Sprzedaż działki - Wnioskodawca nie będzie występował w roli podatnika, sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 13 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr 1.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 listopada 2023 r. (wpływ 10 listopada 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą wyłącznie w formie spółki cywilnej działającej pod firmą: (…), (…) Spółka Cywilna, z siedzibą w (…) (dalej „Spółka cywilna”). Zgodnie z umową spółki, Spółka cywilna prowadzi działalność m.in. w zakresie usług gastronomicznych (m.in. PKD 56.10.A, 56.21.Z, 56.30.Z). Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności gospodarczej oraz nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „podatku VAT”). Nie jest również wspólnikiem innej spółki osobowej ani kapitałowej. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej.

Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem nieruchomości gruntowej, o powierzchni (…) ar, nr księgi wieczystej (…), działki nr (…), położonej w (…) (kod pocztowy (…)) przy ul. (…) (dalej „działka (…)”). Nieruchomość ta nabyta została umową darowizny z (…) r. (numer rep A (…), darowizna w ramach II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn) do majątku prywatnego Wnioskodawcy (nabycie nieruchomości nastąpiło przed zawarciem związku małżeńskiego, a własność nieruchomości nie została rozszerzona). Przedmiotowa nieruchomość gruntowa w 2018 r. objęta została planem zagospodarowania przestrzennego terenu położonego w sołectwie (…) w rejonie ulic (…) i (…), w związku z czym nastąpiła zmiana kwalifikacji działki. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania terenu zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy (…), z 20 czerwca 2018 r. nr (...), działka ta leży na terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Działka nr (…) nigdy nie była związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością w formie spółki cywilnej. Działka nie była dotychczas również przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca dotychczas nie czynił żadnych działań mających na celu sprzedaż nieruchomości. Działka nr (…) nie została uzbrojona w media i nie była ogrodzona. Działka nr (…) nie została dotychczas podzielona. Nie wyznaczano również dróg dojazdowych, a zmiana kwalifikacji nieruchomości nastąpiła poprzez uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie wystawił ogłoszenia o sprzedaży działki nr (…) ani nie zatrudnił profesjonalnych pośredników. W związku z tym, że do Wnioskodawcy zgłosiła się osoba zainteresowana zakupem części wskazanej powyżej nieruchomości gruntowej, Wnioskodawca planuje dokonać podziału działki nr (…) w celu wydzielenia części do sprzedaży. W wyniku podziału powstaną dwie niezależne działki (dalej „działka 1” oraz „działka 2”). Po podziale działki nr (…) Wnioskodawca planuje sprzedaż działki 1, a środki w ten sposób pozyskane planuje przeznaczyć na budowę na działce 2 domu jednorodzinnego, realizując w ten sposób własny cel mieszkaniowy. Dotychczas z zainteresowanym, potencjalnym kupcem nie została zawarta umowa przedwstępna, nie zostały udzielone żadne pełnomocnictwa oraz nie zostały pobrane zaliczki tytułem sprzedaży. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości, które planowałby sprzedawać. Nie prowadzi również działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. 25 listopada 1998 r. Wnioskodawca dokonał co prawda sprzedaży, której przedmiotem była pozostająca w jego posiadaniu działka rolna, jednak nigdy nie zajmował się profesjonalnym obrotem nieruchomościami, a wspomniana sprzedaż działki rolnej dokonana była w ramach zarządu majątkiem osobistym.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

1.  Czy znany jest Panu numer ewidencyjny działki 1, która powstanie w wyniku podziału działki nr (…) (mającej być przedmiotem sprzedaży)? Jeśli tak, to prosimy o jej podanie.

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie

2.  Działka została nabyta w drodze darowizny do majątku prywatnego od członka rodziny. Nie było konkretnych planów co do jej przeznaczenia. W pierwszych latach od nabycia działka wykorzystywana była dla celów rolnych, na potrzeby własne.

3.  Ewentualny podział geodezyjny działki nastąpi z inicjatywy Wnioskodawcy.

4.  Czy działka 1, która powstanie w wyniku podziału działki nr (…) do momentu sprzedaży będzie przez Pana wykorzystywana w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie, działka 1 nie będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej.

5.  Czy do momentu sprzedaży działki, która powstanie w wyniku podziału działki nr (…) będzie Pan podejmował jakiekolwiek czynności wymagające zaangażowania własnych środków finansowych zmierzające do podniesienia wartości tej działki, np. doprowadzenie mediów, uzbrojenie działki, ogrodzenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla działki powstałej w wyniku podziału ww. działki itp. (prosimy, żeby podał Pan jakie to będą czynności – nakłady)?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie, nie ma takich planów.

6.  Działka wykorzystywana była przez kilka lat w celach rolniczych na własne potrzeby. Od około 10 lat jest to łąką jedynie okresowo wykaszana.

7.  Czy działka 1, która powstanie w wyniku podziału działki nr (…) będzie do dnia sprzedaży udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy najmu, dzierżawy, użyczenia? Jeśli tak, to czy będzie to umowa odpłatna i w jakim czasie będzie obowiązywała?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie

8.  Czy z potencjalnym nabywcą działki 1 będącej przedmiotem wniosku (powstałej po podziale działki nr (…)), będzie zwierana przedwstępna umowa kupna/sprzedaży działki?

Nie, z nabywcą nie będzie zawierana przedwstępna umowa kupna/sprzedaży działki.

a)  jakie warunki będzie zawierać dana umowa przedwstępna sprzedaży, zawarta z nabywcą, które należy spełnić, aby doszło do zawarcia ostatecznej umowy? Prosimy o szczegółowe opisanie, jakie postanowienia dotyczące planowanej transakcji sprzedaży wynikać będą z zawartej umowy przedwstępnej (np. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji itp.).

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy, nie będzie zawierana umowa przedwstępna.

b)  jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień umowy przedwstępnej będą ciążyły na Panu, a jakie na stronie kupującej? Prosimy o szczegółowe opisanie.

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy, nie będzie zawierana umowa przedwstępna.

c)  czy w ramach danej umowy przedwstępnej zamierza Pan udzielić jakichkolwiek pełnomocnictw dla kupującego? Jeżeli odpowiedź na pytanie jest twierdząca, to prosimy o wskazanie w jakim zakresie (do jakich czynności) udzieli Pan pełnomocnictwa dla kupującego w zawiązku z zamierzoną sprzedażą;

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy, nie będzie zawierana umowa przedwstępna.

d)  czy po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca na przedmiotowej działce będzie dokonywać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą jej atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie itp.? Jeżeli tak, to prosimy o podanie jakich.

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy, nie będzie zawierana umowa przedwstępna.

e)  czy nabywca będzie ponosić jakiekolwiek nakłady finansowe związane z działką będącą przedmiotem wniosku od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy, nie będzie zawierana umowa przedwstępna.

f)  czy poza przedwstępną umową sprzedaży przedmiotowej działki zamierza Pan udzielić kupującemu jakichkolwiek pełnomocnictw? Jeżeli tak, to prosimy wskazać ich zakres.

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy, nie będzie zawierana umowa przedwstępna.

9.   Działka 1 będzie stanowiła teren niezabudowany.

10.Jeżeli ww. działka będzie stanowiła teren niezabudowany to proszę wskazać:

a)  Nie, dla działki nie była wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Z inicjatywy gminy uchwalony był plan zagospodarowania, który przewiduje zabudowę mieszkalną jednorodzinna.

b)  Wnioskodawca nie będzie wnioskował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

c)  Działka nie będzie wykorzystana na cele żadnej działalności.

11.W przypadku gdy działka 1 w momencie sprzedaży będzie zabudowana proszę wskazać: a) Jakie konkretnie budynki i budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.) oraz Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (t. j. Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) znajdują się/będą się znajdować w momencie sprzedaży na ww. działce będącej przedmiotem sprzedaży.

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Nie dotyczy, działka 1 będzie terenem niezabudowanym.

 Pytanie

Czy w zakresie sprzedaży powstałej po podziale działki 1, Wnioskodawca zostanie uznany za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji tego czy od przedmiotowej sprzedaży powinien zostać uiszczony podatek VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie sprzedaży działki 1, Wnioskodawca nie zostanie uznany za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a w związku z tym od przedmiotowej sprzedaży nie powinien zostać uiszczony podatek VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Na wstępie zauważyć należy, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, „podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Kolejno zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza „obejmuje (…) wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b powołanej Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Teren budowlany to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Odnosząc się do wskazanych powyżej definicji, zasadnicze znaczenie ma wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE”) z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym wskazano m.in. kryteria, jakimi należy kierować się dla uznania danej transakcji dostawy (sprzedaży) gruntów za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Otóż, w pkt 36-41 Trybunał stwierdził, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Nadto sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych nie ma charakteru decydującego, gdyż zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził również, że okoliczność, iż przed sprzedażą dokonano podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest jednak w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Bazując na wyroku TSUE ukształtował się w Polsce jednolity pogląd (por. wyroki NSA I FSK 1043/08, I FSK 1289/10, I FSK 1654/11, I FSK 1734/11), że do uznania podmiotu za działającego w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, konieczne jest zbadanie, czy dana dostawa towarów (usług), została wykonana w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w tym konkretnym zakresie. Uznanie zatem, iż dana osoba fizyczna sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia i uznania, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Co istotne na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie pojedynczych z tych okoliczności.

Przenosząc powyższe na grunt zapytania Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie podejmował na żadnym etapie posiadania działki nr (…) działań charakterystycznych dla podmiotów prowadzących profesjonalną działalność w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie podejmował w szczególności żadnych działań faktycznych czy marketingowych w celu zwiększenia atrakcyjności działki nr (…). Co więcej, Wnioskodawca nie wystąpił z wnioskiem o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, nie wystąpił o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, nie uzbrajał działki, nie umieszczał ogłoszenia w przedmiocie sprzedaży, nie zatrudniał pośredników, ani dotychczas nie dokonał podziału działki. Tym samym aktywność Wnioskodawcy, w tym planowane dokonanie podziału celem sprzedaży nowo powstałej działki, nie wykraczała poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił także ciąg zdarzeń, który wskazywałby na aktywność Wnioskodawcy w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami, a planowany podział działki nr (…) jest konieczny celem dokonania sprzedaży części rzeczonej nieruchomości gruntowej. Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska wskazać można również wyroki:

1.  Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 8 maja 2019 r. (sygn. I SA/Bd 189/19), w którym sąd stwierdził, że „Podatnik dokonujący transakcji prywatnie nie działa w charakterze podatnika, a transakcja nie podlega VAT. Oczywistym jest, że zwykłe wykonywanie przez właściciela prawa własności nie może samo z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej”,

2.  Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 8 maja 2019 r. (sygn. I SA/Bd 190/19), w którym sąd stwierdził, że „oczywistym jest, że zwykłe wykonywanie przez właściciela prawa własności nie może samo z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Jednocześnie istotnym kryterium oceny stanowi to, czy zainteresowany podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112, polegające zwłaszcza na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą bowiem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji sprzedaży gruntu nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem przez właściciela prawa własności”,

3.  Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 lipca 2018 r. (sygn. I FSK 1408/16), w którym sąd stwierdził, że „działalność Wnioskującego nie była oczywiście działalnością zorganizowaną, tym bardziej w obliczu przedstawionych we wnioskach twierdzeń. Nie podejmował on żadnych działań związanych z uatrakcyjnieniem działki, bądź też jakichkolwiek działań menadżerskich czy też kroków mających zwiększyć wartość posiadanej działki, nie prowadził działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami. Skarżący nie podejmował nadto w stosunku do nieruchomości żadnych działań takich jak: wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy (zagospodarowania) terenu, czy działań zmierzających do zmiany przeznaczenia terenu, uzyskania decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakiekolwiek inne działania. Przedmiotowe nieruchomości nie są przedmiotem żadnych umów najmu, dzierżawy, tym samym Wnioskodawca nie czerpie z nich żadnych pożytków. W świetle braku wykazania jakiejkolwiek aktywności po stronie Skarżącego w zakresie obrotu nieruchomościami fakt sprzedaży kliku nieruchomości na przestrzeni kilkunastu lat nie można uznać za podstawę przypisania mu działalności gospodarczej w tym zakresie”,

oraz interpretacje indywidualne wydane przez działającego w imieniu Ministra Finansów:

1.  Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 września 2021 r. (sygn. 0112-KDIL1-1.4012.440.2021.2.WK), w której organ podatkowy potwierdził, że „aby uznać określoną sprzedaż za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W analizowanej sprawie takich przesłanek brak. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działek. Działki nie były wykorzystywane w żaden sposób, w szczególności przedmiotowe nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy, czy też działki nie były nigdy udostępniane osobom trzecim, tym samym Wnioskodawca nie czerpał z nich jakichkolwiek pożytków. Zatem, nie wystąpił taki ciąg zdarzeń, który wskazywałby na aktywność Zainteresowanego w zakresie obrotu nieruchomościami”,

2.  Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 września 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.381.2023.1.KF), w której organ podatkowy potwierdził, że „Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność «handlową» wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich”,

3.  Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 kwietnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-3.4012.48.2021.2.MP w której organ podatkowy potwierdził, że „Podział odziedziczonej nieruchomości na 3 działki był działaniem koniecznym, żeby ww. działki sprzedać. Wnioskodawcy w żaden sposób nie chodziło o «maksymalizację zysku z transakcji». Głównymi powodami sprzedaży jest zabezpieczenie emerytalne (Wnioskodawca ma 59 lat) i chęć doposażenia córek Wnioskodawcy. Dodatkowym motywem sprzedaży ww. nieruchomości są wysokie koszty ich utrzymania. Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej”,

4.  Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 kwietnia 2021 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.16.2021.3.MB) w której organ podatkowy potwierdził, że „Wnioskodawczyni sprzedając przedmiotowe działki korzystać będzie z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Reasumując, dokonując sprzedaży przedmiotowych działek powstałych z podziału działek nr 1, 2, oraz 3 położonych w (...), Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. nieruchomości, a dostawę tej nieruchomości cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”.

Reasumując, w świetle powyższego zdaniem Wnioskodawcy nie zachodzą przesłanki do uznania go w zakresie sprzedaży działki 1 za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a w związku z tym od przedmiotowej sprzedaży nie powinien zostać uiszczony podatek VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust 2 ustawy:

Dostawa towaru, w tym przypadku gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie czynność ta powinna zostać dokonana przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zatem zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W oparciu o art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku prywatnego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca jest osoba fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą wyłącznie w formie spółki cywilnej. Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności gospodarczej oraz nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość (działka nr (…)) została nabyta umową darowizny (…) r. do majątku prywatnego Wnioskodawcy – nabycie nastąpiło przed zawarciem związku małżeńskiego, a własność nieruchomości nie została rozszerzona – Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem nieruchomości gruntowej. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa w 2018 r. objęta została planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca planuje dokonać podziału działki nr (…), w wyniku podziału powstaną dwie niezależne działki, tj. działka 1 i działka 2. Wnioskodawca po podziale działki nr (…) planuje sprzedać działkę 1. Na tą chwilę nie są znane numery ewidencyjne działek, które powstaną po podziale działki nr (…). Działka 1 będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, działka przez kilka lat wykorzystywana była w celach rolniczych na własne potrzeby, a od około 10 lat jest to łąka, która jest jedynie okresowo wykaszana. Wnioskodawca nie ma w planach do momentu sprzedaży przedmiotowej działki angażować własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości tej działki, tj. doprowadzenie mediów, uzbrojenie działki, ogrodzenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych itp. Działka do dnia sprzedaży nie będzie również udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnej, np. najmu dzierżawy, użyczenia. Działka do momentu sprzedaży będzie stanowiła teren niezabudowany, nie była do niej wydana decyzja o warunkach zabudowy oraz Wnioskodawca nie będzie do momentu sprzedaży działki 1 wnioskował o wydanie takiej decyzji. Wnioskodawca nie wystawił ogłoszenia o sprzedaży działki ani nie zatrudnił profesjonalnych pośredników. Z zainteresowanym, potencjalnym kupcem nie została i nie zostanie zawarta umowa przedwstępna, nie zostały udzielone żadne pełnomocnictwa ani nie zostały pobrane zaliczki tytułem sprzedaży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania go za podatnika podatku VAT dla sprzedaży powstałej po podziale działki 1.

Mając na uwadze powołane przepisy, jak i stanowiska judykatury należ stwierdzić, że w analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie zbycia działki 1, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Do momentu sprzedaży przedmiotowej działki Wnioskodawca nie dokona żadnych czynności w celu jej uatrakcyjnienia i podniesienia jej wartości, nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przedmiotowa działka nie była/nie będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej ani nie była/nie będzie przedmiotem najmu lub dzierżawy. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Dokonując sprzedaży działki 1 Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzenia własnym majątkiem, która to czynność będzie oznaczać działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż przedmiotowej działki, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, co będzie oznaczało, że sprzedaż działki 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, w związku ze sprzedażą działki 1 Wnioskodawca nie będzie działał jako podatnik podatku VAT prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i w konsekwencji sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłacenia podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

W świetle art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).