Temat interpretacji
Uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT w zawiązku ze świadczeniem usług krótkoterminowego najmu apartamentu oraz opodatkowanie podatkiem VAT tych usług.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku od towarów i usług dotyczące uznania Pani za podatnika podatku VAT w zawiązku ze świadczeniem usług krótkoterminowego najmu apartamentu oraz opodatkowania podatkiem VAT tych usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 17 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:
- uznania Pani za podatnika podatku VAT w zawiązku ze świadczeniem usług krótkoterminowego najmu apartamentu oraz opodatkowania podatkiem VAT tych usług,
- dokumentowania fakturą usług krótkoterminowego najmu apartamentu,
oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 września 2023 r. (data wpływu 27 września 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 października 2023 r. (data wpływu 24 października 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W lipcu 2021 podjęła Pani decyzję zakupu apartamentu na cele wynajmu krótkoterminowego. W 100% skorzystała Pani z możliwości odpisu podatku VAT na zakup tego apartamentu. Zgodnie z ustawą o VAT art. 86 ust. 1 zgłosiła Pani odpowiednią deklarację do U.S. Zgodnie z wymogami przepisów zgłosiła Pani i złożyła deklarację VAT-R i została Pani osobą fizyczną o statusie czynnego płatnika VAT. Zakup apartamentu od dewelopera został zrealizowany na podstawie aktu notarialnego nr … z … Sp. z o.o. Kupno apartamentu następowało w 7 ratach od miesiąca ../….. Co miesiąc składane są deklaracje JPK-VAT. Za każdą wpłaconą ratę otrzymuje Pani zwrot podatku VAT. Apartament został oddany i przygotowany do wynajmu w maju 2023 r. Od czerwca 2023 r. podpisała Pani umowę o współpracy wynajmu krótkoterminowego z firmą … Sp. z o.o. Powyższa firma świadczy usługi wynajmu i obsługi apartamentu. W lipcu 2023 r. udała się Pani do U.S. zgłosić powyższą umowę i uzgodnić sposób przygotowania pliku JPK i sposobu rozliczania się. Chodziło o wysokość stawki VAT za zlecenie wynajmu krótkoterminowego. Firma świadcząca usługi wynajmu krótkoterminowego za wynajem pobiera prowizję w wysokości 30% za dany miesiąc. Kwota, którą Pani otrzymuje pomniejszona jest o prowizję 30%. Na pozostałą kwotę musi Pani wystawić fakturę VAT. Jest to Pani przychód za wynajem. Z U.S. uzyskała Pani informację, iż musi wystawić Pani fakturę VAT na kwotę przychodu z podatkiem VAT – 23%. Jednocześnie U.S. interpretuje Pani przypadek jako działalność, która wymaga uruchomienia działalności z utworzeniem firmy. Nadmienia Pani, że Pani mąż jest współwłaścicielem apartamentu a Pani obecnie jest emerytką.
W uzupełnieniu z 27 września 2023 r. wskazała Pani, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.
W uzupełnieniu z 21 października 2023 r. udzielił Pani odpowiedzi na pytania:
1.Czy poza działalnością w zakresie wynajmu krótkoterminowego apartamentu o którym mowa we wniosku prowadzi Pani inną działalność gospodarczą?
Odpowiedź: Nie prowadzi Pani żadnej innej działalności gospodarczej za wyjątkiem wynajmu krótkoterminowego.
2.Czy dokonuje Pani w ramach prowadzonej działalności dostaw towarów bądź świadczenia usług wymienionych w art. 113 ust. 13 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.)? Jeżeli tak, prosimy wskazać jakich?
Odpowiedź: Nie dokonuje Pani żadnych dostaw towarów bądź świadczeń usług w ramach prowadzonej działalności
3.Czy wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 z uwzględnieniem art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, dokonywanej przez Panią w 2022 r. przekroczyła kwotę 200.000 zł?
Odpowiedź: Wartość sprzedaży wg art. 113 ust. 1 i 2 nie przekroczyła w 2022 roku wartości 200 000 zł.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy z tego tytułu musi Pani być podatnikiem i odprowadzać podatek VAT? (oznaczone we wniosku jako nr 2)
Pani stanowisko w sprawie
Osoba fizyczna będąca czynnym podatnikiem VAT w myśl art. 15 ust. 2 ustawy VAT ma prawo wystawić fakturę VAT.
Stawka za uzyskane przychody za wynajem krótkoterminowy powinna wynosić 8%.
Uważa Pani, że powinna wystawić fakturę VAT z podatkiem 8% dla firmy pośredniczącej w wynajmie. Podatek dochodowy jest rozliczany w PIT w stawce netto. Nie ma Pani obowiązku zakładać firmy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie uznania Pani za podatnika podatku VAT w zawiązku ze świadczeniem usług krótkoterminowego najmu apartamentu oraz opodatkowania podatkiem VAT tych usług jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie uznania Pani za podatnika podatku VAT w zawiązku ze świadczeniem usług krótkoterminowego najmu apartamentu oraz opodatkowania podatkiem VAT tych usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.
Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.
Należy tu zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem według stawki właściwej dla wykonywanej czynności.
Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807 i 1561).
Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:
·świadczenie usługi na własny rachunek,
·charakter mieszkalny nieruchomości,
·mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.
Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.
W tym miejscu podkreślić należy, że zwolnienie, które znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz. U. UE L 2006.347.1 ze zm.). Przepis powyższy stanowi, że „Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: (…) dzierżawę i wynajem nieruchomości”. Krajowe ustawodawstwo stanowi o zwolnieniu z opodatkowania usługi najmu pod warunkiem jego mieszkaniowego przeznaczenia.
Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.
W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 47 wymienione zostały usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 55, tj. „usługi związane z zakwaterowaniem”.
Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.
Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1.wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2.odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem
a.transakcji związanych z nieruchomościami,
b.usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c. usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.
W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
W myśl art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
W świetle powyższych uregulowań prawnych należy wskazać, iż przedmiotowa usługa krótkoterminowego najmu apartamentu nie została wskazana w wyłączeniach zawartych w art. 113 ust. 13 ustawy.
Z okoliczności sprawy wynika, że kupiła Pani apartament na cele wynajmu krótkoterminowego. Od czerwca 2023 r. podpisała Pani umowę o współpracy wynajmu krótkoterminowego z firmą … Sp. z o.o. Powyższa firma świadczy usługi wynajmu i obsługi apartamentu. Firma świadcząca usługi wynajmu krótkoterminowego za wynajem pobiera prowizję w wysokości 30% za dany miesiąc. Kwota, którą Pani otrzymuje pomniejszona jest o prowizję 30%. Na pozostałą kwotę musi Pani wystawić fakturę VAT. Jest to Pani przychód za wynajem. Pani obecnie jest emerytką. Nie prowadzi Pani żadnej innej działalności gospodarczej za wyjątkiem wynajmu krótkoterminowego.
W przedmiotowej sprawie istotne jest, że w podatku VAT nie występuje pojęcie „najmu prywatnego” i „najmu w ramach działalności gospodarczej”. W świetle przepisów ustawy działalnością gospodarczą jest każda czynność najmu czy dzierżawy niezależnie od tego, czy wynajmujący działalność tę zarejestrował czy nie i niezależnie od tego, czy przedmiot najmu (dzierżawy) stanowi w jego działalności środek trwały.
W kontekście wyżej przedstawionych przepisów prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy czynność wynajmu krótkoterminowego nieruchomości wypełnia definicję działalności gospodarczej określoną w art. 15 ust. 2 ustawy. Wskazać należy, że skoro jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to czynności wykonywane przez Panią mieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem podlegają opodatkowaniu.
Jednocześnie zaznaczyć należy, że skoro przedmiotowy apartament, będzie Pani wynajmować krótkoterminowo, to ww. nieruchomość na gruncie podatku od towarów i usług nie stanowi Pani majątku prywatnego. Stanowi bowiem majątek wykorzystywany w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.
W związku z powyższym wskazać należy, że świadczy Pani usługi najmu krótkoterminowego w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy i działa Pani jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy i są opodatkowane wg właściwej stawki.
Tym samym Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie art. 14b § 1a Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):
W zakresie objętym wiążącymi informacjami stawkowymi, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie wydaje się interpretacji indywidualnych.
W związku z powyższym nie wydajemy interpretacji indywidualnych w zakresie stawki podatku. Kwestie te są rozstrzygane w ramach odrębnej instytucji – wiążących informacji stawkowych.
Niniejszą interpretacją załatwiono sprawę w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą uznania Pani za podatnika podatku VAT w zawiązku ze świadczeniem usług krótkoterminowego najmu apartamentu oraz opodatkowania podatkiem VAT tych usług.
W zakresie podatku od towarów i usług dotyczącym dokumentowania fakturą usług krótkoterminowego najmu apartamentu oraz podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani sytuacji prawnopodatkowej i nie wywiera skutków prawnych dla Pani małżonka.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).