Nieuznanie za czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania wytworzonego przez Pana wina rodzinie, przyjaciołom, znajomym oraz konsumpcji wytworzonego przez Pana wina na użytek własny oraz domowników (członków rodziny) i zaproszonych gości (spotkania towarzyskie).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie nieuznania za czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania wytworzonego przez Pana wina rodzinie, przyjaciołom, znajomym oraz konsumpcji wytworzonego przez Pana wina na użytek własny oraz domowników (członków rodziny) i zaproszonych gości (spotkania towarzyskie).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 7 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

‒nieuznania za czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania wytworzonego przez Pana wina rodzinie, przyjaciołom, znajomym oraz konsumpcji wytworzonego przez Pana wina na użytek własny oraz domowników (członków rodziny) i zaproszonych gości (spotkania towarzyskie),

‒nieuznania za czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania wytworzonego przez Pana wina osobom/podmiotom, w tym spółkom, z którymi utrzymuje Pan relacje biznesowe oraz konsumpcji wytworzonego przez Pana wina na spotkaniach biznesowych.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 listopada 2023 r. (data wpływu 30 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931, ze zm.; dalej: ustawa o VAT). Rejestracja na potrzeby podatku VAT wynika wyłącznie z wykonywania czynności związanych z wynajmem mieszkań i garaży, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem (wraz z bratem) oraz z tzw. refakturowaniem mediów, związanych z tym wynajmem, na najemców. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca uzyskuje różnego rodzaju przychody, wśród których są:

‒przychody wynikające z posiadanych udziałów (akcji) w polskich i zagranicznych spółkach kapitałowych,

‒przychody wynikające z zasiadania w zarządach spółek kapitałowych,

‒przychody wynikające z wynajmu na cele mieszkaniowe 32 mieszkań oraz wynajmu garaży wchodzących w skład majątku prywatnego Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie świadczy odpłatnie usług ani nie dokonuje odpłatnie dostaw towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT dla jakichkolwiek spółek kapitałowych, które to usługi lub dostawy podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca jest również członkiem organów nadzoru w Organizacjach Pożytku Publicznego.

Dodatkowo, Wnioskodawca jest właścicielem przydomowej winnicy - tj. nieruchomości gruntowej z odpowiednimi naniesieniami, która służy do produkcji wina z upraw własnych. Uprawiane w winnicy winogrona są później wykorzystywane do hobbistycznego wyrobu wina przez Wnioskodawcę. Wino wytwarzane jest przez Wnioskodawcę domowym sposobem, na własny użytek i nie jest przeznaczone do sprzedaży.

Wnioskodawca nie sprzedawał, nie sprzedaje oraz nie planuje dokonywać sprzedaży wina. Wnioskodawca zamierza wytworzone wino przekazywać nieodpłatnie w formie upominku (darować) rodzinie, przyjaciołom, znajomym lub osobom/podmiotom, w tym spółkom, z którymi utrzymuje relacje biznesowe lub towarzyskie. Wina mogą być nieodpłatne przekazywane przez Wnioskodawcę także innym, wcześniej niewymienionym, osobom z innych kręgów. Wina mogą być również spożywane przez Wnioskodawcę lub przez osoby przez niego zaproszone do konsumpcji.

W uzupełnieniu wniosku, na pytania Organu o treści:

1.Czy jest/będzie Pan rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych?

2.Czy wykorzystywał/wykorzystuje/zamierza wykorzystywać Pan przydomową winnicę do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług?

3.Czy w związku z produkcją wina w przydomowej winnicy jest/będzie Pan producentem wina w myśl art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 550)?

4.Czy w związku z produkcją wina w przydomowej winnicy jest/będzie Pan drobnym producentem wina z upraw własnych w myśl art. 2 pkt 24 ww. ustawy o wyrobach winiarskich?

5.Jaką ilość wina produkuje/będzie produkował Pan z przydomowej winnicy w roku winiarskim?

6.Czy produkcja wina w przydomowej winnicy ma/będzie miała charakter stały czy okazjonalny?

7.Czy celem prowadzenia przydomowej winnicy jest/będzie produkcja wina na Pana potrzeby własne czy wyłącznie w celu przekazywania wytworzonego wina podmiotom, z którymi utrzymuje Pan relacje biznesowe oraz konsumpcji przez osoby zaproszone?

8.Jakim osobom/podmiotom niewymienionym we wniosku przekazuje/będzie przekazywał Pan wytworzone wino?

9.W związku z jakimi okolicznościami będą się odbywały spotkania, na których będzie następowała konsumpcja wina?

10.Jaki jest cel zaproszenia innych osób do konsumpcji wina?

11.Czy spotkania, na których będzie następowała konsumpcja wina, będą się odbywały w celach biznesowych czy prywatnych?

12.W związku z jakimi okolicznościami przekazuje/będzie przekazywał Pan wino wskazanym we wniosku podmiotom? Odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla wskazanych we wniosku podmiotów.

13.Jaki jest/będzie jednostkowy koszt wytworzenia wina przekazywanego w formie upominku?

14.Czy przekazywane wino będzie stanowiło prezent o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług?

15.Czy prowadzi/będzie prowadził Pan ewidencję osób obdarowanych winem?

16.Czy przekazywane wino będzie stanowiło próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług?

17.Czy przekazanie wina i konsumpcja wina będą związane z Pana działalnością gospodarczą?

18.Czy w związku z wytwarzaniem wina przysługuje/będzie przysługiwało Panu w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

19.Czy przekazanie wina i konsumpcja wina będą dokonywane na Pana cele osobiste lub Pana pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia?

wskazał Pan:

1.Nie jest/nie będzie Pan rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

2.Przydomowa winnica będzie wykorzystywana wyłącznie do produkcji wina z upraw własnych, domowym sposobem, na własny użytek, które nie jest przeznaczone do sprzedaży. Tym samym, nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywał Pan przydomowej winnicy do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

3.Hobbistycznie wytwarza/będzie wytwarzał Pan wino, które później będzie Pan przekazywał nieodpłatnie określonym osobom/podmiotom (wino nie jest przedmiotem odpłatnej dostawy). W konsekwencji, w Pana działalności związanej z winnicą brak jest celu handlowego. Zatem, nie będzie Pan producentem wina w rozumieniu ww. przepisów.

4.Jak wskazał Pan w odpowiedzi na wcześniejsze pytanie, nie spełnia Pan definicji producenta wina. Tym samym, nie spełnia Pan także definicji drobnego producenta wina w rozumieniu ww. przepisów. Niemniej jednak, dodatkowo wskazuj Pan, że ilość wytwarzanego przez Pana wina wynosi/będzie wynosiła średnio mniej niż 1.000 hl wina na rok winiarski, opierając się na średniej rocznej produkcji z co najmniej trzech kolejnych lat winiarskich.

5.Ilość wytwarzanego przez Pana wina jest trudna do określenia, ponieważ bywa zróżnicowana w zależności od występujących warunków, a w konsekwencji uzyskanych zbiorów w roku winiarskim. Niemniej jednak, ilość produkowanego wina w przydomowej winnicy wynosi/będzie wynosiła średnio 1.500 - 2.500 litrów wina na rok winiarski.

6.Produkcja wina będzie wyglądała w ten sposób, że winorośl będzie uprawiana w każdym roku oraz winogrona będą zbierane w odpowiedniej dla tego porze roku. Z zebranych winogron będzie produkowane wino. Proces ten będzie powtarzał się w każdym roku. W konsekwencji, należy uznać, że w podanym rozumieniu produkcja wina ma/będzie mieć charakter stały.

7.Jak wskazał Pan w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego: „Wnioskodawca zamierza wytworzone wino przekazywać nieodpłatnie w formie upominku (darować) rodzinie, przyjaciołom, znajomym lub osobom/podmiotom, w tym spółkom, z którymi utrzymuje relacje biznesowe lub towarzyskie. Wina mogą być nieodpłatne przekazywane przez Wnioskodawcę także innym, wcześniej niewymienionym, osobom z innych kręgów. Wina mogą być również spożywane przez Wnioskodawcę lub przez osoby przez niego zaproszone do konsumpcji”.

Zatem, celem prowadzenia przydomowej winnicy mogą być zarówno obie okoliczności wskazane w pytaniu.

8.W tym zakresie, przy przedstawianiu opisu stanu faktycznego/zdarzenia przeszłego odniósł się Pan do innych osób/podmiotów, które nie są Panu na obecnym etapie dokładnie znane/zaplanowane. Przykładowo, może to dotyczyć osób spoza kręgu najbliższej rodziny, które są z Panem złączone stosunkiem powinowactwa. Mogą to być także zupełnie nowe osoby, które pozna Pan przy okazji spotkań towarzyskich (np. nowe znajomości), hobbystycznych (np. przy okazji poznania nowych osób o tożsamej pasji do winiarstwa) lub każdych innych, które nie są obecnie określone.

9.Jak wynika to z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, mogą to być spotkania towarzyskie. Przykładowo, mogą to być zatem uroczystości rodzinne lub uroczystości obchodzone w gronie przyjaciół i znajomych (np. chrzciny, urodziny lub imieniny), ale także spotkania z kręgiem osób dzielących tożsame do Pana zainteresowania (np. winiarstwo). Jednocześnie, jak wynika to z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, mogą to być także spotkania biznesowe. Przez spotkania biznesowe rozumie Pan między innymi spotkania, których okoliczności mogą doprowadzić do nawiązania nowej relacji biznesowej/zawodowej pomiędzy daną osobą a jedną ze spółek, której jest Pan udziałowcem/akcjonariuszem lub członkiem zarządu albo które mogą doprowadzić do nawiązania nowej relacji biznesowej/zawodowej między osobami, które biorą udział w takich spotkaniach.

10.Zasadniczo, celem jest przedstawienie efektów wysiłków włożonych w prowadzenie przydomowej winnicy, tj. przedstawienie wyprodukowanego wina.

11.Jak wynika to z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz odpowiedzi na wcześniejsze pytanie, mogą to być spotkania o celu towarzyskim lub rodzinnym (prywatne), np. chrzciny, urodziny lub imieniny. Jak również mogą to być spotkania o charakterze biznesowym, np. spotkania, które mogą doprowadzić do nawiązania nowej relacji biznesowej/zawodowej pomiędzy daną osobą a jedną ze spółek, której jest Pan udziałowcem/akcjonariuszem lub członkiem zarządu albo też które mogą doprowadzić do nawiązania nowej relacji biznesowej/zawodowej pomiędzy osobami, które biorą udział w takim spotkaniu.

12.W przypadku osób fizycznych przekazanie wina następuje/będzie następowało w trakcie spotkań, o których mowa w odpowiedziach na wcześniejsze pytania. To znaczy, spotkań towarzyskich związanych przykładowo z uroczystościami rodzinnymi (np. urodziny). A także spotkań biznesowych, przykładowo związanych z budowaniem nowych relacji biznesowych/zawodowych. Przekazane w formie upominku wino będzie mogło zostać wykorzystane przez obdarowaną osobę w sposób dowolny.

W przypadku podmiotów innych niż osoby fizyczne (np. spółki, w których pozostaję udziałowcem lub akcjonariuszem) przekazanie wina będzie następowało w celu dalszego wykorzystania tego wina w celu budowania własnych relacji biznesowych tych podmiotów. Przekazane wino może zostać potencjalnie wykorzystane przez podmioty inne niż osoby fizyczne na odmienne cele własne, które nie będą odgórnie przez mnie określane.

13.Z uwagi na okoliczność, iż przedmiotem wniosku jest hobbistyczna przydomowa winnica, należy wskazać, że znaczącą część czynności związanych utrzymaniem winnicy oraz produkcją wina jest dokonywana przez Pana oraz przez członków Pana rodziny. Ponadto, z uwagi na to, iż jest to Pana prywatna (hobbistyczna) aktywność, to nie ewidencjonuje Pan wszystkich wydatków ponoszonych na prowadzenie i utrzymanie winnicy oraz produkcję wina. W związku z tym nie sposób dokładnie określić, jak będzie jednostkowy koszt wytworzenia wina. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę, że praca przy produkcji wina wykonywana jest przez Pana oraz Pana rodzinę, to w efekcie istotnym elementem wpływającym na jednostkowy koszt wytworzenia wina będzie wyłącznie zakup butelki oraz korka służącego do zabutelkowania wina., których koszt wynosi/będzie wynosił maksymalnie 10 złotych.

14.Biorąc pod uwagę odpowiedź na powyższe pytanie, tj. okoliczność, iż jedynym wymiernym kosztem związanym z produkcją wina jest zakup butelki oraz korka służących do zabutelkowania o wartości maksymalnie 10 zł, a jednocześnie nakłady na urządzenia winnicy są umiarkowane, to przyjmuje Pan, że przekazywane wino będzie stanowiło prezent o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

15.Z uwagi na okoliczność, że przydomowa winnica jest elementem Pana prywatnej (hobbistycznej) sfery działalności, nie będzie Pan prowadził ewidencji osób obdarowanych winem.

16.Przekazywane wino nie będzie stanowiło próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

17.Jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest Pan właścicielem przydomowej winnicy, która służy do hobbistycznego wyrobu wina. Wino wytwarzane jest domowym sposobem i nie jest przeznaczone do sprzedaży. Tym samym, przekazanie wina i konsumpcja wina nie są związane z działalnością gospodarczą, którą Pan prowadzi. Czynności te są przedmiotem odrębnej, Pana prywatnej sfery działalności.

18.Pana zdaniem, uwzględniając odpowiedzi udzielone na poprzednie pytania, działalność związana z prowadzeniem przydomowej winnicy oraz domową produkcją wina będzie stanowiła sferę Pana działalności prywatnej, hobbistycznej. Tym samym, nie będzie to Pana działalność gospodarcza. W konsekwencji, Pana zdaniem, wszelkie dokonywane przez Pana zakupy związane z prowadzeniem i utrzymaniem przydomowej winnicy nie będą dawały w całości lub w części prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

19.Przekazanie wina i konsumpcja wina:

‒mogą być dokonywane na Pana cele osobiste,

‒nie będą dokonywane na rzecz Pana pracowników lub Pana byłych pracowników, ponieważ nie jest Pan pracodawcą,

‒mogą być dokonywane na rzecz Pana wspólników,

‒nie będą dokonywane na rzecz Pana udziałowców lub akcjonariusz, ponieważ jako osoba fizyczna ich Pan nie posiada,

‒nie będą dokonywane na rzecz członków spółdzielni i ich domowników,

‒mogą być dokonywane na rzecz członków organów stanowiących różnych osób prawnych,

‒mogą być dokonywane na rzecz członków różnych stowarzyszeń.

Pytania

1.Czy nieodpłatne przekazanie wina osobom lub podmiotom wskazanym w opisie zdarzenia przyszłego, wytworzonego przez Wnioskodawcę, stanowi czynność opodatkowaną VAT?

2.Czy konsumpcja wytworzonego przez Wnioskodawcę wina na użytek własny oraz domowników (członków rodziny) i zaproszonych gości we wskazanym zdarzeniu przyszłym stanowi czynność opodatkowaną VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1. Nieodpłatne przekazanie wina wytworzonego przez Wnioskodawcę osobom wskazanym w opisie zdarzenia przyszłego nie stanowi czynności opodatkowanej VAT.

Ad 2. Konsumpcja wina wytworzonego przez Wnioskodawcę w gronie domowników oraz zaproszonych gości (zużycie na potrzeby własne) nie stanowi czynności opodatkowanej VAT.

Uzasadnienie

Poniższe uzasadnienie jest wspólne dla obu pytań przedstawionych w niniejszym wniosku.

Nieodpłatne przekazanie wina lub jego prywatna konsumpcja może potencjalnie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Jednakże, aby miało to miejsce - konieczne jest spełnienie jednocześnie 2 przesłanek: podmiotowej i przedmiotowej.

Przesłanka podmiotowa oznacza, że czynność (wydanie lub konsumpcja wina) wykonywana jest przez podatnika VAT działającego w takim charakterze.

Przesłanka przedmiotowa oznacza, że dana czynność jest czynnością opodatkowaną.

Zdaniem Wnioskodawcy ani jedna, ani druga przesłanka w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie jest spełniona.

Przesłanka podmiotowa

1.Wnioskodawca działa w swojej sferze prywatnej, a niej jako profesjonalista w zakresie prowadzenia winnicy

Jak wskazano powyżej, w przypadku analizy określonej czynności należy w pierwszej kolejności odnieść się do tego czy jest ona wykonywana przez podatnika VAT występującego w takim charakterze. Wnioskodawca jest zarejestrowany obecnie jako podatnik VAT czynny z tytułu wykonywania czynności wynajmu prywatnych nieruchomości, których jest współwłaścicielem. Czynności związane z wynajmem lokali mieszkalnych podlegają zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Ewentualnemu opodatkowaniu VAT podlegają zaś czynności związane z wynajmem garaży oraz tzw. „refakturowaniem” mediów związanych z wyjmowanymi lokalami, tj. sytuacją, uregulowaną w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Co istotne, status podatnika VAT należy każdorazowo badać w odniesieniu do konkretnej sfery działalności danej osoby, tj. do konkretnych wykonywanych czynności. Pozostawanie bowiem podatnikiem VAT z jednego tytułu nie wyklucza, iż z innego tytułu dana osoba nie jest podatnikiem, ponieważ wykonywane czynności mieszczą się w sferze jej prywatnej działalności. Zasada jest przedstawiona klarownie w art. 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm.; dalej: Dyrektywa VAT), jak również jest przyjęta w praktyce stosowania polskiej ustawy o VAT. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Konieczność podziału aktywności danej osoby fizycznej na jej działalność gospodarczą oraz inną niż działalność gospodarcza (sfera prywatna, osobista danej osoby) dostrzegł Trybunał Sprawiedliwości [dalej: TSUE]. W wyroku z 4 października 1995 r., w sprawie C-291/92 Finanzamt Uelzen przeciwko Dieter Armbrecht TSUE wskazał, iż „jeśli podatnik w rozumieniu artykułu 2(1) VI Dyrektywy sprzedaje majątek, którego część przeznaczył na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością i którą to część zarezerwował na potrzeby osobiste, w odniesieniu do sprzedaży tej części nie występuje on jako podatnik. Transakcja taka nie podlega zatem opodatkowaniu VAT. Żaden przepis Dyrektywy nie wyklucza sytuacji, w której podatnik zamierzający wyodrębnić część danej nieruchomości jako majątek osobisty wyłącza tę część z systemu podatku VAT. W takim przypadku rozróżnienie między częścią przeznaczoną na potrzeby działalności gospodarczej podatnika i częścią używaną do celów prywatnych musi opierać się na proporcji między wykorzystaniem do celów prywatnych i do celów działalności gospodarczej w roku nabycia, nie zaś na kryterium podziału fizycznego. Podatnik musi jednak w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Jeśli podatnik dokonał takiego wyboru w chwili nabywania nieruchomości, do celów zastosowania artykułu 17(2) Dyrektywy dotyczącego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego należy uwzględnić jedynie tę część nieruchomości, jaka związana jest z działalnością gospodarczą, a korekta odliczeń dokonywana na podstawie artykułu 20(2) może dotyczyć tylko tej części”.

Powyższe klarownie pokazuje, że określone aktywności, a nawet określone składniki majątku osoby fizycznej mogą być klasyfikowane jako związane z działalnością gospodarczą lub z działalnością inną niż gospodarcza. W ocenie Wnioskodawcy, jego działalność związana z prywatną winnicą będzie w całości stanowiła sferę prywatną, osobistą, co jest spójne z jego intencjami. Tym samym, nie podlega i nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W doktrynie prawa podatkowego również wskazuje się na aspekt, iż status podatnika należy bowiem badać w odniesieniu do konkretnych czynności wykonywanych przez daną osobę, w szczególności osobę fizyczną. A także należy sprawdzić czy osoba wykonując te czynności działa jak profesjonalista w obrocie gospodarczym.

Definicja podatnika bowiem „ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Aczkolwiek ustawa nie wyraża tego wprost, należy przyjąć, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności” (zob. A. Bartosiewicz [w:] VAT. Komentarz, wyd. XVI, Warszawa 2022, art. 15; dostęp online).

Wnioskodawca aktywność związaną z uprawą winorośli oraz wytwarzaniem wina prowadzi/będzie prowadził w sposób hobbistyczny, „domowymi sposobami” oraz nie dokonuje i nie będzie dokonywał odpłatnej dostawy wina. W konsekwencji, działalność Wnioskodawcy pozostaje wyraźnie poza obrotem gospodarczym oraz nie ma profesjonalnego charakteru, co nie pozwala na przypisanie mu statusu podatnika VAT w odniesieniu do tych czynności.

Już powyższe argumenty przesądzają, że prowadzenie przydomowej winnicy mieści się w sferze prywatnej działalności Wnioskodawcy, a nie w zakresie jego działalności profesjonalnej. A zatem, Wnioskodawca nie działa w zakresie prowadzenia winnicy oraz wydawania lub konsumpcji wina, jako podatnik VAT.

Taką konkluzję potwierdza dodatkowo szczegółowa analiza treści art. 15 ustawy o VAT, którą przedstawiono poniżej.

2.Działalność Wnioskodawcy w odniesieniu do winnicy nie spełnia definicji działalności gospodarczej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy podatnikami są między innymi osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W art. 15 ust. 2 ustawy o VAT zdefiniowano, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze autonomiczną wykładnię pojęcia prowadzenia działalności gospodarczej na cele podatku VAT, w dalszej części uzasadnienia omawiana aktywność związana z hobbistycznie prowadzaną przez Wnioskodawcę winnicą zostanie zestawiona z poszczególnymi rodzajami działalności gospodarczej określonymi w ustawie o VAT.

Niemniej, już na początku analizy wykluczyć można przypisanie Wnioskodawcy do kategorii:

‒handlowców, ponieważ nie prowadzi działalności związanej z nabyciem i sprzedażą towarów (wina lub winorośli),

‒usługodawców, ponieważ nie wykonuje usług związanych z aktywnością w obrębie winnicy na rzecz innych podmiotów, które byłyby beneficjentami tych usług,

‒podmiotów wydobywających zasoby naturalne, ponieważ nie wykorzystuje nieruchomości gruntowej na cele działalności wydobywczej.

W konsekwencji, dalszej analizie należy poddać dwa pozostałe pojęcia ujęte w ustawie o VAT, tj. rolnika i producenta.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia rolnika. Zawiera jednak definicję rolnika ryczałtowego. Zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy o VAT rolnik ryczałtowy to rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze (...).

Art. 2 pkt 20 ustawy o VAT definiuje produkty rolne, przez które rozumie się towary pochodzące z własnej działalności rolniczej (którą jest produkcja roślinna i zwierzęca zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy o VAT) rolnika ryczałtowego oraz towary, o których mowa w art. 20 ust. 1c i 1d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, ze zm.; dalej: ustawa o PIT).

W art. 20 ust. 1c ww. ustawy o PIT jest zaś mowa o przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktach roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów.

Co istotne, w poz. 14 załącznika nr 1 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 143 ze zm.) zostały wymienione wyroby akcyzowe o kodzie CN 2204: wino ze świeżych winogron, włącznie z winami wzmocnionymi; moszcz gronowy, inny niż ten objęty pozycją 2009. Mając to na uwadze, wino jest wyrobem akcyzowym, a czynności związane z jego produkcją lub sprzedażą, co do zasady, są przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Wobec powyższego, wino nie stanowi produktu rolnego w myśl wyżej przytoczonej definicji w ustawie o VAT, a zatem Wnioskodawca nie może być uznany za rolnika ryczałtowego.

Ponadto Wnioskodawca nie może również być uznany za osobę prowadzącą działalność rolniczą zdefiniowaną w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, gdyż nie prowadzi produkcji roślinnej lub zwierzęcej.

W dalszej kolejności, należy odnieść się do ostatniego pojęcia wskazanego w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, czyli pojęcia producenta.

W celu spójnego rozumienia i wykładni pojęcia producenta, w szczególności w kontekście producenta wina, wskazanym jest odwołanie się do innych aktów regulujących pojęcie producenta wina w polskim systemie prawa. Produkcja wina jest dziedziną wszechstronnie regulowaną na poziomie prawa krajowego jak i zarówno prawa Unii Europejskiej, do którego odwołują się krajowe regulacje.

W art. 6 ust. 1 pkt 3 Prawa przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 221 ze zm.) określono, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do wyrobu wina przez producentów wina w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy o wyrobach winiarskich będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż 100 hektolitrów wina w roku winiarskim wyłącznie z winogron pochodzących z własnych upraw winorośli.

Wspomniany art. 2 pkt 23 ustawy o wyrobach winiarskich (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 550) definiuje, że producentem wina jest producent w rozumieniu art. 2 ust. 2 Rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273 z dnia 11 grudnia 2017 r. (Dz. Urz. UE L 58 z 28.02.2018, str. 1, ze zm.), który przetwarza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej świeże winogrona, moszcz winogronowy lub młode wino w trakcie fermentacji na wino lub moszcz.

Przytoczone przepisy prawa UE określają zaś, że „producent” oznacza osobę fizyczną lub prawną bądź grupę takich osób, bez względu na status prawny takiej grupy i jej członków w świetle prawa krajowego, które same przetwarzają świeże winogrona, moszcz winogronowy lub młode wino w trakcie fermentacji na wino lub moszcz do celów handlowych lub w imieniu których są one przetwarzane.

Wnioskodawca hobbistycznie wytwarza/będzie wytwarzał wino, które później będzie przekazywał nieodpłatnie określonym osobom (wino nie jest przedmiotem odpłatnej dostawy). W konsekwencji, odnosząc się do wyżej przytoczonych pojęć definicyjnych, nie może on być klasyfikowany jako producent wina, ponieważ w jego działalności brak celu handlowego.

Biorąc pod uwagę przedstawioną argumentację, w ocenie Wnioskodawcy nie może być on klasyfikowany do żadnej kategorii profesjonalnych podmiotów występujących w obrocie gospodarczym wymienionych w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

3.Działalność Wnioskodawcy nie polega na wykorzystaniu winnicy w sposób ciągły dla celów zarobkowych

Jak wskazano powyżej, art. 15 ust. 2 zd. 2 ustawy o VAT wskazuje, że „działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

TSUE wskazał w wyroku z 19 lipca 2012 r., w sprawie C-263/11 Ainārs Rēdlihs przeciwko Valsts ieņēmumu dienests, iż „okoliczność, iż majątek nadaje się wyłącznie do wykorzystania gospodarczego, z reguły wystarcza, aby uznać, że jego właściciel wykorzystuje go na potrzeby działalności gospodarczej i w konsekwencji w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu. Jeśli natomiast dobro ze względu na swój rodzaj może być wykorzystywane zarówno do celów komercyjnych jak i prywatnych, należy zbadać wszystkie okoliczności jego użytkowania, aby stwierdzić, czy rzeczywiście jest ono wykorzystywane w sposób ciągły do celów zarobkowych. W takim przypadku porównanie okoliczności, w jakich zainteresowany rzeczywiście użytkuje dobro i okoliczności, w jakich jest zwykle wykonywana odpowiednia działalność gospodarcza, może stanowić jedną z metod, przy pomocy których można zbadać, czy dana działalność jest wykonywana w sposób ciągły w celach zarobkowych”.

W tym kontekście istotnym jest, że mimo komercyjnego potencjału, winnica, tj. grunt z odpowiednimi naniesieniami nie jest/nie będzie wykorzystywany w sposób ciągły w celach zarobkowych (np. na podstawie stosunku dzierżawy). Winnica jest/będzie zaś wykorzystywana hobbistycznie jako składnik majątku prywatnego Wnioskodawcy.

4.Działalność Wnioskodawcy związana z winnicą prowadzi wyłącznie do czynności nieodpłatnych

Dodatkowo należy podkreślić, mimo iż ustawa nie uzależnia statusu podatnika od zakresu osiąganych z tego tytułu korzyści, tj. art. 15 ust. 1 in fine wskazuje, że podatnikiem są osoby wykonujące działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, to na gruncie orzecznictwa TSUE już wiele lat temu zasadnie określono, że osoba wykonującą wyłącznie czynności nieodpłatne nie może zostać uznana za podatnika VAT. Taki pogląd został wyrażony przez TSUE w wyroku z 1 kwietnia 1982 r., w sprawie 89/81 Staatssecretaris van Financiën przeciwko Hong-Kong Trade Development Council: „W związku z tym odpowiedź, jakiej należy udzielić na pierwsze pytanie, jest następująca: osoba, która zwyczajowo świadczy usługi na rzecz podmiotów gospodarczych, we wszystkich przypadkach nieodpłatnie, nie może być uznana za podatnika w rozumieniu art. 4 drugiej dyrektywy”.

W konsekwencji, Wnioskodawca wykonując wyłącznie czynności nieodpłatne związane z winnicą nie jest podatnikiem VAT z tego tytułu.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w jego przypadku przesłanka podmiotowa nie jest spełniona, tj. nie posiada on statusu podatnika VAT w odniesieniu do czynności związanych z prowadzoną w sposób hobbistyczny winnicą.

W efekcie, nieodpłatne przekazanie wina osobom lub podmiotom wymienionym zdarzeniu przyszłym lub jego konsumpcja na potrzeby własne będzie stanowiło czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT. Innymi słowy, będzie to prywatna sfera działań Wnioskodawcy, która wyklucza ich opodatkowanie VAT.

Przesłanka przedmiotowa

W ocenie Wnioskodawcy, również przesłanka przedmiotowa nie jest i nie będzie spełniona. Brak spełnienia tej przestanki wynika z okoliczności, iż nieodpłatne przekazanie wina osobom z określonych kręgów nie stanowi czynności opodatkowanej VAT w myśl art. 7 ust 2 ustawy o VAT.

Na wstępie należy odnieść się do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, który zawiera katalog czynności opodatkowanych. Czynnościami opodatkowanymi w myśl ustawy o VAT są:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Co do zasady, w przypadku dostaw towarów opodatkowane są czynności odpłatne, polegające na przeniesieniu prawa do rozporządzania towarami jak właściciel za wynagrodzeniem.

Niemniej jednak, art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje, że przez odpłatną dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W konsekwencji, aby ustalić czy wydanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnie wina mogłoby potencjalnie stanowić czynność opodatkowaną (wbrew stanowisku Wnioskodawcy, że nie jest on generalnie podatnikiem VAT z tego tytułu), konieczne jest określenie czy w jakimkolwiek stopniu Wnioskodawca mógłby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług związanych z prowadzoną winnicą.

Generalne prawo do odliczenia VAT regulowane jest przez art. 86 ustawy o VAT. Podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku, gdy nabywane towary lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, cała działalność Wnioskodawcy jest zwieńczona nieodpłatnym przekazaniem w formie upominku wina na rzecz określonego kręgu osób lub jego prywatną konsumpcją. Powyższe wyraźnie ilustruje, że Wnioskodawca nie wykonuje/nie ma zamiaru wykonywać czynności opodatkowanych związanych z posiadaną winnicą i wytworzonym winem, ponieważ nie ma z góry powziętego zamiaru dokonywać odpłatnej dostawy tych produktów. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, jego pierwotne intencje co do hobbistycznego charakteru prywatnej winnicy predestynują, iż nie mógłby on nabyć prawa do odliczenia podatku naliczonego na etapie dokonywania zakupów towarów i usług potrzebnych do uruchomienia lub utrzymania i prowadzenia winnicy.

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku z góry powziętego zamiaru nabycia określonych składników majątku w celu ich nieodpłatnego przekazania na osobiste cele określonych osób jest również potwierdzany przez organy podatkowe.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej [DKIS] wskazał w interpretacji indywidualnej z 26 maja 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.248.2023.1.IO, iż „w konsekwencji, nieodpłatne przekazanie przez Państwa samochodu na cele osobiste wspólników w momencie wykupu z leasingu, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem - z uwagi na zamierzone przekazanie na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością - nie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu”.

Podobnie w interpretacji indywidualnej z 11 maja 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.133.2023.2.MC, DKIS wskazał, że „tym samym w analizowanym przypadku art. 7 ust. 2 ustawy nie ma zastosowania z uwagi na niespełnienie przez Państwa wskazanych w nim warunków. W konsekwencji, czynność przekazania samochodów osobowych na cele prywatne wspólników w momencie ich wykupu z leasingu, stanowi działanie w sferze, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania”.

W konsekwencji, brak prawa do odliczenia podatku naliczonego na etapie nabycia poszczególnych składników majątku lub usług związanych z prowadzona winnicą sprawia, że nieodpłatne przekazanie wytworzonego wina lub jego zużycie na potrzeby osobiste Wnioskodawcy, członków jego rodziny oraz zaproszonych gości nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej VAT w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe uzasadnienie, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe w zakresie nieuznania za czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania wytworzonego przez Pana wina rodzinie, przyjaciołom, znajomym oraz konsumpcji wytworzonego przez Pana wina na użytek własny oraz domowników (członków rodziny) i zaproszonych gości (spotkania towarzyskie).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej: „ustawą”:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy:

Natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powołanych przepisów ustawy jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie. Po pierwsze, dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana, po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

‒dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

‒przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,

‒przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Natomiast z cytowanego wyżej art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług oraz nieodpłatne czynności z nim zrównane po spełnieniu warunków zawartych w art. 8 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

‒dokonującym zużycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika lub nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste jest podatnik podatku od towarów i usług,

‒użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika następuje na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, w całości lub w części,

‒nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług następują na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, w rozumieniu odpowiednio art. 7 i art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dostawa towarów i świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy/konkretnego świadczenia mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zatem zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, darowizny bądź zużycia towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Przyjęcie, że dany podmiot działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Rejestracja na potrzeby podatku VAT wynika wyłącznie z wykonywania czynności związanych z wynajmem mieszkań i garaży, których jest Pan współwłaścicielem oraz z tzw. refakturowaniem mediów, związanych z tym wynajmem, na najemców. Nie jest/nie będzie Pan rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Jest Pan właścicielem przydomowej winnicy - tj. nieruchomości gruntowej z odpowiednimi naniesieniami, która służy do produkcji wina z upraw własnych. Uprawiane w winnicy winogrona są później wykorzystywane przez Pana do hobbistycznego wyrobu wina. Nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywał Pan przydomowej winnicy do działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Wino wytwarzane jest przez Pana domowym sposobem, na własny użytek i nie jest przeznaczone do sprzedaży. Nie sprzedawał Pan, nie sprzedaje oraz nie planuje Pan dokonywać sprzedaży wina. W Pana działalności związanej z winnicą brak jest celu handlowego. Nie będzie Pan producentem wina w rozumieniu w myśl art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich. Wytworzone wino zamierza Pan przekazywać nieodpłatnie w formie upominku (darować) rodzinie, przyjaciołom, znajomym lub osobom/podmiotom, z którymi utrzymuje relacje towarzyskie.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Mając na uwadze okoliczności sprawy, powołaną wyżej argumentację oraz brzmienie cytowanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że w odniesieniu do produkcji przez Pana wina, które wytwarzane jest na własny użytek, nie jest przeznaczone do sprzedaży, nie będzie wykorzystywane do wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej oraz zostanie nieodpłatnie przekazane rodzinie, przyjaciołom, znajomym lub zostanie przeznaczone do konsumpcji na użytek własny i domowników (członków rodziny) i zaproszonych gości (spotkania towarzyskie), nie będzie Pan działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Jednocześnie wskazania wymaga, że przepisy art. 7 ust. 2 i ust. 3 oraz art. 8 ust. 2 ustawy odnoszą się do czynności wykonywanych przez podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.

Skoro, jak wyżej wskazano, w odniesieniu do produkcji wina, które zostanie przekazane rodzinie, przyjaciołom, znajomym lub zostanie przeznaczone do konsumpcji na użytek własny i domowników (członków rodziny) i zaproszonych gości (spotkania towarzyskie), nie będzie Pan działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1, prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, to w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania wytworzonego przez Pana wina rodzinie, przyjaciołom, znajomym oraz konsumpcji wytworzonego przez Pana wina na użytek własny oraz domowników (członków rodziny) i zaproszonych gości (spotkania towarzyskie) nie znajdą zastosowania przepisy art. 7 ust. 2 i ust. 3 oraz art. 8 ust. 2 ustawy.

Tym samym, nieodpłatne przekazanie wytworzonego przez Pana wina rodzinie, przyjaciołom, znajomym oraz konsumpcji wytworzonego przez Pana wina na użytek własny oraz domowników (członków rodziny) i zaproszonych gości (spotkania towarzyskie), nie będą stanowiły czynności podlegających opodatkowani podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie nieuznania za czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania wytworzonego przez Pana wina rodzinie, przyjaciołom, znajomym oraz konsumpcji wytworzonego przez Pana wina na użytek własny oraz domowników (członków rodziny) i zaproszonych gości (spotkania towarzyskie). Natomiast wniosek w zakresie nieuznania za czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania wytworzonego przez Pana wina osobom/podmiotom, w tym spółkom, z którymi utrzymuje Pan relacje biznesowe oraz konsumpcji wytworzonego przez Pana wina na spotkaniach biznesowych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji Organ wskazuje, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Ponadto, tut. Organ zauważa, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez Pana wskazany, tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).