Nieuznanie za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą czterech działek wyodrębnionych z działki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pana za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą czterech działek wyodrębnionych z działki nr 1. Uzupełnił go Pan pismem z 4 października 2023 r. (wpływ) oraz w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 grudnia 2023 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan właścicielem niezabudowanej działki gruntu oznaczonej nr ewidencyjnym 1, położonej w miejscowości … (obręb …), gminie …, powiecie …, województwie … - wchodzącej w skład większej nieruchomości, objętej księgą wieczystą nr …, prowadzoną przez Sąd Rejonowy w …, V Wydział Ksiąg Wieczystych. Wskazana działka gruntu obejmuje obszar o powierzchni: 1 hektar 45 arów 61 metrów kwadratowych i jako rodzaj użytków obejmuje grunty orne (symbole RIVa i RIVb, identyfikator działki: …., identyfikator działki: …).

Wyżej wymienioną działkę gruntu nr 1 wchodzącą w skład większej nieruchomości, objętej księgą wieczystą nr … nabył Pan od rodziców … mocą aktu notarialnego - umowy darowizny - sporządzonego przez …. - notariusz w …, w dniu 18 sierpnia 2011 roku, za Rep. A nr ….

Powyższa działka nie jest obciążona prawami rzeczowymi ograniczonymi, wolna jest od zobowiązań podatkowych oraz wszelkich innych zajęć i obciążeń, w tym praw i roszczeń osób trzecich, ani nie występują żadne ograniczenia w rozporządzaniu nią, a ponadto nie jest oddana w dzierżawę.

Ponadto przedmiotowa działka jest niezabudowana, nieogrodzona, nieuzbrojona i posiada dostęp do drogi publicznej.

Działka nr ewid. 1 w miejscowości … (obręb geodezyjny …) znajduje się w całości na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Z uwagi na powyższe w stosunku do działki nr ewid. 1 położonej w miejscowości … (obręb geodezyjny ….), Burmistrz Miasta i Gminy …, w dniu 04 maj 2023 roku, wydał Decyzję … o warunkach zabudowy, znak: …, która stała się ostateczna dnia 24 maja 2023 roku, dla inwestycji obejmującej: budowę dziesięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej. We wskazanej decyzji o warunkach zabudowy ustalono:

·rodzaj zabudowy jako - zabudowę mieszkaniową jednorodzinną,

·funkcję zabudowy - dziesięć budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

W związku z wydaną decyzją o warunkach zabudowy zamierza Pan dokonać podziału nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o nr ewid. 1, wchodzącej dotychczas w skład większej nieruchomości, objętej księgą wieczystą nr …, na dziesięć mniejszych działek.

Ponieważ po podziale działki na obecnym etapie warunki zabudowy obowiązywałyby tylko dla jednej z wydzielonych działek, a dla pozostałych działek powstałych po podziale utraciłyby ważność (zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 sierpnia 2020 r., sygn. akt II OSK 684/20), planuje Pan w pierwszej kolejności uzyskać we własnym imieniu dziesięć prawomocnym pozwoleń na budowę dziesięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Dlatego dopiero po uzyskaniu prawomocnych pozwoleń na budowę zamierza Pan dokonać geodezyjnego podziału nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o nr ewid. 1 na dziesięć mniejszych działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne na podstawie uzyskanych warunków zabudowy dla całej działki.

Po przeprowadzeniu powyższej procedury zamierza Pan przeprowadzić transakcję sprzedaży czterech działek wyodrębnionych z działki gruntu o nr ewid. 423/2, czterem odrębnym nabywcom (stronom transakcji), zainteresowanym nabyciem przedmiotowych działek na cele budowlane mieszkaniowe. Wydanie i odbiór przez strony nowopowstałych niezabudowanych działek gruntu (wraz z wydanymi prawomocnymi pozwoleniami na budowę) miałoby nastąpić w jednym roku podatkowym.

Przed dokonaniem sprzedaży nie będzie Pan dokonywał innych czynności w celu przygotowania przedmiotowej działki do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki, inne działania marketingowe itp.) czynności te nie są konieczne dla znalezienia potencjalnego nabywcy.

Ponadto wskazuje Pan, że jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Nie jest Pan również rolnikiem ryczałtowym oraz nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych z własnej działalności rolniczej.

Środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży działek zamierza Pan wydatkować na cele prywatne mieszkaniowe związane z budową własnego domu.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że

Działka nr 1 od momentu nabycia (w drodze darowizny) do momentu sprzedaży była, jest i będzie wykorzystywana na cele rolnicze. W rejestrze gruntów działka opisana jako częściowo jako „pastwiska trwałe” i częściowo jako „grunty orne”. Wskazana działka była również przedmiotem dzierżawy z przeznaczeniem na uprawy rolne. Na nieruchomości tej nie była realizowana działalność gospodarcza i nie będzie ona realizowana w przyszłości. Nieruchomość stanowi Pana majątek prywatny, zabezpieczenie majątkowe przekazane przez rodziców w ramach obowiązku alimentacyjnego.

Działka nr 1 była objęta w całości umową dzierżawy, obowiązującą w okresie  30.07.2020 r. - 21.07.2023 r. Umowa dzierżawy miała charakter odpłatny, i wynikała z charakteru działki. Obecnie działka nie jest udostępniania innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych i nie ma takich planów w przyszłości.

Wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej działki nastąpiło z Pana inicjatywy jako właściciela działki - czynność ta podjęta została w ramach zarządzania prywatnym majątkiem, w celu łatwiejszego nim zarządzania w przyszłości (co w wypadku działki rolnej było utrudnione z uwagi na powszechnie znane ograniczenia).

Przed sprzedażą działki zostanie wydana decyzja o pozwoleniu na budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę nastąpi z Pana inicjatywy jako właściciela działki, bez konsultacji z jakimikolwiek osobami (w tym w szczególności osobami zainteresowanymi nabyciem nieruchomości) i związane będzie wyłącznie z chęcią łatwiejszego zarządzaniem prywatnym majątkiem. Nie będzie się też wiązało z jakąkolwiek aktywnością o charakterze dewelopersko-budowlanym. Nie zamierza Pan budować wskazanych domów, chce Pan jedynie uzyskać możliwość potencjalnie łatwiejszego zarządzania nieruchomościami, w tym również realizowania prawa do ich zbycia w ramach majątku prywatnego.

W odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy działki, objęte zakresem pytania, posiadają dostęp do mediów, tj. urządzeń i sieci wodociągowych, kanalizacji sanitarnej, sieci energetycznej, gazowej itp.?

·jeśli tak, to prosimy wskazać kiedy oraz z czyjej inicjatywy do działek zostały doprowadzone ww. media (prosimy wskazać jakie media),

·natomiast jeśli nie, to czy przed sprzedażą zostały wydane decyzje/warunki/zawarto umowy dotyczące uzbrojenia działek w media?”,

wskazał Pan, że opisana w przedmiotowym stanie faktycznym działka jest nieuzbrojona - nie posiada dostępu do wskazanych w pytaniu mediów. W związku z wnioskowaniem o pozwolenia na budowę przed sprzedażą działki nr 1 zostały uzyskane:

·warunki techniczne podłączenia do sieci wodociągowej działki nr 1;

·warunki przyłączenia do sieci energetycznej doprowadzonej do granicy działki nr 1.

Jest to warunek konieczny uzyskania pozwolenia na budowę, nie zaś wynik decyzji zmierzającej do zwiększenia atrakcyjności działki jako przedmiotu obrotu. Przyłącza te – z uwagi na brak środków oraz umiejętności w tym zakresie nie będą jednak najprawdopodobniej faktycznie wykonane przed planowaną sprzedażą - ewentualna decyzja o ich wykonaniu spoczywać będzie na ewentualnym nabywcy.

Nie poszukiwał Pan aktywnie nabywców, nie korzystał Pan z zorganizowanych form marketingu. Zamieścił Pan jedynie prostą informację o możliwości zakupu na działce będącej przedmiotem sprzedaży oraz proste ogłoszenie na prywatnej lokalnej grupie adresowanej do okolicznych mieszkańców, prowadzonej przez inne osoby prywatne w ramach portalu społecznościowego .... Nie korzystał Pan z usług biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, usług agencji marketingowych czy jakichkolwiek form zorganizowanego marketingu i pośrednictwa. Podejmowane czynności nie wykraczały poza zakres normalnie przyjętych działań związanych z racjonalnym i odpowiedzialnym zarządzaniem majątkiem osobistym. Czynności związane ze sprzedażą nie mają charakteru zorganizowanego i nastawionego na zysk, nie wykraczają poza zwyczajowo przyjęte elementy zarządzania własnym majątkiem podejmowane przez osobę racjonalną. Decyzja o sprzedaży działek podyktowana była względami osobistymi - po tragicznej śmierci Pana taty w roku 2020, który wcześniej uprawiał ziemię rolną i prowadził gospodarstwo rolne, nie było możliwości kontynuacji tej działalności przez Pana i Pana mamę, która obecnie samotnie zamieszkuje gospodarstwo. Środki ze sprzedaży działek chciałby Pan przeznaczyć w szczególności na cele mieszkaniowe związane z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych Pana rodziny, w ramach realizacji obowiązków alimentacyjnych.

Nie zawarł i nie zamierza Pan zawierać przedwstępnej umowy sprzedaży działek z nabywcą/nabywcami, chyba że będzie to wynikało z bezwzględnie obowiązującego przepisu prawa np. w zakresie pierwokupu działek przez KOWR i nie będzie możliwe dokonanie sprzedaży mocą jednej czynności. Na chwilę obecną nie ma Pan wiedzy by takie warunki i ograniczenia występowały, zapewne będzie to przedmiotem analizy przez notariusza sporządzającego akt umowy sprzedaży.

Nie udzielał Pan nikomu pełnomocnictwa w celu występowania w sprawach związanych ze sprzedażą działek czy uzyskaniem pozwolenia na budowę. Nie zamierza Pan udzielać pełnomocnictwa do stawania do aktu notarialnego umowy sprzedaży, czy też innych czynności. W związku z występowaniem z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy dla działki nr 1, z uwagi na brak wiedzy na temat postępowania administracyjnego i budowlanego, a także brak czasu ustanowił Pan pełnomocnika do reprezentowania Pana przy prowadzeniu procedury administracyjnej polegającej na uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz do występowania w ww. sprawie przed wszystkimi zaangażowanymi organami wraz z wyrażaniem woli. Było to jedyne pełnomocnictwo jakiego Pan udzielił.

W dniu 31.01.2022 dokonał Pan sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej położonej w …, gmina …, obręb ewid. …, nr działki ewid. 2, powierzchnia 0,94 ha, dla której w Sądzie Rejonowym w … prowadzona jest obecnie księga wieczysta KW nr …. Umowa przeniesienia własności dotyczyła jednej działki.

Sprzedaż działki była podyktowana faktem, iż jej nabywca był właścicielem działki sąsiedniej, stąd dążył do powiększenia powierzchni posiadanych gruntów rolnych i zgłosił się do Pana z propozycją kupna nieruchomości gruntowej, która nie była Panu potrzebna i co do której nie miał Pan żadnych planów, a która w istotny sposób generowała obciążenia podatkowe, niez.

Wyżej wymienioną działkę gruntu nr 2 wchodzącą w skład większej nieruchomości, nabył Pan od rodziców … mocą aktu notarialnego - umowy darowizny - sporządzonego przez …- notariusz w …, w dniu 18 sierpnia 2011 roku, za Rep. A nr …. Nabycie nastąpiło do majątku prywatnego.

Z tytułu otrzymanej darowizny nie płacił Pan podatku od spadku i darowizn, gdyż zastosowano zwolnienie od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadku i darowizn.

Działka nr 2 od momentu nabycia (w drodze darowizny) do momentu sprzedaży była wykorzystywana na cele rolnicze. Wskazana działka była również przedmiotem dzierżawy z przeznaczeniem na uprawy rolne. Pan sam nie realizował na tej działce żadnej aktywności.

Z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości nie odprowadzał Pan podatku VAT, nie składał Pan deklaracji VAT-7 oraz zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, transakcja nastąpiła w ramach zarządzania majątkiem prywatnym i utrzymaniem przyjaznych relacji sąsiedzkich, sprzedaż nie była realizowana w ramach działalności gospodarczej.

Nie zamierza Pan w przyszłości sprzedawać innych działek. Nie zamierza Pan prowadzić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami czy temu podobnych aktywności.

Pytanie

Czy Wnioskodawca w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym dokonując sprzedaży czterech niezabudowanych działek w ciągu jednego roku podatkowego działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.), a tym samym sprzedaż czterech niezabudowanych działek w ciągu jednego roku podatkowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, nie będzie Pan występował w roli podatnika prowadzącego działalności gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, a tym samym sprzedaż (dostawa) działek nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

·po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

·po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot.

W tym miejscu należy podkreślić, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie  C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. W świetle powyższego czynnościom wykonywanym przez osoby fizyczne w charakterze podatników VAT przeciwstawić należy czynności dokonywane prywatnie. Takie czynności - jako dokonywane przez osoby fizyczne, które nie działają w charakterze podatników - znajdują się poza zakresem stosowania przepisów VAT, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Do czynności prywatnych należą między innymi czynności związane z wykonywaniem prawa własności, w tym sprzedaż nieruchomości. Czynności takie same z siebie nie stanowią prowadzenia działalności gospodarczej (przykładowo wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94).

W drodze wyjątku od powyższego sprzedaż nieruchomości (w tym działek) przez osoby fizyczne stanowi jednak działalność gospodarczą w rozumieniu VAT, jeżeli osoby te podejmują aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Określony w ustawie o VAT zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wskażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie czynności. Czynności takie jak np. poniesienie wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą. Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca.

Z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł również, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Nabył Pan w drodze darowizny nieruchomość od rodziców. Od chwili nabycia nie podejmował Pan działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym. Nie podejmował Pan działań charakterystycznych dla podmiotów profesjonalnie trudniących się obrotem nieruchomościami. Decyzja o sprzedaży gruntu została przez Pana podjęta po pojawieniu się w okolicy nabywców potencjalnie zainteresowanych nabyciem części przedmiotowej nieruchomości w celu wybudowania domów przeznaczonych dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.

Tym samym należy uznać, iż Pana aktywność nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Podejmowane przez Pana czynności stanowią wyraz pojedynczych okoliczności związanych z wykonywaniem prawa własności, które zmierzają do sfinalizowana transakcji.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w treści interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2019 roku, 0111-KDIB3-2.4012.791.2018.2.MGO: „Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym”.

Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 lipca 2018 r., I FSK 1986/16, wskazuje: „To, czy dana osoba fizyczna, sprzedając działki budowlane, działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność «handlową» wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności”.

W konsekwencji fakty, które mogą wskazywać, że osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomości, ogniskują wobec takich okoliczności jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę; jego uzbrojenie; wydzielenie dróg wewnętrznych; działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia; uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu; wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego; świadczenie usług w zakresie zbliżonym do deweloperskich.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż transakcja ma charakter incydentalny i nie można przypisać Panu profesjonalnego i zorganizowanego sposobu działania. Opisana w przedmiotowym stanie faktycznym działka jest niezabudowana, nieogrodzona, nieuzbrojona. Jako właściciel nieruchomości nie podejmował Pan działań marketingowych w celu sprzedaży nieruchomości, nie podpisywał Pan umów pośrednictwa sprzedaży z biurem nieruchomości oraz nie podejmował Pan innych działań, niż tylko te, które prowadzą do realizacji planowanej transakcji.

Należy ponadto podkreślić, że analizie podlega ogół podejmowanych czynności przez podatnika. Wystąpienie pojedynczych czynności, takich jak uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i wystąpienie z wnioskiem o pozwolenie na budowę nie może być kryterium decydującym, które z automatu determinuje działalność gospodarczą.

Tym samym, w Pana ocenie, nie będzie Pan występował w roli podatnika prowadzącego działalności gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym dostawa niezabudowanych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle powyższego czynnościom wykonywanym przez osoby fizyczne w charakterze podatników VAT przeciwstawić należy czynności dokonywane prywatnie. Takie czynności - jako dokonywane przez osoby fizyczne, które nie działają w charakterze podatników - znajdują się poza zakresem stosowania przepisów VAT, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej opisu sprawy odnośnie sformułowanego we wniosku pytania nie uległo zmianie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży czterech niezabudowanych działek, będzie podejmował Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Z treści złożonego wniosku wynika, że jest Pan właścicielem niezabudowanej działki nr 1. Działka nr 1 mieści się w całości na obszarze, dla którego nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Z uwagi na powyższe wystąpił Pan o warunki zabudowy dla przedmiotowej działki. Burmistrz Miasta i Gminy … w dniu 04 maj 2023 roku wydał decyzję o warunkach zabudowy dla inwestycji obejmującej: budowę dziesięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie mieszkaniowej jednorodzinnej. W związku z wydaną decyzją o warunkach zabudowy zamierza Pan dokonać podziału nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na dziesięć mniejszych działek. Ponieważ po podziale działki na obecnym etapie warunki zabudowy obowiązywałyby tylko dla jednej z wydzielonych działek, a dla pozostałych działek powstałych po podziale utraciłyby ważność, planuje Pan w pierwszej kolejności uzyskać we własnym imieniu dziesięć prawomocnym pozwoleń na budowę dziesięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę nastąpi przed sprzedażą działki z Pana inicjatywy jako właściciela działki. Dopiero po uzyskaniu prawomocnych pozwoleń na budowę zamierza Pan dokonać geodezyjnego podziału nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na dziesięć mniejszych działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne na podstawie uzyskanych warunków zabudowy dla całej działki.

Przed sprzedażą działki nr 1 zostały uzyskane warunki techniczne podłączenia do sieci wodociągowej działki nr 1 oraz warunki przyłączenia do sieci energetycznej doprowadzonej do granicy działki nr 1.

W związku z występowaniem z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy dla działki nr 1 ustanowił Pan pełnomocnika do reprezentowania Pana przy prowadzeniu procedury administracyjnej polegającej na uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz do występowania w ww. sprawie przed wszystkimi zaangażowanymi organami wraz z wyrażaniem woli.

W celu poszukiwania nabywców działek zamieścił Pan informację o możliwości zakupu na działce będącej przedmiotem sprzedaży oraz ogłoszenie w ramach portalu społecznościowego ....

Ponadto, w dniu 31.01.2022 dokonał Pan sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej nr 2.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy planowana transakcja sprzedaży czterech działek wyodrębnionych z działki nr 1 na rzecz nabywców będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem należy przeanalizować całokształt działań, jakie podjął Pan w odniesieniu do działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży i ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności, będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie należy zwrócić uwagę, że działka nr 1 była objęta w całości umową dzierżawy. Umowa dzierżawy miała charakter odpłatny.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa stanowi umowę dwustronnie zobowiązującą i wzajemną nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Zatem wskazać należy, że dzierżawa działki stanowi odpłatne świadczenie usług, a zawarcie umowy dzierżawy powoduje wyłączenie nieruchomości z majątku osobistego. Taki sposób wykorzystania przez Pana działki nr 1, z której zostały wyodrębnione cztery działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży, sprawił, że jest ona wykorzystywana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. Tym samym, dokonując dostawy czterech działek wyodrębnionych z działki nr 1 nie będzie Pan zbywał majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany przez Pana w działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań dzierżawa niezabudowanej działki nr 1, z której zostały wyodrębnione cztery działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Przedstawione powyżej okoliczności sprawy wskazują, że sprzedaż czterech działek wyodrębnionych z działki nr 1, będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej. Pomimo że jak wynika z ww. okoliczności, pierwotnie grunt nie został nabyty przez Pana w celach sprzedaży, lecz otrzymał go Pan od rodziców aktem darowizny, to jednak przed sprzedażą działek wystąpił Pan we własnym imieniu i uzyska Pan dziesięć prawomocnych pozwoleń na budowę dziesięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz z biegiem czasu podjął Pan czynności, które miały doprowadzić do zbycia posiadanych przez Pana nieruchomości.

Ciąg aktywnych Pana działań przyjął charakter czynności właściwych dla profesjonalnej działalności handlowca. Wskazać należy, że po uzyskaniu prawomocnych pozwoleń na budowę zamierza Pan dokonać geodezyjnego podziału nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 na dziesięć mniejszych działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. Kolejno uzyskał Pan warunki techniczne podłączenia do sieci wodociągowej działki nr 1 oraz warunki przyłączenia do sieci energetycznej doprowadzonej do granicy działki nr 1. Ponadto, w dniu 31.01.2022 dokonał Pan sprzedaży niezabudowanej nieruchomości rolnej nr 2.

W przedmiotowej sprawie ustanowił Pan pełnomocnika do reprezentowania Pana przy prowadzeniu procedury administracyjnej polegającej na uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działki nr 1 oraz do występowania w ww. sprawie przed wszystkimi zaangażowanymi organami wraz z wyrażaniem woli.

Wobec powyższego, planowana przez Pana sprzedaż czterech działek wyodrębnionych z działki nr 1, nie będzie korzystać z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Pana świadomych działań mających na celu sprzedaż przedmiotowych działek w sposób profesjonalny w celu osiągnięcia korzyści finansowej. Podjął Pan konkretne działania, prowadzące do podniesienia atrakcyjności sprzedawanych nieruchomości, tj. uzyskanie przez pełnomocnika decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działki nr 1, uzyskanie dziesięć prawomocnym pozwoleń na budowę dziesięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych, podział działki nr 1 na dziesięć mniejszych działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne, uzyskanie warunków technicznych podłączenia do sieci wodociągowej działki nr 1 oraz warunków przyłączenia do sieci energetycznej doprowadzonej do granicy działki nr 1. Działka nr 1 była objęta w całości umową dzierżawy. Tym samym powyższe czynności świadczą o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną) oraz powodują, że grunty te utraciły charakter majątku prywatnego.

Z całokształtu opisanego zespołu czynności wynika zatem, że sprzedaż ta będzie miała miejsce w warunkach wskazujących na handlowy charakter. Zdaniem tutejszego organu podejmowane przez Pana działania nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, lecz stanowią aktywne działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniu w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, tj. będzie Pan wykazywał aktywność w przedmiocie zbycia czterech działek wyodrębnionych z działki nr 1 porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W związku z powyższym uznać należy, że podejmowane przez Pana działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż czterech działek wyodrębnionych z działki nr 1, w ramach zarządu Pana majątkiem prywatnym. W tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie Pana składnik majątku osobistego, a sprzedaż prawa własności do nieruchomości będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Tym samym sprzedaż przez Pana czterech działek wyodrębnionych z działki nr 1, wypełnia definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzam, że sprzedaż przez Pana czterech działek wyodrębnionych z działki nr 1, będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, przez podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, która będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Pana we wniosku interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie.

Odnosząc się do powołanych przez Pana w przedmiotowym wniosku wyroków sądu, wyjaśniam, że powołane wyroki są rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzone w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża. Zatem, wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).