialne związane bezpośrednio z daną Częścią i niezbędne do prowadzenia działalności danego rodzaju. Do Części Produkcyjnej jest przypisana część aktywów i zobowiązań związana z działalnością Części Produkcyjnej, w szczególności:

·środki trwałe i wyposażenie oraz wartości niematerialne i prawne związane z funkcjonowaniem Części Produkcyjnej (biuro i zakład zlokalizowany (...)), tj. m.in. grunt, budynek (na który składa się hala produkcyjna oraz hala tworzyw), urządzenia (np. giętarka, wtryskarki, prasy mechaniczne, frezarki czy szlifierki), wyposażenie (np. szafki, biurka czy regały), środki transportu (np. samochody) oraz wartości niematerialne i prawne (znak towarowy „(...)”);

·wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów związanych z Częścią Produkcyjną, w tym rozliczenia międzyokresowe i rezerwy;

·należności i zobowiązania publicznoprawne związane z Częścią Produkcyjną;

·właściwa dla Części Produkcyjnej infrastruktura IT niezbędna do funkcjonowania środowiska informatycznego;

·prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z pracownikami i osobami zatrudnionymi na innej podstawie niż umowa o pracę, które wykonują czynności związane z Częścią Produkcyjną;

·przychody i koszty związane z działalnością Części Produkcyjnej;

·środki finansowe niezbędne do prowadzenia działalności Części Produkcyjnej, znajdujące się na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Należy podkreślić, że w skład Części Produkcyjnej wchodzi ogół praw i obowiązków związanych z umowami zawartymi z tytułu działalności prowadzonej w ramach Części Produkcyjnej.

Do Części Hotelarskiej jest przypisana część aktywów i zobowiązań związana z działalnością Części Hotelarskiej, w szczególności:

·środki trwałe i wyposażenie związane z funkcjonowaniem Części Hotelarskiej (funkcjonowaniem Nieruchomości zlokalizowanej (...)), tj. m.in. grunt, budynki (budynek o przeznaczeniu gastronomiczno-usługowym i hotelowym oraz budynek obejmujący biuro, zaplecze, salę bankietową oraz hotel), urządzenia (np. urządzenia gastronomiczne, kosiarki, przyrządy do ćwiczeń, waga, urządzenia wentylacyjne czy klimatyzacja) oraz wyposażenie (np. meble w pokojach hotelowych i restauracji);

·wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów związanych z Częścią Hotelarską, w tym rozliczenia międzyokresowe i rezerwy – są to w szczególności: o należności wynikające z najmu Nieruchomości, o należności wynikające z najmu gruntów rolnych, o należności i zobowiązania wynikające z pożyczek;

·należności i zobowiązania publicznoprawne związane z Częścią Hotelarską (np. podatek od nieruchomości);

·właściwa dla Części Hotelarskiej infrastruktura IT niezbędna do funkcjonowania środowiska informatycznego;

·prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z pracownikami, które wykonują czynności związane z Częścią Hotelarską;

·przychody i koszty związane z działalnością Części Hotelarskiej;

·środki finansowe niezbędne do prowadzenia działalności Części Hotelarskiej, znajdujące się na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Należy podkreślić, że w skład Części Hotelarskiej wchodzi w szczególności prawo własności Nieruchomości wraz z dokumentacją związaną z Nieruchomością oraz ogół praw i obowiązków związanych z umową najmu Nieruchomości.

Wnioskodawca też wskazał, że umowy z dostawcami mediów są realizowane odrębnie dla Części Produkcyjnej. Natomiast, w przypadku Części Hotelarskiej pozostają one w gestii najemcy (jak wynika z zawartej umowy najmu Nieruchomości).

Dodatkowo, Część Produkcyjna oraz Część Hotelarska ponoszą wszystkie pozostałe koszty związane z jej działalnością np. koszty przeglądów nieruchomości, czy prac przeciwpożarowych.

Faktyczne wyodrębnienie Części Produkcyjnej oraz Części Hotelarskiej jest odzwierciedlone także w obowiązującym schemacie organizacyjnym Spółki. Tym samym, przed Dniem Wydzielenia, jak i na Dzień Wydzielenia Część Produkcyjna i Część Hotelarska będą stanowić osobne jednostki organizacyjne.

Powyższy podział odzwierciedla podjęta Uchwała oraz plan podziału, który stanowi prawną podstawę przeprowadzenia procedury podziałowej.

Wyodrębnienie finansowe

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja księgowa umożliwia przypisanie bezpośrednich przychodów i kosztów do danego rodzaju prowadzonej działalności (tj. do działalności prowadzonej przez Część Produkcyjną oraz Część Hotelarską).

Przychody generowane przez Część Produkcyjną są związane przede wszystkim ze sprzedażą produktów, usług i towarów dla branży AGD, automotive i kolejowej (w tym systemów przytwierdzania szyn kolejowych). Główne kategorie kosztów w Części Produkcyjnej to przede wszystkim koszty materiałów i energii, koszty wynagrodzeń, koszty usług obcych oraz koszty amortyzacji związane z użytkowanymi środkami trwałymi.

Przychody generowane przez Część Hotelarską są związane natomiast z wynajmowaniem Nieruchomości (jednak w przypadku ewentualnego rozwiązania umowy najmu przychody te zostałyby zastąpione przychodami z bezpośredniej działalności hotelarskiej i restauracyjnej). Główne kategorie kosztów w Części Hotelarskiej to przede wszystkim koszty przeglądów Nieruchomości, koszty wynagrodzeń, koszty związane z tzw. mediami, koszty podatku od nieruchomości, czy koszty amortyzacji związane z użytkowanymi środkami trwałymi.

Wnioskodawca nie generuje przychodów wspólnych, które nie byłyby przypisane do Części Produkcyjnej lub Części Hotelarskiej, tj. wszystkie przychody są jednoznacznie przypisane i alokowane do jednej z Części. Alokowanie do danej Części kosztów innych niż możliwych do przypisania bezpośrednio, tj. kosztów wynagrodzeń pracowników, jest możliwe na podstawie informacji o przypisanej części etatu odpowiednio do Części Produkcyjnej oraz Części Hotelarskiej.

Należy również podkreślić, że możliwe jest dokonanie szczegółowego wyodrębnienia aktywów i pasywów i ich przypisanie do poszczególnych Części, co potwierdza bezpośrednio opis wyodrębnienia organizacyjnego przedstawiony we wcześniejszej części wniosku.

Ponadto, na dzień podziału środki finansowe niezbędne do prowadzenia działalności poszczególnych Części będą zgromadzone na odrębnych rachunkach bankowych, tj. wyodrębnionych kontach bankowych służących obsłudze przepływów finansowych osobno dla Części Produkcyjnej oraz Części Hotelarskiej.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Część Produkcyjna oraz Część Hotelarska zajmują się innym rodzajem działalności gospodarczej. Oznacza to, że każda z Części stanowi odrębną całość i może ona funkcjonować samodzielnie, co potwierdza m.in. praktyka rynku oraz odrębność wykorzystanych środków trwałych, dostawców i klientów.

Jak zostało wspomniane we wcześniejszej części wniosku, w ramach prowadzonej działalności przez Część Produkcyjną sprzedawane są produkty, usługi i towary wykorzystywane w branży AGD, automotive i kolejowej (w tym systemy przytwierdzania szyn kolejowych).

Z kolei, działalność wykonywana w ramach Części Hotelarskiej polega na wynajmowaniu Nieruchomości, na której świadczone są usługi hotelarskie, restauracyjne i konferencyjno-bankietowe.

Ponadto, po dokonaniu podziału Część Produkcyjna oraz Część Hotelarska będzie kontynuowała działalność w zakresie prowadzonej dotychczas działalności operacyjnej. Zadania te będą realizowane przy użyciu przypisanych na podstawie planu podziału składników materialnych i niematerialnych. Jednocześnie zespół składników majątkowych przypisanych do Części Produkcyjnej oraz Części Hotelarskiej będzie wystarczający do realizacji funkcji gospodarczych.

Za argumentem wyodrębnienia Części Produkcyjnej oraz Części Hotelarskiej przemawia ponadto nie tylko to, że Część Produkcyjna oraz Część Hotelarska dysponują innymi aktywami, wierzytelnościami czy zobowiązaniami, ale również fakt, że do tych Części przypisane są niezależne nieruchomości. Zarówno Część Produkcyjna, jak i Część Hotelarska posiadają bowiem przypisaną nieruchomość, na której prowadzona jest odrębna działalność operacyjna.

Ponadto, Część Produkcyjna oraz Część Hotelarska posiadają przypisanych pracowników oraz kierownictwo odpowiedzialne za nadzór i kontrolę.

Tym samym, do poszczególnych Części przypisane są niezależne zespoły składników materialnych i niematerialnych, zorganizowane w sposób zapewniający spójność i skuteczność działań w zakresie prowadzonych przez daną Część rodzajów działalności.

Należy podkreślić, że Część Hotelarska została wyodrębniona i będzie przeniesiona do Spółki Przejmującej, która jest spółką założoną jedynie w celu przejęcia i prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej na podstawie majątku otrzymanego w ramach Części Hotelarskiej. Co więcej, Spółka Przejmująca przed przejęciem Części Hotelarskiej nie będzie prowadziła żadnej innej działalności gospodarczej i nie będzie posiadała aktywów.

Powyższy podział odzwierciedla podjęta Uchwała oraz plan podziału, który będzie stanowił prawną podstawę przeprowadzenia procedury podziałowej.

Podział Wnioskodawcy

Zgodnie z opisem przedstawionym powyżej, planowane jest przeprowadzenie podziału Wnioskodawcy, w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH, przez wydzielenie Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej. Podział stanie się skuteczny na moment wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.

Spółka Przejmująca po dokonaniu podziału będzie kontynuowała działalność Wnioskodawcy w zakresie prowadzonej dotychczas przez niego działalności operacyjnej należącej do Części Hotelarskiej. Zespół składników majątkowych oraz pracownicy przypisani do Części Hotelarskiej, zostaną przeniesieni na Spółki Przejmującej. Zespół ten będzie wystarczający do realizacji funkcji gospodarczych w zakresie prowadzonej działalność operacyjnej. Spółka Przejmująca będzie posiadała własną kadrę pracowniczą oraz zarząd uprawniony do podejmowania strategicznych decyzji dotyczących działań i kierunku rozwoju działalności operacyjnej (Prezesem Zarządu Spółki Przejmującej będzie Prezes Zarządu Wnioskodawcy). Tym samym, po dokonaniu podziału, Część Hotelarska będzie w stanie prowadzić samodzielnie działalność gospodarczą.

Jednocześnie, wydzielenie Części Hotelarskiej nie zakłóci prowadzonej działalności operacyjnej należącej do Części Produkcyjnej, która będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę.

W ramach podziału, Spółka Przejmująca otrzyma zestaw składników majątkowych służących do wykonywania działalności operacyjnej, składających się na Część Hotelarską. Jednocześnie, w związku z podziałem, Spółka Przejmująca dokona emisji nowych udziałów, które zostaną objęte przez wspólników Wnioskodawcy (tj. (...) oraz (...)).

Na ten moment nie została podjęta jeszcze decyzja, czy w wyniku podziału dojdzie do umorzenia części udziałów Wnioskodawcy należących do wspólników Wnioskodawcy (tj. (...) oraz (...)) i w związku z tym dojdzie do obniżenia kapitału zakładowego Spółki. Alternatywnie możliwe jest zaksięgowanie Podziału poprzez obniżenie innych kapitałów Spółki.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

1.Spółka Przejmująca po otrzymaniu Części Hotelarskiej w związku z podziałem Spółki przez wydzielenie będzie kontynuowała działalność Wnioskodawcy w zakresie prowadzonej przez niego działalności należącej do Części Hotelarskiej, a więc wyłącznie z wykorzystaniem składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem przeniesienia, tj. wchodzących w skład Części Hotelarskiej. Wnioskodawca podkreślił, że na moment przeniesienia Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej w związku z podziałem Spółki przez wydzielenie, dojdzie do transferu m.in. ogółu praw i obowiązków wynikających z umowy najmu nieruchomości zlokalizowanej (...) (dalej: „Nieruchomość”) zawartej w dniu 26 września 2023 r. (dalej: „Umowa Najmu”) z najemcą (tj. „Firmą (...)” s.c. (...); dalej: „Najemca”).

Ponadto, wskazano, że Umowa Najmu została zawarta na czas oznaczony pięciu lat i w tym okresie Spółka Przejmująca zamierza wynajmować Nieruchomość Najemcy. Jednocześnie Spółka Przejmująca nie może wykluczyć możliwości rozwiązania lub nieprzedłużania Umowy Najmu z Najemcą w przyszłości, tj. już po otrzymaniu Części Hotelarskiej, z przyczyn, które nie są do przewidzenia na moment składania niniejszego pisma. W takiej sytuacji, Spółka Przejmująca zastąpiłaby przychody generowane na podstawie Umowy Najmu, przychodami z bezpośredniej działalności hotelarsko-restauracyjnej (co zostało wskazane w treści wniosku) lub zawarła umowę najmu z innym najemcą.

W związku z powyższym, Spółka Przejmująca będzie posiadać bezpieczne źródło przychodów, niezależnie od tego, czy byłyby to przychody generowane z Umowy Najmu, czy przychody osiągane w związku z działalnością hotelarsko-restauracyjną prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę Przejmującą (tj. bez wykorzystania najemcy).

Spółka w tym miejscu chciałaby także wskazać, że oprócz powyższej Umowy Najmu, w skład składników majątkowych, które będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę Przejmującą, wchodzą:

·prawo własności Nieruchomości wraz z dokumentacją związaną z Nieruchomością;

·środki trwałe i wyposażenie związane z funkcjonowaniem Części Hotelarskiej (funkcjonowaniem Nieruchomości), tj. m.in. grunt, budynki (budynek o przeznaczeniu gastronomiczno-usługowym i hotelowym oraz budynek obejmujący biuro, zaplecze, salę bankietową oraz hotel), urządzenia (np. urządzenia gastronomiczne, kosiarki, przyrządy do ćwiczeń, waga, urządzenia wentylacyjne czy klimatyzacja) oraz wyposażenie (np. meble w pokojach hotelowych i restauracji);

·wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów związanych z Częścią Hotelarską, w tym rozliczenia międzyokresowe i rezerwy – są to w szczególności: o należności wynikające z najmu Nieruchomości, o należności wynikające z najmu gruntów rolnych, o należności i zobowiązania wynikające z pożyczek;

·należności i zobowiązania publicznoprawne związane z Częścią Hotelarską (np. podatek od nieruchomości);

·właściwa dla Części Hotelarskiej infrastruktura IT niezbędna do funkcjonowania środowiska informatycznego;

·prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z pracownikami, które wykonują czynności związane z Częścią Hotelarską;

·przychody i koszty związane z działalnością Części Hotelarskiej;

·środki finansowe niezbędne do prowadzenia działalności Części Hotelarskiej, znajdujące się na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka Przejmująca będzie kontynuowała prowadzoną przez Spółkę dotychczasową działalność polegającą na wynajmie Nieruchomości wyłącznie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem wydzielenia do Spółki Przejmującej, tj. Części Hotelarskiej.

2.Spółka Przejmująca będzie posiadać faktyczną możliwość kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Wnioskodawcę, tj. wyłącznie na podstawie składników majątkowych wchodzących w skład przenoszonej do Spółki Przejmującej Części Hotelarskiej (składniki majątkowe składające się na Część Hotelarską zostały przedstawione wyżej).

Należy także wskazać, że Umowa Najmu została zawarta na czas oznaczony pięciu lat i w tym okresie Spółka Przejmująca zamierza wynajmować Nieruchomość Najemcy. Oznacza to, że Spółka Przejmująca będzie prowadzić działalność polegającą na wynajmie Nieruchomości na podstawie Umowy Najmu i uzyskiwaniu przychodów z tego tytułu.

Jednocześnie Spółka Przejmująca nie może wykluczyć możliwości rozwiązania lub nieprzedłużania Umowy Najmu z Najemcą w przyszłości, tj. już po otrzymaniu Części Hotelarskiej, z przyczyn, które nie są do przewidzenia na moment składania uzupełnienia wniosku. W takiej sytuacji, Spółka Przejmująca zastąpiłaby przychody generowane na podstawie Umowy Najmu, przychodami z bezpośredniej działalności hotelarsko- restauracyjnej (co zostało wskazane w treści wniosku) lub zawarła umowę najmu z innym najemcą.

W związku z powyższym, Spółka Przejmująca będzie posiadać bezpieczne źródło przychodów, niezależnie od tego, czy byłyby to przychody generowane z Umowy Najmu, czy przychody osiągane w związku z działalnością hotelarsko-restauracyjną prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę Przejmującą (tj. bez wykorzystania najemcy).

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca podkreślił, że na moment przeniesienia Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej w związku z podziałem Spółki przez wydzielenie, dojdzie do transferu m.in. ogółu praw i obowiązków wynikających z Umowy Najmu.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka Przejmująca będzie mieć faktyczną możliwość kontynuowania prowadzonej przez Spółkę dotychczasowej działalności polegającej na wynajmie Nieruchomości wyłącznie na podstawie składników majątkowych będących przedmiotem wydzielenia do Spółki Przejmującej, tj. Części Hotelarskiej.

3.Spółka Przejmująca nie będzie musiała podejmować lub wykonywać działań faktycznych lub prawnych w celu prowadzenia (kontynuowania) działalności gospodarczej polegającą na wynajmie Nieruchomości w oparciu o nabyte składniki majątkowe, tj. wchodzące w skład Części Hotelarskiej, poza czynnościami czysto technicznymi jak np. zmiana nazwy właściciela obiektu w dokumentach.

Jak bowiem zostało wskazane w treści wniosku, Część Hotelarska jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.), która spełnia przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego.

Należy także wskazać, że Spółka Przejmująca, została założona jedynie w celu przejęcia i prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej na podstawie majątku otrzymanego w ramach Części Hotelarskiej. Co więcej, Spółka Przejmująca przed przejęciem Części Hotelarskiej nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej i nie posiada aktywów. Oznacza to, że dla Spółki Przejmującej przeniesienie Części Hotelarskiej jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, do której została powołana. W innym bowiem przypadku, Spółka Przejmująca nie prowadziłaby jakiejkolwiek działalności gospodarczej i nie generowałaby przychodu. Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wskazuje, że Część Hotelarska jest odrębnym i generującym przychody biznesem, którego prowadzeniem, po dokonaniu przeniesienia Części Hotelarskiej, będzie zajmowała się Spółka Przejmująca. Innymi słowy, przeniesienie Części Hotelarskiej nie powoduje konieczności podejmowania jakichkolwiek dodatkowych czynności prawnych lub faktycznych przez Spółkę Przejmującą, bowiem Część Hotelarska jest wyodrębnioną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, w ramach której można prowadzić samodzielną działalność gospodarczą.

W związku z tym, przeniesienie Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej nie będzie skutkować koniecznością podejmowania działań, które byłyby niezbędne do prowadzenia (kontynuowania) działalności gospodarczej polegającej na wynajmie Nieruchomości w oparciu o nabyte składniki majątkowe wchodzące w skład Części Hotelarskiej.

4.Spółka Przejmująca będzie miała możliwość kontynuowania działalności gospodarczej polegającej na wynajmie Nieruchomości bez konieczności angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem przeniesienia Części Hotelarskiej lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki majątkowe.

Jednocześnie Spółka Przejmująca nie może wykluczyć możliwości rozwiązania lub nieprzedłużania Umowy Najmu z Najemcą w przyszłości, tj. już po otrzymaniu Części Hotelarskiej, z przyczyn, które nie są do przewidzenia na moment składania uzupełnienia do wniosku. W takiej sytuacji, Spółka Przejmująca zastąpiłaby przychody generowane na podstawie Umowy Najmu, przychodami z bezpośredniej działalności hotelarsko-restauracyjnej (co zostało wskazane w treści Wniosku) lub zawarła umowę najmu z innym najemcą.

W związku z powyższym, Spółka Przejmująca będzie posiadać bezpieczne źródło przychodów, niezależnie od tego, czy byłyby to przychody generowane z Umowy Najmu czy przychody osiągane w związku z działalnością hotelarsko-restauracyjną prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę Przejmującą (tj. bez wykorzystania najemcy).

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca chciałaby podkreślić, że na moment przeniesienia Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej w związku z podziałem Spółki przez wydzielenie, dojdzie do transferu m.in. ogółu praw i obowiązków wynikających z Umowy Najmu.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka Przejmująca będzie miała możliwość kontynuowania działalności gospodarczej polegającej na wynajmie Nieruchomości bez konieczności angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem przeniesienia Części Hotelarskiej lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki majątkowe.

5.Spółka Przejmująca ma zamiar kontynuowania, w oparciu o składniki majątkowe wchodzące w skład Części Hotelarskiej, działalności gospodarczej polegającej na wynajmie Nieruchomości w takim samym zakresie, w jakim jest ona prowadzona w Spółce. Jednocześnie Spółka Przejmująca nie może wykluczyć możliwości rozwiązania lub nieprzedłużania Umowy Najmu z Najemcą w przyszłości, tj. już po otrzymaniu Części Hotelarskiej, z przyczyn, które nie są do przewidzenia na moment składania uzupełnienia do wniosku. W takiej sytuacji, Spółka Przejmująca zastąpiłaby przychody generowane na podstawie Umowy Najmu, przychodami z bezpośredniej działalności hotelarsko- restauracyjnej (co zostało wskazane w treści Wniosku) lub zawarła umowę najmu z innym najemcą. W związku z powyższym, Spółka Przejmująca będzie posiadać bezpieczne źródło przychodów, niezależnie od tego czy byłyby to przychody generowane z Umowy Najmu czy przychody osiągane w związku z działalnością hotelarsko-restauracyjną prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę Przejmującą (tj. bez wykorzystania najemcy). Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca podkreślił, że na moment przeniesienia Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej w związku z podziałem Spółki przez wydzielenie, dojdzie do transferu m.in. ogółu praw i obowiązków wynikających z Umowy Najmu. Pozostałe składniki majątkowe przenoszone do Spółki Przejmującej, tj. wchodzące w skład Części Hotelarskiej.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca podkreślił, że na moment podziału i przeniesienia Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej, Spółka Przejmująca ma zamiar kontynuowania, w oparciu o nabyte składniki majątkowe, działalności gospodarczej polegającej na wynajmie Nieruchomości w takim samym zakresie, w jakim jest ona prowadzona w Spółce.

6.Na gruncie podziału Spółki przez wydzielenie Części Hotelarskiej, Spółka Przejmująca przejmie prawa i obowiązki wynikające z Umowy Najmu (tj. zawartej 26 września 2023 r.). Jednocześnie, Wnioskodawca chciałby wskazać, że od 31 lipca 2020 r. do 30 września 2023 r. Nieruchomość była wynajmowana osobie fizycznej (dalej: „Poprzedni Najemca”), który prowadził na niej działalność hotelarską, restauracyjną oraz konferencyjno-bankietową. W związku z brakiem zapłaty części czynszu za najem Nieruchomości przez Poprzedniego Najemcę, Spółka zdecydowała o zmianie najemcy. W związku z powyższym, Spółka w dniu 26 września 2023 r. zawarła Umowę Najmu (tj. ze wskazaną już we wcześniejszej części niniejszego pisma „Firmą (...)” s.c. (...)). Ponadto, należy wyjaśnić, że Umowa Najmu weszła w życie od dnia 1 października 2023 r. i została zawarta na czas oznaczony pięciu lat. Wnioskodawcy także wyjaśnili, że data wskazana we wniosku, o której mowa w wezwaniu (tj. 31 marca 2024 r.) wynikała z planowanego do tego dnia zwolnienia Najemcy z obowiązku zapłaty czynszu z tytułu Umowy Najmu. Niemniej, końcowe ustalenia (podpisana Umowa Najmu) nie zawiera tego typu rozwiązania, co oznacza, że Najemca jest obowiązany do płatności czynszu już za okres od momentu wejścia w życie Umowy Najmu, tj. od 1 października 2023 r.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka Przejmująca przejmie prawa i obowiązki wynikające z Umowy Najmu (tj. umowy zawartej 26 września 2023 r. z „Firmą (...)” s.c. (...)).

7.Zamiarem Spółki Przejmującej jest kontynuowanie działalności gospodarczej polegającej na wynajmie Nieruchomości w oparciu o nabyte składniki majątkowe, tj. wchodzące w skład Części Hotelarskiej. Należy bowiem podkreślić, że umowa Najmu została zawarta na czas oznaczony pięciu lat i w tym okresie Spółka Przejmująca zamierza wynajmować Nieruchomość Najemcy. Jednocześnie Spółka Przejmująca nie może wykluczyć możliwości rozwiązania lub nieprzedłużania Umowy Najmu z Najemcą w przyszłości, tj. już po otrzymaniu Części Hotelarskiej, z przyczyn, które nie są do przewidzenia na moment składania uzupełnienia do wniosku. W takiej sytuacji, Spółka Przejmująca zastąpiłaby przychody generowane na podstawie Umowy Najmu, przychodami z bezpośredniej działalności hotelarsko-restauracyjnej (co zostało wskazane w treści wniosku) lub zawarła umowę najmu z innym najemcą. W związku z powyższym, Spółka Przejmująca będzie posiadać bezpieczne źródło przychodów, niezależnie od tego, czy byłyby to przychody generowane z wynajmu Nieruchomości, czy przychody osiągane w związku z działalnością hotelarsko-restauracyjną prowadzoną bezpośrednio przez Spółkę Przejmującą (tj. bez wykorzystania najemcy). Wnioskodawcy także wyjaśnili, że data wskazana we wniosku, o której mowa w wezwaniu (tj. 31 marca 2024 r.) wynikała z planowanego do tego dnia zwolnienia Najemcy z obowiązku zapłaty czynszu z tytułu Umowy Najmu. Niemniej, końcowe ustalenia (podpisana Umowa Najmu) nie zawiera tego typu rozwiązania, co oznacza, że Najemca jest obowiązany do płatności czynszu już za okres od momentu wejścia w życie Umowy Najmu, tj. od 1 października 2023 r. W związku z powyższym, zamiarem Spółki Przejmującej jest kontynuowanie działalności gospodarczej polegającej na wynajmie Nieruchomości w oparciu o nabyte składniki majątkowe, tj. wchodzące w skład Części Hotelarskiej.

8.Na Spółkę Przejmującą przejdą zobowiązania wynikające z umów związanych z Częścią Hotelarską, tj. zobowiązania z tytułu umów pożyczek. Spółka wyjaśnia, że są to wszystkie zobowiązania związane z Częścią Hotelarską, tj. zaciągnięte w związku z działalnością polegającą na wynajmie Nieruchomości. Biorąc pod uwagę powyższe, na Spółkę Przejmującą przejdą wszystkie zobowiązania związane z prowadzoną Częścią Hotelarską polegającą na wynajmie Nieruchomości.

9.W dniu 1 października 2023 r., Spółka Przejmująca została zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), co potwierdza zrzut z wykazu podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT prowadzonego przez Ministra Finansów, który stanowi Załącznik nr 1 do niniejszego pisma.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka Przejmująca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

10.W wyniku przeniesienia Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej dojdzie do przejęcia części zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465; dalej: „Kodeks pracy”). Oznacza to, że przejęcie części zakładu pracy nastąpi z mocy prawa i dotyczy czterech pracowników, którzy są niezbędni dla właściwego funkcjonowania działalności związanej z Częścią Hotelarską. Wnioskodawca chciałby także wskazać, że z umów o pracę zawartych z ww. pracownikami wynika, że są oni zatrudnieni na następujących stanowiskach:

·specjalista ds. BHP, który jest odpowiedzialny za zagwarantowanie przestrzegania przepisów o zdrowiu, bezpieczeństwie i higienie pracy,

·kierownik utrzymania ruchu, który jest odpowiedzialny za nadzorowanie przeglądów technicznych Nieruchomości, a także naprawy i remonty,

·asystentka zarządu, która pełni rolę pracownika administracyjnego zajmującego się bieżącą obsługą spraw związanych z Częścią Hotelarską,

·księgowa, która jest odpowiedzialna za prowadzenie rozliczeń księgowych działalności związanej z Częścią Hotelarską.

Biorąc pod uwagę powyższe, w wyniku przejęcia Części Hotelarskiej Spółka Przejmująca przejmie zakład pracy lub jego część w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy.

Niezależnie od powyższego, bieżącym zarządzaniem Częścią Hotelarską (zwłaszcza w zakresie stosunków z najemcą) będzie zajmował się zarząd Spółki Przejmującej.

Pytania

1.Czy wyodrębniona przez Wnioskodawcę Część Hotelarska, która w ramach podziału zostanie wydzielona do Spółki Przejmującej, będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?

2.Jeśli stanowisko Zainteresowanych do pytania nr 1 jest prawidłowe, a więc jeżeli Część Hotelarska stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, to czy jej przeniesienie nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a jednocześnie czy w stosunku do x znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 9 ustawy o VAT?

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wyjaśnił, że w pytaniu Spółki numer 2 zadanym we wniosku przez „x” należy rozumieć Spółkę Przejmującą, tj. (...) sp. z o.o.

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie:

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zainteresowani stoją na stanowisku, że wyodrębniona Część Hotelarska, która w ramach podziału zostanie wydzielona do Spółki Przejmującej, będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

Mając na uwadze, że w ocenie Zainteresowanych, wyodrębniona przez Wnioskodawcę Część Hotelarska będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, to jego przeniesienie do Spółki Przejmującej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a jednocześnie w stosunku do Spółki Przejmującej znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1

ZCP została zdefiniowana przez ustawodawcę w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Zgodnie z tą definicją poprzez ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

O ZCP można mówić w sytuacji, w której zespół składników majątkowych i niemajątkowych spełnia łącznie następujące przesłanki:

·stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych pozostających w funkcjonalnym związku i przeznaczonych do wykonywania określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne);

·posiada określone, wydzielone miejsce w strukturze organizacyjnej istniejącego przedsiębiorstwa (wyodrębnienie organizacyjne);

·jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe);

·zespół tychże składników materialnych i niematerialnych może stanowić odrębne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. W doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy składa się z dwóch niezależnych od siebie działów biznesowych, tj. Części Produkcyjnej oraz Części Hotelarskiej. Każda z Części posiada odrębny zespół składników materialnych i niematerialnych, niezbędnych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Wśród składników przypisanych do Części Hotelarskiej znajdują się:

·środki trwałe i wyposażenie związane z funkcjonowaniem Części Hotelarskiej (funkcjonowaniem Nieruchomości zlokalizowanej (...)), tj. m.in. grunt, budynki (budynek o przeznaczeniu gastronomiczno-usługowym i hotelowym oraz budynek obejmujący biuro, zaplecze, salę bankietową oraz hotel), urządzenia (np. urządzenia gastronomiczne, kosiarki, przyrządy do ćwiczeń, waga, urządzenia wentylacyjne czy klimatyzacja) oraz wyposażenie (np. meble w pokojach hotelowych i restauracji);

·wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów związanych z Częścią Hotelarską, w tym rozliczenia międzyokresowe i rezerwy – są to w szczególności:

-należności wynikające z najmu Nieruchomości,

-należności wynikające z najmu gruntów rolnych,

-należności i zobowiązania wynikające z pożyczek,

·należności i zobowiązania publicznoprawne związane z Częścią Hotelarską (np. podatek od nieruchomości);

·właściwa dla Części Hotelarskiej infrastruktura IT niezbędna do funkcjonowania środowiska informatycznego;

·prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z pracownikami, którzy wykonują czynności związane z Częścią Hotelarską;

·przychody i koszty związane z działalnością Części Hotelarskiej,

·środki finansowe niezbędne do prowadzenia działalności Części Hotelarskiej, znajdujące się na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Należy podkreślić, że w skład Części Hotelarskiej wchodzi w szczególności prawo własności Nieruchomości wraz z dokumentacją związaną z Nieruchomością oraz ogół praw i obowiązków związanych z umową najmu Nieruchomości.

Dodatkowo, Część Hotelarska ponosi wszystkie pozostałe koszty związane z jej działalnością np. koszty przeglądów nieruchomości, czy prac przeciwpożarowych.

Faktyczne wyodrębnienie Części Hotelarskiej jest odzwierciedlone także w obowiązującym schemacie organizacyjnym Spółki. Ponadto, Spółka podjęła formalną decyzję o wyodrębnieniu ZCP w Uchwale, gdzie wyodrębniono w ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy aktywa, należności, zobowiązania, a także źródła przychodów i źródła kosztów składające się na Część Hotelarską. Tym samym, przed Dniem Wydzielenia, jak i na Dzień Wydzielania Część Hotelarska będzie stanowić osobną jednostkę organizacyjną.

Warto w tym miejscu wskazać, że w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z 27 września 2011 r., sygn. I FSK 1383/10, Sąd zwrócił uwagę, iż: „(...) dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) konieczny jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, co oznacza, że zespół ten nie musi obejmować działów obsługujących przedsiębiorstwo pod względem niematerialnym, w zakresie obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej, które nie są niezbędne do realizacji, przez zespół tak wyodrębnionych składników majątkowych, jego określonych zadań gospodarczych”.

Z kolei, w stanowisku wyrażonym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) w interpretacji indywidualnej z 28 kwietnia 2020 r., o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.41.2020.2.DK wskazano, że: „organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące <<część przedsiębiorstwa>> powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w <<istniejącym przedsiębiorstwie>>, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa”.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawcy, warunki wyodrębnienia organizacyjnego określone w powyższym wyroku NSA oraz interpretacji indywidualnej będą spełnione, tj. majątek związany z Częścią Hotelarską będzie spełniać wymogi do uznania go za zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) wyodrębniony organizacyjnie i przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Ponadto, struktura zarządzania, podległość służbowa i funkcjonalna pracowników może przemawiać za wyodrębnieniem organizacyjnym (por. interpretacja DKIS z dnia 4 stycznia 2018 r., o sygn. 0114-KDIP1-1.4012.580.(...).2.KBR). Biorąc pod uwagę stanowisko DKIS, w ocenie Wnioskodawcy, powyższe przesłanki, które przemawiają za wyodrębnieniem organizacyjnym powinny mieć także zastosowanie w stosunku do Części Hotelarskiej, bowiem należy wskazać, że do Części Hotelarskiej są przypisani następujący pracownicy zatrudnieni na części etatu:

·pracownik odpowiedzialny za nadzorowanie przeglądów technicznych Nieruchomości oraz organizujący naprawy i remonty;

·HSEE Specialist;

·pracownik zajmujący się rozliczeniem księgowym działalności w zakresie najmu;

·pracownik administracyjny.

Nadzór i kontrolę nad Częścią Hotelarską (w tym pracownikami) wykonuje Prezes Zarządu Wnioskodawcy. Należy podkreślić, że Prezes Zarządu zajmuje się na bieżąco prowadzeniem spraw związanych z wynajmowaniem Nieruchomości. Dlatego posiada odpowiednią wiedzę i doświadczenie w zakresie prowadzenia działalności, która jest związana z Częścią Hotelarską.

W konsekwencji, pracownicy przypisani do Części Hotelarskiej wykonują zadania oraz pełnią obowiązki związane z Częścią Hotelarską. Jednocześnie, w skład kierownictwa Części Hotelarskiej wchodzi osoba odpowiedzialna za realizację zadań dotyczących Części Hotelarskiej.

Tym samym, pracownicy oraz osoba zarządzająca wchodzące w skład Części Hotelarskiej będą realizować te same obowiązki zarówno przed, jak i po Dniu Wydzielenia, co potwierdza istnienie wyodrębnienia organizacyjnego. W orzeczeniu NSA z 22 marca 2018 r., o sygn. II FSK 808/16, Sąd stwierdził, że należy: „uwzględnić przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie stosunki prawne wynikające z krajowych regulacji z zakresu prawa pracy. Skoro pracownicy realizowali te same obowiązki zarówno przed zawarciem umowy dzierżawy, jak i w momencie dokonywania aportu, świadczy to o tym, że jest to zorganizowana część przedsiębiorstwa umożliwiająca prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej”.

Należy także dodać, że Część Produkcyjna jest prowadzona przez Spółkę na terenie biura i zakładu zlokalizowanego przy ulicy (...). Natomiast Część Hotelarska jest prowadzona na terenie Nieruchomości, która znajduje się (...). Tym samym, obie Części prowadzą swoją działalność operacyjną w odrębnych lokalizacjach.

Powyższy wyrok (tj. o sygn. II FSK 808/16) oraz interpretacja indywidualna (tj. o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.41.2020.2.DK) zostały wydane na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), jednakże z uwagi na tożsamość definicji ZCP zawartych w ustawie o CIT i w ustawie o VAT, w opinii Wnioskodawcy, powyższy wyrok oraz interpretacja indywidualna w pełni znajdą zastosowanie do oceny kwalifikacji danego zespołu składników majątkowych jako ZCP w oparciu o art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Konkludując, w ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższą argumentację oraz opis zdarzenia przyszłego, kryterium wyodrębnienia organizacyjnego niezbędne dla istnienia ZCP będzie spełnione w opisywanej sytuacji.

Wyodrębnienie finansowe

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, a w szczególności nie wiąże się z koniecznością prowadzenia odrębnej księgowości dla ZCP. Przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP.

DKIS w interpretacji indywidualnej z 14 marca (...) r., o sygn. 1462- IPPB5.4510.1109.2016.1.PW, zwrócił uwagę, iż: „w doktrynie prawniczej stawia się tezę, że minimalny poziom wydzielenia finansowego powinien polegać na wydzieleniu ewidencyjnym aktywów, pasywów oraz przychodów i kosztów związanych z ZCP. W tym kontekście istotne jest zastrzeżenie, że wyodrębnienie finansowe jednostki nie musi jednak oznaczać jej samodzielności finansowej. Przyjmuje się bowiem, że wyodrębnienie finansowe nie wiąże się z koniecznością prowadzenia odrębnej księgowości i sporządzania bilansu”. Analogiczne stanowisko zaprezentował także DKIS w interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2021 r., o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.439.2020.2.DP, stwierdzając, że: „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Powyższe interpretacje zostały co prawda wydane na gruncie ustawy o CIT, jednakże z uwagi na tożsamość definicji ZCP zawartych w ustawie o CIT i w ustawie o VAT, w opinii Spółki, znajdzie zastosowanie do oceny kwalifikacji danego zespołu składników majątkowych jako ZCP w oparciu o art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wskazał, iż na Dzień Wydzielenia prowadzona przez Spółkę ewidencja księgowa umożliwi przypisanie przychodów, kosztów, aktywów i zobowiązań do danej Części (tj. zostanie ona wyodrębniona w księgach rachunkowych). Dokonanie takiego wyodrębnienia będzie możliwe na skutek możliwości bezpośredniego przypisania przychodów, kosztów, aktywów, zobowiązań i wierzytelności do Części Hotelarskiej.

Wyodrębnienie finansowe potwierdza również fakt, że Część Hotelarska posiada niezależne od Części Produkcyjnej źródła przychodów. Przychody generowane przez Część Hotelarską są bowiem związane z wynajmowaniem Nieruchomości.

Z kolei, główne kategorie kosztów Części Hotelarskiej to przede wszystkim koszty przeglądów nieruchomości, koszty wynagrodzeń, koszty związane z tzw. mediami, koszty podatku od nieruchomości, czy koszty amortyzacji związane z użytkowanymi środkami trwałymi.

Ponadto, Wnioskodawca nie generuje przychodów wspólnych, które nie byłyby przypisane do Części Produkcyjnej lub Części Hotelarskiej, tj. wszystkie przychody są jednoznacznie przypisane i alokowane do jednej z Części. Alokowanie do danej Części kosztów innych niż możliwych do przypisania bezpośrednio, tj. kosztów wynagrodzeń pracowników, jest możliwe na podstawie informacji o przypisanej części etatu odpowiednio do Części Produkcyjnej oraz Części Hotelarskiej.

Należy również podkreślić, że możliwe jest dokonanie szczegółowego wyodrębnienia aktywów i pasywów i ich przypisanie do poszczególnych Części, co potwierdza bezpośrednio opis wyodrębnienia organizacyjnego przedstawiony we wcześniejszej części wniosku.

Za wyodrębnieniem finansowym przemawiać będzie również to, iż środki finansowe niezbędne do prowadzenia Części Hotelarskiej będą zgromadzone na odrębnych rachunkach bankowych, tj. prowadzone będą wyodrębnione rachunki bankowe służące obsłudze przepływów finansowych dla Części Hotelarskiej.

Konkludując, w ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższą argumentację oraz opis zdarzenia przyszłego, kryterium wyodrębnienia finansowego niezbędne dla istnienia ZCP będzie spełnione w opisywanej sytuacji.

Wyodrębnienie funkcjonalne oraz zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć z kolei jako zdolność zespołu składników materialnych i niematerialnych do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Podkreśla się, iż zespół tychże składników powinien być na tyle wyodrębniony, aby mógł on stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze. ZCP musi zatem stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Zdolność ta oznacza możliwość samodzielnego działania na rynku, w oparciu o wyodrębnione składniki jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w ramach dotychczasowego przedsiębiorstwa. Jak wskazuje się w interpretacjach indywidualnych tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność ZCP do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa.

Co więcej, składniki majątkowe tworzące ZCP powinny pozostawać we wzajemnych relacjach, pozwalając na stwierdzenie, iż jest to coś więcej niż tylko przypadkowy zbiór elementów. Składniki te powinny zatem tworzyć pewną całość, których punktem odniesienia jest rola, jaką odgrywają one w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.

Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne organów podatkowych wydawane w indywidualnych sprawach podatników. Przykładowo, DKIS w interpretacji indywidualnej z 17 listopada 2020 r., o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.412.2020.1.BD wskazał, że: „wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa”. Powyższa interpretacja została co prawda wydane na gruncie ustawy o CIT, jednakże z uwagi na tożsamość definicji ZCP zawartych w ustawie o CIT i w ustawie o VAT, w opinii Spółki, znajdzie zastosowanie do oceny kwalifikacji danego zespołu składników majątkowych jako ZCP w oparciu o art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, Część Produkcyjna oraz Część Hotelarska zajmują się innym rodzajem działalności gospodarczej. Oznacza to, że każda z Części stanowi odrębną całość i może funkcjonować samodzielnie, co potwierdza m.in. praktyka rynku oraz odrębność wykorzystanych środków trwałych, dostawców i klientów.

Za wyodrębnieniem funkcjonalnym powinno przemawiać również to, iż Część Hotelarska będzie zdolna do samodzielnego generowania przychodów. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność operacyjna związana z Częścią Hotelarską już teraz jest źródłem przychodów, w związku z czym jej wydzielenie do Spółki Przejmującej nie powinno wpłynąć na powyższą okoliczność (tj. zdolność do samodzielnego generowania przychodów) z uwagi na różne rodzaje działalności każdej z Części. Jak zostało bowiem wspomniane we wcześniejszej części wniosku, działalność wykonywana w ramach Części Hotelarskiej polega na wynajmowaniu Nieruchomości, na której najemca świadczy usługi hotelarskie, restauracyjne oraz konferencyjno-bankietowe.

W ocenie Wnioskodawcy, Część Hotelarska będzie stanowić wyodrębnioną funkcjonalnie całość, zdolną do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność Części Hotelarskiej już teraz wiąże się z realizacją odrębnych zadań gospodarczych, których celem jest wynajmowanie Nieruchomości najemcy świadczącemu usługi hotelarskie, restauracyjne oraz konferencyjno-bankietowe. Po dokonaniu podziału, Część Hotelarska będzie kontynuowała działalność w zakresie prowadzonej dotychczas działalności operacyjnej. Zadania te będą realizowane przy użyciu przypisanych na podstawie planu podziału składników materialnych i niematerialnych. Składniki te nie będą w żadnym razie przypadkowym zbiorem elementów, gdyż będą wykorzystywane w prowadzonej przez Część Hotelarską działalności. Jednocześnie zespół składników majątkowych przypisanych do Części Hotelarskiej będzie wystarczający do realizacji funkcji gospodarczych (został on przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego).

Biorąc pod uwagę powyższe, zespół składników majątkowych tworzący Część Hotelarską będzie miał możliwość funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Jako kryterium potwierdzające zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, w praktyce, wskazuje się na możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot, prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie. Argumentację tego typu można znaleźć w licznych interpretacjach prawa podatkowego oraz w wyrokach sądów administracyjnych. Przykładowo, DKIS w interpretacji indywidualnej z 17 sierpnia 2018 r., o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.481.2018.1.JP wskazał, że: „zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy)”.

Dodatkowo, NSA w wyroku z 23 marca 2012 r. (sygn. akt II FSK 1643/10) orzekł, że „zawarta w art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. definicja nie wymaga, aby zespół składników, o którym w niej mowa, obejmował wszelkie elementy obsługi funkcjonowania przedsiębiorstwa, gdyż zawęża ona pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do składników materialnych i niematerialnych pozwalających na realizację określonych zadań gospodarczych, jako niezależne przedsiębiorstwo”. Powyższy wyrok został co prawda wydany na gruncie ustawy o CIT, jednakże z uwagi na tożsamość definicji ZCP zawartych w ustawie o CIT i w ustawie o VAT, w opinii Spółki, znajdzie zastosowanie do oceny kwalifikacji danego zespołu składników majątkowych jako ZCP w oparciu o art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, na Dzień Wydzielenia i po planowanym podziale, Część Hotelarska będzie w stanie odrębnie planować, inicjować, kontrolować i realizować swoje działania gospodarcze, w tym, w szczególności, realizować umowy zawarte z kontrahentami, jak również osiągać przychody przy wykorzystaniu alokowanych składników majątkowych oraz przy zaangażowaniu przypisanych pracowników i kierownictwa. Należy także podkreślić, że po podziale działalność związana z Częścią Hotelarską będzie kontynuowana przez Spółkę Przejmującą. W związku z powyższym, na moment podziału zespół składników majątkowych alokowany do Części Hotelarskiej będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane mu zadania gospodarcze.

Należy także podkreślić, że Część Hotelarska została wyodrębniona i będzie przeniesiona do Spółki Przejmującej, która jest spółką założoną jedynie w celu przejęcia i prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej na podstawie majątku otrzymanego w ramach Części Hotelarskiej. Co więcej, Spółka Przejmująca przed przejęciem Części Hotelarskiej nie będzie prowadziła żadnej innej działalności gospodarczej i nie będzie posiadała aktywów. Zatem logiczny jest wniosek, że Część Hotelarska stanowi ZCP, skoro jej przejęcie umożliwi Spółce Przejmującej prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższą argumentację oraz opis zdarzenia przyszłego, kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego oraz zdolność do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, które są niezbędne dla istnienia ZCP będą spełnione w opisywanej sytuacji.

W świetle powyższej argumentacji, zdaniem Zainteresowanych, wyodrębniony przez Wnioskodawcę majątek (składający się na Część Hotelarską) przenoszony w ramach podziału przez wydzielenie do Spółki Przejmującej będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jednocześnie, art. 6 ustawy o VAT zawiera katalog czynności, do których przepisów tejże ustawy się nie stosuje. Stosownie do punktu 1 wspomnianego artykułu, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP.

W ocenie Wnioskodawcy, pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę czy też przeniesienie własności w innej formie, np. tytułem podziału przez wydzielenie.

Pogląd ten został zaaprobowany przez orzecznictwo sądów administracyjnych – przykładowo w wyroku WSA w Warszawie z 6 października 2009 r., sygn. III SA/Wa 368/09, Sąd zwrócił uwagę, iż: „(...) przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. podział dokonywany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest ich końcowy efekt - przeniesienie własności (...) podział spółki przez wydzielenie jest transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 ust. 1 u.p.t.u." (por. wyrok NSA z dnia 10 marca 2011 r., sygn. akt I FSK 2101/09 czy też wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. III SA/Wa 869/15).

Stosownie do przytoczonych wcześniej przepisów należy zauważyć, iż aby transakcja zbycia nie podlegała opodatkowaniu VAT, jej przedmiotem musi być przedsiębiorstwo lub ZCP.

W świetle powyższego Wnioskodawca zauważył, iż Część Hotelarska, będąca przedmiotem transakcji zbycia, spełniać będzie wszystkie przesłanki niezbędne do uznania jej za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt. 27e ustawy o VAT (stosownie do argumentacji przedstawionej przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu stanowiska do pytania nr 1 złożonego wniosku), w związku z czym przeniesienie Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę ZCP. Wskazany artykuł reguluje kwestię tzw. korekt wieloletnich oraz współczynnika i podobnie jak art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi implementację przepisów art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. (dalej: „Dyrektywa VAT”), w świetle której państwa członkowskie mogą uznać, że w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie, lub jako wkładu do spółki całości lub części aktywów, dostawa towarów nie miała miejsca i w takim przypadku odbiorca będzie traktowany jako prawny następca przekazującego.

Biorąc pod uwagę brzmienie art. 6 pkt 1 oraz art. 91 ust. 9, należy stwierdzić, że ustawa o VAT zawiera szczególne rozwiązanie, niezależne od unormowań zawartych w Ordynacji podatkowej, regulujące prawa i obowiązki następców prawnych w sytuacji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W świetle powyższych regulacji, w przypadku zbycia ZCP, nabywca powinien być uznany za następcę prawnego podatnika dokonującego zbycia. W konsekwencji, w takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej w zakresie podatku od towarów i usług, tj. następuje przeniesienie na nabywcę zasad dotyczących opodatkowania tym podatkiem w odniesieniu do czynności związanych z nabytym mieniem na warunkach identycznych, jakie obowiązywały zbywcę, gdyby do przeniesienia nie doszło. Powyższe zostało potwierdzone m.in. w wyroku NSA z 29 maja 2014 r., sygn. I FSK 1027/13, w wyroku WSA w Rzeszowie z 16 października 2014 r., sygn. I SA/Rz 670/14, w wyroku WSA w Bydgoszczy z 13 października 2015 r., sygn. I SA/Bd 662/15, oraz w wyroku WSA w Szczecinie z 12 czerwca 2019 r., sygn. I SA/Sz 198/19.

Podsumowując powyższe rozważania, zdaniem Zainteresowanych, przeniesienie ZCP spełniającego wymogi art. 2 pkt 27e ustawy VAT, spowoduje (zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT) przejście obowiązku ewentualnej korekty podatku naliczonego na Spółkę Przejmującą będącą następcą prawnym prowadzonej w ramach ZCP działalności. Innymi słowy, w zakresie działań podejmowanych w ramach ZCP, Spółka Przejmująca jest następcą prawnym Spółki, który „wchodzi” we wszelkie prawa i obowiązki Spółki związane z rozliczaniem podatku VAT (sukcesja podatkowa na gruncie podatku VAT).

Mając na uwadze, że w ocenie Zainteresowanych, wyodrębniona przez niego Część Hotelarska będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, to jej przeniesienie do Spółki Przejmującej nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, a jednocześnie w stosunku do Spółki Przejmującej znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Według art. 6 pkt 1 ustawy:

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług, pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego:

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Przepisy regulujące prawną instytucję podziału spółek stanowią treść działu II ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.), zwanej dalej Ksh.

Stosownie do postanowień art. 528 § 1 Ksh:

Natomiast zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 Ksh:

Stosownie do art. 531 § 1 Ksh:

Zgodnie z art. 531 § 2 Ksh:

Przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych podział dokonany przez wydzielenie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółki nowo zawiązane powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonych części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest efekt końcowy - przeniesienie własności.

W świetle powyższych regulacji dokonany, na podstawie Ksh, podział przez wydzielenie poszczególnych części majątku spółki dzielonej jest, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, operacją obejmującą zdarzenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić jednak należy, że w sytuacji, gdy w wyniku podziału spółki przez wydzielenie przedmiotem przeniesienia własności jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa to mamy do czynienia z transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, który to przepis wyłącza taką czynność z zakresu regulacji ustawy.

Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. Zatem samo nazwanie jednostki wewnętrznej określonym mianem nie zapewnia wyodrębnienia organizacyjnego, jeżeli nie podąża za tym autonomia decyzyjna, wyposażenie majątkowe i zarządzanie zespołem pracowniczym. Ważne jest przypisanie jednostce uprawnień skutkujących samodzielnym prowadzeniem działalności „widocznym z zewnątrz”. Oznacza to, że wyodrębnienie musi wynikać z określonych decyzji statutowych (zarządczych itp.), które formalnie nadają jednostce wewnętrznej uprawnienia uzasadniające jej wydzielenie organizacyjne.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

-zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

-faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że: „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

W wyroku NSA z 28 sierpnia 2013 r., sygn. akt II FSK 2529/11 stwierdzono: „Żaden z przepisów prawa powoływanych przez Sąd pierwszej instancji oraz wnoszącego skargę kasacyjną nie zawiera wprost, dosłownie i jednoznacznie wymogu, zgodnie z którym dla bytu prawnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części niezbędne jest prawo własności nieruchomości. Organy podatkowe nie ustaliły też w sprawie, że składniki wnoszonego aportem przedsiębiorstwa (...) nie mogły funkcjonować jako zorganizowana część przedsiębiorstwa bez prawa własności nieruchomości albo też z wykorzystaniem innych nieruchomości niż te, których podatnik nie wniósł do spółki. Istotne znaczenie ma również podnoszona przez Sąd pierwszej instancji okoliczność, że w dniu wniesienia – otrzymania aportu spółka kapitałowa otrzymała także, tytułem dzierżawy, prawo do przywoływanych powyżej nieruchomości”.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy wyodrębniona przez Wnioskodawcę Część Hotelarska, która w ramach podziału zostanie wydzielona do Spółki Przejmującej, będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy oraz czy jej przeniesienie będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak już wskazano, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi występować w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy – muszą one stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności zbycia określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W rozpatrywanej sprawie, jak wynika z opisu sprawy, Spółka Przejmująca po otrzymaniu Części Hotelarskiej w związku z podziałem Spółki przez wydzielenie będzie kontynuowała działalność Wnioskodawcy w zakresie prowadzonej przez niego działalności należącej do Części Hotelarskiej, a więc wyłącznie z wykorzystaniem składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem przeniesienia, tj. wchodzących w skład Części Hotelarskiej. Wnioskodawca podkreślił, że na moment przeniesienia Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej w związku z podziałem Spółki przez wydzielenie, dojdzie do transferu m.in. ogółu praw i obowiązków wynikających z umowy najmu nieruchomości zawartej w dniu 26 września 2023 r. z najemcą. Ponadto Umowa Najmu została zawarta na czas oznaczony pięciu lat i w tym okresie Spółka Przejmująca zamierza wynajmować Nieruchomość Najemcy. W skład składników majątkowych, które będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę Przejmującą, wchodzą:

·prawo własności Nieruchomości wraz z dokumentacją związaną z Nieruchomością;

·środki trwałe i wyposażenie związane z funkcjonowaniem Części Hotelarskiej (funkcjonowaniem Nieruchomości), tj. m.in. grunt, budynki (budynek o przeznaczeniu gastronomiczno-usługowym i hotelowym oraz budynek obejmujący biuro, zaplecze, salę bankietową oraz hotel), urządzenia (np. urządzenia gastronomiczne, kosiarki, przyrządy do ćwiczeń, waga, urządzenia wentylacyjne czy klimatyzacja) oraz wyposażenie (np. meble w pokojach hotelowych i restauracji);

·wierzytelności i zobowiązania wynikające z umów związanych z Częścią Hotelarską, w tym rozliczenia międzyokresowe i rezerwy – są to w szczególności: o należności wynikające z najmu Nieruchomości, o należności wynikające z najmu gruntów rolnych, o należności i zobowiązania wynikające z pożyczek,

·należności i zobowiązania publicznoprawne związane z Częścią Hotelarską (np. podatek od nieruchomości);

·właściwa dla Części Hotelarskiej infrastruktura IT niezbędna do funkcjonowania środowiska informatycznego;

·prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z pracownikami, które wykonują czynności związane z Częścią Hotelarską;

·przychody i koszty związane z działalnością Części Hotelarskiej;

·środki finansowe niezbędne do prowadzenia działalności Części Hotelarskiej, znajdujące się na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Spółka Przejmująca będzie mieć faktyczną możliwość kontynuowania prowadzonej przez Spółkę dotychczasowej działalności polegającej na wynajmie Nieruchomości wyłącznie na podstawie składników majątkowych będących przedmiotem wydzielenia do Spółki Przejmującej, tj. Części Hotelarskiej. Przeniesienie Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej nie będzie skutkować koniecznością podejmowania działań, które byłyby niezbędne do prowadzenia (kontynuowania) działalności gospodarczej polegającej na wynajmie Nieruchomości w oparciu o nabyte składniki majątkowe wchodzące w skład Części Hotelarskiej. Spółka Przejmująca będzie miała możliwość kontynuowania działalności gospodarczej polegającej na wynajmie Nieruchomości bez konieczności angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem przeniesienia Części Hotelarskiej lub podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki majątkowe. Na moment podziału i przeniesienia Części Hotelarskiej do Spółki Przejmującej, Spółka Przejmująca ma zamiar kontynuowania, w oparciu o nabyte składniki majątkowe, działalności gospodarczej polegającej na wynajmie Nieruchomości w takim samym zakresie, w jakim jest ona prowadzona w Spółce. Spółka Przejmująca przejmie prawa i obowiązki wynikające z Umowy Najmu. Na Spółkę Przejmującą przejdą zobowiązania wynikające z umów związanych z Częścią Hotelarską, tj. zobowiązania z tytułu umów pożyczek. Spółka wyjaśnia, że są to wszystkie zobowiązania związane z Częścią Hotelarską, tj. zaciągnięte w związku z działalnością polegającą na wynajmie Nieruchomości. W wyniku przejęcia Części Hotelarskiej Spółka Przejmująca przejmie zakład pracy lub jego część w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić zatem należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z Działalnością Hotelarską, będzie spełniać przesłanki do uznania Go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż można w tym przypadku uznać, że jest wyodrębniony zarówno organizacyjnie, finansowo, jak i funkcjonalnie. Ponadto zespół ten będzie posiadał potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a składniki majątkowe, które zostaną przeniesione w ramach opisanej transakcji, stanowić będą niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone cele gospodarcze.

Wobec powyższego, skoro w niniejszej sprawie zespół składników materialnych i niematerialnych, który zostanie wniesiony do Spółki, będzie charakteryzować się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym oraz Nabywca będzie kontynuował prowadzoną dotychczas przez Spółkę działalność gospodarczą, to przedmiotowa transakcja będzie stanowić zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji przedmiotowa czynność będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, wyodrębniona przez Wnioskodawcę Część Hotelarska, która w ramach podziału zostanie wydzielona do Spółki Przejmującej, będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a w konsekwencji jej przekazanie będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Kolejna Państwa wątpliwość dotyczy ustalenia – w przypadku uznania przedmiotu wydzielenia za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy – czy w stosunku do Spółki Przejmującej znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 9 ustawy.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do jej dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy:

Szczegółowy sposób dokonywania korekty określa art. 91 ust. 3-9 ustawy.

Stosownie do art. 91 ust. 9 ustawy:

Oznacza to, że zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, pozostaje bez wpływu na wcześniejsze odliczenia podatku naliczonego dokonane przez zbywcę na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z zakupami, które służyły jemu do wykonania czynności opodatkowanych w zbywanym przedsiębiorstwie.

Analiza przedstawionego zdarzenia oraz treści powołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że skoro – jak rozstrzygnięto w niniejszej interpretacji – wyodrębniona przez Wnioskodawcę Część Hotelarska, która w ramach podziału zostanie wydzielona do Spółki Przejmującej, będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy, tj. będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, skoro przedmiotem dostawy będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, to w związku z tą czynnością Zbywca nie jest zobowiązany do dokonania korekty wcześniej odliczonego podatku, ponieważ zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy obowiązek ewentualnego dokonania korekty ciąży na Nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podsumowując, w stosunku do Spółki Przejmującej znajdzie zastosowanie art. 91 ust. 9 ustawy.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Zauważyć należy, że zbadanie przesłanek i celów dokonywanego podziału spółki przez wydzielenie jest w pełni możliwe dopiero w ramach ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego. Tym samym stwierdzenie, że przedstawiony przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego podział, zostanie przeprowadzony z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a jego głównym bądź jednym z głównych celów nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania, nie może podlegać ocenie organu, w trybie i na zasadach przewidzianych dla instytucji interpretacji indywidualnej. Z tego też względu powyższą informację przyjęto jako niepodlegający weryfikacji przez organ interpretacyjny element opisu zdarzenia przyszłego.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W szczególności oparto się na informacjach, że „(…) Spółka Przejmująca będzie kontynuowała prowadzoną przez Spółkę dotychczasową działalność polegającą na wynajmie Nieruchomości wyłącznie przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem wydzielenia do Spółki Przejmującej, tj. Części Hotelarskiej”, „(…) na Spółkę Przejmującą przejdą wszystkie zobowiązania związane z prowadzoną Częścią Hotelarską polegająca na wynajmie Nieruchomości”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Spółka z o. o. (…) (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).