1. Ustalenie czy zwrot kosztów naprawy sieci będzie stanowił czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, i czy Spółka powinna udokumentować po... - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.529.2023.2.MBN

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 20 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.529.2023.2.MBN

Temat interpretacji

1. Ustalenie czy zwrot kosztów naprawy sieci będzie stanowił czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, i czy Spółka powinna udokumentować powyższy zwrot fakturą. 2. Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu płatności za naprawienie szkody, powstanie na zasadach ogólnych wynikających z art. 19a ust. 1 ustawy. 3. Prawo do odliczenia podatku wykazanego na fakturze dokumentującej powyższy zwrot kosztów naprawy sieci.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

13 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny (brak daty wypełnienia wniosku) o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

§czy zwrot kosztów naprawy sieci będzie stanowił czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, i czy Spółka powinna udokumentować powyższy zwrot fakturą,

§w którym momencie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT w związku z wystawieniem faktury przez Spółkę,

§czy X będzie miał prawo do odliczenia podatku wykazanego na fakturze dokumentującej powyższy zwrot kosztów naprawy sieci.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 listopada 2023 r. (wpływ 1 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

(…);

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

(…)

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

Spółka (...) S.A. (dalej: Spółka) jest podmiotem posiadającym sieć teleinformatyczną, którą oddaje do używania operatorowi sieci.

Spółka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jest również czynnym podatnikiem VAT.

Operatorem sieci, czerpiącym pożytki z sieci dzierżawionej od Spółki, jest podmiot powiązany kapitałowo ze Spółką − (...) sp. z o.o. (dalej: X), który również jest podmiotem podlegającym opodatkowaniu w Polsce, zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT.

Na mocy umowy na usługi operatora sieci, X zobowiązany jest do przejęcia ryzyka i pokrywania kosztów szkód powstałych na sieci w przypadku, gdy ubezpieczyciel sieci nie wypłaci odszkodowania lub wypłaci je w niższej wysokości, niż koszty faktycznie poniesione.

Proces naprawy szkody na sieci wygląda następująco:

1.Stwierdzenie szkody;

2.Zlecenie naprawy sieci;

3.Otrzymanie faktury dokumentującej koszty naprawy sieci;

4.Wystąpienie do ubezpieczyciela o zwrot poniesionych kosztów, o ile koszty naprawy przewyższają minimalną kwotę wskazaną w polisie ubezpieczeniowej;

5.Decyzja ubezpieczyciela o częściowym zwrocie kosztów lub też odmowa wypłaty ubezpieczenia.

W konsekwencji X będzie ponosił powyższe koszty w momencie, gdy nie są one objęte ubezpieczeniem lub też w sytuacji, gdy ubezpieczyciel wypłaci mniej, niż Spółka zapłaciła za naprawienie szkody albo też otrzymana zostanie odmowa wypłaty ubezpieczenia.

Uzupełnili Państwo opis sprawy odpowiadając na poniższe pytania

1.Jaka lub jakie konkretnie umowy zostały zawarte między Państwem a X i co konkretnie z nich wynika?

Odp.: SPÓŁKA (dalej: Spółka, SPÓŁKA) jest właścicielem sieci telekomunikacyjnej. (...) S.A., w ramach projektu pod nazwą „(...)”, wybudował i przygotował do świadczenia usług szkieletowo-dystrybucyjną regionalną sieć szerokopasmową na terenie województwa (...), zapewniającą możliwość dostępu do Internetu szerokopasmowego na określonych obszarach województwa (...) wskazanych w szczególności w Decyzji Komisji.

Zgodnie z pismem Prezesa UKE z dnia 23 czerwca 2022 roku Sieć (...) jest publiczną siecią telekomunikacyjną w rozumieniu przepisów ustawy − Prawo telekomunikacyjne.

Sieć SPÓŁKA stanowi jednolitą całość funkcjonalną, organizacyjną, techniczną i ekonomiczną.

SPÓŁKA S.A. jest właścicielem Sieci SPÓŁKA rozumianej jako zespół składników majątkowych wybudowanych lub w inny sposób pozyskanych przez SPÓŁKA, obejmujących własność jak i inne rzeczowe oraz obligacyjne tytuły prawne.

Przedmiotem i celem Umowy zawartej przez Spółkę z X (dalej: Operator, X) jest oddanie przez SPÓŁKA Operatorowi Sieci SPÓŁKA do używania, utrzymania i zarządzania oraz kontynuowania zapewniania efektywnego dostępu hurtowego wszystkim zainteresowanym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym oraz administracji publicznej, tj. w celu realizowania przez Operatora działalności w zakresie udostępniania i obsługi Sieci SPÓŁKA jako sieci telekomunikacyjnej w zakresie szczegółowo opisanym w Umowie.

Operatorem sieci, na podstawie umowy dzierżawy sieci, jest spółka X, która następnie świadczy usługi na rzecz dostawców usług telekomunikacyjnych.

Umowa pomiędzy Spółką a X reguluje szereg wzajemnych praw i obowiązków związanych z udostępnieniem sieci przez Spółkę na rzecz X. X administruje siecią i pobiera z tego tytułu pożytki (tzn. opłaty od korzystających z sieci dostawców usług telekomunikacyjnych).

Na podstawie Umowy Spółka przekazała Operatorowi Sieć SPÓŁKA stanowiącą Własność Spółki do używania, w celu wykonywania przez Operatora działalności w zakresie utrzymania i zarządzania Siecią SPÓŁKA, kontynuowania zapewnienia efektywnego dostępu do Sieci SPÓŁKA zainteresowanym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym oraz administracji publicznej i obsługi Sieci SPÓŁKA jako Sieci telekomunikacyjnej w zakresie szczegółowo opisanym w Umowie. Operator zobowiązuje się przede wszystkim do realizowania zgodnie z Umową usług, działań lub czynności polegających na:

a)stałym i nieprzerwanym utrzymaniu, zarządzaniu, nadzorze i eksploatacji Siecią SPÓŁKA w całym okresie obowiązywania Umowy;

b)oferowaniu i świadczeniu usług dostępowych;

c)uiszczaniu Czynszu Dzierżawnego zgodnie z Umową;

d)ponoszenia wszelkich wydatków związanych z realizacją czynności opisanych w lit. a-c powyżej lub niezbędnych do ich realizacji.

Operator, poza wyjątkami wprost wskazanymi w Umowie, nie może świadczyć na obszarze województwa Wielkopolskiego usług detalicznych z wykorzystaniem Sieci SPÓŁKA. Operator może świadczyć usługi detaliczne na terenie województwa Wielkopolskiego z wyłącznym wykorzystaniem Zasobów Własnych Operatora Infrastruktury nie połączonych z Siecią SPÓŁKA po uzyskaniu wcześniejszej pisemnej zgody Spółki, uzyskiwanej w celu uniknięcia nieuczciwej konkurencji na rynku detalicznym i uniknięcia anty-konkurencyjnego osiągania korzyści z zarządzania Siecią SPÓŁKA na podstawie Umowy. Operatorowi nie przysługuje roszczenie o domaganie się od Spółki wyrażenia zgody na świadczenie przez Operatora usług detalicznych, a brak zgody Spółki nie może być podstawą żadnych jego roszczeń lub żądań wobec Spółki.

Podstawą określenia opłat dla każdej z usług świadczonych przez Operatora w ramach dostępu są publikowane i zatwierdzone przez organy regulacyjne (w tym Prezesa UKE) ceny hurtowe takich samych lub podobnych usług obowiązujące na innych obszarach kraju lub wspólnoty. Opłaty stosowane przez Operatora, jak również inne warunki dostępu, wymagają zatwierdzenia lub określenia przez Prezesa UKE, na co Strony Umowy wyrażają zgodę.

Zgodnie z powyższą umową, w przypadku szkody na sieci to X jest zobowiązany do poniesienia kosztów naprawy sieci, jeżeli nie zrobi tego ubezpieczyciel.

2.Na czym konkretnie polega „czerpanie pożytków” z sieci dzierżawionej od Państwa?

Odp.: Jak wskazano powyżej, X świadczy usługi na rzecz podmiotów powiązanych oraz kontrahentów zewnętrznych (przedsiębiorców telekomunikacyjnych). Z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie, stanowiące przychód z podstawowej działalności tej spółki. Zgodnie z umową jest uprawniony do otrzymywania wynagrodzenia z tego tytułu.

Oferując i świadcząc swoje usługi Operator zobowiązany jest stosować z tego tytułu ceny hurtowe zgodne z cennikiem zatwierdzonym przez Prezesa UKE.

Do świadczonych przez X usług należą:

a)Dzierżawa włókien światłowodowych;

b)Transmisja danych Ethernet;

c)Transmisja danych Lambda;

d)Dostęp do sieci Internet;

e)Dzierżawa kanalizacji kablowej;

f)Kolokacja;

g)IP VPN.

Szczegółowe informacje dotyczące usług świadczonych przez X znajdują się na stronie internetowej https://operatorSpółka.pl/strona-usługi.

3.W jaki sposób i do jakich czynności X wykorzystuje dzierżawioną sieć?

Odp.: Jak wspomniano powyżej, spółka X świadczy usługi zarówno na rzecz podmiotów powiązanych, jak i na rzecz podmiotów zewnętrznych (przedsiębiorców telekomunikacyjnych), którzy za jej pośrednictwem świadczą usługi telekomunikacyjne (takie jak np. dostęp do Internetu) m.in. użytkownikom końcowym.

Szczegółowy zakres usług świadczonych przez X został wskazany w punkcie 2 niniejszej odpowiedzi.

W ramach umowy pomiędzy SPÓŁKA a X, Operator ma za zadanie dbać o sieć oraz ją utrzymywać.

4.Czy X świadczy usługi na rzecz podmiotów trzecich (jakie i dla kogo)?

Odp.: Tak, X świadczy usługi na rzecz podmiotów trzecich. Z usług X korzystają dostawcy usług telekomunikacyjnych, m.in. (...).

Szczegółowy opis świadczonych usług telekomunikacyjnych został wskazany powyżej.

5.Czy X wykorzystuje dzierżawioną sieć do wykonywania czynności na rzecz Państwa? − jeśli tak, to jakich?

Odp.: Nie.

6.Jeżeli Państwo oddali sieć w dzierżawę X, to czy i w jaki sposób Państwo sami wykorzystują tę sieć?

Odp.: Sieć jest własnością Spółki. Na podstawie umowy opisanej szerzej w punkcie 1 niniejszej odpowiedzi jest ona oddawana do operowania X. SPÓŁKA czerpie pożytki z sieci w postaci czynszów wskazanych w umowie.

Zadaniem SPÓŁKA jest nadzór nad prawidłowym wykorzystaniem sieci, aby Operator, któremu powierzono administrowanie nią, postępował zgodnie z umowami ramowymi.

7.W jaki sposób w umowach zawartych między Państwem a X zostały uregulowane kwestie wynagrodzenia?

a)Kto komu za co płaci?

Odp.: SPÓŁKA otrzymuje od X wynagrodzenie z tytułu umowy zawartej pomiędzy spółkami, bardziej szczegółowo opisanej w punkcie 1 niniejszej odpowiedz.

Operator jest zobowiązany do terminowej zapłaty na rzecz SPÓŁKA S.A. Czynszu Dzierżawnego na warunkach i w wysokości określonej w Umowie.

b)W jaki sposób to wynagrodzenie jest kalkulowane?

Odp.: Umowa pomiędzy spółkami została zawarta w wyniku przetargu, który wygrała spółka X.

Poniżej wskazane zostały postanowienia dotyczące wynagrodzenia należnego SPÓŁKA. X zobowiązane jest do płacenia Czynszu Dzierżawnego. Poszczególne składowe tego czynszu oraz sposób ich kalkulacji wskazane zostały w Umowie:

1)Czynsz Dzierżawny składa się z Czynszu Gwarantowanego, Czynszu Zmiennego i Czynszu Clawback.

2)Czynsz Gwarantowany dzieli się na: Czynsz Podatki, Czynsz Opłaty Administracyjne, Czynsz Ubezpieczenie, Czynsz Działalność Spółki, Czynsz Odtworzenie Infrastruktury, Czynsz Uzupełniający.

3)Czynsz Podatki za dany rok kalendarzowy jest równy sumie wszystkich rocznych zobowiązań SPÓŁKA S.A. z tytułu podatku od nieruchomości od infrastruktury wchodzącej w skład Sieci SPÓŁKA, w tym podatku związanego z kanalizacją kablową stanowiącą Własność Spółki. Strony ustalają, że:

a)Spółka przedstawi Operatorowi do 25 stycznia każdego roku kalendarzowego obowiązywania Umowy: i) kopie deklaracji podatkowych podatku od nieruchomości dotyczącego Sieci SPÓŁKA, złożonych przez Spółkę, a dotyczących danego roku kalendarzowego oraz ii) obowiązujący Operatora harmonogram płatności Czynszu Podatki w danym roku kalendarzowym obowiązywania Umowy. Harmonogram płatności Czynszu Podatki ustalany będzie zgodnie z decyzjami administracyjnymi nakładającymi na Spółkę zobowiązania podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości (przy czym za decyzje administracyjne w rozumieniu niniejszego postanowienia rozumie się również deklaracje podatkowe składane przez Spółkę);

b)terminy zapłaty Czynszu Podatki przez Operatora będą wynikać z harmonogramu płatności przekazanego przez Spółkę. Zapłata przez Operatora na rzecz Spółki jakiejkolwiek raty Czynszu Podatki powinna nastąpić w terminie zapłaty wynikającym z harmonogramu przekazanego przez Spółkę. Jeśli w ciągu roku kalendarzowego harmonogram ulegnie zmianie, Spółka przekaże Operatowi zmieniony harmonogram płatności, a Operator będzie regulował należności z tytułu Czynszu Podatki według zmienionego harmonogramu;

c)Czynsz Podatki może mieć różną wysokość w odniesieniu do poszczególnych lat obowiązywania Umowy, ale zawsze ma w całości pokryć wszelkie zobowiązania SPÓŁKA S.A. z tytułu podatku od nieruchomości związanego z Siecią SPÓŁKA. W razie wzrostu wysokości Czynszu Podatki w danym roku kalendarzowym, Operator zobowiązany będzie do zapłaty Spółce kwoty pokrywającej ten wzrost w ciągu 30 dni od uzyskania wiedzy o tym fakcie. W razie obniżenia podatku w danym roku kalendarzowym, Operator będzie miał roszczenie o zwrot nadpłaty w ciągu 30 dni od poinformowania Operatora przez Spółkę o tym obniżeniu. Czynsz Podatki może ulegać zmianie, w tym z powodu: zmiany prawa miejscowego lub ustawy odnośnie wysokości podatku od nieruchomości lub korekty deklaracji podatkowych podatku od nieruchomości lub rozbudowy, zmiany bądź modyfikacji Sieci SPÓŁKA powodującej zwiększenie zakresu obowiązku podatkowego podatku od nieruchomości;

d)faktury z tytułu Czynszu Podatki Spółka będzie wystawiać z góry za każdy miesiąc (w cyklu miesięcznym).

4)Czynsz Opłaty Administracyjne za dany rok kalendarzowy jest równy sumie wszystkich rocznych zobowiązań Spółki z tytułu wystawionych na Spółkę decyzji administracyjnych związanych z zezwoleniami na zajęcia pasa drogowego na cele nie związane z budową, przebudową, remontem lub utrzymaniem i ochroną dróg urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, o jakich mowa w art. 40 ust. 2 pkt 2 ustawy o drogach publicznych, co obejmuje wszelkie opłaty związane z umieszczeniem infrastruktury Sieci SPÓŁKA w pasie drogowym, ustalane zgodnie z art. 40 ustawy o drogach publicznych. Strony ustalają, że:

a)Spółka przedstawi Operatorowi do 5 stycznia każdego kolejnego roku obowiązywania Umowy kopie aktualnych decyzji administracyjnych określających zobowiązanie Spółki z tytułu opłaty, o jakiej mowa w art. 40 ust. 2 pkt 2 ustawy o drogach publicznych albo informację o łącznej wysokości należności z tytułu tej opłaty i terminach jej uregulowania;

b)zapłata przez Operatora na rzecz Spółki Czynszu Opłaty Administracyjne za dany rok kalendarzowy obowiązywania Umowy nastąpi jednorazowo, z góry, do 10 stycznia danego roku;

c)faktura z tytułu Czynszu Opłaty Administracyjne będzie wystawiona w miesiącu, w którym przypada płatność Czynszu Opłaty Administracyjne przez Operatora;

d)w przypadku, gdyby: (i) Spółka otrzymała jakąkolwiek decyzję administracyjną, o której mowa pod lit. a) w terminie późniejszym niż 5 stycznia danego roku albo (ii) po tej dacie nastąpiły jakiekolwiek zmiany wysokości zobowiązań Spółki wynikających z decyzji administracyjnych, o których mowa pod lit. a) albo (iii) po tej dacie z innych przyczyn nastąpiła zmiana wysokości Czynszu Opłaty Administracyjne za dany rok kalendarzowy, wówczas Spółka do końca stycznia kolejnego roku dokona korekty wysokości Czynszu Opłaty Administracyjne w zakresie wynikającym z wyżej wskazanych przyczyn i wystawi Operatorowi z tego tytułu odpowiednią fakturę korygującą. Operator będzie zobowiązany do uregulowania należności wynikającej z faktury korygującej w terminie w niej wskazanym. W razie stwierdzenia nadpłaty Czynszu Opłaty Administracyjne Operator będzie mieć roszczenie o jej zwrot;

e)Czynsz Opłaty Administracyjne może mieć różną wysokość w poszczególnych latach obowiązywania Umowy, ale zawsze ma w całości pokryć wszelkie zobowiązania SPÓŁKA S.A. z tytułu opłaty związanej z Siecią SPÓŁKA, o jakiej mowa w art. 40 ust. 2 pkt 2 ustawy o drogach publicznych. Czynsz Opłaty Administracyjne może ulegać zmianie, w tym z powodu: zmiany ustawy lub prawa miejscowego dotyczącej wysokości omawianych opłat lub zmiany wydanych już decyzji określających opłaty lub wydania nowych decyzji związanych z rozbudową, zmianą bądź modyfikacją Sieci SPÓŁKA.

5)Czynsz Ubezpieczenie za dany rok kalendarzowy jest równy sumie: i) wszystkich rocznych zobowiązań SPÓŁKA S.A. przypadających na ten rok z tytułu ubezpieczenia elementów pasywnych i aktywnych Sieci SPÓŁKA oraz ii) kwoty równej składce za ubezpieczenie OC Spółki z tytułu prowadzonej działalności, nie więcej jednak niż łącznie (…) zł (słownie: dwieście tysięcy złotych) rocznie. Strony ustalają, że:

a)Spółka w okresie obowiązywania Umowy ubezpieczy elementy aktywne Sieci SPÓŁKA co najmniej od następujących ryzyk: kradzież, dewastacja, zniszczenie, uszkodzenie, zalanie, spalenie;

b)Spółka w okresie obowiązywania Umowy ubezpieczy się od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej związane z realizacją Umowy;

c)w celach ubezpieczeń wskazanych w tym ustępie Spółka będzie zawierać jednoroczne lub kilkuletnie umowy ubezpieczenia z wybranymi przez siebie ubezpieczycielami. Wybór ubezpieczyciela należy do Spółki, a Operator nie może w tym zakresie formułować wobec Spółki żadnych roszczeń lub żądań, szczególnie dotyczących wysokości składek ubezpieczeniowych;

d)wysokość Czynszu Ubezpieczenie wynikać będzie z wysokości zobowiązań Spółki wobec ubezpieczyciela lub ubezpieczycieli wybranych zgodnie z tym ustępem. Strony Umowy mogą ustalić w sposób odmienny zakres ubezpieczenia części pasywnej Sieci SPÓŁKA ograniczając to ubezpieczenie − według zgodnej woli Stron − do poszczególnych elementów (składników majątkowych) części pasywnej Sieci SPÓŁKA;

e)zapłata przez Operatora na rzecz Spółki Czynszu Ubezpieczenie będzie następować zawsze co najmniej na 5 dni przed terminem zapłaty wynikającym dla Spółki z zawartej przez nią umowy ubezpieczenia. Spółka powiadomi Operatora co najmniej na 21 dni przed tym terminem o wysokości zobowiązania wynikającego dla Spółki z umowy ubezpieczenia, przesyłając Operatorowi równocześnie fakturę z tytułu Czynszu Ubezpieczenie.

6)Czynsz Działalność Spółki jest przeznaczony na finansowanie kosztów działalności Spółki i jest określony w kwocie ryczałtowej: (…) zł (słownie: trzy miliony sto tysięcy złotych) przypadającej na każdy rok kalendarzowy obowiązywania Umowy. Strony ustalają, że:

a)Czynsz Działalność Spółki płatny będzie przez Operatora na rzecz Spółki w dwunastu równych miesięcznych ratach do 25 dnia każdego miesiąca kalendarzowego;

b)Czynsz Działalność Spółki podlegać będzie corocznej waloryzacji o wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych publikowany przez Główny Urząd Statystyczny. Pierwsza taka waloryzacja nastąpi w 2024 roku;

c)faktury z tytułu Czynszu Działalność Spółki Spółka będzie wystawiać z góry za każdy miesiąc (w cyklu miesięcznym).

7)Czynsz Odtworzenie Infrastruktury jest przeznaczony na odtworzenie Sieci SPÓŁKA i jest określony w kwocie ryczałtowej: (…) zł (słownie: trzy miliony sześćset sześćdziesiąt sześć tysięcy zł) przypadającej za każdy rok kalendarzowy obowiązywania Umowy. Strony ustalają, że:

a)zapłata przez Operatora na rzecz Spółki Czynszu Odtworzenie Infrastruktury będzie następować zawsze do 30 września danego roku kalendarzowego, na podstawie faktury wystawionej przez Spółkę;

b)w przypadku, gdy pierwszy lub ostatni rok okresu obowiązywania Umowy nie będzie stanowił pełnego roku kalendarzowego, Czynsz Odtworzenie Infrastruktury należny będzie za pełne miesiące okresu obowiązywania Umowy, a miesięczna wartość Czynszu Odtworzenie Infrastruktury wynosić będzie 1/12 kwoty rocznego Czynszu Odtworzenie Infrastruktury;

c)Czynsz Odtworzenie Infrastruktury podlegać będzie corocznej waloryzacji o wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych publikowany przez Główny Urząd Statystyczny. Pierwsza taka waloryzacja nastąpi w 2024 roku.

8)Czynsz Uzupełniający stanowi kwotę podaną w Ofercie w ramach kryterium numer 2 wskazanego w Ogłoszeniu i wynosi (…) zł (słownie dwadzieścia tysięcy złotych) miesięcznie. Strony ustalają ponadto, że Czynsz Uzupełniający:

a)przez cały obowiązywania Umowy jest stały i nie podlega waloryzacji;

b)przypadający do zapłaty w danym roku kalendarzowym płacony będzie w 4 równych ratach na koniec każdego kwartału danego roku kalendarzowego (do 31 marca, 30 czerwca, 30 września oraz 31 grudnia), za każdym razem na podstawie faktury wystawionej przez Spółkę z góry za dany okres.

9)Czynsz Zmienny należny SPÓŁKA S.A. stanowi procent z przychodu uzyskanego w związku z realizacją Przedsięwzięcia, wskazany w Ofercie w ramach kryterium numer 1 wskazanego w Ogłoszeniu. Strony ustalają, że:

a)Operator zobowiązany jest do zapłaty na rzecz SPÓŁKA S.A. Czynszu Zmiennego stanowiącego procent liczony od wszystkich przychodów Operatora związanych z Umową i osiąganych w okresie obowiązywania Umowy. Procent o jakim mowa w zdaniu pierwszym, zgodnie z Ofertą wynosi 2% (słownie dwa procent);

b)zapłata przez Operatora na rzecz SPÓŁKA S.A. Czynszu Zmiennego będzie następować miesięcznie. Spółka wystawi z tytułu Czynszu Zmiennego fakturę do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu kalendarzowym, za który Czynsz Zmienny jest należny, zaś Operator będzie zobowiązany do zapłaty Czynszu Zmiennego w terminie wynikającym z tej faktury;

c)faktury z tytułu Czynszu Zmiennego Spółka będzie wystawiać za każdy miesiąc z dołu (w cyklu miesięcznym).

8.Kto zwarł umowę z ubezpieczycielem i dlaczego? Czego konkretnie to ubezpieczenie dotyczy?

Odp.: SPÓŁKA, jako właściciel sieci zawarł umowę ubezpieczenia obejmującą posiadane składniki majątkowe.

Ubezpieczeniu podlegają zarówno elementy pasywne, jak i aktywne sieci. Ponadto Spółka ubezpieczona jest od odpowiedzialności cywilnej (OC).

Elementy aktywne Sieci SPÓŁKA ubezpieczone są co najmniej od następujących ryzyk: kradzież, dewastacja, zniszczenie, uszkodzenie, zalanie, spalenie.

Umowa ubezpieczenia wskazuje kwotę, poniżej której ubezpieczyciel nie dokonuje wypłaty ubezpieczenia (kwota franszyzy).

9.Czy stroną umowy z ubezpieczycielem jest również X? − jeżeli tak to jaka jest jego rola (prawa i obowiązki)?

Odp.: X nie jest stroną umowy ubezpieczenia w zakresie Sieci SPÓŁKA. Infrastrukturę ubezpiecza jej właściciel, tj. Spółka.

Niemniej jedną ze składowych Czynszu Dzierżawnego, jak wskazano powyżej, jest czynsz Ubezpieczenie.

Każdorazowo ubezpieczyciel podejmuje decyzję, czy dokona wypłaty odszkodowania w odniesieniu do tej szkody.

10.Dlaczego X zobowiązany jest do przejęcia ryzyka i pokrywania szkód powstałych na sieci?

Odp.: X jest zobowiązany do ponoszenia kosztów szkód powstałych na sieci, jeżeli nie zostaną one zwrócone przez ubezpieczyciela, na mocy umowy łączącej X oraz Spółkę.

Zgoda na ponoszenie tego typu kosztów stanowiła jedno z kryteriów w postępowaniu przetargowym. X składając ofertę w ramach tego postępowania wyraziła zgodę na powyższe.

11.Od kogo X ma przejmować ryzyko i szkody powstałe na sieci oraz w jakich okolicznościach? - Jakie konkretnie ryzyko i jakie konkretnie szkody chodzi? Kiedy i w jakich okolicznościach powstały?

Odp.: Sieć SPÓŁKA składa się z elementów pasywnych, które umożliwiają przesyłanie danych, ale w żadnym stopniu nie ingerują w nie, ani ich nie modyfikują. Do urządzeń tych zaliczymy okablowanie sieciowe, gniazda abonenckie itp. oraz elementów aktywnych, czyli urządzeń służących do obsługi danych w sieci - ich przesyłania, wzmacniania czy też modyfikowania (np. karty sieciowe, koncentratory, przełączniki, routery)

Uszkodzeniu mogą ulegać wszelkie elementy sieci, na skutek działania czynników zewnętrznych, w tym np. gryzoni, które mogą przegryźć kabel, aktów wandalizmu lub też wypadków (np. podczas napraw innych rodzajów sieci, podczas wykopów lub robót budowlanych uszkodzony może zostać kanalizacja i biegnący w niej kabel), może również np. zostać zalana studnia telekomunikacyjna, w której znajdują się elementy sieci.

12.Jakiego rodzaju szkody na sieci podlegać mogą ewentualnemu odszkodowaniu oraz jakie typy czynności w ogóle mogą zostać zakwalifikowane jako szkody w rozumieniu umowy?

Odp.: Odszkodowaniu podlegają szkody spowodowane działaniem siły trzeciej, takie jak przykładowo przerwanie kabli (spowodowane np. przez szczury, podczas prac budowlanych itd.), zalanie studni telekomunikacyjnej (np. na skutek silnych opadów), dewastacja szafki telekomunikacyjnej.

13.Czy przedmiotowe szkody powstają w wyniku działania czynników zewnętrznych (jakich), czy też spowodowane mogą one być przez działanie którejś ze stron umowy (której) lub osób trzecich (jakich)?

Odp.: Jak wskazano powyżej w głównej mierze za uszkodzenie sieci odpowiadają wypadki losowe, ingerencja osób trzecich (m .in. wypadki podczas prac budowlanych, akty wandalizmu), działanie gryzoni (np. szczurów), czynników atmosferycznych, itd.

W interesie obu stron umowy leży dbanie o sieć i utrzymywanie jej w jak najlepszym stanie, w konsekwencji ich działanie koncentruje się na naprawie ewentualnych szkód, a nie ich wyrządzaniu.

14.Czy przedmiotowe szkody na sieci są zależne od czyjejś (czyjej) woli lub działania (lub zaniechania)? Jakie są to szkody?

Odp.: SPÓŁKA podejmuje działania w celu minimalizacji szkód. Niemniej biorąc pod uwagę rodzaj prowadzonej działalności szkód nie da się całkowicie wyeliminować, ani też im w każdym przypadku zapobiec.

Jak wskazano powyżej szkody powstają na skutek różnych zdarzeń, głównie losowych, polegających na nieumyślnym uszkodzeniu sieci przez osoby trzecie, zwierzęta lub też na skutek czynników atmosferycznych.

15.Jakie szkody już na wstępie nie są objęte ubezpieczeniem? Bowiem jak wskazano we wniosku, X ponosi koszty w momencie, gdy nie są objęte ubezpieczeniem, gdy ubezpieczyciel wypłaci mniej, aniżeli Spółka zapłaciła za naprawienie szkody albo uzyska odmowę wypłaty ubezpieczenia.

Odp.: Jak wskazano powyżej, ubezpieczeniem nie są objęte szkody poniżej minimalnej kwoty wskazanej w umowie ubezpieczeniowej. Zgodnie z umową z ubezpieczycielem, każdy składnik majątku może mieć inną kwotę minimalną, powyżej której ubezpieczyciel zobowiązuje się do zwrotu wartości szkody. W przypadku sieci telekomunikacyjnych jest to zwykle kwota ok. (…) PLN.

W odniesieniu do każdej ze zgłoszonych do ubezpieczyciela szkód, dokonuje on oceny i podejmuje decyzję, czy wypłacić ubezpieczenie.

16.Czy X jest zobowiązany do naprawy szkody (jakiej i w jakich okolicznościach)? Jakie są regulacje umowy w tym zakresie?

Odp.: X nie jest zobowiązany do naprawy szkody, niemniej jak najszybsza naprawa szkody leży w interesie tego podmiotu. Szkoda na sieci oznacza bowiem brak możliwości świadczenia usług przez ten podmiot na obszarze, na którym do takiego zdarzenia doszło.

Szkodę naprawia podmiot trzeci, najęty przez Spółkę. Koszt naprawy ponosi Spółka (właściciel sieci), która otrzymuje fakturę za tę usługę.

Umowa przewiduje zwrot kosztów naprawy przez X, w przypadku, gdy kwoty te nie zostaną zwrócone przez ubezpieczyciela, tzn. w sytuacji, gdy szkoda nie przekracza kwoty wskazanej w umowie ubezpieczeniowej.

17.Czy w istocie na podstawie zawartych umów X wstępuje w rolę „zastępczego ubezpieczyciela”, który przejmuje na siebie obowiązki pierwotnie przypisane do innego podmiotu, czy też X nabywa od Państwa w istocie konkretne usługi (jakie? np. naprawy sieci) i w jaki sposób je wykorzystuje we własnej działalności?

Odp.: Spółka zawarła z X umowę, na podstawie której X zobowiązało się do pokrywania kosztów naprawy sieci, w zakresie, w jakim nie zrobi tego ubezpieczyciel.

X jest podmiotem, który świadczy usługi na sieci dzierżawionej od Spółki. Każda awaria sieci oznacza dla niego niemożność świadczenia usług na obszarze awarii. W konsekwencji szybka jej naprawa jest korzystna z punktu widzenia X i umożliwia dalsze prowadzenie podstawowej działalności.

Rozstrzygnięcie, czy łączące spółki relacja jest w istocie refakturą usług naprawy, czy też świadczeniem nie podlegającym opodatkowaniu VAT stanowi przedmiot pytania we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie.

18.Kto dokonuje stwierdzenia szkody?

Odp.: Wiadomość o szkodzie może pochodzić z wielu różnych źródeł.

Informację o niewłaściwym działaniu sieci (np. brak sygnału), która może być wynikiem szkody, najczęściej otrzymuje X, jako operator świadczący na sieci usługi (zgłoszenia abonenckie). Dodatkowo taką informację można pozyskać z systemów zarządzania urządzeń sieciowych (informacje raportowane przez urządzenia o nieprawidłowym działaniu). Kolejnym źródłem informacji o szkodach jest także zgłoszenie pochodzące od podmiotów trzecich (np. sprawcy szkody).

19.Kto i komu zleca naprawę szkody powstałej na sieci?

Odp.: SPÓŁKA jako właściciel sieci zleca naprawę szkody powstałej na sieci wyspecjalizowanemu podmiotowi.

20.Kto otrzymuje fakturę za naprawę sieci?

Odp.: Fakturę za naprawę usług otrzymuje Spółka, jako właściciel sieci.

21.Kto występuje do ubezpieczyciela o zwrot kosztów naprawy sieci?

Odp.: SPÓŁKA jako podmiot ubezpieczony występuje do ubezpieczyciela z wnioskiem o zwrot kosztów naprawy sieci.

22.Czy X w swojej działalności wykorzystuje/będzie wykorzystywać nabyte towary/usługi związane z naprawą szkody na sieci do czynności opodatkowanych (jakich?) i w jaki sposób?

Odp.: X wykorzystuje całą sieć do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazano powyżej, każda awaria sieci uniemożliwia temu podmiotowi świadczenie usług na danym obszarze, objętym awarią. W konsekwencji naprawa sieci jest konieczna z punktu widzenia spółki, aby zachować i zabezpieczyć podstawowe źródło przychodów, opodatkowane VAT. Jest to koszt, którego poniesienie jest niezbędne dla prowadzenia dalszej działalności.

Pytania

1.Czy zwrot kosztów naprawy sieci będzie stanowił czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (dalej: podatek VAT) i czy Spółka powinna udokumentować powyższy zwrot fakturą?

2.Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, to w którym momencie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT w związku z wystawieniem faktury przez Spółkę?

3.Czy X będzie miał prawo do odliczenia podatku wykazanego na fakturze dokumentującej powyższy zwrot kosztów naprawy sieci?

Państwa stanowisko w sprawie/Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

1.Spółka stoi na stanowisku, iż zwrot kosztów naprawy sieci stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, w związku z czym powinna wystawić fakturę dokumentującą wysokość kosztów, które zgodnie z umową pokrywać powinien X.

2.Spółka stoi na stanowisku, iż obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w momencie otrzymania od ubezpieczyciela decyzji o przyznaniu odszkodowania, w kwocie niższej niż poniesione koszty lub też odmowie wypłaty odszkodowania.

3.W przypadku, gdy koszty naprawy będą niższe niż minimalna kwota wskazana w polisie ubezpieczeniowej, obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymania od kontrahenta faktury za naprawę sieci.

4.X będzie miał prawo do odliczenia podatku wykazanego na fakturze dokumentującej zwrot kosztów naprawy sieci, których nie pokryje ubezpieczenie.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarem w rozumieniu ustawy o VAT jest rzecz lub jej część, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności, lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka ponosi koszty naprawy sieci, jako jej właściciel. Niemniej, zgodnie z umową, w sytuacji, gdy ubezpieczyciel nie pokryje tych kosztów, zobowiązanym do pokrycia jest X, której działalność polega na operowaniu siecią oraz udostępnianiu jej innym podmiotom. W przypadku, gdyby szkoda na sieci nie została usunięta, żaden z podmiotów, ani Spółka, ani też X nie mogłyby prowadzić swojej podstawowej działalności.

Jak wskazano powyżej, definicja świadczenia usług swoim zakresem obejmuje różnorakie czynności pomiędzy dwoma podmiotami. Może być to zarówno dokonanie pewnego świadczenia na rzecz drugiej strony, jak i powstrzymanie się od niego.

W opinii Spółki, czynność polegająca na obciążeniu kontrahenta kosztami naprawy szkody na sieci, które nie zostały pokryte przez ubezpieczyciela, stanowi świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, zgodnie z definicją wskazaną w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji powyższa czynność, zdaniem Spółki, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów, i usług i jako taka powinna zostać udokumentowana poprzez wystawienie faktury VAT.

Zgodnie z art. 19a ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Zgodnie z umową, spółka X zobowiązana jest do pokrycia kosztów naprawy sieci dopiero po ziszczeniu się dodatkowego warunku w postaci odmowy przez ubezpieczyciela wypłaty odszkodowania lub też przyznania go w niższej wysokości. W konsekwencji uznać należy, iż obowiązek podatkowy powstanie w dacie otrzymania przez Spółkę informacji od ubezpieczyciela, która uprawnia ją do wystąpienia o zwrot poniesionych kosztów na podstawie zawartej umowy. Dopiero po ziszczeniu się wskazanych powyżej warunków powstaje jakiekolwiek roszczenie i zobowiązanie po stronie kontrahenta do dokonania płatności. Przed poznaniem decyzji ubezpieczyciela dotyczącej kwot naprawy sieci, będących powyżej progu minimalnego wskazanego w umowie z ubezpieczycielem, Spółka nie ma podstaw prawnych do obciążania kontrahenta kosztami.

W konsekwencji Spółka zobowiązana jest do wystawienia faktury dopiero w momencie uzyskania wiążącej informacji na temat wysokości poniesionych, a nie podlegających zwrotowi przez ubezpieczyciela kosztów związanych z naprawą sieci.

Zdaniem Spółki powinna ona więc wystawić dla kontrahenta fakturę w momencie ziszczenia się warunków i wykazać jako datę sprzedaży (oraz datę powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług) datę otrzymania odpowiedzi z firmy ubezpieczeniowej, która to warunkuje obowiązek poniesienia określonych kosztów przez drugą stronę umowy.

Odpowiednio kontrahent otrzymujący fakturę, będzie miał prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w miesiącu otrzymania faktury, zgodnie z art. 86 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 i w art. 8 ww. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

Podobnie w orzeczeniu TSUE z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden TSUE podkreślił, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę, należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

-istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

-wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

-istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

-odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

-istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zatem z ww. przepisów wynika, że do wystawienia faktury zobowiązany jest podmiot, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo podmiotem posiadającym sieć teleinformatyczną, którą oddaje do używania operatorowi sieci. Są Państwo czynnym podatnikiem VAT.

Operatorem sieci, czerpiącym pożytki z sieci dzierżawionej od Państwa, jest podmiot powiązany kapitałowo z Państwem − Operator SPÓŁKA sp. z o.o., który również jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Na mocy umowy na usługi operatora sieci, X zobowiązany jest do przejęcia ryzyka i pokrywania kosztów szkód powstałych na sieci w przypadku, gdy ubezpieczyciel sieci nie wypłaci odszkodowania lub wypłaci je w niższej wysokości, niż koszty faktycznie poniesione.

Proces naprawy szkody na sieci wygląda następująco:

1.Stwierdzenie szkody;

2.Zlecenie naprawy sieci;

3.Otrzymanie faktury dokumentującej koszty naprawy sieci;

4.Wystąpienie do ubezpieczyciela o zwrot poniesionych kosztów, o ile koszty naprawy przewyższają minimalną kwotę wskazaną w polisie ubezpieczeniowej;

5.Decyzja ubezpieczyciela o częściowym zwrocie kosztów lub też odmowa wypłaty ubezpieczenia.

W konsekwencji X będzie ponosił powyższe koszty w momencie, gdy nie są one objęte ubezpieczeniem lub też w sytuacji, gdy ubezpieczyciel wypłaci mniej, niż Spółka zapłaciła za naprawienie szkody albo też otrzymana zostanie odmowa wypłaty ubezpieczenia.

X wykorzystuje całą sieć do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Każda awaria sieci uniemożliwia X świadczenie usług na danym obszarze, objętym awarią. W konsekwencji naprawa sieci jest konieczna z punktu widzenia spółki, aby zachować i zabezpieczyć podstawowe źródło przychodów, opodatkowane VAT. Jest to koszt, którego poniesienie jest niezbędne dla prowadzenia dalszej działalności.

Odszkodowaniu podlegają szkody spowodowane działaniem siły trzeciej, takie jak przykładowo przerwanie kabli (spowodowane np. przez szczury, podczas prac budowlanych itd.), zalanie studni telekomunikacyjnej (np. na skutek silnych opadów), dewastacja szafki telekomunikacyjnej.

X nie jest zobowiązany do naprawy szkody, niemniej jak najszybsza naprawa szkody leży w interesie tego podmiotu. Szkoda na sieci oznacza bowiem brak możliwości świadczenia usług przez ten podmiot na obszarze, na którym do takiego zdarzenia doszło.

Państwa wątpliwości, w kwestii objętej pytaniem nr 1, dotyczą ustalenia czy zwrot kosztów naprawy sieci będzie stanowił czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, i czy Spółka powinna udokumentować powyższy zwrot fakturą.

W odniesieniu do powyższych wątpliwości należy wskazać, że przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone.

Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług.

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku C-16/93 z dnia 3 marca 1994 r. pomiędzy R. J. Tolsma v. Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Odszkodowanie jest pojęciem niezdefiniowanym w ustawie o podatku od towarów i usług.

Kwestie odszkodowań, jak i kar umownych z tytułu niewywiązania się z warunków umowy regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

W świetle uregulowań zawartych w Kodeksie cywilnym jest ono zapłatą za wyrządzone szkody, poniesione przez kogoś straty.

Zgodnie z art. 361 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego:

Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy, lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Jak wskazuje art. 363 § 1 Kodeksu cywilnego:

Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Zatem, szkoda to każdy uszczerbek, który dotyka poszkodowanego, zarówno o charakterze majątkowym, jak i niemajątkowym.

Na gruncie prawa cywilnego odszkodowanie za doznaną szkodę majątkową lub niemajątkową uzależnione jest od zaistnienia zdarzenia, z którym przepisy łączą obowiązek naprawienia szkody. Ponadto między zdarzeniem a zaistniałą w jego wyniku szkodą musi istnieć związek przyczynowy.

Zgodnie z art. 471 Kodeksu cywilnego:

Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, na gruncie stosunków cywilnoprawnych szkoda polega na nienależytym wykonaniu bądź niewykonaniu zobowiązania przez dłużnika, istnienia adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy działaniem lub zaniechaniem a szkodą. Brak tych przesłanek powoduje, że nie mamy do czynienia ze szkodą, za powstanie której dłużnik zobowiązany jest do wypłaty odszkodowania. Istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie, lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną – świadczenie w zamian za wynagrodzenie – co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata taka nie jest też związana z zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Ustalanie statusu wypłacanej rekompensaty, jako podlegającej bądź niepodlegającej opodatkowaniu VAT, należy więc oceniać w kontekście związku z konkretnym świadczeniem.

TSUE w sprawie o sygnaturze C-277/05 Societe Thermale D`Eugenie − Les − Bains stwierdził, że: „Artykuły 2 ust. 1 i 6 ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych − wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, powinny być interpretowane w ten sposób, że kwoty zapłacone tytułem zadatku w ramach umów dotyczących świadczenia usług hotelarskich podlegających podatkowi VAT, w przypadku, gdy klient skorzysta z uprawnienia do odwołania rezerwacji, a kwoty te są zatrzymywane przez przedsiębiorstwo hotelarskie, należy uznać za odszkodowanie ryczałtowe płacone w celu naprawienia szkody poniesionej w następstwie niewykonania umowy przez klienta, bez bezpośredniego związku z jakąkolwiek odpłatnie świadczoną usługą, które jako takie nie podlega opodatkowaniu”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że istotą odszkodowań nie jest płatność za świadczenie lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną – świadczenie w zamian za wynagrodzenie, co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata ta nie jest też związana z zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji. Ustalanie statusu wypłacanego odszkodowania jako podlegającego bądź niepodlegającego opodatkowaniu VAT należy więc oceniać w kontekście związku z konkretnym świadczeniem. Płatność o charakterze odszkodowawczym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT tylko wtedy, gdy nie będzie istniał związek pomiędzy tą płatnością a jakąkolwiek czynnością mającą charakter świadczenia ze strony podmiotu, na rzecz którego ta płatność jest dokonywana.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie, zwrot kosztów naprawienia szkody jest/będzie płatnością za świadczenie usługi. Jak wynika z opisy sprawy, na mocy umowy na usługi operatora sieci, X ponosi koszty naprawy szkód powstałych na sieci w przypadku, gdy ubezpieczyciel sieci nie wypłaci odszkodowania lub wypłaci je w niższej wysokości, niż koszty faktycznie poniesione. Zatem, w rozpatrywanej sprawie istnieje bezpośredni związek pomiędzy obowiązku zwrotu kosztów naprawy sieci a umową na usługi operatora sieci.

Te dwa świadczenia − dzierżawa sieci oraz obowiązek pokrywania kosztów szkód powstałych na sieci w przypadku, gdy ubezpieczyciel sieci nie wypłaci odszkodowania lub wypłaci je w niższej wysokości, niż koszty faktycznie poniesione − są od siebie wzajemnie zależne, a mianowicie jedno jest dokonywane pod warunkiem dokonania drugiego i odwrotnie.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, wezwanie X do zwrotu kosztów naprawy sieci możliwe jest jedynie w przypadku możliwości korzystania przez X z Państwa sieci teleinformatycznej i odwrotnie – wraz z możliwiością korzystania z Państwa sieci teleinformatycznej przez X, X jest zobowiązany do pokrywania kosztów szkód powstałych na sieci.

Tym samym będzie spełniona przesłanka istnienia związku pomiędzy zwrotem przez korzystającego − X z Państwa sieci teleinformatycznej określonej kwoty pieniężnej a otrzymaniem świadczenia wzajemnego − sprawnie funkcjonującej sieci, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że zapłata tej kwoty będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, kwota pieniężna w postaci zwrotu kosztów naprawy sieci stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, wypłacone Państwu przez X, zgodnie z treścią umowy dzierżawy sieci, kwoty pieniężne, obejmujące koszty naprawy sieci, stanowią/będą stanowiły wynagrodzenia za świadczenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym są/będą Państwo zobowiązani wystawić fakturę dokumentującą świadczenie usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w powyższym zakresie uznałem za prawidłowe.

Kolejne Państwa wątpliwości, w przypadku uznania, że zwrot kosztów naprawy sieci przez X, o których mowa w pytaniu nr 1, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako wynagrodzenie za świadczenie usług, dotyczą kwestii ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w powyższym przypadku, istotne jest określenie momentu wykonania przez Państwa usługi. Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Powołany art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 3 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu:

a)świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych,

b)dostawy książek drukowanych (CN ex 4901 10 00, 4901 91 00, ex 4901 99 00 i 4903 00 00) − z wyłączeniem map i ulotek − oraz gazet, czasopism i magazynów, drukowanych (CN 4902), z wyjątkiem dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika,

c)czynności polegających na drukowaniu książek (CN ex 4901 10 00, 4901 91 00, ex 4901 99 00 i 4903 00 00) − z wyłączeniem map i ulotek − oraz gazet, czasopism i magazynów (CN 4902), z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług:

telekomunikacyjnych,

wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy,

najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,

ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,

stałej obsługi prawnej i biurowej,

dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego

z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać jednak należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei, o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.

Jak stanowi art. 3531 Kodeksu cywilnego:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego. Podkreślić należy jednak, że ustalenie zakresu świadczonej usługi i w konsekwencji momentu jej wykonania powinno następować w sposób obiektywny.

Oznacza to, że postanowienia umowne w tej kwestii niewątpliwie są istotne, niemniej jednak należy zwrócić uwagę na charakter i specyfikę danego świadczenia, by zapobiec możliwości nieuzasadnionego przesuwania momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ustawą dla celów powstania obowiązku podatkowego wykonanie czynności następuje z chwilą faktycznego jej dokonania.

„Wykonanie usługi” następuje w momencie faktycznego zakończenia wszystkich działań i czynności, do których wykonania zobowiązany był świadczący usługę oraz zgłoszenie tego faktu kontrahentowi.

Z opisu sprawy wynika, że na mocy umowy na usługi operatora sieci, X ponosi koszty naprawy szkód powstałych na sieci w przypadku, gdy ubezpieczyciel sieci nie wypłaci odszkodowania lub wypłaci je w niższej wysokości, niż koszty faktycznie poniesione.

Art. 19a ust. 1 ustawy wskazuje ogólną zasadę, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi z zastrzeżeniem, iż nie ma on zastosowania do konkretnych, wyszczególnionych w ustawie przypadków. Należy podkreślić, że z perspektywy treści art. 19a wystawienie faktury nie ma znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego (znajduje ono jednak zastosowanie w art. 19a ust. 5 pkt 3 i 4). Celem ustalenia według jakich zasad w konkretnym przypadku następuje rozpoznanie obowiązku podatkowego, w pierwszej kolejności należy zweryfikować, czy zastosowania nie znajduje któryś z przepisów szczególnych. Jeśli nie będą one miały zastosowania, wówczas rozpoznanie momentu powstania obowiązku podatkowego opierać się powinno o zasady ogólne. Należy w tym miejscu podkreślić, że postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu usługi za wykonaną mogą pełnić funkcję pomocniczą, jednakże istotna jest przede wszystkim ocena charakteru i specyfiki danego świadczenia. Dlatego też obowiązek podatkowy powinien powstać z chwilą faktycznego dokonania danej czynności.

W przypadkach, w których to każdorazowo ubezpieczyciel jest głównym czynnikiem odpowiedzialnym za decyzję o wypłacie odszkodowania należy uznać, że obowiązek podatkowy powstanie odpowiednio w momencie powzięcia informacji o odmowie wypłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela lub w chwili wypłaty odszkodowania w niżej wysokości, niż koszty faktycznie poniesione − wówczas spełnione zostaną warunki, które pozwalają na wezwanie X do uiszczenia opłaty w stosownej wysokości, a zatem warunki wpływające na podwyższenie ceny za świadczone usługi.

W konsekwencji, obowiązek podatkowy z tytułu czynności, w związku z którymi otrzymywane są/będą od X kwoty pieniężne, stanowiące zwrot kosztów napraw sieci, powinni Państwo rozpoznać zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy.

Natomiast w przypadku, gdy koszty naprawy będą niższe niż minimalna kwota wskazana w polisie ubezpieczeniowej, obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymania od kontrahenta faktury za naprawę sieci.

Podsumowując, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu płatności za naprawienie szkody, powstanie na zasadach ogólnych wynikających z art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z chwilą ziszczenia się warunków co do prawa do wezwania X do zwrotu kosztów naprawy sieci, czyli gdy ubezpieczyciel sieci nie wypłaci odszkodowania lub wypłaci je w niższej wysokości, niż koszty faktycznie poniesione. Natomiast w przypadku, gdy koszty naprawy będą niższe niż minimalna kwota wskazana w polisie ubezpieczeniowej, obowiązek podatkowy powstanie w momencie otrzymania od kontrahenta faktury za naprawę sieci.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w powyższym zakresie uznałem za prawidłowe.

Kolejną Państwa wątpliwością jest ustalenie czy X będzie miał prawo do odliczenia podatku wykazanego na fakturze dokumentującej zwrot kosztów naprawy sieci.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – X jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz przedmiot dzierżawy (sieć teleinformatyczna) jest przez X wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego w przypadku, gdy przedmiot dzierżawy (sieć teleinformatyczna) jest/będzie przez X wykorzystywana w całości do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, to X jest/będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej zwrot kosztów naprawy sieci. Przy czym prawo to będzie przysługiwać, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Państwa w zakresie zadanego pytania nr 3 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

§stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

§zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. We wniosku wskazali Państwo, że X zobligowany jest do zapłaty także w sytuacji, gdy powstałe szkody na sieci nie są objęte ubezpieczeniem, jednakże nie zajęli Państwo stanowiska, kiedy w tym przypadku powstanie obowiązek podatkowy. W związku z powyższym ten element nie stanowił przedmiotu interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(...) Spółka Akcyjna (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).