Wliczenie do wysokości kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, usług świadczonych w ramach zarejestrowanej na Ukrainie działalności gospodarczej, wykonywanych zdalnie z Polski.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 29 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wliczenia do wysokości kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, usług świadczonych w ramach zarejestrowanej na Ukrainie działalności gospodarczej, wykonywanych zdalnie z Polski.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną, obywatelem Ukrainy. W związku z chęcią poprawnego rozliczenia podatku dochodowego w Polsce za lata 2022, 2023 oraz 2024, a także niejasnymi przepisami występuje Pan o wydanie niniejszej interpretacji.

Przyjazd do Polski

Wjechał Pan do Polski w związku z napaścią Rosji na Ukrainę i działaniami wojennymi. Data wjazdu do Polski to 21 marca 2022 r. (wjazd z terytorium innego kraju strefy Schengen). Od tej daty przebywa Pan na stałe w Polsce, poza kilkoma krótkoterminowymi wyjazdami. 7 kwietnia 2022 r. uzyskał Pan ochronę czasową (tj. status UKR) w Polsce, a obecnie stara się Pan o kartę pobytu na podstawie jednoosobowej działalności gospodarczej. Przyjechał Pan do Polski z zamiarem stałego pobytu i przeniesienia tu swojego centrum interesów życiowych. Od momentu przyjazdu w roku 2022 mieszkał w Polsce ponad 183 dni.

Aktualnie nie ma Pan żony, ani dzieci, Pana rodzice mieszkają na Ukrainie, gdzie posiada Pan nieruchomości, które (na ten moment) zamierza w przyszłości sprzedać.

Działalność gospodarcza w Polsce

4 maja 2022 r. złożył Pan wniosek w systemie CEIDG dot. otwarcia jednoosobowej działalności gospodarczej, we wniosku tym wybrał jako formę opodatkowania ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Rozpoczęcie działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce nastąpiło 2 czerwca 2022 r. Jest to działalność usługowa w sektorze IT (przeważający kod PKD to 62.01.Z, pomocniczo jest obecnie wskazany również kod 62.03.Z). Ze względu na charakter świadczonych przez Pana usług rozlicza się Pan ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 12% (art. 12 ust. 1 pkt 2b lit. b Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Niniejszy wniosek nie dotyczy poprawności zastosowania przez Podatnika 12% stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Pierwszy przychód z tej działalności zarejestrowanej w Polsce uzyskał Pan 30 czerwca 2022 r. (jest to dzień wystawienia faktury i data sprzedaży). Usługi programistyczne są obecnie świadczone na rzecz firm zarejestrowanych w Polsce, a dochody otrzymywane na polskie konto bankowe.

Od 15 października, w związku z przekroczeniem limitu zwolnienia podmiotowego z tytułu sprzedaży usług w Polsce (art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT), został Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i figuruje na tzw. Białej liście VAT.

Zaznacza Pan, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 8 Ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jednocześnie jest Pan świadomy, iż aby w ogóle móc zastosować opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym jego przychody z działalności gospodarczej za poprzedzający rok podatkowy, w którym zamierza uzyskać przychody podlegające opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych nie mogą przekroczyć 2 mln euro (zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 ww. ustawy) – ten warunek jest spełniony.

Działalność gospodarcza na Ukrainie

Przed przyjazdem do Polski prowadził Pan na terytorium Ukrainy działalność gospodarczą. Jej przedmiotem były również usługi z branży IT świadczone na rzecz firm zarejestrowanych na Ukrainie (tj. na rzecz zupełnie innych klientów niż Ci, z którymi współpracuje prowadząc działalność w Polsce). Nie zatrudniał Pan tam pracowników, wszelkie czynności świadczył samodzielnie. W roku 2022 – który jest objęty zakresem niniejszej interpretacji prowadził Pan tę działalność gospodarczą na Ukrainie do 26 września (w tym dniu działalność ta została zamknięta). Usługi te były świadczone na rzecz firm zarejestrowanych na Ukrainie. W tym miejscu wyróżnia Pan dwa okresy:

a)Okres od początku roku 2022 do momentu wjazdu do Polski; w tym czasie Usługi były świadczone z terytorium Ukrainy bezpośrednio przez Pana, nie miał Pan związku z Polską, był rezydentem podatkowym Ukrainy.

b)Okres od momentu wjazdu do Polski do 26 września 2022 r. W tym czasie prowadził Pan działalność gospodarczą, świadcząc swoje usługi (właściwie do 31 sierpnia 2022 r.) zdalnie, z terytorium Polski, ale kontynuując umowy realizowane na Ukrainie, korzystając z działalności w Ukrainie (wystawiając faktury z firmy Ukraińskiej) oraz fakturując tamtejszych klientów (zgodnie z Ukraińskimi zasadami), rozliczenia były dokonywane na konto bankowe Ukraińskie.

Pierwszy dokument sprzedażowy po przyjeździe Pana do Polski (zgodnie z tłumaczeniem: „akt świadczenia usług” – odpowiednik polskiej faktury) w związku ze świadczeniem usług w ramach działalności zarejestrowanej na Ukrainie został wystawiony 31 marca 2022 r. (pierwsza płatność 7 kwietnia 2022 r.), natomiast ostatni 31 sierpnia 2022 r. (ostatnia płatność 5 września 2022 r.).

Zarówno w przypadku przychodów „a”, jak i „b” podatek dochodowy został zapłacony w Ukrainie.

Rozliczenie podatkowe w Polsce

2022

Jeśli chodzi o rozliczenie Podatku za 2022 r. w Polsce, wielokrotnie udawał się Pan do urzędu skarbowego z prośbą o pomoc i wyjaśnienie sytuacji. Finalnie złożył Pan zeznania roczne PIT do końca kwietnia 2023 r. (tj. w terminie), zgodnie z uzyskanymi wyjaśnieniami.

Przychody z działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce rozliczył Pan w PIT-28 według 12% stawki ryczałtu. Dodatkowo podatnik złożył również PIT-36, w którym w pozycji 140 wskazał przychód (i konsekwentnie w pozycji 142 dochód), który uzyskał z działalności gospodarczej zarejestrowanej na Ukrainie (po stosownym przeliczeniu na polskie złote). Przy czym wskazał tam tylko te przychody (konsekwentnie dochody), które zostały osiągnięte od momentu jego przyjazdu do Polski. Zostały więc one pokazane w pozycji „inne źródła” i opodatkowane według skali podatkowej. Dochód osiągnięty na Ukrainie (od początku roku do czasu przyjazdu do Polski) został wykazany w załączniku do tego tegoż zeznania PIT-36 pod nazwą PIT/ZG, został on pokazany w pozycji nr 24 pt. „inne źródła”.

Tym sposobem za rok 2022 podatnik złożył PIT-28 z działalności zarejestrowanej w Polsce oraz PIT-36 dot. przychodów z działalności zarejestrowanej w Ukrainie (z podziałem na czas do przyjazdu do Polski oraz od przyjazdu do Polski). Jednocześnie płacił Pan podatek dochodowy w Ukrainie od dochodów osiągniętych z działalności Ukraińskiej. Ma Pan wrażenie, że nie zostało to zrobione poprawnie, stąd występuje Pan o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

2023 i 2024

Działalność na Ukrainie została zamknięta w roku 2022. W latach 2023-2024 nie prowadzi Pan (i nie będzie już prowadził) działalności gospodarczej na Ukrainie. Jedyną działalnością jaką Pan prowadzi jest ta zarejestrowana w Polsce i tutaj zamierza rozliczyć podatek z tego tytułu (odprowadza zaliczki w trakcie roku zgodnie z zasadami ryczałtu i ma zamiar złożyć PIT-28). Jest to zgodne z oświadczeniem złożonym przez Pana w maju 2022 r., przy okazji zakładania działalności, o wyborze ryczałtu jako formy opodatkowania działalności. W roku 2023 nie składał Pan ponownie oświadczenia o wyborze ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych jako formy opodatkowania.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 7)

Czy wartość usług wyświadczonych przez Pana w ramach zarejestrowanej na Ukrainie działalności gospodarczej, wykonywanych zdalnie od momentu wjazdu do Polski, będzie wliczana do wysokości tzw. zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, co mogłoby spowodować sytuację, w której powinien się Pan wcześniej zarejestrować do VAT niż miało to miejsce w październiku 2022 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem wartość usług wyświadczonych przez Pana w ramach zarejestrowanej na Ukrainie działalności gospodarczej, wykonywanych zdalnie od momentu wjazdu do Polski, nie będzie wliczana do wysokości tzw. zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT. W związku z tym nie dojdzie do sytuacji, w której powinien się Pan wcześniej zarejestrować do VAT niż miało to miejsce w październiku 2022 r.

Jeśli chodzi o opodatkowanie VAT działalności zarejesrtowanej w Polsce, to od 15 października, w związku z przekroczeniem tzw. limitu zwolnienia podmiotowego - art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2023 poz. 1570 dalej: „Ustawa o VAT”), został Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i od tego czasu figuruje na tzw. Białej liście VAT.

W kontekście usług świadczonych od momentu przyjazdu Pana do Polski w ramach zarejestrowanej na Ukrainie działalności gospodarczej podatnik nie miał świadomości, iż tego typu usługi mogą być opodatkowane VAT w Polsce. Stąd pragnie Pan wyjaśnić zaistniałą sytuację. Jeśli nawet uznamy, że odpowiedzi na wcześniej postawione pytania (w szczególności pytanie nr 3) będą negatywne i w Polsce powstanie tzw. zakład podatkowy, to Podatnik stoi na stanowisku iż jego usługi nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce i jako takie nie powinny być wliczane do wskazanego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT limitu tzw. zwolnienia podmiotowego, z którego Podatnik korzystał do października 2022 r.

W ramach działalności zarejestrowanej na Ukrainie świadczył Pan zdalnie usługi z zakresu IT (tj. usługi programistyczne) na rzecz firm zarejestrowanych na Ukrainie. W związku z tym kluczowym jest określenie miejsca świadczenia takiej usługi. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym „Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej (…)”. Nie ma znaczenia z tej perspektywy czy mamy do czynienia z kontrahentem z Unii Europejskiej czy z kraju trzeciego. Zgodnie zatem z tym przepisem usługa zdalna wyświadczona na rzecz podatników, którzy w Polsce nie mają siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, nie podlega opodatkowaniu w Polsce VAT.

W opisanym stanie faktycznym usługi były świadczone na rzecz podatników mających siedzibę poza UE, zatem nie powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce. Nawiasem mówiąc, jeśli chodzi o dokumenty potwierdzające transakcje tj. wspomniane w uzasadnieniu stanowiska własnego do pytania nr. 3 dokumenty o nazwie „akt świadczenia usług” nie zawierają wskazanego podatku VAT, gdyż w tym przypadku zgodnie z ukraińskim prawem nie powinien on zostać naliczony przy świadczeniu usług programistycznych.

W myśl natomiast art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikiem jest podmiot, który wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności. Pojęcie podatnika zastosowane na potrzeby określenia miejsca świadczenia usług odnosi się do tego katalogu podmiotów (oraz działalności wskazanej w art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT), więc obejmuje ono podmioty zarówno działające (prowadzące działalność) w Polsce, jak i poza Polską.

Pana zdaniem podmioty, będące odbiorcą świadczonych przez Pana usług, są podatnikami we wskazanym powyżej rozumieniu, a miejscem świadczenia usługi na ich rzecz, zgodnie z regułą ogólną wskazaną w przywołanym powyżej art. 28b ustawy o VAT, będzie miejsce, gdzie podmioty te posiadają swoją siedzibę (w tym wypadku Pana kontrahenci mieli siedziby poza UE). Podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia takiej usługi jest nabywca. Rozliczenia podatku usługobiorca dokonuje zgodnie z prawem wewnętrznym kraju, w którym ma swoją siedzibę.

W konsekwencji powyższego jeżeli usługa świadczona jest na rzecz kontrahenta spoza kraju i spoza Unii Europejskiej obowiązek podatkowy zostaje przeniesiony na nabywcę tej usługi. W takiej sytuacji powstanie u niego obowiązek rozliczenia podatku od tej usługi. Dla Pana będzie to czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT. Mamy wtedy do czynienia z tzw. eksportem usług.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT podatnicy, u których wartość sprzedaży łącznie w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 200 000 zł, mają prawo skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Co zatem kluczowe dla odpowiedzi na pytanie – kwota limitu (tj. 200 tys. zł), która uprawnia do korzystania ze zwolnienia podmiotowego odnosi się – zgodnie z treścią art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Jest to niezwykle istotne, ponieważ, świadczy to o tym, iż tzw. eksportu usług (który ma miejsce w Pana sytuacji) nie wlicza się do przedmiotowego limitu 200 tys. zł.

Stanowisko takie potwierdził najpełniej chyba Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej o sygn. IBPP4/443-454/14/PK z 22 grudnia 2014 r., twierdząc iż „pod pojęciem sprzedaży – zgodnie z treścią art. 2 pkt 22 ustawy – należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. A contrario nie stanowią sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług m.in.: odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenia usług poza terytorium kraju (a więc dostawy towarów i świadczenia usług, których miejsce świadczenia znajduje się poza Polską).” Potwierdzają je także nowsze interpretacje, w tym m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 kwietnia 2019 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.120.2018.3.RD, w której stwierdzono, że „(...) przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy, należy brać pod uwagę m.in. wartość opodatkowanej sprzedaży towarów i usług na terytorium kraju. W konsekwencji nie uwzględnia się świadczenia usług, których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju”.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że Pana zdaniem wartość usług wyświadczonych przez Pana w ramach zarejestrowanej na Ukrainie działalności gospodarczej, wykonywanych zdalnie od momentu wjazdu do Polski, nie będzie wliczana do wysokości tzw. zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT. W związku z tym nie dojdzie do sytuacji, w której powinien się Pan wcześniej zarejestrować do VAT niż miało to miejsce w październiku 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy:

Według art. 99 ust. 7 ustawy:

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy:

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:

Art. 113 ust. 10 ustawy stanowi, że:

Przy czym na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że podatnicy nieposiadający siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy tj. zwolnienia ze względu na wysokość osiąganej sprzedaży.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną, obywatelem Ukrainy. W związku z napaścią Rosji na Ukrainę i działaniami wojennymi 21 marca 2022 r. przyjechał Pan do Polski. 4 maja 2022 r. złożył Pan wniosek w systemie CEIDG dot. otwarcia jednoosobowej działalności gospodarczej w Polsce. Rozpoczęcie działalności gospodarczej zarejestrowanej w Polsce nastąpiło 2 czerwca 2022 r. Jest to działalność usługowa w sektorze IT (przeważający kod PKD to 62.01.Z, pomocniczo jest obecnie wskazany również kod 62.03.Z). Pierwszy przychód z tej działalności zarejestrowanej w Polsce uzyskał Pan 30 czerwca 2022 r. (jest to dzień wystawienia faktury i data sprzedaży). Usługi programistyczne są obecnie świadczone na rzecz firm zarejestrowanych w Polsce, a dochody otrzymywane na polskie konto bankowe. Od 15 października, w związku z przekroczeniem limitu zwolnienia podmiotowego z tytułu sprzedaży usług w Polsce (art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT), został Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT i figuruje na tzw. Białej liście VAT. Jednocześnie przed przyjazdem do Polski prowadził Pan na terytorium Ukrainy działalność gospodarczą. Jej przedmiotem były również usługi z branży IT świadczone na rzecz firm zarejestrowanych na Ukrainie (tj. na rzecz zupełnie innych klientów niż Ci, z którymi współpracuje prowadząc działalność w Polsce). Nie zatrudniał Pan tam pracowników, wszelkie czynności świadczył samodzielnie. W roku 2022 – który jest objęty zakresem niniejszej interpretacji prowadził Pan tę działalność gospodarczą na Ukrainie do 26 września (w tym dniu działalność ta została zamknięta). Usługi te były świadczone na rzecz firm zarejestrowanych na Ukrainie. W tym miejscu wyróżnia Pan dwa okresy: Okres od początku roku 2022 do momentu wjazdu do Polski; w tym czasie Usługi były świadczone z terytorium Ukrainy bezpośrednio przez Pana, nie miał Pan związku z Polską, był rezydentem podatkowym Ukrainy. Okres od momentu wjazdu do Polski do 26 września 2022 r. W tym czasie prowadził Pan działalność gospodarczą, świadcząc swoje usługi (właściwie do 31 sierpnia 2022 r.) zdalnie, z terytorium Polski, ale kontynuując umowy realizowane na Ukrainie, korzystając z działalności w Ukrainie (wystawiając faktury z firmy Ukraińskiej) oraz fakturując tamtejszych klientów (zgodnie z Ukraińskimi zasadami), rozliczenia były dokonywane na konto bankowe Ukraińskie.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii czy wartość usług wyświadczonych przez Pana w ramach zarejestrowanej na Ukrainie działalności gospodarczej, wykonywanych zdalnie od momentu wjazdu do Polski, będzie wliczana do wysokości tzw. zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, co mogłoby spowodować sytuację, w której powinien się Pan wcześniej zarejestrować do VAT niż miało to miejsce w październiku 2022 r.

W odniesieniu do powyższego należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, z uwagi na wyłącznie z możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy, czy w opisanej sytuacji miał Pan prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Należy wskazać, że w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 4 listopada 2015 r., sygn. III SA/Wa 239/15, Sąd powołał się na orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-97/09 (Ingrid Schmelz v. Finanzamt Waldviertel). Zgodnie z powyższym wyrokiem „W stanie faktycznym objętym powołanym orzeczeniem obywatelka Niemiec mająca miejsce zamieszkania w Niemczech chciała skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT w Austrii od obrotów uzyskiwanych z wynajmu nieruchomości położonej w Austrii. W tej sprawie ETS potwierdził zasadność odmowy jej zwolnienia w oparciu o przepis krajowy będący odpowiednikiem art. 283 ust. 1 lit. c). Dyrektywy VAT. Trybunał stwierdził, że art. 24 ust. 3 i art. 28i VI Dyrektywy VAT oraz art. 283 ust. 1 lit. c) Dyrektywy VAT z 2006 r., w zakresie, w jakim pozwalają one państwom członkowskim przyznać małym przedsiębiorstwom mającym siedzibę na ich terytorium zwolnienie z VAT łączące się z utratą prawa do odliczenia, lecz wykluczają tę możliwość w przypadku małych przedsiębiorstw mających siedzibę w innych państwach członkowskich, są zgodne z przepisami unijnych traktatów oraz z ogólną zasadą równego traktowania. Jednocześnie stwierdzono, że to ograniczenie nie narusza w żaden sposób swobód traktatowych (w szczególności swobody prowadzenia działalności gospodarczej). Trybunał także wyjaśnił, że ograniczenie zwolnienia podatkowego ustanowione w art. 283 ust. 1 lit. c) Dyrektywy VAT uzasadnione jest tym, że w przypadku, gdy miejsce wykonywania działalności gospodarczej jest położone w innym kraju niż miejsce zamieszkania podatnika utrudnione jest kontrolowanie tej działalności w miejscu jej wykonania. W szczególności utrudniony jest dostęp do informacji o tej działalności oraz do ksiąg służących jej ewidencjonowaniu. W tej sytuacji zachodzi możliwość nadużywania przez podatników prawa do zwolnienia z podatku kosztem budżetu. Te okoliczności ETS uznał za wystarczające do wprowadzenia omawianego ograniczenia zwolnienia od podatku.”

Wskazał Pan, że od początku roku 2022 do momentu wjazdu do Polski, prowadził Pan zarejestrowaną działalność gospodarczą na terenie Ukrainy i tam były świadczone przez Pana usługi, nie miał Pan związku z Polską oraz był rezydentem podatkowym Ukrainy. Zatem należy uznać, że w momencie rejestracji działalności gospodarczej w Polsce nie posiadał Pan siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju tj. Polski. Bowiem z treści złożonego wniosku wynika, że w momencie przyjazdu do Polski 21 marca 2022 r. miejscem prowadzenia działalności gospodarczej, tym samym siedziby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, była Ukraina (posiadał Pan już tam zarejestrowaną działalność gospodarczą).

Tym samym, z uwagi na przedstawiony opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że – Pan jako osoba prowadząca działalność gospodarczą zarejestrowaną na Ukrainie – w momencie rejestracji działalności gospodarczej w Polsce w 2022 r. był Pan podmiotem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju tj. Polski.

W związku z tym należy zauważyć, że art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy wyklucza w omawianej sprawie zastosowanie zwolnienia z podatku VAT określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Dokonując więc sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy, podlegającej opodatkowaniu w Polsce, tj. czynności określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i występuje Pan w charakterze podatnika w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, który w momencie rozpoczęcia wykonywania tych czynności nie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Stwierdzić bowiem należy, że wartość wynikająca ze zrealizowanej przez Pana sprzedaży opodatkowanej na terytorium kraju po wjeździe Pana do Polski nie może korzystać za zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem Pana stanowisko, zgodnie z którym wartość usług wyświadczonych przez Pana w ramach zarejestrowanej na Ukrainie działalności gospodarczej, wykonywanych zdalnie od momentu wjazdu do Polski, nie będzie wliczana do wysokości tzw. zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, w związku z czym nie dojdzie do sytuacji, w której powinien się Pan wcześniej zarejestrować do VAT niż miało to miejsce w październiku 2022 r. jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych , tj. z 22 grudnia 2014 r. sygn. IBPP4/443-454/14/PK oraz interpretacji z 26 kwietnia 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.120.2018.3.RD Organ wskazuje, że dotyczą one m.in. określenia miejsca świadczenia usług pośrednictwa oraz wliczenia kwot uzyskanych ze świadczenia tych usług do limitu o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w sytuacji gdy Wnioskodawca prowadzi działalność tylko na terytorium kraju. Natomiast w omawianej sprawie Pana wątpliwości dotyczą wliczania kwot uzyskanych ze świadczenia usług prowadzonej działalności gospodarczej jednocześnie na terytorium kraju oraz uzyskanych z działalności gospodarczej na terenie Ukrainy. Zatem interpretacje te zostały wydane w indywidualnej sprawie osadzonej w odmiennym stanie faktycznym. W związku z powyższym wskazane przez Pana interpretacje nie mogą mieć wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Wskazujemy, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).