Prawo do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów w przypadku braku IE-599.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 września 2023 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z 26 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% dla eksportu towarów, na podstawie posiadanych dokumentów. Uzupełnili go Państwo pismem z 2 listopada 2023 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 2 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy (dalej: Spółka) jest sprzedaż hurtowa sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego, klasyfikowana jako PKD 46.52.Z.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka specjalizuje się w sprzedaży systemów (…).

W okresie kwiecień - maj 2022 r. Spółka dokonała następujących transakcji eksportu:

1. dostawa towaru nr 1 na rzecz nabywcy (…), USA, udokumentowana fakturą (…) na kwotę (…) USD z dnia 10 maja 2022 r.,

2. dostawa towaru nr 2 na rzecz nabywcy (…), USA, udokumentowana fakturą (…) na kwotę (…) USD z dnia 10 maja 2022 r.,

3. dostawa towaru nr 3 na rzecz nabywcy (…), Szwajcaria, udokumentowana fakturą (…) na kwotę (…) EUR z dnia 25 kwietnia 2022 r.,

4. dostawa towaru nr 4 na rzecz nabywcy (…), USA, udokumentowana fakturą (…) na kwotę (…) PLN z dnia 4 maja 2022 r.,

5. dostawa towaru nr 5 na rzecz nabywcy (…), Szwajcaria, udokumentowana fakturą (…) na kwotę (…) EUR z dnia 22 kwietnia 2022 r.,

6. dostawa towaru nr 6 na rzecz nabywcy (…), Szwajcaria, udokumentowana fakturą (…) na kwotę (…) EUR z dnia 29 kwietnia 2022 r.,

7. dostawa towaru nr 7 na rzecz nabywcy (…), USA, udokumentowana fakturą (…) na kwotę (…) USD z dnia 18 maja 2022 r.,

8. dostawa towaru nr 8 na rzecz nabywcy (…), USA, udokumentowana fakturą (…) na kwotę (…) USD z dnia 27 maja 2022 r.

Dostawy nr 1 - 8 zostały zrealizowane jako eksport pośredni, tj. towary zostały przetransportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę lub na jego rzecz. Spółka nie otrzymała komunikatu IE-599, natomiast uzyskała inne dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy oraz wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Spółka wymienia poniżej dokumenty, które (oprócz ww. faktur sprzedaży) posiada w związku z poszczególnymi dostawami.

Dostawa nr 1

- dla dostawy towaru udokumentowanej fakturą (…):

a)potwierdzenie wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu do (…), w Ukrainie z dnia 10 maja 2022 r. podpisane przez osobę upoważnioną do odbioru wskazaną w korespondencji handlowej dotyczącej dostawy.

Dokument zawiera wskazanie numeru rejestracyjnego środka transportu,

b)protokół odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dostawy ((…), Ukraina) oraz daty odbioru (12 maja 2022 r.) podpisany w imieniu nabywcy,

c)2 potwierdzenia wpłat na rachunek bankowy Spółki, dokonanych przez nabywcę na podstawie faktur pro forma, na kwoty (…) USD oraz (…) USD z dnia 9 maja 2022 r. oraz 6 maja 2022 r. odpowiednio.

Dostawa nr 2

- dla dostawy towaru udokumentowanej fakturą (…):

a)potwierdzenie wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu do (…), w Ukrainie z dnia 10 maja 2022 r. podpisane przez osobę upoważnioną do odbioru wskazaną w korespondencji handlowej dotyczącej dostawy. Dokument zawiera wskazanie numeru rejestracyjnego środka transportu,

b)protokół odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dostawy ((…), Ukraina) oraz daty odbioru (12 maja 2022 r.) podpisany w imieniu nabywcy,

c)potwierdzenie wpłaty na rachunek bankowy Spółki, dokonanej przez nabywcę na podstawie faktury pro forma, na kwotę (…) USD z dnia 9 maja 2022 r.

Dostawa nr 3

- dla dostawy towaru udokumentowanej fakturą (…):

a)potwierdzenie wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu na rzecz nabywcy z dnia 25 kwietnia 2022 r. podpisane przez osobę odbierającą wskazaną z imienia i nazwiska. Dokument zawiera wskazanie numeru rejestracyjnego środka transportu,

b)protokół odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dostawy ((…), Ukraina) oraz daty odbioru (29 kwietnia 2022 r.) podpisany w imieniu nabywcy,

c)potwierdzenie wpłaty na rachunek bankowy Spółki, dokonanej przez nabywcę na kwotę (…) EUR z dnia 22 kwietnia 2022 r.

Dostawa nr 4

- dla dostawy towaru udokumentowanej fakturą (…):

a)potwierdzenie wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu do (…) (Ukraina) z dnia 4 maja 2022 r., podpisane przez osobę odbierającą wymienioną z imienia i nazwiska. Dokument zawiera wskazanie numeru rejestracyjnego środka transportu,

b)protokół odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dostawy ((…), Ukraina) oraz daty odbioru (6 maja 2022 r.) podpisany w imieniu nabywcy,

c)2 potwierdzenia wpłat na rachunek bankowy Spółki na kwotę (…) PLN oraz (…) z dnia 2 maja 2022 r. oraz 4 maja 2022 r. odpowiednio.

Dostawa nr 5

- dla dostawy towaru udokumentowanej fakturą (…):

a)potwierdzenie wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu do (…) (Szwajcaria) z dnia 22 kwietnia 2022 r., podpisane przez osobę odbierającą wskazaną z imienia i nazwiska. Dokument zawiera wskazanie numeru rejestracyjnego środka transportu,

b)protokół odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dokonania odbioru ((…), Szwajcaria) oraz daty odbioru (22 kwietnia 2022 r.) podpisany w imieniu nabywcy,

c)potwierdzenie wpłaty na rachunek bankowy Spółki na kwotę 2 850,00 PLN z dnia 22 kwietnia 2022 r.

Dostawa nr 6

- dla dostawy towaru udokumentowanej fakturą (…):

a)potwierdzenie wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu na rzecz (…) z dnia 29 kwietnia 2022 r., podpisane przez osobę odbierającą wymienioną z imienia i nazwiska. Dokument zawiera wskazanie numeru rejestracyjnego środka transportu,

b)protokół odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dokonania odbioru ((…), Ukraina) oraz daty odbioru (6 maja 2022 r.) podpisany w imieniu nabywcy,

c)potwierdzenie wpłaty na rachunek bankowy Spółki na kwotę (…) EUR z dnia 22 kwietnia 2022 r.

Dostawa nr 7

- dla dostawy towaru udokumentowanej fakturą (…):

a)potwierdzenie wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu do (…) (Ukraina) z dnia 18 maja 2022 r., podpisane przez osobę odbierającą wskazaną z imienia i nazwiska. Dokument zawiera wskazanie numeru rejestracyjnego środka transportu,

b)protokół odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dostawy ((…), Ukraina) oraz daty odbioru (20 maja 2022 r.) podpisany w imieniu nabywcy,

c)potwierdzenie wpłaty na rachunek bankowy Spółki na kwotę (...) USD z dnia 17 maja 2022 r.

Dostawa nr 8

- dla dostawy towaru udokumentowanej fakturą (…):

a)potwierdzenie wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu do (…) (Ukraina) z dnia 30 maja 2022 r., podpisane przez osobę odbierającą wskazaną z imienia i nazwiska. Dokument zawiera wskazanie numeru rejestracyjnego środka transportu,

b)protokół odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dostawy ((…), Ukraina) oraz daty odbioru (31 czerwca 2022 r.) podpisany w imieniu nabywcy,

c)potwierdzenie wpłaty na rachunek bankowy Spółki na kwotę (…) USD z dnia 20 maja 2022 r.

W odniesieniu do powyższych dostaw Spółka wystąpiła z wnioskami do właściwego organu celnego o retrospektywne zgłoszenie wywozu oraz wydanie dokumentu potwierdzającego zakończenie (zamknięcie) procedury wywozu w oparciu o analizę dokumentów alternatywnych. Do wniosków zostały dołączone ww. dokumenty.

W odpowiedzi na wnioski Spółki dotyczące dostaw nr 1 - 4 organ celny odmówił przyjęcia retrospektywnego zgłoszenia do wywozu z mocą wsteczną. Organ uzasadnił odmowę faktem, iż Spółka nie dostarczyła na dzień wydania decyzji żądanego przez organ dokumentu w postaci ukraińskiej deklaracji celnej. W opinii organu dokumenty dołączone do wniosku nie pozwalają na potwierdzenie faktu wyprowadzenia towaru poza obszar celny Unii Europejskiej.

W odpowiedzi na wniosek Spółki dotyczący dostawy nr 5 oraz nr 6 organ celny powiadomił o nieprzyjęciu wniosku. Organ uzasadnił odmowę brakiem dostarczenia przez Spółkę wymaganych dokumentów.

Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku organ celny nie wydał decyzji w zakresie dostaw nr 7 - 8, objętych wnioskami Spółki.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w związku z uzyskaniem dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej (innych niż komunikat IE-599), Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki podatku od towarów i usług 0% w odniesieniu do dostaw eksportowych będących przedmiotem niniejszego wniosku?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem:

W przedstawionym stanie faktycznym, w związku z uzyskaniem dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej (innych niż komunikat IE-599), Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki podatku od towarów i usług 0% w odniesieniu do dostaw eksportowych będących przedmiotem niniejszego wniosku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej : Ustawa VAT) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Dostawa towarów została zdefiniowana w art. 7 Ustawy VAT, zgodnie z jego brzmieniem przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Eksport towarów został zdefiniowany w art. 2 pkt 8 Ustawy VAT jako dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a)dostawcę lub na jego rzecz, lub

b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Jak stanowi art. 41 ust. 4 Ustawy VAT w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Zgodne z art. 41 ust. 6 Ustawy VAT stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 41 ust. 6a Ustawy VAT dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3)zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Ponadto, zgodnie z art. 41 ust. 11 Ustawy VAT przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Kwestia prawa do zastosowania stawki podatku 0% w eksporcie została w pierwszej kolejności uregulowana w art. 41 ust. 6 Ustawy VAT. Podatnikowi, który w związku z dostawą wysłał lub przetransportował towary z terytorium kraju poza terytorium UE, przysługuje prawo do zastosowania stawki podatku 0% w eksporcie towarów, o ile - przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy

- otrzymał on dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Ustawa VAT przewiduje również prawo do zastosowania stawki podatku 0% w eksporcie towarów przez podatników, którzy dokonali dostawy, w związku z którą towary zostały wysłane lub przetransportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Zgodnie z art. 41 ust. 11 Ustawy VAT prawo to przysługuje takiemu podatnikowi, pod warunkiem, iż we wskazanym terminie podatnik ten otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepis ten nie ma jednak zastosowania do towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych.

W analizowanym zdarzeniu faktycznym wywóz towaru został dokonany przez nabywcę lub na jego rzecz. Nabywcy mają siedzibę poza terytorium kraju (USA lub Szwajcaria).

Analizie należy więc poddać warunki zastosowania stawki podatku 0%, zawarte w art. 41 ust. 11 Ustawy VAT, tj.:

1)uzyskanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, oraz

2)możliwość zweryfikowania na podstawie powyższego dokumentu, iż towar, który został wywieziony jest tożsamy z towarem będącym przedmiotem dostawy.

Ad. 1 Dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Art. 41 ust. 6a Ustawy VAT określa niektóre z rodzajów dokumentów, które potwierdzają wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Należy jednak podkreślić, że - w związku z użyciem określenia „w szczególności” - stanowią one katalog otwarty, tak więc inne, niewymienione w tym przepisie dokumenty również mogą potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, o ile zawierają stosowną treść.

Przykładowe dokumenty potwierdzające wywóz towarów, wymienione w Ustawie VAT to:

• dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
• dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
• zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Spółka nie posiada ww. dokumentów z uwagi na fakt, iż zgodnie z warunkami dostaw nie była odpowiedzialna za organizację wywozu towarów i dokonanie zgłoszeń wywozowych. Wywóz towarów poza terytorium UE pozostawał w gestii nabywcy. Natomiast, jak wskazano w opisie zdarzenia faktycznego, Spółka posiada inne dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium UE, tj.

• potwierdzenie wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu oraz
• protokół odbioru dostawy do miejsca poza terytorium UE.

Z dokumentów potwierdzenia wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu, jak i z dokumentów protokołów odbioru dostawy wynika, że towar został dostarczony poza terytorium Unii Europejskiej.

W opinii Spółki powyższe dokumenty upoważniają do zastosowania stawki podatku 0% przy eksporcie, o ile spełnione zostaną pozostałe warunki.

Stanowisko Spółki, w zakresie prawa do uznania dokumentów innych niż uzyskane w związku z dokonanym zgłoszeniem wywozowym, znajduje potwierdzenie w orzecznictwie TSUE, polskich sądów administracyjnych oraz indywidualnych interpretacji podatkowych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie C-275/18 w sprawie Milan Vins przeciwko Odvolaci financni reditelstvi Trybunał orzekł „Artykuł 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z podatku od wartości dodanej przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii Europejskiej od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”. W pkt 31 orzeczenia Trybunał stwierdził, iż „Sama okoliczność, że eksporter nie objął danych towarów procedurą wywozu, nie oznacza, że taki wywóz faktycznie nie nastąpił”. Trybunał uznał więc, że prawo do zastosowania stawki podatku 0% przy eksporcie powinno być uzależnione od spełnienia przesłanek materialnoprawnych, a nie formalnych.

Naczelny Sąd Administracyjny podzielił powyższe stanowisko w orzeczeniu I FSK 2005/17 z 21 lipca 2020 r. NSA stwierdził m.in. „Tymczasem, w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana.” Ponadto NSA powołał się na ugruntowaną linię orzeczniczą, zgodnie z którą, w celu zastosowania stawki podatku 0% przy eksporcie towarów, okoliczność wywozu poza UE może być „wykazana innymi dowodami”: „W tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17).”

Również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej podzielił stanowisko zaprezentowane przez Spółkę odnośnie charakteru dokumentów, które podatnik powinien posiadać w celu zastosowania stawki podatku 0% przy eksporcie towarów.

Przykładowo w piśmie 0113-KDIPT1-2.4012.873.2021.1.PRP z 24 stycznia 2022 r. stwierdził, iż „Katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.”

Z kolei w piśmie 0112-KDIL1-3.4012.232.2022.1.MR z 3 sierpnia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził „Jak wynika zatem z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka będzie posiadać dokumenty, potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Nie będą to wprawdzie dokumenty literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy, co jednak nie stanowi przeszkody w uznaniu, że spełniona została przesłanka w zakresie udokumentowania wywozu, pozwalająca na uznanie, że w analizowanej sprawie doszło do eksportu towarów do Kontrahentów spoza Unii Europejskiej. W związku z powyższym, dokonując wysyłki towarów do Kontrahentów spoza Unii Europejskiej Spółka będzie uprawniona, na podstawie posiadanych ww. dokumentów zastosować stawkę podatku 0%, właściwą dla eksportu towarów.”

Ad. 2 Możliwość zweryfikowania na podstawie powyższego dokumentu, iż towar , który został wywieziony jest tożsamy z towarem będącym przedmiotem dostawy.

Odnosząc się do tego warunku zastosowania stawki podatku 0% przy eksporcie towarów należy zauważyć, że na dokumentach potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE, tj. potwierdzeniach wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu oraz protokołach odbioru dostawy znajduje się szczegółowa specyfikacja dostawy odpowiadająca specyfikacji dostawy ujętej na fakturach sprzedaży.

Tym samym, istnieje możliwość potwierdzenia, iż towar, który został wywieziony jest tożsamy z towarem będącym przedmiotem dostawy.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w opisanym zdarzeniu faktycznym, w związku z uzyskaniem dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej (innych niż komunikat IE-599), Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki podatku 0% w odniesieniu do dostaw eksportowych będących przedmiotem niniejszego wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Według art. 2 pkt 1, 3 i 5 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1) dostawcę lub na jego rzecz, lub

2) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Przy czym, zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Na podstawie art. 41 ust. 8 ustawy:

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Jednocześnie art. 41 ust. 9 ustawy, stanowi, że:

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Wskazać należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
• wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy. Z kolei, aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, specjalizującym się w sprzedaży dronów oraz elektroniki użytkowej. W okresie kwiecień - maj 2022 r. dokonała 8 dostaw w ramach tzw. eksportu pośredniego, które udokumentowała fakturami. Dostawy były dokonane na rzecz nabywcy z USA lub Szwajcarii.

Towary w ramach dostaw nr 1 - nr 8 zostały przetransportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę lub na jego rzecz. Spółka nie otrzymała komunikatu IE-599, natomiast uzyskała inne dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy oraz wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej tj.:

a)potwierdzenia wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu na terytorium Ukrainy lub Szwajcarii podpisane przez osoby upoważnione do odbioru dostawy. Dokumenty zawierały również wskazanie numeru rejestracyjnego środka transportu,

b)protokoły odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dostawy (Ukraina, Szwajcaria) oraz daty odbioru podpisane w imieniu nabywcy,

c)1 lub 2 potwierdzenia wpłat na rachunek bankowy Spółki, dokonane przez nabywcę.

W odniesieniu do powyższych dostaw Spółka wystąpiła z wnioskami do właściwego organu celnego o retrospektywne zgłoszenie wywozu oraz wydanie dokumentu potwierdzającego zakończenie (zamknięcie) procedury wywozu w oparciu o analizę dokumentów alternatywnych. W odpowiedzi na wnioski Spółki dotyczące dostaw nr 1 - 4 organ celny odmówił przyjęcia retrospektywnego zgłoszenia do wywozu z mocą wsteczną.

W zakresie dostawy nr 5 oraz nr 6 organ celny powiadomił o nieprzyjęciu wniosku. Organ uzasadnił odmowę brakiem dostarczenia przez Spółkę wymaganych dokumentów.

Natomiast na dzień sporządzenia niniejszego wniosku organ celny nie wydał decyzji w zakresie dostaw nr 7 i nr 8, objętych wnioskami Spółki.

Wątpliwości sformułowane we wniosku dotyczą kwestii, czy Spółce przysługiwało prawo do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów, o której mowa w art. 41 ust. 4 ustawy, na podstawie posiadanych dokumentów. Przy czym, jak wynika z treści wniosku wątpliwości te wynikają z faktu, że w przypadku dostaw nr 1 - nr 8 nie posiadają Państwo komunikatu IE-599.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do opodatkowania dokonywanych dostaw z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 0% należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - muszą Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W powołanym przez Państwa wyroku z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Należy jednak wskazać, że ww. wyrok zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. W takich okolicznościach TSUE stwierdził, że „(…) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Do powyższego orzeczenia TSUE odwołał się Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym również przez Państwa wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA także dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Podkreślić należy, że w sprawie będącej przedmiotem ww. rozstrzygnięcia ani organy podatkowe, ani sąd I instancji nie zakwestionowały samego faktu wywozu towarów poza obszar UE. Jedynym powodem odmowy prawa do zastosowania stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a w konsekwencji braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

Jak wskazał NSA, w świetle wyżej cytowanego orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji - w ocenie NSA - „(…) nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana.”

Należy podkreślić, że zarówno wyrok TSUE C-275/18 jak również wyrok NSA sygn. akt I FSK 2005/17 zapadły w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala więc na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym mają przymiot dokumentu „urzędowego”, a tym samym jeżeli potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE mogą stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem Automatycznego Systemu Eksportu (AES).

Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE-515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia, tj. urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE-518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE-518 System AES generuje automatycznie komunikat IE-599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE-599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że komunikat IE-599 może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Zatem, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

• elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany w systemie AES,
• wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,
• elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jest zapewniona jego autentyczność.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki VAT 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W analizowanej sprawie opisali Państwo przypadki realizowanych transakcji nr 1 - nr 8 w ramach tzw. eksportu pośredniego dokonane w okresie kwiecień - maj 2022 r., gdzie towary zostały przetransportowane z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej (Ukraina, Szwajcaria) przez nabywcę lub na jego rzecz. Państwo nie otrzymaliście komunikatu IE-599, natomiast oprócz faktury sprzedaży posiadaliście inne dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy oraz wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej tj.:

a)potwierdzenia wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu na terytorium Ukrainy lub Szwajcarii podpisane przez osoby upoważnione do odbioru dostawy. Dokumenty zawierały również wskazanie numeru rejestracyjnego środka transportu,

b)protokoły odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dostawy (Ukraina, Szwajcaria) oraz daty odbioru podpisane w imieniu nabywcy,

c)1 lub 2 potwierdzenia wpłat na rachunek bankowy Spółki, dokonanych przez nabywcę.

Wskazali Państwo, że w odniesieniu do powyższych dostaw Państwo wystąpili z wnioskami do właściwego organu celnego o retrospektywne zgłoszenie wywozu oraz wydanie dokumentu potwierdzającego zakończenie (zamknięcie) procedury wywozu w oparciu o analizę dokumentów alternatywnych. W odpowiedzi na Państwa wnioski dotyczące dostaw nr 1 - 4 organ celny odmówił przyjęcia retrospektywnego zgłoszenia do wywozu z mocą wsteczną. W zakresie dostawy nr 5 oraz nr 6 organ celny powiadomił o nieprzyjęciu wniosku. Natomiast w zakresie dostaw nr 7 – nr 8 organ celny nie wydał decyzji, objętych Państwa wnioskami.

Mając na uwadze okoliczności sprawy, w świetle powołanych przepisów prawa należy uznać, że żaden z dokumentów wskazanych przez Państwa w zakresie dostaw nr 1 - nr 8 tj. potwierdzenia wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu na terytorium Ukrainy lub Szwajcarii podpisane przez osoby upoważnione do odbioru dostawy, protokoły odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dostawy (Ukraina, Szwajcaria) wraz z datami odbioru podpisanymi w imieniu nabywcy oraz potwierdzenia wpłat na Państwa rachunek dokonane przez nabywcę - nie ma charakteru urzędowego. Dokumenty te mają jedynie charakter informacyjny.

Tym samym, dokumenty wskazane przez Państwa we wniosku w zakresie dostaw nr 1 - nr 8 tj. potwierdzenia wywozu i dostarczenia towarów własnym środkiem transportu na terytorium Ukrainy lub Szwajcarii podpisane przez osoby upoważnione do odbioru dostawy, protokoły odbioru dostawy ze wskazaniem m.in. miejsca dostawy (Ukraina, Szwajcaria) wraz z datami odbioru podpisanymi w imieniu nabywcy oraz potwierdzenia wpłat na Państwa rachunek dokonane przez nabywcę nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie ww. dokumentów nie mają Państwo prawa do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

Tym samym Państwa stanowisko, z którego wynika, że w związku z uzyskaniem dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej (innych niż komunikat IE-599), Państwo będziecie uprawnieni do zastosowania stawki podatku 0% w odniesieniu do dostaw eksportowych będących przedmiotem niniejszego wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków i interpretacji należy wskazać, że zarówno wyroki jak i interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Przytoczone orzeczenia Organ potraktował jako element Państwa argumentacji, lecz nie mogły mieć one wpływu na ocenę prawną rozpatrywanej sprawy. Nie negując powołanego orzeczenia jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę. Tym samym, powołane wyroki nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia przyjętego w przedmiotowej sprawie.

Niemniej jednak odnosząc się do tezy wynikającej z powołanego orzecznictwa, że dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie towarów kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna), należy wskazać, że odnosi się to do sytuacji, w której okoliczność wywozu towaru poza terytorium UE nie była kwestionowana, tj. była ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego. Ze względu na to, że w toku postępowania interpretacyjnego organ nie wyjaśnia stanu faktycznego (tj. nie przeprowadza postępowania dowodowego), lecz dokonuje oceny prawnej stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika, nie sposób uznać, że przesłanka materialnoprawna dla zastosowania stawki 0% (tj. fakt wywozu) została rzeczywiście spełniona. Tym samym nie sposób przyjąć, że podatnik ma prawo do zastosowania stawki VAT 0% pomimo niedopełnienia wymogów formalnych, tj. braku „urzędowego” dokumentu, w którym właściwy organy celny potwierdza wywóz towarów poza UE.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Jednocześnie wyjaśniamy, że interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).