Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 8 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów.

Treść wniosku jest następująca: 

Opis stanu faktycznego      

Podatnik korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. a ustawy o VAT. Podatnik wykonuje wyłącznie czynności zwolnione w zakresie usług medycznych (lekarz dentysta).

Podatnik złożył wniosek o dotację w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (...) (projekt pt. „(...)”, numer projektu (...), numer umowy o dofinansowanie (...) zawartej w 27 października 2023 r.).

W ww. wniosku podatnik uznał podatek VAT naliczony jako koszt kwalifikowany.

W ramach dotacji zakupione będą na podstawie faktur VAT następujące środki trwałe:

• tomograf cyfrowy CBCT ,
• skaner czasu rzeczywistego ruchów żuchwy,
• skaner wewnątrzustny,
• mikrosilnik implantologiczny z urządzeniem do piezo-chirurgii,
• autoklaw do małych narzędzi,
• autoklaw 22 l,
• monitory do unitów stomatologicznych,
• drukarka,
• komputery,
• oprogramowanie do analizy ortodontycznej,
• biznesplan,
• aktualizacja strony internetowej.

Podatnik otrzymał decyzję pozytywną na wniosek i 27 października 2023 r. podpisał umowę z (...). Dotacja będzie udzielona w kwocie brutto.

Podatek VAT naliczony nie będzie podlegał odliczeniu w związku z tym, że podatnik nie jest czynnym płatnikiem podatku VAT.

Pytanie

Czy właściwym jest, że Podatnik uznał podatek VAT jako koszt kwalifikowany i jednocześnie otrzyma dotację w kwocie brutto w związku z brakiem możliwości odliczenia podatku VAT ze względu na to, że podatnik nie jest czynnym płatnikiem podatku VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Podatnik przyjmuje stanowisko, iż w związku z tym, iż nie może odliczyć podatku VAT, ponieważ nie jest czynnym płatnikiem podatku VAT, może uznać podatek VAT naliczony z faktur VAT zakupu środków trwałych finansowanych z dotacji jako koszt kwalifikowany. Zakupy te służą wyłącznie do wykonania czynności zwolnionych od podatku VAT, zatem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przychodni stomatologicznej nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, a co za tym idzie, podatnik może otrzymać dotację w kwocie brutto.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi,  o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą zasadą, z prawa do odliczenia podatku naliczonego mogą skorzystać wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że korzysta Pani ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. a ustawy o VAT. Wykonuje Pani wyłącznie czynności zwolnione w zakresie usług medycznych (lekarz dentysta). Podatnik złożył wniosek o dotację w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (...) projekt pt. „(...). Podatek VAT naliczony nie będzie podlegał odliczeniu w związku z tym, że podatnik nie jest czynnym płatnikiem podatku VAT.

W analizowanej sprawie wątpliwości sprowadzają się do ustalenia, czy przysługuje Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z otrzymaną dotacją.

Jak wyżej wskazano, rozliczenie podatku naliczonego za zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były wykorzystywane na wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i  usług, generującymi podatek należny.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie przysługuje Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. W rozpatrywanym przypadku nie jest spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących zakupy dokonane w związku z otrzymaną dotacją, tj. nie jest Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Jak wskazano we wniosku wykonuje Pani wyłącznie usługi medyczne korzystające ze zwolnienia od podatku VAT.

Tym samym nie ma Pani prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami, rozliczanymi w ramach otrzymanej dotacji, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie informujemy, że kwestia zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług dla świadczonych przez Panią usług nie była analizowana i niniejsza interpretacja nie zawiera rozstrzygnięcia w tym zakresie, bowiem kwestia ta nie była przedmiotem Pani zapytania. Podana w opisie sprawy informacja, że „Podatnik wykonuje wyłącznie czynności zwolnione w zakresie usług medycznych”, została przyjęta jako element stanu faktycznego.

Należy dodatkowo zauważyć, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym. Organy podatkowe nie są więc właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do tego rodzaju kosztów. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być Państwu jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. Wobec powyższego nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).