Stawka podatku VAT dla dostawy towarów, tj. baterii do aparatów słuchowych na terytorium kraju oraz stawka podatku VAT obowiązującej dla wewnątrzwspól... - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.9.2019.8.AJB

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 1 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.9.2019.8.AJB

Temat interpretacji

Stawka podatku VAT dla dostawy towarów, tj. baterii do aparatów słuchowych na terytorium kraju oraz stawka podatku VAT obowiązującej dla wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 31 grudnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 14 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Po 476/19 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 maja 2023 r., sygn. akt I FSK 363/20,

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2019 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 grudnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy stawki podatku VAT dla dostawy towarów, tj. baterii do aparatów słuchowych na terytorium kraju oraz w zakresie stawki podatku VAT obowiązującej dla wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 5 marca 2019 r. (data wpływu 12 marca 2019 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

... Sp. z o.o. (dalej - Wnioskodawca, Spółka) jest spółkę posiadającą siedzibę w ..., zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. dystrybucją aparatów słuchowych oraz związanych z nimi akcesoriów, takich jak np. baterie.

Spółka nabywa od swoich dostawców, w tym od podmiotów mających siedzibę w innych niż Polska krajach Unii Europejskiej (np. w ...), baterie do aparatów słuchowych w celu ich dalszej odsprzedaży jako samodzielnych produktów lub wraz z aparatami słuchowymi.

Spółka otrzymuje od wytwórców baterii deklaracje zgodności dla wszystkich modeli / rodzajów baterii, które potwierdzają zgodność baterii z przepisami Dyrektywy Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej wyrobów medycznych. W przedmiotowych deklaracjach zgodności wydanych przez wytwórcę baterii potwierdza on, że produkt (baterie) jest zgodny z właściwymi wymogami zasadniczymi (czyli w stanie prawnym obowiązującym na dzień złożenia niniejszego wniosku: w zakresie zgodności z przepisami Dyrektywy Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej wyrobów medycznych). Dla potwierdzenia powyższego faktu baterie oznaczone są znakiem CE, zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (dalej - ustawy o wyrobach medycznych).

Ponadto, zgodnie z art. 58 ust. 3 ww. ustawy o wyrobach medycznych, o fakcie wprowadzenia baterii do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawca powiadania Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Wnioskodawca posiada dowody na potwierdzenie faktu dokonania powiadomienia.

Wszystkie ww. baterie są produkowane w technologii cynkowo-powietrznej, która jest wykorzystywana wyłącznie przy produkcji baterii do aparatów słuchowych. Zastosowana przy produkcji baterii technologia sprawia, że nie jest możliwe ich wykorzystanie do innych produktów, takich jak np. zegarki czy wagi.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podano, że zgodnie z art. 132 ustawy o wyrobach medycznych, ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć nie tylko wyroby medyczne w rozumieniu art. 2 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, ale również (m in.) wyposażenie wyrobów medycznych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych. W świetle powyższego baterie do aparatów słuchowych - jako wyposażenie w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych - mieszczą się w definicji wyrobu medycznego, o której mowa w art. 132 ustawy o wyrobach medycznych.

Spółka nie jest w stanie podać symbolu PKWiU dla baterii do aparatów słuchowych, jednakże nie uważa, aby podanie symbolu PKWiU było niezbędne do wydania interpretacji, o którą Spółka wnosi. Zgodnie bowiem z poz. 105 zał. nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, wyroby medyczne (w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych), dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika) korzystają ze stawki 8% bez względu na symbol PKWiU.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma prawo zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług (8%) w stosunku do dostawy na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w zakresie baterii do aparatów słuchowych, których wytwórca potwierdza, że produkt (baterie) jest zgodny z właściwymi wymogami zasadniczymi?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług (8%) w stosunku do dostawy na terenie kraju oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w zakresie baterii do aparatów słuchowych, których wytwórca potwierdza, że produkt (baterie) jest zgodny z właściwymi wymogami zasadniczymi.

Zgodnie bowiem z poz. 105 zał. nr 3 oraz art 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej - ustawy o VAT), wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika - bez względu na symbol PKWiU, są opodatkowane stawką podatku od towarów i usług 8%.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, które poddaje ocenie organu interpretacyjnego, że baterie do aparatów słuchowych opisane w niniejszym wniosku stanowią wyrób medyczny, o którym mowa w poz. 105 zał. nr 3 do ustawy o VAT, gdyż jest wyrobem medycznym w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych.

W art. 2 ustawy o wyrobach medycznych prawodawca osobno definiuje wyroby medyczne (art. 2 pkt 38) oraz wyposażenie wyrobu medycznego (art. 2 pkt 33).

Zgodnie z art. 2 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, przez wyrób medyczny rozumie się narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a)diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,

b)diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,

c)badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,

d)regulacji poczęć

- który nie osiąga zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych, przez wyposażenie wyrobu medycznego rozumie się artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

W ocenie Spółki, niezależnie od tego, czy baterie do aparatów słuchowych, których dotyczy niniejszy wniosek należałoby zakwalifikować wprost jako wyroby medyczne w rozumieniu ww. art. 2 pkt 38, czy też jako wyposażenie wyrobu medycznego w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33, kluczowe znaczenie w kontekście tego, jak należy rozumieć wyroby medyczne na potrzeby poz. 105 zał. nr 3 do ustawy o VAT, mają dwie kwestie:

1.w świetle art. 2 ust. 2 ustawy o wyrobach medycznych przepisy tej ustawy dotyczące wyrobów medycznych stosuje się do wyposażenia wyrobu medycznego,

2.w świetle art. 132 ustawy o wyrobach medycznych, ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć nie tylko wyroby medyczne w rozumieniu art. 2 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, ale również (m.in.) wyposażenie wyrobów medycznych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych.

Zwłaszcza art. 132 ustawy o wyrobach medycznych zdaje się jednoznacznie i w sposób nie pozostawiający wątpliwości rozstrzygać, że na potrzeby odrębnych ustaw, np. na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług, baterie do aparatów słuchowych mieszczą się w definicji wyrobu medycznego. To zaś przesądza, w ocenie Spółki, o możliwości stosowania do obrotu tymi bateriami obniżonej stawki 8%.

Podobne konkluzje płyną z aktualnego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, który np. w wyroku o sygn. I FSK 43/16 stwierdził, że: Bez wątpienia przepisy u.p.t.u. są odrębnymi przepisami w znaczeniu, o którym mowa w art. 132 ustawy o wyrobach medycznych. Nie ulega też wątpliwości, że u.p.t.u. nie zawiera własnej definicji wyrobów medycznych. Ograniczenie w tej sytuacji pojęcia wyrobu medycznego określonego w poz. 105 załącznika nr 3 do u.p.t.u., do wskazanego w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych naruszałoby więc nie tylko wykładnię systemową zewnętrzną, ale też zasady techniki prawodawczej określone w powołanym wyżej rozporządzeniu. Skutkowałoby też przyjęciem wykładni niezbyt precyzyjnie sformułowanych przepisów podatkowych na niekorzyść podatnika. Przepisy podatkowe w tym w szczególności te dotyczące ulg, czy zwolnień powinny być sformułowane jasno i czytelnie w sposób, który nie powinien zmuszać podatników do przeprowadzania skomplikowanych zabiegów interpretacyjnych. Skoro dla celów innych ustaw ustawodawca w ustawie o wyrobach medycznych zawarł szerszą definicję tego pojęcia, to nie ma żadnego uzasadnienia by dla celów podatku od towarów i ustaw zawężać to pojęcie.

Identyczne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. I FSK 1901/16, w którym stwierdził: Przepisy podatkowe w tym w szczególności te dotyczące ulg, czy zwolnień powinny być sformułowane jasno i czytelnie w sposób, który nie powinien zmuszać podatników do przeprowadzania skomplikowanych zabiegów interpretacyjnych. Skoro dla celów innych ustaw ustawodawca w ustawie o wyrobach medycznych zawarł szerszą definicję tego pojęcia, to nie ma żadnego uzasadnienia by dla celów podatku od towarów i ustaw zawężać to pojęcie.

Zdaje się, że takie samo podejście Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przyjął wydając interpretację indywidualną z dnia 10 lipca 2017 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.105.2017.2.AP, w której bezpośrednio analizując kwestię baterii do aparatów słuchowych potwierdził prawidłowość rozumowania podatnika, zgodnie z którym obrót takimi bateriami jest opodatkowany preferencyjną stawką 8%, przewidzianą dla wyrobów medycznych w rozumieniu poz. 105 zał. nr 3 do ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 1 kwietnia 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0112-KDIL1-3.4012.9.2019.2.AP, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy towarów, tj. baterii do aparatów słuchowych na terytorium kraju oraz w zakresie stawki podatku VAT obowiązującej dla wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów.

Interpretację doręczono Państwu 2 kwietnia 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

30 kwietnia 2019  r. wnieśliście Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga wpłynęła do mnie 7 maja 2019 r.

Wnieśliście Państwo o uchylenie zaskarżonej Interpretacji oraz zwrot kosztów postępowania – na podstawie art. 200, art. 205 § 2, art. 209 oraz art. 210 ...

Postępowanie przed sądem administracyjnym

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 14 listopada 2019 r. sygn. akt I SA/Po 476/19.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 12 maja 2023 r., sygn. akt I FSK 363/20 oddalił skargę kasacyjną Organu.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 12 maja 2023 r. i wpłynął do mnie 8 września 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 25 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie według stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, co do zasady, wedle stawki 0% (zwolnienie z prawem do odliczenia), powodują, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Zatem Wnioskodawca dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce – ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu, czyli opodatkować nabyte wewnątrzwspólnotowo towary według stawki właściwej dla tych towarów na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy:

Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, art. 41 ust. 2 ustawy określa, że:

 Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 i 2 ustawy:

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1)stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2)stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 105 zostały wymienione wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika, bez względu na symbol PKWiU.

Zasady wprowadzania do obrotu i używania wyrobów medycznych zostały uregulowane w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 175, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą o wyrobach medycznych. Zawiera ona również przepisy dotyczące zasad klasyfikacji wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobu medycznego.

Na mocy art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: wyrób medyczny - narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

a)diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,

b)diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,

c)badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,

d)regulacji poczęć

- który nie osiąga zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być wspomagane takimi środkami.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: wyposażenie wyrobu medycznego - artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 31 ustawy o wyrobach medycznych:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: wprowadzenie do obrotu - udostępnienie za opłatą albo nieodpłatnie, po raz pierwszy, wyrobu innego niż wyrób do badań klinicznych i wyrób do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego, niezależnie od tego, czy jest to wyrób fabrycznie nowy, czy całkowicie odtworzony.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 32 ustawy o wyrobach medycznych:

Użyte w ustawie określenia oznaczają: wprowadzenie do używania - pierwsze udostępnienie użytkownikowi na terytorium państwa członkowskiego wyrobu gotowego do użycia w celu jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Z kolei z art. 2 ust. 2 ustawy o wyrobach medycznych wynika, że:

Przepisy ustawy dotyczące wyrobów medycznych stosuje się do wyposażenia wyrobu medycznego.

Art. 58 ust. 3 ustawy o wyrobach medycznych stanowi, że:

Dystrybutor i importer mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy wprowadzili na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczony do używania na tym terytorium wyrób niebędący wyrobem wykonanym na zamówienie, powiadamiają o tym Prezesa Urzędu w terminie 7 dni od dnia wprowadzenia pierwszego wyrobu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak stanowi art. 132 ustawy o wyrobach medycznych:

Ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych.

W świetle ww. art. 132 ustawy o wyrobach medycznych ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć m.in. wyposażenie wyrobów medycznych. Natomiast przepis art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych definiuje wyposażenie wyrobu medycznego jako artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

W wyroku z 14 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Po 476/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu stwierdził, że ustawa o wyrobach medycznych w art. 132 zawiera szerszą definicję wyrobów medycznych dla celów innych ustaw.

WSA zwrócił uwagę, że bez wątpienia przepisy u.p.t.u. są odrębnymi przepisami w znaczeniu, o którym mowa w art. 132 ustawy o wyrobach medycznych.

W ocenie WSA skoro u.p.t.u. nie zawiera własnej definicji wyrobów medycznych, to ograniczenie pojęcia „wyrobu medycznego” określonego w poz. 105 załącznika nr 3 do u.p.t.u., do definicji zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, naruszałoby nie tylko wykładnię systemową zewnętrzną, ale też zasady techniki prawodawczej określone w powołanym wyżej rozporządzeniu. Skutkowałoby też przyjęciem wykładni niezbyt precyzyjnie sformułowanych przepisów podatkowych na niekorzyść podatnika.

Tym samym WSA podniósł, iż skoro dla celów innych ustaw ustawodawca w ustawie o wyrobach medycznych zawarł szerszą definicję tego pojęcia, to nie ma żadnego uzasadnienia by dla celów podatku od towarów i ustaw zawężać to pojęcie.

Wobec powyższego według WSA zakres rozumienia pojęcia „wyrób medyczny” na gruncie innych ustaw obejmuje wszystkie grupy wyrobów wymienione w przepisie art. 132 ustawy o wyrobach medycznych, a nie wyłącznie wyroby sklasyfikowane w art. 2 ust. 1 pkt 38 tej ustawy.

W opinii WSA na gruncie badanej sprawy dostarczane przez Państwa aparaty słuchowe stanowią wyroby medyczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych. Z kolei baterie do tych aparatów słuchowych są niezbędne do korzystania z wyrobu medycznego zgodnie z jego przeznaczeniem. Baterie zapewniają możliwość korzystania z wyrobu medycznego, a także zapewniają zachowanie przez ten wyrób warunków niezbędnych do stosowania w uszach pacjentów.

WSA zaznaczył, że jak Państwo wskazali wszystkie baterie są produkowane w technologii cynkowo-powietrznej, która jest wykorzystywana wyłącznie przy produkcji baterii do aparatów słuchowych. Zastosowana przy produkcji baterii technologia sprawia, że nie jest możliwe ich wykorzystanie do innych produktów, takich jak np. zegarki czy wagi. W związku z tym urządzenie to zapewnia funkcjonowanie wyrobów medycznych zgodnie z ich przeznaczeniem, a tym samym stanowi wyposażenie wyrobu medycznego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych.

WSA podkreślił z kolei również, że ustawodawca dokonując zmian wprowadzanych ustawą z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1476) zmieniającą, m.in. u.p.t.u., w uzasadnieniu projektu rządowego stwierdził, że zmiany od 1 stycznia 2011 r. nie mają wpływu na zmianę stawek VAT. Zarówno więc wykładnia gramatyczna i logiczna oraz systemowa zewnętrzna, a także historyczna wskazanych wyżej przepisów przemawiają za uznaniem, że wyposażenie wyrobu medycznego zarejestrowanego w rejestrze wyrobów medycznych w Polsce lub innym kraju UE lub posiadających znak CE, na podstawie art. 41 ust. 2 u.p.t.u. oraz załącznika nr 3 poz. 105 do tej ustawy w związku z art. 132 ustawy o wyrobach medycznych opodatkowane zostało niższą stawką VAT w wysokości 8 %.

Końcowo WSA wskazał, że z przytoczonych wyżej regulacji wynika, że poprzez art. 132 ustawy o wyrobach medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych na potrzeby, m.in. u.p.t.u. należy traktować tak samo jak wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, a w konsekwencji wyposażenie wyrobów medycznych mieści się w zakresie poz. 105 załącznika nr 3 do u.p.t.u. Wobec powyższego zdaniem Sądu do wyposażenia wyrobów medycznych stosuje się obniżoną 8% stawkę podatku, stosownie do art. 41 ust. 2 u.p.t.u.

Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 maja 2023 r., sygn. akt I FSK 363/20 poparł stanowisko wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.

W świetle powyższego uwzględniając treść powołanego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 14 listopada 2019 r., sygn. akt I SA/Po 476/19 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 maja 2023 r., sygn. akt I FSK 363/20 uznać należy, iż dostawa baterii do aparatów słuchowych, które Państwo klasyfikują jako wyposażenie wyrobu medycznego, korzysta z preferencyjnej stawki podatku przewidzianej w poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy.

W konsekwencji wskazać należy, że mają Państwo prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8%, w stosunku do dostawy na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – baterii do aparatów słuchowych, stanowiących wyposażenie wyrobów medycznych.

Tym samym – zgodnie z ww. wyrokami – Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).