Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez dostawców.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez dostawców.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzą Państwo działalność gospodarczą - Spółkę z o.o. i są Państwo czynnym podatnikiem VAT. Zajmują się Państwo sprzedażą m.in. obuwia, odzieży w kraju i na terenie Unii Europejskiej. Zakupów dokonują Państwo na terytorium kraju - transakcje krajowe. Nabyte towary służą Państwu wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jednym z Państwa kontrahentów, u którego zaopatrują się Państwo w towar, jest firma mająca siedzibę poza terytorium Polski, jednakże podmiot ten jest zarejestrowany w polskim rejestrze VAT, widnieje jako czynny podatnik VAT na terenie Polski („biała lista”).

Ponadto, dostawca ten:

1)posiada magazyny na terytorium RP, z których wysyła towary (wraz z towarem dostarczane są etykiety transportu kurierskiego, gdzie w przypadku nieodebrania lub zwrotu przesyłka trafia do polskich magazynów);

2)ma polską stronę internetową, na której widnieje polski numer infolinii, przez którą zamawiane są przedmioty nabycia, śledzi się przesyłki, pobiera faktury, składa reklamacje.

We wszystkich transakcjach (poza prywatnymi) z dostawcą identyfikują się Państwo jako nabywca - osoba prowadząca działalność gospodarczą. Podczas zawierania transakcji bardzo wyraźnie zaznaczają Państwo chęć uczestnictwa w danej transakcji jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą - zamieszczając swój numer NIP podczas procesu składania zamówienia. Wszystkie towary zakupione przez Spółkę od Dostawcy, służą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Do każdej transakcji handlowej Spółka otrzymuje fakturę VAT, na której widnieje NIP i obowiązująca w Polsce podstawowa stawka VAT.

Pomimo otrzymywania faktur z identyfikacją podatkową NIP, sprzedawca traktuje wszystkich nabywców jako podmioty nieprowadzące działalności gospodarczych. Dostawca w swoim wewnętrznym regulaminie wskazuje, że oferty na jego stronach internetowych są skierowane wyłącznie do konsumentów, którzy dokonują zakupu do celów niezwiązanych z działalnością komercyjną, gospodarczą ani zawodową. Jednakże pomimo tego zastrzeżenia, dostawca dokonuje sprzedaży na rzecz osób występujących w transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, wystawiając faktury VAT, które zawierają wszelkie niezbędne elementy faktury określone w art. 106e ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przeczytanych indywidualnych interpretacji podatkowych o sygnaturach 0111-KDIB3-1.4012.159.2022.2.IK czy 0113-KDIPT1-2.4012.280.2022.1.JS, 0112-KDIL1-3.4012.327.2022.1.KK, 0114-KDIP1-2.4012.113.2023.1.GK, 0114-KDIP1-2.4012.114.2023.1.GK, 0114-KDIP1-2.4012.524.2022.1.GK, gdzie Wnioskodawcy mieli ten sam problem co Spółka tzn. – czy można odliczyć VAT od zakupu, czy nie – wynika, że dostawca (być może ten sam lub postępujący w taki sam sposób) odprowadza do Urzędu Skarbowego należny podatek VAT od wszelkich swoich sprzedaży wykazując go jako podatek od sprzedaży na rzecz osób nieprowadzących działalności. Tym samym, w przeciwieństwie do nabywcy, który w swoim pliku JPK_VAT wykazuje wszelkie transakcje z dostawcą, firma dokonując transakcji sprzedaży osobie prowadzącej działalność gospodarczą, nie wykazuje jej indywidualnie w plikach JPK_VAT, a zbiorczo, co uważają Państwo za błędne postępowanie. W związku z tym, że dostawca nie wykazuje faktur sprzedażowych dla Państwa w swoich plikach JPK identyfikując je błędnie jako sprzedaż konsumencką, widzą Państwo ryzyko technicznych i formalnych problemów z odliczeniem podatku VAT naliczonego i zawartego w tych transakcjach.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do odliczenia naliczonego przez dostawcę podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w transakcjach z opisanym kontrahentem przysługuje Spółce prawo do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy. Nabycie towarów służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym (art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia przysługuje w takim zakresie w jakim nabywane towary służą czynnościom opodatkowanym. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikającego z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku stanowi integralną część mechanizmu VAT i co do zasady nie może być ograniczane. Prawo to jest wykonywane w sposób bezpośredni w stosunku do całego podatku obciążającego transakcje powodujące naliczenie podatku. Jest to tzw. zasada neutralności, która jest podstawową zasadą VAT wynikającą z charakteru podatku konsumpcyjnego. Jak wynika z przytoczonych przepisów zasadniczą przesłanką o charakterze materialnym warunkującą powstanie u nabywcy będącego podatnikiem prawa do odliczenia jest związek danego zakupu z dokonywaną przez podatnika sprzedażą opodatkowaną.

W transakcjach bezsprzecznie Spółka identyfikuje się jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą wskazując numer NIP w procesie składania zamówienia. Brak formalny w postaci niewykazania transakcji odrębnie w pliku JPK_VAT, który jest wynikiem błędnego postępowania dostawców nie może definitywnie pozbawiać Spółki prawa do odliczenia.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nieprawidłowość złożenia JPK_VAT przez sprzedawcę nie został wymieniony w tym przepisie jako przesłanka skutkująca brakiem możliwości realizacji prawa do odliczenia. Warto również wskazać, że w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT został wymieniony katalog elementów obligatoryjnych jakie powinny znaleźć się na fakturze. W świetle powyższego Spółka może zatem wskazać, że faktury są dokumentem sformalizowanym z określonymi elementami obowiązkowymi. Zasadniczo zatem prawidłowa faktura daje prawo do odliczenia podatku VAT.

Zakup poczynając od zamówienia, kończąc na wysyłce i ewentualnym zwrocie odbywa się na terenie Polski. Sprzedawca widnieje jako czynny polski podatnik VAT. Dodatkowo zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 22 października 2015 r., sygnatura C-277/14 podatnik, który chce odliczyć VAT nie musi badać, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć prawidłowo wywiązuje się z obowiązku złożenia poprawnie formalnych deklaracji (w tym plików JPK) i zapłaty podatku VAT. TSUE zastrzegł przy tym, że urzędy nie mogą wymagać od odbiorcy, aby dokonywał ustaleń, których nie wymaga od niego prawo. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (odliczenia podatku naliczonego) jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Unormowanie to jest implementacją wcześniej obowiązującego art. 17 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - Wspólny System Podatku od Wartości Dodanej. To samo wynika z art. 168 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie Wspólnego Systemu Podatku od Wartości Dodanej (Dz. U. UE. L. 347, s. 1 ze zm.). Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że odliczenie przysługuje jedynie w odniesieniu do podatku powstałego w wyniku czynności wykonanej przez innego podatnika, a dla realizacji tego prawa - stosownie do art. 178 lit. a tej Dyrektywy - konieczne jest posiadanie faktury wystawionej zgodnie z art. 220, art. 236, art. 238, art. 239 i art. 240 Dyrektywy 2006/112 /WE Rady.

Dokonując transakcji Spółka uważa, że ma prawo mniemać, że dostawca prawidłowo rozlicza swoją deklarację JPK wskazując jako nabywcę swoich towarów właśnie Spółkę.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym, gdzie Spółka zawiera transakcje zakupu towarów jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, jako czynny podatnik VAT, w sytuacji gdy nabyte towary służą wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Spółce przysługuje prawo do odliczenia naliczonego przez dostawcę towaru podatku VAT z wystawionych przez tego dostawcę faktur VAT.

Mając powyższe na uwadze, Spółka uważa, że ma prawo do pełnego odliczania VAT w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy, zgodnie z którym:

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Jak już wcześniej wskazano, faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Wskazać należy, że sama faktura nie tworzy prawa do odliczenia podatku w niej wykazanego. Prawo do odliczenia przysługuje zatem wówczas, gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi. Potwierdzeniem tego może być wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 1989 r. w sprawie Genius Holding BV v. Staatssecretaris van Financiën, C-342/87, w którym stwierdzono, że zgodnie z artykułem 17 (2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który jest należny tylko z tego powodu, że został wykazany na fakturze. Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu.

Zatem sam fakt otrzymania faktury z wykazanym podatkiem VAT nie jest wystarczającą przesłanką do realizacji prawa do dokonania obniżenia podatku należnego.

Aby powstało prawo do odliczenia, u wystawcy faktury podatek VAT musi być wymagalny, co oznacza, że powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz powstała także podstawa opodatkowania z tytułu zrealizowania jednej z czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jako czynny podatnik podatku VAT zajmuje się sprzedażą m.in. obuwia, odzieży w kraju i na terenie Unii Europejskiej. Zakupów dokonuje na terytorium kraju. Nabyte towary służą wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednym z kontrahentów Spółki, u którego Spółka zaopatruje się w towar, jest firma mająca siedzibę poza terytorium Polski, jednakże podmiot ten jest zarejestrowany w polskim rejestrze VAT, widnieje jako czynny podatnik VAT na terenie Polski. We wszystkich transakcjach z dostawcą Spółka identyfikuje się jako nabywca prowadząca działalność gospodarczą. Podczas zawierania transakcji Spółka zaznacza chęć uczestnictwa jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą - zamieszczając swój numer NIP, podczas procesu składania zamówienia. Do każdej transakcji handlowej Spółka otrzymuje fakturę VAT. Pomimo otrzymywania faktur z identyfikacją podatkową NIP, sprzedawca traktuje wszystkich nabywców jako podmioty nieprowadzące działalności gospodarczych. Mimo tego, dokonuje on sprzedaży na rzecz osób występujących w transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wystawiając faktury VAT spełniające wszelkie wymogi zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy.

Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy w opisanym stanie faktycznym, przysługuje Państwu prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT z wystawianych przez dostawcę faktur VAT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie mają Państwo prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego występującego przy nabyciu towarów wykazanego na fakturze przez dostawcę, pod warunkiem, że dostawa towarów została udokumentowana prawidłowo wystawioną przez dostawcę fakturą VAT (przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy).

Konieczność posiadania faktury w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego potwierdzają wyroki TSUE. Przykładowo w wyroku z 14 lipca 1988 r. w sprawie C-123/87, Jeunehomme TSUE wskazał, że artykuły 18 ust. 1 lit. a), 22 ust. 3 lit. a) i (b) oraz 22 ust. 8 VI Dyrektywy zezwalają Państwom Członkowskim na wprowadzenie wymogu, zgodnie z którym prawo do odliczenia VAT uzależnione jest od posiadania faktury, która, oprócz spełnienia minimalnych warunków wymienionych w VI Dyrektywie, musi zawierać określone dane niezbędne do tego, by zapewnić stosowanie VAT i umożliwić organom skarbowym sprawowanie nadzoru. Liczba tych danych ani ich rodzaj nie może uniemożliwiać lub nadmiernie utrudniać korzystanie z prawa do odliczenia. Tożsamo w orzeczeniu z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-152/02 Terra Baubedarf-Handel GmbH, Trybunał orzekł, że art. 17 ust. 2 lit. a) i pierwszy akapit art. 18 ust. 2 VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że prawo do odliczenia przysługuje w okresie rozliczeniowym, w którym są spełnione dwa warunki wymagane przez te przepisy, tj. towary powinny być dostarczone lub usługi wykonane, a podatnik powinien być w posiadaniu faktury lub innego dokumentu, który według kryteriów danego państwa członkowskiego jest uznawany za odpowiednik faktury.

Zatem podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze. Tym samym faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy konkretnymi podmiotami, w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi. Niezgodność któregokolwiek z tych aspektów eliminuje możliwość odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturze, która nie odzwierciedla rzeczywistego zdarzenia gospodarczego.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przy czym należy podkreślić, że faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.

W analizowanej sprawie, jak Państwo wskazali, faktury spełniają wszelkie wymogi formalne zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka – jako czynny, zarejestrowany podatnik VAT – nabywa towary od dostawcy, zarejestrowanego jako czynny podatnik podatku VAT, które służą Spółce wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego na otrzymanych fakturach, gdyż spełniony jest warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek zakupionego towaru z czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym, gdy Spółka zawiera transakcje zakupu towarów jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, jako czynny podatnik VAT, w sytuacji, gdy nabyte towary służą Spółce wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez dostawców, w sytuacji niezaistnienia innych przesłanek negatywnych wynikające z art. 88 ustawy.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

W związku z powyższym, nienależną opłatę w kwocie 40 zł, uiszczoną 28 lipca 2023 r., zwrócimy - stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej – na rachunek bieżący, zgodnie z dyspozycją zawartą we wniosku.

Ponadto wskazujemy, że  interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku.  W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.   

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).