Opodatkowanie podatkiem VAT licytacji komorniczej nieruchomości należących do Dłużniczki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 października 2023 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Pana wniosek z 27 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT licytacji komorniczej nieruchomości należących do Dłużniczki (…). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 grudnia 2023 r. (wpływ 12 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego:

W związku z prowadzoną sprawą egzekucyjną (…) wierzyciela A. S. przeciwko D. F. Komornik Sądowy (…) zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości położonej: (…), nr działki 1 (nr księgi wieczystej nr (…)), której właścicielem jest D. F.. W związku z powyższym, w celu ustalenia ewentualnego opodatkowania podatkiem VAT planowanej transakcji Komornik zwrócił się do Dłużniczki pismem z dnia 17 kwietnia 2023 r. o udzielnie następujących informacji:

1.„Czy dłużnik nabył ww. nieruchomość jako osoba fizyczna, czy w ramach działalności gospodarczej?

2.Czy dłużnik jest/był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym?

3.Czy przy nabyciu nieruchomości dłużnik odliczał VAT, jeśli tak, to ile i od jakiej ceny zakupu? Kiedy?

4.Czy dłużnik ujął nieruchomość w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej?

5.Czy dłużnik odliczał VAT od nakładów na budowę/rozbudowę budynków/budowli na tej nieruchomości po jej nabyciu? Kiedy – w jakich latach?

6.Jaka była wartość nakładów na ulepszenia w stosunku do ceny nabycia/wybudowania nieruchomości?

7.Czy nieruchomość wykorzystywana w ramach działalności była zajmowana przez przedsiębiorcę czy wynajmowana? Jak długo?

Odpowiedzi oczekuję w terminie siedmiu dni od daty otrzymania niniejszego pisma.”

W odpowiedzi z dnia 19 lipca 2023 r. pełnomocnik Dłużniczki wskazał, że nie uzyskał informacji na temat pytań od 1 do 5 oraz pytania 7. W odpowiedzi na pytanie 6 pełnomocnik poinformował, że zleci powołanie specjalistycznej opinii, by określić wartość nakładów na ulepszenia w stosunku do ceny nabycia/wybudowania nieruchomości, wówczas po jej uzyskaniu przedłoży stosowne wyjaśnienia w tym zakresie. Do dnia dzisiejszego Komornik nie uzyskał stanowiska Dłużniczki co do odpowiedzi na pytanie nr 6.

Pomimo podjęcia pisma przez Dłużniczkę nie udzieliła ona odpowiedzi na żadne z powyższych pytań.

Dodatkowo pismem z dnia 19 kwietnia 2023 r. Komornik zwrócił się do Dłużniczki z dodatkowymi pytaniami o treści następującej:

1)„z jakiego tytułu dłużnik – Pani D. F. – była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT?

2)w jaki sposób działka była wykorzystywana przez dłużnika od momentu wejścia w jej posiadanie do momentu planowanej egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości?

3)czy działka była wykorzystywana przez dłużnika w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), w tym do działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy? Jeśli tak, prosimy wskazać w jakiej działalności gospodarczej?

4)czy dokonywane były zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych z działki będącej przedmiotem wniosku opodatkowane podatkiem VAT? Jeśli tak, to w jakim okresie sprzedaż ta miała miejsce?

5)czy działka będąca przedmiotem zapytania była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze? Jeśli tak – prosimy wskazać jakie to umowy, na jaki okres zawarte i jakie pożytki czerpał dłużnik z tego tytułu?

6)w jaki sposób budynki posadowione na działce były użytkowane przez dłużnika?

7)kiedy (prosimy wskazać dokładną datę) budynki posadowione na działce zostały oddane w użytkowanie pierwszemu nabywcy / użytkownikowi lub na własne potrzeby po ich wybudowaniu/nabyciu? Prosimy wskazać dla każdego z budynków oddzielnie?

8)czy ponoszone były wydatki na ulepszenie przedmiotowych budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej danego budynku? Jeśli tak, to prosimy wskazać:

• kiedy i przez kogo były ponoszone te wydatki?
• czy w stosunku do tych wydatków przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
• czy i kiedy po poniesionych nakładach na ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, budynki te zostały oddane do użytkowania?
• do jakich czynności były wykorzystywane ulepszone budynki, tj. czy do czynności:
• opodatkowanych podatkiem VAT,

• zwolnionych od podatku VAT,
• niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

9)czy w całym okresie posiadania, działka była przez dłużnika wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?

10)czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia/wybudowania tych budynków?

11)czy do dnia egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości objętej zakresem wniosku budynki posadowione na działce nr 1 zostaną wyburzone? Ewentualnie, czy na dzieńegzekucyjnej sprzedaży rozpocznie się ich rozbiórka?

Odpowiedzi oczekuję w terminie siedmiu dni od daty otrzymania niniejszego pisma.”

Pismo zostało przesłane do pełnomocnika Dłużniczki (data odbioru pisma 25 kwietnia 2023 r.) oraz do dłużnika (data odbioru 11 maja 2023 r.) – pismo do dnia dzisiejszego pozostało bez odpowiedzi.

Ponadto Komornik uzyskał informację od Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) (pismo z dnia 6 czerwca 2023 r. UNP: (…), znak sprawy (…)), będącą odpowiedzią na zapytanie z dnia 1 czerwca 2023 r., w którym zadano identyczne pytania, jak w piśmie z dnia 17 kwietnia 2023 r. skierowanym do Dłużniczki (jego treść zamieszczono we wcześniejszych akapitach). W odpowiedzi Naczelnik wskazał, że Dłużniczka była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w okresie od 6 września 2006 r. do 31 grudnia 2006 r. W dalszej części pisma wskazano, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w (…) nie jest w posiadaniu dokumentacji źródłowej pozwalającej na ocenę stanu faktycznego, a wszelkie dane zgromadzone w bazie podatników, jakimi dysponuje organ podatkowy, nie dają możliwości udzielenia odpowiedzi na pozostałe pytania zawarte w piśmie przez Komornika.

Dodatkowo Komornik uzyskał informację od Naczelnika (…) Urzędu Skarbowego w (…) (pismo z dnia 29 sierpnia 2023 r. UNP: (…), znak sprawy (…)) będącą odpowiedzią na zapytanie z dnia 22 sierpnia 2023 r., w którym zadano identyczne pytania, jak w piśmie z dnia 17 kwietnia 2023 r. skierowanym do Dłużniczki (jego treść zamieszczono we wcześniejszych akapitach). W odpowiedzi Naczelnik wskazał, że Dłużniczka była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w okresie od 14 stycznia 1994 r. do 31 grudnia 2006 r. W dalszej części pisma wskazano, że Naczelnik (…) Urzędu Skarbowego w (…) nie posiada informacji umożliwianej odpowiedź na inne pytania zadane przez Komornika.

Kolejnym dokumentem, którym dysponuje Komornik jest kopia aktu notarialnego z dnia 10 października 1996 r. Rep. A nr (…), którym Dłużniczka zakupiła przedmiotową nieruchomość. W ramach tej umowy dłużniczka nabywała zabudowaną nieruchomość rolną z obrębu (…), stanowiącą działki numer 2, 3, 4, 5, 6 i 7. Zgodnie z treścią § 3 umowy sprzedaży dłużniczka zobowiązał się w ciągu 3 lat od dnia zakupu zatrudnić w gospodarstwie rolnym, które będzie prowadzić na nabytej nieruchomości, 12 osób na podstawie umowy o pracę. Należy zatem przyjąć, że nieruchomość została nabyta przez dłużniczkę w celu prowadzonej działalności rolnej. Treść aktu notarialnego nie wskazuje, aby dłużniczka miała obowiązek zapłaty podatku VAT na rzecz zbywcy – Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.

W dniu 17 listopada 2014 r. pomiędzy Dłużniczką jako wydzierżawiającym, a dzierżawcą, p. P. F. została zawarta umowa dzierżawy obejmująca łączną powierzchnię 744017 m² w okresie od 17 listopada 2014 r. do 2044 r., w skład której wchodzi m.in. działka nr 1.

Zgodnie z § 2 umowy dzierżawy Wydzierżawiający oddaje dzierżawcy całą wymienioną w § 1 nieruchomość do używania i pobierania pożytków z przeznaczeniem na cele budowlane.

§ 4 umowy dzierżawy stanowi: Dzierżawca będzie zobowiązany do zapłaty wydzierżawiającemu czynszu w następującej wysokości:

• za pierwsze dwa lata dzierżawy 10 000,00 zł rocznie (słownie: dziesięć tysięcy złotych)
• za każdy następny rok 360 000,00 zł rocznie (słownie: trzysta sześćdziesiąt tysięcy złotych)

Plus należny podatek VAT.

Umowa dzierżawy nie została ujawniona w księdze wieczystej.

Opis stanu techniczno-użytkowego działki nr 1 zawarty w operacie szacunkowym nieruchomości z dnia 21 kwietnia 2021 r. sporządzonym przez biegłą (...), wskazuje, że działka ta ma powierzchnię 4,24 ha. Jest ona w południowej części zabudowana 3 budynkami niemieszkalnymi, 1-kontygnacyjnymi o powierzchni zabudowy 848 m², 1125 m² i 36 m². Pozostała część działki jest niezabudowana. Działka jest częściowo ogrodzona (ogrodzenie nie pokrywa się z granicami działki) częściowo utwardzona jezdnia betonową, niezagospodarowana. W południowej części działki nr 1 występuje przekroczenie granicy przez budynek posadowiony na działce nr ew. 8, fragment budynku (budynek niemieszkalny, 1-kontygnacyjny) o powierzchni ok. 81 m².

Kształt działki jest nieregularny. Nieruchomość jest obciążona nieograniczonym prawem rzeczowym na rzecz A. Sp. z o.o. oraz B. S.A: w postaci nieodpłatnej i na czas nieoznaczony służebności przesyłu polegającej na umieszczeniu na działce urządzeń elektro-energetycznych, w tym linii kablowych oraz swobodnego dostępu do tych urządzeń w razie konieczności ich obsługi.

Na działce znajdują się słupy elektryczne, przebiegają naziemne linie elektroenergetyczne oraz kablowe, znajduje się sieć ciepłownicza niskiego ciśnienia, sieć wodociągowa i kanalizacyjna. Sieć ciepłownicza jest dostępna w ulicy.

Na dzień sporządzenia operatu (21 kwietnia 2021 r.) zabudowana pozostała jedynie południowa część działki, w północnej części działki naniesiono projektowane sieci uzbrojenia związane z inwestycją na działce 9.

W Planie Zagospodarowania Przestrzennego zatwierdzonego uchwałą nr (…) Rady Gminy (…) działka nr 1 położona jest na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem:

• 2.MN/U – przeznaczenie podstawowe: zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna oraz usługi nieuciążliwe, przeznaczenie uzupełniające zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna.

Ogólny stan nieruchomości nie pozwala ustalić, kiedy i czy w ogóle Dłużniczka faktycznie prowadziła na nieruchomości działalność rolniczą, jednakże treść umowy dzierżawy zawartej w dniu 17 listopada 2014 r. wskazuje, iż była przedmiotem działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

Komornik nie dysponuje żadnymi informacjami w zakresie:

1)Kiedy i przez kogo budynki posadowione na działce 1 zostały wybudowane. Jeśli przez Dłużniczkę - prosimy dodatkowo wskazać, czy przysługiwało Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Jeśli nie – prosimy wskazać przyczyny braku prawa do odliczenia.

2)Czy i kiedy (prosimy wskazać dokładną datę) budynki zostały oddane do użytkowania pierwszemu nabywcy/użytkownikowi lub na własne potrzeby po ich wybudowaniu/nabyciu, prosimy wskazać dla każdego budynku odrębnie.

3)W jaki sposób nieruchomość była wykorzystywana przez Dłużniczkę w całym okresie jej posiadania.

4)Czy Dłużniczka wykorzystywała nieruchomość w działalności gospodarczej.

5)Czy nieruchomość była przez Dłużniczkę wykorzystywana w całym okresie posiadania wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

6)Czy (a jeśli tak, to przez kogo) były ponoszone wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, budynków znajdujących się na działce będącej przedmiotem sprzedaży, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej danego obiektu. Jeżeli tak, prosimy wskazać:

• w jakim okresie były ponoszone te wydatki,
• czy po poniesionych nakładach na ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej, były one oddane do użytkowania – jeśli tak, prosimy wskazać, kiedy i do jakich czynności/do jakiej działalności (zwolnionej od podatku, opodatkowanej podatkiem VAT, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT),
• czy w stosunku do tych wydatków przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

7)Czy budynki znajdujące się na działce nr 1 zostaną rozebrane/wyburzone przed transakcją sprzedaży egzekucyjnej.

W odpowiedzi na pytanie: „czy znajdujące się i przebiegające przez działkę nr 1 naniesienia w postaci słupów elektrycznych, naziemnych linii elektroenergetycznych oraz kablowych, sieci ciepłowniczej niskiego ciśnienia, sieci wodociągowej i kanalizacyjnej stanowią własność Dłużniczki i będą przedmiotem egzekucyjnej sprzedaży?” Komornik zwraca uwagę, iż z treści księgi wieczystej wynika, iż planowana do zbycia nieruchomość jest obciążona ograniczonym prawem rzeczowym na rzecz A. Sp. z o.o. oraz B. S.A.: w postaci nieodpłatnej i na czas nieoznaczony służebności przesyłu polegającej na umieszczeniu na działce urządzeń elektro-energetycznych, w tym linii kablowych oraz swobodnego dostępu do tych urządzeń w razie konieczności ich obsługi. Pozwala to domniemywać, iż część jeśli nie całość urządzeń elektroenergetycznych posadowionych na działce nie stanowi własności Dłużniczki, tylko B. S.A.

Co do pozostałych naniesień, których dotyczyło pytanie 8, Komornik nie dysponuje żadnymi informacjami w tym zakresie.

W trakcie postępowania komorniczego podjęto następujące czynności mające na celu ustalenie stanu faktycznego:

• W dniu 17 kwietnia 2023 r. złożył pismo do Dłużniczki, w którym zwrócił się o udzielnie następujących informacji:

1)„Czy dłużnik nabył ww. nieruchomość jako osoba fizyczna, czy w ramach działalności gospodarczej?

2)Czy dłużnik jest/był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym?

3)Czy przy nabyciu nieruchomości dłużnik odliczał VAT, jeśli tak, to ile i od jakiej ceny zakupu? Kiedy?

4)Czy dłużnik ujął nieruchomość w ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej?

5)Czy dłużnik odliczał VAT od nakładów na budowę/rozbudowę budynków/budowli na tej nieruchomości po jej nabyciu? Kiedy – w jakich latach?

6)Jaka była wartość nakładów na ulepszenia w stosunku do ceny nabycia/wybudowania nieruchomości?

7)Czy nieruchomość wykorzystywana w ramach działalności była zajmowana przez przedsiębiorcę czy wynajmowana? Jak długo?

Odpowiedzi oczekuję w terminie siedmiu dni od daty otrzymania niniejszego pisma.”

• Na niniejsze pismo do dnia dzisiejszego nie wpłynęła żadna odpowiedź od Dłużniczki. W dniu 19 lipca 2023 r. na ww. pytania wpłynęła odpowiedź pełnomocnika Dłużniczki, w której  wskazał on, że nie posiada informacji na zagadnienia zawarte w pytaniach 1-5 oraz pytania 7. W odpowiedzi na pytanie 6 pełnomocnik poinformował, że zleci powołanie specjalistycznej opinii, by określić wartość nakładów na ulepszenia w stosunku do ceny nabycia/wybudowania nieruchomości, wówczas po jej uzyskaniu przedłoży stosowne wyjaśnienia w tym zakresie. Do dnia dzisiejszego Komornik nie uzyskał stanowiska Dłużniczki co do odpowiedzi na pytanie nr 6.
• W dniu 19 kwietnia 2023 r. Komornik zwrócił się do Dłużniczki z dodatkowymi pytaniami o treści następującej:

1)„z jakiego tytułu dłużnik – Pani D. F. – była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT?

2)w jaki sposób działka była wykorzystywana przez dłużnika od momentu wejścia w jej posiadanie do momentu planowanej egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości?

3)czy działka była wykorzystywana przez dłużnika w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), w tym do działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy? Jeśli tak, prosimy wskazać w jakiej działalności gospodarczej?

4)czy dokonywane były zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych z działki będącej przedmiotem wniosku opodatkowane podatkiem VAT? Jeśli tak, to w jakim okresie sprzedaż ta miała miejsce?

5)czy działka będąca przedmiotem zapytania była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze? Jeśli tak – prosimy wskazać jakie to umowy, na jaki okres zawarte i jakie pożytki czerpał dłużnik z tego tytułu?

6)w jaki sposób budynki posadowione na działce były użytkowane przez dłużnika?

7)kiedy (prosimy wskazać dokładną datę) budynki posadowione na działce zostały oddane w użytkowanie pierwszemu nabywcy / użytkownikowi lub na własne potrzeby po ich wybudowaniu/nabyciu? Prosimy wskazać dla każdego z budynków oddzielnie?

8)czy ponoszone były wydatki na ulepszenie przedmiotowych budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej danego budynku? Jeśli tak, to prosimy wskazać:

• kiedy i przez kogo były ponoszone te wydatki?
• czy w stosunku do tych wydatków przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
• czy i kiedy po poniesionych nakładach na ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, budynki te zostały oddane do użytkowania?
• do jakich czynności były wykorzystywane ulepszone budynki, tj. czy do czynności:
• opodatkowanych podatkiem VAT,
• zwolnionych od podatku VAT,
• niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

9)czy w całym okresie posiadania, działka była przez dłużnika wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług?

10)czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia/wybudowania tych budynków?

11)czy do dnia egzekucyjnej sprzedaży nieruchomości objętej zakresem wniosku budynki posadowione na działce nr 1 zostaną wyburzone? Ewentualnie, czy na dzieńegzekucyjnej sprzedaży rozpocznie się ich rozbiórka?

• Pismo zostało przesłane do pełnomocnika Dłużniczki (data odbioru pisma 25 kwietnia 2023 r.) oraz do Dłużniczki (data odbioru 11 maja 2023 r.) – pismo do dnia dzisiejszego pozostało bez odpowiedzi.
• Ponadto Komornik uzyskał informację od Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) (pismo z dnia 6 czerwca 2023 r. UNP: (…), znak sprawy (…)), będącą odpowiedzią na zapytanie z dnia 1 czerwca 2023 r., w którym zadano identyczne pytania, jak w piśmie z dnia 17 kwietnia 2023 r. skierowanym do  Dłużniczki (jego treść zamieszczono we wcześniejszych akapitach). W odpowiedzi Naczelnik wskazał, że Dłużniczka była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w okresie od 6 września 2006 r. do 31 grudnia 2006 r. W dalszej części pisma wskazano, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w (…) nie jest w posiadaniu dokumentacji źródłowej pozwalającej na ocenę stanu faktycznego, a wszelkie dane zgromadzone w bazie podatników, jakimi dysponuje organ podatkowy, nie dają możliwości udzielenia odpowiedzi na pozostałe pytania zawarte w piśmie przez Komornika.
• Dodatkowo Komornik uzyskał informację od Naczelnika (…) Urzędu Skarbowego w (…) (pismo z dnia 29 sierpnia 2023 r. UNP: (…), znak sprawy (…)) będącą odpowiedzią na zapytanie z dnia 22 sierpnia 2023 r., w którym zadano identyczne pytania, jak w piśmie z dnia 17 kwietnia 2023 r. skierowanym do Dłużniczki (jego treść zamieszczono we wcześniejszych akapitach). W odpowiedzi Naczelnik wskazał, że Dłużniczka była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w okresie od 14 stycznia 1994 r. do 31 grudnia 2006 r. W dalszej części pisma wskazano, że Naczelnik (…) Urzędu Skarbowego w (…) nie posiada informacji umożliwianej odpowiedź na inne pytania zadane przez Komornika.

Wysyłka pism, o których mowa powyżej odbyła się za pośrednictwem (...) za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, które znajduje się w dyspozycji Komornika.

Przebieg dotychczasowej współpracy z Dłużniczką w ramach postępowania dotyczącego przedmiotowej nieruchomości, jak i innych postepowań, w których Komornik dokonuje egzekucji z majątku Dłużniczki, charakteryzujący się brakiem jakiejkolwiek współpracy Dłużniczki, w tym przede wszystkim nie udzielaniem odpowiedzi na zadawane pytania co do stanu faktycznego nieruchomości, pozwala na uznanie, iż obiektywnie brak jest możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużniczki co do zagadnień postawionych przez organ w niniejszej sprawie.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 2)

Czy w stosunku do dostawy opisanej nieruchomości, w związku z wystąpieniem braku możliwości zastosowania zwolnień opisanych w art. 43 ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, oraz treścią art. 43 ust. 21 ustawy o podatku od towarów i usług do planowanej dostawy nieruchomości należy zastosować podstawową stawkę podatku VAT w wysokości 23%?

Pana stanowisko w sprawie (oznaczone we wniosku nr 2)

Wnioskodawca podnosi, iż w odniesieniu do dostawy przedmiotowej nieruchomości niemożliwe jest zastosowanie zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a ustawy o podatku od towarów i usług, z powodu braku odpowiedzi dłużniczki na zapytania komornika, zatem dostawa nieruchomości powinna zostać objęta podatkiem VAT w stawce podstawowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik, natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. Jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów, to komornik jest zobowiązany do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dłużnika.

Tym samym, komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie zaś z art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle powołanego wyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze, konkretna czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel nieruchomości – jest podatnikiem podatku VAT, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że w związku z prowadzoną sprawą egzekucyjną (…) zamierza Pan dokonać sprzedaży nieruchomości położonej: (…), nr działki 1 (nr księgi wieczystej nr (…)), której właścicielem jest D. F.

10 października 1996 r. Dłużniczka zakupiła przedmiotową nieruchomość. W ramach tej umowy Dłużniczka nabyła zabudowaną nieruchomość rolną z obrębu (…) stanowiącą działki numer 2, 3, 4, 5, 6 i 7. Zgodnie z treścią § 3 umowy sprzedaży Dłużniczka zobowiązała się w ciągu 3 lat od dnia zakupu zatrudnić w gospodarstwie rolnym, które będzie prowadzić na nabytej nieruchomości 12 osób na podstawie umowy o pracę. Wskazał Pan, że należy przyjąć, że nieruchomość została nabyta przez Dłużniczkę w celu prowadzenia działalności rolnej. 17 listopada 2014 r. pomiędzy Dłużniczką jako wydzierżawiającym, a dzierżawcą, p. P. F. została zawarta umowa dzierżawy obejmująca łączną powierzchnię 744.017 m² w okresie od 17 listopada 2014 r. do 2044 r., w skład której wchodzi m.in. działka nr 1. Zgodnie z § 2 umowy dzierżawy Wydzierżawiający oddaje dzierżawcy całą wymienioną w § 1 nieruchomość do używania i pobierania pożytków z przeznaczeniem na cele budowlane.

Działka w południowej części jest zabudowana 3 budynkami niemieszkalnymi, pozostała część działki jest niezabudowana. Działka jest częściowo ogrodzona (ogrodzenie nie pokrywa się z granicami działki), częściowo utwardzona jezdnią betonową, niezagospodarowana. W południowej części działki nr 1 występuje przekroczenie granicy przez budynek posadowiony na działce nr ew. 8.

Na działce znajdują się słupy elektryczne, przebiegają naziemne linie elektroenergetyczne oraz kablowe, znajduje się sieć ciepłownicza niskiego ciśnienia, sieć wodociągowa i kanalizacyjna. Sieć ciepłownicza jest dostępna w ulicy.

Jak wynika z opisu sprawy podejmował Pan próby kontaktu z Dłużniczką oraz z pełnomocnikiem Dłużniczki w celu uzyskania informacji, natomiast nie uzyskał Pan odpowiedzi. Wskazał Pan, że nie posiada informacji, które są niezbędne dla oceny, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie od podatku. Ponadto wskazał Pan, że przebieg dotychczasowej współpracy z Dłużniczką w ramach postępowania dotyczącego przedmiotowej nieruchomości, charakteryzujący się brakiem jakiejkolwiek współpracy Dłużniczki, w tym przede wszystkim nie udzielaniem odpowiedzi na zadawane pytania co do stanu faktycznego nieruchomości, pozwala na uznanie, że obiektywnie brak jest możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużniczki co do zagadnień postawionych przez organ w niniejszej sprawie.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy sprzedaż egzekucyjna nieruchomości, stanowiącej działkę nr 1, powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Dzierżawa jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Z treści przywołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy i przedstawionych w tym zakresie objaśnień wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W konsekwencji, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży nieruchomości Dłużniczki, tj. zabudowanej działki nr 1 Dłużniczka występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W opisie sprawy wskazał Pan bowiem, że Dłużniczka nabyła zabudowaną nieruchomość rolną z obrębu (…) i zgodnie z treścią umowy sprzedaży, Dłużniczka zobowiązała się w ciągu 3 lat od dnia zakupu zatrudnić w gospodarstwie rolnym, które będzie prowadzić na nabytej nieruchomości 12 osób na podstawie umowy o pracę. W związku z powyższym wskazał Pan, że należy przyjąć, że nieruchomość została nabyta przez Dłużniczkę, w celu prowadzenia działalności rolnej. Ponadto działka nr 1 jest przedmiotem umowy dzierżawy zawartej w okresie od 17 listopada 2014 r. do 2044 r. Działania takiego nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągania korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy.

Zatem kierując się orzeczeniem TSUE C-291/92, które wskazuje kierunek w jakim należy dokonywać interpretacji pojęcia „majątku prywatnego” nie sposób uznać, że wskazana nieruchomość stanowi majątek osobisty Dłużniczki, a tym samym jej sprzedaż będzie dysponowaniem przez Dłużniczkę własnym majątkiem osobistym.

Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Dłużniczki. Dokonując sprzedaży nieruchomości, Dłużniczka nie będzie korzystać z prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Jak wynika z okoliczności sprawy, sposób wykorzystywania nieruchomości wyklucza jej sprzedaż w ramach zarządu majątkiem osobistym.

W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Dłużniczki za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, to sprzedaż wskazanej nieruchomości będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, Pan – jako komornik sądowy, dokonujący sprzedaży powyższej nieruchomości w drodze egzekucji komorniczej, będzie płatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu dostawy ww. nieruchomości.

W tym miejscu należy wskazać, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy:

Pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących danej dostawie. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż w trybie postępowania egzekucyjnego nieruchomości gruntowej wraz z budynkami, będzie korzystać ze zwolnień od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 bądź pkt 10a ustawy, gdyż brak jest wszystkich niezbędnych informacji do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów.

Jednocześnie wskazał Pan, że nie posiada Pan informacji, które są niezbędne do dokonania takiej oceny. Na wystosowane przez Pana wezwania dotyczące przedmiotowej nieruchomości Dłużniczka ani pełnomocnik Dłużniczki nie odpowiedzieli. Jak Pan wskazał, przebieg dotychczasowej współpracy z Dłużniczką w ramach postępowania dotyczącego przedmiotowej nieruchomości, charakteryzują się brakiem jakiejkolwiek współpracy Dłużniczki, w tym przede wszystkim nie udzielaniem odpowiedzi na zadawane pytania co do stanu faktycznego nieruchomości. Przy czym, jak wynika z wniosku, podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużniczki.

W związku z powyższym, w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużniczki, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku. Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny podjętych przez Pana działań nie była przedmiotem interpretacji.

W konsekwencji, planowana przez Pana transakcja sprzedaży w drodze egzekucji komorniczej nieruchomości położonej: (…), nr działki 1 (nr księgi wieczystej nr (…)), nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, lecz będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.

W konsekwencji Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług w odniesieniu do pytania nr 2 zadanego we wniosku, natomiast w pozostałym zakresie wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczyć należy, że na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy o VAT podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe od 1 listopada 2019 r. – przy czym WIS dotyczy stanu prawnego obowiązującego od 1 lipca 2020 r. Zatem kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).