Prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Państwa Spółkę w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma fakturę z tytułu zakupu towaru z zastrzeżonym prawem własności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Państwa Spółkę w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma fakturę z tytułu zakupu towaru z zastrzeżonym prawem własności.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 listopada 2023 r. (data wpływu 24 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest  spółką kapitałową posiadającą siedzibę w Polsce, będącą czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu ustawy VAT.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi sprzedaż towarów (takich jak obuwie, wyroby skórzane i akcesoria) na rzecz innych przedsiębiorców.

Spółka zawarła oraz będzie zawierać z innymi podmiotami (dalej: „Kontrahent”) umowy współpracy handlowej (dalej: „Umowa”).

Umowa określa zasady współpracy w zakresie zamawiania, dostaw, sprzedaży oraz przekazywania i powierzania towarów (dalej: „Towary”).

Na podstawie Umowy wszelkie dostarczone do Spółki Towary, za które Spółka nie dokona płatności w całości do czasu ich uregulowania stanowią wyłączną własność Kontrahenta (zastrzeżenie prawa własności dostarczonych rzeczy ruchomych do czasu zapłaty całej ceny).

W chwili wydania Towarów, za które nie zapłacono całej ich ceny, (tj. wartości wszystkich wystawionych faktur VAT przez Kontrahenta) Spółka włada takimi Towarami na podstawie zawartej Umowy ramowej, natomiast Kontrahent pozostaje ich wyłącznym właścicielem. Kontrahent upoważnia Spółkę do oferowania do sprzedaży Towarów będących w jego władaniu na rzecz osób trzecich.

Kontrahent może wycofać zgodę Spółce na sprzedaż Towarów stanowiących własność Kontrahenta, jeżeli Spółka nie wywiązuje się z Umowy ramowej, Ogólnych Warunków i Zasad Sprzedaży (OWZS) lub poszczególnych umów sprzedaży Towarów zawartych w ramach Umowy ramowej.

W przypadku, gdy Spółka jest w opóźnieniu w zapłacie za dostarczone przez Kontrahenta Towary przez okres dłuższy niż 30 (trzydzieści) dni, Kontrahent może jako właściciel Towarów, żądać ich natychmiastowego zwrotnego wydania.

Żądanie zwrotnego wydania Towaru nie jest równoznaczne z odstąpieniem od jego sprzedaży. Spółka pomimo konieczności zwrotnego wydania Towaru ma obowiązek zapłaty za wszystkie wystawione dotąd przez Kontrahenta faktury VAT.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Spółka powzięła wątpliwość w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur z zastrzeżeniem własności Towaru otrzymanych od Kontrahenta.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:

Jak dotąd wszystkie transakcje wynikające ze wspomnianej umowy były realizowane po  przedpłacie 100%, więc nie mieli Państwo w praktyce do czynienia z fakturami z zastrzeżonym prawem własności. Niemniej jednak z bezpośrednio z brzmienia zapisów umowy zacytowanych poniżej, rozumieją Państwo, że faktury z zastrzeżonym prawem własności są/będą wystawiane na rzecz Spółki na etapie wydania Towarów:

„Wszelkie dostarczone do Klienta Towary, za które Klient nie dokonał płatności w całości (dalej zwana „Ceną”), do czasu ich uregulowania stanowią wyłączną własność ... (zastrzeżenie prawa własności dostarczonych rzeczy ruchomych do czasu zapłaty całej Ceny).

W chwili wydania Towarów, za które nie zapłacono całej ich Ceny, (tj. wartości wszystkich wystawionych faktur VAT przez B…) Klient włada takimi Towarami na  podstawie zawartej Umowy ramowej, natomiast B… pozostaje ich  wyłącznym właścicielem. B… upoważnia Klienta do oferowania do  sprzedaży Towarów będących w jego władaniu na rzecz osób trzecich, z zastrzeżeniem §  4.

B… po otrzymaniu od Klienta przesłanego za pośrednictwem poczty elektronicznej prawidłowo przyjętego i podpisanego dokumentu CMR przez Klienta, potwierdzającego przyjęcie Towaru w Polsce w miejscu wskazanym przez Klienta, jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT obejmującej Towar wskazany w dokumencie ….”

Faktury są/będą wystawiane na rzecz Spółki.

W ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej nabyte Towary związane są/będą z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Pytanie

Czy otrzymana przez Spółkę faktura z zastrzeżeniem własności Towaru daje prawo Spółce do  odliczenia podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma tę fakturę? Czy może tego dokonać dopiero w chwili uregulowania należności?

Państwa stanowisko w sprawie

Spółka będzie uprawiona do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu Towaru z zastrzeżonym prawem własności, w momencie otrzymania faktury od Kontrahenta.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Biorąc pod uwagę treść art. 86 ust. 10 i ust. 10b ustawy VAT, prawo do odliczenia powstaje w tym okresie, w którym w stosunku do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, z tym że nie wcześniej niż w okresie, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Jak zatem widać, mamy do czynienia z dwoma warunkami. Po pierwsze musi powstać obowiązek podatkowy po stronie Kontrahenta, po drugie Spółka musi dysponować fakturą.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy VAT, z zastrzeżeniem wyjątków, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru. Zatem, dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, kluczowe jest rozpoznanie kiedy nastąpiła dostawa towaru.

Przez dostawę towarów ustawa VAT rozumie przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Na gruncie ustawy o VAT, a także art.  14  ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE dla pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, w istocie rzeczy, kluczowe jest przeniesienie rzeczywistej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz dysponowania towarem. Nie należy utożsamiać prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel z przeniesieniem własności na  gruncie prawa cywilnego.

Za przykład można uznać wyrok TS z 8.02.1990 r., C-320/88, Staatssecretaris van Financien przeciwko Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV, EU:C:1990:61, w którym Trybunał stwierdził, że za dostawę towaru należy uznać transakcję, na podstawie której dochodzi do  przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do  przeniesienia własności na gruncie prawa cywilnego. Przeniesienie prawa do  rozporządzania towarem jak właściciel jest więc także pojęciem szerszym niż sprzedaż. (Matarewicz Jacek, Ustawa o podatku od towarów i usług. Komentarz aktualizowany).

Biorąc pod uwagę, że istotą unijnego, wspólnego systemu podatku od wartości dodanej jest stworzenie regulacji, które w poszczególnych państwach członkowskich tworzyć będą identyczne konsekwencje, Dyrektywa 2006/112/WE definiując pojęcie dostawy towarów, nie  odnosi się do przeniesienia prawa własności, które musiałoby być interpretowane w  świetle stosownych przepisów prawa cywilnego (a zatem w różnych państwach członkowskich mogłoby przynieść różne konsekwencje), ale stworzyła niezależną formułę „przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel”, która została powtórzona w art. 7 ust. 1 ustawy VAT.

Prawo do rozporządzania towarem jak właściciel należy rozumieć jako władztwo ekonomiczne nad rzeczą, które przechodzi na nabywcę w chwili wydania towaru. Dostawa towarów, w rozumieniu ustawy VAT, jest prawnie skuteczna w chwili przeniesienia na  nabywcę prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Na gruncie ustawy VAT nie jest istotne przekazanie prawa własności w rozumieniu prawa cywilnego, lecz ekonomicznego władztwa nad rzeczą.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji:

-Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 marca 2015 r., nr IPPP1/443-1483/14-2/BS,

-Dyrektora Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty z dnia 2 lutego 2007 r., nr. III-2/443-2/932/07/DP.

Z takim podejściem zgadzają się także sądy administracyjne. W wyroku WSA w Krakowie z  3  października 2013 r., I SA/Kr 1346/13, czytamy: „Prawodawca nie utożsamia dostawy towarów z przeniesieniem własności w rozumieniu prawa cywilnego. Tym samym dokonując kwalifikacji danej czynności na potrzeby podatku od towarów i usług należy oderwać się od  jej uwarunkowań cywilistycznych, a skoncentrować się na aspekcie faktycznym, ze  szczególnym uwzględnieniem tego, czy w ramach danej czynności zrealizowany został obrót podlegający opodatkowaniu VAT”.

Podsumowując, w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, zastrzeżenie prawa własności Towaru na rzecz Kontrahenta, aż do momentu otrzymania zapłaty, nie ma wpływu na ustanie momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT. Zastrzeżenie ww. klauzuli nie spowoduje bowiem, że obowiązek podatkowy powstaje z  chwilą otrzymania przez Kontrahenta zapłaty za Towar przez Spółkę. Obowiązek ten powstanie po stronie Kontrahenta w dacie objęcia ekonomicznego władztwa nad rzeczą przez Spółkę a nie w dacie rozporządzenia towarem w sensie prawnym (przeniesienia prawa własności na Kupującego zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego). W konsekwencji, Spółka będzie posiadać prawo do odliczenia podatku naliczonego w miesiącu otrzymania faktury. Spółka nie musi czekać z realizacją tego uprawnienia do momentu zapłaty za Towar.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j.  Dz. U.  z  2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwana dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z treści cytowanego wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto, ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a ustawy:

Z analizy zarówno przywołanych regulacji prawnych, jak i całokształtu przepisów ustawy wynika, że podatek od towarów i usług ze względu na jego konstrukcję, tzn. opodatkowanie wartości dodanej na poszczególnych etapach obrotu gospodarczego, jest podatkiem sformalizowanym i prawo do odliczenia podatku naliczonego jest ograniczone. Podstawę do odliczenia podatku naliczonego mogą stanowić bowiem wyłącznie dokumenty wymienione w ustawie, przy czym dokumenty te muszą spełniać wymogi określone przepisami prawa.

Podstawowym dokumentem wystawianym, zgodnie z art. 106b ustawy, przez podatników podatku od towarów i usług są faktury. Są one dokumentami, którymi czynni podatnicy tego podatku dokumentują swoją sprzedaż, przez którą stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy

Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 10b ustawy:

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 i ust. 10b ustawy, prawo do odliczenia powstaje w tym okresie, w którym do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, z tym że  nie  wcześniej niż w okresie, w którym podatnik otrzymał fakturę.

Z art. 86 ust. 11 ustawy wynika, że:

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy:

Z powołanego art. 86 ust. 13 wynika, że nierozliczony w okresie otrzymania faktury lub  w  jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych podatek naliczony może zostać rozliczony w okresie 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do  obniżenia podatku należnego. Odliczenie podatku, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy będzie możliwe poprzez korektę deklaracji za okres, w którym wystąpiło prawo do  odliczenia podatku bądź za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Jak wynika z opisu sprawy X spółka z ograniczoną jest spółką kapitałową posiadającą siedzibę w Polsce, będącą czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu ustawy VAT. Państwa Spółka prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest między innymi sprzedaż towarów (takich jak obuwie, wyroby skórzane i akcesoria) na rzecz innych przedsiębiorców. Spółka zawarła oraz będzie zawierać z innymi podmiotami umowy współpracy handlowej. Na podstawie Umowy wszelkie dostarczone do Spółki Towary, za  które Spółka nie dokona płatności w całości do czasu ich uregulowania stanowią wyłączną własność Kontrahenta (zastrzeżenie prawa własności dostarczonych rzeczy ruchomych do czasu zapłaty całej ceny). W chwili wydania Towarów, za które nie  zapłacono całej ich ceny, (tj. wartości wszystkich wystawionych faktur VAT przez Kontrahenta) Państwa Spółka włada takimi Towarami na podstawie zawartej Umowy ramowej, natomiast Kontrahent pozostaje ich wyłącznym właścicielem. Kontrahent upoważnia Spółkę do oferowania do sprzedaży Towarów będących w jego władaniu na  rzecz osób trzecich. Kontrahent może wycofać zgodę Spółce na sprzedaż Towarów stanowiących własność Kontrahenta, jeżeli Spółka nie wywiązuje się z Umowy ramowej, Ogólnych Warunków i Zasad Sprzedaży (OWZS) lub poszczególnych umów sprzedaży Towarów zawartych w ramach Umowy ramowej. W przypadku, gdy Spółka jest w  opóźnieniu w zapłacie za dostarczone przez Kontrahenta Towary przez okres dłuższy niż 30 (trzydzieści) dni, Kontrahent może jako właściciel Towarów, żądać ich  natychmiastowego zwrotnego wydania. Żądanie zwrotnego wydania Towaru nie jest równoznaczne z odstąpieniem od jego sprzedaży. Spółka pomimo konieczności zwrotnego wydania Towaru ma obowiązek zapłaty za wszystkie wystawione dotąd przez Kontrahenta faktury VAT. Jak dotąd wszystkie transakcje wynikające z ww. umowy były realizowane po  przedpłacie 100%, więc nie mieli Państwo w praktyce do czynienia z fakturami z  zastrzeżonym prawem własności. Niemniej jednak z bezpośrednio z brzmienia zapisów umowy, rozumieją Państwo, że faktury z zastrzeżonym prawem własności są/będą wystawiane na rzecz Spółki na etapie wydania Towarów. W ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej nabyte Towary związane są/będą z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Faktury są/będą wystawiane na rzecz Spółki.

Odnosząc się do wątpliwości Państwa Spółki należy wskazać na przepis art. 589 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z  2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Stosownie zaś do art. 590 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Powyższe oznacza, że cywilistycznie rozumiana własność danej rzeczy przechodzi na nabywcę po ziszczeniu się warunku zawieszającego, czyli konkretnie zapłaty całości ceny. Po ziszczeniu się warunku (zapłaty ceny) kupujący, który aż do tego momentu jest tylko zwykłym posiadaczem zależnym, przy założeniu, że rzecz została mu wydana, automatycznie uzyskuje prawo własności. Jeżeli natomiast kupujący określonej w umowie ceny nie uiści, czyli popadnie w zwłokę, co  do zasady – traci podstawę posiadania rzeczy. W takiej sytuacji sprzedający może taki towar odebrać, nie ciąży na nim wówczas obowiązek złożenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Zaznaczenia wymaga, że ww. przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

W celu właściwego zinterpretowania pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy mieć na uwadze, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nimi jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”.

Należy ponadto wskazać, że czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Mając na uwadze całokształt okoliczności w sprawie stwierdzić należy, że dokonanie na  Państwa rzecz dostawy towaru, z zastrzeżeniem własności Towaru, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług następuje/będzie następować z chwilą wydania towaru Państwa Spółce. Z tym bowiem momentem dostawca przenosi/będzie przenosić na Państwa Spółkę prawo do rozporządzania towarem jak właściciel. Zatem w tych okolicznościach moment dokonania dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy odpowiada momentowi „wydania towarów”, skutkując powstaniem obowiązku podatkowego dla tej transakcji w myśl art. 19a ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Państwa Spółce, będącej zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT dokonującej nabyć związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów z zastrzeżeniem własności Towarów w okresie, w którym do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, z tym że nie wcześniej niż w okresie, w którym Państwo otrzymali fakturę. Prawo to przysługuje/będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy. Przy czym w świetle obowiązujących przepisów prawa Państwa Spółka nie musi/nie będzie musiała czekać z realizacją tego uprawnienia do uregulowania należności wynikającej z otrzymanej faktury dokumentującej nabycie towaru z zastrzeżeniem własności Towarów.

Tym samym Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników. Powyższe rozstrzygnięcie obejmuje zakresem tylko sytuację Państwa Spółki przedstawioną w stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym i jednocześnie nie wywiera skutków prawnych dla kontrahentów Państwa Spółki.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do  interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na  platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co  do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz  powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.