Korekta podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia zakupionej nieruchomości. - Interpretacja - 0113-KDIPT1-3.4012.485.2023.3.MK

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 18 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.485.2023.3.MK

Temat interpretacji

Korekta podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia zakupionej nieruchomości.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia zakupionej nieruchomości. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 października 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, spółka X sp. z o. o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Przeważającą działalnością gospodarczą Spółki jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz usługi najmu nieruchomości.

Wnioskodawca, co do zasady, nabywa nieruchomości w celu oddania ich w odpłatne użytkowanie w ramach umowy najmu długoterminowego. Z uwagi na fakt, że umowa najmu długoterminowego ma charakter mieszkaniowy, do takich usług najmu długoterminowego Wnioskodawca stosuje zwolnienie przedmiotowe z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43. ust. 1 pkt. 36 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej „ustawy o VAT”).

Podatnik ma jednak zamiar rozszerzyć przedmiot wykonywanej działalności o usługi najmu krótkoterminowego sklasyfikowane jako PKD 55.10. "Zapewnienie zakwaterowania krótkoterminowego w cyklu dziennym lub tygodniowym", i wynajmować lokale w ramach najmu krótkoterminowego, do którego ww. zwolnienie nie ma zastosowania, gdyż do świadczonych w ten sposób usług, Spółka będzie stosowała stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8% (na podstawie Załącznika nr 3 do ustawy, poz. 47). W stosunku do nieruchomości zakupionych z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem krótkoterminowy, Wnioskodawca będzie dokonywał odliczenia VAT w całości z faktur dokumentujących nabycie nieruchomości (np. od dewelopera) oraz od innych wydatków, które służyły przystosowaniu nieruchomości do świadczenia usług najmu krótkoterminowego (tj. remont, materiały budowlane, wykończenie), dalej "VAT z tytułu zakupu nieruchomości". W związku z tym, że przewidywany okres użytkowania nieruchomości, które nabywa Spółka, w momencie ich nabywania będzie dłuższy niż rok, nieruchomości te będą stanowiły środki trwałe Spółki.

Z uwagi na trudną sytuację gospodarczą, przedstawiającą się w postaci wysokiej inflacji, czy też spadku dynamiki PKB i niepewności na rynku mieszkaniowym, Wnioskodawca świadomy jest ryzyka niepowodzenia w nowym obszarze działalności, tj. w obszarze najmu krótkoterminowego.

Jednocześnie z uwagi na nieustannie wysoki popyt na usługi najmu długoterminowego Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości możliwości zmiany przeznaczenia niektórych nieruchomości, które zostały nabyte na cele najmu krótkoterminowego (opodatkowane według stawki 8%), a następnie zostaną przeznaczone do celów najmu długoterminowego (korzystające ze zwolnienia przedmiotowego). Ewentualna możliwość zmiany przeznaczenia nieruchomości, po jej zakupie, pozwoli podatnikowi na zabezpieczenie odpowiedniego poziomu rentowności jego działalności i zmniejszy ryzyko ewentualnego niepowodzenia w generowaniu przychodów z najmu krótkoterminowego.

W związku z powyższym, intencją Wnioskodawcy jest rozwianie wątpliwości w zakresie prawa do odliczenia VAT z tytułu zakupu nieruchomości, w związku z ewentualną zmianą przeznaczenia nieruchomości wykorzystywanej po jej nabyciu wyłącznie do celów najmu krótkoterminowego (opodatkowana stawką 8% VAT), jeżeli w okresie 10 lat od daty nabycia nieruchomości, nastąpi zmiana przeznaczenia tej nieruchomości i będzie wykorzystywana po tej zmianie wyłącznie do najmu długoterminowego korzystającego ze zwolnienia z VAT, do końca 10-letniego okresu korekty.

Pytanie

Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca rozpocznie wykorzystywanie danej nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych (najem krótkoterminowy opodatkowany stawką 8%), po czym nastąpi zmiana przeznaczenia takiej nieruchomości, która będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług (najem długoterminowy), Wnioskodawca powinien dokonać korekty podatku naliczonego VAT z tytułu zakupu nieruchomości, w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego, w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym za który będzie dokonywał korekty?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy Wnioskodawca rozpocznie wykorzystywanie danej nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych (najem krótkoterminowy opodatkowany stawką 8%), po czym nastąpi zmiana przeznaczenia takiej nieruchomości, która będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług (najem długoterminowy), Wnioskodawca powinien dokonać korekty podatku naliczonego VAT z tytułu zakupu nieruchomości, w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego, w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym za który będzie dokonywał korekty.

W dalszej kolejności, jeżeli w okresie 10-letniego okresu korekty, zmiana przeznaczenia nie ulegnie zmianie (a więc Spółka będzie świadczyła do końca okresu korekty usługi najmu długoterminowego, zwolnione przedmiotowo z VAT), Spółka będzie obowiązana po zakończeniu każdego z tych kolejnych lat objętego 10-letnim okresem korekty, korygować części podatku odliczonego przy nabyciu danej nieruchomości, przy czym w każdym z tych lat będzie to kwota 1/10 kwoty podatku odliczonego przy nabyciu nieruchomości (korekta nie będzie miała charakteru jednorazowego).

Uzasadnienie

W kontekście powyższego wskazać należy, że zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

I tak, stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl ust. 2 przywołanego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy o VAT.

Z ust. 4 tego artykułu wynika, że w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. W myśl ust. 5 tegoż artykułu, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Według ust. 6 ww. artykułu, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1.opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2.zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z brzmieniem ust. 7 tego artykułu, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do ust. 7a tegoż artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana przeznaczenia nieruchomości w sposób, o którym mowa w opisie zdarzenia przyszłego, będzie skutkowała dokonaniem korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z tym, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonywania korekty podatku naliczonego, tj. odliczonego VAT w związku z zakupem nieruchomości przez okres obowiązywania 10-letniego okresu korekty. Pierwszej korekty podatnik dokona w deklaracji składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym nastąpi ta zmiana przeznaczenia.

Jeżeli więc - dla przykładu - nieruchomość zostanie nabyta i przeznaczona do celów najmu krótkoterminowego (czynności opodatkowane) w sierpniu 2023 r., po czym w grudniu tego samego roku, Spółka dokona zmiany przeznaczenia na najem długoterminowy (zwolnienie z VAT), Spółka będzie obowiązana do skorygowania części odliczonego VAT z tytułu zakupu nieruchomości w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy 2024 r. Jeżeli w okresie 10-letniego okresu korekty, jej przeznaczenie nie ulegnie ponownie zmianie (a więc Spółka będzie świadczyła do końca okresu korekty usługi najmu długoterminowego, zwolnione przedmiotowo z VAT), Spółka będzie obowiązana po zakończeniu każdego z tych kolejnych lat objętego 10-letnim okresem korekty, korygować części podatku odliczonego przy nabyciu danej nieruchomości, przy czym w każdym z tych lat będzie to kwota 1/10 kwoty podatku odliczonego przy nabyciu nieruchomości. Posługując się tym przykładem, okres 10-letniej korekty podatku naliczonego obejmuje lata 2023-2032, a ostatnią deklaracją podatkową, w której Spółka będzie zobowiązana pomniejszyć podatek naliczony VAT z tytułu zakupu nieruchomości, będzie deklaracja podatkowa za pierwszy okres rozliczeniowy 2033 r.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w:

-interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 maja 2018 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.136.2018.1.KR, w której wskazano:

"...W odniesieniu do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy, należy wskazać, że w sytuacji gdy Wnioskodawca rozpocznie wykorzystywanie danego lokalu wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego z uwzględnieniem 10-letniego okresu, licząc od roku, w którym lokal został oddany do użytkowania, na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy. Wnioskodawca winien dokonać korekty w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego przy nabyciu lokalu, w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym za który będzie dokonywał korekty. Przy czym, korekta obejmować będzie również rok, w którym dojdzie do zmiany przeznaczenia...".

-interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 stycznia 2020 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.665.2019.2.MJ, w której wskazano:

"Należy zaznaczyć, że skoro zmiana przeznaczenia przedmiotowych lokali wraz z wyposażeniem z zamiaru wykorzystania do czynności opodatkowanych podatkiem VAT na wykorzystanie do czynności zwolnionych oraz opodatkowanych tym podatkiem, nastąpiła w 2019 r., to pierwszej korekty Wnioskodawca winien dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku, w którym nastąpiła ta zmiana, tj. za miesiąc styczeń 2020 r."

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy,

towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

I tak, według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jest zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca, co do zasady, nabywa nieruchomości w celu oddania ich w odpłatne użytkowanie w ramach umowy najmu długoterminowego. Z uwagi na fakt, że umowa najmu długoterminowego ma charakter mieszkaniowy, do takich usług najmu długoterminowego Wnioskodawca stosuje zwolnienie przedmiotowe z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43. ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnik ma jednak zamiar rozszerzyć działalność i wynajmować lokale w ramach najmu krótkoterminowego, do którego ww. zwolnienie nie ma zastosowania, gdyż do świadczonych w ten sposób usług, Spółka będzie stosowała stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8% (na podstawie Załącznika nr 3 do ustawy, poz. 47). W stosunku do nieruchomości zakupionych z przeznaczeniem wyłącznie na wynajem krótkoterminowy, Wnioskodawca będzie dokonywał odliczenia VAT w całości z faktur dokumentujących nabycie nieruchomości (np. od dewelopera). W związku z tym, że przewidywany okres użytkowania nieruchomości, które nabywa Spółka, w momencie ich nabywania będzie dłuższy niż rok, nieruchomości te będą stanowiły środki trwałe Spółki. W okresie 10 lat od daty nabycia nieruchomości może nastąpić zmiana przeznaczenia tej nieruchomości i będzie wykorzystywana po tej zmianie wyłącznie do najmu długoterminowego korzystającego ze zwolnienia z VAT, do końca 10-letniego okresu korekty.

W związku z powyższym mają Państwo wątpliwości dotyczące korekty podatku naliczonego, który został odliczony z tytułu zakupu nieruchomości.

Zagadnienie korekty związane jest z prawem do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z tego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższa zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Jak wynika z art. 91 ust. 5 ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy:

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1) opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy:

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi art. 91 ust. 7c ustawy:

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Według art. 91 ust. 7d ustawy:

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Jak stanowi art. 91 ust. 8 ustawy:

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Z powołanych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Przepisy art. 91 wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z tym, że w systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia.

Jeśli zatem podatnik nabył towary lub usługi z zamiarem ich wykorzystania do określonych czynności (opodatkowanych lub niepodlegających opodatkowaniu lub zwolnionych od podatku) i nie wykorzystał ich zgodnie z takim zamiarem (zmiana przeznaczenia), wówczas jest obowiązany dokonać korekty podatku. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy przede wszystkim wskazać, że   w rozpatrywanej  sprawie dojdzie  do zmiany przeznaczenia Nieruchomości.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca rozpocznie wykorzystywanie danej nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych (najem krótkoterminowy opodatkowany stawką 8%), po czym nastąpi zmiana przeznaczenia takiej nieruchomości, która będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług (najem długoterminowy).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca rozpocznie wykorzystywanie danej nieruchomości wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, po czym nastąpi zmiana przeznaczenia takiej nieruchomości, to Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego z uwzględnieniem 10-letniego okresu, licząc od roku, w którym nieruchomość została oddana do użytkowania, na podstawie art. 91 ust. 7 i ust. 7a w związku z art. 91 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT. Roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości. Wnioskodawca zobowiązany będzie do korekty w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku, w którym nastąpiła ta zmiana.

Jednocześnie należy zauważyć, że korekty takiej należy dokonać przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta nastąpi w okresie korekty.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).