Opodatkowanie transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej, brak zwolnienia z opodatkowania tej dostawy, prawo do odliczenia podatku VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest

  - prawidłowe - w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości oraz niewyłączenia jej z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt. 1 ustawy o VAT,

  - nieprawidłowe - w zakresie stwierdzenia, że dostawa opisanych nieruchomości stanowi dostawę gruntów niezabudowanych i nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT,

  - prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przez Kupującego.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży Nieruchomości, braku zwolnienia z opodatkowania tej dostawy oraz prawa do odliczenia podatku VAT przez Kupującego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 17 listopada 2023 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania: (...) Spółka z o.o. (Kupujący)

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania: (...) Spółka z o.o. (Sprzedający)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

a) (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Sprzedający”) jest czynnym podatnikiem VAT.

b) Głównym przedmiotem działalności Sprzedającego jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz realizacja projektów budowlanych.

c) (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Kupujący”) jest czynnym podatnikiem VAT.

d) Sprzedający wraz z Kupującym zwani są dalej łącznie: „Wnioskodawcy”.

e) Sprzedający jest właścicielem nieruchomości położonej w (...), przy ul. (...) wpisanej do księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla (...) w (...), XVI Wydział Ksiąg Wieczystych pod numerem (...) składającej się z:

  i. działki nr (...) o powierzchni 2 559 m², położonej w obrębie ewidencyjnym o numerze   (...) (dalej: „Działka 1”),

 ii. działki nr (...) o powierzchni 2 568 m², położonej w obrębie ewidencyjnym o numerze   (...) (dalej: „Działka 2”),

iii. (działki nr (...) o powierzchni 5 053 m², położonej w obrębie ewidencyjnym o numerze   (...) (dalej: „Działka 3”),

iv. (działki nr (...) o powierzchni 6 072 m², położonej w obrębie ewidencyjnym o numerze  (...) (dalej: „Działka 4”),

 v. działki nr (...) o powierzchni 4 117 m², położonej w obrębie ewidencyjnym o numerze   (...) (dalej: „Działka 5”),

           - dalej łącznie „Działki”. Księga Wieczysta jest w trakcie aktualizacji po podziale geodezyjnym i scaleniu działek gruntu, z których powstały Działki.

f) Na Działkach znajdują się:

   i. niewykorzystywane (niedziałające) latarnie oraz elementy utwardzenia terenu w postaci kostki brukowej, nie spełniające obecnie żadnej funkcji użytkowej (na Działkach 4, 5) - które są własnością Sprzedającego i stanowią urządzenia budowlane (w rozumieniu ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. 2021.2351 ze zm.) (dalej: „Prawo budowlane”) (dalej łącznie: „Urządzenia budowlane”),

  ii. fragmenty nieaktywnej sieci wodociągowej (na Działkach 1, 2, 3 oraz 4),

 iii. fragmenty nieaktywnej sieci kanalizacyjno-ściekowej (na Działkach 4, 5),

 iv. fragmenty nieaktywnej sieci ciepłowniczej (na Działkach 4,5),

   v.fragmenty nieaktywnej sieci energetycznej (na Działkach 1, 2, 3, 4 oraz 5)

 vi. przyłącza sieci wodno-kanalizacyjnej (na Działkach 1, 3 oraz 4),

vii. rury osłonowe dla przyłącza sieci ciepłowniczej (na Działkach 4 oraz 5),

viii. rury osłonowe dla przyłączy energetycznych (na Działkach 4 oraz 5),

           - które (tj. obiekty wymienione w pkt ii. - viii.) są własnością Sprzedającego i stanowią obiekty liniowe w rozumieniu Prawa budowlanego (dalej łącznie: „Obiekty liniowe”). Argumentacja potwierdzająca klasyfikację Urządzeń budowlanych oraz Obiektów Liniowych na gruncie Prawa Budowlanego znajduje się w Uzasadnieniu.

 g) Obiekty liniowe wymienione w lit. e. powyżej w pkt vi.-viii. częściowo znajdują się w obrębie Działek, ale w większej części znajdują się poza terenem Działek.

 h) Na Działkach 1, 2 oraz 3 znajdują się również fragmenty kładek betonowych, które były wybudowane przez inny podmiot ponad 2 lata temu, a Sprzedający nie partycypował w kosztach ich budowy ani nie ponosił na nie nakładów.

  i) Obiekty liniowe i Urządzenia budowlane są użytkowane przez okres dłuższy niż 2 lata.

  j) Sprzedający nie poniósł wydatków na ulepszenie jakiegokolwiek z Obiektów linowych ani Urządzeń budowlanych, których wartość byłaby większa lub równa 30% ich wartości początkowej.

 k) Działki, Urządzenia budowlane oraz Obiekty liniowe będą dalej zwane łącznie „Nieruchomością”.

  l) W akcie notarialnym, do zawarcia którego dojdzie w związku z dostawą Nieruchomości, Wnioskodawcy złożą, z ostrożności, zgodne oświadczenie na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT w przedmiocie rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10) ustawy o VAT i wyborze opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości.

m) W ramach działalności deweloperskiej, Sprzedający planował wybudować na Działkach budynki mieszkalne i biurowo-usługowe, ale inwestycje nie zostały zrealizowane z uwagi na zmianę planów Sprzedającego.

 n) Kupujący planuje nabyć Nieruchomość, a także przyłącza sieci wodno-kanalizacyjnej, rury osłonowe dla przyłącza sieci ciepłowniczej i rury osłonowe dla przyłączy energetycznych, znajdujące się częściowo poza obrębem Działek (opisane w pkt f powyżej) oraz prawa i obowiązki wynikające z prawomocnej decyzji o pozwoleniu na budowę budynku mieszkalnego na Działce 4 wraz z innymi decyzjami administracyjnymi uzyskanymi w procesie inwestycyjnym i jakich przeniesienie okaże się konieczne w ramach nabycia Nieruchomości (dalej: „Transakcja”). Strony nie wykluczają, że w ramach Transakcji lub po jej zawarciu, dokonają także przeniesienia praw i obowiązków wynikających z pozwolenia na budowę budynków biurowych na działkach 2, 3 i 5 oraz pozwolenia na budowę w zakresie przebudowy części kładek znajdujących się na Działkach.

 o) Sprzedający nabył Nieruchomość od (...) w dniu 22 grudnia 2016 r., w wyniku zawarcia umowy sprzedaży udokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym przez notariusza M.W. w (…) numer rep. A nr (…), co zostało udokumentowane fakturą VAT. W związku z nabyciem Nieruchomości, Sprzedającemu przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego VAT.

 p) Działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ustanowionym uchwałą Rady Miejskiej w (...) z 6 lipca 2022 r. nr (…) (dalej: „MPZP”).

 q) Zgodnie z §17 ust. 2 MPZP, dla terenów oznaczonych 2MW/U, „przeznaczenia terenu ustala się:

1) przeznaczenie podstawowe:

a) tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej,

b) tereny zabudowy usługowej;

2) przeznaczenie uzupełniające:

a) garaże wielostanowiskowe podziemne,

b) infrastruktura techniczna.”

  r) Sprzedający zawarł z podmiotami trzecimi umowy związane z zarządzaniem i obsługą Nieruchomości takie jak: umowa zarządzania Nieruchomością, umowa dot. obsługi księgowej, umowy pożyczek oraz umowę kredytową (dalej łącznie: „Umowy”).

  s) W ramach Transakcji Kupujący nabędzie autorskie prawa majątkowe do dokumentacji technicznej obejmującej m.in. projekt budowlany budynku mieszkalnego na Działce 4 (o ile i w zakresie w jakim autorskie prawa majątkowe będą posiadane przez Sprzedającego i będą zbywalne na dzień Transakcji), oraz prawa własności nośników (takich jak materiały, rejestry czy też pliki), zawierających ww. dokumentację techniczną, a także prawa z gwarancji jakości i rękojmi udzielonych w odniesieniu do ww. dokumentacji technicznej.

  t) W ramach Transakcji Kupujący nie nabędzie m.in. następujących elementów majątku Sprzedającego:

   i. firmy (nazwy przedsiębiorstwa) Sprzedającego;

  ii. należności i zobowiązań Sprzedającego;

 iii. praw i obowiązków Sprzedającego wynikających z Umów;

 iv. praw i obowiązków wynikających z umowy rachunków bankowych Sprzedającego oraz środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach Sprzedającego;

  v. praw i obowiązków wynikających z umów ubezpieczenia zawartych przez Sprzedającego;

 vi. praw i obowiązków wynikających z umów związanych z prowadzeniem bieżącej działalności przez Sprzedającego, w tym w szczególności umów o prowadzenie rozliczeń księgowo- podatkowych;

vii. praw i obowiązków wynikających z umów na finansowanie działalności Sprzedającego (np. umowy pożyczki);

viii. pracowników ani zakładu pracy Sprzedającego - Sprzedający nie zatrudnia pracowników;

 ix. ksiąg i dokumentów związanych z działalnością gospodarczą Sprzedającego;

  x. ksiąg rachunkowych Sprzedającego.

  xi. tajemnic i know-how przedsiębiorstwa Sprzedającego.

 xii. praw i obowiązków wynikających z umów zawartych przez Sprzedającego w zakresie zarządzania Nieruchomością (property management) lub zarządzania aktywami (asset management).

 u) Sprzedający nie podejmował czynności zmierzających do wyodrębnienia w swoim przedsiębiorstwie składników majątkowych będących przedmiotem planowanej Transakcji pod względem finansowym, organizacyjnych i funkcjonalnym.

 v) Sprzedający nie wykorzystywał Nieruchomości do wykonywania działalności zwolnionej z podatku VAT.

w) Kupujący jest spółką, której głównym przedmiotem działalności jest działalność deweloperska. Po nabyciu Nieruchomości, Kupujący zamierza wykorzystywać nabytą Nieruchomość do działalności opodatkowanej VAT i rozpocząć inwestycję polegającą na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych (z niewielką częścią przeznaczoną na funkcje usługowo handlowe), z lokalami przeznaczonymi na sprzedaż.

 x) Po sprzedaży Nieruchomości, Sprzedający rozważy przeznaczenie części środków z jej sprzedaży na inne inwestycje. Obecnie nie są planowane zmiany restrukturyzacyjne w spółce ani jej likwidacja.

W uzupełnieniu wniosku, wskazali Państwo, że:

Ad. a

Wszystkie wymienione we wniosku w pkt (i) lit. (f) naniesienia, zdefiniowane jako Urządzenia budowlane, stanowią część składową gruntu i są trwale z nim związane i nie spełniają definicji rzeczy ruchomych w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego;

Ad. b

Wszystkie wymienione we wniosku w pkt (ii-viii) lit. (f) naniesienia, zdefiniowane jako Obiekty liniowe, stanowią część składową gruntu i są trwale z nim związane i nie spełniają definicji rzeczy ruchomych w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego;

Ad. c

Urządzenia budowlane znajdujące się na działkach 4 i 5, tj. latarnie oraz elementy utwardzenia terenu w postaci kostki brukowej, nie są związane z żadnymi obiektami budowlanymi;

Ad. d

Na Działkach znajdują się części kładek betonowych, które były wybudowane przez inny podmiot a Sprzedający nie partycypował w kosztach ich budowy. Posiadaczem i podmiotem korzystającym z kładek jest właściciel działki sąsiedniej (kładki stanowią część konstrukcji dworca PKP). Stan prawny kładek jest w tej chwili nieuregulowany, jednak niezależnie od stanu prawnego, w związku z nieuczestniczeniem przez Sprzedającego w ich wznoszeniu (ani faktycznie, ani finansowo, ani w ramach procedur prawnych), Wnioskodawcy nie traktują Sprzedającego jako ich właściciela. Kładki nie będą stanowić przedmiotu Transakcji i będą wyłączone z zakresu opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości.

Ad. e

Kładki betonowe stanowią budowle w myśl przepisów Prawa Budowlanego i są trwale związane gruntem. Mając na uwadze, że Sprzedający nie jest właścicielem ekonomicznym kładek betonowych znajdujących się na Działkach, a przed dniem Transakcji nie dojdzie do rozliczenia nakładów, kładki nie będą stanowić przedmiotu Transakcji i będą wyłączone z zakresu opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości.

Ad. f

Wydaje się, że pytanie to nie ma zastosowania do przedmiotowego wniosku o interpretację w związku z faktem, iż Sprzedający nie jest właścicielem ekonomicznym przedmiotowych kładek i nie będą one przedmiotem Transakcji.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

 1. Czy planowana Transakcja będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, niewyłączoną z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT?

 2. Czy dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT i nie będzie od tego podatku zwolniona?

 3. Czy po dokonaniu dostawy Nieruchomości oraz otrzymaniu wystawionej przez Sprzedającego faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupujący będzie uprawniony do: (i) obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu dostawy Nieruchomości, oraz (ii) zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

 1) Planowana Transakcja będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i nie będzie wyłączona z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

 2) W ocenie Wnioskodawców, dostawa Nieruchomości stanowi dostawę terenów niezabudowanych z przeznaczeniem pod zabudowę, a zatem nie będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i będzie opodatkowana VAT.

 3) Po dokonaniu dostawy Nieruchomości oraz otrzymaniu faktury wystawionej przez Sprzedającego potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupujący będzie uprawniony do:

a) obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu Nieruchomości (zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT) oraz

b) zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym (zgodnie z art. 87 ustawy o VAT),

- pod warunkiem, że dostawa Nieruchomości będzie opodatkowana VAT i Nieruchomość będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

UZASADNIENIE WŁASNEGO STANOWISKA ZAINTERESOWANYCH

Odnośnie własnego stanowiska w związku z pytaniem 1

 a) Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

 b) Jednakże, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej jako: „ZCP”).

 c) Aby ustalić, czy sprzedaż Nieruchomości stanowi zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP i tym samym czy podlega opodatkowaniu VAT, należy dokonać wykładni terminów „przedsiębiorstwo” i „ZCP”.

Definicja przedsiębiorstwa

 d) Ze względu na brak definicji legalnej przedsiębiorstwa w ustawie o VAT, należy odwołać się do definicji zawartej w art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) (dalej jako: „KC”), zgodnie z którą przez przedsiębiorstwo rozumie się zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

 e) Przedsiębiorstwo obejmuje w szczególności:

   i. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

  ii. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

 iii. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

 iv. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

  v. koncesje, licencje i zezwolenia;

 vi. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

vii. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

viii. tajemnice przedsiębiorstwa;

 ix. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

  f) Jednocześnie, przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, powinno stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Wchodzące w jego skład składniki materialne i niematerialne powinny tworzyć zespół składników, a nie jedynie zbiór elementów.

 g) Ponadto, aby zbywane składniki stanowiły przedsiębiorstwo, należy zachować funkcjonalne związki pomiędzy składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Definicja ZCP

 h) Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te zadania.

  i) Analiza powyższej definicji prowadzi do wniosku, iż status ZCP posiada tylko taki zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, który w ramach istniejącego przedsiębiorstwa spełnia łącznie następujące warunki:

  i. jest wyodrębniony organizacyjnie,

 ii. jest wyodrębniony finansowo,

iii. jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych (jest wyodrębniony funkcjonalnie) oraz

iv. mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

  j) Powyższe oznacza, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład czy też przedsiębiorstwo, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Zatem podstawowym wymogiem jest, aby ZCP stanowiło zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

 k) Warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

  l) Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną (por. np. interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4.07.2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.225.2022.3.AN oraz z dnia 25 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.4.2022.4.MAZ), wyodrębnienie organizacyjne polega na określeniu miejsca ZCP w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie to nie musi mieć charakteru wyodrębnienia prawnego, lecz może przybierać formę m.in. oddziału, biura, zakładu czy wydziału.

m) Do stwierdzenia wydzielenia organizacyjnego ZCP wystarczające jest jej wyodrębnienie faktyczne i materialne polegające na odrębnym określeniu przedmiotu jej działalności i przypisaniu do niej składników majątkowych pozwalających na jego realizowanie, tak aby ZCP mogła funkcjonować samodzielnie, niezależnie od pozostałych części przedsiębiorstwa. zespołu pracowników, który wykonuje przypisane do danej jednostki zadania.

 n) Wyodrębnienie finansowe polega natomiast na wyodrębnieniu podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej ZCP i tym samym możliwości przyporządkowania jej przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Zatem w celu spełnienia warunku wyodrębnienia finansowego nie jest konieczne istnienie samodzielności finansowej ZCP.

 o) Przez wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć zdolność ZCP do realizacji określonych zadań gospodarczych w sposób niezależny od przedsiębiorstwa. Tym samym, aby uznać ZCP za wyodrębnioną funkcjonalnie musi ona stanowić funkcjonalnie odrębną całość tj. obejmować elementy niezbędne do samodzielnego podejmowania działań gospodarczych.

 p) Po dokonaniu analizy zakresu oraz celu Transakcji, w ocenie Wnioskodawców przedmiot Transakcji nie wypełni definicji przedsiębiorstwa ani ZCP.

 q) Przede wszystkim, przedmiot Transakcji nie został wyodrębniony organizacyjnie, finansowo ani funkcjonalnie w przedsiębiorstwie Sprzedającego.

 r) Ponadto, przedmiotem Transakcji będzie wyłącznie Nieruchomość oraz prawomocna decyzja o pozwoleniu na budowę budynku mieszkalnego na Działce 4. Intencją stron nie jest przeniesienie innych składników majątkowych.

 s) Przy Sprzedającym pozostaną zatem podstawowe elementy składające się na przedsiębiorstwo, w szczególności: nazwa przedsiębiorstwa, środki pieniężne zgromadzone przez Sprzedającego, bieżące zobowiązania i należności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów, zawarte Umowy, księgi rachunkowe i inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

  t) Biorąc pod uwagę powyższe, zespół składników będący przedmiotem planowanej Transakcji nie zawiera składników pozwalających na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej przez Sprzedającego bez konieczności angażowania przez Kupującego innych składników majątku, które nie są przedmiotem Transakcji oraz podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia stosowanych umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

 u) Podsumowując, w ocenie Wnioskodawców, planowana Transakcja nie będzie stanowiła zbycia przedsiębiorstwa w znaczeniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

 v) Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - a zatem Transakcja będzie podlegać VAT, jako odpłatana dostawa towarów.

Odnośnie własnego stanowiska w związku z pytaniem 2

 a) Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

 b) Na Działkach znajdują się fragmenty kładek betonowych, które były wybudowane przez inny podmiot a Sprzedający nie partycypował w kosztach ich budowy. W związku z nieuczestniczeniem przez Sprzedającego w ich wznoszeniu (ani faktycznie, ani finansowo, ani w ramach procedur prawnych), Wnioskodawcy nie traktują Sprzedającego jako ich właściciela. Co więcej, podczas uzyskiwania pozwolenia na budowę w zakresie przebudowy kładek, Sprzedający uzyskał uzgodnienia podmiotów trzecich, co dalej potwierdza, że Sprzedający nie jest ich ekonomicznym właścicielem (pomimo że w sensie cywilnoprawnym naniesienia trwale związane z gruntem stają się jego częścią składową co oznacza na podstawie art. 191 k.c., że w razie sprzedaży Działek, na których znajdują się kładki, sprzedający przenosi prawo do Działek wraz ze znajdującymi się na nich kładkami).

 c) Z perspektywy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, należy jednak zauważyć, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów na gruncie VAT, podmiot zbywający powinien nabyć tzw. własność ekonomiczną, tzn. mieć możliwość rozporządzania i dysponowania towarem, tak jak właściciel. Mając na uwadze, że Sprzedający nie jest właścicielem ekonomicznym kładek betonowych znajdujących się na Działkach, a przed dniem Transakcji nie dojdzie do rozliczenia nakładów, to w ocenie Wnioskodawców, kładki nie będą stanowić przedmiotu Transakcji i będą wyłączone z zakresu opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości.

 d) Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 14.07.2023r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.293.2023.1.AKA, w której organ wskazał:

„Skoro w sprawie będącej przedmiotem wniosku na Działce 1 (działce nr (…)) znajduje się obecnie (i będzie się znajdować na moment Transakcji) Naniesienie, wybudowane przez podmiot trzeci, a nie przez Sprzedającego B oraz z opisu sprawy wynika, że pomiędzy podmiotem trzecim a Sprzedającym B przed sprzedażą nie dojdzie do rozliczenia nakładów, to tym samym Sprzedający B nie wejdzie w ekonomiczne posiadanie wybudowanego przez inny podmiot obiektu. Podkreślić przy tym należy, że co do zasady, ustawy podatkowe nie uznają za przedmiot opodatkowania umów i czynności cywilnoprawnych, lecz rezultaty tych czynności. Tak więc, mimo że dojdzie do przeniesienia własności obiektu (Naniesienia), jako części składowej nieruchomości, nie zaistnieje jednocześnie dostawa towaru.”

 e) Na Nieruchomości znajdują się także nieczynne latarnie i niewykorzystywane elementy utwardzenia terenu, które są własnością Sprzedającego i stanowią urządzenia budowlane w rozumieniu Prawa budowlanego.

  f) Ustawa o VAT nie zawiera definicji legalnej pojęcia „budowla”, w tym celu, zgodnie z przyjętą praktyką orzeczniczą należy posłużyć się definicją budowli przewidzianą w Prawie budowlanym.

 g) Zgodnie z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, poprzez budowlę należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

 h) Z kolei poprzez obiekt budowlany, w myśl art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

  i) Zaś zgodnie z art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

   j) Biorąc pod uwagę powyższe, Urządzenia Budowlane nie stanowią budowli w rozumieniu Prawa budowlanego - a zatem do ich dostawy nie powinny mieć zastosowania przepisy art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

  k) Ponadto, należy podkreślić, że sensem ekonomicznym Transakcji jest sprzedaż niezabudowanego gruntu, a nie występujących na nim naniesień. Elementy utwardzenia terenu oraz latarnie, które znajdują się na Nieruchomości, nie stanowią istotnej wartości z perspektywy Kupującego. Nie powinny mieć one zatem wpływu na prawną klasyfikację transakcji z perspektywy VAT.

  l) Na analogicznym stanowisku stanął Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z dnia 14.07.2023 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.307.2020.3.MMA uznał, że:

„Wskazać należy, że urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jednakże nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług.

W kwestii opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego posiadającego wyłącznie ogrodzenie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 kwietnia 2012 r. sygn. I FSK 918/11. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał: „(...) niewątpliwie budowlami są te wszystkie obiekty budowlane, które zostały przykładowe wymienione w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego oraz te obiekty budowlane, które są podobne do nich. Rzeczy, które nie są objęte wyliczeniem zawartym w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego, a ich konstrukcja, charakter i przeznaczenie różni się od wymienionych przez ustawodawcę, nie można zaliczyć do kategorii budowli. Niewątpliwie ogrodzenie z siatki nie ma cech zbliżonych do budowli wymienionych w wyżej wskazanej normie prawnej. (...) w rozumieniu Prawa budowlanego ogrodzenie nie jest budowlą lecz jedynie urządzeniem budowlanym. Okoliczność podnoszona w skardze kasacyjnej, że ponieważ na działce nie ma budynku, ogrodzenie nie może być traktowane jako urządzenie budowlane, gdyż nie ma obiektu, któremu użytkowaniu ma ono służyć jest niedorzeczne. Według autora skargi kasacyjnej ogrodzenie działki zabudowanej budynkiem jest urządzeniem budowlanym, zaś w przypadku, gdy grunt jest niezabudowany, ogrodzenie jest samodzielną budowlą. Pogląd taki nie znajduje uzasadnienia w przepisach Prawa budowlanego”, „a także (...) przy interpretacji pojęć użytych w ustawie o podatku od towarów i usług decydujące znaczenie ma walor i skutki ekonomiczne danej czynności opodatkowanej (...). (...) sprzedaży działki gruntu, ogrodzonej siatką na słupkach betonowych z oczywistych względów nie można traktować jako dostawy budowli w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Sensem ekonomicznym tej czynności jest przecież sprzedaż gruntu, a nie ogrodzenia. Siatka ogrodzeniowa, jak trafnie zauważył Sąd pierwszej instancji, nie pełni samodzielnych funkcji budowlanych. Jej celem jest wydzielenie granic działki i jej zabezpieczenie. Wobec powyższego, skoro ogrodzenie jak wskazał Wnioskodawca stanowi urządzenie budowlane, a nie samodzielną budowlę, to w okolicznościach przedmiotowej sprawy do ich sprzedaży, nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż nie wystąpi dostawa budowli, do której można by „przypisać” grunt. Wobec tego, że na działkach nie znajdują się żadne inne budynki bądź budowle, to działki te w myśl ustawy o podatku od towarów i usług, są gruntem niezabudowanym.”

m) Zatem, zdaniem Wnioskodawców, Urządzenia budowlane znajdujące się na Nieruchomości nie będą mieć wpływu na opodatkowanie VAT dostawy Nieruchomości.

 n) Odnosząc się zaś do Obiektów liniowych, należy podkreślić, że stanowią one unieczynnione pozostałości po instalacjach funkcjonujących w przeszłości albo nieaktywne fragmenty sieci nowo wybudowanych, a ich przywrócenie do użytku lub wdrożenie do eksploatacji wymagałoby poniesienia nakładów.

 o) Podkreślić należy, iż mimo, że w świetle Prawa budowlanego, znajdujące się na Nieruchomości fragmenty sieci co do zasady spełniają definicję obiektów liniowych - to jednak nie wypełniają definicji budowli. Zgodnie z przytoczoną powyżej definicją budowli, zawartą w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, aby były kwalifikowane jako budowle muszą stanowić odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Tymczasem będąc jedynie fragmentem nieczynnej sieci przesyłowej, nie są wyodrębnione technicznie (stanowiąc część obiektów liniowych) i nie składają się na całość użytkową.

 p) Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, że sensem ekonomicznym transakcji jest sprzedaż gruntu niezabudowanego (obiekty liniowe znajdujące się na Działkach nie posiadają również istotnej wartości z perspektywy Kupującego), w ocenie Wnioskodawców, dostawa Nieruchomości, w części, na której znajdują się Obiekty liniowe, nie będzie stanowić dostawy budowli wraz z gruntem w rozumieniu art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

 q) W konsekwencji, sprzedaż Nieruchomości będzie stanowić dostawę terenów niezabudowanych.

  r) Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

  s) Powyższe oznacza, że opodatkowane VAT są dostawy nieruchomości niezabudowanych, jeżeli stanowią one tereny budowlane. Pozostałe dostawy gruntów niezabudowanych, niebędących terenami budowlanymi, są zwolnione z podatku VAT.

  t) W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

 u) Z powyższego przepisu wynika, że kluczowe znaczenie dla określenia przeznaczenia terenu, a co za tym idzie zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT ma miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy.

 v) Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Działki objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym Działki oznaczone są symbolem 2MW/U. Podstawowym przeznaczeniem dla terenów oznaczonych ww. symbolem jest zabudowa mieszkaniowa wielorodzinną oraz usługową, zaś przeznaczenie uzupełniające to garaże wielostanowiskowe podziemne i infrastruktura techniczna.

 w) Działki stanowią zatem tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

 x) W konsekwencji, dostawa Nieruchomości nie będzie objęta zwolnieniem, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i będzie opodatkowana VAT.

 y) Ponadto, nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 2) ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się z VAT dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wykazano w opisie zdarzenia przyszłego, w związku z nabyciem Nieruchomości przez Sprzedającego, przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego VAT.

Odnośnie własnego stanowiska w związku z pytaniem 3

 a) Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT.

 b) Jeżeli zatem towary lub usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy ich nabyciu, przy założeniu, że pozostałe ograniczenia nie mają zastosowania (w szczególności, ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy o VAT, dotyczące m.in. braku prawa do odliczenia w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu VAT bądź podlega zwolnieniu od VAT).

 c) Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Kupujący na dzień Transakcji będzie zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce.

 d) Jak wykazano powyżej przedmiotowa Transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Jednocześnie Transakcja nie będzie mieściła się w katalogu czynności niepodlegających przepisom ustawy o VAT, określonym w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Ponadto dostawa Nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT.

 e) Zatem, w przypadku opodatkowania dostawy Nieruchomości podatkiem VAT, okoliczności wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w myśl którego podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie jest opodatkowana VAT lub jest zwolniona z VAT, nie będą miały miejsca.

  f) W świetle powyższego, po dokonaniu dostawy Nieruchomości i opodatkowaniu jej VAT, oraz otrzymaniu faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, w ocenie Wnioskodawców, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu Nieruchomości, jeżeli Nieruchomość będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

 g) Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług lub dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 2 ustawy o VAT).

 h) W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1, ust. 11 oraz ust. 13 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstanie w rozliczeniu za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym Kupujący otrzyma od Sprzedającego fakturę dokumentującą faktyczne dokonanie dostawy Nieruchomości.

  i) Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

  j) Mając na uwadze powyższe przepisy, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że jeżeli Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, z uwagi na opodatkowanie VAT dostawy Nieruchomości, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury wystawionej przez Sprzedającego.

 k) Ponadto Kupujący będzie uprawniony do otrzymania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym na rachunek bankowy Kupującego w przypadku wystąpienia takiej nadwyżki w okresie rozliczeniowym, w którym Kupujący nabędzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest:  

  - prawidłowe - w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości oraz, niewyłączenia jej z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT,

  - nieprawidłowe - w zakresie stwierdzenia, że dostawa opisanych nieruchomości stanowi dostawę gruntów niezabudowanych i nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT,

  - prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przez Kupującego.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy,

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy,

sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy,

przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.), dalej: Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem

przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

 5) koncesje, licencje i zezwolenia;

 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

 8) tajemnice przedsiębiorstwa;

 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Ponadto art. 55² Kodeksu cywilnego stanowi, że

czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT,

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania;

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316/15).

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że planują Państwo (również jako Kupujący) nabycie od Sprzedającego nieruchomości składającej się z: działki nr (...) („Działka 1”), działki nr (...) („Działka 2”), działki nr (...) („Działka 3”), działki nr (...) („Działka 4”), działki nr (...) („Działka 5”).

Na Działkach znajdują się:

 a) niewykorzystywane (niedziałające) latarnie oraz elementy utwardzenia terenu w postaci kostki brukowej, nie spełniające obecnie żadnej funkcji użytkowej (na Działkach 4, 5) - które są własnością Sprzedającego i stanowią urządzenia budowlane (w rozumieniu ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. 2021.2351 ze zm.) (dalej: „Prawo budowlane”) (dalej łącznie: „Urządzenia budowlane”),

 b) fragmenty nieaktywnej sieci wodociągowej (na Działkach 1, 2, 3 oraz 4),

 c) fragmenty nieaktywnej sieci kanalizacyjno-ściekowej (na Działkach 4, 5),

 d) fragmenty nieaktywnej sieci ciepłowniczej (na Działkach 4,5),

 e) fragmenty nieaktywnej sieci energetycznej (na Działkach 1, 2, 3, 4 oraz 5)

  f) przyłącza sieci wodno-kanalizacyjnej (na Działkach 1, 3 oraz 4),

 g) rury osłonowe dla przyłącza sieci ciepłowniczej (na Działkach 4 oraz 5),

 h) rury osłonowe dla przyłączy energetycznych (na Działkach 4 oraz 5),

             - które (tj. obiekty wymienione w pkt ii. - viii.) są własnością Sprzedającego i stanowią obiekty liniowe w rozumieniu Prawa budowlanego (dalej łącznie: „Obiekty liniowe”).

     W ramach Transakcji nie nabędą Państwo m.in. następujących elementów majątku Sprzedającego:

 1. firmy (nazwy przedsiębiorstwa) Sprzedającego;

 2. należności i zobowiązań Sprzedającego;

 3. praw i obowiązków Sprzedającego wynikających z Umów;

 4. praw i obowiązków wynikających z umowy rachunków bankowych Sprzedającego oraz środków pieniężnych znajdujących się na rachunkach Sprzedającego;

 5. praw i obowiązków wynikających z umów ubezpieczenia zawartych przez Sprzedającego;

 6. praw i obowiązków wynikających z umów związanych z prowadzeniem bieżącej działalności przez Sprzedającego, w tym w szczególności umów o prowadzenie rozliczeń księgowo- podatkowych;

 7. praw i obowiązków wynikających z umów na finansowanie działalności Sprzedającego (np. umowy pożyczki);

 8. pracowników ani zakładu pracy Sprzedającego - Sprzedający nie zatrudnia pracowników;

 9. ksiąg i dokumentów związanych z działalnością gospodarczą Sprzedającego;

10. ksiąg rachunkowych Sprzedającego.

11. tajemnic i know-how przedsiębiorstwa Sprzedającego.

12. praw i obowiązków wynikających z umów zawartych przez Sprzedającego w zakresie zarządzania Nieruchomością (property management) lub zarządzania aktywami (asset management).

Sprzedający nie podejmował czynności zmierzających do wyodrębnienia w swoim przedsiębiorstwie składników majątkowych będących przedmiotem planowanej Transakcji pod względem finansowym, organizacyjnych i funkcjonalnym.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przedmiot planowanej Transakcji sprzedaży nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ponieważ zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego. Sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie będzie stanowiła również zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Zbywana nieruchomość nie będzie stanowiła na dzień dokonaniem transakcji sprzedaży zespołu składników wyodrębnionych organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego.

Zbywana nieruchomość nie posiada zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się bowiem możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie. Powyższe potwierdza zatem jednoznacznie, że Nieruchomości, będących przedmiotem planowanej transakcji, nie może zostać uznana za przedsiębiorstwo ani zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy, planowana Transakcja sprzedaży Nieruchomości opisanych we wniosku nie będzie stanowiła transakcji wyłączonej z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami preferencyjnymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ww. ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 977 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem dokonana wyżej analiza przepisów jednoznacznie wskazuje, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym – jak wyjaśniono wyżej – o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych, ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”, „urządzenia budowlanego”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Jak stanowi art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

Natomiast w myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że planują Państwo (również jako Kupujący) nabycie od Sprzedającego nieruchomości składającej się z: działki nr (...) („Działka 1”), działki nr (...) („Działka 2”), działki nr (...) („Działka 3”), działki nr (...) („Działka 4”), działki nr (...) („Działka 5”).

Na działkach znajdują

 a) niewykorzystywane (niedziałające) latarnie oraz elementy utwardzenia terenu w postaci kostki brukowej, nie spełniające obecnie żadnej funkcji użytkowej (na Działkach 4, 5) - które są własnością Sprzedającego i stanowią urządzenia budowlane. Przedmiotowe urządzenia budowlane znajdujące się na działkach 4 i 5 tj. latarnie oraz elementy utwardzenia terenu w postaci kostki brukowej, nie są związane z żadnymi obiektami budowlanymi

 b) fragmenty nieaktywnej sieci wodociągowej (na Działkach 1, 2, 3 oraz 4),

 c) fragmenty nieaktywnej sieci kanalizacyjno-ściekowej (na Działkach 4, 5),

 d) fragmenty nieaktywnej sieci ciepłowniczej (na Działkach 4,5),

 e) fragmenty nieaktywnej sieci energetycznej (na Działkach 1, 2, 3, 4 oraz 5)

  f) przyłącza sieci wodno-kanalizacyjnej (na Działkach 1, 3 oraz 4),

 g) rury osłonowe dla przyłącza sieci ciepłowniczej (na Działkach 4 oraz 5),

 h) rury osłonowe dla przyłączy energetycznych (na Działkach 4 oraz 5),

które (tj. obiekty wymienione w pkt b - h) są własnością Sprzedającego i stanowią obiekty liniowe w rozumieniu Prawa budowlanego (dalej łącznie: „Obiekty liniowe”).

Ww. obiekty liniowe wymienione częściowo znajdują się w obrębie Działek, ale w większej części znajdują się poza terenem Działek. Na Działkach 1, 2 oraz 3 znajdują się również fragmenty kładek betonowych, które były wybudowane przez inny podmiot ponad 2 lata temu, a Sprzedający nie partycypował w kosztach ich budowy ani nie ponosił na nie nakładów. Kładki betonowe stanowią budowle w myśl przepisów Prawa Budowlanego i są trwale związane gruntem. Mając na uwadze, że Sprzedający nie jest właścicielem ekonomicznym kładek betonowych znajdujących się na Działkach, a przed dniem Transakcji nie dojdzie do rozliczenia nakładów, kładki nie będą stanowić przedmiotu Transakcji i będą wyłączone z zakresu opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości.

Zatem mając na uwadze opis sprawy, stwierdzić należy, że wbrew Państwa twierdzeniu Działki nr 1, 2, 3, 4, 5 będące przedmiotem sprzedaży nie stanowią gruntu niezabudowanego. Jak Państwo wskazali w opisie sprawy sprzedawane Działki zabudowane są obiektami liniowymi trwale z gruntem związanymi, które w myśl ww. ustawy Prawo budowlane spełniają definicję budowli. Ponadto na działkach 1, 2 oraz 3 znajdują się fragmenty kładek betonowych, które jak Państwo wskazali są budowlami w myśl Prawa Budowlanego trwale z gruntem związanymi.

Zatem w świetle powyższego nie ma podstaw do przyjęcia, że Sprzedający dokonując planowanej sprzedaży Działek nr 1, 2, 3, 4, i 5 zabudowanych Obiektami Liniowymi trwale z gruntem związanymi oraz fragmentami kładek betonowych, które są budowlami trwale z gruntem związanymi (Działki nr 1, 2 i 3), dokona sprzedaży gruntu niezabudowanego. Tym samym, przy sprzedaży Działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 wskazany przez Państwa art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy nie będzie miał zastosowania.

W związku z powyższym, skoro Działki nr 1, 2, 3, 4 i 5 nie stanowią działek niezabudowanych, lecz należy je traktować jako działki zabudowane Obiektami liniowymi należy przeanalizować sprzedaż przedmiotowych Działek nr 1, 2, 3, 4, i 5 zabudowanych Obiektami liniowymi pod kątem zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

W art. 43 ust. 1 ustawy, dla dostawy nieruchomości stanowiących budynki, budowle lub ich części (pkt 10 i pkt 10a) spełniających określone w tych przepisach warunki, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT,

przez pierwsze zasiedlenie, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

 a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

 b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy,

w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT,

podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2) złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

          - zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ww. ustawy o VAT,

oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

a) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

b) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

c) adres budynku, budowli lub ich części.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Obiekty liniowe są użytkowane przez okres dłuższy niż 2 lata, a Sprzedający nie poniósł wydatków na ulepszenie jakiegokolwiek z Obiektów linowych, których wartość byłaby większa lub równa 30% ich wartości początkowej.

Zatem mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że jak wynika z opisu sprawy, Obiekty liniowe były już przedmiotem pierwszego zasiedlenia, zatem dostawa opisanych Obiektów liniowych należących do Sprzedającego nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Ponadto z opisu sprawy wynika, że od pierwszego zasiedlenia Obiektów liniowych do chwili jego sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili planowanej dostawy Obiektów liniowych upłynie okres dłuższy niż 2 lata i jednocześnie nie ponoszono nakładów na ulepszenie ww. obiektów przekraczających 30% ich wartości początkowej, to w odniesieniu do przedmiotowych Obiektów liniowych zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że jak zostało wskazane wyżej, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy strony transakcji mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy opisanych działek (nr 1 – 5) zabudowanych obiektami liniowymi.

Z wniosku wynika, że Sprzedający oraz Państwo są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zrezygnują Państwo wraz ze Sprzedającym ze zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług i złożą oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy Obiektów liniowych oraz Działek 1, 2, 3, 4, i 5, na których te obiekty są posadowione w akcie notarialnym, do zawarcia którego dojdzie w związku z dostawą ww. Nieruchomości, zgodnie z art. 43 ust. 10 pkt 2 lit b) ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, będą mieli Państwo prawo do zastosowania do planowanej dostawy Działek nr 1, 2, 3, 4, i 5 zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, z opcją ich opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 ustawy.

Skoro zamierzają Państwo wybrać opodatkowanie dostawy opisanych we wniosku Obiektów liniowych, to opodatkowaniem tym objęta będzie także transakcja sprzedaży Działek nr 1, 2, 3, 4 i 5 na których ww. Obiekty są posadowione (art. 29a ust. 8 ustawy).

W konsekwencji należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dostawa przez Sprzedającego Działek nr 1, 2, 3, 4, i 5 wraz z Obiektami liniowymi – z uwagi na rezygnację przez strony ze zwolnienia od podatku – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwej stawki.

Ponadto, w tym miejscu należy zauważyć, że jak Państwo wskazali w opisie sprawy, Sprzedający nie jest właścicielem ekonomicznym kładek betonowych znajdujących się na Działkach nr 1, 2 i 3, a przed dniem Transakcji nie dojdzie do rozliczenia nakładów, kładki nie będą stanowić przedmiotu Transakcji i będą wyłączone z zakresu opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości. Tym samym kładki betonowe nie są przez tut. Organ przedmiotem analizy pod kątem zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a.

Natomiast odnosząc się do Urządzeń budowlanych w postaci latarni oraz elementów utwardzenia terenu w postaci kostki brukowej znajdujących się na Działkach nr 4 i 5, należy zauważyć, że  skoro obiekty te jak wskazali Państwo stanowią urządzenie budowlane, zatem nie stanowią budowli w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, a ponadto urządzenia te nie są związane z innymi obiektami budowlanymi znajdującymi się na Działkach 4 i 5, to w okolicznościach przedmiotowej sprawy do ich sprzedaży, nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, gdyż nie wystąpi dostawa budynków ani budowli, do której można by „przypisać” grunt.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, z uwagi na odmienne uzasadnienie tut. Organu, należało uznać za nieprawidłowe.

Przechodząc do kwestii objętej zakresem pytania nr 3 a dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego przez przyszłego Kupującego Nieruchomości wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT,

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy,

w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy o VAT

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT,

prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

W myśl art. 86 ust. 11 ww. ustawy,

jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 terminy składania deklaracji podatkowych ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że strony Transakcji są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług, po nabyciu Nieruchomości, Kupujący zamierza wykorzystywać nabytą Nieruchomość do działalności opodatkowanej VAT i rozpocząć inwestycję polegającą na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych (z niewielką częścią przeznaczoną na funkcje usługowo handlowe), z lokalami przeznaczonymi na sprzedaż.

W konsekwencji, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedającego w związku ze sprzedażą opisanych Nieruchomości. W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym będzie wyższa niż kwota podatku należnego, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytanie nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Podkreślić ponadto należy, że ewentualna ocena zasadności zwrotu różnicy podatku VAT leży w kompetencji właściwego dla nabywcy organu podatkowego tj. Naczelnika Urzędu Skarbowego/Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

     - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

(...) Sp. z o.o. – (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa).