Interpretacja indywidualna z dnia 7 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.561.2023.2.KP
Temat interpretacji
Nieuznanie Pani za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą niezabudowanych działek wydzielonych z Nieruchomości.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 5 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pani za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą niezabudowanych działek wydzielonych z Nieruchomości.
Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 23 listopada 2023 r. (wpływ 23 listopada 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu do wniosku)
Jest Pani właścicielką niezabudowanej nieruchomości rolnej (oznaczonej w Dziale I-O księgi wieczystej jako R - grunty orne) o powierzchni 2,404 ha (dalej jako Nieruchomość). Własność udziału w Nieruchomości nabyła Pani w spadku po ojcu w 2009 r. wraz z trójką innych spadkobierców. W wyniku dokonanego zniesienia współwłasności w 2016 r. otrzymała Pani na własność całość Nieruchomość. W momencie nabycia Nieruchomości (zarówno udziału w wyniku spadkobrania, jak i całości w wyniku zniesienia współwłasności) nie planowała Pani jej sprzedaży ani w części, ani w całości.
Od 2009 r. do 2023 r. Nieruchomość była oddana w nieodpłatne użytkowanie osobom trzecim w celu prowadzenia na niej działalności rolnej. Pani (ani też do 2016 r. pozostali współwłaściciele), nie pobierała żadnych opłat za korzystanie z Nieruchomości. Opłaca Pani podatek rolny z tytułu prawa własności Nieruchomości.
Planuje Pani dokonać podziału Nieruchomości w sumie na 20 działek budowlanych po ok. 10-11 arów każda. Aktualnie wójt gminy zatwierdził decyzją wydzielenie 12 z ww. 20 działek i dodatkowych 3 działek stanowiących drogi dojazdowe, pozwalające zachować wszystkim działkom budowlanym łączność z drogą publiczną. W następnej kolejności wydzielone ma zostać 8 kolejnych działek budowlanych.
Ma Pani zamiar sprzedać 17 z 20 wydzielonych działek. Jedną działkę planuje zostawić na własne cele, natomiast własność 2-óch pozostałych działek przeniesie Pani na geodetę w ramach rozliczenia za jego usługi przy dokonywaniu podziału nieruchomości.
Uzyskane ze sprzedaży pieniądze planuje Pani częściowo przeznaczyć na spłatę zaciągniętego kredytu hipotecznego, a częściowo na budowę w przyszłości domu na własne cele mieszkaniowe.
Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Z tego względu przed zatwierdzeniem planu podziału dotyczącego pierwszych 12 działek dla wydzielanych działek została wydana decyzja o warunkach zabudowy (dla kolejnych planowanych 8-miu działek również zostaną wydane warunki zabudowy).
W decyzji podziałowej organ gminy zastrzegł warunek ustanowienia służebności przechodu i przejazdu po działkach drogowych, bądź sprzedaży udziału w działce drogowej. W związku z tym dokonując sprzedaży działek, Pani (jako właścicielka działek drogowych) będzie dokonywała sprzedaży działek wraz z udziałem w prawie własności odpowiedniej działki drogowej, aby zapewnić sprzedawanym działkom dostęp do drogi publicznej. Przed sprzedażą nie będzie Pani ulepszać (utwardzać) dróg dojazdowych do wydzielonych działek. Nie będzie Pani również ogradzała działek przeznaczonych na sprzedaż.
Wydzielone działki nie mają dostępu do mediów. Otrzymała Pani od dostawcy energii elektrycznej promesę doprowadzenia prądu do działek. Podobne zapewnienie otrzymała od gminy w zakresie dostaw wody. Przed dokonaniem sprzedaży nie będzie Pani doprowadzała mediów do oferowanych działek, będzie to pozostawione do zorganizowania przez nabywców.
Będzie Pani samodzielnie znajdować nabywców działek, nie planuje Pani korzystać z usług pośredników nieruchomości. Nie będzie Pani prowadzić żadnych kampanii marketingowych ani podejmować podobnych działań na większą skalę. Umieści Pani jedynie ogłoszenia o sprzedaży działek na popularnych portalach ogłoszeniowych i społecznościowych (np. (…) czy (…) lub (…)). Sprzedaż będzie się dokonywała w takim tempie, w jakim będą znajdywać się chętni nabywcy.
Od 2 listopada 2020 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Nigdy Pani nie prowadziła działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Nigdy wcześniej nie nabywała Pani ani nie sprzedawała innych nieruchomości, nie planuje Pani również zająć się taką działalnością w przyszłości. Nigdy nie korzystała Pani z Nieruchomości do celów działalności gospodarczej.
Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
a)Posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
b)Działki budowlane będące przedmiotem sprzedaży: 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10, 1/11, 1/12 (do dalszego podziału); działki drogowe: 1/13, 1/14, 1/15.
c)Wniosek dotyczy wszystkich ww. działek. Dwie z działek budowlanych zostaną przekazana geodecie w ramach rozliczenia za świadczone usługi, a jedną przeznaczy Pani na własne cele mieszkaniowe - nie ma jeszcze decyzji, które działki zostaną w ten sposób zagospodarowane.
d)Nieruchomość opisana we wniosku (cała pierwotna działka nr 1 składająca się z ww. działek) była oddana w nieodpłatne używanie na cele działalności rolnej. Pani (ani nikt z poprzednich współwłaścicieli), nie czerpała żadnych pożytków od korzystających z Nieruchomości.
e)Wskazuje Pani, że obrót nieruchomościami nie jest przedmiotem Pani działalności, sprzedaż Nieruchomości ma dla Pani charakter jednostkowy i podejmuje Pani wyłącznie niezbędne działania mające na celu efektywną sprzedaż Nieruchomości, opisane szczegółowo we wniosku.
f)Nie zawierała Pani dotychczas umów przedwstępnych sprzedaży nieruchomości. Jeżeli nabywcy będą chcieli zawrzeć umowę przedwstępną np. w celu pozyskania finansowania, to będzie Pani rozważała zawarcie takiej umowy. Jej warunki nie będą odbiegały od standardowych zapisów i będą określały sprzedawaną działkę i udział w dojazdowej działce drogowej, cenę sprzedaży, wysokość ewentualnej zaliczki i termin zawarcia umowy przyrzeczonej.
g)Udzieliła Pani dotychczas niezbędnych pełnomocnictw uprawnionemu geodecie w zakresie dokonania podziału Nieruchomości.
h)Posiada Pani mieszkanie nabyte w 2018 r., położone w (…) zakupione wraz z małżonkiem wchodzące w skład majątku wspólnego. Na mieszkanie został zaciągnięty kredyt hipoteczny, który Pani wraz z mężem nadal spłacają (jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego środki uzyskane ze sprzedaży Nieruchomości będących przedmiotem niniejszego wniosku mają być przeznaczone na spłatę tego kredytu). Ponadto posiada Pani działkę rolną o numerze 2 (objętą tą samą księgą wieczystą co działka 1, z której wydzielono działki wskazane w pkt b)) o powierzchni 1,03 ha, nabytą w drodze dziedziczenia i podziału spadku wraz z działkami będącymi przedmiotem niniejszego wniosku.
i)Pani nigdy wcześniej nie dokonywała sprzedaży nieruchomości.
j)Nie posiada Pani innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Planuje Pani jednak wybudować dom jednorodzinny lub rekreacyjny na jednej z wydzielonych działek na własne cele mieszkaniowe. W związku z tym nie wyklucza sprzedaży posiadanej nieruchomości lokalowej, jeżeli zajdzie konieczność dofinansowania budowy domu. Jednak na tę chwilę nie planuje Pani sprzedaży mieszkania. Alternatywnie planuje Pani przekazać ww. pozostawioną sobie działkę synowi. Z kolei działka nr 3 nie posiada dostępu do drogi publicznej. Nie planuje Pani w najbliższym czasie regulować tego stanu ani nie zamierza sprzedawać tej działki, bądź dokonywać jej podziału. Działka aktualnie nie jest użytkowana.
Pytanie
Czy sprzedaż działek wydzielonych z Nieruchomości powinna być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uVAT i z tego tytułu będzie Pani uważana za podatnika VAT w zakresie dokonywania sprzedaży tych działek?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem sprzedaż działek wydzielonych z Nieruchomości nie powinna być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uVAT i z tego tytułu nie będzie Pani uważana za podatnika VAT w zakresie dokonywania sprzedaży tych działek. Będzie Pani dokonywała sprzedaży działek w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Żadna z opisanych powyżej okoliczności nie wskazuje na to, że w zakresie sprzedaży działek wydzielonych z Nieruchomości będzie Pani działała w sposób właściwy i z zaangażowaniem środków jakie stosują producenci, handlowcy, usługodawcy (patrz: wyroki TSUE sygn. akt C-180/10 i C-181/10 z 15 września 2011 r.).
Nabycie własności Nieruchomości przez Panią nie nastąpiło z zamiarem inwestycji, lecz w wyniku spadkobrania. Na Nieruchomości przez wiele lat prowadzono działalność rolną, jednakże nie uzyskiwała Pani z tego tytułu żadnych przysporzeń. Oddanie Nieruchomości do bezpłatnego korzystania nie może być poczytane za wykorzystywanie Nieruchomości do działalności zarobkowej.
Pani motywacją do sprzedaży Nieruchomości nie jest chęć maksymalizacji zysku czy pozyskania zwrotu z inwestycji w tę Nieruchomość, lecz zrozumiała chęć spieniężenia jednego ze składników swojego prywatnego majątku i przeznaczenie uzyskanych środków na inne cele (w tym przypadku cele mieszkaniowe). Przy tym będzie Pani podejmowała jedynie niezbędne czynności ułatwiające sprzedaż. Podziału Nieruchomości o tak dużej powierzchni (prawie 2,5 ha) nie można uznać za przejaw działalności gospodarczej, gdyż w aktualnych realiach rynkowych znalezienie kupca na pojedynczą dużą działkę jest utrudnione i zajęłoby znacznie więcej czasu. Powszechne jest więc dokonywanie podziału geodezyjnego i sprzedaż pojedynczych działek, na zakup których mogą sobie pozwolić osoby prywatne. Jednocześnie nie będzie Pani podejmować żadnych dalszych działań mogących uatrakcyjnić wydzielone działki: nie będzie Pani utwardzała dróg dojazdowych, ogradzała działek, doprowadzała mediów, ustanawiała służebności przesyłu na rzecz przedsiębiorstw dostarczających media. Wszystkie te działania pozostaną w gestii nabywców.
Również nie wszystkie działki zostaną przeznaczone do sprzedaży: jedną z nich zachowa Pani na własne potrzeby (podział Nieruchomości miał więc dla Pani uzasadnienie osobiste), natomiast własność dwóch kolejnych zostanie przeniesiona w ramach rozliczenia za usługi geodety.
Nie dokonywała Pani nigdy obrotu nieruchomościami i takie czynności nie wchodzą w zakres prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Sprzedaż działek pozostaje poza Pani sferą działań jako przedsiębiorca tj. tworzenia oprogramowania.
Pani zdaniem, sprzedaż wydzielonych działek pozostaje więc w granicach zarządu majątkiem prywatnym i nie przejawia cech prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 uVAT. Tym samym w zakresie dokonywania sprzedaży wydzielonych z Nieruchomości działek nie może być Pani uważana za podatnika VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, albo na działaniach marketingowych.
Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, co istotne w niniejszej sprawie, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pani właścicielką niezabudowanej nieruchomości rolnej. Własność udziału w Nieruchomości nabyła Pani w spadku po ojcu w 2009 r. wraz z trójką innych spadkobierców. W wyniku dokonanego zniesienia współwłasności w 2016 r. otrzymała Pani na własność całość Nieruchomość. Planuje Pani dokonać podziału Nieruchomości w sumie na 20 działek budowlanych po ok. 10-11 arów każda. Aktualnie wójt gminy zatwierdził decyzją wydzielenie 12 z ww. 20 działek i dodatkowych 3 działek stanowiących drogi dojazdowe, pozwalające zachować wszystkim działkom budowlanym łączność z drogą publiczną. W następnej kolejności wydzielone ma zostać 8 kolejnych działek budowlanych. Ma Pani zamiar sprzedać 17 z 20 wydzielonych działek. Jedną działkę planuje zostawić na własne cele, natomiast własność 2-óch pozostałych działek przeniesie Pani na geodetę w ramach rozliczenia za jego usługi przy dokonywaniu podziału nieruchomości. Przed sprzedażą nie będzie Pani ulepszać (utwardzać) dróg dojazdowych do wydzielonych działek. Nie będzie Pani również ogradzała działek przeznaczonych na sprzedaż. Wydzielone działki nie mają dostępu do mediów. Przed dokonaniem sprzedaży nie będzie Pani doprowadzała mediów do oferowanych działek, będzie to pozostawione do zorganizowania przez nabywców. Będzie Pani samodzielnie znajdować nabywców działek, nie planuje Pani korzystać z usług pośredników nieruchomości. Nie będzie Pani prowadzić żadnych kampanii marketingowych ani podejmować podobnych działań na większą skalę. Umieści Pani jedynie ogłoszenia o sprzedaży działek na popularnych portalach ogłoszeniowych i społecznościowych (np. (…) czy (…) lub (…)). Sprzedaż będzie się dokonywała w takim tempie, w jakim będą znajdywać się chętni nabywcy. Od 2 listopada 2020 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem. Jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Nigdy Pani nie prowadziła działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Nigdy wcześniej nie nabywała Pani ani nie sprzedawała innych nieruchomości, nie planuje Pani również zająć się taką działalnością w przyszłości. Nigdy nie korzystała Pani z Nieruchomości do celów działalności gospodarczej.
Pani wątpliwości na tle przedstawionego opisu sprawy dotyczą kwestii, czy sprzedaż działek wydzielonych z Nieruchomości powinna być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i z tego tytułu będzie Pani uważana za podatnika VAT w zakresie dokonywania sprzedaży tych działek.
Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż działek wydzielonych z Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Panią za podatnika tego podatku. Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika bowiem taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Nie podjęła Pani również żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Tym samym w odniesieniu do sprzedaży działek wydzielonych z Nieruchomości nie będzie zachowywała się Pani jak handlowiec. Podział działek nie stanowi czynności, w myśl tez wynikających z wyroku TSUE C-180/10 i 181/10 wystarczające do uznania, że w odniesieniu do sprzedaży wskazanych działek zachowa się Pani jak handlowiec.
Ponadto z treści wniosku wynika, że działka była nieodpłatnie użyczana osobom trzecim do celów rolniczych.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610). Zasada swobody umów zapisana została w art. 3531 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Zatem strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.
Wskazać należy, że umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, obok najmu i dzierżawy regulujących zasady używania rzeczy. Umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną, zgodnie bowiem z art. 710 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.
Istotnymi cechami umowy użyczenia są dwa elementy: oddanie rzeczy do używanie na pewien czas oraz nieodpłatność.
Zatem należy uznać, że umowa nieodpłatnego użytkowania stanowiła w swojej istocie umowę użyczenia, gdyż z tytułu nieodpłatnego udostępnienia przedmiotowej Nieruchomości nie uzyskała Pani przysporzenia majątkowego.
W związku z powyższym, nieodpłatne użyczenie omawianej Nieruchomości nie stanowiło działalności gospodarczej.
Wyżej wymienione działania nie mogą więc świadczyć o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami.
Zatem pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że w związku ze sprzedażą działek wydzielonych z Nieruchomości, będzie Pani działała w charakterze podatnika, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącym działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy.
W konsekwencji odpowiadając na Pani pytanie stwierdzić należy, że transakcja sprzedaży niezabudowanych działek wydzielonych z Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.
Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informujemy, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zgodnie z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku (np. udzielenie pełnomocnictwa osobom trzecim do dysponowania Nieruchomością, podjęcie działań marketingowych, itd.), udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).