Interpretacja indywidualna w zakresie opodatkowania wniesienia aportem do Spółki Nieruchomości gruntowej oraz uznania transakcji aportu do Spółki zabudowanej nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości wraz z prawem własności posadowionego na nich budynku, stanowiącego odrębną nieruchomość za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gruntowej w rozumieniu w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, czyli czynność niepodlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 3 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania wniesienia aportem do Spółki Nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr (...) w Z powiat (...) woj. (...) nr (...) z Nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu w Z powiat (...) nr KW (...) oraz uznania transakcji aportu do Spółki zabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr (...) w (...) gmina (...) powiat (...) woj. (...) nr KW (...) oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (...)  wraz z prawem własności posadowionego na nich budynku pawilonu, stanowiącego odrębną nieruchomość objętych KW (...) za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, czyli czynność niepodlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 13 września 2023 r. (data wpływu 18 września 2023 r. oraz pismem z 11 września 2023 r. (data wpływu 4 października

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Podatnik w dniu (...) grudnia 2021 r. wniósł aportem 4 nieruchomości do spółki z o.o. Transakcja udokumentowana została aktem notarialnym zawartym tego dnia przed notariuszem (...) w Jego kancelarii w (...), repertorium A numer (...), a następnie wystawionymi dnia (...) grudnia 2021 r. fakturą VAT nr (...) i korektą tej faktury nr (...). Korekta wycofała opodatkowanie 2 z przedmiotowych nieruchomości zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, uznając je za zwolnione z opodatkowania VAT, pozostawiając opodatkowanie nieruchomości gruntowej w (...) – działka nr (...), KW (...) oraz nieruchomości gruntowej w Z – działka nr (...), nr KW (...). Nieruchomość w Z jest niezabudowana i była wynajmowana jako plac składowy, nieruchomość w (...) była wynajmowana jako miejsce garażowania i skład a znajdujące się tam pomieszczenia (kontenery biurowo-magazynowe) były rozbierane zgodnie z decyzją administracyjną (...). Nabywca przedmiotowych nieruchomości nadal realizował ich najem. Do wniosku dołączono kopię aktu notarialnego oraz obie faktury.

W uzupełnieniu wskazał Pan:

1. Zgodnie z przesłanym aktem notarialnym wniosek dotyczy następujących nieruchomości:

a)Nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr (...) w Z powiat (...) woj. (...) nr KW (...),

b)Zabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr (...) w (...) gmina (…) powiat (…) woj. (…) nr KW (…),

c)Nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu w (…) powiat (…) nr KW (…),

d)Prawa użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (…) i (…) oraz prawa własności posadowionego na nich budynku pawilonu, stanowiącego odrębną nieruchomość objętych KW (…).

2.  W dniu aportu przedmiotowe nieruchomości były zagospodarowane następująco:

Ad. 1a – działka niezabudowana, ogrodzona, częściowo utwardzona, bramka wjazdowa, parking, zespół kontenerów. Wyłączony z eksploatacji decyzją (…) budynek magazynowy (do wyburzenia).

Ad. 1b – działka odrodzona, z parkingiem i bramą i budynkiem o powierzchni użytkowej (…) m. kw., w tym działka rolna o pow. (…) m.kw.

Ad. 1c – działka niezabudowana, ogrodzona, częściowo utwardzona, bramka wjazdowa.

Ad. 1d – działka ogrodzona, częściowo utwardzona, z bramą wjazdową, zabudowana budynkiem o powierzchni użytkowej (…)  m.kw.

3. Na dzień przeniesienia Pana działalność gospodarcza była zawieszona od pół roku. Wcześniej przedmiotowe nieruchomości były wynajmowane. Możliwe byłoby wyodrębnienie kosztów i zobowiązań z tytułu podatku od nieruchomości i rolnego tych nieruchomości oraz przychodu z tytułu najmu. Wyodrębnienie większości zobowiązań, w tym podatkowych byłoby Pana zdaniem niemożliwe (prowadził Pan książkę przychodów i rozchodów). Nieruchomości. Ad. 1b i Ad. 1d jako wyodrębnione mogą Pana zdaniem mieć potencjalną zdolność do samodzielnego funkcjonowania.

4. Prowadzenie działalności w przypadku nieruchomości wymienionych w pkt 1a i 1c Pana zdaniem nie, w przypadku pkt 1b i 1d tak.

5. Spółka, do której wniósł Pan ten aport wynajmuje przedmiotowe nieruchomości. Nieruchomość w (…) została zmodernizowana i rozbudowana i obecnie może funkcjonować jako baza firmy budowlanej.

6. Nabycie nieruchomości 1a zakup od osoby fizycznej (...) kwietnia 2007 r. (akt notarialny)

-nieruchomości 1b – akt darowizny (...) sierpnia 2002 r., etap II – rozbudowa – faktury VAT wykonawców, (…) na podwyższenie wartości – (…) grudnia 2014 r.

-nieruchomości 1c – faktura VAT Urzędu Miasta (…) lutego 2015 r.

-nieruchomości 1d – akt notarialny (…) kwietnia 2007 r.

7. W przypadkach zakupu udokumentowanych fakturami VAT przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony.

8. W 2021 roku zostały wydane warunki zabudowy działki 1a w (…). Działka 1c nie jest objęta zapisami MPZP.

9. Działka w (…) (1b) była zasiedlona przed jej nabyciem przez Pana (to była ….). W 2014 roku nastąpiła istotna przebudowa i modernizacja obiektu potwierdzona fakturami VAT i podwyższająca wartość nieruchomości. Zmodernizowany obiekt oddano do użytkowania i zasiedlenia (…) grudnia 2014 r.

10. Ulepszone obiekty nie były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej z VAT. Nieruchomość w (…) (1c) nie była w sposób istotny (powyżej 30% wartości) modernizowana.

Pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z 11 września 2023 r. (4 października 2023 r.)

Czy dostawa (wniesienie aportem) opisanych we wniosku nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w piśmie z 11 września 2023 r. (4 października 2023 r.)

Po przeanalizowaniu wnikliwym aktualnych wykładni w tym zakresie obecnie uważa Pan, że nieruchomości ad. 1a i ad. 1c jako nie stanowiące wyodrębnionej części przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu VAT, zaś pozostałe, zabudowane nieruchomości (ad. 1a – c) nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570  ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01 Zita Modes Sàrl przeciwko Administration de l’enregistrement et des domaines, w którym Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że wniósł Pan aportem do Spółki: nieruchomość gruntową stanowiącą działkę nr (...) w (…) powiat (…) woj. (…) nr KW (…), zabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę gruntu nr (…) w (…) gmina (…) powiat (…) woj. (…) nr KW (…), nieruchomość gruntową stanowiącą działkę gruntu w (…) powiat (…) nr (…) oraz prawo użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (…) i (…) oraz prawo własności posadowionego na nich budynku pawilonu, stanowiącego odrębną nieruchomość objętych KW (…). Na dzień przeniesienia Pana działalność gospodarcza była zawieszona. Wcześniej przedmiotowe nieruchomości były wynajmowane. Pana zdaniem możliwe byłoby wyodrębnienie kosztów i zobowiązań z tytułu podatku od nieruchomości i rolnego tych nieruchomości oraz przychodu z tytułu najmu. Wyodrębnienie większości zobowiązań, w tym podatkowych byłoby Pana zdaniem niemożliwe. Spółka, do której wniósł Pan aport wynajmuje przedmiotowe nieruchomości. Nieruchomość w (…) została zmodernizowana i rozbudowana i obecnie może funkcjonować jako baza firmy budowlanej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą kwestii uznania czy wniesienie aportem opisanych we wniosku nieruchomości będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też należy uznać je za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, do której, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, nie stosuje się przepisów ustawy o VAT.

Odnosząc się do Pana wątpliwości należy wskazać na wyrok NSA sygn. akt I FSK 1316/15 z dnia 24 listopada 2016 r., w którym Sąd wskazał, że „elementem decydującym o wyłączeniu transakcji z zakresu podatku od towarów i usług, jest traktowanie nabywcy „jako następcy prawnego przekazującego majątek”, z czego TSUE wywodzi konieczność, aby zbywany majątek lub jego część (przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług) składały się właśnie na całość zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oczywistym jest, że „przedsiębiorstwo”, rozumiane jako całość majątku, zdolne jest do prowadzenia takiej działalności. Zdefiniowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jako części majątku zdolnej spełniać określone zadania, zapobiegać ma opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tej części majątku, której można przypisać cechę posiadaną przez przedsiębiorstwo – ową zdolność do realizacji określonych zadań gospodarczych, która to cecha warunkuje wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Z drugiej zaś strony, opodatkowane pozostają czynności zbycia „pojedynczych” (niepowiązanych w całość) składników majątkowych przedsiębiorstwa. Okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy”.

Unormowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi lex specialis wobec rozwiązań zawartych w Ordynacji podatkowej. W konsekwencji podatnik, który nabył przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa i nadal je prowadzi wstąpić powinien w miejsce podatnika, który dokonał jego zbycia.

Istotę rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie stanowi po pierwsze uznanie zespołu składników stanowiących przedmiot transakcji – aportu, którą Pan zawarł, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, po drugie zaś by przedmiotowy zespół składników pozwalał na prowadzenie przez nabywcę działalności w zakresie, w jakim prowadzona ona była dotychczas.

W analizowanej sprawie, w ocenie tut. Organu, wnoszonych aportem nieruchomości, nie można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Żadna z opisanych we wniosku nieruchomości, które były przedmiotem aportu nie spełniała  łącznie ani odrębnie przesłanek do uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w myśl ustawy o VAT.

Sytuacja ta wyklucza możliwość stwierdzenia, że przeniesiony na nabywcę majątek umożliwiał mu prowadzenie działalności wyłącznie przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem aportu.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na wyrok NSA z 24 listopada 2016 r. (sygn. akt I FSK 1316/15), w którym to Sąd orzekł m.in., że „same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części, albo znajdujących się na nich obiektów budowlanych i ich części. W sytuacji, gdy dany podmiot prowadzi tego rodzaju działalność poprzez wyodrębniony w strukturze organizacyjnej zakład (dział, wydział), obejmujący przypisane do tejże działalności w zakresie najmu nieruchomościami, obsługę (pracowników), finansowanie, umowy, itp., sprzedaż takiego zakładu – jako całości – może spełniać warunek stosownego wyodrębnienia i zdolności do prowadzenia samodzielnej działalności”.

Odpowiadając zatem na Pana pytanie, aportu do Spółki Nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr (...) w (…) powiat v woj. (…) nr KW (…) oraz Nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu w (…) powiat (…) nr KW (…), jak i aportu zabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr (…) w (…) gmina (…) powiat (…) woj. (…) nr KW (…) oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (…) i (…) wraz z prawem własności posadowionego na nich budynku pawilonu, stanowiącego odrębną nieruchomość objętych KW (…), nie można uznać za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji uznać za czynność niepodlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem Pana stanowisko, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT aportu Nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr (...) w (…) powiat (…) woj. (…) nr KW (…) oraz Nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu w (…) powiat (…) nr KW (…), aportu zabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr (…) w (…)  gmina (…) powiat (…)  woj. (…) nr KW (…) oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (…) i (…) wraz z prawem własności posadowionego na nich budynku pawilonu, stanowiącego odrębną nieruchomość objętych KW (…), należało uznać, z uwagi na uzasadnienie, w całości za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku – zapytania, ostatecznie sformułowanego w piśmie z 11 września 2023 r. (data wpływu 4 października 2023 r.). Inne kwestie (w szczególności dotyczące ewentualnego zwolnienia), które nie zostały objęte pytaniem ani nie było stanowiska w tym zakresie, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy wyjaśnić, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji, nie podejmuje się wyjaśnienia stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności, w kontekście zadanego pytania, przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wobec powyższego, dołączone przez Pana do wniosku załączniki, nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1634 ze zm.); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.