Dostawa Działek nr 1 i 2 w zamian za odszkodowanie, będzie podlegała zwolnieniu od podatku, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 2... - Interpretacja - 0114-KDIP4-2.4012.611.2023.1.WH

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 20 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.611.2023.1.WH

Temat interpretacji

Dostawa Działek nr 1 i 2 w zamian za odszkodowanie, będzie podlegała zwolnieniu od podatku, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy. obowiązek podatkowy VAT z tytułu przekazania prawa własności Działek nr 1 i 2 w zamian za odszkodowanie, które w świetle przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy traktowane jest jako dostawa towarów, powstanie w momencie otrzymania całości lub części należnego odszkodowania, stosownie do treści art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy w związku z art. 19a ust. 6 ustawy.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zbycia Nieruchomości w zamian za odszkodowanie. Uzupełnili go Państwo pismem z 29 października 2023 r. (wpływ 29 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jawna (dalej jako Spółka), powstała z przekształcenia spółki cywilnej, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. wynajmu nieruchomości. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku, Spółka widnieje w księdze wieczystej jako właściciel dwóch działek ewidencyjnych gruntu objętych jedną księgą wieczystą, o łącznej powierzchni 1,8027 ha:

1.działka o pow. 0,9417 ha, która zgodnie zapisami Księgi Wieczystej stanowi inne tereny zabudowane (BI), zwana dalej Działką 1,

2.działka o pow. 0,8610 ha, która zgodnie zapisami Księgi Wieczystej stanowi inne tereny zabudowane (BI), zwana dalej Działką 2,

zwanych dalej łącznie Nieruchomością.

W rejestrze gruntów prowadzonym przez Starostę, gdzie jako właściciele Nieruchomości widnieją wspólnicy Spółki, Nieruchomość ujęta jest jako:

1. Działka 1 - inne tereny zabudowane (BI), na którym znajduje się:

  • Budynek niestanowiący odrębnego od gruntu przedmiotu własności, Rodzaj wg KŚT: Budynki handlowo-usługowe, Powierzchnia zabudowy: 368 m2,

2. Działka 2 - inne tereny zabudowane (BI).

Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Działki 1 i Działki 2 znajdują się na terenie oznaczonym symbolem MOP - planowane miejsca obsługi podróżnych.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.

A zgodnie z art. 11 ust. 2 specustawy budowlanej, w sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Działka 1 i Działka 2 zostały wniesione przez Wspólników Spółki aportem do spółki cywilnej, która to spółka cywilna w 2002 roku została przekształcona w Spółkę (spółkę jawną) w trybie art. 26 § 4 Kodeksu spółek handlowych. W momencie wnoszenia gruntu aportem do spółki cywilnej Nieruchomość stanowiła jedną działkę gruntu, która została podzielona w 2013 roku na dwie działki (Działkę 1 i Działkę 2).

Spółka cywilna przed przekształceniem wzniosła na ww. Działkach zabudowę stanowiącą stację paliw. Spółka cywilna odliczała VAT od wydatków na wzniesienie zabudowy stanowiącej stację paliw (od wytworzenia tej zabudowy przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego).

28 kwietnia 2023 r. Wojewoda (…) wydał decyzję (dalej Decyzja) w trybie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (dalej: specustawa drogowa), o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej m.in. na terenie Nieruchomości. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Decyzja nie jest jeszcze ostateczna (według wiedzy Spółki, Decyzja została zaskarżona przez inny niż Spółka podmiot). Po uzyskaniu przez Decyzję prawomocności, na jej mocy na Skarb Państwa przejdzie własność należącej do Spółki Nieruchomości w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 specustawy drogowej, zgodnie z którym wywłaszczane nieruchomości lub ich części stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

17 października 2023 r. wydana została decyzja o ustaleniu odszkodowania na rzecz Spółki za prawo własności Nieruchomości.

25 maja 2023 r. sporządzone zostały dokumenty o nazwie „Protokół przekazania nieruchomości zabudowanej” na okoliczność wydania Nieruchomości.

Nieruchomość wydana została na rzecz Skarbu Państwa - Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. W uwagach do tych Protokołów stwierdzono m.in.:

  • w stosunku do Działki 1 - „Budynek stacji benzynowej + wiata paliwowa wraz z całą infrastrukturą stacji paliw i ogrodzenie terenu,
  • w stosunku do Działki 2 - „Teren po stacji benzynowej”.

Do celów postępowania odszkodowawczego na zamówienie Wojewody 12 czerwca 2023 roku została wykonana inwentaryzacja nieruchomości (dalej Inwentaryzacja).

Z Inwentaryzacji tej sporządzone zostały dwa osobne dokumenty:

I. W stosunku do Działki 1 dokument o nazwie „Opis stanu nieruchomości zabudowanej na dzień 28 kwietnia 2023 roku”. Dokument ten opisuje m.in. następujące naniesienia -zabudowę na tej działce:

1. Budynek usługowy, parterowy, niepodpiwniczony, wolnostojący, pow. zabudowy 330 m2, stan techniczny: dobry

2. Inne budowle:

  • Wiata gospodarcza,
  • Wiata dystrybutorowa dwu-poszyciowa,
  • Śmietnik.

II. W stosunku do Działki 2 dokument o nazwie „Opis stanu nieruchomości niezabudowanej na dzień 28 kwietnia 2023 roku”. Dokument ten opisuje następujące naniesienia na tej działce:

1. Ogrodzenie:

  • rodzaj ogrodzenia:

- Segment ogrodzeniowy - przęsło betonowe o wymiarach 200x50cm pełne szt. 3 oraz jedno przęsło betonowe o wymiarach 200x50cm ażurowe 64 szt.

- Segment ogrodzeniowy - przęsło betonowe o wymiarach 200x50cm pełne szt. 1 oraz jedno przęsło metalowe o wymiarach 200x120cm ażurowe 38 szt.

- Bariera metalowa zabezpieczająca pylon (29,5 m)

  • długość ogrodzenia: 104 mb (ażurowe) 116 mb (pełne)
  • wysokość ogrodzenia: 2m
  • słupki ogrodzenia: betonowe o wys. 200 cm, 111 szt.

2. Sieci uzbrojenia terenu: zasilanie elektryczne pylonu reklamowego, instalacja kanalizacyjna odprowadzająca wody roztopowe i opadowe, studnie - osadnik - 4 szt.)

3. Naziemne obiekty budowlane i urządzenia budowlane, w tym elementy naziemne sieci uzbrojenia terenu: pylon stalowy reklamowo-informacyjny

4. Teren utwardzony/chodnik: częściowo teren utwardzony masą bitumiczną (1829 m2) i żużlem oraz tłuczniem, 110 mb krawężnika

5. Teren zielony: trawnik, zakrzewienie

6. Naziemne obiekty budowlane i urządzenia budowlane, w tym elementy naziemne sieci uzbrojenia terenu:

  • 2 latarnie LED,
  • sanitariat,
  • elementy konstrukcyjne:

- fundament: ława betonowa

- ściany zewnętrzne: bloczki betonu komórkowego, otynkowane, pomalowane farbą - wysokość 2,6 m

- ściany działowe: bloczki betonu komórkowego - otynkowane, pomalowane farbą,

- dach: płaski, drewniana więźba dachowa, kryty blachą dachową, - drzwi: wykonano z desek, szt. 2,

- ustęp dwu-pomieszczeniowy.

Ponadto dokument ten zawiera opis mediów na działce: elektroenergetyczna, wodociąg, kanalizacja deszczowa, telekomunikacja: studzienka telekomunikacyjna, komora kanalizacyjna, hydrant i zasuwy wodne.

Wspólnicy Spółki mają możliwość codziennej obserwacji sytuacji na Nieruchomości przejeżdżając obok. Według Ich obserwacji, nic nie wyburzono na Nieruchomości, dawny budynek stacji stanowi bazę biurową, badawczą, i socjalną głównego wykonawcy drogi. Place i parkingi to przestrzenie na maszyny i urządzenia produkcyjne i drogowe oraz powierzchnia składowa hałd kruszyw budowlanych. Jedynie ogrodzenie Nieruchomości się rozpadło w miejscach, gdzie składują kruszywa. Jednakże od momentu ww. wydania Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa - Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad, Spółka nie ma już jakiegokolwiek wpływu na to, co się dzieje i co się stanie z obiektami wskazanymi w Inwentaryzacji (zabudową i naniesieniami wskazanymi w Inwentaryzacji) zlokalizowanymi na Nieruchomości, w szczególności nie będzie miała zasadniczo ani wiedzy, ani wpływu na to czy w dniu wypłaty odszkodowania będą jeszcze istniały na Nieruchomości jakiekolwiek obiekty wskazane w Inwentaryzacji (zabudowa i naniesienia wskazane w Inwentaryzacji).

Obiekty wskazane w Inwentaryzacji (zabudowa i naniesienia wskazane w Inwentaryzacji) znajdujące się na Nieruchomości zostały oddane do użytkowania dawniej niż dwa lata przed złożeniem niniejszego wniosku. Ponadto, w ciągu dwóch lat poprzedzających złożenie niniejszego wniosku Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie obiektów wskazanych w Inwentaryzacji (zabudowy i naniesień wskazanych w Inwentaryzacji) znajdujących się na Nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości co najmniej 30% ich wartości początkowej. Od 2006 roku Spółka nie dokonywała żadnych remontów, ulepszeń czy nakładów na Nieruchomość, więc nie odliczała też VAT naliczonego co najmniej w ostatnich 10 latach od takich wydatków.

Nieruchomość (grunty i elementy stacji paliw) są ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki, z tym, że elementy stacji paliw, oprócz budynku, zostały już w pełni zamortyzowane. Do 2006 roku Spółka prowadziła stację paliw na Nieruchomości. Od 2006 do 2022 roku Nieruchomość była wydzierżawiona przez Spółkę firmie zewnętrznej prowadzącej stację paliw. Potem, do wywłaszczenia, Nieruchomość była wynajmowana innej firmie. Nieruchomość była więc wykorzystywana przez Spółkę do działalności opodatkowanej podatkiem VAT i nie była wykorzystywana przez Spółkę wyłącznie do sprzedaży zwolnionej z podatku VAT.

Pytanie

Czy odszkodowanie, jakie otrzyma Spółka za wywłaszczenie Nieruchomości, stanowi wynagrodzenie za dostawę budynków, budowli lub ich części, zarówno w stosunku do Działki 1, jak i Działki 2, i czy w związku z tym podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług w momencie jego otrzymania?

Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z 29 listopada 2023 r.)

Zdaniem Spółki, odszkodowanie, jakie otrzyma Spółka za wywłaszczenie Nieruchomości, stanowi wynagrodzenie za dostawę budynków, budowli lub ich części, zarówno w stosunku do Działki 1, jak i Działki 2 i w związku z tym podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług w momencie jego otrzymania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b) ustawy o VAT.

Ww. zwolnienie to stosuje się w odniesieniu do dostawy budynków, budowli lub ich części, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż dwa lata, co w niniejszej sprawie miało miejsce, gdyż do pierwszego zasiedlenia obiektów wskazanych w Inwentaryzacji (zabudowy i naniesień wskazanych w Inwentaryzacji) zlokalizowanych na Nieruchomości doszło ponad dwa lata przed złożeniem niniejszego wniosku. Dodatkowo należy wskazać, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy o VAT). Oznacza to, że w przypadku sprzedaży nieruchomości zabudowanej, stawkę VAT właściwą dla opodatkowania budynku lub budowli należy zastosować również w odniesieniu do dostawy gruntu, na którym posadowione są te obiekty budowlane.

Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b) ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu „przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienia z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie” powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Należy podkreślić, iż Spółka dysponowała Nieruchomością do maja 2023 r. i w momencie jej wydania Skarbowi Państwa - Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad była ona zabudowana obiektami wskazanymi w Inwentaryzacji (zabudową i naniesieniami wskazanymi w Inwentaryzacji).

Natomiast na moment otrzymania odszkodowania, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu VAT - Spółka nie będzie dysponowała już Nieruchomością i na ten moment Nieruchomość być może nie będzie już zabudowana, a w każdym bądź razie Spółka nie będzie miała już jakiegokolwiek wpływu na to, co się stanie z obiektami wskazanymi w Inwentaryzacji (zabudową i naniesieniami wskazanymi w Inwentaryzacji) zlokalizowanymi na Nieruchomości, w szczególności nie będzie miała zasadniczo ani wiedzy, ani wpływu na to czy w dniu wypłaty odszkodowania będą jeszcze istniały jakiekolwiek obiekty wskazane w Inwentaryzacji (zabudowa i naniesienia wskazane w Inwentaryzacji) na Nieruchomości. Z przyczyn oczywistych - w momencie wypłaty odszkodowania, które dopiero zostanie Spółce wypłacone, Nieruchomość być może nie będzie już zabudowana obiektami posadowionymi tam przez Spółkę. Co więcej, jeżeli proces ustalania odszkodowania jeszcze potrwa, może się okazać, że na moment faktycznej wypłaty odszkodowania, na wywłaszczonej Nieruchomości mogą być już też posadowione inne budynki czy budowle. W obydwu ww. wypadkach Spółka nie ma i nie będzie mieć już na zaistniałą sytuację jakiegokolwiek wpływu.

W związku z powyższym, Spółka powzięła istotną wątpliwość czy opodatkowując podatkiem VAT wywłaszczenie Nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, co nastąpi w momencie otrzymania odszkodowania, Spółka powinna ustalić stawkę podatku VAT w oparciu o stan faktyczny Nieruchomości ustalony na moment ich wydania Skarbowi Państwa (maj 2023), czy też na moment otrzymania odszkodowania (powstania obowiązku podatkowego).

Na wstępie należy wziąć pod uwagę procedurę w jakiej Spółka została pozbawiona władztwa nad Nieruchomością. Był to bowiem proces wywłaszczeniowy, którego Spółka ani nie inicjowała ani nie wpisywał on się w plany biznesowe Spółki, w odniesieniu do Nieruchomości. Gdyby bowiem nie wywłaszczenie, Spółka nadal wykorzystywałaby przedmiotową Nieruchomość do celów działalności gospodarczej.

Następnie należy rozważyć stan Nieruchomości na moment jej wydania Skarbowi Państwa - była ona zabudowana obiektami wskazanymi w Inwentaryzacji (zabudową i naniesieniami wskazanymi w Inwentaryzacji) i w takim stanie została przez Spółkę wydana. Spółka nie będzie brała udziału w późniejszym procesie ewentualnego usunięcia z Nieruchomości wszelkich obiektów wskazanych w Inwentaryzacji (zabudowy i naniesień wskazanych w Inwentaryzacji). Także procedura ustalenia poziomu odszkodowania, będzie opierać się na operacie szacunkowym, który bazował będzie na stanie faktycznym, w którym wywłaszczana Nieruchomość była zabudowana obiektami wskazanymi w Inwentaryzacji (zabudową i naniesieniami wskazanymi w Inwentaryzacji).

Powyższe oznacza, iż istnieje szereg argumentów, aby przyjąć, iż stanowiące dostawę towarów przeniesienie przez Spółkę własności Nieruchomości na Skarb Państwa w zamian za odszkodowanie, powinno zostać opodatkowane zgodnie z obowiązującą jej kwalifikacją w momencie wydania Nieruchomości Skarbowi Państwa, co miało miejsce w maju 2023 r. Stan zabudowy Nieruchomości w momencie otrzymania odszkodowania, które Spółka dopiero otrzyma, jest całkowicie poza wpływem Spółki i nie powinien implikować skutków podatkowych dla Spółki.

Na marginesie należy zaznaczyć, iż historycznie obowiązek podatkowy w zakresie wywłaszczanych nieruchomości powstawał na zasadach ogólnych, tj. w dacie wywłaszczenia (wydania nieruchomości). Zmiana zasad opodatkowania w tym zakresie była podyktowana faktem, iż w praktyce wypłata odszkodowania następuje zazwyczaj dużo później niż samo wywłaszczenie - co niejednokrotnie powodowało dodatkowe obciążenie dla wywłaszczanych podmiotów zobligowanych do zapłaty podatku VAT z własnych środków. Zmianę w tym zakresie należy uznać za słuszną.

Nie zmienia to jednak faktu, iż nieracjonalne byłoby przyjęcie, iż w ślad za „przesunięciem” obowiązku podatkowego do momentu otrzymania odszkodowania, należy także „przesunąć” ocenę stanu faktycznego wydawanych nieruchomości.

Potwierdzenie tego podejścia można znaleźć w interpretacjach Dyrektora KIS z 29 lipca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.420.2020.2.WL, oraz z 5 maja 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.97.2021.2.KK. Podsumowując, ponieważ na moment wydania Skarbowi Państwa Nieruchomość była zabudowana obiektami wskazanymi w Inwentaryzacji (zabudową i naniesieniami wskazanymi w Inwentaryzacji), Spółka powinna być uprawniona do kwalifikacji dostawy jako zwolnionej z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (jako dostawa budynku i budowli w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego ich zasiedlenia).

Tak jak bowiem wskazano w stanie faktycznym, obiekty wskazane w Inwentaryzacji (zabudowa i naniesienia wskazane w Inwentaryzacji) znajdujące się na Nieruchomości zostały oddane do użytkowania dawniej niż dwa lata przed złożeniem niniejszego wniosku. Od momentu pierwszego zasiedlenia nie dokonywano także istotnych nakładów na nie, które przekraczały 30% ich wartości, które to nakłady mogłyby uzasadniać kolejne pierwsze zasiedlenie.

W konsekwencji odszkodowanie, jakie otrzyma Spółka za wywłaszczenie Nieruchomości, powinno podlegać zwolnieniu z podatku VAT w momencie jego otrzymania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b) ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) - zwanej dalej ustawą:

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy:

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy podkreślić, że co do zasady dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika wprost z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Z przywołanego przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów. W tej sytuacji bez znaczenia jest fakt, że dostawa nie jest de facto następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. W konsekwencji należy stwierdzić, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów (w tym np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy przy tym zaznaczyć, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady nabywania nieruchomości pod inwestycje w zakresie dróg publicznych, a także organy właściwe w tych sprawach, reguluje ustawa z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 162 ze zm.).

Przepis art. 11a ust. 1 ww. ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowi, że:

Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Na podstawie art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

1)własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,

2)własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

W myśl art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Na mocy art. 12 ust. 4f ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

W oparciu o art. 12 ust. 5 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Na podstawie art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 344 ze zm.):

wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

Wskazać należy, że art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy w swojej treści odwołuje się bezpośrednio do regulacji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, który definiuje przedmiot opodatkowania podatkiem VAT wskazując, iż opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Zatem, biorąc pod uwagę szczególny rodzaj dostawy towarów jakim jest przeniesienie prawa własności towarów z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa należy uznać, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, natomiast odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną - objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Ponadto zaznaczyć należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Podsumowując powyższe - zgodnie z powołanymi wyżej przepisami - wywłaszczoną nieruchomość należy opodatkować z uwzględnieniem jej przeznaczenia sprzed wywłaszczenia.

Ponadto wskazać należy, że podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Powyższy przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Natomiast na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy:

obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienia z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Stosownie natomiast do treści art. 19a ust. 6 ustawy:

w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą tego, czy odszkodowanie jakie otrzymają Państwo za wywłaszczenie Nieruchomości, stanowić będzie wynagrodzenie za dostawę budynków, budowli lub ich części, zarówno w stosunku do Działki 1, jak i Działki 2, i czy w związku z tym podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług w momencie jego otrzymania.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy wskazać, że zbycie nieruchomości (Działki nr 1 i nr 2) z nakazu organu władzy publicznej w zamian za odszkodowanie stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Państwo będą działali dla tej czynności w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W tym przypadku odszkodowanie pełnić będzie funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT m.in. dla dostawy budynków/budowli spełniających określone w tych przepisach warunki.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z uregulowania tego wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 14 ustawy:

przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku/budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli lub ich części oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku/budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższy przepis wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki, aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

  • towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  • przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia budynku, budowli czy urządzenia budowlanego. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1, 2, 3 i 9 ustawy Prawo budowlane:

ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;

2) budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

3) budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

9) urządzeniach budowlanych należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

W celu ustalenia czy w odniesieniu do dostawy Nieruchomości zabudowanej, tj. Działki nr 1 i 2 zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy względem budynku i budowli znajdujących się na gruncie doszło do ich pierwszego zasiedlenia.

Analiza przedstawionych okoliczności oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowana dostawa budynku i budowli znajdujących się na Nieruchomości nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynku i budowli upłyną co najmniej 2 lata.

Jak wynika z opisu sprawy Działki nr 1 i 2 w momencie wywłaszczenia były działkami zabudowanymi. 28 kwietnia 2023 r. Wojewoda (…) wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej m.in. na terenie Nieruchomości. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności. 17 października 2023 r. wydana została decyzja o ustaleniu odszkodowania na Państwa rzecz za prawo własności Nieruchomości. 25 maja 2023 r. sporządzone zostały dokumenty o nazwie „Protokół przekazania nieruchomości zabudowanej” na okoliczność wydania Nieruchomości. Obiekty wskazane w Inwentaryzacji (zabudowa i naniesienia wskazane w Inwentaryzacji) znajdujące się na Nieruchomości zostały oddane do użytkowania dawniej niż dwa lata przed złożeniem niniejszego wniosku. Ponadto, w ciągu dwóch lat poprzedzających złożenie niniejszego wniosku nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenie obiektów wskazanych w Inwentaryzacji (zabudowy i naniesień wskazanych w Inwentaryzacji) znajdujących się na Nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości co najmniej 30% ich wartości początkowej. Od 2006 roku nie dokonywali Państwo żadnych remontów, ulepszeń czy nakładów na Nieruchomość, więc nie odliczali Państwo też VAT naliczonego co najmniej w ostatnich 10 latach od takich wydatków. Nieruchomość była wykorzystywana przez Państwa do działalności opodatkowanej podatkiem VAT i nie była wykorzystywana przez Państwa wyłącznie do sprzedaży zwolnionej z podatku VAT.

W konsekwencji zatem zostaną spełnione warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy budynku i budowli znajdujących się na opisanej we wniosku Nieruchomości, tj. Działkach nr 1 i 2, na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z uwagi na to, że transakcja dostawy posadowionego na Działkach nr 1 i 2 budynku i budowli będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, dalsza analiza zwolnień - wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy - jest bezzasadna.

W konsekwencji mając na uwadze wskazane okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy wskazać, że dostawa Działek nr 1 i 2 w zamian za odszkodowanie, będzie podlegała zwolnieniu od podatku, na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego należy wskazać, że w przypadku przeniesienia prawa własności działki w zamian za odszkodowanie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienia z mocy prawa, obowiązek podatkowy powstanie dopiero z chwilą otrzymania przez podatnika całości lub części zapłaty z tego tytułu - w odniesieniu do określonej w decyzji ustalającej wysokość odszkodowania, ale już otrzymanej kwoty.

Jak wynika z okoliczności sprawy, 17 października 2023 r. wydana została decyzja o ustaleniu odszkodowania na Państwa rzecz za prawo własności Nieruchomości.

Tym samym, obowiązek podatkowy VAT z tytułu przekazania prawa własności Działek nr 1 i 2 w zamian za odszkodowanie, które w świetle przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy traktowane jest jako dostawa towarów, powstanie w momencie otrzymania całości lub części należnego odszkodowania, stosownie do treści art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy w związku z art. 19a ust. 6 ustawy.

W konsekwencji Państwa stanowisko w ww. zakresie uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji o ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).