Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr (…) (pytania oznaczone we wniosku nr 2, 3 i 4) jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 7 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia czy sprzedaż działki nr (...) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy sprzedaż działki nr (...) nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 października 2023 r. (data wpływu 23 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan rolnikiem prowadzącym gospodarstwo rolne, jakie przekazał Panu ojciec w (…) r. w wyniku umowy z następcą.

Prowadzi Pan produkcję roślinną i zwierzęcą. W skład Pana gospodarstwa rolnego wchodzą grunty rolne. Nie prowadzi Pan innej działalności jaka to wskazywałaby na trudnienie się zawodowo handlem nieruchomościami. Od (…) r. jest Pan podatnikiem VAT z tytułu prowadzonej działalności rolniczej.

W skład Pana gospodarstwa rolnego (własność prywatna) wchodzi jedna z działek o nr (...) położona przy ul. (…) w (…), obręb (…). Działka ta jest częściowo działką odrolnioną, jednak w przeważającej części stanowią ją grunty rolne. Ma więc mieszany charakter gruntów. Według ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działka nr (...) jest objęta następującymi oznaczeniami 2MN/n, 5KDL, 2ZNW. Działka ta jest trudna do wykorzystania rolniczego. Z jednej strony przecinają ją bowiem linie wysokiego napięcia energetycznego, z drugiej zaś płynąca rzeka. Trudno tam uprawiać ziemię. Ostatnio zgłosił się do Pana sąsiad z pytaniem, czy w związku z niską przydatnością rolniczą tej działki nie zdecydowałby się Pan na jej sprzedaż jego osobie w celach rekreacyjnych (rzeka, nasadzenia itp.) a nie budowlanych.

W związku z powyższym rozważa Pan ewentualną sprzedaż ww. działki w przyszłości.

Nie podjął Pan jeszcze decyzji o sprzedaży, albowiem martwią Pana kwestie podatkowe i mieszany charakter gruntu ma działce, tj. rolno-nierolny.

Jest Pan podatnikiem VAT jako rolnik i zastanawia Pana, czy w przypadku sprzedaży działki musiałby Pan uiścić VAT? Czy VAT obejmowałby sprzedaż całej działki, czy tylko jej odrolniony fragment? Czy mieszany charakter gruntu – tj. rolny, odrolniony – miałby wpływ na stawkę i obliczenie VAT? Czy korzystałby Pan ze zwolnienia z VAT co do całości działki, czy tylko co do gruntu w części rolnego? Czy musiałby Pan zapłacić VAT tylko od części odrolnionej w obrębie całej działki nr (...)?

Nie chce Pan problemów, a zatem przed ewentualną odsprzedażą wolałby Pan ustalić kwestie podatkowe. Nie trudni się Pan zawodowo handlem nieruchomościami, nie angażował Pan środków podobnych do tych wykorzystywanych przez handlowców i usługodawców według art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT. Nie uzbrajał Pan terenu i nie prowadził Pan działań marketingowych. Nie czynił Pan też nakładów zwiększających wartość nieruchomości.

W uzupełnieniu wskazał Pan, że:

1.   W (…) r. umową darowizny (akt notarialny, rep. (…) z (…) r.) rodzice przekazali Panu gospodarstwo rolne wraz z nieruchomościami obejmujące bardzo wiele działek gruntu (głównie grunty rolne). Darowizna obejmowała nieruchomości o księgach wieczystych prowadzonych przez Sąd Rejonowy w (…) o numerach: (…). Ww. księgi wieczyste obejmowały wiele działek, w tym działkę nr (…)o powierzchni (…) m², jakiej to w (…)roku zmieniono numerację na działkę nr (…). W (…) r. podzielono działkę nr (…) jaką otrzymał Pan w darowiźnie od rodziców w (…) r. na mniejsze działki, w tym (…) jakie objęto wówczas przymusowym wywłaszczeniem pod drogi publiczne. W wyniku podziału geodezyjnego z (…) r. pozostała Panu m.in. działka nr (...). Pozostałe działki powstałe po podziale działki nr (…) sprzedał Pan w (…) r. W związku z faktem, iż otrzymał Pan działkę od rodziców w umowie darowizny czynność ta nie podlegała podatkowi VAT.

2.  Nie odliczał Pan VAT naliczonego, bo nie płacił Pan VAT. Była to darowizna od rodziców.

3.  Działka nr (...) z uwagi na jej utrudnioną lokalizację (linie wysokiego napięcia, przepływająca w poprzek rzeka, dzikie drzewa) nie była nigdy i nie jest wykorzystywana przez Pana w ogóle rolniczo. Co najwyżej służy Panu celom rekreacyjnym, wypoczynkowym, tj. celom osobistym. Nie korzystał i nie korzysta Pan z działki dla celów związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, tj. działalności gospodarczej, bo działka zwyczajnie się do tego nie nadaje. Nigdy nie oddawał Pan tej działki w dzierżawę, najem, do używania. Nie pobierał Pan też żadnych dodatkowych dochodów z działki. Nie sprzedawał Pan też z niej płodów rolnych, bo nie używał jej Pan nigdy i nie używa rolniczo.

4.  Nie prowadził Pan żadnych działań, aby uatrakcyjnić działkę nr (...) w celu jej sprzedaży lub aby podnieść jej wartość. Nie ogrodził Pan działki, nie uzbroił jej Pan, nie wydzielił Pan drogi wewnętrznej, nie dzielił Pan tej działki na mniejsze itp.

5.  W MPZP (…) dla dzielnicy (…) (uchwała nr (…) z dnia (…)r. – (…)) oznaczenie (…) oznacza zabudowę mieszkaniową jednorodzinną o niskiej intensywności zabudowy nowej, (…) - drogę publiczną, tj. ulicę publiczną klasy lokalnej, (…) - tereny zieleni niskiej i wysokiej. W skład działki o przeznaczeniu budowlanym w MPZP wchodzi jedynie fragment oznaczony w MPZP symbolem (…), a widniejący na przesłanej mapie. W rejestrze gruntów i księdze wieczystej cała działka numer (...) oznaczona jest jako grunty orne.

6.  W MPZP na działce (...) wyznaczono linie rozgraniczające teren (…) i (…) oraz (…).

7.  Na działce (...) możliwość zabudowy możliwa jest tylko na obszarze oznaczonym symbolem 2MN/n (zabudowa jednorodzinna mieszkaniowa o niskiej intensywności), aczkolwiek linie wysokiego napięcia jakie przebiegają nad tym fragmentem mogą stanowić pewne utrudnienie w zakresie ewentualnej zabudowy tego fragmentu działki. Fragment oznaczony symbolem SKDL planowany jest wg MPZP pod drogę publiczną, a zatem nie zostanie nigdy wydana decyzja o pozwoleniu na budowę w tym fragmencie według tego co przekazała Panu gmina. Do tego MPZP przewiduje, iż nowa zabudowa może powstać dopiero w odległości minimum 6 m od drogi, co również ogranicza możliwość zabudowy fragmentu działki oznaczonej symbolem (…). Z kolei tereny oznaczone w planie symbolem (…) przewidziane są jedynie w MPZP na nasadzenia zieleni.

8.  Dla działki nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu i nie planuje się wydania takiej decyzji do dnia sprzedaży działki. Z tego co Pan ustalił nabywca działki nie zamierza w przyszłości tam budować domu i występować o jakąkolwiek decyzję o warunkach zabudowy. Nabywca ma zamiar wykorzystywać działkę podobnie jak Pan, tj. w celach rekreacyjnych i wypoczynkowych.

9.  Dla działki nie wydano pozwolenia na budowę i nie będzie ono wydane do daty planowanej sprzedaży. Z tego co Pan ustalił nabywca działki nie zamierza w przyszłości tam budować domu i występować o jakąkolwiek decyzję o pozwoleniu na budowę. Nabywca ma zamiar wykorzystywać działkę podobnie jak Pan, tj. w celach rekreacyjnych i wypoczynkowych.

10.Nie występował Pan o zmianę przeznaczenia terenu lub decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej dla tej działki.

11.Nie sprzedawał Pan żadnych płodów rolnych z tej działki. Z uwagi na uwarunkowania działka nie nadaje się do użytku rolnego i uprawy. Działka służyła Panu z tego powodu głównie w celach rekreacyjnych i wypoczynkowych, tj. prywatnych.

12.Nie zawierał Pan żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży. Planowo ma Pan zawrzeć z nabywcą od razu umowę sprzedaży działki.

13.Nie udzielał i nie zamierza Pan udzielić przyszłemu nabywcy żadnych pełnomocnictw. Nie było i nie ma takiej potrzeby.

14.Oprócz działki (...) objętej księgą wieczystą numer (…) (grunty orne) posiada Pan również wiele innych nieruchomości jakie nabył Pan wskutek darowizny gospodarstwa rolnego od rodziców w (…) r. (akt notarialny, rep. (…) z dnia (…) r.). Są to następujące numery działek położone w (…): (…).

Ww. wszystkie działki przekazali Panu w (…) r. Pana rodzice w ramach przekazania gospodarstwa rolnego w formie darowizny. Nie nabywał więc Pan tych działek nigdy w ramach umowy kupna od obcych osób. Działki zostały Panu przekazane w celu kontynuowania tradycji rodzinnej i dalszego prowadzenia gospodarstwa rolnego. Wszystkie działki mają przeznaczenie jak wskazane wyżej. Jedynie na działce nr (…) – grunty rolne zabudowane – znajduje się Pana dom mieszkalny, w dalszej części zabudowa typowo rolnicza typu stodoła, pomieszczenia dla zwierząt, wiata na sprzęt rolniczy. Później działkę stanowi pole, jakie uprawia Pan na co dzień rolniczo. Działka nr (…) jest Pana siedliskiem.

Wszystkie ww. działki oprócz działki nr (...) (niska przydatność rolnicza z uwagi na lokalizację i ukształtowanie terenu) mają dla Pana znaczenie rolnicze i wykorzystuje je Pan do celów prowadzenia mojej działalności rolniczej. Nie zamierza Pan sprzedać tych działek, bo stanowią Pana ojcowiznę. Czuje się Pan z nimi blisko związany od lat i dopóki da Pan radę pracować i pozwoli Panu na to zdrowie chce Pan prowadzić gospodarstwo rolne.

15.Jak już Pan wskazał – w darowiźnie od rodziców w (…) r. otrzymał Pan wśród wielu działek m.in. działkę nr (…) o powierzchni (…) m², jakiej to w (…) roku zmieniono numerację na działkę nr (…). W (…) r. podzielono działkę nr (…) jaką otrzymał Pan w darowiźnie od rodziców w (…) r. na mniejsze działki, w tym (…) jakie objęto wówczas przymusowym wywłaszczeniem pod drogi publiczne (nr (…)). W wyniku podziału geodezyjnego z (…) r. pozostała Panu m.in. działka nr (...). Pozostałe działki powstałe po podziale działki nr (…) sprzedał Pan w (…) r. Były to działki numer: (…). Została Panu działka nr (...), jaką chce Pan sprzedać. Nie płacił Pan w (…) r. podatku VAT od sprzedaży ww. działek. Innych działek nigdy Pan nie sprzedawał i nie zamierza sprzedawać.

16.Nie zamierza Pan nabywać innych nieruchomości w celu ich dalszej sprzedaży. Nigdy nie trudnił się Pan działalnością gospodarczą w formie sprzedaży czy kupna nieruchomości. Pana wpis do CEIDG obejmował dotąd działalność transportową. Do tego jest Pan rolnikiem i czynnym VAT-owcem.

17.Linie wysokiego napięcia w postaci linii elektroenergetycznych znajdują się w powietrzu nad terenem Pana działki nr (...). Nie ma tam jednak żadnego słupa, transformatora itd. Słup znajduje się na pobliskiej innej działce i linie napięcia idą w tym kierunku. Właścicielem linii napięcia jest najprawdopodobniej zakład energetyczny. Działka zostanie sprzedana w stanie obecnym, tj. z wiszącymi w powietrzu liniami energetycznymi bez żadnych słupów itp.

18.Na działce nie ma innych naniesień, budynków lub budowli w rozumieniu Prawa budowlanego.

Pytania (pytania nr 3 i 4 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.  Czy sprzedaż działki częściowo rolnej a częściowo odrolnionej korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT co do całości działki, czy też jedynie co do części rolnej?

2.  Czy w przypadku sprzedaży działki o gruntach rolnych i odrolnionych powinienem jako VAT-owiec uiścić podatek VAT skoro nie trudnię się zawodowo sprzedażą nieruchomości i prowadzą działalność typowo rolniczą?

3.  Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż Nieruchomości nr (...) opisanej we wniosku (niewykorzystywanej w działalności rolniczej, a jedynie do celów prywatnych), nienosząca znamion działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami, a stanowiąca rozporządzenie majątkiem prywatnym, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy?

4.  Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż Nieruchomości nr (...) opisanej we wniosku, stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem zachodzą przesłanki do odmowy uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Przepisy dotyczące opodatkowania podatkiem VAT sprzedawanych przez rolników nieruchomości zawarte są w art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 15, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W Pana opinii w opisanym stanie faktycznym nie powinien Pan płacić podatku VAT od sprzedaży działki opisanej we wniosku. Sprzedawana nieruchomość wchodzi w skład Pana majątku prywatnego, do tego z uwagi na jej cechy jest trudna do wykorzystania rolniczego (linie wysokiego napięcia, rzeka).

Czynności wymienione w art. 5 ustawy o VAT (w tym dostawa towarów jaka obejmuje m.in.  sprzedaż gruntów) podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług pod warunkiem, że wykonywane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Tymczasem zawodowo jest Pan rolnikiem, a nie agentem, jaki to zarobkowo handluje gruntami.

Nie powinien Pan zatem, Pana zdaniem, płacić podatku VAT od sprzedaży gruntu, skoro sprzedawałby go Pan jako rolnik a nie przedsiębiorca trudniący się handlem nieruchomościami. Handel gruntami nie wpisuje się w profil działalności rolniczej. Istotne dla oceny tego, że w takim przypadku nie działałby Pan w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1, 2 ustawy o VAT. Znaczenie mają kryteria określone przez Trybunał Sprawiedliwości UE. Chodzi tutaj zwłaszcza o wyroki z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 (Słaby i Kuć). TSUE stwierdził, iż w opisanej przez Pana sytuacji byłby Pan podatnikiem VAT jedynie w wypadku, gdy podejmowałby Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie działania mogłyby polegać m.in. na uzbrojeniu terenu lub działaniach marketingowych. Tymczasem nie planuje Pan i nie wykazywał Pan tego typu działań. W ww. wyroku TSUE stwierdził też, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego nie można uznać za podatnika w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy VAT, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomość należy uwzględniać czynności podejmowane na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie. Należy mieć przede wszystkim na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym (por. wyroki NSA z 9 października 2014 r. – I FSK 2145/13, z 3 marca 2015 r. – I FSK 1859/13, z 11 czerwca 2015 r. – I FSK 716/14, z 29 listopada 2016 r. – I FSK 636/15).

Planowana transakcja powinna być również według Pana zwolniona z VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, mając na uwadze fakt, iż przeważająca część działki to grunt rolny, niezabudowany.

Kwestia odrolnienia części gruntu według Pana nie ma tu znaczenia, albowiem akurat nad tym fragmentem przebiega linia energetyczna jaka byłaby przeszkodą dla jakiegokolwiek zabudowania tego terenu. Jest on zatem budowlano nieprzydatny. Dlatego też uważa Pan, że nie powinien Pan płacić VAT od całości transakcji sprzedaży działki – zarówno wobec gruntów rolnych, jak i tych odrolnionych.

W uzupełnieniu wskazał Pan, że:

Pana zdaniem nie będzie Pan objęty podatkiem VAT. Nie przygotowywał Pan działki rolnej do sprzedaży. Działka nie jest zabudowana, ma charakter rolny i nie dokonywał Pan żadnych czynności, aby to zmienić.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podkreślenia wymaga, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy – działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej uznać należy, że działalność rolnicza mieści się w pojęciu działalności gospodarczej. W przypadku zatem, gdy dostawy gruntu należącego do przedsiębiorstwa rolnego i wykorzystywanego w działalności rolniczej, dokonuje rolnik będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, to czynność ta realizowana jest w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez tego podatnika. Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, ze przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia. Wskazane orzeczenie Trybunału odnosiło się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT.

Natomiast w przypadku, gdy sprzedaży działki należącej do przedsiębiorstwa rolnego dokonuje rolnik będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, należy uznać, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą podejmowaną przez podatnika VAT czynnego. Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan gospodarstwo rolne i jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Mająca być sprzedaną działka nie była wykorzystywana w działalności rolniczej. Nie wykonał Pan żadnych czynności w celu przygotowania ww. działki do sprzedaży oraz do podniesienia jej wartości. Z działki nie były dokonywane zbiory rolne. Działka nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Nie występował Pan wcześniej o jakiekolwiek odrolnienie działki, czy decyzję o pozwoleniu na budowę w jej obrębie.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy czynność sprzedaży działki będzie czynnością objętą podatkiem od towarów i usług. Rozstrzygając powyższe należy wskazać, że dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT istotne jest, aby prowadził on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Należy zatem ustalić czy w odniesieniu do dostawy przedmiotowej działki będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku VAT.

W analizowanej sprawie prowadzi Pan gospodarstwo rolne i jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Działka nie była od momentu nabycia wykorzystywana przez Pana w działalności rolniczej, albowiem nie nadaje się do tego celu. Jeżeli do sprzedaży gruntów dochodzi w warunkach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym i zbycia składnika prywatnego, który nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej (tutaj działalności rolniczej), to taka sprzedaż w ogóle nie podlega pod zakres podatku VAT.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W niniejszej sprawie należy również odwołać się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), z którego wynika, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z ww. orzeczenia wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wskazać należy, że przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej sprzedaży Nieruchomości, Zbywca spełni przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług. Wyjaśnienia Wnioskodawcy wskazują jednak na sprzedaż nieruchomości poza definicją prowadzenia w tym celu działalności gospodarczej. Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, Pana zdaniem, że planowana przez Pana sprzedaż Nieruchomości nr (...) nie będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dokonując opisanych we wniosku czynności, nie będzie Pan podejmował działań podobnych do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniu w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, tj. nie będzie Pan wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Co więcej, Nieruchomość jest wykorzystywana przez Pana w celach prywatnych, czyli nie jest wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej rolniczej.

Tym samym, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę do odmowy uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to dostawa Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe uznać należy, że czynność sprzedaży działki nr (...) (nie wykorzystywanej w działalności rolniczej, a jedynie do celów prywatnych), nie nosząca znamion działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami, a stanowiąca rozporządzenie majątkiem prywatnym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr (...) jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowej (działki) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Jak wskazano wyżej „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działki istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży działki podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zatem sięgnąć do wykładni wynikającej z orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla celów działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Przedmiotem Pana wątpliwości w niniejszej sprawie jest kwestia czy sprzedaż działki nr (...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pana wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będzie Pan działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wskazał Pan, że działka nr (...) nigdy nie była oddawana w dzierżawę, najem, do używania. Nie sprzedawał Pan z niej płodów rolnych, bo nie używał jej Pan nigdy i nie używa rolniczo. Nie prowadził Pan żadnych działań, aby uatrakcyjnić ww. działkę w celu jej sprzedaży lub aby podnieść jej wartość. Nie czynił Pan też nakładów zwiększających wartość nieruchomości. Z propozycją zakupu działki zgłosił się do Pana sąsiad. Nie ogrodził Pan działki, nie uzbroił jej Pan, nie wydzielił Pan drogi wewnętrznej ani nie dzielił Pan działki na mniejsze. Nie trudni się Pan zawodowo handlem nieruchomościami, nie angażował Pan środków podobnych do tych wykorzystywanych przez handlowców i usługodawców.

Ponadto, z opisu sprawy wynika, że od (…) r. jest Pan podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności rolniczej, jednakże działka nr (...) z uwagi na jej utrudnioną lokalizację (linie wysokiego napięcia, rzeka, dzikie drzewa) nie była nigdy i nie jest wykorzystywana przez Pana rolniczo. Nie korzystał i nie korzysta Pan z ww. działki dla celów związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Podkreśla Pan we wniosku, że działka ta nie była od momentu nabycia (darowizna od rodziców) wykorzystywana przez Pana w działalności rolniczej, albowiem nie nadaje się do tego celu. Działka nr (...) służy Panu celom rekreacyjnym, wypoczynkowym, tj. celom osobistym.

Ponadto wskazuje Pan, że nie zawierał Pan żadnej umowy przedwstępnej sprzedaży ani nie udzielał i nie zamierza udzielić przyszłemu nabywcy żadnych pełnomocnictw.

Całokształt przedstawionych przez Pana we wniosku okoliczności w stosunku do działki nr (...) wskazuje, że nie podjął Pan działań świadczących o zamiarze wykonywania przez Pana działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działki nr (...) wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie planowana sprzedaż działki nr (...) będzie czynnością związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy tej działki będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług w stosunku do tej transakcji. Skutkiem powyższego transakcja zbycia działki nr (...) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i w związku z tym w przypadku planowanej sprzedaży działki nr (...) nie będzie Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytań nr 2, 3 i 4, uznano za prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że przy sprzedaży działki nr (...) nie wystąpi Pan jako podatnik podatku od towarów i usług, a dostawa ww. działki nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, rozważanie zastosowania zwolnienia od podatku do sprzedaży tej nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest bezzasadne. Organ odstąpił od udzielenia odpowiedzi w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-    Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.