Brak opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży 10 działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 14 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży 10 działek spośród działek o nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 wraz z udziałem w działce nr 12. Uzupełnił go Pan pismem z 13 listopada 2023 r. (wpływ 13 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę i stanowi to jego wyłączne źródło utrzymania. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie Polski. Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był czynnym podatnikiem podatku VAT.

W dniu … 2012 r. na podstawie zawartej umowy darowizny i ustanowienia służebności Wnioskodawca otrzymał niezabudowaną działkę nr 13 o pow. … ha położonej w gminie … . Darczyńcą była matka Wnioskodawcy. Wskazana działka położona była na terenie, dla którego nie było aktualnie obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, a w ewidencji gruntów oznaczona była symbolami użytków rolnych: RIVa, RIVb, RV, a zatem stanowiła ziemię orną niskiej klasy. W latach 70. i 80. ubiegłego wieku matka Wnioskodawcy prowadziła działalność rolniczą na wskazanej działce, jednakże w ocenie Wnioskodawcy nie przynosiła ona zadowalających rezultatów. Po dokonaniu darowizny przedmiotowej działki Wnioskodawca nie wykorzystywał w żaden sposób działki – nie dokonywał żadnych wysiewów, nie hodował na niej zwierząt, nikomu jej nie dzierżawił ani nie wynajmował.

W dniu … 2022 r. dla opisywanej działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Decyzja o warunkach zabudowy przewiduje możliwość wykonania inwestycji w postaci 11 wolno stojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych z planowanym podziałem działki na 12 działek budowlanych oraz wewnętrzną drogę dojazdową. Na podstawie decyzji Wójta Gminy … z dnia … 2022 r. został dokonany podział wskazanej działki na 12 mniejszych działek. Do dnia podziału działki nie była ona udostępniana innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Granice działek zostały wytyczone przez geodetę. Dla wydzielonych działek nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy. Na podstawie ww. decyzji o warunkach zabudowy geodeta podzielił działkę 13 na działki:

1)1 o pow. … m²,

2)2 o pow. ... m²,

3)3 o pow. … m²,

4)4 o pow. … m²,

5)5 o pow. … m²,

6)6 o pow. … m²,

7)7 o pow. … m²,

8)8 o pow. … m²,

9)9 o pow. … m²,

10)10 o pow. … m²,

11)11 o pow. … m²,

12)12 o pow. … m².

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży jednej, kilku lub wszystkich nieruchomości niezabudowanych wraz z udziałami w drodze wewnętrznej. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży żadnej nieruchomości. Wnioskodawca posiada jedną inną nieruchomość poza nieruchomościami opisanymi we wniosku. Jest to nieruchomość gruntowa, na której posadowiony jest dom Wnioskodawcy. Nieruchomość ta położona jest w bliskim sąsiedztwie wyodrębnionych działek. Nieruchomość ta nie podlega sprzedaży i stanowi zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Działki powstałe w wyniku podziału nie będą w żadnym stopniu do dnia sprzedaży wykorzystywane przez Wnioskodawcę i będą oczekiwały na swojego nabywcę. Działki powstałe po podziale nie będą do dnia ich sprzedaży udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy.

Działka nr 12 przeznaczona została na drogę wewnętrzną do pozostałych 11 działek. Wnioskodawca w związku z tym planuje przenosić na każdego kupującego udział we współwłasności działki 12 w wysokości 1/12 dla każdego kupującego.

W dniu … 2022 r. Wnioskodawca zawarł umowę przeniesienia własności działki 15 wraz z udziałem w wysokości 1/12 w działce 12 w zamian za zwolnienie z długu. Dług wynikał z zawartej w dniu … 2022 r. umowy zlecenia, której przedmiotem było wykonanie przez Zleceniobiorcę podziału administracyjnego działki numer 14 za wynagrodzeniem, które zobowiązał się zapłacić Wnioskodawca jako Zleceniodawca. Wnioskodawca zlecił bowiem wykonanie podziału administracyjnego działki 13 profesjonalnemu geodecie, albowiem Wnioskodawca samodzielnie nie posiadał wiedzy i doświadczenia niezbędnych dla przeprowadzenia takiego procesu i postępowania administracyjnego.

W dniu 8 lutego 2023 r. Wnioskodawca oraz nabywca działki nr 15 ustanowili służebność przesyłu na rzecz operatora energetycznego dla działki 12, jako jej współwłaściciele. W tym samym dniu Wnioskodawca jako jeszcze wyłączny właściciel działki 6 ustanowił tę samą służebność przesyłu dla wskazanej działki. Obie służebności zostały ustanowione nieodpłatnie i na czas nieoznaczony. Służebności przesyłu zostały ustanowione celem umożliwienia doprowadzenia mediów do każdej z działek. Wnioskodawca nie będzie doprowadzał jednak samodzielnie wskazanych mediów. Ustanowienie służebności powoduje jednak, iż wzrasta wartość działek, a wyprzedając swój majątek nieruchomy Wnioskodawca dąży do jak najlepszego ekonomicznie rezultatu. Aktualnie działki nie posiadają przyłącza wody ani gazu. Nabywcy będą musieli zorganizować te przyłącza we własnym zakresie. Wnioskodawca jednakże skłonny jest zgodzić się na prośbę nabywców o możliwość przyłączenia się przez nich do instalacji wodno-kanalizacyjnej i gazowej funkcjonującej na posiadanej przez Wnioskodawcę działce, na której znajduje się jego dom rodzinny. Nie ma bowiem innego dostępu do tych instalacji w okolicy. Wnioskodawca nie zamierza jednak samodzielnie przygotowywać takich przyłączy.

W dniu 8 lutego 2023 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki 10 i udziału w wysokości 1/12 w działce nr 12. Czynność nie została opodatkowana VAT, a notariusz pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych.

W dniu 10 marca 2023 r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży dotyczącą działki nr 8 i udziału 1/12 w działce 12. Umowa przedwstępna przewiduje, że na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca zobowiązał się sprzedać Nabywcy, w stanie wolnym od obciążeń i praw osób trzecich, za wyjątkiem obciążeń ustanowionych na rzecz strony kupującej oraz za wyjątkiem służebności przesyłu, działkę nr 8 oraz udział wynoszący 1/12 w działce 12. Kupujący zobowiązał się natomiast taką działkę nabyć. W umowie przedwstępnej oznaczony został termin w jakim strony zobowiązują się zawrzeć planowaną umowę sprzedaży, cena za jaką Wnioskodawca zobowiązuje się sprzedać działkę oraz lista dokumentów, jakie będą niezbędne do okazania przy zawarciu planowanej umowy sprzedaży. Umowa przedwstępna nie przewiduje innych szczegółowych warunków. Wnioskodawca nie udzielił nabywcy pełnomocnictwa do (zgody, upoważnienia) w celu występowania w sprawach dotyczących działki.

Wnioskodawca będzie dążył do całkowitego spieniężenia otrzymanego w darowiźnie majątku, poza jedną wydzieloną działką, którą planuje przekazać swojemu wnukowi. Wnioskodawca nie będzie nabywał nieruchomości w zamian za środki pieniężne uzyskane z transakcji. Wnioskodawca będzie w ramach swoich możliwości dążył do osiągnięcia jak najlepszego ekonomicznie rezultatu transakcji, jednak nie jest dla Wnioskodawcy istotne, ile transakcji sprzedaży będzie musiał zawrzeć w związku z zamiarem całkowitego spieniężenia majątku. Wnioskodawca zamierza skorzystać z usług profesjonalnego biura nieruchomości, albowiem samodzielnie nie posiada doświadczenia, wiedzy i umiejętności niezbędnych do zorganizowania procesu sprzedaży działek. Wnioskodawca jednak samodzielnie przystępować będzie do każdej transakcji sprzedaży i nie udzielił nikomu pełnomocnictwa do zastępowania go przy zawieraniu transakcji sprzedaży.

Wnioskodawca planuje wykorzystać środki uzyskane z transakcji sprzedaży nieruchomości na swoje cele osobiste. Nie ma on jednak na ten moment sprecyzowanych planów. Wnioskodawca rozważa wpłacenie pieniędzy na lokatę.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

Na pytanie jakie są nr ewidencyjne działek, które objęte są zakresem zadanego pytania (sprzedaży), Wnioskodawca wskazał, że na dzień dzisiejszy oferuje do sprzedaży 11 działek o nr od 1 do 11 o pow. od 697 do 1124 m² wraz z udziałem w drodze (dz. nr 12).

Wnioskodawca daje nabywcom wybór, którą działkę chcieliby zakupić. Wnioskodawca będzie dążył do sprzedaży wszystkich działek poza jedną, jednakże to, które finalnie działki zostaną sprzedane będzie zależało od nabywców, gdyż to oni dokonują wyboru, którą działkę chcą zakupić. Ostatnia działka, która nie zostanie wybrana przez żadnego nabywcę zostanie bowiem przekazana wnukowi Wnioskodawcy. Działka nr 12 przeznaczona została na drogę wewnętrzną do pozostałych 11 działek. Wnioskodawca w związku z tym planuje przenosić na każdego kupującego udział we współwłasności działki 12 w wysokości 1/11 dla każdego kupującego. Wnioskodawca ma zamiar zatem sprzedać 10 z wyżej wskazanych działek oraz odpowiednio udział w działce 12 odpowiednio dla każdego nabywcy. Wnioskodawca nie sprecyzował sobie, którą działkę pozostawi dla wnuka. Uznał bowiem, iż przekaże ostatnią działkę, której nie uda się sprzedać.

Wnioskodawca wystąpił o decyzję o warunkach zabudowy dla działki 13. Podział działek został wykonany przez geodetę. Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji zatwierdzającej podział działek.

Wnioskodawca przekaże wnukowi działkę, która nie zostanie wybrana przez żadnego kupującego. W związku z tym, iż to nabywca może wybrać działkę aktualnie Wnioskodawca nie wie, którą działkę przekaże wnukowi. Wnioskodawca przekaże działkę, która jako ostatnia nie zostanie sprzedana.

Wnioskodawca zawiera i będzie zawierał umowy przedwstępne dotyczące wszystkich oferowanych do sprzedaży działek. Z umów przedwstępnych wynikać będzie, że sprzedający zobowiązuje się sprzedać a nabywca zobowiązuje się kupić na warunkach opisanych w umowie przedwstępnej prawo własności nieruchomości gruntowej oraz udział w prawie własności nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr 12. Umowa przedwstępna określać będzie termin zawarcia umowy sprzedaży, cenę nieruchomości oraz kwotę zadatku i zasady wydania nieruchomości po zawarciu umowy przyrzeczonej. Wnioskodawca nie planuje określać innych szczególnych zasad dla zawarcia umowy sprzedaży. Po zawarciu umowy przedwstępnej Wnioskodawca nie będzie inwestował w infrastrukturę poszczególnych działek. Wnioskodawca nie planuje udzielić nabywcy poszczególnej działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w sprawach dot. ww. działek.

Pytanie

Czy w ramach transakcji sprzedaży działek Wnioskodawca działa jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm. – dalej „u.p.t.u.”)?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca w ramach transakcji sprzedaży działek nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 u.p.t.u. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W orzecznictwie przyjmuje się, iż czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. W orzeczeniu C-181/10 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego gdyż z orzecznictwa jego wynika, że zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. W przeszłości już bowiem Trybunał stwierdził, że tzw. „dużych transakcji sprzedaży” można dokonywać również jako czynności osobistych. Według Trybunału występowanie okoliczności polegających na tym, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie świadczą jeszcze o niczym. Uznał on przy tym, iż nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Doprowadziło go to do sformułowania wniosku, że całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Należy podzielić pogląd sformułowany przez TSUE, iż z inną sytuacją mamy do czynienia w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Jako przykład TSUE wskazał na takie aktywne działania, które mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Stwierdził on przy tym, że działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podejmuje żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca wręcz zlecił wszystkie czynności związane ze zorganizowaniem procesu sprzedaży podmiotowi zewnętrznemu, który posiada narzędzia i doświadczenie potrzebne do zorganizowania transakcji sprzedaży. Wnioskodawca nie angażuje żadnych środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Wnioskodawca nie podejmuje działań aktywnych wykraczających poza zakres zarządzania majątkiem prywatnym. Ponadto należy zwrócić uwagę, iż czynności podejmowane przez Wnioskodawcę mają z góry zaplanowany koniec, stąd nie można uznać, że jego działania mają charakter ciągły.

Uznać należy, że Wnioskodawca zatem nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. Jeżeli zatem Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. to uznać należy, iż nie jest także podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570, ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Zgodnie art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z okoliczności sprawy wynika, że 27 stycznia 2012 r. na podstawie zawartej umowy darowizny i ustanowienia służebności otrzymał Pan niezabudowaną działkę nr 13 o pow. 1,2321 ha położonej w gminie Dobra. Darczyńcą była Pana matka. Wskazana działka położona była na terenie, dla którego nie było aktualnie obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, a w ewidencji gruntów oznaczona była symbolami użytków rolnych: RIVa, RIVb, RV, a zatem stanowiła ziemię orną niskiej klasy. Po dokonaniu darowizny przedmiotowej działki nie wykorzystywał Pan w żaden sposób działki – nie dokonywał żadnych wysiewów, nie hodował na niej zwierząt, nikomu jej nie dzierżawił ani nie wynajmował.

Wystąpił Pan o decyzję o warunkach zabudowy dla działki 13. Podział działek został wykonany przez geodetę. W dniu 8 kwietnia 2022 r. dla opisywanej działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Decyzja o warunkach zabudowy przewiduje możliwość wykonania inwestycji w postaci 11 wolno stojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych z planowanym podziałem działki na 12 działek budowlanych oraz wewnętrzną drogę dojazdową. Na podstawie decyzji Wójta Gminy … z dnia … 2022 r. został dokonany podział wskazanej działki na 12 mniejszych działek. Do dnia podziału działki nie była ona udostępniana innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Granice działek zostały wytyczone przez geodetę. Dla wydzielonych działek nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy. Na podstawie ww. decyzji o warunkach zabudowy geodeta podzielił działkę 13 na działki: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12.

Działki powstałe w wyniku podziału nie będą w żadnym stopniu do dnia sprzedaży wykorzystywane przez Pana i będą oczekiwały na swojego nabywcę. Działki powstałe po podziale nie będą do dnia ich sprzedaży udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Działka nr 12 przeznaczona została na drogę wewnętrzną do pozostałych 11 działek. W związku z tym planuje Pan przenosić na każdego kupującego udział we współwłasności działki 12. … 2022 r. zawarł Pan umowę przeniesienia własności działki 15 wraz z udziałem w działce 12 w zamian za zwolnienie z długu.

… 2023 r. Pan oraz nabywca działki nr 15 ustanowili służebność przesyłu na rzecz operatora energetycznego dla działki 12, jako jej współwłaściciele. W tym samym dniu jako jeszcze wyłączny właściciel działki 6 ustanowił Pan tę samą służebność przesyłu dla wskazanej działki. Obie służebności zostały ustanowione nieodpłatnie i na czas nieoznaczony. Służebności przesyłu zostały ustanowione celem umożliwienia doprowadzenia mediów do każdej z działek. Pan nie będzie doprowadzał jednak samodzielnie wskazanych mediów. … 2023 r. dokonał Pan sprzedaży działki 10 i udziału w działce nr 12.

Nigdy wcześniej nie dokonywał Pan sprzedaży żadnej nieruchomości. Posiada Pan również jeszcze jedną inną nieruchomość poza nieruchomościami opisanymi we wniosku. Jest to nieruchomość gruntowa, na której posadowiony jest Pana dom.

10 marca 2023 r. zawarł Pan przedwstępną umowę sprzedaży dotyczącą działki nr 8 i udziału w działce 12. Umowa przedwstępna przewiduje, że na podstawie zawartej umowy zobowiązał się Pan sprzedać Nabywcy, w stanie wolnym od obciążeń i praw osób trzecich, za wyjątkiem obciążeń ustanowionych na rzecz strony kupującej oraz za wyjątkiem służebności przesyłu, działkę nr 8 oraz udział w działce 12. Kupujący zobowiązał się natomiast taką działkę nabyć. W umowie przedwstępnej oznaczony został termin w jakim strony zobowiązują się zawrzeć planowaną umowę sprzedaży, cena za jaką Pan zobowiązuje się sprzedać działkę oraz lista dokumentów, jakie będą niezbędne do okazania przy zawarciu planowanej umowy sprzedaży. Umowa przedwstępna nie przewiduje innych szczegółowych warunków. Nie udzielił Pan nabywcy pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w sprawach dotyczących działki.

Będzie Pan dążył do całkowitego spieniężenia otrzymanego w darowiźnie majątku, poza jedną wydzieloną działką, którą planuje przekazać swojemu wnukowi. Nie będzie Pan nabywał nieruchomości w zamian za środki pieniężne uzyskane z transakcji. Będzie Pan w ramach swoich możliwości dążył do osiągnięcia jak najlepszego ekonomicznie rezultatu transakcji, jednak nie jest dla Pana istotne, ile transakcji sprzedaży będzie musiał zawrzeć w związku z zamiarem całkowitego spieniężenia majątku. Zamierza Pan skorzystać z usług profesjonalnego biura nieruchomości, albowiem samodzielnie nie posiada doświadczenia, wiedzy i umiejętności niezbędnych do zorganizowania procesu sprzedaży działek. Pan jednak samodzielnie przystępować będzie do każdej transakcji sprzedaży i nie udzielił nikomu pełnomocnictwa do zastępowania go przy zawieraniu transakcji sprzedaży.

Zawiera i będzie zawierał Pan umowy przedwstępne dotyczące wszystkich oferowanych do sprzedaży działek. Z umów przedwstępnych wynikać będzie, że sprzedający zobowiązuje się sprzedać a nabywca zobowiązuje się kupić na warunkach opisanych w umowie przedwstępnej prawo własności nieruchomości gruntowej oraz udział w prawie własności nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr 12. Umowa przedwstępna określać będzie termin zawarcia umowy sprzedaży, cenę nieruchomości oraz kwotę zadatku i zasady wydania nieruchomości po zawarciu umowy przyrzeczonej. Nie planuje Pan określać innych szczególnych zasad dla zawarcia umowy sprzedaży. Po zawarciu umowy przedwstępnej nie będzie inwestował Pan w infrastrukturę poszczególnych działek. Nie planuje Pan udzielić nabywcy poszczególnej działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w sprawach dot. ww. działek.

Oferuje Pan do sprzedaży 11 działek o nr od 1 do 11 wraz z udziałem w drodze (dz. nr 12). Przedmiotem sprzedaży będzie 10 działek spośród tych 11 działek o nr od 1 do 11. Jedną działkę, która nie zostanie sprzedana przekaże Pan wnukowi.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Pana 10 działek spośród działek o nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 wraz z udziałem w działce nr 12 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia 10 działek spośród ww. działek, objętych zakresem pytania wraz z udziałem w działce nr 12, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmował i nie będzie podejmować Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą 10 działek spośród działek o nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 wraz z udziałem w działce nr 12 wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Działania podejmowane przez Pana należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, korzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży 10 działek spośród ww. działek objętych zakresem pytania wraz z udziałem w działce nr 12 nie będzie Pan działał w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż 10 działek spośród ww. działek objętych zakresem pytania wraz z udziałem w działce nr 12 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku VAT w związku ze sprzedażą ww. działek.

W związku z powyższym Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.