Sprzedaż udziału w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Wnioskodawcę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 29 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – sprzedaży udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 listopada 2023 r. (wpływ 21 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym, opodatkowanym w Polsce od całości swoich przychodów. Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce (dalej jako „Spółka Jawna”). Drugim wspólnikiem Spółki Jawnej jest pani M (dalej wspólnie jako „Wspólnicy”). Prywatnie Wspólnicy Spółki Jawnej są małżonkami, pozostają w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

Spółka Jawna jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej. Spółka Jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (jest transparentna podatkowo). Spółka Jawna jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności Spółki Jawnej jest PKD 68.20.Z – wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Przychody z działalności gospodarczej polegającej na profesjonalnym wynajmie, osiągane przez Spółkę Jawną, są opodatkowywane przez Wnioskodawcę (z powodu transparentności podatkowej Spółki Jawnej) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca posiada prawo do udziału w zyskach i stratach Spółki Jawnej w wysokości 50%, a pani M także posiada prawo do udziału w zyskach i stratach Spółki Jawnej w wysokości 50%.

Spółka Jawna powstała w 2004 r. z przekształcenia spółki cywilnej pod nazwą „X” M, D K spółka cywilna (dalej jako „Spółka Cywilna”), w której wspólnikami także byli wyłącznie pan D i pani M.

Dodatkowo Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, które znajdują się w jego majątku prywatnym. Wnioskodawca wynajmuje je prywatnie, osiąga przychody z najmu prywatnego, które są opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Wynajem nie następuje na cele mieszkaniowe. Z tytułu wynajmu prywatnego Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT, ze względu na przekroczenie limitu kwotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Spółka Jawna jest:

a.  Użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem budynku i garażu stanowiących odrębne nieruchomości (dalej jako „Nieruchomość 1”).

Spółka Cywilna nabyła Nieruchomość 1 16 stycznia 2004 r. Spółce Cywilnej nie przysługiwało, w całości ani w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości 1 (transakcja była zwolniona z VAT). 8 marca 2004 r. cały majątek Spółki Cywilnej (w tym Nieruchomość 1) stał się własnością Spółki Jawnej.

Nieruchomość 1 składa się z jednej działki gruntu, która jest zabudowana budynkiem niemieszkalnym oraz garażem murowanym. Składowe Nieruchomości 1 stanowią w Spółce Jawnej środki trwałe.

Budynek i garaż zostały ulepszone w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych, a wydatki poniesione na ulepszenie przekraczały 30% wartości początkowej zarówno budynku, jak i garażu. Budynek i garaż w stanie ulepszonym zostały oddane do używania w dniu 30 czerwca 2006 r. Od 30 czerwca 2006 r. do dnia sporządzenia wniosku nieruchomości w stanie ulepszonym wykorzystywane są do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Od wydatków na ulepszenie Spółce Jawnej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT.

b.  Właścicielem gruntu i właścicielem budynku stanowiącego odrębną nieruchomość, (dalej jako „Nieruchomość 2”).

Nieruchomość 2 stanowiła własność prywatną Wspólników, następnie została wniesiona jako wkład do Spółki Cywilnej, a 8 marca 2004 r. stała się własnością Spółki Jawnej na skutek ww. przekształcenia. Spółce Cywilnej nie przysługiwało w całości ani w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Nieruchomości 2 (wkład do Spółki Cywilnej przez Wspólników nie podlegał podatkowi VAT).

Nieruchomość 2 składa się z jednej działki gruntu, która jest zabudowana budynkiem niemieszkalnym. Budynek stanowi w Spółce Jawnej środek trwały.

Budynek został ulepszony w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych, a wydatki poniesione na ulepszenie przekraczały 30% wartości początkowej budynku. Budynek w stanie ulepszonym został oddany do używania 30 kwietnia 2001 r. Od 30 kwietnia 2001 r. do dnia dzisiejszego nieruchomość w stanie ulepszonym wykorzystywana jest do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Od wydatków na ulepszenie Spółce Cywilnej przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego VAT.

Wspólnicy planują dokonać rozwiązania Spółki Jawnej bez przeprowadzenia likwidacji. W wyniku rozwiązania Spółki Jawnej, Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 nieodpłatnie przejmą Wspólnicy do swych majątków prywatnych (niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą), tj.:

a.Wnioskodawca będzie współwłaścicielem 50% Nieruchomości 1 oraz współwłaścicielem 50% Nieruchomości 2;

b.Pani M będzie współwłaścicielem 50% Nieruchomości 1 oraz współwłaścicielem 50% Nieruchomości 2.

W następnej kolejności Wnioskodawca i pani M będą wynajmowali Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 ze swych majątków prywatnych na rzecz podmiotów trzecich. Wynajem nie będzie następował na cele mieszkaniowe. Z tytułu wynajmu prywatnego Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT, ze względu na przekroczenie limitu kwotowego wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Po upływie 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 zostały przejęte do majątku prywatnego Wnioskodawcy – Wnioskodawca dokona sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2. Od momentu przejęcia Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 do majątku prywatnego, do momentu ich sprzedaży, Wnioskodawca nie będzie dokonywał wydatków na te Nieruchomości, które przekraczałyby 30% ich wartości.

W momencie sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, Wnioskodawca nadal będzie podatnikiem podatku VAT, ze względu na fakt, że wynajem nieruchomości prywatnych Wnioskodawcy (w tym Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2) będzie przekraczał limit kwotowy wskazany w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Nieruchomość 1– nr działki 1.

Nieruchomość 2 – nr działki 2.

Garaż stanowi budynek, budowlę lub ich część w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

Pytanie

Czy sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Wnioskodawcę – będzie podlegać podatkowi VAT, lecz będzie z tego podatku zwolniona na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)?

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Wnioskodawcę będzie podlegać podatkowi VAT, lecz będzie z tego podatku zwolniona na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca z tytułu wynajmu prywatnego przekracza obecnie ww. limit, a także będzie przekraczał ten limit w momencie sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2.

To oznacza, że sprzedając Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2, Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT, a sama sprzedaż będzie podatkowi VAT podlegała.

Jednak zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W niniejszej sprawie ostatnie pierwsze zasiedlenie Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 nastąpiło dawniej niż 2 lata przed planowaną dostawą (sprzedażą) tych Nieruchomości, tj. jeszcze w czasie, gdy Nieruchomości te należały do Spółki Cywilnej, a następnie do Spółki Jawnej.

Powyższe oznacza, że sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Wnioskodawcę – będzie podlegać podatkowi VAT, lecz będzie z tego podatku zwolniona na zasadzie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy:

W art. 2 pkt 6 ustawy, wskazano, że:

Towarem jest także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”,

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość zarówno gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, jak również oddanie gruntu w użytkowanie oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel.

Stosownie do treści art. 2 pkt 22 ustawy:

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w wyniku rozwiązania spółki jawnej, w której jest wspólnikiem, przejmie nieodpłatnie udziały ½ w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2. W skład Nieruchomości 1 wchodzi będący w użytkowaniu wieczystym grunt (działka) wraz z posadowionym na niej budynkiem niemieszkalnym i garażem. Natomiast Nieruchomość 2 to własność gruntu (działki) wraz z posadowionym na niej budynkiem niemieszkalnym. Wszystkie obiekty posadowione na działkach stanowią budynek, budowle lub ich część. Na nieruchomościach ponoszone były wydatki na ulepszenie przekraczające 30% ich wartości początkowej. Jednak po poniesieniu tych wydatków względem wszystkich obiektów doszło do ich pierwszego zasiedlenia, a od jego momentu do momentu sprzedaży upłynie co najmniej 2 lata. Zainteresowany planuje sprzedaż przedmiotowych nieruchomości. Wnioskodawca będzie przed sprzedażą wynajmował nieruchomości na rzecz podmiotów trzecich. Od momentu przejęcia Wnioskodawca nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% ich wartości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Na mocy art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Istota umowy najmu wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz najemcy. Najemca za oddaną mu w najem rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Z treści przywołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, iż usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej. W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, nieruchomości będące przedmiotem zbycia będą wynajmowane przez Wnioskodawcę. Zatem planowana dostawa Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Dla sprzedaży nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami ustawodawca zapewnił możliwość zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a lub pkt 2 ustawy.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków i budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do ich pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku, budowli lub ich części oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle lub ich części rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli albo ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu (również będącego w użytkowaniu wieczystym), na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli albo ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony.

Analiza przepisów ustawy, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw nieruchomości zabudowanych, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. nieruchomości. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy, względem wszystkich obiektów posadowionych na sprzedawanych działkach doszło do pierwszego zasiedlenia oraz od jego momentu do momentu zbycia upłynie co najmniej 2 lata. Po pierwszym zasiedleniu nie były ponoszone wydatki na ulepszenie obiektów, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej.

W konsekwencji, dostawa budynków i garażu znajdujących się na Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa prawa użytkowania wieczystego oraz własności gruntów na których posadowione są przedmiotowe budynki i garaż – również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Podsumowując, sprzedaż udziału w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Wnioskodawcę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga kwestię skutków podatkowych transakcji na gruncie podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Natomiast w kwestii skutków podatkowych transakcji w podatku dochodowym od osób fizycznych (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2) wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla drugiego współwłaściciela.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).