- Sposób rozliczenia podatku VAT sprzedaży importowanych towarów na rzecz kontrahentów z siedzibą w (terytorium UE) oraz - wykazanie sprzedaży towarów kontrahentom z siedzibą w (terytorium UE) w deklaracji JPK_VAT w poz. 11 jako „Dostawa towarów i usług poza terytorium kraju”.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

  - sposobu rozliczenia podatku VAT sprzedaży importowanych towarów na rzecz kontrahentów z siedzibą w (terytorium UE) jest prawidłowe;

  - wykazania sprzedaży towarów kontrahentom z siedzibą w (terytorium UE) w deklaracji JPK_VAT w poz. 11 jako „Dostawa towarów i usług poza terytorium kraju” jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 9 sierpnia 2023 r., który dotyczy sposobu rozliczenia podatku VAT sprzedaży importowanych towarów na rzecz kontrahentów z siedzibą w (terytorium UE) oraz wykazania tej sprzedaży w deklaracji JPK_VAT w poz. 11, wpłynął 9 sierpnia 2023 r.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 października 2023 r. (wpływ 12 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) prowadzi działalność od dnia (…). Siedziba Spółki znajduje się w Polsce. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki są roboty związane z budową (…).

Od dnia (…)  2008 roku Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka dla celów podatku VAT rozlicza się miesięcznie, nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w VAT i nie rozlicza się proporcją.

W najbliższej przyszłości Spółka rozważa nabycie towarów od podmiotów mających siedzibę w Chinach lub na Tajwanie. Transakcje będą udokumentowane fakturami zakupowymi.

Zakup towarów ma być na warunkach Incoterms (międzynarodowe warunki sprzedaży) EXW lub FOB.

Transport towarów ma odbywać się drogą morską bezpośrednio z terytorium Chin czy też terytorium Tajwanu na terytorium (terytorium UE) w Europie.

Za organizację transportu (zlecenie, koszt) ma być odpowiedzialny Wnioskodawca.

Na terytorium UE Wnioskodawca zamierza dokonać (aktualnie jest w trakcie procesu do rejestracji dla celów podatku VAT w (terytorium UE) rejestracji dla potrzeb podatku VAT w celu rozpoznania importu towarów z terytorium Chin bądź Tajwanu.

Po rozliczeniu importu towarów na terytorium (terytorium UE) na gruncie podatku od towarów i usług towary mają być sprzedawane przez Wnioskodawcę podmiotom z (terytorium UE) (sprzedaż będzie miała miejsce na rzecz (…) podatników VAT).

Sprzedaż dokumentowana będzie fakturą VAT zgodnie z lokalnymi zasadami.

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja powinna być opodatkowana według lokalnej (…) stawki podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

-   Spółka jest zarejestrowana do podatku od wartości dodanej w (terytorium UE) jedynie ze względu na nałożony na nią obowiązek rozliczenia podatku w tym kraju. Na dzień dzisiejszy nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium (…). Transakcją, objęta obowiązkiem VAT na terenie (…), jest import towarów od podmiotu z Chin oraz z Tajwanu do portu rozładunku w (…), które następnie są sprzedawane i transportowane bezpośrednio do klienta finalnego znajdującego się również na terenie (…).

  - Zdaniem Spółki, w przypadku dokonania importu towarów na terytorium (…), będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie odpowiednich regulacji (…) ustawy o VAT. Ponieważ przedmiotowy import nie będzie dokonany na terytorium Polski, w opinii Spółki do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na tym imporcie nie będzie miał wprost zastosowania art. 86 ust. 8 ustawy o VAT (przypis ^[1] - Ustawa o VAT z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2023 r. poz. 1570).

Zgodnie z treścią wyroku NSA z dnia 20 grudnia 2022 roku sygn. I FSK 1787/17 z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy VAT wynika konieczność zaistnienia łącznie czterech przesłanek:

1) nabycia towarów;

2) istnienia związku między nabytymi towarami a dostawami towarów nabytych przez podatnika poza terytorium kraju;

3) możliwości uznania, że gdyby czynności dostaw lub świadczenia usług wykonywane były na terytorium kraju, to podatnikowi przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT;

4) posiadania przez podatnika dokumentów, z których wynika związek podatku odliczonego z tymi czynnościami.

Spółka nabyła towary od podmiotów z krajów trzecich, posiada stosowną dokumentację, istnieje związek między nabytymi towarami a dostawami towarów nabytych przez podatnika poza terytorium kraju, jak również w jej ocenie można uznać, że gdyby czynności dostaw lub świadczenia usług wykonywane były na terytorium kraju, to przysługiwałoby jej prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto gdyby Spółka dokonała tożsamego importu towarów z Chin, Tajwanu na terytorium Polski, również rozpoznałaby import towarów w Polsce i wykazałaby od tej transakcji podatek należny z prawem do odliczenia.

Pytania

1. Czy w związku ze sprzedażą importowanych towarów na rzecz kontrahentów z siedzibą w (…) Wnioskodawca powinien rozliczyć na terytorium Polski podatek VAT?

2. Czy Wnioskodawca powinien wykazać sprzedaż towarów do kontrahentów (podatnicy VAT) z siedzibą w (…) w deklaracji JPK_VAT w poz. 11 jako „Dostawa towarów i usług poza terytorium kraju?”

Państwa stanowisko w sprawie

1. Wnioskodawca, nie powinien on rozliczać na terytorium Polski podatku VAT od transakcji polegającej na sprzedaży importowanych towarów na rzecz kontrahentów z siedzibą w (…). Sprzedaż powinna być opodatkowana według lokalnych przepisów VAT.

2. Transakcja polegająca na sprzedaży towarów do kontrahentów z siedzibą w (…) nie powinna zostać wykazana w deklaracji JPK_VAT w poz. 11 jako „Dostawa towarów i usług poza terytorium kraju”.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad 1

Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia na terytorium Polski podatku VAT od opisanej w stanie faktycznym transakcji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

a) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

b) eksport towarów;

c) import towarów na terytorium kraju;

d) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

e) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy VAT) jest terytorium kraju, przez które w myśl art. 2 pkt 1 ustawy o VAT - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a). Zgodnie więc z zasadą terytorialności, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wymienione w przytoczonym wyżej przepisie czynności, ale jedynie, gdy miejscem ich świadczenia jest Polska.

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku, gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku, gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o VAT dostawę towarów, która:

a) poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

b) następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W konsekwencji w przypadku transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Istotne jest określenie która dostawa to tzw. dostawa ruchoma, a która to tzw. dostawa nieruchoma - ma to istotne znaczenie dla wskazania, która dostawa towarów podlega pod lokalne przepisy VAT (w opisanym przypadku (…) przepisy VAT), a która dostawa może korzystać z preferencji w VAT (dostawa ruchoma). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, iż w przedmiotowej transakcji towary będą nabywane od podmiotów z Chin i Tajwanu, przez Wnioskodawcę, który będzie odpowiadał za organizację transportu na terytorium Unii Europejskiej (…) z państw trzecich, i następnie będzie dokonywał sprzedaży zaimportowanych towarów (…) kontrahentowi. Towary trafią zatem bezpośrednio od podmiotu pierwszego (kraje trzecie) do podmiotu trzeciego w kolejności (terytorium państwa członkowskiego).

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o VAT wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie - w opisanym przypadku wysyłka/transport będą przyporządkowane do dostawy pomiędzy podmiotami z Chin i Tajwanu do Wnioskodawcy, co oznacza że ta dostawa będzie ruchoma, a dostawa pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem (…) będzie dostawą nieruchomą opodatkowaną lokalnym VAT.

Podsumowując Wnioskodawca będzie zarejestrowany w (…) dla potrzeb podatku VAT i w związku z dokonywanym importem na terytorium (…) oraz sprzedażą towarów importowanych Wnioskodawca wykaże podatek VAT należny w (…) deklaracji podatkowej, tym samym w świetle wskazanych powyżej przepisów opisana transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu polskim podatkiem VAT, a Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku rozliczenia jej na terytorium Polski.

Ad 2

Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykazania w polskiej deklaracji JPK_VAT w poz. 11 jako „Dostawa towarów i usług poza terytorium kraju”.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2 ustawy VAT.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika (art. 99 ust. 7c ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy o VAT, deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. 2023.57 t. j.), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Od 1 października 2020 r. podatnicy przesyłają do organów podatkowych jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Elementy JPK_VAT określa Rozporządzenie.

Zgodnie z § 4 pkt 1) lit. b) Rozporządzenia MF w deklaracji należy wskazać dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego, m.in. obejmujące dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy VAT, w tym odrębnie z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 86 ust 8 pkt 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 1.

Wskazać należy również, że do przedmiotu transakcji nie ma zastosowania ust. 9 artykułu 86 ustawy VAT, o którym mowa powyżej.

Jak wskazano powyżej w przedmiotowej transakcji towary będą nabywane przez Wnioskodawcę od podmiotów z Chin i Tajwanu, który odpowiada za organizację transportu tych towarów na terytorium Unii Europejskiej (…) i następnie będzie sprzedawać te towary kontrahentom (…). Towary trafią zatem bezpośrednio od podmiotu pierwszego (kraje trzecie) do podmiotu trzeciego (terytorium państwa członkowskiego) i tym samym nie będą stanowić przedmiotu opodatkowania polskim podatkiem VAT.

Wnioskodawca dokona rejestracji dla potrzeb podatku VAT w (…). Zakupione i przetransportowane do (…) towary, sprzeda na rzecz (…) podatników VAT. W tej sytuacji Wnioskodawca rozliczy (…) podatek VAT, wystawi fakturę zgodnie z tamtejszymi przepisami oraz złoży zeznanie podatkowe według przepisów (…). Wartości sprzedaży nie powinno się więc wykazywać w pliku JPK_VAT składanym w Polsce.

Podatek VAT dotyczący tej transakcji nie będzie podlegał odliczeniu w polskim zeznaniu podatkowym skoro już raz zostanie rozliczony w (…) zeznaniu podatkowym. Tym samym wykazywanie transakcji również w polskiej deklaracji JPK_VAT w poz. 11 jako „Dostawa towarów i usług poza terytorium kraju” wydaje się nieprawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

- w zakresie sposobu rozliczenia podatku VAT sprzedaży importowanych towarów na rzecz kontrahentów z siedzibą w (…) – prawidłowe;

- w zakresie wykazania sprzedaży towarów kontrahentom z siedzibą w (…) w deklaracji JPK_VAT w poz. 11 jako „Dostawa towarów i usług poza terytorium kraju” – nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają ww. czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Stosowanie do art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

terytorium kraju – rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 3, 5 i 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

   - terytorium Unii Europejskiej – rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej, z tym że na potrzeby stosowania tej ustawy (…);

   - terytorium państwa trzeciego – rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3;

   - towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei w myśl art. 2 pkt 7 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

imporcie towarów – rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Przy czym stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zaś zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Ponadto zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy w związku ze sprzedażą importowanych towarów na rzecz kontrahentów z siedzibą w (…) powinni Państwo rozliczyć podatek VAT na terytorium Polski.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a siedziba Państwa Spółki znajduje się w Polsce. Będą Państwo nabywać towar od podmiotów z Chin lub Tajwanu, a następnie towar ten będzie transportowany na terytorium (…), gdzie będą Państwo sprzedawać towar (…) kontrahentom. Zakup towarów ma być realizowany na warunkach Incoterms EXW lub FOB. Za organizację transportu (zlecenie, koszt) mają być odpowiedzialni Państwo. Przy czym, towar wysyłany będzie - drogą morską - bezpośrednio z terytorium państwa trzeciego (Chiny lub Tajwan) na terytorium Unii Europejskiej do (…).

Zatem skoro nastąpi przywóz towaru z terytorium państwa trzeciego (Chiny lub Tajwan) na terytorium Unii Europejskiej, do (…), analizowana transakcja będzie stanowić import towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu.

Z treści wniosku wynika, że import towarów od podmiotu z Chin oraz z Tajwanu dokonywany jest do portu rozładunku w (…), a towary następnie są sprzedawane i transportowane bezpośrednio do klienta finalnego, również na terenie (…), co oznacza, że trasa transportu nie przebiega przez terytorium Polski, a więc w żadnym momencie towar nie znajduje się na terytorium Polski.

Zatem skoro, w analizowanym przypadku w żadnym momencie towar nie znajduje się na terytorium Polski, a tym samym towar nie jest przemieszczany na terytorium Polski bądź z terytorium Polski, Państwa Spółka nie jest zobowiązana do naliczania i odprowadzania w Polsce podatku od towarów i usług bowiem na terytorium kraju nie wystąpi żadna czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT wymieniona w art. 5 ustawy VAT.

Jednocześnie miejscem dostawy (opodatkowania) zgodnie z art. 22 ust. 4 będzie terytorium (…).

Tym samym, realizowana przez Państwa Spółkę sprzedaż na rzecz kontrahentów (…)

 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

W związku z tym, że planowane przez Państwa transakcje nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, obowiązek podatkowy z tytułu opisanej przez Państwa transakcji na terytorium kraju nie wystąpi.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, zgodnie z którym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia na terytorium Polski podatku VAT od opisanej w stanie faktycznym [zdarzeniu przyszłym – przypis Organu] transakcji należało uznać za prawidłowe.

Państwa wątpliwości wyrażone w pytaniu nr 2 dotyczą ustalenia, czy powinni Państwo wykazać sprzedaż towarów do kontrahentów (podatników VAT) z siedzibą w (…) w deklaracji JPK_VAT w poz. 11 jako „Dostawa towarów i usług poza terytorium kraju”.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że:

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

W myśl art. 99 ust. 7c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Jak stanowi art. 99 ust. 11c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2023 r. poz. 57, 1123 i 1234), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:

Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1) rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2) kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3) kontrahentów;

4) dowodów sprzedaży i zakupów.

Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Od 1 października 2020 r., kwestie danych jakie należy wykazywać w składanych deklaracja reguluje rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988, ze zm.) – dalej: „rozporządzenie”.

Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

     - szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (zgodnie z treścią art. 99 ust. 13b ustawy);

     - szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (w myśl art. 109 ust. 14 ustawy).

Zatem od 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Oznacza to, że za okresy od 1 października 2020 r. nie ma możliwości składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz ewidencji w inny sposób niż w formie nowego JPK_VAT. Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 1 kwietnia 2020 r. (Dz. U. poz. 576) oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz. U. poz. 1127) oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.

Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzenia:

Deklaracje zawierają:

1) oznaczenie urzędu skarbowego, do którego jest składana deklaracja;

2) dane identyfikacyjne podatnika;

3) oznaczenie rodzaju rozliczenia:

a) miesięczne – w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo

b) kwartalne – w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

4) oznaczenie okresu, za który jest rozliczany podatek od towarów i usług, zwany dalej „podatkiem”:

a) miesiąc i rok – dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo

b) kwartał i rok – dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

5) oznaczenie wersji (kodu) deklaracji składanej na podstawie:

a) art. 99 ust. 1 ustawy albo

b) art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

6) oznaczenie daty sporządzenia;

7) wskazanie celu złożenia deklaracji – złożenie deklaracji albo korekta deklaracji;

8) dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego;

9) dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku naliczonego;

10) dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku lub zwrotu podatku wraz z oznaczeniem sposobu dokonania tego zwrotu;

11) dodatkowe dane dotyczące rozliczenia.

Na podstawie § 4 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia:

Dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego, o których mowa w § 2 pkt 8, obejmują: 

 1) wysokość podstawy opodatkowania, a w przypadkach określonych w lit. d-f oraz i-m – także wysokość podatku należnego, z tytułu:

a) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku,

b) dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju, w tym odrębnie z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy,

c) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 0%, w tym odrębnie z tytułu dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy,

d) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 5%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

e) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 7% albo 8%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

 f) dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 22% albo 23%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,

g) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

h) eksportu towarów,

 i) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,

 j) importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy,

k) importu usług, z wyłączeniem usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy,

 l) importu usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy,

m) dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy;

 2) łączną wysokość podstawy opodatkowania stanowiącą sumę wysokości podstaw opodatkowania określonych w pkt 1, z wyłączeniem wysokości podstaw opodatkowania z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, oraz dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że w deklaracji podatkowej należy wykazać m.in. sprzedaż która ma miejsce poza terytorium kraju.

W rozporządzeniu w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług dodano załączniki będące objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.

W pkt I załącznika „Objaśnienia do deklaracji” wskazano w pkt 4.1., że w części deklaracji dotyczącej obliczenia wysokości podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu (wysokość podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego), dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie. Dotyczy to również czynności wykonywanych poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego.

Warto zaznaczyć, że fakt zarejestrowania się podatnika dla celów podatku VAT w państwach, w których dokonywana jest dostawa towarów, nie jest tożsamy z prowadzeniem działalności gospodarczej na terytorium tego kraju.

Z treści wniosku i uzupełnienia wniosku wynika, że będą Państwo dokonywać sprzedaży towarów, wcześniej zaimportowanych z Chin lub Tajwanu, na terytorium (…), (…) kontrahentom. Państwa Spółka jest zarejestrowana do podatku od wartości dodanej w (…) jedynie ze względu na nałożony na nią obowiązek rozliczenia podatku w tym kraju. Na dzień dzisiejszy nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej na terytorium (…).

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na wezwanie wskazali Państwo również, że Państwa zdaniem, w przypadku dokonania importu towarów na terytorium (…), będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie odpowiednich regulacji (…) ustawy o VAT. Spółka nabyła towary od podmiotów z krajów trzecich, posiada stosowną dokumentację, istnieje związek między nabytymi towarami a dostawami towarów nabytych przez podatnika poza terytorium kraju, jak również w Państwa ocenie można uznać, że gdyby czynności dostaw lub świadczenia usług wykonywane były na terytorium kraju, to przysługiwałoby Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (mimo tego, iż jak wskazali Państwo, przedmiotowy import nie będzie dokonany na terytorium Polski, zatem w opinii Spółki do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na tym imporcie nie będzie miał wprost zastosowania art. 86 ust. 8 ustawy o VAT).

Wskazali Państwo również, że gdyby Spółka dokonała tożsamego importu towarów z Chin, Tajwanu na terytorium Polski, również rozpoznałaby import towarów w Polsce i wykazałaby od tej transakcji podatek należny z prawem do odliczenia.

Należy zauważyć, że w deklaracji i ewidencji JPK_V7M przewidziano dwa pola w których wykazuje się sprzedaż opodatkowaną poza terytorium kraju, tj. K_11 i P_11.

W polu K_11 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania wynikająca z dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju. W polu tym podaje się wartość netto dostaw towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju, w każdym przypadku, gdy w odniesieniu do nich przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Natomiast w polu P_11 wykazuje się zbiorczą wysokość podstawy opodatkowania z tytułu  dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju – wykazaną w K_11.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że Spółka, w okolicznościach zdarzenia przyszłego, winna będzie wykazać w polu K_11 i P_11 deklaracji i ewidencji JPK_V7M dostawę towarów dokonaną do (…) (powyższe regulacje dotyczą dostawy zarówno w państwach członkowskich jak państwach poza unijnych). Przy czym winny być wykazane tylko dostawy towarów w stosunku do których Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. Obowiązek ten dotyczy jedynie dostawy do Klientów w państwie, w którym Wnioskodawca (Spółka) nie prowadzi faktycznej działalności gospodarczej a jedynie zgodnie z przepisami rozlicza podatek należny od dokonanych transakcji.

Jak wskazano wyżej, Spółka będzie zarejestrowana do podatku od wartości dodanej na terenie (…) jedynie ze względu na nałożony na nią obowiązek rozliczenia podatku w tym kraju z tytułu transakcji wskazanych we wniosku i nie będzie prowadziła tam innej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Państwa - zgodnie z którym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykazania w polskiej deklaracji JPK_VAT w poz. 11 transakcji opisanych we wniosku - jako „Dostawa towarów i usług poza terytorium kraju” należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być rozpatrzone.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jesteśmy ściśle związani przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Wydając przedmiotową interpretację oparliśmy się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na stwierdzeniu, że Spółka jest zarejestrowana do podatku od wartości dodanej w (…) jedynie ze względu na nałożony na nią obowiązek rozliczenia podatku w tym kraju i Spółka nie prowadzi działalność gospodarczej w (…), oraz że, gdyby czynności dostaw lub świadczenia usług [o których mowa we wniosku – przypis Organu] wykonywane były na terytorium kraju, to przysługiwałoby Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.) dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

  - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.