Określenie, czy zbycie towarów, uprzednio zaimportowanych na terenie Niderlandów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski... - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.423.2023.3.JK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 22 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.423.2023.3.JK

Temat interpretacji

Określenie, czy zbycie towarów, uprzednio zaimportowanych na terenie Niderlandów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski oraz czy Spółka powinna wystawiać fakturę z polskim nr NIP, obowiązku wykazania zbycia towarów w deklaracji dla podatku od towarów i usług oraz braku obowiązku wykazania zbycia towarów w informacji podsumowującej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

określenia, czy zbycie towarów, uprzednio zaimportowanych na terenie Niderlandów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski oraz czy Spółka powinna wystawiać fakturę z polskim nr NIP,

obowiązku wykazania zbycia towarów w deklaracji dla podatku od towarów i usług,

braku obowiązku wykazania zbycia towarów w informacji podsumowującej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 października 2023 r. (wpływ 26 października 2023 r.), pismem z 26 października 2023 r. (wpływ 31 października 2023 r.) oraz pismem z 26 października 2023 r. (wpływ 13 listopada 2023 r.) .

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A („Spółka”, „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Spółka prowadzi m.in. działalność w zakresie handlu.

W zakresie jednego z rodzajów działalności zdarza się, że Spółka dokonuje przywozu towarów spoza Unii Europejskiej. Przywóz towarów następuje do magazynu na teren Niderlandów, w którym to kraju Spółka, z uwagi na brak stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, posiada umowę z przedstawicielem podatkowym, który dokonuje w imieniu Spółki importu towarów oraz składa deklaracje dla podatku od towarów i usług, posługując się swoim NIP.

Spółka po dokonaniu importu towarów na terenie Niderlandów, dokonuje sprzedaży towarów na rzecz podmiotu z kraju członkowskiego (kraj B – inny niż terytorium kraju), przy czym towar jest transportowany z Niderlandów do innego kraju członkowskiego (kraj C – inny niż terytorium kraju i inny niż kraj siedziby nabywcy). Organizacją transportu zajmuje się nabywca. Nabywca dokonuje dostawy towarów na rzecz podatnika z kraju C.

Nabywca przekazuje Spółce numer identyfikacji z kraju B, tj. z kraju siedziby. Poza powyższym, Spółka nie posiada innej aktywności na terenie Niderlandów.

Doprecyzowanie opisu zdarzenie przyszłego

Na pytanie Organu:

czy są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT UE? Jeśli tak, to prosimy wskazać na terenie jakiego kraju/jakich krajów są Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT UE?

wskazali Państwo:

Tak, Spółka jest zarejestrowana do VAT UE.

Spółka jest zarejestrowana do VAT UE wyłącznie na terenie Polski.

Na pytanie Organu:

czy nabywca (podmiot z kraju B), na rzecz którego dokonują Państwo dostawy towarów, jest podmiotem pośredniczącym, o którym mowa w art. 22 ust. 2d ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.)?

wskazali Państwo:

Tak.

Na pytanie Organu:

czy podmiot z kraju B jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE? Jeśli tak, to prosimy wskazać na terenie jakiego kraju podmiot z kraju B jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE?

wskazali Państwo:

Tak, podmiot ten będzie zarejestrowany do VAT UE. Będzie to kraj inny niż Niderlandy, Polska oraz kraj C.

Z uwagi na fakt, iż wniosek obejmuje zdarzenie przyszłe, to Spółka nie jest w stanie przewidzieć, który to będzie kraj.

Na pytanie Organu:

czy podmiot pośredniczący (podmiot z kraju B) przekazał Państwu numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane (tj. Niderlandy)?

wskazali Państwo:

Nie, nie przekaże.

Na pytanie Organu

czy podmiot z kraju C jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE? Jeśli tak, to prosimy wskazać na terenie jakiego kraju podmiot z kraju C jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE?

wskazali Państwo:

Tak, podmiot ten będzie zarejestrowany do VAT UE. Będzie to kraj inny niż Niderlandy, Polska oraz kraj B.

Z uwagi na fakt, iż wniosek obejmuje zdarzenie przyszłe, to Spółka nie jest w stanie przewidzieć, który to będzie kraj.

Na pytanie Organu:

czy podatek związany z nabyciem towarów i usług, służących do wykonywania przez Państwa czynności poza terytorium kraju, tj. sprzedaży towarów zaimportowanych przez Państwa na terenie Niderlandów nabywcy z kraju B, mógłby być odliczony gdyby sprzedaż ta była dokonana na terytorium Polski, tj. czy dokonywanie przez Państwa dostawy towarów na rzecz nabywcy z kraju B, gdyby świadczone były na terytorium Polski, stanowiłoby czynność opodatkowaną uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego?

wskazali Państwo:

Tak.

Wskazali Państwo również, że Spółka nie jest zarejestrowana do VAT na terenie Niderlandów. Spółka podkreśla, iż przedstawiciel podatkowy dokonuje w imieniu Spółki importu towarów oraz składa deklaracje dla podatku od towarów i usług, posługując się swoim NIP. Sprzedaż towarów dokonywana jest również z danymi przedstawiciela podatkowego, który składa deklaracje dla podatku od towarów i usług, posługując się swoim NIP.

Ponadto, na terenie Polski nie będzie znajdowało się:

miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy,

miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Pytania

1.Czy zbycie towarów, opisane w stanie faktycznym, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski oraz czy Spółka powinna wystawiać fakturę z polskim NIP?

2.Czy Spółka powinna wykazać zbycie towarów w deklaracji dla podatku od towarów i usług, a jeśli tak to w jakiej pozycji deklaracji określonej w § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 25 października 2019 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług?

3.Czy Spółka ma obowiązek wykazać zbycie towarów w informacji podsumowującej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

W ocenie Spółki, opisane w stanie faktycznym zbycie towarów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie kraju, a Spółka dla potrzeb wystawienia faktury nie powinna używać polskiego NIP.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają tylko transakcje mające miejsce na terytorium kraju, co jest przejawem zasady terytorialności obowiązującej na gruncie ustawy o VAT.

Miejsce opodatkowania dostawy towarów określone jest w art. 22 ustawy o VAT. Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia kraju, w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, czy też nie.

Jak podkreślono w interpretacji indywidualnej z 24 lipca 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012. 222.2023.1.GK: „miejscem opodatkowania dostawy towarów, co do zasady, jest miejsce (kraj), w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki. Na ustalenie miejsca dostawy nie ma przy tym wpływu siedziba dostawcy (podatnika) istotne jest jedynie miejsce, gdzie towar jest przechowywany, i z którego jest przewożony ostatecznie do nabywcy”.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego (art. 22 ust. 2b ustawy o podatku od towarów i usług).

Przekładając powyższe na przedmiot sprawy, należy podkreślić, iż krajem opodatkowania dostawy towarów, objętych stanem sprawy, będą Niderlandy, albowiem to z tego kraju będą wysyłane towary (po uprzednim ich zaimportowaniu). W konsekwencji, transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium kraju.

Ad 2.

Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 25 października 2019 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług, w załączniku nr 1 określono wzór deklaracji VAT-7.

Jak wynika z załącznika, w poz. 11 wykazywana jest dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju. Z załącznika nr 3 Rozporządzania wynika, że w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju oraz świadczonych usług rozliczanych w ramach procedury szczególnej dotyczącej usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Z powyższego wynika zatem, że w sytuacji, gdy konkretna transakcja jest rozliczana poza terytorium kraju, a podatnikowi służy prawo do odliczenia na terytorium kraju, to powinien taką dostawę wykazać w deklaracji VAT. Spółka podkreśla, iż zbycie towarów poza terytorium kraju jest sprzedażą opodatkowaną VAT, a zatem Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jeśli chodzi o prawidłowy NIP na fakturze dokumentującej przedmiotową dostawę, to w ocenie Spółki, skoro transakcja nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, to w świetle art. 106a w zw. z art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, Spółka nie powinna wystawiać faktury z polskim NIP.

Ad 3.

W opinii Spółki, nie ma ona obowiązku wykazać zbycia towarów w informacji podsumowującej.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art.15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1)wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

2)wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

3)dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

4)usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,

5)przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury zawartych w informacjach

– zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Jak wynika z treści art. 100 ust. 1 ustawy o VAT, zadeklarowaniu podlega tylko sprzedaż podlegająca opodatkowaniu na terytorium kraju, a zatem sprzedaż, której miejsce opodatkowania jest na terytorium Niderlandów nie podlega wykazaniu w informacji podsumowującej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 2 pkt ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W art. 2 pkt 7 ustawy wskazano, że:

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Terytorialny charakter podatku od towarów i usług oznacza, że opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane na terytorium kraju. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia (dostawy) determinuje miejsce opodatkowania. Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest ta dostawa. Regulacje dotyczące tzw. miejsca świadczenia przy dostawie towarów, zostały zawarte w art. 22 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W świetle art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Na mocy art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Zgodnie z art. 22 ust. 2b ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane wyłącznie dostawie dokonanej do podmiotu pośredniczącego.

Stosownie do art. 22 ust. 2c ustawy:

W przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

Jak wynika z art. 22 ust. 2d ustawy:

Przez podmiot pośredniczący, o którym mowa w ust. 2b i 2c, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz.

Powołany art. 22 ust. 2b ustawy wprowadza domniemanie, że w przypadku gdy towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego UE, przy czym towar jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wówczas transakcją „ruchomą” jest dostawa dokonana na rzecz podmiotu pośredniczącego. Jednocześnie przez podmiot pośredniczący, rozumie się innego niż pierwszy w kolejności dostawcę towarów, który wysyła lub transportuje towar samodzielnie albo za pośrednictwem osoby trzeciej działającej na jego rzecz. Przy czym, w przypadku gdy podmiot pośredniczący przekazuje swojemu dostawcy numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane, wysyłkę lub transport przypisuje się wyłącznie dostawie dokonanej przez ten podmiot.

W myśl art. 22 ust. 2e ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1)pierwszego dostawcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2)ostatniego nabywcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

Na mocy art. 22 ust. 3 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c i 2e, dostawę towarów, która:

1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl tego przepisu wszystkie transakcje realizowane przed dostawą ruchomą (do której przypisano wysyłkę lub transport towaru) będą opodatkowane w państwie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. Natomiast wszystkie dostawy mające miejsce po transakcji ruchomej będą opodatkowane w państwie przeznaczenia towaru. Transakcja ruchoma stanowi dla dostawcy eksport lub wewnątrzwspólnotową dostawę towaru, a dla nabywcy odpowiednio import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”. Oznacza to, że tylko w jednej dostawie, tj. w dostawie ruchomej występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów po stronie sprzedawcy i wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów po stronie nabywcy.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo polskim rezydentem podatkowym, zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Prowadzą Państwo m.in. działalność w zakresie handlu.

W zakresie jednego z rodzaju działalności, zdarza się, że dokonują Państwo przywozu towarów spoza Unii Europejskiej. Przywóz towarów następuje do magazynu na teren Niderlandów, w którym to kraju, z uwagi na brak stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, posiadają Państwo umowę z przedstawicielem podatkowym, który dokonuje w Państwa imieniu importu towarów oraz składa deklaracje dla podatku od towarów i usług, posługując się swoim NIP.

Po dokonaniu importu towarów na terenie Niderlandów, dokonują Państwo sprzedaży towarów na rzecz podmiotu z kraju członkowskiego (kraj B – inny niż terytorium kraju), przy czym towar jest transportowany z Niderlandów do innego kraju członkowskiego (kraj C – inny niż terytorium kraju i inny niż kraj siedziby nabywcy). Organizacją transportu zajmuje się nabywca. Nabywca dokonuje dostawy towarów na rzecz podatnika z kraju C.

Nabywca B przekazuje Państwu numer identyfikacji z kraju B, tj. z kraju siedziby. Nie posiadają Państwo innej aktywności na terenie Niderlandów.

Są Państwo zarejestrowani do VAT UE. Spółka jest zarejestrowana do VAT UE wyłącznie na terenie Polski. Nie są Państwo zarejestrowani do VAT na terenie Niderlandów.

Nabywca (podmiot z kraju B), na rzecz którego dokonują Państwo dostawy towarów, jest podmiotem pośredniczącym, o którym mowa w art. 22 ust. 2d ustawy.

Podmiot z kraju B będzie zarejestrowany do VAT UE. Będzie to kraj inny niż Niderlandy, Polska oraz kraj C.

Podmiot pośredniczący (podmiot z kraju B) nie przekaże Państwu numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadanego mu przez państwo członkowskie, z którego towary będą wysyłane lub transportowane (tj. Niderlandy).

Podmiot z kraju C będzie zarejestrowany do VAT UE. Będzie to kraj inny niż Niderlandy, Polska oraz kraj B.

Podatek związany z nabyciem towarów i usług, służących do wykonywania przez Państwa czynności poza terytorium kraju, tj. sprzedaży towarów zaimportowanych przez Państwa na terenie Niderlandów nabywcy z kraju B, mógłby być odliczony gdyby sprzedaż ta była dokonana na terytorium Polski, tj. dokonywanie przez Państwa dostawy towarów na rzecz nabywcy z kraju B, gdyby świadczone były na terytorium Polski, stanowiłoby czynność opodatkowaną uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego.

Sprzedaż towarów dokonywana jest z danymi przedstawiciela podatkowego, który składa deklaracje, posługując się swoim NIP.

Na terenie Polski nie będzie znajdowało się:

miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy,

miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą określenia, czy zbycie towarów, uprzednio zaimportowanych na terenie Niderlandów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski oraz czy powinni Państwo wystawiać fakturę z polskim nr NIP.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu.

Wskazali Państwo, że na terenie Niderlandów dokonują importu towarów od podmiotu spoza UE, a następnie dokonują sprzedaży tego towaru na rzecz Nabywcy B (podmiotu z kraju członkowskiego B, innego niż terytorium kraju), który dokonuje dalszej jego sprzedaży do Nabywcy C. Przy czym towar transportowany jest z Niderlandów do kraju członkowskiego C, innego niż terytorium kraju i innego niż kraj siedziby Nabywcy B. Organizacją transportu zajmuje się Nabywca B. Ponadto zaznaczyli Państwo, że na terenie Polski nie będzie znajdowało się miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy, oraz miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zatem w analizowanej sprawie miejscem dokonanej przez Państwa na terenie Niderlandów dostawy towarów na rzecz Nabywcy B, w sytuacji gdy towar transportowany będzie bezpośrednio z Niderlandów na terytorium państwa członkowskiego C, innego niż terytorium Polski i Niderlandów (do Nabywcy C) – na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 22 ust. 2b ustawy – będzie miejsce, w którym towary znajdować się będą w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów. W konsekwencji, ww. dostawa towarów dokonana na terenie Niderlandów, opodatkowana będzie w miejscu rozpoczęcia transportu towarów, czyli na terenie Niderlandów, a tym samym ta dostawa towarów nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

W związku z tym, że planowana przez Państwa transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce obowiązek podatkowy z tytułu opisanej przez Państwa transakcji na terytorium kraju nie powstanie.

Kwestie związane z obowiązkiem wystawiania faktur regulują przepisy Rozdziału 1 „Faktury” Działu XI ustawy „Dokumentacja” (przepisy art. 106a – 106n).

Zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy:

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a)państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b)państwa trzeciego.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy:

Faktura powinna zawierać:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem.

Należy zaznaczyć, że polskie przepisy określające zasady wystawiania faktur stosuje się – co do zasady – do sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, czyli w celu dokumentowania odpłatnych dostaw towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, eksportu towarów oraz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Kwestia sposobu dokumentowania czynności mających miejsce świadczenia i opodatkowania na terytorium innego kraju, rozliczania podatku i jego wysokości oraz podmiotu zobowiązanego do jego rozliczenia są autonomicznymi zagadnieniami porządku prawnego obowiązującego w danym kraju, na terenie którego transakcja podlega opodatkowaniu, regulowanymi przez akty prawne wydane przez upoważnione do tego organy i instytucje mające siedziby w tamtym kraju.

Zatem w analizowanej sprawie, kwestie dotyczące tego jakie dane powinna zwierać faktura dokumentująca sprzedaż dokonaną na terenie Niderlandów, nie regulują przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, lecz obowiązujące przepisy ustawy o podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze i powinna ona być wystawiona zgodnie z przepisami obowiązującymi na terenie Niderlandów.

Podsumowując, zbycie na terenie Niderlandów towarów na rzecz Nabywcy B nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 22 ust. 2b ustawy. Ponadto, nie powinni Państwo wystawiać faktury z polskim nr NIP.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą określenia, czy powinni Państwo wykazać ww. dostawę towarów w deklaracji dla podatku od towarów i usług, a jeśli tak to w jakiej pozycji tej deklaracji.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Na podstawie art. 99 ust. 11b ustawy:

Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Według art. 99 ust. 11c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2023 r. poz. 57, 1123 i 1234), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3)kontrahentów;

4)dowodów sprzedaży i zakupów.

Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Od 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Oznacza to, że za okresy od 1 października 2020 r. nie ma możliwości składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz ewidencji w inny sposób niż w formie nowego JPK_VAT. Kwestie danych jakie należy wykazywać w składanych deklaracjach reguluje rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) – dalej: „rozporządzenie”.

Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

·szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (zgodnie z treścią art. 99 ust. 13b ustawy);

·szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno -organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (w myśl art. 109 ust. 14 ustawy).

Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzenia:

Deklaracje zawierają:

1)oznaczenie urzędu skarbowego, do którego jest składana deklaracja;

2)dane identyfikacyjne podatnika;

3)oznaczenie rodzaju rozliczenia:

a)miesięczne – w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo

b)kwartalne – w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

4)oznaczenie okresu, za który jest rozliczany podatek od towarów i usług, zwany dalej „podatkiem”:

a)miesiąc i rok – dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo

b)kwartał i rok – dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

5)oznaczenie wersji (kodu) deklaracji składanej na podstawie:

a)art. 99 ust. 1 ustawy albo

b)art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

6)oznaczenie daty sporządzenia;

7)wskazanie celu złożenia deklaracji – złożenie deklaracji albo korekta deklaracji;

8)dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego;

9)dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku naliczonego;

10)dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku lub zwrotu podatku wraz z oznaczeniem sposobu dokonania tego zwrotu;

11)dodatkowe dane dotyczące rozliczenia.

Na podstawie § 4 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia:

Dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego, o których mowa w § 2 pkt 8, obejmują:

1)wysokość podstawy opodatkowania, a w przypadkach określonych w lit. d-f oraz i-m – także wysokość podatku należnego, z tytułu:

a)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku,

b)dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju, w tym odrębnie z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy,

c)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 0%, w tym odrębnie z tytułu dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy,

d)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 5%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

e)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 7% albo 8%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

f)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 22% albo 23%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

g)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

h)eksportu towarów,

i)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

j)importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy,

k)importu usług, z wyłączeniem usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy,

l)importu usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy,

m)dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy;

2)łączną wysokość podstawy opodatkowania stanowiącą sumę wysokości podstaw opodatkowania określonych w pkt 1, z wyłączeniem wysokości podstaw opodatkowania z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, oraz dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że w deklaracji podatkowej należy wykazać m.in. sprzedaż, która ma miejsce poza terytorium kraju.

Zgodnie z pkt 4.1 Objaśnień co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposobu wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy, zwanych dalej: „Objaśnieniami”, będących załącznikiem do rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług:

W części deklaracji dotyczącej obliczenia wysokości podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu (wysokość podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego), dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie. Dotyczy to również dostaw towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy.

Przy tym, w JPK_V7M i JPK_V7K przewidziano dwa pola, w których wykazuje się sprzedaż, opodatkowaną poza granicami kraju, tj. K_11 i P_11.

W polu K_11 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z dostaw towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, w stosunku do których podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W polu P_11 wykazuje się zbiorczą wysokość podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju – wykazaną w K_11.

Zatem, w deklaracji elektronicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie, w tym również czynności wykonywanych poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego.

Wskazali Państwo, że podatek związany z nabyciem towarów i usług, służących do wykonywania przez Państwa czynności poza terytorium kraju, tj. sprzedaży towarów zaimportowanych przez Państwa na terenie Niderlandów na rzecz Nabywcy z kraju B, mógłby być odliczony gdyby sprzedaż ta była dokonana na terytorium Polski, tj. dokonywanie przez Państwa dostawy towarów na rzecz nabywcy z kraju B, gdyby świadczone były na terytorium Polski, stanowiłoby czynność opodatkowaną uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego.

Zatem w analizowanej sytuacji, z uwagi na to, iż podatek związany z nabyciem towarów i usług, służących do wykonywania przez Państwa czynności poza terytorium kraju, tj. sprzedaży na terenie Niderlandów towarów na rzecz Nabywcy B, mógłby być odliczony gdyby sprzedaż ta była dokonana na terytorium Polski, w sytuacji jeżeli będą posiadać Państwo dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami, to powinni Państwo wykazywać ww. sprzedaż towarów dokonaną na terenie Niderlandów na rzecz podmiotu B, w polu K_11 (część ewidencyjna) oraz P_11 (część deklaracyjna) pliku JPK_V7M.

W konsekwencji, ww. dostawa towarów na rzecz Nabywcy B powinna zostać wykazana przez Państwa w polu K_11 (w części ewidencyjnej) oraz w poz. P_11 (w części deklaracyjnej) pliku JPK_V7M.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą określenia, czy będą Państwo mieli obowiązek wykazać zbycie towarów w informacji podsumowującej.

W myśl art. 100 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1)wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

2)wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

3)dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

4)usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca,

5)przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3b, oraz o zmianach w zakresie tej procedury zawartych w informacjach – zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy:

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1)powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4;

2)dokonano przemieszczenia towarów lub zmiany w zakresie procedury, o których mowa w ust. 1 pkt 5.

Zauważyć należy, ze art. 100 ust. 1 ustawy wyraźnie wskazuje, że informacje podsumowujące należy złożyć w sytuacji, kiedy podatnik dokonał wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, o których mowa w art. 136 ust. 1 lub 2, lub przemieszczenia towarów w procedurze magazynu typu call-off stock.

W analizowanej sprawie ww. dostawa towarów, która zostanie dokonana na terenie Niderlandów, w związku z faktem, iż czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, a co za tym idzie nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu dokonania tej transakcji, nie będzie stanowiła żadnej z czynności wskazanych w art. 100 ust. 1 ustawy. Zatem nie będą Państwo obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorczych informacji podsumowujących o dokonanych dostawach towarów na terenie Niderlandów.

Podsumowując, Spółka nie ma obowiązku wykazać zbycia towarów na terenie Niderlandów w informacji podsumowującej.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Dodatkowo wskazać należy, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług, natomiast w pozostałym zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).