Brak podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania nakładów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania nakładów. Uzupełnili go Państwo pismami z 24 października 2023 r. (wpływ 26 października 2023 r.) oraz z 6 grudnia 2023 r. (wpływ 6 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Powiat jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Powiat zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, wykonuje zadania publicznie o charakterze ponadgminnym w zakresie promocji oraz ochrony zdrowia.

Powiat otrzymał dofinansowanie w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych na inwestycje pn.:

-„(…)”: w wysokości (…) zł (przewidywana wartość Inwestycji: (...) zł, deklarowana kwota udziału własnego: (...) zł – 2%) – Rządowy Fundusz Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych – edycja (...),

oraz:

-„(…)”: w wysokości (…) zł (przewidywana wartość Inwestycji: (…) zł, deklarowana kwota udziału własnego: (…) zł – 15%) – Rządowy Fundusz Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych – edycja (...).

Podstawę prawną przyznania dofinansowania z Programu stanowią:

1)ustawa z 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568 ze zm.) – art. 65, art. 69 i art. 69a;

2)uchwała nr 84/2021 Rady Ministrów z 1 lipca 2021 r. w sprawie ustanowienia Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych, (zmieniona uchwałą nr 176/2021 z 28 grudnia 2021 r. uchwałą Rady Ministrów nr 87/2022 z 26 kwietnia 2022 r. oraz uchwałą Rady Ministrów nr 205/2022 z 13 października 2022 r.).

Wnioskodawcą i zarazem Beneficjentem środków w ramach Programu jest Powiat. Powiat będzie realizował ww. zadanie inwestycyjne, które będzie obejmowało postępowanie przetargowe wraz z pracami budowlanymi i instalacyjnymi. Inwestycja będzie prowadzona na nieruchomości, której właścicielem jest Powiat, ale, którą zgodnie z aktualnym stanem prawnym posiada ZOZ w formie ograniczonego prawa rzeczowego, tj. nieodpłatnego użytkowania ustanowionego zgodnie z art. 53 ust 1 ustawy o działalności leczniczej w treści obowiązującej w dacie ustanawiania tegoż prawa.

Po zakończonej inwestycji Powiat przekaże nieodpłatnie poniesione nakłady inwestycyjne na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, celem ujęcia ich w księgach rachunkowych ZOZ.

Zgodnie z ustawą z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 991), ZOZ posiada status samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej i gospodaruje posiadanym mieniem.

ZOZ jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność prowadzona w modernizowanej części nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Pytanie

Czy planowane przez Powiat nieodpłatne przekazanie nakładów będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie przez Powiat nakładów dla Zakładu Opieki Zdrowotnej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Prawo do odliczenia przysługuje przede wszystkim w zakresie, w jakim towary i usługi nabywane przez podatników wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych (zob. art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm. – dalej u.p.t.u.).

Działalność prowadzona w modernizowanej części nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle tego przepisu jest kwestią sporną czy podatnikom przysługuje prawo do odliczenia przy nabywaniu towarów i usług, jeżeli nabywają je w celu nieodpłatnego przekazania.

Należy uznać, że podatnikom w takich przypadkach przysługuje prawo do wyboru, czy przysługuje im prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług przeznaczonych do ich nieodpłatnego przekazania.

Zdaniem organów podatkowych nie, czego skutkiem jest brak opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazywania tych towarów (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej z 3 lutego 2014 r., nr IPPP2/443-1279/ 13-4/KG czy interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 lutego 2021 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.856. 2020.4.AZ).

Wskazać jednocześnie należy, że na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. VAT podlega nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Przy czym podstawą opodatkowania VAT jest w takich przypadkach koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika (zob. art. 29a ust. 5 u.p.t.u.), na który to koszt składają się – jak wynika z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zob. przykładowo wyrok z 26 września 1996 r. w sprawie C-230/94 oraz wyrok z 14 września 2006 r. w sprawie C-72/05) – wydatki, przy dokonywaniu których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia.

W świetle stanowiska reprezentowanego przez organy podatkowe w przedstawionej sytuacji prawo do odliczenia przy dokonywaniu zakupów towarów i usług dotyczących wskazanej inwestycji powiatowi nie przysługiwało.

Prowadzi to do wniosku, że ze względu na zerową podstawę opodatkowania nieodpłatne przekazanie wskazanych nakładów inwestycyjnych nie będzie podlegało VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także wszelkie inne darowizny, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Ponadto, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy wskazać, że konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

W oparciu o art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonując wykładni powołanych wyżej przepisów art. 15 ust. 6 ustawy, należy rozgraniczyć sferę imperium, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Powyższy przepis nie jest samodzielną podstawą do określenia, kiedy organ władzy publicznej jest podatnikiem VAT. Nie można go bowiem interpretować w oderwaniu od wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy definicji podatnika jako podmiotu wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu ust. 2 tego artykułu, przy czym działalność ta musi być wykonywana samodzielnie – we własnym imieniu i na własny rachunek. Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1526 ze zm.):

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Powiat) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Powiat zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, wykonuje zadania publicznie o charakterze ponadgminnym w zakresie promocji oraz ochrony zdrowia.

Powiat otrzymał dofinansowanie w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych na inwestycje pn.:

-„(…)”: w wysokości (…) zł (przewidywana wartość Inwestycji: (…) zł, deklarowana kwota udziału własnego: (…) zł – 2%) – Rządowy Fundusz Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych – edycja (...),

oraz:

-„(…)”: w wysokości (…) zł (przewidywana wartość Inwestycji: (…) zł, deklarowana kwota udziału własnego: (…) zł – 15%) – Rządowy Fundusz Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych – edycja (...).

Wnioskodawcą i zarazem Beneficjentem środków w ramach Programu jest Powiat. Powiat będzie realizował ww. zadania inwestycyjne, które będzie obejmowało postępowanie przetargowe wraz z pracami budowlanymi i instalacyjnymi. Inwestycja będzie prowadzona na nieruchomości, której właścicielem jest Powiat, ale, którą zgodnie z aktualnym stanem prawnym posiada ZOZ w formie ograniczonego prawa rzeczowego, tj. nieodpłatnego użytkowania ustanowionego zgodnie z art. 53 ust 1 ustawy o działalności leczniczej w treści obowiązującej w dacie ustanawiania tegoż prawa.

Po zakończonej inwestycji Powiat przekaże nieodpłatnie poniesione nakłady inwestycyjne na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, celem ujęcia ich w księgach rachunkowych ZOZ.

Zgodnie z ustawą z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, ZOZ posiada status samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej i gospodaruje posiadanym mieniem.

ZOZ jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność prowadzona w modernizowanej części nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy planowane przez Wnioskodawcę nieodpłatne przekazanie nakładów inwestycyjnych będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dla ustalenia, czy konkretna, nieodpłatna czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z uznaniem jej za odpłatne świadczenie usług, istotny jest cel jej świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Ponadto z powyższego wynika, że opodatkowaniu VAT podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług, które nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu podlega jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie.

Analizując natomiast treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Przy czym, za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Podkreślić należy, że przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy ma zastosowanie tylko do tych spośród usług nieodpłatnych, które spełniają warunek w nim wymieniony, tj. dotyczy tych usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli ww. warunek nie jest spełniony, nie może być mowy o potraktowaniu usługi świadczonej nieodpłatnie jako usługi odpłatnej i objęcie jej zakresem opodatkowania VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców powiatu. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie Organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia powiatowego, należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

W odniesieniu do przedstawionej sytuacji należy zauważyć, że świadczenie polegające na nieodpłatnym przekazaniu przez Powiat nakładów (efektów inwestycji) – ZOZ, który wykonuje zadania własne Powiatu – odbędzie się w ramach wykonywania zadań własnych Powiatu, określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie ochrony zdrowia. Tym samym nieodpłatne przekazanie przez Powiat efektów inwestycji na własność ZOZ realizowane w ramach wykonywania zadań własnych Powiatu, niewątpliwie będzie stanowić sprawę ponadgminną publiczną.

Mając na uwadze powyższe, w kontekście niniejszej sprawy należy stwierdzić, że wykonana przez Powiat ww. czynność, tj. nieodpłatne przekazanie nakładów inwestycyjnych (efektów inwestycji) na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, realizowane będzie poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Powiat realizując te czynności nie będzie występować w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działa jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy. Zatem planowane przez Powiat nieodpłatne przekazanie nakładów inwestycyjnych na rzecz ZOZ nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, nieodpłatne przekazanie przez Powiat nakładów inwestycyjnych na rzecz ZOZ, który wykonuje Państwa zadania własne, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem wykonując ww. czynności nie będziecie Państwo działali jako podatnik VAT, lecz wyłącznie jako organ władzy publicznej realizujący nieodpłatnie swoje zadania ustawowe.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nieodpłatne przekazanie przez Powiat nakładów dla Zakładu Opieki Zdrowotnej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA „).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).