Nieuznanie Komornika Sądowego za płatnika podatku VAT z tytułu dokonywanej w trybie licytacji publicznej dostawy nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe w zakresie nieuznania komornika sądowego za płatnika podatku VAT z tytułu dokonywanej w trybie licytacji publicznej dostawy nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 19 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·nieuznania komornika sądowego za płatnika podatku VAT z tytułu dokonywanej w trybie licytacji publicznej dostawy nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·opodatkowania dostawy nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 listopada 2023 r. (wpływ 27 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, jako Komornik Sądowy prowadzi egzekucję w sprawie (…), dotyczącą sprzedaży w drodze licytacji publicznej nieruchomości oznaczonej jako grunty rolne zabudowane, nr działek: (…). Powierzchnia całej nieruchomości wynosi (…) ha, a poszczególnych działek:

·działka nr (…) ha,

·działka nr (…) ha.

Nieruchomość położona jest w miejscowości (…). Nieruchomość ma założoną księgę wieczystą o numerze (…).

Działka nr (…) jest zabudowana budynkiem restauracyjnym z pokojami gościnnymi położonymi na kondygnacji poddasza, budynkiem stajni oraz dwoma budynkami mieszkalnymi.

Działka nr (…) jest działką o regularnym kształcie, nie jest zabudowana, a na datę wizji lokalnej przeprowadzonej przez biegłego sądowego w dziedzinie wyceny nieruchomości (...) na działce posadowiona była i jest nadal tymczasowa hala namiotowa stanowiąca przedmiot własności innego podmiotu. Obie działki stanowią jedną parcelę z częściowym ogrodzeniem, wykorzystywaną jako zaplecze dla prowadzonej działalności (zaplecze rekreacyjne dla gości, teren dla zwierząt domowych oraz wybiegu dla koni), w części północnej użytkowaną rolniczo.

Nieruchomość stanowi współwłasność dwóch osób fizycznych:

·Pana A w części wynoszącej ½ ,

·Pana B w części wynoszącej ½.

Aktualna treść księgi wieczystej w dziale III zawiera wpis o wszczęciu egzekucji z nieruchomości w celu zniesienia współwłasności w drodze sprzedaży publicznej z wniosku Pana C, a w dziale IV nie zawiera żadnych wpisów. Dla przedmiotowego terenu nie ma aktualnie obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. Dokumentem planistycznym obowiązującym obecnie dla całego terenu gminy jest Uchwała nr (…). w sprawie zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy (…). Przedmiotowy teren jest określony, jako RU (działka nr (…)) tereny obsługi produkcji w gospodarstwach rolnych, hodowlanych, ogrodniczych oraz R (działka nr (…)) tereny rolnicze.

Faktyczny sposób użytkowania nieruchomości: zabudowa restauracyjna z miejscami noclegowymi i inwentarska.

Budynek restauracyjny wybudowany został w latach 2005-2006, jako budynek parterowy z użytkowym poddaszem (pokoje noclegowe). Budynek wybudowany został, jako budynek inwentarsko-gospodarczy aktualnie o funkcji gastronomiczno-noclegowej, wolnostojący. Budynek na datę wizji przeprowadzonej przez biegłego w zakresie wyceny nieruchomości był użytkowany, w dobrym stanie technicznym, stopień zużycia technicznego i funkcjonalnego określono jako znikomy, nie wymaga istotnych nakładów remontowych i modernizacyjnych. Jego powierzchnia użytkowa wynosi (…) m².

Budynek stajni wybudowany został w latach 2011-2012, jako budynek parterowy, inwentarsko-gospodarczy, wolnostojący. Budynek na datę wizji przeprowadzonej przez biegłego w zakresie wyceny nieruchomości był użytkowany, w dobrym stanie technicznym, stopień zużycia technicznego i funkcjonalnego znikomy. Jego powierzchnia użytkowa wynosi (…) m².

Budynek mieszkalny nr 1 wybudowany został w latach 2010-2011, jako budynek parterowy z nieużytkowym poddaszem. Budynek wybudowany został, jako budynek gospodarczy aktualnie o funkcji mieszkalnej. Budynek na datę wizji przeprowadzonej przez biegłego w zakresie wyceny nieruchomości był użytkowany, w dobrym stanie technicznym, stopień zużycia technicznego i funkcjonalnego znikomy. Jego powierzchnia użytkowa wynosi (…) m².

Budynek mieszkalny nr 2 wybudowany został w latach 2010-2012, jako budynek parterowy z nieużytkowym poddaszem. Budynek wybudowany został, jako budynek gospodarczy, aktualnie o funkcji mieszkalnej. Budynek na datę wizji przeprowadzonej przez biegłego w zakresie wyceny nieruchomości nie był użytkowany, wymaga nakładów na remont poszycia dachu i wykończeń wewnętrznych. Jego powierzchnia użytkowa wynosi (…) m².

Na terenie nieruchomości aktualnie prowadzona jest działalność gospodarcza przez Spółkę (…). Wspólnikami tej spółki są:

·Pan A, będący jednocześnie współwłaścicielem nieruchomości w części wynoszącej ¹/₂,

·Pani B.

Pan A w toku prowadzonej egzekucji pismem z (…) złożył oświadczenie o treści j.n.:

„W związku z prowadzoną egzekucją niniejszym informuję:

1.Nieruchomość nr (…) nabyłem w wyniku zawarcia umowa sprzedaży i darowizny z (…) oraz umowy sprzedaży warunkowej z (…) r. i przeniesienia udziału we własności z (…) r.

2.Udział wynoszący 50% w przedmiotowej nieruchomości zbyłem Panu C zawierając umowę sprzedaży z (…) oraz umowę o przeniesienie własności z (…) r.

3.Przy żadnej ze sprzedaży, przy której brałem udział czy to w charakterze nabywcy, czy sprzedawcy nie wystąpił podatek VAT, transakcje te opodatkowane były podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

4.Nieruchomość nr (…) stanowiąca przedmiot współwłasności mojej i Pana C jest aktualnie wykorzystywana przez Spółkę (…). Spółka wykorzystuje tę nieruchomość od momentu jej zawiązania na podstawie umowy użyczenia z (…) r. Umowa ta została wypowiedziana pismem z (…) r. Zarówno samą umowę jak i pismo w sprawie wypowiedzenia załączam do niniejszego pisma.

5.Spółka (…) zarejestrowana została jako podatnik VAT czynny od (…) i od tego czasu nieprzerwanie pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług.

6.Spółka (…) prowadzi działalność w zakresie PKD: (…).

7.Zarówno Spółka (…) jak i ja nie posiadamy w wykazie środków trwałych gruntów ani budynków posadowionych na działkach nr (…).

8.Nabywając omawianą nieruchomość czyniłem to z zamiarem wzniesienia budynków służących pro­wadzeniu działalności w zakresie chowu i hodowli zwierząt oraz hotelowo-gastronomicznej.

9.Budynek restauracyjny wybudowany został w latach 2005-2006.

10.    Budynek stajni wybudowany został w latach 2011-2012.

11.    Budynek mieszkalny 1 wybudowany został w latach 2010-2011.

12.    Budynek mieszkalny 2 wybudowany został w latach 2010-2012.

13.    Inwestycje budowlane polegające na wzniesieniu budynków wymienionych w pkt 9-12 realizowa­łem ja na swoje imię i nazwisko. Wniosek o wydanie pozwolenia na budowę, decyzja o pozwoleniu na budowę oraz pozwolenia na użytkowanie poszczególnych budynków wydane zostały na moje nazwisko. Koszty związane z budową w całości finansowałem z własnych środków, które pochodziły z oszczędności i dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach spółki (…). Budowa każdego z budynków realizowana była systemem gospodarczym. Prace specja­listyczne (np. elektryczne czy dot. budowy konstrukcji dachowych) wykonywane były przez wybrane firmy, jednak na okoliczność nabyć tych usług jak i zakupu materiałów budowalnych nie żądałem wystawienia faktur VAT. Nabycia te zazwyczaj udokumentowane były paragonami fiskalnymi. Wobec braku faktur – nie odliczałem podatku VAT od wydatków związanych ze wznoszeniem budynków.

14.    Ja nie jestem i nigdy nie byłem zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

15.    W związku z doręczonym wypowiedzeniem umowy użyczenia Spółka (…) w (…) r. zamierza zakończyć prowadzenie działalności.

16.    Każdy z budynków oddano do użytkowania w roku, w którym zakończono jego budowę, co miało miejsce w latach 2006-20012.

17.    Od momentu wzniesienia każdego budynków były one, podobnie jak grunty na których budynki wzniesiono, wykorzystywane wyłącznie przez Spółkę (…) z zastrze­żeniem pkt 18.

18.    Budynek nr 2 wykorzystywany jest wyłącznie na moje potrzeby mieszkaniowe i to od momentu jego budowy, reszta wykorzystywana jest w całości przez spółkę.

19.    Budynki po ich wybudowaniu nie były przedmiotem ulepszeń ani modernizacji, która miałaby pro­wadzić do istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia, z zastrzeżeniem pkt 20.

20.    Budynek opisany w operacie szacunkowym jako budynek restauracyjny pierwotnie wzniesiony zo­stał jako budynek inwentarsko-składowy. W roku 2006, tj. krótko po tym, jak zakończono jego budowę, został przebudowany w ten sposób, że w znaczącej części dolną jego kondygnację zaadoptowano na potrzeby prowadzenia restauracji. Pozostała część dolnej kondygnacji budynku wykorzystywana była jako stajnia. Po wybudowaniu w roku 2012 budynku stajni zwierzęta przesunięto do nowo wybudowa­nego budynku stajni, a zwolnione w ten sposób pomieszczenia budynku restauracyjnego wykorzystane zostały do rozbudowy powierzchni restauracyjnej, która po tych pracach zajęła całą dolną kondygnację budynku i tak pozostaje do dnia dzisiejszego. W latach 2015-2016 przeprowadzono prace, których efek­tem było powstanie miejsc noclegowych (pokoi) na górnej kondygnacji budynku. Były to ostatnie prace kwalifikujące się do uznania ich za ulepszenie lub modernizację. Kolejnych już nie podejmowałem, al­bowiem popadłem w konflikt na tle finansowym z drugim współwłaścicielem nieruchomości, tj. Panem C, który m.in. uniemożliwił mi dokonanie formalnej zmiany charakteru budynku restauracyjnego na taki właśnie z budynku inwentarsko-składowego. Wszystkie koszty związane z opi­sanymi pracami zostały sfinansowane w całości z moich własnych środków, które pochodziły z oszczęd­ności i dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach Spółki (…).

21.    Powstały konflikt skłonił mnie też do zarzucenia jakichkolwiek działań, których skutkiem mogłyby być jakiekolwiek prace inwestycyjne w budynkach wzniesionych na działkach nr (…), albowiem byłoby działaniem nacechowanym znaczną dozą ryzyka ponoszenie wydatków na nieruchomość, co do której kwestie rozliczeń finansowych stały się przedmiotem poważnego sporu pomiędzy współwłaści­cielami”.

Treść wspomnianej powyżej umowy użyczenia z (…) r., podpisanej przez Panów A i Pana C stanowi tekst:

„Jako właściciele działki zabudowanej (…) wpisanej w Księdze Wieczystej (…) A, (…) i C, (…) użyczamy ww. działkę w bezpłatne użytkowanie Spółce Jawnej (…). Umowa zostaje zawarta na czas nieokreślony. Użyczenie może zostać odwołane z zachowaniem 1 roku wypowiedzenia”.

Treść wspomnianego powyżej wypowiedzenia z (…) r. umowy użyczenia z (…) r., podpisanej przez Pana C stanowi tekst:

„Działając w imieniu własnym, jako współwłaściciel nieruchomości położonej w (…), składającej się z działek nr (…) o powierzchni (…) ha, dla której Sąd Rejo­nowy w (…), (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze: (…), na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w (…), Wydziału (...) Cywilnego, wydanego (…) r. w sprawie o sygn. akt: (…), utrzymanego w mocy na podstawie postanowienia Sądu Okręgowego w (…), (...) Wydziału Cywilnego- Odwoławczego wydanego (…) r. w sprawie o sygn. akt: (…), zezwalającego na dokonanie czynności przekraczającej zwykły zarząd ww. nieruchomością po­legającej na wypowiedzeniu umowy użyczenia z (…) r. z zachowaniem umownego rocznego terminu wypowiedzenia, niniejszym wypowiadam umowę użyczenia ww. nieruchomości z (…) r. z zachowaniem rocznego terminu wypowiedzenia. Umowa ulega rozwiązaniu wraz z upływem jednego roku od dnia doręczenia niniejszego wypowiedzenia”.

Aktem notarialnym z (…) r. objęta niniejszym wnioskiem nieruchomość nabyta została przez Pana A i Panią B. Każdy z nabywców wszedł w posiadanie ½ części nieruchomości. Pani B była wspólnikiem Spółki (…) od dnia jej zawiązania, wykreślona została natomiast z KRS jako wspólnik tej spółki (…) r. Pani B i Pan A nabyli nieruchomość KW nr (…), która w momencie nabycia składała się z działki nr (…) o powierzchni (…) ha. Z działki tej – jak wynika z treści KW –wyodrębniono działki nr (…) o powierzchniach jak wskazano na wstępie wniosku na podstawie Wyciągu z wykazu zmian gruntowych z (…) r. Opisywana transakcja sprzedaży opodatkowana została podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Aktem notarialnym z (…) r. Pani B zawarła z Panem A warunkową umowę sprzedaży, której przedmiotem było przeniesienie własności ½ części udziału w nieruchomości objętej KW nr (…) należącej do Pani B na rzecz Pana A. Warunkiem przeniesienia własności było to, że Agencja Nieruchomości Rolnych działająca na rzecz Skarbu Państwa nie wykona przysługującego jej prawa pierwokupu. Wobec nie skorzystania przez Agencję Nieruchomości Rolnych z prawa pierwokupu, aktem notarialnym z (…) r., dokonano przeniesienia udziału we współwłasności na warunkach określonych w akcie notarialnym z (…) r. W akcie notarialnym przenoszącym własność wskazano, że:

”Podatku od czynności cywilnoprawnych nie pobrano na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.)”.

Aktem notarialnym z (…) r. Pan A zawarł z Panem C umowę sprzedaży pod warunkiem, której przedmiotem było przeniesienie własności ½ części we własności zabudowanej nieruchomości rolnej, stanowiącej działki gruntu nr (…) o łącznym obszarze (…) ha, dla której Sąd Rejonowy w (…). prowadzi księgę wieczystą nr: (…). Warunkiem przeniesienia własności było to, że Agencja Nieruchomości Rolnych działająca na rzecz Skarbu Państwa nie wykona przysługującego jej prawa pierwokupu. Wobec nie sko­rzystania przez Agencję Nieruchomości Rolnych z prawa pierwokupu, aktem notarialnym z (…) r. dokonano przeniesienia ½ części we własności zabudowanej nieruchomości na warun­kach określonych w akcie notarialnym z (…) r. W akcie notarialnym przenoszącym własność wskazano, iż:

„Stawający oświadcza, że przedmiot niniejszej umowy nie podlega podatkowi od towarów i usług VAT. Podatku od czynności cywilnoprawnych umowy przeniesienia udziału w prawie własności gruntów rol­nych nie pobrano w myśl art. 9 ustawy o podatku od czynności cywilno­prawnych, albowiem stawający C oświadcza, że nabywany tym aktem udział w nieruchomości stanowi nieruchomość rolną, utworzy na niej gospodar­stwo rolne i będzie prowadził gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym”.

Pan C wiadomością mailową z (…) r. odpowiadając na zadane pytania wskazał:

1.Z jakim zamiarem nabył Pan udział w nieruchomości objętej KW nr (…), składającej się z działek ewidencyjnych nr (…), zajętej dotychczas na prowadzenie działalności gospodar­czej przez Spółkę (…) (np. przystąpienie do spółki w cha­rakterze wspólnika, lokata kapitału, realizacja własnych celów mieszkaniowych, etc.)?

Odp. Cel nabycia nieruchomości był dość prozaiczny – na tamten moment wydawało się to być dobrym posunięciem finansowym – plan był taki, by rozwinąć już działający biznes, zarobić i przyszło­ściowo mieć zabezpieczenie finansowe dla siebie i dla rodziny, bo koniec końców środki na pozyskanie tej nieruchomości pochodziły nie tylko z moich własnych oszczędności, ale też i od członków mojej ro­dziny.

2.Czy jest Pan lub był wcześniej zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), a jeśli tak, to w jakim okresie i pod jakim nr NIP?

Odp. Nie, nie byłem i nie jestem zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

3.Czy w okresie od dnia nabycia opisanej w pkt 1 nieruchomości był Pan stroną jakichkolwiek transak­cji, których przedmiotem było przeniesienie własności nieruchomości, z wyłączeniem transakcji dot. lokali mieszkalnych służących zaspokojeniu Pana własnych potrzeb bytowo-mieszkaniowych?

Odp. Nie dla korzyści finansowej. Dokonywałem wyłącznie zakupu działki pod budowę własnego domu, więc nie podlega to pod te kategorie.

Uzupełnienie opisu sprawy

Szczególnego znaczenia w niniejszej sprawie nabiera fakt, że żaden z uczestników w prowadzonym przez komornika postępowaniu nie ma statusu dłużnika, ani wierzyciela, są natomiast uczestnikami mającymi interes prawny w zniesieniu współwłasności nieruchomości. Zgodnie z art. 210 §1 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Jak stanowi art. 1066 Kodeksu postępowa­nia cywilnego (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 ze zm.):

„W postępowaniu egzekucyjnym wszczętym na podstawie tytułu wykonawczego, a mającym na celu zniesienie współwłasności nieruchomości w drodze sprzedaży publicznej, stosuje się odpowiednio przepisy o egzekucji z nieruchomości ze zmianami wskazanymi w artykułach poniższych”.

Stosownie do art. 1067 Kodeksu postępowa­nia cywilnego:

„Postępowanie może być wszczęte z urzędu lub na wniosek każdego ze współwłaścicieli na podstawie tytułu wykonawczego, który postanawia, że zniesienie współwłasności ma być przeprowadzone w drodze sprzedaży nieruchomości”.

Jak wynika z art. 921 § 1 Kodeksu postępowa­nia cywilnego:

„Egzekucja z nieruchomości należy do komornika działającego przy sądzie, w którego okręgu nieruchomość jest położona”.

W myśl art. 922 Kodeksu postępowa­nia cywilnego:

„Uczestnikami postępowania oprócz wierzyciela i dłużnika są równiej osoby, którym przysługują prawa rze­czowe ograniczone lub roszczenia albo prawa osobiste zabezpieczone na nieruchomości, a gdy przedmiotem eg­zekucji jest użytkowanie wieczyste, także organ, który zawarł umowę o użytkowanie wieczyste”.

Przypomnieć też należy, że art. 18 ustawy stanowi, iż:

„Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w admini­stracji (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2505) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egze­kucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, doko­nywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z narusze­niem obowiązujących przepisów”.

Rola Pana A i Pana C, którzy w sprawie wystę­pują jako uczestnicy postępowania jest analogiczna w odniesieniu do obydwu działek ewidencyjnych.

Przedmiotem sprzedaży będzie zarówno udział wynoszący ½ części w całej nieruchomości obejmu­jącej zarówno działkę nr (…), należący do Pana A, jak i udział wynoszący ½ części w całej nieruchomości obejmującej zarówno działkę nr (…), należący do Pana C.

Pan C w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego wiadomością mailową z (…) r. odpowiadając na jedno z zadanych pytań wskazał:

„Z jakim zamiarem nabył Pan udział w nieruchomości objętej KW nr (…), składają­cej się z działek ewidencyjnych nr (…), zajętej dotychczas na prowadzenie działalności gospodar­czej przez Spółkę (…) (np. przystąpienie do spółki w cha­rakterze wspólnika, lokata kapitału, realizacja własnych celów mieszkaniowych, etc.)?

Odp. Cel nabycia nieruchomości był dość prozaiczny – na tamten moment wydawało się to być dobrym posu­nięciem finansowym – plan był taki, by rozwinąć już działający biznes, zarobić i przyszłościowo mieć zabez­pieczenie finansowe dla siebie i dla rodziny, bo koniec końców środki na pozyskanie tej nieruchomo­ści pochodziły nie tylko z moich własnych oszczędności, ale tej i od członków mojej rodziny”.

W czasie posiadania udziału w nieruchomości (dotyczy to zarówno działki nr (…), jak i działki nr (…)) Pan C nie osiągał żadnych korzyści majątkowych czy też dochodów, albowiem krótko po nabyciu nieruchomości, tj. (…) r. nieruchomość oddana została do używania na pod­stawie nieodpłatnej umowy użyczenia Spółce (…). W późniejszym okresie Pan C postanowił wycofać się z ustaleń wynikających z tej umowy, jednak dopiero w wyniku wydania przez Sąd Rejonowy w (…) Wydział (...) Cywilny (…) r. postanowienia w sprawie o sygn. akt: (…), utrzymanego w mocy na podstawie po­stanowienia Sądu Okręgowego (…) Wydziału Cywilnego – Odwoławczego wydanego (…) r. w sprawie o sygn. akt: (…), zezwalającego na dokonanie czynności przekracza­jącej zwykły zarząd ww. nieruchomością, pismem z (…) r. wypowiedział umowę użyczenia.

Z powyższego zatem wynika jaki był zamiar nabycia nieruchomości przez Pana C., a także jak faktycznie nieruchomość była przez Niego wykorzystywana w czasie jej posiadania (oddana była do nieodpłatnego używania przez inną jednostkę).

Cel biznesowy nabycia nieruchomości (dotyczy to zarówno działki nr (…)) Pan C określił w wiadomości mailowej z (…) r. zacytowanej powyżej.

Pan C posiada prawo do rozporządzania budynkami, budowlami a także ich czę­ściami oraz gruntem działki nr (…), w takim zakresie, w jakim prawo takie przynależy właścicielowi wedle reguł określonych w art. 47, 48, 140, 143, 191 oraz 195-221 Kodeksu cywilnego. W toku egzekucji komornik nie ustalił, aby w sprawie zaistniały jakiekolwiek dokumenty, które owe ogóle reguły w jakikolwiek sposób by modyfikowały.

Na tych samych zasadach jak wskazano to w odniesieniu do działki nr (…), Panu C przysługuje prawo do rozporządzania nieruchomością objętą działką ewidencyjną nr (…).

Ponieważ sprzedaż obejmowała będzie zarówno udział wynoszący ½ części należący do Pana A, jak i udział wynoszący ½ części należący do Pana C co oznacza, że przedmiotem dostawy będzie cała nieruchomość jako taka, obejmująca działki nr (…), to zaznaczyć należy, iż cena sprzedaży udziału Pana C będzie uwzględniała wartość praw do obiektów budowlanych/gruntów.

W stosunku do działki nr (…) i analogicznie w stosunku do działki nr (..), żadna ze stron postępowania przed sprzedażą, jaka ma zostać dokonana w trybie licytacji publicznej, nie ponosiła żadnych nakładów w celu jej uatrakcyjnienia. Jedyne nakłady, jakie przed sprzedażą były ponoszone, to nakłady czynione przez Spółkę (…), jakkolwiek jednak nie miały one na celu uatrak­cyjnienie nieruchomości dla ewentualnych jej nabywców, lecz wiązały się wyłącznie z utrzymaniem substancji budowlanej w stanie umożliwiającym jej bezproblemowe i bezpieczne wykorzystanie. Jak m.in. wskazał Pan A w swoim piśmie z (…) r.:

„W latach 2015-2016 przeprowadzono prace, których efektem było powstanie miejsc noclegowych (pokoi) na górnej kondygnacji budynku. Były to ostatnie prace kwalifikujące się do uznania ich ze ulepszenie lub moder­nizację. Kolejnych już nie podejmowałem, albowiem popadłem w konflikt na tle finansowym z drugim współ­właścicielem nieruchomości, tj. Panem A, który m.in. uniemożliwił mi dokonanie for­malnej zmiany charakteru budynku restauracyjnego na taki właśnie z budynku inwentarsko-składowego. Wszystkie koszty powiązane z opisanymi pracami zostały sfinansowane w całości z moich własnych środków, które pochodziły z oszczędności i dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach Spółki (...).

Powstały konflikt skłonił mnie do zarzucenia jakichkolwiek działań, których skutkiem mogłyby być jakiekolwiek prace inwestycyjne w budynkach wzniesionych na działkach nr (…), albowiem byłoby działaniem nacechowanym znaczną dozą ryzyka ponoszenie wydatków na nieruchomość, co do której kwestie rozliczeń finansowych stały się przedmiotem poważnego sporu pomiędzy współwłaścicielami”.

Jak wynika z zaświadczenia Burmistrza (…), dla działek o numerach ewidencyjnych (…) oraz (…) r. Gmina (…) nie posiada miej­scowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nadto organ powiadomił, iż dla przedmiotowego terenu wydano następujące decyzje o warunkach zabudowy:

a)odmowna nr: (…) r. dla zmiany sposobu użytkowania istniejących zabudowań inwentarskich na potrzeby działalności agroturystycznej i na cele mieszkalne;

b)pozytywna nr: (…) r. dla budowy budynku inwentarskiego (stajnia), budynku siodlarni i budynku gospodarczego;

c)pozytywna nr: (…) r. dla legalizacji zmiany sposobu użytkowania budynku gospodarczo-inwentarskiego na cele działalności agroturystycznej w ramach istniejącego gospodarstwa rolnego.

O istnieniu innych wniosków w sprawie wydania decyzji o warunkach zabudowy organ egzekucyjny nie posiada wiedzy. Organ egzekucyjny nie ustalił, kto przy wnioskach wskazanych pod lit. a)-c) wystę­pował w charakterze wnioskodawcy. Z decyzji wskazanych pod lit. b)-c) wynika możliwość zabudowy.

Jak wynika z operatu szacunkowego:

„Działka nr (…) jest działką o regularnym kształcie, nie jest zabudowana, na datę wizji na działce posado­wiona była tymczasowa hala namiotowa stanowiąca przedmiot własności innego podmiotu gospodarczego (nie stanowi przedmiotu oszacowania)”.

Wywodząc z powyższego Wnioskodawca uważa, że hala namiotowa jest tymczasowym obiektem budowalnym, o którym mowa w art. 3 pkt 5 ustawy Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.). Wnioskodawca podziela przy tym zdanie WSA w Olsztynie, wyrażone w wyroku z 14 stycznia 2015 r., sygn. akt: I SA/Ol 911/14:

„W niniejsze Sprawie nie ulega wątpliwości, że hala namiotowa, stanowiąca tymczasowy obiekt budowlany w rozumieniu Prawa budowlanego, niepołączona trwale z gruntem, nie została expessis verbis wymieniona w art. 3 pkt 3 Prawo budowlane. Jednocześnie organ podatkowy nie wykazał, że jest ona traktowana, jako budowla w innych przepisach ustawowych uzupełniających czy precyzujących Prawo budowlane. W konsekwencji, hali namiotowej będącej przedmiotem decyzji fiskusa nie można zaliczyć do budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawo budowlane, a tym samym do budowli w rozumie­niu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, co wyklucza jej opodatkowanie podatkiem od nieruchomości”.

Jak wynika z operatu szacunkowego sporządzonego na okoliczność wyceny nieruchomości objętej KW nr (…):

„Obie działki stanowią jedną parcelę z częściowym ogrodzeniem, wykorzystywaną jako zaplecze dla prowa­dzonej działalności/zaplecze rekreacyjne dla gości, teren dla zwierząt domowych oraz wybiegu dla koni, w części północnej użytkowanego rolniczo”.

oraz:

„Działka nr (…) jest działką, o regularnym kształcie, nie jest zabudowana na datę wizji na działce posa­dowiona była tymczasowa hala namiotowa stanowiąca przedmiot własności innego podmiotu gospodarczego (nie stanowi przedmiotu oszacowania), wjazd na teren działki usytuowany jest drogi lokalnej o nawierzchni gruntowej”.

Jak wynika z art. 3 pkt 9 Prawo budowlane:

„Ilekroć w ustawie jest mowa o urządzeniach budowlanych — należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznacze­niem, jak przyłączą i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki”.

Zważywszy na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, ogrodzenie w części, w której usytuowane jest na niezabudowanej działce nr (…) stanowić winno wedle powyższych reguł budowlę, natomiast w tej części, w jakiej usytuowane jest na działce nr (…), która jest zabudowana, stanowić winno urządzenie budowlane zapewniające możliwość użytkowania budynków zlokalizowanych na tej działce. Jakkolwiek jednak ogrodzenie to stanowi jedną całość zarówno pod względem technicznym, jak i funkcjonalnym, wobec czego nie sposób uznać, że w części mogłoby stanowić budowlę, a w części urządzenie budow­lane. W tej sytuacji wedle uznania Wnioskodawcy ogrodzenie w całości winno zostać uznane za budowlę.

Wnioskodawca nie posiada informacji na temat tego kiedy doszło do pierwszego zasiedlenia ogrodzenia, jakkolwiek jednak wywodząc z treści oświadczenia Pana A, że do pierwszego zasiedlenia doszło ponad 2 lata wcześniej i od tego czasu ogrodzenie nie było przedmiotem czynności, w wyniku których po raz kolejny w związku ze sprzedażą egzekucyjną mogłoby dojść do pierwszego zasiedlenia.

Komornik sądowy prowadził udokumentowane działania zmierzające do ustalenia, czy dostawa nieruchomości dokonywana w trybie licytacji publicznej korzystać będzie mogła ze zwolnienia z opodat­kowania podatkiem od towarów i usług. Owe udokumentowane działania wyrażają się powołaniem do sprawy biegłego sądowego z zakresu rachunkowości i podatków, który skomunikował się ze stronami postępowania i w wyniku tego pozyskał od tychże stron postępowania informacje, które przedstawione zostały we wniosku o wydanie interpretacji.

Pytanie

Czy wobec dokonywanej w trybie licytacji publicznej dostawy nieruchomości objętej KW nr (…) komornik sądowy będzie płatnikiem podatku od towarów i usług? (pytanie we wniosku nr 1)

Pana aktualne stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:

Jak wynika z art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli komornik dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika, to wów­czas jest płatnikiem podatku od dostawy dokonanej w wyniku prowadzenia określonego rodzaju egze­kucji. Jednakże w rozpatrywanej sprawie żaden z uczestników w przedmiotowym postępowaniu nie ma statusu dłużnika ani wierzyciela. Jak wynika z akt postępowania sprawa egzekucyjna nie jest sprawą o egzekucję należności pieniężnej, lecz sprawą o zniesienie współwłasności pomiędzy współwłaścicielami poprzez sprzedaż nieruchomości w trybie licytacji publicznej. Z uwagi na tę okoliczność w sprawie nie ma stron w postaci dłużnika ani wierzyciela, lecz są współwłaściciele nieruchomości. Licytowana będzie cała nieruchomość, będąca współwłasnością stron, a środki uzyskane z licytacji zostaną podzielone w proporcji, w jakiej przysługuje współwłaścicielom prawo własności nieruchomości.

W świetle wyżej przedstawionego stanu sprawy uznać należy, że przeprowadzając sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w toku prowadzonego postępowania, komornik nie będzie płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu tejże sprzedaży, ponieważ w prowadzonym postępowaniu, którego efektem będzie sprzedaż publiczna przedmiotu współwłasności, brak jest dłużnika.

Podsumowując, przeprowadzając sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w toku prowadzonego postępowania na komornika nie zostaną nałożone obowiązki wynikające z art. 18 ustawy i nie będzie on płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu tejże sprzedaży, a tym samym nie będzie miał obowiązku obliczenia podatku VAT i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Analogiczne stanowisko zawarte zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 stycznia 2022 r., sygn.: 0111-KDIB3-1.4012.976.2021.2.IK, w którym czytamy:

„Jak wskazano powyżej, jeżeli komornik dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika, to wówczas jest płatnikiem podatku od dostawy dokonanej w wyniku prowadzenia określonego rodzaju egzekucji. Jednak, w rozpatrywanej sprawie, jak Pan wskazał w opisie sprawy, jeden z Uczestników nie pełni roli dłużnika. Zatem uznać należy, że Komornik przeprowadzając sprzedaż towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT i w toku prowadzonego postępowania, nie będzie podatnikiem ani płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu tejże sprzedaży, ponieważ w prowadzonym przez Pana postępowaniu, w toku które­go przeprowadzona zostanie sprzedaż publiczna przedmiotu współwłasności, brak jest dłużnika. Podsumowując, Komornik przeprowadzając sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w toku prowadzonego po­stępowania, nie będzie płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu tej sprzedaży i nie będzie zobowiąza­ny do wystawienia faktury dokumentującej tą sprzedaj”.

Takie stanowisko również, w zakresie roli komornika w sprawach o sprzedaż publiczną przedmiotu współwłasności, przyjęto w interpretacjach indywidualnych:

·Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 1 sierpnia 2014 r., sygn.: ILPP1/443-342/14-5/AI;

·Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 sierpnia 2019 r., sygn.: 0111-KDIB3-1.4012.366.2019.KO;

·Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 maja 2020 r., sygn.: 0114-KDIP4-3.4012.76.2020.2.KM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 18 ustawy:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z treści powyższych przepisów wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383), zgodnie z którą:

Przepis art. 30 § 1 ww. ustawy stanowi, że:

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi.

Sytuacja taka ma miejsce wówczas, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Przy czym, zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem, a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji.

Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem, zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Biorąc więc pod uwagę powyższe przepisy, a przede wszystkim zaś wynikający z nich status komornika sądowego jako płatnika podatku od towarów i usług obowiązanego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku, i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji towarów będących własnością dłużnika – stwierdzić należy, że komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług tylko wówczas, gdy do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży byłby zobowiązany dłużnik.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że komornik prowadzi postępowanie w sprawie (…), w drodze licytacji publicznej nieruchomości oznaczonej jako grunty rolne zabudowane, nr działek (…). Nieruchomość ma założoną księgę wieczystą nr (…). Nieruchomość stanowi współwłasność dwóch osób fizycznych:

·Pana A w części wynoszącej ½,

·Pana C w części wynoszącej ½.

Aktualna treść księgi wieczystej w dziale III zawiera wpis o wszczęcie egzekucji z nieruchomości w celu zniesienia współwłasności w drodze sprzedaży publicznej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, iż żaden z uczestników w przedmiotowym postępowaniu nie ma statusu dłużnika, ani wierzyciela, są natomiast uczestnikami mającymi interes prawny w zniesieniu współwłasności nieruchomości.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy wobec dokonywanej w trybie licytacji publicznej dostawy nieruchomości, komornik sądowy będzie płatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.) wynika, że:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego:

Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 212 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jak stanowi art. 212 § 2 Kodeksu cywilnego:

Według 212 § 3 Kodeksu cywilnego:

Z powyższych przepisów wynika zatem, że każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Ustawodawca przyznaje każdemu ze współwłaścicieli roszczenie o zniesienie współwłasności. Jego zaspokojenie może nastąpić w trybie umownego zniesienia współwłasności lub na drodze orzeczenia sądowego. Żaden ze współwłaścicieli nie może skutecznie sprzeciwiać się zniesieniu współwłasności.

Zgodnie z art. 1066 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1550 ze zm.):

Stosownie do art. 1067 ww. Kodeksu postępowania cywilnego:

Jak wynika z art. 921 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego:

W myśl art. 922 ww. ustawy Kodeksu postępowania cywilnego:

Jak wskazano powyżej, jeżeli komornik dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika, to wówczas jest płatnikiem podatku od dostawy dokonanej w wyniku prowadzenia określonego rodzaju egzekucji.

Jednak, w rozpatrywanej sprawie – jak Pan wskazał – żaden z uczestników w przedmiotowym postępowaniu nie ma statusu dłużnika ani wierzyciela.

Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu, sprawa egzekucyjna nie jest sprawą o egzekucję należności pieniężnej, lecz sprawą o zniesienie współwłasności pomiędzy współwłaścicielami poprzez sprzedaż nieruchomości w trybie licytacji publicznej. Z uwagi na tę okoliczność w sprawie nie ma stron w postaci dłużnika ani wierzyciela, lecz współwłaściciele nieruchomości.

W świetle wyżej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznać należy, że przeprowadzając sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w toku prowadzonego postępowania, nie będzie Pan płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu tejże sprzedaży, ponieważ w prowadzonym przez Pana jako Komornika postępowaniu, w toku którego przeprowadzona zostanie sprzedaż publiczna przedmiotu współwłasności, brak jest dłużnika.

Podsumowując, wobec dokonywanej w trybie licytacji publicznej dostawy nieruchomości, w toku prowadzonego postępowania jako komornik sądowy, nie będzie Pan płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu tejże sprzedaży.

Tym samym, Pana stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuję, że ta interpretacja rozstrzyga wyłącznie w kwestii nieuznania Komornika Sądowego za płatnika podatku od towarów i usług z tytułu dostawy nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1).

W odniesieniu do opodatkowania dostawy nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) zostało wydane odrębne postanowienie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).