Temat interpretacji
Brak uznania wkładu finansowego za wynagrodzenie z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanych przez Producenta na rzecz Koproducenta i brak obowiązku udokumentowania ww. świadczenia fakturą, brak uznania rozliczeń podziału przychodów i kosztów za wynagrodzenie z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i brak obowiązku udokumentowania ww. świadczeń fakturą, prawo do pełnego odliczania podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług przez Producenta i Koproducenta.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- nieprawidłowe w zakresie braku uznania wkładu finansowego za wynagrodzenie z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanych przez Producenta na rzecz Koproducenta i braku obowiązku udokumentowania ww. świadczenia fakturą,
- nieprawidłowe w zakresie braku uznania rozliczeń podziału przychodów i kosztów za wynagrodzenie z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i braku obowiązku udokumentowania ww. świadczeń fakturą,
- prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych w toku realizacji Umowy.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 11 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
- braku uznania wkładu finansowego za wynagrodzenie z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanych przez Producenta na rzecz Koproducenta i braku obowiązku udokumentowania ww. świadczenia fakturą,
- braku uznania rozliczeń podziału przychodów i kosztów za wynagrodzenie z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i braku obowiązku udokumentowania ww. świadczeń fakturą,
- prawa do pełnego odliczania podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług przez Producenta i Koproducenta.
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
Zainteresowany będący stroną postępowania: A Spółka Akcyjna
Zainteresowany niebędący stroną postępowania: B Spółka Akcyjna
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
KOPRODUKCJA FILMOWA
Zainteresowani zawarli umowę koprodukcyjną (dalej: „Umowa”), której przedmiotem jest podjęcie współpracy w dziedzinie wspólnej realizacji i finansowania produkcji filmowej - ... (dalej: „Film”) - jak również jej późniejszej komercjalizacji - w oparciu o postacie, do których wyłączne prawa w zakresie wizerunku posiada Zainteresowany niebędący stroną postępowania (dalej: „Postacie Bazowe”). Film jest realizowany w formule koprodukcji, w ramach której Zainteresowany niebędący stroną postępowania będzie pełnił funkcję producenta Filmu (dalej: „Producent”), a Zainteresowany będący stroną postępowania będzie pełnił rolę koproducenta (dalej: „Koproducent”). Na potrzeby wniosku Producent oraz Koproducent będą zwani również, w zależności od kontekstu: „Stroną” lub „Stronami”.
Zarówno Producent jak i Koproducent mają status podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT oraz są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96 ustawy VAT. Producent jest studiem filmowym, natomiast Koproducent prowadzi działalność produkcyjną oraz handlową w zakresie …. Realizacja produkcji Filmu nastąpi w oparciu o wkłady przewidziane Umową na podstawie ustalonego kosztorysu, przy czym Strony pokryją wkłady w równych częściach, tj. po 50% przez każdą Stronę, wedle własnego upodobania: ze środków własnych lub z zewnętrznych źródeł finansowania, tj. środków publicznych albo prywatnych. Producent na pokrycie części swojego wkładu (ok. 10% wartości wkładu) wnosi kwotę w postaci dotychczasowych nakładów poniesionych na produkcję Filmu (z czego ok. 77% to koszty bezpośrednie produkcji, w tym: wynagrodzenia cywilnoprawne oraz pracownicze osób zaangażowanych w produkcję np. reżyser, scenarzysta, producent, projektant, literat, kierownik produkcji, lektor, aktorzy, doradcy; zaś pozostałe ok. 23% to koszty pośrednie produkcji). Koproducent na pokrycie swojego wkładu przekaże Producentowi środki na produkcję Filmu w określonych częściach oraz terminach (w tym, oprócz środków pieniężnych, znajdą się należności powstałe przed zawarciem Umowy przysługujące Koproducentowi od Producenta, które zostaną zaliczone na poczet wkładu Koproducenta w drodze potrącenia). Przekazane przez Koproducenta na rzecz Producenta środki tytułem wkładu finansowego wyczerpują wszelkie zobowiązania wobec Producenta w ramach Umowy na pokrycie kosztów/wydatków ponoszonych przez Producenta w celu wykonania Umowy, w tym w szczególności na:
a.opracowanie i dostarczenie Filmu, w tym wszelkich utworów wchodzących w jego skład;
b.uzyskanie - od twórców/właścicieli majątkowych praw autorskich - prawa zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych do opracowań utworów wchodzących w skład Filmu.
Producent ponosić będzie pełną odpowiedzialność w przypadku wystąpienia nieścisłości w opracowaniu kosztorysu Filmu pod względem rzetelności i kompleksowości, w szczególności jest on zobowiązany do pokrycia wydatków w wartości przekraczającej ustalony w Umowie budżet Filmu.
PRAWA AUTORSKIE
Na podstawie Umowy autorskie prawa majątkowe do Filmu, jego części składowych, całej własności intelektualnej, w tym grafik, muzyki, scenariusza i innych utworów w nim zawartych oraz utworów, które zostały/zostaną stworzone w związku z produkcją Filmu, ale nie zostały do niego włączone stają się współwłasnością Stron po 50% dla każdej ze Stron, z poniższymi zastrzeżeniami. Każdej ze Stron z tytułu współpracy przy produkcji Filmu przysługuje po 50% praw autorskich majątkowych do Filmu, bez ograniczeń terytorialnych, na wszystkich polach eksploatacji znanych obecnie, w tym na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Producent i Koproducent w równych częściach, tj. po 50% uzyskują prawo do wyrażania zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich na polach eksploatacji opisanych wyżej do wszelkich opracowań Filmu. Uzyskanie praw, o których mowa powyżej:
- następuje na podstawie Umowy z momentem jej podpisania oraz powstawania poszczególnych elementów Filmu bez konieczności składania odrębnych oświadczeń oraz
- dotyczy zarówno całości jak i części Filmu bez znaczenia, czy jest ukończona i czy dany fragment wykorzystano w Filmie, w szczególności obejmuje również materiały robocze niewłączone do Filmu;
- nie dotyczy:
i. Postaci Bazowych;
ii. wszelkich innych postaci wytworzonych w ramach produkcji Filmu - do których wyłączne prawa w zakresie wizerunku posiada/będzie posiadać Producent, który pokryje/będzie pokrywał 100% kosztów związanych z tymi prawami, w tym koszty zaprojektowania postaci - koszty te nie będą uwzględniane w kosztach produkcji Filmu finansowanych przez Strony po 50%.
KOMERCJALIZACJA FILMU
Strony przewidują, że wspólnie wyprodukowany Film będzie w przyszłości przynosił przychody z komercjalizacji poprzez:
- dystrybucję Filmu - rozumianą jako odpłatne udostępnianie Filmu do wyświetlania np. przez stacje telewizyjne, kina czy filmowe platformy/serwisy streamingowe;
- udzielanie licencji podmiotom trzecim na współposiadane przez Strony prawa powstałe w wyniku Umowy, zwanej dalej: „Licencją” - np. do wykorzystywania piosenki z Filmu w usługach czy produktach wytwarzanych przez podmioty trzecie;
- dystrybucję/sprzedaż towarów wyprodukowanych na bazie współposiadanych przez Strony praw powstałych w wyniku Umowy (np. …wykorzystująca elementy z Filmu) oraz wyłącznych praw Producenta do wizerunków postaci (np. breloczki z wizerunkami postaci), zwanych dalej: „Towarami Licencjonowanymi”.
Rozliczenia między Stronami następują na podstawie opisanych w dalszej części wniosku not informacyjnych, not uznaniowych oraz not obciążeniowych. Dla uniknięcia wątpliwości, Strony potwierdziły, że:
- Koproducent jest uprawniony do dystrybucji Towarów Licencjonowanych zarówno z Filmu jak również obejmujących wizerunek postaci będących bohaterami Filmu na warunkach opisanych niżej;
- Producent jako wyłączny właściciel praw autorskich majątkowych do wizerunku postaci jest uprawniony do licencjonowania podmiotom trzecim wizerunku postaci na warunkach i w terminach ustalonych według własnego uznania.
DYSTRYBUCJA FILMU
Stosownie do bieżących ustaleń każda ze Stron może być odpowiedzialna za dystrybucję Filmu, przy czym w takim wypadku będzie ona ponosiła koszty związane z prowadzoną przez siebie dystrybucją Filmu. Strony zatwierdzą w formie pisemnego protokołu planowane koszty dystrybucji Filmu (w tym koszty promocji i reklamy), przed rozpoczęciem działań w tym zakresie. Każda ze Stron będzie dzieliła z drugą Stroną przychody netto (bez podatku VAT) osiągnięte przez siebie z dystrybucji Filmu w proporcji: po 50% dla każdej ze Stron w cyklu miesięcznym. Każda ze Stron będzie zwracała drugiej Stronie poniesione przez drugą Stronę koszty dystrybucji Filmu (netto [bez podatku VAT podlegającego odliczeniu]) w cyklu miesięcznym w taki sposób, że Strona ponosząca koszty dystrybucji Filmu (netto [bez podatku VAT podlegającego odliczeniu]) otrzyma od drugiej Strony 50% ich wartości.
DYSTRYBUCJA TOWARÓW LICENCJONOWANYCH
Strony ustaliły, że Producentowi będzie przysługiwało prawo do tantiem, liczonych w wysokości określonego procenta od wartości sprzedaży netto (bez podatku VAT) Towarów Licencjonowanych dokonanej przez Koproducenta w danym miesiącu.
UDZIELANIE LICENCJI
Przychody netto (bez podatku VAT) z Licencji udzielonej podmiotom trzecim na współposiadane przez Strony prawa, powstałe w wyniku Umowy będą dzielone między Strony w proporcji: po 50% dla każdej ze Stron w cyklu miesięcznym. Strony postanowiły, iż wspólnie będą ponosić w równych częściach tj. po 50% - koszty netto (bez podatku VAT podlegającego odliczeniu) utrzymania praw autorskich do Filmu. Koszty te będą regulowane przez Koproducenta i zwracane przez Producenta w 50% na podstawie noty obciążeniowej wystawianej w cyklu miesięcznym.
OBOWIĄZKI PRODUCENTA
Do obowiązków Producenta należy w szczególności:
- pokrycie wkładu finansowego zgodnie z Umową;
- realizacja produkcji Filmu w oparciu o wkłady przewidziane Umową w terminach wynikających z ustalonego harmonogramu;
- organizacja produkcji Filmu, zawarcie umów z właściwymi technologicznie podmiotami wykonującymi usługi techniczne i inne na rzecz Filmu, zawarcie umów z aktorami i innymi wykonawcami, prowadzenie profesjonalnej księgowości oraz inne prace - aż do wykonania pełnowartościowych materiałów wyjściowych Filmu, umożliwiających jego dystrybucję i rozpowszechnianie;
- zawarcie wszelkich umów z realizatorami i innymi podmiotami uczestniczącymi w produkcji Filmu zgodnie z prawem autorskim i Kodeksem Cywilnym w sposób taki, aby prawa Koproducenta, jako współuprawnionego autorsko, nie były ograniczone w zakresie nieograniczonego rozporządzania Filmem w czasie i przestrzeni;
- przygotowanie scenariuszy i innych materiałów do Filmu oraz systematyczne i sukcesywne:
i. przedstawianie ich Koproducentowi do oceny;
ii. współpraca z Koproducentem w procesie uzgadniania i wnoszenia do nich zmian;
iii. przygotowanie ich ostatecznej wersji i przedstawienie do akceptacji Koproducenta;
f. dostarczenie Koproducentowi Filmu w formie zapisu cyfrowego na zewnętrznym nośniku dostosowanym do wymogów formalnych i technicznych emisji;
g. bieżące zabezpieczenie Filmu i jego części składowych przed utratą, zniszczeniem oraz uszkodzeniem; w przypadku utraty, zniszczenia lub uszkodzenia Filmu lub jego części składowych Producent zobowiązuje się ponieść koszty odtworzenia Filmu lub jego części składowych;
h. komercjalizacja Filmu poprzez:
i. dystrybucję Filmu;
ii. udzielanie Licencji w zakresie współposiadanych przez Strony praw powstałych w wyniku Umowy;
i. począwszy od miesiąca, w którym wystąpi wcześniejsze z następujących zdarzeń: osiągnięcie pierwszego przychodu lub poniesienie pierwszego kosztu dotyczące komercjalizacji Filmu - na zakończenie każdego miesiąca oraz na koniec każdego roku podatkowego Koproducenta - wystawianie not o charakterze informacyjnym dla określenia przychodów i kosztów dotyczących komercjalizacji Filmu przypadających na Koproducenta; do not każdorazowo zostanie dołączona szczegółowa kalkulacja kwot;
j. na zakończenie produkcji każdego sezonu Filmu oraz na koniec każdego roku podatkowego Koproducenta - wystawianie not o charakterze informacyjnym wskazujących koszty produkcji Filmu poniesione w danym roku podatkowym oraz narastająco od początku produkcji Filmu, w części odpowiadającej udziałowi Koproducenta w całkowitych kosztach produkcji Filmu, poniesionych na wyprodukowanie poszczególnych sezonów Filmu; do not każdorazowo zostanie dołączona szczegółowa kalkulacja kwot (w miejscu tym Wnioskodawcy nadmieniają, że dokumenty dotyczące kosztów produkcji Filmu będzie otrzymywał, co do zasady, wyłącznie Producent i on będzie wskazany na nich jako nabywca/usługobiorca);
k. umieszczenie informacji i logo Koproducenta w czołówce Filmu, na egzemplarzach oraz w materiałach promocyjnych i informacyjno-reklamowych Filmu, z wyłączeniem przypadków, gdy sprzeciwiają się temu przepisy prawa;
l. umieszczenie firmy Koproducenta w napisach czołowych lub końcowych, według woli Koproducenta; w przypadku rezygnacji z umieszczenia firmy w napisach, Koproducent musi złożyć stosowne oświadczenie przed kolaudacją Filmu;
m. informowanie o postępach realizacji produkcji Filmu podczas comiesięcznych spotkań z Koproducentem;
n. wystawianie w cyklu miesięcznym not uznaniowych, na podstawie których Producent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Koproducenta z tytułu:
i. udziału Koproducenta w przychodach z dystrybucji Filmu w części odpowiadającej 50% przychodów netto (bez podatku VAT) osiągniętych przez Producenta z dystrybucji Filmu;
ii. udziału Koproducenta w przychodach z Licencji w części odpowiadającej 50% przychodów netto (bez podatku VAT) osiągniętych przez Producenta z Licencji;
o. wystawianie w cyklu miesięcznym not obciążeniowych, na podstawie których Koproducent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Producenta z tytułu zwrotu 50% poniesionych przez Producenta kosztów dystrybucji Filmu (netto [bez podatku VAT podlegającego odliczeniu]).
OBOWIĄZKI KOPRODUCENTA
Do obowiązków Koproducenta należy w szczególności:
a. dokonanie oceny i wniesienie ewentualnych zastrzeżeń do otrzymanych od Producenta scenariuszy i innych materiałów do Filmu;
b. bieżąca współpraca z Producentem w zakresie produkcji Filmu, w szczególności w procesie uzgadniania i wnoszenia zmian w scenariuszach i innych materiałach do Filmu na podstawie zgłoszonych zastrzeżeń;
c. akceptacja finalnej wersji scenariusza i innych materiałów do Filmu;
d. przekazanie wkładu finansowego zgodnie z Umową;
e. komercjalizacja Filmu poprzez:
i. dystrybucję Filmu;
ii. sprzedaż Towarów Licencjonowanych;
iii. udzielanie Licencji;
f. począwszy od miesiąca, w którym wystąpi wcześniejsze z następujących zdarzeń: osiągnięcie pierwszego przychodu lub poniesienie pierwszego kosztu dotyczące komercjalizacji Filmu - na zakończenie każdego miesiąca oraz na koniec każdego roku podatkowego Producenta - wystawianie not o charakterze informacyjnym dla określenia przychodów i kosztów dotyczących komercjalizacji Filmu przypadających na Producenta; do not każdorazowo zostanie dołączona szczegółowa kalkulacja kwot;
g. wystawianie w cyklu miesięcznym not uznaniowych, na podstawie których Koproducent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Producenta z tytułu:
i. udziału Producenta w przychodach z dystrybucji Filmu w części odpowiadającej 50% przychodów netto (bez podatku VAT) osiągniętych przez Koproducenta z dystrybucji Filmu;
ii. udziału Producenta w przychodach z Licencji w części odpowiadającej 50% przychodów netto (bez podatku VAT) osiągniętych przez Koproducenta z Licencji;
iii. tantiem, liczonych w wysokości określonego % od wartości sprzedaży netto (bez podatku VAT) Towarów Licencjonowanych dokonanej przez Koproducenta;
h. wystawianie w cyklu miesięcznym not obciążeniowych, na podstawie których Producent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Koproducenta z tytułu zwrotu 50% poniesionych przez Koproducenta kosztów (netto [bez podatku VAT podlegającego odliczeniu]):
-dystrybucji Filmu;
-utrzymania praw autorskich do Filmu.
POZOSTAŁE ELEMENTY STANU FAKTYCZNEGO/ZDARZENIA PRZYSZŁEGO
Wkład wnoszony przez Koproducenta na pokrycie 50% kosztów produkcji Filmu nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek czynności wykonywane przez Producenta na rzecz Koproducenta, w szczególności nie stanowi wynagrodzenia za korzystanie z praw do Postaci Bazowych ani do wszelkich innych postaci wytworzonych w ramach produkcji Filmu. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony. Zakończenie produkcji Filmu nie jest tożsame z wygaśnięciem Umowy. Koproducent zachowuje nieograniczone czasowo prawa do Filmu i rozliczenia przychodów i kosztów z komercjalizacji Filmu oraz kosztów produkcji Filmu na zasadach określonych w Umowie. W sprawach nieuregulowanych Umową mają zastosowanie odpowiednie przepisy prawa, w tym w szczególności Kodeksu cywilnego oraz ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
PODSUMOWANIE MECHANIZMU KOPRODUKCJI
Powyżej Wnioskodawcy szczegółowo opisali stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, natomiast w tym miejscu dla zwięzłego podsumowania przebiegu realizacji Umowy przedstawiono w sposób uproszczony mechanizm jej funkcjonowania:
1)każda ze Stron wnosi wkład finansowy na produkcję Filmu po 50%;
2)Producent realizuje Film przy pewnym udziale Koproducenta ponosząc bezpośrednio koszty jego produkcji, które zostaną sfinansowane z wkładów z poprzedniego punktu, przy czym dokumenty zakupowe będą wystawiane na Producenta, który następnie będzie rozliczał je na Strony po 50% wystawiając cyklicznie na Koproducenta noty o charakterze informacyjnym;
3)w toku produkcji Filmu powstaną dwa rodzaje majątkowych praw autorskich:
(1) współposiadane przez Strony po 50% - do Filmu (będą one automatycznie z chwilą powstawania współposiadane po 50% z mocy Umowy - bez składania żadnych oświadczeń i bez przenoszenia przez jedną Stronę na drugą Stronę) oraz
(2) posiadane wyłącznie przez Producenta i wytworzone/nabyte na jego wyłączny koszt - do wizerunku postaci;
4)nastąpi komercjalizacja Filmu, w ramach której:
·Producent może:
- ponosić koszty dystrybucji Filmu, które następnie będzie rozliczał na Strony po 50% wystawiając cyklicznie noty obciążeniowe, na podstawie których Koproducent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Producenta z tytułu zwrotu 50% poniesionych przez Producenta kosztów dystrybucji Filmu (netto [bez podatku VAT podlegającego odliczeniu]) oraz
- osiągać przychody z dystrybucji Filmu oraz z udzielania Licencji, które następnie będzie rozliczał na Strony po 50% wystawiając cyklicznie na Koproducenta noty uznaniowe, na podstawie których Producent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Koproducenta o wartości odpowiadającej 50% przychodów netto (bez podatku VAT) osiągniętych przez Producenta z dystrybucji Filmu oraz z Licencji;
·Koproducent może:
- ponosić koszty dystrybucji Filmu i utrzymania praw autorskich do Filmu, które następnie będzie rozliczał na Strony po 50% wystawiając cyklicznie noty obciążeniowe, na podstawie których Producent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Koproducenta z tytułu zwrotu 50% poniesionych przez Koproducenta kosztów dystrybucji Filmu oraz utrzymania praw autorskich do Filmu (netto [bez podatku VAT podlegającego odliczeniu]);
- osiągać przychody z dystrybucji Filmu oraz z udzielania Licencji, które następnie będzie rozliczał na Strony po 50% wystawiając cyklicznie na Producenta noty uznaniowe, na podstawie których Koproducent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Producenta o wartości odpowiadającej 50% przychodów netto (bez podatku VAT) osiągniętych przez Koproducenta z dystrybucji Filmu oraz z Licencji;
- osiągać przychody ze sprzedaży Towarów Licencjonowanych, które następnie będzie rozliczał wystawiając cyklicznie na Producenta noty uznaniowe, na podstawie których Koproducent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Producenta z tytułu tantiem, liczonych w wysokości określonego % od wartości sprzedaży netto (bez podatku VAT) Towarów Licencjonowanych dokonanej przez Koproducenta.
W uzupełnieniu wniosku Zainteresowani udzielili odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:
1.Czy siedziba działalności gospodarczej Zainteresowanego będącego stroną postępowania znajduje się na terytorium Polski? Jeżeli nie, to należy wskazać w jakim kraju się ona znajduje?
Odpowiedź Zainteresowanych: Tak, siedziba działalności gospodarczej Zainteresowanego będącego stroną postępowania znajduje się na terytorium Polski.
2.Czy siedziba działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania znajduje się na terytorium Polski? Jeżeli nie, to należy wskazać w jakim kraju się ona znajduje?
Odpowiedź Zainteresowanych: Tak, siedziba działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania znajduje się na terytorium Polski.
3.Czy z chwilą wniesienia wkładu finansowego Koproducent nabędzie udział w autorskich prawach majątkowych do Filmu?
Odpowiedź Zainteresowanych: Nie. Chwila wniesienia wkładu finansowego (jego części) przez Koproducenta nie ma żadnego wpływu na nabywanie przez niego udziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu. Każda ze stron Umowy, tj. zarówno Koproducent jak i Producent, nabywa po 50% autorskich praw majątkowych z mocy Umowy z momentem jej podpisania oraz powstawania poszczególnych elementów Filmu. W tym zakresie nie dojdzie do żadnych dodatkowych oświadczeń między Koproducentem i Producentem i nie dojdzie do żadnego przenoszenia praw przez jedną Stronę na drugą Stronę. Przykładowo otrzymanie scenariusza do danego odcinka Filmu od jego autora wraz z prawami autorskimi do odcinka - jest tożsame z nabyciem praw autorskich do tego scenariusza w równych częściach, po 50% jednocześnie przez Koproducenta oraz Producenta. Opisany schemat ma zastosowanie do wszystkich współdzielonych po 50% przez Koproducenta i Producenta autorskich praw majątkowych powstałych w toku produkcji Filmu podczas realizacji Umowy.
4.Do wykonywania jakich czynności są/będą wykorzystywane przez Zainteresowanych zakupione towary i usługi w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa we wniosku, tj. do czynności: opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (prosimy wskazać konkretnie jakich czynności), zwolnionych od podatku od towarów i usług (prosimy wskazać jakich czynności), niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (prosimy wskazać jakich czynności)?
Odpowiedź Zainteresowanych: Zakupione towary i usługi w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa we wniosku będą wykorzystywane przez Zainteresowanych do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług obejmujących komercjalizację Filmu. W ramach komercjalizacji Filmu będą realizowane (komercjalizacja jeszcze nie została rozpoczęta na dzień udzielenia niniejszej odpowiedzi) następujące czynności opodatkowane podatkiem VAT:
-Producent może osiągać przychody z dystrybucji Filmu oraz z udzielania Licencji,
-Koproducent może osiągać przychody z dystrybucji Filmu, z udzielania Licencji oraz ze sprzedaży Towarów Licencjonowanych.
W miejscu tym Zainteresowani przywołują przedstawione we wniosku wyjaśnienia powyższych pojęć:
a. dystrybucja Filmu - odpłatne udostępnianie Filmu do wyświetlania np. przez stacje telewizyjne, kina czy filmowe platformy/serwisy streamingowe;
b. udzielanie Licencji - udzielanie licencji podmiotom trzecim na współposiadane przez Strony prawa powstałe w wyniku Umowy - np. do wykorzystywania piosenki z Filmu w usługach czy produktach wytwarzanych przez podmioty trzecie;
c. sprzedaż Towarów Licencjonowanych - dystrybucja/sprzedaż towarów wyprodukowanych na bazie współposiadanych przez Strony praw powstałych w wyniku Umowy (np. … wykorzystująca elementy z Filmu) oraz wyłącznych praw Producenta do wizerunków postaci (np. breloczki z wizerunkami postaci z Filmu).
5.Na kogo są/będą wystawiane faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z realizacją ww. wspólnego przedsięwzięcia?
Odpowiedź Zainteresowanych: Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z realizacją Filmu są/będą wystawiane na Producenta, który ponosi/będzie ponosił bezpośrednio koszty produkcji Filmu. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z dystrybucją Filmu będą wystawiane - w zależności od indywidualnego przypadku - na Producenta lub na Koproducenta, gdyż obie Strony będą odpowiedzialne za dystrybucję Filmu. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z utrzymaniem autorskich praw majątkowych do Filmu są/będą wystawiane na Koproducenta, który ponosi/będzie ponosił bezpośrednio te koszty.
6.Czy wydatki ponoszone w związku z realizacją ww. wspólnego przedsięwzięcia będą związane z czynnościami wykonywanymi przez Zainteresowanych poza terytorium Polski? Jeżeli tak, prosimy wskazać:
a)czy ww. czynności dokonywane przez Zainteresowanych poza terytorium kraju - gdyby podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski, nie korzystałyby ze zwolnienia od podatku lecz byłyby opodatkowane według właściwej stawki podatku?
b)czy Zainteresowani posiadają/będą posiadali dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z ww. czynnościami?
Odpowiedź Zainteresowanych: Tak, gdyż komercjalizacja Filmu, będąca celem wspólnego przedsięwzięcia, nie będzie ograniczona do terytorium Polski. W konsekwencji miejscem świadczenia ustalonym w oparciu o ustawę VAT może być państwo inne niż Polska. Przykładowo, dystrybucja Filmu polegająca na odpłatnym udostępnieniu Filmu do wyświetlania przez włoską stację telewizyjną (podatnika z Włoch) będzie świadczeniem usługi, dla którego miejscem świadczenia na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy VAT będą Włochy. Podobnie, udzielenie Licencji na rzecz podatnika z USA będzie świadczeniem usługi, dla którego miejscem świadczenia na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy VAT będzie USA.
a)Ww. czynności dokonywane przez Zainteresowanych poza terytorium kraju - gdyby podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski, nie korzystałyby ze zwolnienia od podatku lecz byłyby opodatkowane według właściwej stawki podatku.
b)Tak, Zainteresowani będą (komercjalizacja jeszcze nie została rozpoczęta na dzień udzielenia niniejszej odpowiedzi) posiadali dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z ww. czynnościami.
Pytania
Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:
1.wkład finansowy wnoszony przez Koproducenta na sfinansowanie 50% kosztów produkcji Filmu stanowi wynagrodzenie za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT czynności świadczone przez Producenta na rzecz Koproducenta, w tym w szczególności czy Producent jest zobowiązany do wystawiania faktur z podatkiem należnym dokumentujących otrzymanie poszczególnych części wkładu?
2.rozliczenia dotyczące podziału po 50%: przychodów i kosztów pomiędzy Producenta oraz Koproducenta stanowią wynagrodzenie za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT czynności świadczone przez jedną Stronę na rzecz drugiej Strony, w tym w szczególności czy:
a.Strona wystawiająca notę obciążeniową lub informującą drugą Stronę o rozliczeniu poniesionych przez siebie kosztów, w tym 50% przypadających na tę drugą Stronę lub
b.Strona otrzymująca od drugiej Strony notę uznaniową lub informującą o rozliczeniu osiągniętych przez tę drugą Stronę przychodów, w tym 50% przypadających na pierwszą Stronę
jest zobowiązana do wystawiania faktur z podatkiem należnym dokumentujących rozliczenie danego kosztu czy danego przychodu?
3.Producent i Koproducent mają prawo do odliczania całej kwoty podatku naliczonego od nabytych towarów i usług dotyczących: produkcji Filmu, dystrybucji Filmu oraz utrzymania praw autorskich do Filmu - z otrzymanych przez daną Stronę od podmiotów trzecich faktur, dokumentów celnych oraz w pozostałych przypadkach np. w imporcie usług, wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, imporcie towarów?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Zainteresowanych, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:
1.wkład finansowy wnoszony przez Koproducenta na sfinansowanie 50% kosztów produkcji Filmu nie stanowi wynagrodzenia za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT czynności świadczone przez Producenta na rzecz Koproducenta, w tym w szczególności - Producent nie jest zobowiązany do wystawiania faktur z podatkiem należnym dokumentujących otrzymanie poszczególnych części wkładu;
2.rozliczenia dotyczące podziału po 50%: przychodów i kosztów pomiędzy Producenta oraz Koproducenta nie stanowią wynagrodzenia za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT czynności świadczone przez jedną Stronę na rzecz drugiej Strony, w tym w szczególności:
a.Strona wystawiająca notę obciążeniową lub informującą drugą Stronę o rozliczeniu poniesionych przez siebie kosztów, w tym 50% przypadających na tę drugą Stronę lub
b.Strona otrzymująca od drugiej Strony notę uznaniową lub informującą o rozliczeniu osiągniętych przez tę drugą Stronę przychodów, w tym 50% przypadających na pierwszą Stronę
nie jest zobowiązana do wystawiania faktur z podatkiem należnym dokumentujących rozliczenie danego kosztu czy danego przychodu;
3.Producent i Koproducent mają prawo do odliczania całej kwoty podatku naliczonego od nabytych towarów i usług dotyczących: produkcji Filmu, dystrybucji Filmu oraz utrzymania praw autorskich do Filmu - z otrzymanych przez daną Stronę od podmiotów trzecich faktur, dokumentów celnych oraz w pozostałych przypadkach np. w imporcie usług, wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, imporcie towarów.
Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych
Ad 1
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jak wynika z kolei z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz (...) osoby prawnej (...), które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.
Ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 130) w art. 5 definiuje użyte w niej określenia. I tak, koproducentem filmu jest podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych (pkt 5), producentem filmu - m.in. osoba prawna, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu (pkt 6), zaś produkcja filmu to zespół czynności twórczych, organizacyjnych, ekonomicznych, prawnych i technicznych, prowadzących do wytworzenia filmu w postaci kopii wzorcowej (pkt 7).
Już z tego wynika, że cel umowy koprodukcji to realizacja wspólnego przedsięwzięcia w postaci produkcji filmu. Wniosek ten potwierdza sposób ukształtowania stosunku prawnego między Producentem i Koproducentem (Umowy), który dowodzi, że wkład Koproducenta ma służyć wsparciu realizacji Filmu przez jego współfinansowanie (obok kosztów ponoszonych przez Producenta), czego konsekwencją jest nabywanie zarówno przez Koproducenta, jak i Producenta praw do Filmu i zysku z tego tytułu, w częściach odpowiadających udziałom w przedsięwzięciu. Nabycia współudziału w autorskich prawach majątkowych przez Koproducenta nie można uznać za „przeniesienie praw”, o czym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT i co mogłoby wskazywać na istnienie tu świadczenia podlegającego opodatkowaniu. W wyniku koprodukcji nie dochodzi do przeniesienia, lecz do nabycia (pierwotnego) praw autorskich w związku z określoną ustawą o kinematografii (i Umową) czynnością Koproducenta (wniesienie wkładu finansowego). Koproducent nabywa te prawa nieodpłatnie, choć w konsekwencji wniesienia wkładu finansowego, które jest ustawowym i umownym warunkiem nabycia praw (bez tego nie ma mowy o koprodukcji i wynikającego stąd nabycia praw majątkowych do Filmu). Wniesienie wkładu jako warunek nabycia praw majątkowych też nie mieści się w zakresie powołanego przepisu, bo jako takie nie może być uznane za „odpłatne świadczenie usług”. Wkład pieniężny Koproducenta w produkcję Filmu na rzecz drugiej strony Umowy (Producenta) musi być oceniany w kontekście treści Umowy, która określa wzajemne prawa i obowiązki Stron, które mają na celu realizację wspólnymi siłami przedsięwzięcia, do którego - na warunkach Umową określonych - przysługiwać im będą następnie prawa autorskie i udział w zyskach z tego tytułu. Nie chodzi tu więc o wymianę usług czy towarów, ale o wspólne stworzenie warunków do powstania przedmiotu usługi mogącej być następnie świadczoną na rzecz innych podmiotów (np. prawa do wyświetlania Filmu na danej platformie/serwisie czy korzystania z Licencji przez podmioty trzecie).
W orzecznictwie sądowym zwracano już uwagę, że „przy ustalaniu na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy VAT jako przedmiotu opodatkowania, świadczenia usług o złożonym charakterze, jakie stanowią umowy o współpracy (kooperacyjne, czy konsorcjalne), należy uwzględniać podstawowy cel wynikający z takich porozumień gospodarczych, a nie dokonywać wyodrębniania na potrzeby podatkowe w sposób oderwany od ich sensu gospodarczego poszczególnych czynności służących realizacji tego celu” (wyrok NSA z 28 października 2016 r., I FSK 461/15 i powołane tam orzecznictwo, CBOSA).
Zainteresowani podzielają pogląd wyrażony w tych wyrokach i w oparciu o płynące z nich wnioski uważają, że skoro do umowy koprodukcji filmowej nie odnosi się żadna regulacja na gruncie prawa podatkowego, w szczególności przepisy ustawy VAT nie dają żadnych odpowiedzi co do skutków podatkowych wzajemnych wewnątrz niej rozliczeń, to należy brać pod uwagę analizę całokształtu Umowy i jej cel. Nie każdy przepływ środków między Stronami Umowy musi się mieścić albo w dostawie towarów, albo w świadczeniu usług. Podobne tezy zawarte są w następujących wyrokach sądów administracyjnych:
·WSA w Warszawie z 22/03/2017 , sygn. III SA/Wa 1106/16,
·WSA w Warszawie z 02/06/2015, sygn. III SA/Wa 1003/15,
·NSA z 19/12/2014, sygn. I FSK 1653/13,
·WSA w Warszawie z 16/10/2014, sygn. III SA/Wa 2635/14,
·NSA z 04/06/2014, sygn. I FSK 883/13,
·WSA w Warszawie z 23/05/2013, sygn. III SA/Wa 3063/12,
·WSA w Warszawie z 10/01/2013, sygn III SA/Wa 1375/12.
KOPRODUKCJA FILMOWA JAKO WSPÓLNE PRZEDSIĘWZIĘCIE - ANALOGIA DO KONSORCJUM
Ponadto należy zauważyć, że Umowa, która reguluje zarówno produkcję Filmu jak i jego późniejszą wspólną komercjalizację, jest w istocie umową wspólnego przedsięwzięcia zbliżoną do instytucji konsorcjum. W tym kontekście wskazać należy, że okolicznością, która w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT decyduje o opodatkowaniu, jest odpłatność za świadczoną usługę, którą należy rozumieć jako wynagrodzenie należne za dane świadczenie. Jest ono najczęściej określane umową pomiędzy stronami transakcji i stanowi skutek określonego przysporzenia. Trudno taką cechę przypisywać operacji księgowej polegającej na rozliczaniu przychodów dokonywanej przez lidera na rzecz partnera konsorcjum. Brak jest takiego stosunku prawnego, z którego wynikałaby wzajemność świadczenia lidera przybierającego postać rozdziału przychodów całego przedsięwzięcia. Nie jest to zatem świadczenie wzajemne lidera konsorcjum, a jedynie umownie określony obowiązek „rozdziału” przychodów całego przedsięwzięcia. Lider konsorcjum nie pozostaje dłużnikiem partnera z tytułu świadczenia na jego rzecz usługi rozdziału przychodów. Rozdział ten w odpowiednich proporcjach wynika z mocy samej umowy konsorcjum, a nie z jakiegoś świadczenia wzajemnego, do którego zobligowany został jego lider (por. wyrok NSA z dnia 10 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1418/13). Podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność (tj. dostawa towarów lub świadczenie usług), a nie sama płatność. Rozliczenie (transfer środków pieniężnych z tytułu realizacji wspólnego przedsięwzięcia) nie stanowi odpłatności z tytułu dostawy towarów bądź świadczenia usług pomiędzy członkami konsorcjum. Na podstawie zawartego porozumienia w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia partnerzy nie świadczą na swoją rzecz żadnych czynności, za które pobierane byłoby wynagrodzenie. Świadczenia określone w umowie konsorcjum nie wiążą się z obowiązkiem zapłaty wynagrodzenia przez którąkolwiek ze stron na rzecz drugiej strony, a jedynie z podziałem zysku po zakończeniu wspólnego przedsięwzięcia według ustalonych w umowie zasad. Zatem przekazanie środków pieniężnych pomiędzy partnerami w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia stanowi wyłącznie rozliczenie pieniężne, zgodnie z ustalonym w umowie udziałem w zyskach, nieodnoszące się do jakichkolwiek świadczeń wzajemnych pomiędzy konsorcjantami. W świetle powyższego, skoro w przypadku konsorcjum transfer środków pieniężnych z tytułu realizacji wspólnego przedsięwzięcia nie stanowi odpłatności z tytułu dostawy towarów bądź świadczenia usług pomiędzy konsorcjantami, to rozliczenie będące podziałem zysku pomiędzy nimi z tytułu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, nie stanowi ani dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT w zw. z art. 7 ust. 1, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy. Zatem ww. czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS:
·z 31 lipca 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.254.2023.1.DS,
·z 03 lutego 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.745.2022.3.AM.
KONKLUZJA STANOWISKA NR 1
Skoro zatem, jak wyżej uzasadniono, produkcja Filmu realizowana w ramach Umowy (w tym nabywanie współposiadanych przez Strony praw autorskich po 50%) nie obejmuje czynności wykonywanych przez Producenta na rzecz Koproducenta (ani przez Koproducenta na rzecz Producenta), lecz dążenie do wspólnego celu, jakim jest osiąganie w przyszłości zysków z komercjalizacji Filmu, to wkład finansowy wnoszony przez Koproducenta na sfinansowanie 50% kosztów produkcji Filmu nie stanowi wynagrodzenia za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT czynności wykonywane przez Producenta na rzecz Koproducenta. Brak pomiędzy Stronami czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w zdarzeniach będących przedmiotem pytania nr 1 skutkuje z kolei brakiem obowiązku po stronie Producenta wystawiania faktur z podatkiem należnym dokumentujących otrzymanie poszczególnych części wkładu, gdyż obowiązek taki mógłby wystąpić - w świetle art. 106b ustawy VAT - jedynie gdyby doszło do czynności podlegającej opodatkowaniu (np. sprzedaży w postaci świadczenia usługi czy dostawy towaru).
Ad 2
W toku realizacji Umowy dochodzi/dojdzie do następujących zdarzeń:
1)każda ze Stron wnosi wkład finansowy na produkcję Filmu po 50%;
2)Producent realizuje Film przy pewnym udziale Koproducenta ponosząc bezpośrednio koszty jego produkcji, które zostaną sfinansowane z wkładów z poprzedniego punktu, przy czym dokumenty zakupowe będą wystawiane na Producenta, który następnie będzie rozliczał je na Strony po 50% wystawiając cyklicznie na Koproducenta noty o charakterze informacyjnym;
3)w toku produkcji Filmu powstaną dwa rodzaje majątkowych praw autorskich:
(1) współposiadane przez Strony po 50% - do Filmu (będą one automatycznie z chwilą powstawania współposiadane po 50% z mocy Umowy - bez składania żadnych oświadczeń i bez przenoszenia przez jedną Stronę na drugą Stronę) oraz
(2) posiadane wyłącznie przez Producenta i wytworzone/nabyte na jego wyłączny koszt - do wizerunku postaci;
4)nastąpi komercjalizacja Filmu, w ramach której:
·Producent może:
- ponosić koszty dystrybucji Filmu, które następnie będzie rozliczał na Strony po 50% wystawiając cyklicznie noty obciążeniowe, na podstawie których Koproducent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Producenta z tytułu zwrotu 50% poniesionych przez Producenta kosztów dystrybucji Filmu (netto [bez podatku VAT podlegającego odliczeniu]) oraz
- osiągać przychody z dystrybucji Filmu oraz z udzielania Licencji, które następnie będzie rozliczał na Strony po 50% wystawiając cyklicznie na Koproducenta noty uznaniowe, na podstawie których Producent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Koproducenta o wartości odpowiadającej 50% przychodów netto (bez podatku VAT) osiągniętych przez Producenta z dystrybucji Filmu oraz z Licencji
· Koproducent może:
- ponosić koszty dystrybucji Filmu i utrzymania praw autorskich do Filmu, które następnie będzie rozliczał na Strony po 50% wystawiając cyklicznie noty obciążeniowe, na podstawie których Producent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Koproducenta z tytułu zwrotu 50% poniesionych przez Koproducenta kosztów dystrybucji Filmu oraz utrzymania praw autorskich do Filmu (netto [bez podatku VAT podlegającego odliczeniu]);
- osiągać przychody z dystrybucji Filmu oraz z udzielania Licencji, które następnie będzie rozliczał na Strony po 50% wystawiając cyklicznie na Producenta noty uznaniowe, na podstawie których Koproducent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Producenta o wartości odpowiadającej 50% przychodów netto (bez podatku VAT) osiągniętych przez Koproducenta z dystrybucji Filmu oraz z Licencji;
- osiągać przychody ze sprzedaży Towarów Licencjonowanych, które następnie będzie rozliczał wystawiając cyklicznie na Producenta noty uznaniowe, na podstawie których Koproducent dokona przelewu środków pieniężnych na rzecz Producenta z tytułu tantiem, liczonych w wysokości określonego % od wartości sprzedaży netto (bez podatku VAT) Towarów Licencjonowanych dokonanej przez Koproducenta.
Zważywszy, że - jak wskazano w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawców do pytania nr 1 - w ramach Umowy Strony nie dokonują względem siebie żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz wykonują - każdy w swoim zakresie - działania, których beneficjentami będą osoby trzecie - noty rozliczeniowe o charakterze informacyjnym, bądź obciążeniowe czy uznaniowe opisane w punktach 2 i 4 powyżej dotyczące produkcji Filmu oraz jego późniejszej komercjalizacji nie dokumentują żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, których Strony dokonywałyby względem siebie.
Reasumując - rozliczenia dotyczące podziału po 50%: przychodów i kosztów pomiędzy Producenta oraz Koproducenta nie stanowią wynagrodzenia za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT czynności świadczone przez jedną Stronę na rzecz drugiej Strony, w tym w szczególności:
a.Strona wystawiająca notę obciążeniową lub informującą drugą Stronę o rozliczeniu poniesionych przez siebie kosztów, w tym 50% przypadających na tę drugą Stronę lub
b.Strona otrzymująca od drugiej Strony notę uznaniową lub informującą o rozliczeniu osiągniętych przez tę drugą Stronę przychodów, w tym 50% przypadających na pierwszą Stronę
nie jest zobowiązana do wystawiania faktur z podatkiem należnym dokumentujących rozliczenie danego kosztu czy danego przychodu.
Ad 3
Zważywszy, że zarówno Producent jak i Koproducent mają status podatnika z art. 15 ustawy VAT, dla pełnego potwierdzenia ich prawa do odliczania podatku naliczonego od towarów i usług nabytych w toku realizacji Umowy, należy zweryfikować czy istnieje związek tych zakupów z czynnościami: opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy VAT) bądź zrównanymi z nimi czynnościami dokonywanymi poza terytorium Polski (art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy VAT).
W toku realizacji Umowy mogą wystąpić następujące strumienie podatku naliczonego:
1)podatek naliczony związany z produkcją Filmu - co do zasady jest/będzie on ponoszony wyłącznie przez Producenta, który bezpośrednio zajmuje się produkcją Filmu,
2)podatek naliczony związany z dystrybucją Filmu - może on być ponoszony przez Producenta lub Koproducenta, w zależności od tego, która ze Stron będzie bezpośrednio pokrywała koszty danego działania dystrybucyjnego, gdyż każda ze Stron ma prawo/obowiązek podejmowania działań pro-dystrybucyjnych,
3)podatek naliczony związany z utrzymaniem praw autorskich do Filmu - co do zasady jest/będzie on ponoszony wyłącznie przez Koproducenta, który ma obowiązek bezpośredniego pokrywania kosztów utrzymania praw autorskich do Filmu,
4)podatek naliczony związany ze sprzedażą Towarów Licencjonowanych - co do zasady będzie on ponoszony wyłącznie przez Koproducenta, gdyż jedynie Koproducent będzie zajmował się sprzedażą Towarów Licencjonowanych, które są/będą jego produktami lub towarami handlowymi (ten ostatni strumień nie jest przedmiotem pytania nr 3 Wnioskodawców).
Analizując związek zakupów dotyczących produkcji Filmu z czynnościami dającymi prawo do odliczenia należy wskazać, że wyprodukowany Film będzie komercjalizowany poprzez:
1)jego dystrybucję;
2)udzielanie Licencji;
3)sprzedaż Towarów Licencjonowanych.
Każdy z trzech wymienionych sposobów komercjalizacji będzie stanowił:
- czynność opodatkowaną podatkiem VAT - w przypadku gdy miejscem świadczenia będzie terytorium Polski (najczęściej: ze stawką w wysokości 23%, ewentualnie dla odpowiednio udokumentowanych eksportu i wewnątrzwspólnotowej dostawy Towarów Licencjonowanych 0%), albo
- czynność wykonywaną poza terytorium Polski, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy VAT - czyli z prawem do odliczenia (np. w przypadku gdy usługobiorcą dla dystrybucji Filmu lub licencjobiorcą Licencji będzie zagraniczny podatnik, a miejsce świadczenia zostanie ustalone na podstawie art. 28b ustawy VAT).
Podsumowując związek poszczególnych strumieni podatku naliczonego w ujęciu podmiotowym z czynnościami dającymi prawo do odliczenia należy zauważyć, że:
1)podatek naliczony przy produkcji Filmu - co do zasady ponoszony wyłącznie przez Producenta - ma/będzie miał związek z czynnościami dającymi prawo do odliczenia, które będą wykonywali zarówno Producent (dystrybucja Filmu i udzielanie Licencji) jak i Koproducent (dystrybucja Filmu, udzielanie Licencji, sprzedaż Towarów Licencjonowanych);
2)podatek naliczony związany z dystrybucją Filmu - ponoszony przez Producenta lub Koproducenta - będzie miał związek z czynnościami dającymi prawo do odliczenia, które będą wykonywali zarówno Producent jak i Koproducent (wystąpi tutaj bezpośredni związek z dystrybucją Filmu i jednocześnie pośredni związek z pozostałymi czynnościami tj. z udzielaniem Licencji oraz ze sprzedażą [tu: wyłącznie przez Koproducenta] Towarów Licencjonowanych, gdyż dystrybucja Filmu poprzez jego rozpowszechnianie przełoży się na wzmacnianie wartości współposiadanych przez Strony praw do Filmu i tym samym na zwiększenie popytu na Licencje i Towary Licencjonowane);
3)podatek naliczony związany z utrzymaniem praw autorskich do Filmu - co do zasady jest/będzie on ponoszony wyłącznie przez Koproducenta - będzie miał związek z czynnościami dającymi prawo do odliczenia, które będą wykonywali zarówno Producent jak i Koproducent (wystąpi tutaj bezpośredni związek z udzielaniem Licencji i jednocześnie pośredni związek z pozostałymi czynnościami tj. z dystrybucją Filmu oraz ze sprzedażą [tu: wyłącznie przez Koproducenta] Towarów Licencjonowanych, gdyż utrzymanie praw autorskich do Filmu jest filarem wszystkich sposobów jego komercjalizacji).
W świetle powyższego należy uznać, że Producent i Koproducent mają prawo do odliczania całej kwoty (a nie tylko części, np. 50% wynikających z proporcjonalnego finansowania produkcji Filmu czy jego późniejszej komercjalizacji) podatku naliczonego od nabytych towarów i usług dotyczących: produkcji Filmu, dystrybucji Filmu oraz utrzymania praw autorskich do Filmu - z otrzymanych przez daną Stronę od podmiotów trzecich faktur, dokumentów celnych oraz w pozostałych przypadkach np. w imporcie usług, wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, imporcie towarów.
Zdaniem Zainteresowanych, na przeszkodzie pełnego prawa do odliczenia nie stoi również fakt rozliczania kosztów i przychodów w sposób, który jest przedmiotem pytania nr 2 niniejszego wniosku. Zainteresowani podkreślają, że pełne prawo do odliczenia, o którym mowa w poprzednim zdaniu, nie dotyczy oczywistych przypadków, w których ustawa VAT wprowadza ograniczenia:
·w art. 86a (50% dla wydatków związanych z określonymi pojazdami samochodowymi) oraz
·w art. 88 (np. dla usług gastronomicznych czy transakcji udokumentowanych fakturą, które nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:
- nieprawidłowe w zakresie braku uznania wkładu finansowego za wynagrodzenie z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanych przez Producenta na rzecz Koproducenta i braku obowiązku udokumentowania ww. świadczenia fakturą,
- nieprawidłowe w zakresie braku uznania rozliczeń podziału przychodów i kosztów za wynagrodzenie z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i braku obowiązku udokumentowania ww. świadczeń fakturą,
- prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych w toku realizacji Umowy.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w jego działalności gospodarczej.
Zauważyć należy, że przy określeniu czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy usługą i otrzymaną zapłatą. Kolejnym czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest ustalenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami.
Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.
Na uwagę zasługuje także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.
W konsekwencji należy stwierdzić, że aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść.
Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone.
Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. sprawy C-154/80, C-89/81, C-16/93, C-498/99) wynika, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność opodatkowaną VAT, uważane mogą być sytuacje, w których:
·istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje wzajemne świadczenie,
·wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,
·odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana podatkiem VAT,
·istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości świadczenia wzajemnego.
Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Wobec powyższego należy wskazać, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.
Przy czym, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów albo świadczenie usług – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 8 ust. 1 ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Pod pojęciem działalności gospodarczej, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jednocześnie wskazać należy, że stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
Według art. 106b ust. 2 ustawy:
Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.
Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy:
Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
b) czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,
1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
a) przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
b) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118
- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.
Stosownie zaś do art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Ponadto wskazać należy, że zasady wspierania twórczości filmowej i innej działalności w dziedzinie kinematografii oraz ochrony zasobów sztuki filmowej reguluje ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 130), zwana dalej „ustawą o kinematografii”.
W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o kinematografii:
Filmem jest utwór dowolnej długości, w tym utwór dokumentalny lub animowany, złożony z serii następujących po sobie obrazów z dźwiękiem lub bez dźwięku, utrwalonych na jakimkolwiek nośniku umożliwiającym wielokrotne odtwarzanie, wywołujących wrażenie ruchu i składających się na oryginalną całość, wyrażającą akcję (treść) w indywidualnej formie, a ponadto, z wyjątkiem utworów dokumentalnych i animowanych, przewidziany do wyświetlania w kinie jako pierwszym polu eksploatacji w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Filmem jest również utwór, który z powodu okoliczności niezawinionych nie został wyświetlony w kinie.
W świetle art. 5 pkt 1 ustawy o kinematografii:
Użyte w ustawie określenie dystrybucja filmu oznacza nabycie prawa do eksploatacji filmu, w tym prawa do wykonywania kopii filmu i przystosowania filmu do eksploatacji w wersji językowej innej niż ta, w której został wytworzony, oraz przekazanie tego prawa innym podmiotom w celu rozpowszechniania filmu.
Na podstawie art. 5 pkt 5 ustawy o kinematografii:
Użyte w ustawie określenie koproducent filmu oznacza podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych.
W myśl art. 5 pkt 6 ustawy o kinematografii:
Użyte w ustawie określenie producent filmu oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną, o której mowa w art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu.
Zgodnie z art. 5 pkt 7 ustawy o kinematografii:
Użyte w ustawie określenie produkcja filmu oznacza zespół czynności twórczych, organizacyjnych, ekonomicznych, prawnych i technicznych, prowadzących do wytworzenia filmu w postaci kopii wzorcowej.
Stosownie do art. 5 pkt 8 ustawy o kinematografii:
Użyte w ustawie określenie rozpowszechnianie filmu oznacza publiczne udostępnianie filmu w jakikolwiek sposób, z wyłączeniem nadawania przez nadawców telewizyjnych.
Jednocześnie, w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), zwanej dalej „ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych”:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Według art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. Każdy ze współtwórców może żądać określenia wielkości udziałów przez sąd, na podstawie wkładów pracy twórczej.
Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców.
Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Do wykonywania prawa autorskiego do całości utworu potrzebna jest zgoda wszystkich współtwórców. W przypadku braku takiej zgody każdy ze współtwórców może żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeka uwzględniając interesy wszystkich współtwórców.
W art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Odrębne pola eksploatacji stanowią w szczególności:
1)w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2)w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono - wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;
3)w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony w pkt 2 - publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
Ponadto, ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w rozdziale 6 zawiera przepisy szczególnie dotyczące utworów audiowizualnych.
Stosownie do art. 69 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno-muzycznych oraz twórca scenariusza.
Na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości.
W tym miejscu wskazać należy, że podmioty zawierające umowę koprodukcyjną (producent i koproducent) na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, nie są uznawane za jednego podatnika podatku VAT, a zatem relacje pomiędzy tymi podmiotami dla potrzeb rozliczenia podatku VAT powinny być oceniane zgodnie z ogólnymi zasadami obowiązującymi w tym podatku.
Według art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Umowa o wspólne przedsięwzięcie z reguły wiąże podmioty na czas określony, najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, dla którego została zawarta. Podmioty podejmujące współpracę w ramach wspólnego przedsięwzięcia realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem, a podjęte przez takie podmioty działania nie tworzą podmiotu gospodarczego, który byłby odrębnym podmiotem gospodarczym podlegającym rejestracji. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach wspólnego przedsięwzięcia są odrębnymi podatnikami VAT.
W konsekwencji dla kwestii związanej z opodatkowaniem podatkiem VAT określonych czynności dokonywanych w ramach zawartej umowy koprodukcyjnej istotne znaczenie ma, aby wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowiło wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługę świadczoną na rzecz usługobiorcy, a odpłatność za otrzymane świadczenie pozostawała w bezpośrednim związku z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie dochodzi do wzajemnych świadczeń pomiędzy stronami umowy koprodukcyjnej, tj. Producentem – Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania a Koproducentem – Zainteresowanym będącym stroną postępowania. W analizowanym przypadku mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podkreślić należy, że wykonanym przez Producenta świadczeniem stanowiącym usługę jest/będzie przekazanie na rzecz Koproducenta 50% udziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu, zaś wynagrodzenie za tę usługę będzie stanowić otrzymany przez Producenta od Koproducenta wkład finansowy na sfinansowanie 50% kosztów produkcji Filmu.
W konsekwencji, Producent jest/będzie zobowiązany do udokumentowania fakturą - na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - świadczonej na rzecz będącego podatnikiem VAT Koproducenta, usługi polegającej na przekazaniu na rzecz Koproducenta 50% udziału w autorskich prawach majątkowych do Filmu, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla ww. usługi będącej przedmiotem sprzedaży.
Zatem Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 1 wniosku jest nieprawidłowe.
Z kolei, odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie pytania nr 2 wniosku, wskazuję w pierwszej kolejności na art. 8 ust. 2a ustawy, w świetle którego:
W przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.
Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że:
W przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.
Do odsprzedaży usług dochodzi w przypadkach, gdy podatnik VAT, działając we własnym imieniu, ale na rzecz innego podmiotu (osoby trzeciej), bierze udział w świadczeniu usług. W przypadkach takich przyjmuje się, że sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Jednak nie tylko usługi mogą być przedmiotem odsprzedaży.
Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę (nabyty towar), nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako kupujący, a następnie jako sprzedawca. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi/dostawa towaru w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi/towaru za sprzedającego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi/dostarczenie towaru. Tzw. „refaktura” jest więc zwykłą fakturą wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym sprzedawcą, a rzeczywistym nabywcą. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę (towar), a następnie „w stanie nieprzetworzonym” odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że tzw. „refaktura” dokumentuje odsprzedaż zakupionych wcześniej towarów lub usług, a czynność taka podlega opodatkowaniu według stawek właściwych dla odsprzedawanych towarów lub usług.
W świetle powyższego należy przyjąć, iż nawet jeśli podmiot faktycznie nie świadczy usługi/ nie dostarcza towaru (osobiście nie wykonuje czynności), jednakże pośrednio bierze udział w tej czynności (czego nie należy utożsamiać z pośrednictwem w jej dokonaniu) – a jego udział przejawia się w odsprzedaży – to dla potrzeb podatku VAT, takie zachowanie jest traktowane na równi ze świadczeniem konkretnej usługi/dostawy towaru. Podmiot ten staje się zatem podatnikiem podatku VAT, dokonującym odsprzedaży uprzednio nabytych towarów i usług, ze wszystkimi wynikającymi z tego tytułu konsekwencjami, tj. w szczególności powinien opodatkować tę czynność według zasad dla niej przewidzianych oraz udokumentować fakturą.
Uwzględniając powołane przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie dochodzi do wzajemnych świadczeń pomiędzy Stronami umowy koprodukcyjnej. Ponoszone odrębnie przez Strony umowy ww. koszty są następnie rozliczane w wysokości 50% na drugą Stronę Umowy. W opisanej sytuacji dochodzi do odsprzedaży przez Strony Umowy nabywanych uprzednio zarówno przez Producenta jak i Koproducenta towarów i usług związanych z realizowanymi czynnościami w ramach zawartej umowy koprodukcyjnej.
Z kolei w odniesieniu do osiąganych przez Strony Umowy przychodów z dystrybucji Filmu oraz udzielania Licencji, a także przychodów Koproducenta ze sprzedaży Towarów Licencjonowanych, wskazali Państwo, że rozliczają ww. przychody na Strony Umowy w odpowiednich wysokościach, tj. po 50% przychodów z dystrybucji Filmu oraz z Licencji, a w przypadku przychodów Koproducenta ze sprzedaży Towarów Licencjonowanych – Koproducent przekazuje środki na rzecz Producenta z tytułu tantiem liczonych w wysokości określonego % od wartości sprzedaży. W okolicznościach przedstawionych we wniosku – jak wskazałem powyżej – dochodzi do wzajemnych świadczeń między Stronami, tj. udzielenia zgody zarówno przez Producenta jak i Koproducenta na dystrybucję Filmu i udzielanie Licencji przez jedną ze Stron w imieniu drugiej Strony Umowy, tj. udostępnienia praw autorskich, które to udostępnienie skutkuje uzyskaniem udziału we wpływach z tytułu komercjalizacji Filmu. Zatem w analizowanej sprawie mamy do czynienia z ekwiwalentnością świadczeń w ramach łączącego producenta i koproducenta stosunku prawnego.
W konsekwencji, Strony Umowy w związku z podziałem przychodów i kosztów z tytułu komercjalizacji Filmu zobowiązane są do udokumentowania fakturami ww. czynności, na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla towarów i usług objętych sprzedażą.
W związku z tym, Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 2 uznałem za nieprawidłowe.
Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczania podatku naliczonego w związku z nabyciem od podmiotów trzecich towarów i usług dotyczących produkcji Filmu, dystrybucji Filmu oraz utrzymania praw autorskich do Filmu, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego, zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:
Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.
Wskazane warunki dotyczące skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług odzwierciedlają zapisy art. 168 i art. 169 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady.
Zgodnie z art. 169 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, poza prawem do odliczenia, o którym mowa w art. 168, podatnik ma prawo do odliczenia VAT określonego w tym artykule, jeżeli towary i usługi są wykorzystywane do następujących celów: transakcji podatnika, innych niż te, które są zwolnione zgodnie z art. 284, związanych z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, dokonywanych poza terytorium państwa członkowskiego, w którym podatek jest należny lub został zapłacony, w odniesieniu do których VAT podlegałby odliczeniu, gdyby transakcje te miały miejsce na terytorium tego państwa członkowskiego.
Regulacja ta rozszerza prawo podatnika do dokonywania odliczeń wyłącznie podatku związanego z działalnością opodatkowaną podatnika, wyrażoną w art. 168, o prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych następnie w takich transakcjach podatnika, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu VAT w kraju nabycia (kraju odliczenia podatku naliczonego). Transakcjami, które nie podlegają opodatkowaniu w kraju nabycia, mogą być zarówno czynności wykonane za granicą w związku z prowadzoną tam działalnością gospodarczą, jak i czynności wykonane w ramach działalności prowadzonej w kraju zakupu, w stosunku do których za miejsce powstania obowiązku podatkowego uważana jest zagranica.
Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jak wynika z treści wniosku, zakupione towary i usługi w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa we wniosku, dokumentowane fakturami od podmiotów trzecich, będą wykorzystywane przez Zainteresowanych do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto wydatki ponoszone w związku z realizacją ww. wspólnego przedsięwzięcia będą związane z czynnościami wykonywanymi przez Państwa poza terytorium Polski. Ww. czynności dokonywane przez Zainteresowanych poza terytorium kraju – gdyby podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski, nie korzystałyby ze zwolnienia od podatku lecz byłyby opodatkowane według właściwej stawki podatku. Będą Państwo posiadali dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z ww. czynnościami. Zarówno Producent jak i Koproducent są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, skoro – jak Państwo wskazali – towary i usługi nabyte przez Producenta i Koproducenta od podmiotów trzecich, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to należy uznać, że Zainteresowanym przysługuje/będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego. Prawo to przysługuje/będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy. W związku z nabywanymi towarami i usługami, które związane są/będą z Państwa sprzedażą (dostawą towarów i świadczeniem usług) poza terytorium Polski, mają/będą Państwo mieli prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Powyższe prawo przysługuje/będzie przysługiwało pod warunkiem posiadania przez Państwa dokumentów, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju.
W związku z powyższym, Państwa stanowisko odnośnie pytania nr 3 wniosku jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Ponadto wyjaśniam, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o wysokości podatku VAT z tytułu dostawy towarów i świadczonych usług będących przedmiotem sprzedaży. W tym zakresie mogą Państwo na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
(Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ….
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).