Rozliczenie podatku w związku z wprowadzeniem do sieci wyprodukowanej energii elektrycznej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w części: opodatkowania wprowadzenia wyprodukowanej energii elektrycznej do sieci (pyt. nr 1), momentu powstania obowiązku podatkowego (pyt. nr 2) i obowiązku wystawienia faktury (pyt. nr 4) oraz nieprawidłowe w części określenia podstawy opodatkowania (pyt. nr 3).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozliczenia podatku w związku z wprowadzaniem do sieci wyprodukowanej energii elektrycznej. Uzupełnili go Państwo - poprzez wpłacenie brakującej opłaty – 30 października 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Przeważająca działalność Spółki to usługi kompleksowej obsługi i napraw pojazdów (PKD 45.20.Z). Ponadto Spółka wynajmuje pomieszczenia biurowo-usługowe pod działalność gospodarczą innym podmiotom oraz prowadzi działalność regulowaną w zakresie badań technicznych pojazdów. Działalność gospodarczą Spółka prowadzi w nieruchomościach własnych usytuowanych w (...). W dniu 28 lutego 2023 roku zakupiona i zamontowana na jednym z budynków usługowych będących własnością Spółki instalacja fotowoltaiczna o mocy 36,960 (kW) została przyłączona do sieci B.SA oraz zainstalowano urządzenie pomiarowo-rozliczeniowe (licznik dwukierunkowy). Energia elektryczna z sieci fotowoltaicznej zużywana jest na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółki, w tym również na potrzeby wynajmowanych pomieszczeń.

Zgodnie z przepisami wprowadzonymi nowelizacją z 1 lipca 2022 roku Spółka rozliczana jest przez zakład energetyczny w nowym systemie prosumenckim opartym na tzw. net-billingu.

Zasady rozliczania w tym systemie regulują znowelizowane przepisy m.in. art. 4, art. 4b oraz art. 4c Ustawy o OZE. Sprzedawca (w przypadku Wnioskodawcy - B. SA) dokonuje na koncie Prosumenta (Spółki) rozliczenia wartości energii elektrycznej wytworzonej w OZE wprowadzonej przez Prosumenta do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne. Powyższe rozliczenia dokonywane są na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii Prosumenta energii odnawialnej. Wartość środków należną Prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci określono w ustawie o OZE jako „depozyt prosumencki”, którego dokładną definicję regulują przepisy art. 4c ust. 1-5 ustawy o OZE.

Reasumując, w net-billingu energia wprowadzona do sieci przeliczana jest na wartość pieniężną w złotówkach. Wartość ta trafia na wirtualne konto prosumenta, które prowadzi sprzedawca energii. Z tego konta prosument płaci za energię elektryczną pobraną z sieci. Jest to tak zwany „depozyt prosumencki”, który przeznaczony jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej. W maju b.r. Spółka otrzymała od sprzedawcy energii elektrycznej pierwszą fakturę z rozliczeniem depozytu za miesiąc marzec z dnia 4 maja 2023 r. z terminem płatności 18 maja 2023 r. Następnie Spółka wystawiła „fakturę wewnętrzną” podatku należnego z dnia 18 maja 2023 r. i na jej podstawie w dacie upływu terminu płatności, tj. 18 maja 2023 r. rozpoznała obowiązek podatkowy wyliczając podatek metodą „w stu”. W analogiczny sposób postąpiono otrzymując w dniu 15 maja 2023 r. fakturę z dnia 11 maja 2023 r. z rozliczeniem depozytu za miesiąc kwiecień, z terminem płatności 25 maja 2023 r., w tym dniu Spółka rozpoznała obowiązek podatkowy. Analogicznie rozpoznano obowiązek podatkowy w kolejnych miesiącach czerwiec i lipiec.

Spółka, mając wątpliwości związane z możliwością wystawiania faktur na zakład energetyczny z tyt. sprzedaży energii elektrycznej dot. m.in podstawy opodatkowania, próbowała dokonać uzgodnień z dostawcą energii elektrycznej. W odpowiedzi na zapytanie otrzymano krótką informację: „W zakresie rozliczeń z prosumentami podstawę opodatkowania w podatku VAT stanowi suma sald dodatnich bez pomniejszania o wartość środków zgromadzoną na depozycie prosumenta (sumę sald ujemnych). Środki zgromadzone na depozycie prosumenckim (suma sald ujemnych) są wykorzystywane jedynie do regulowania zobowiązań prosumenta za energię pobraną z sieci określanych na podstawie cennika sprzedawcy dostarczającego energię elektryczną prosumentowi. Od strony C. S.A. depozyt prosumenta służy jedynie regulowaniu zobowiązań finansowych prosumenta i nie ma wpływu na obniżenie podstawy opodatkowania. Wątpliwości związane z wystawianiem faktur przez klienta powinien klient uzgodnić ze swoimi służbami księgowo- podatkowymi, bądź pozyskać potwierdzenie poprzez pozyskanie indywidulanej interpretacji podatkowej”.

Ze względu na brak jednolitego stanowiska w tej sprawie i wiele wątpliwości zasadne jest wystąpienie o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pytania (numeracja zgodna z przedstawioną we wniosku)

1.Czy wprowadzając energię elektryczną wyprodukowaną w instalacji Spółki do sieci energetycznej Spółka dokonuje na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy?

2.Czy obowiązek podatkowy dla czynności wyprodukowania energii elektrycznej w instalacji powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy o VAT i art. 19a ust. 7 ustawy?

3.Czy podstawę opodatkowania stanowić będzie „depozyt prosumencki” - wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci po zbilansowaniu godzinowym i rynkowej ceny energii elektrycznej, przyjęta do wyliczenia podatku w wartości brutto - metodą „ w stu”?

4.Czy w przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 i 2 należy wystawić na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego fakturę dokumentującą dostawę energii?

Państwa stanowisko w sprawie

Jako prosument - czynny podatnik VAT, wprowadzając energię elektryczną wyprodukowaną w instalacji Spółki do sieci energetycznej Spółka dokonuje na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Czynność ta stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, wypełnia więc dyspozycję art. 19a ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem m.in. ust. 5 i ust. 7. Dla dostawy energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast gdy podatnik nie wystawił faktury z tytułu dostawy energii elektrycznej lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu na jej wystawienie - w tym przypadku z chwilą upływu terminu płatności zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT - fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.

Natomiast z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podstawą opodatkowania co do zasady jest wszystko co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Wartość depozytu jest wartością należną Spółce, która jest rozliczana do regulowania zobowiązań prosumenta za energię pobraną z sieci. Jest to wartość obejmująca całość świadczenia łącznie z podatkiem VAT. Do podstawy opodatkowania należy przyjąć depozyt - wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci po zbilansowaniu godzinowym i rynkowej ceny energii elektrycznej, w kwocie brutto, z uwzględnieniem podatku metodą „w stu”.

Spółka podjęła decyzję, iż do momentu uzyskania interpretacji indywidualnej będzie rozpoznawała obowiązek podatkowy na podstawie wystawionej faktury wewnętrznej, z chwilą upływu terminu płatności wskazanego na fakturze od sprzedawcy energii elektrycznej, traktując kwotę depozytu prosumenckiego jako kwotę brutto i wyliczając podatek metodą „w stu”. Jednakże bardziej zasadne wydaje się wystawienie na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego faktury dokumentującą dostawę energii.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 29 grudnia 2022 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.550.2022.1.PS oraz z dnia 12 stycznia 2023 r. nr 0114-KDIP4-1.4012.417.2022.1.APR.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie opodatkowania wprowadzenia wyprodukowanej energii elektrycznej do sieci (pyt. nr 1), momentu powstania obowiązku podatkowego (pyt. nr 2) i obowiązku wystawienia faktury (pyt. nr 4) oraz nieprawidłowe w zakresie określenia podstawy opodatkowania (pyt. nr 3).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Treść powyższych przepisów znajduje odzwierciedlenie w art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE z 11 grudnia 2006 r. L 347/1), zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 2 pkt 19 i pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1436 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o OZE”:

Stosownie do art. 3 ustawy o OZE:

Zgodnie z art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:

W myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:

Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a-7 ustawy o OZE.

Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:

W zakresie, w jakim przepisy ustawy o OZE dotyczą prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wejdą one w życie 2 lipca 2024 r.

Z wniosku wynika, że są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT czynny. Przeważająca działalność to usługi kompleksowej obsługi i napraw pojazdów (PKD 45.20.Z). Ponadto wynajmują Państwo pomieszczenia biurowo-usługowe pod działalność gospodarczą innym podmiotom oraz prowadzą działalność regulowaną w zakresie badań technicznych pojazdów. Działalność gospodarczą prowadzą Państwo w nieruchomościach własnych. W dniu 28 lutego 2023 roku zakupiona i zamontowana na jednym z budynków usługowych będących Państwa własnością instalacja fotowoltaiczna o mocy 36,960 (kW) została przyłączona do sieci B. SA oraz zainstalowano urządzenie pomiarowo-rozliczeniowe (licznik dwukierunkowy). Energia elektryczna z sieci fotowoltaicznej zużywana jest na potrzeby prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej, w tym również na potrzeby wynajmowanych pomieszczeń.

Zgodnie z przepisami wprowadzonymi nowelizacją z 1 lipca 2022 roku rozliczani są Państwo przez zakład energetyczny w systemie prosumenckim opartym na tzw. net-billingu.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy wprowadzając energię elektryczną wyprodukowaną w Państwa instalacji do sieci energetycznej dokonują Państwo na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów na zasadach dla niej określonych. Kwalifikacji tej nie zmienia treść art. 4 ust. 8 ustawy o OZE, gdyż ustawa definiuje we własnym zakresie działalność gospodarczą i definicja ta jest szersza niż np. zakres działalności gospodarczej wynikający z ustawy Prawo przedsiębiorców.

Znajduje to potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-219/12 Fuchs, w którym Trybunał uznał, że:

Ustawa nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą będącą świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Jak wskazano, sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE w sprawie C‑219/12.

W okolicznościach niniejszej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać więc jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa w związku z tą dostawą należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji jako zarejestrowany podatnik VAT czynny, poprzez wprowadzanie energii do sieci energetycznej, dokonują Państwo (będąc prosumentem energii odnawialnej) na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest zatem prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą ponadto momentu powstania obowiązku podatkowego w ww. sytuacji.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Zgodnie z treścią art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy:

Jak stanowi art. 19a ust. 7 ustawy:

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostaw energii elektrycznej na rzecz innego podatnika podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4  lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, jednakże faktura taka powinna być wystawiona najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem – obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, a w przypadku, gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Zatem dla opisanej we wniosku czynności wyprodukowania przez Państwa energii elektrycznej w Państwa instalacji, obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, natomiast gdy nie wystawią Państwo faktury lub wystawią ją Państwo z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności za dostawę energii wprowadzonej przez Państwa jako prosumenta do sieci.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą określenia, czy podstawą opodatkowania będzie „depozyt prosumencki” - wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci po zbilansowaniu godzinowym i rynkowej ceny energii elektrycznej, przyjęta do wyliczenia podatku w wartości brutto - metodą „ w stu”.

W myśl art. 4 ust. 3a ustawy o OZE:

Zgodnie z art. 4b ust. 1 ustawy o OZE:

Przepisy art. 4c ust. 1-5 ustawy o OZE definiują tzw. „depozyt prosumencki”:

W myśl art. 40 ust. 1a ustawy o OZE:

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 29a ust. 7 ustawy:

Z przytoczonego powyżej przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Kluczowa dla konstrukcji podstawy opodatkowania jest analiza pojęcia wynagrodzenia rozumianego jako wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Z kolei z przytoczonych powyżej przepisów ustawy o OZE wynika, że w przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej czy prosument wirtualny wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2024 r., wartość energii elektrycznej (o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE) jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego zgodnie z art. 4b ust. 1 ustawy o OZE, tj. jako iloczyn sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne oraz rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej, o której mowa w art. 4b ust. 5 ustawy o OZE, wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego.

Wskazana wartość (iloczyn energii wprowadzonej po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) jest wartością należną za wytworzenie i wprowadzenie przez prosumenta energii do sieci.

Natomiast depozyt prosumencki pokazujący wartość środków należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci (ilość energii i wartość tej energii), jak wynika z przepisów ustawy o OZE, przeznaczony jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta. Jak wynika z treści art. 4c ust. 4 ustawy o OZE, wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym. Depozyt zapisany na koncie prosumenckim służy więc wyłącznie do regulowania zobowiązań, natomiast w żaden sposób nie wpływa na kwestię ustalania podstawy opodatkowania.

Fakt wzajemnego kompensowania zobowiązania prosumenta wobec przedsiębiorstwa energetycznego i tego przedsiębiorstwa wobec prosumenta, pozostaje bez wpływu na określenie wysokości podstawy opodatkowania.

Mając na uwadze konstrukcję normatywną podstawy opodatkowania, wyrażoną w przytoczonym powyżej art. 29a ust. 1 ustawy oraz powołane przepisy ustawy o OZE, należy podkreślić, że podstawą opodatkowania jest w istocie kwota należna, co istotne, pomniejszona o należny z tytułu danej dostawy podatek.

Kwotę należną dla Państwa (prosumenta) z tytułu dostawy wytworzonej energii elektrycznej w instalacji fotowoltaicznej stanowi wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Państwa do sieci po zbilansowaniu międzyfazowym i rynkowej ceny energii elektrycznej. Wskazana wartość (iloczyn energii wprowadzonej po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) – jak stwierdzono powyżej – jest wartością należną Państwu z tytułu rozliczenia wprowadzonej do sieci energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, obejmującą całość należnego Państwu świadczenia od zakładu energetycznego, którą – w celu określenia podstawy opodatkowania – należy pomniejszyć o kwotę występującego dla tej dostawy podatku należnego. Wskazuje to, że ww. wartość (iloczyn energii wprowadzonej do sieci po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej) stanowi kwotę brutto z tytułu dostawy wprowadzonej przez Państwa (tj. prosumenta) do sieci energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej, to znaczy kwotę zawierającą w sobie podatek VAT.

Podatek z tytułu tej dostawy należy więc liczyć od sumy wskazanej wartości (iloczynu energii wprowadzonej po zbilansowaniu międzyfazowym i ceny rynkowej), tj. metodą „w stu”.

W konsekwencji podstawą opodatkowania, jaką powinni Państwo określić z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie rozliczeniowym, nie jest wartość depozytu prosumenckiego, która jest rozliczana do regulowania Państwa zobowiązań za energię pobraną z sieci. Podstawę opodatkowania u Państwa jako prosumenta z tytułu wprowadzenia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej stanowi wartość ustalona jako iloczyn ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Państwa jako prosumenta do sieci – po zbilansowaniu godzinowym (czyli z uwzględnieniem bilansowania międzyfazowego) i ceny stosowanej dla danego okresu rozliczenia, pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług, bez pomniejszenia jej o wartość rozliczenia depozytu prosumenckiego.

Oceniając całościowo Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznano je za nieprawidłowe, ponieważ wartość depozytu prosumenckiego nie stanowi podstawy opodatkowania u prosumenta.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 6, pkt 22 i pkt 31 ustawy:

Treść wystawianej faktury została wskazana w art. 106e ust. 1 ustawy.

Jak rozstrzygnięto powyżej, jako prosument energii odnawialnej oraz podatnik VAT czynny, poprzez wprowadzanie energii do sieci energetycznej dokonują Państwo na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Dla tej czynności działają Państwo jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym dokonują Państwo sprzedaży w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, a tym samym stosownie do ww. art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy są Państwo obowiązani udokumentować powyższą czynność wystawiając na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego fakturę na dostawę energii elektrycznej.

Stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane będzie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).