Dotyczy skutków podatkowych planowanej sprzedaży działek gruntu wydzielonych z działki nr 1.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

12 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 7 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych planowanej sprzedaży działek gruntu wydzielonych z działki nr 1.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 września 2023 r. (wpływ 4 września 2023 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan T. M.

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

Pani A. M.

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nieprowadzącą gospodarstwa rolnego (niebędący rolnikiem ryczałtowym), nigdy nie był Pan podatnikiem VAT.

Jest Pani osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nieprowadzącą gospodarstwa rolnego (niebędącą rolnikiem ryczałtowym), nigdy nie była Pani podatnikiem VAT.

Pozostają Państwo w związku małżeńskim o ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej.

W 1999 r. na podstawie aktu notarialnego Rep. (…) w drodze darowizny w imieniu obojga małżonków nabyli Państwo do majątku wspólnego małżonków współwłasność nieruchomości gruntowej nr 1 o powierzchni (…) ha, położonej w województwie (…), w mieście (…) przy ul. (…).

Przysługuje Państwu prawo współwłasności działki 1 w równym udziale.

Działka nr 1, w dacie otrzymania darowizny stanowiła grunt zabudowany domem jednorodzinnym mieszkalnym, dwoma budynkami gospodarczymi i gołębnikiem - wybudowanymi w latach 1958-1978. Od momentu nabycia przedmiotowej działki nr 1 - wykorzystywali ją Państwo wyłącznie do własnych celów osobistych - głównie do celów rekreacyjnych, wypoczynkowych rodziny. Działka nie służyła uzyskiwaniu jakichkolwiek przychodów: nigdy nie była przedmiotem dzierżawy ani najmu. Działka nigdy nie była udostępniana podmiotom trzecim.

W 2023 r. mają Państwo zamiar dokonać sprzedaży części prawa współwłasności działki - tzn. dokonają Państwo podziału działki z zamiarem sprzedaży 2 wydzielonych działek o nowych numerach ewidencyjnych. Decyzja o sprzedaży wynikła z potrzeby upłynnienia części majątku rodzinnego w celu zaspokojenia Państwa potrzeb osobistych - rodzinnych. Środki ze sprzedaży działki zamierzają Państwo przeznaczyć na cele osobiste, lokalowe, tj. na zakup mieszkania w mieście, w którym mieszka i pracuje Państwa córka. Mieszkanie w mieście służyłoby zaspokojeniu celów rodzinnych, umożliwiłoby spędzenie więcej czasu z córką, uzyskania jej wsparcia w razie choroby.

W wyniku podjęcia decyzji o sprzedaży wydzielonych części działki (dwóch działek o nowych numerach ewidencyjnych) wystąpili Państwo z wnioskiem o geodezyjny podział działki nr 1.

Jednocześnie do wniosku o dokonanie geodezyjnego podziału działki nr 1 koniecznym było dołączenie decyzji o możliwości podłączenia wody z sieci wodociągowej i decyzji o możliwości podłączenia prądu z sieci elektroenergetycznej. Zwrócili się więc Państwo w tym celu z prośbą do zakładu wodno-kanalizacyjnego oraz do operatora energetycznego o wydanie przedmiotowych decyzji. Otrzymali Państwo opinię pozytywną o możliwości zaopatrzenia w wodę na cele socjalno-bytowe dla dwóch budynków jednorodzinnych z 31 maja 2023 r. od (…) oraz pozytywną odpowiedź od (…) z 17 kwietnia 2023 r. w sprawie możliwości uzbrojenia terenu w zakresie urządzeń i przewodów elektroenergetycznych dla dwóch domów jednorodzinnych. Dodatkowo, z uwagi na okoliczność, iż w wyniku dokonania geodezyjnego podziału działki nr 1 nie byłoby jak dostać się do wydzielonych części działki z uwagi na to, że nie ma na ten moment drogi gminnej, którą byłby możliwy dojazd, muszą Państwo wytyczyć drogę dojazdową wewnętrzną.

Były to zabiegi niezbędne z perspektywy samej możliwości sprzedaży części majątku prywatnego osobom trzecim (dwóch wydzielonych działek o nowych nr ewidencyjnych), bez wydzielenia części działki nr 1 sprzedaż udziałów we współwłasności nie byłaby w praktyce możliwa.

Państwa zamiarem jest dokonanie sprzedaży wydzielonych części działki (dwóch trzecich części powierzchni). Natomiast trzecia wydzielona część działki nie będzie podlegać sprzedaży, nadal służyć będzie Państwa celom osobistym i Państwa rodzinie. Wydzielone dwie działki przeznaczone do sprzedaży, będą stanowiły tereny niezabudowane, natomiast trzecia wydzielona część działki, ta która nie będzie przedmiotem sprzedaży stanowi teren zabudowany wyżej wskazanymi budynkami (mieszkaniowym, gospodarczym i gołębnikiem).

Sprzedaż wydzielonych dwóch działek o odrębnych nr ewidencyjnych zostanie dokonana bezpośrednio, w szczególności nie będą Państwo korzystać z pośrednictwa wyspecjalizowanych podmiotów trudniących się obrotem nieruchomościami. Nigdy wcześniej nie dokonywali Państwo sprzedaży nieruchomości gruntowych ani budynkowych, nie uzyskiwali przychodów z obrotu nieruchomościami.

Działka nr 1 położona jest w bardzo urokliwej okolicy, w niedalekiej odległości od lasu, dlatego dosyć często osoby przejezdne pytają o możliwość nabycia działki. Nabywcy sami pytają Państwa o możliwość nabycia. Dlatego przyszłych nabywców planują Państwo poszukiwać we własnym zakresie: właśnie poprzez takie okolicznościowe zapytania przyjezdnych oraz poprzez umieszczenie ogłoszenia na portalu internetowym - będzie to zwykłe ogłoszenie o możliwości nabycia (nie będzie miało cech ani ulotki reklamowej, ani reklamy profesjonalnej).

Nie będą Państwo zawierać z potencjalnymi nabywcami umów przedwstępnych. Nie będą Państwo także oddawać wydzielonych dwóch działek o nowych numerach ewidencyjnych w dzierżawę ani najem (np. w celu uzyskania przez nabywcę/nabywców pozwoleń, uzbrojenia itp.). Sami też nie będą Państwo podejmować żadnych kroków w zakresie uzbrojenia wydzielonych dwóch działek przed sprzedażą. Nie będą też Państwo udzielać przyszłym nabywcom pełnomocnictwa do podejmowania jakichkolwiek czynności względem wydzielonych dwóch działek w imieniu Państwa w okresie przed sprzedażą.

Na części działki nieprzeznaczonej na sprzedaż mają Państwo zamiar kontynuować dotychczasowe użytkowanie w celach rekreacyjnych i nie przewidują, że owa pozostała część będzie w najbliższym czasie przedmiotem sprzedaży. Ta pozostała część działki będzie więc nadal stanowić wspólny majątek rodzinny i służyć celom osobistym członków Państwa rodziny.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Do dnia złożenia uzupełnienia działka nr 1 nie została podzielona, nie nadano projektowanym w ramach wydzielenia działkom odrębnych numerów.

Dla działki nr 1 nie ma ustanowionego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie występowali Państwo z wnioskiem o wydanie ww. planu.

Z uwagi na okoliczność, iż dla działki nr 1 nie istnieje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, konieczne było złożenie wniosku o warunkach zabudowy, żeby Urząd Miasta zgodził się na podział nieruchomości, tego od Państwa wymagał Urząd Miasta. Wystąpili Państwo do Urzędu Miasta (…) z wnioskiem o wydanie dla działki nr 1 warunków zabudowy. Do 1 września 2023 r. nie otrzymali Państwo jeszcze decyzji o warunkach zabudowy (ani o podziale działki nr 1).

Na dzień złożenia wniosku wspólnego oraz na moment sporządzania niniejszej odpowiedzi istnieje tylko 1 działka o nr 1 (nie uzyskano decyzji o podziale działki).

W Urzędzie Miasta (…) został złożony przez Państwa wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla działki nr 1 w celu określenia, iż dla mających w przyszłości powstać w wyniku podziału 2 wydzielonych działek będzie możliwa budowa dwóch budynków mieszkalnych (tzn. tak aby na każdej z wydzielonych działek mógł zostać wybudowany jeden budynek jednorodzinny).

Jedna z działek będzie obejmowała zabudowania, które obecnie znajdują się na działce 1 i które służą Państwa użytkowi osobistemu: budynek jednorodzinny mieszkalny, budynki gospodarcze i gołębnik – ta działka nie będzie podlegać sprzedaży.

Natomiast dwie działki, które powstaną w przyszłości po dokonaniu podziału mają podlegać sprzedaży i będą to działki na dzień sprzedaży niezabudowane. Jednakże z decyzji o warunkach zabudowy będzie wynikać, iż na każdej z tych działek może zostać w przyszłości wybudowany budynek jednorodzinny.

Do wniosku o warunkach zabudowy i geodezyjny podział działki nr 1 warunkiem koniecznym było dołączenie decyzji o możliwości podłączenia wody z sieci wodociągowej i decyzji o możliwości podłączenia prądu z sieci elektroenergetycznej właśnie do tych mających zostać w przyszłości wydzielonych dwóch działek. Otrzymane opinie pozytywne o możliwości zaopatrzenia w wodę na cele socjalno-bytowe oraz o możliwości uzbrojenia terenu w zakresie urządzeń i przewodów elektroenergetycznych dla dwóch domów jednorodzinnych dotyczą tych mających powstać w przyszłości w wyniku podziału dwóch działek.

Pozytywna opinia w sprawie możliwości uzbrojenia terenu w zakresie urządzeń i przewodów elektroenergetycznych oraz uzbrojenia w wodę została wydana dla działki nr 1.

Składając wniosek o wydanie opinii w zakresie możliwości doprowadzenia wody i prądu, dołączona została mapa działki nr 1 z zaznaczeniem granic wydzielonych części działki nr 1 i wskazaniem miejsca gdzie mogłyby powstać w przyszłości – tzn. na dwóch powstałych w wyniku podziału działkach – domy jednorodzinne (po jednym domu jednorodzinnym na każdej z dwóch wydzielonych działek). Uzyskanie powyższej opinii było elementem niezbędnym wniosku o warunkach zabudowy i geodezyjny podziału działki.

Pozytywna opinia o możliwości zaopatrzenia w wodę na cele socjalno-bytowe oraz pozytywna opinia w sprawie możliwości uzbrojenia terenu w zakresie urządzeń i przewodów elektroenergetycznych ma charakter jedynie informacyjny. Nie zamierzają Państwo prowadzić żadnych prac projektowych budowlano-montażowych w zakresie przyłączenia wody i prądu do działek, które powstaną w wyniku podziału.

Nie zamierzają Państwo w przyszłości dokonywać sprzedaży innych nieruchomości.

Pytanie

Czy planowana sprzedaż dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 stanowić będzie dla Państwa czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Państwa zdaniem sprzedaż dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 nie będzie stanowić dla Państwa czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jednocześnie dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowych (w tym także wydzielonych działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Niemniej, nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W art. 15 ust. 2 ustawy o VAT została zdefiniowana działalność gospodarcza. Zgodnie z ustawą obejmuje ona wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W doktrynie i orzecznictwie wskazuje się, iż definicja działalności gospodarczej umieszczona w ustawie o VAT „ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Aczkolwiek ustawa nie wyraża tego wprost, należy przyjąć, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która wykonywana jest zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności” (Bartosiewicz Adam Art. 15 W: VAT. Komentarz, wyd. XVI. Wolters Kluwer Polska, 2022). W konsekwencji powyższego, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

1.po pierwsze dana czynność ujęta powinna być w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT,

2.po drugie - czynność powinna wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT, tj. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku VAT ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanych w sposób profesjonalny czynności. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Dlatego też przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt lub budynek działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Państwa zdaniem, uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik VAT, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do całokształtu okoliczności faktycznych danej sprawy. Jest to w szczególności istotne w przypadku transakcji zbycia nieruchomości lub udziałów w nieruchomości przez osoby fizyczne nieprowadzące jakiejkolwiek działalności gospodarczej, co podkreślają składy orzekające w wydawanych wyrokach sądowych.

Przykładowo, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Za podatnika należy zaś uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Samo pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Przykładem jest orzeczenie TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

Sąd wskazał: „Jeśli podatnik w rozumieniu artykułu 2(1) VI Dyrektywy sprzedaje majątek, którego część przeznaczy na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością i którą to część zarezerwował na potrzeby osobiste, w odniesieniu do sprzedaży tej części nie występuje on jako podatnik. Transakcja taka nie podlega zatem opodatkowaniu VAT.” Zatem „majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Dlatego, celem określenia, czy sprzedaż dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, niezbędne jest wskazanie, czy czynność ta będzie dokonana w ramach zwykłego zarządu przez Państwo majątkiem prywatnym. Państwa zdaniem właśnie taka sytuacja będzie miała miejsce. Po pierwsze działka nr 1 niewątpliwie stanowi Państwa majątek prywatny, ponieważ działka nr 1 nie była nabyta z przeznaczeniem na cele prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej ani działalności rolnika ryczałtowego i tego rodzaju działalność nigdy nie była na działce nr 1 prowadzona (działka nr 1 nabyta była w drodze darowizny i służyła wyłącznie Państwa celom osobistym).

Nie są Państwo podatnikami VAT i nigdy nimi nie byli oraz nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej. Przez cały czas posiadania działki nr 1 wykorzystywali Państwo działkę nr 1 do celów prywatnych. Działka nr 1 ani jakakolwiek jej część nigdy nie była przedmiotem dzierżawy czy najmu na rzecz osób trzecich oraz nie będzie w przyszłości po dokonaniu jej podziału. Również sama sprzedaż dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 dokonywana będzie w związku z zaspokajaniem Państwa potrzeb prywatnych (pozyskanie środków na zakup mieszkania w mieście dla celów mieszkaniowych rodziny).

Po drugie, nie podejmowali, nie podejmują i nie zamierzają Państwo podejmować względem dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 jakichkolwiek czynności mających cechy aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami oraz angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców jako profesjonalistów w obrocie nieruchomościami. Świadczą o tym fakty, iż w celu dokonania sprzedaży nie uzbrajali oraz nie będą uzbrajać Państwo dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 w jakiekolwiek media (prąd, gaz, woda itp.) i nie ponosili nakładów na ulepszenie tych terenów ponad to co standardowo wynika z zarządzania własnym majątkiem.

Co więcej, w związku z planowaną sprzedażą nie będą podejmować jakichkolwiek działań o charakterze profesjonalnie marketingowym (nabywcy sami pytają o możliwość nabycia lub zostanie umieszczone przez Państwa ogłoszenie na portalu Internetowym o sprzedaży). Nie będą Państwo też korzystać ze wsparcia podmiotów profesjonalnie trudniących się obrotem nieruchomościami.

Jednocześnie nie będą Państwo zawierać z nabywcami umów przedwstępnych, w szczególności w celu zawarcia odrębnych umów do korzystania z nieruchomości do czasu finalizacji sprzedaży (np. dzierżawy, czy najmu). Nie będą też udzielać nabywcom pełnomocnictwa do wykonywania w ich imieniu jakichkolwiek czynności ani uzyskiwania zezwoleń. Sposób dokonania sprzedaży jest więc charakterystyczny dla rozporządzania majątkiem osobistym. Nie dokonywali Państwo w przeszłości sprzedaży nieruchomości w okolicznościach wskazujących na prowadzenie działalności gospodarczej. Istotny jest też fakt, że pozostała część działki nr 1 (1/3 - ta która nie podlega sprzedaży) nie będzie zgodnie z Państwa zamiarem przedmiotem odsprzedaży i będzie nadal wykorzystywana do działalności związanej z zaspokajaniem potrzeb osobistych, rekreacyjnych, prywatnych rodziny.

Jedyną czynnością, jaką podjęli Państwo w związku ze sprzedażą dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 było wystąpienie z wnioskiem o geodezyjny podział działki nr 1 oraz z wnioskiem o wytyczenie drogi wewnętrznej dojazdowej (bo inaczej dostęp do nieruchomości byłby niemożliwy). Jednocześnie, aby w ogóle móc złożyć wniosek o podział działki nr 1, musieli Państwo również pozyskać decyzje o możliwości podłączenia wody, prądu. W praktyce niemożliwe do zrealizowania planu w postaci zbycia części majątku prywatnego stanowiącego przedmiot współwłasności byłaby sprzedaż bez dokonania stosownego podziału działki nr 1. Są to więc czynności niezmierzające do uatrakcyjnienia oferty sprzedaży, ani też uzyskania potencjalnie wyższej ceny, a jedynie czynności umożliwiające samą sprzedaż dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1. W przeciwnym wypadku, sprzedaż (z uwagi na to, że działka jest przedmiotem współwłasności) nie byłaby w ogóle możliwa.

Istotnym jest również to, iż głównym celem sprzedaży dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 było zaspokojenie Państwa potrzeb mieszkaniowych (pozyskanie środków na zakup mieszkania w mieście), nie przyświeca im cel zarobkowy, inwestycyjny.

Uznać zatem należy , iż podejmowane przez Państwa działania należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym i nie wykazują cech działalności gospodarczej.

Powyższe wnioski potwierdza także praktyka organów podatkowych, przykładowo:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 kwietnia 2022 r. o sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.18.2022.3.JM: „Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Państwa, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjęli Państwo ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Państwa aktywność to podział geodezyjny działek, wydzielenie z działki drogi wewnętrznej niezbędnej do dojazdu do działek po podziale oraz ewentualne zwrócenie się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w celu określenia rodzaju dopuszczalnej zabudowy na tej działce bądź o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla nowo powstałych działkach po podziale. Nie był i nie jest Pan zarejestrowany, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Pani jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, prowadzi Pani działalność gospodarczą jednakże odmienną od zakresu sprzedaży nieruchomości. Z opisu sprawy nie wynika, aby zamierzali Państwo ponosić nakłady na przedmiotowe działki, takie jak: uzbrojenie w sieć wodociągową czy kanalizacyjną, uzbrojenie w sieć elektroenergetyczną, budowę drogi. Zatem, w omawianej sytuacji należy wskazać, że Państwa działania nie mogą świadczyć o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek powstałych z podziału działki należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dla dostawy działek korzystać będą Państwo z przysługującego Państwu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnią Państwo przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpią w roli podatnika podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego transakcje zbycia ww. działek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”
• interpretacja indywidualna DKIS z 26 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.48.2021.2.MP: „Podział odziedziczonej nieruchomości na 3 działki był działaniem koniecznym, żeby ww. działki sprzedać. Wnioskodawcy w żaden sposób nie chodziło o „maksymalizację zysku z transakcji”. Głównymi powodami sprzedaży jest zabezpieczenie emerytalne (Wnioskodawca ma 59 lat) i chęć doposażenia córek Wnioskodawcy. Dodatkowym motywem sprzedaży ww. nieruchomości są wysokie koszty ich utrzymania. Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.”
• interpretacja indywidualna DKIS z 20 kwietnia 2021 r. „sygn. 0114-KDIP4-2.4012.16.2021.3.MB: „W niniejszej sprawie brak jest przestanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. (...) Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskodawczyni sprzedając przedmiotowe działki korzystać będzie z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Reasumując, dokonując sprzedaży przedmiotowych działek powstałych z podziału działek nr 1, 2, oraz 3 położonych w (...), Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. nieruchomości, a dostawę tej nieruchomości cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.”

Konkludując, Państwa zdaniem planowana sprzedaż dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 nie będzie dla Państwa stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i nie będą Państwo z tego tytułu podatnikami VAT. Działka nr 1 stanowi bowiem majątek prywatny (rodzinny), została nabyta w drodze darowizny (jako majątek rodzinny) i była wykorzystywana przez cały czas do realizacji celów rodzinnych, prywatnych (nie służyła do prowadzenia działalności gospodarczej, nie była przedmiotem dzierżawy ani najmu).

Sprzedaż dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 zostanie dokonana w sposób typowy dla rozporządzania majątkiem osobistym, tj. z przyczyn zmierzających do zaspokajania celów osobistych i rodzinnych, bez udziału pośredników i agencji nieruchomości, bez podejmowania szeroko zakrojonych czynności marketingowych (za takie bowiem nie można uznać ogłoszenia w portalu Internetowym). Dokonają Państwo sprzedaży bez zawierania umów przedwstępnych, bez oddawania nieruchomości w dzierżawę w celu uzyskania pozwoleń, bez udzielania pełnomocnictw itp. czynności dodatkowych.

Działki utworzone po podziale z działki nr 1 nie były i nie będą przedmiotem jakichkolwiek ulepszeń ani inwestycji (np. uzbrojenia, ogrodzenia itp.). Z kolei dokonanie podziału działki nr 1 oraz złożenie wniosków o możliwość doprowadzenia mediów i wytyczenie drogi dojazdowej wewnętrznej na mapach miały na celu jedynie umożliwienie realizacji sprzedaży, tylko dzięki tym czynnościom możliwe jest bowiem rozporządzenie częścią udziału we współwłasności działki nr 1.

Dodatkowo, działania podejmowane przez Państwa stanowią aktywność jednorazową, niezwiązaną z wyspecjalizowanymi działaniami dotyczącymi obrotu i zarządzania nieruchomościami. Potrzeba zbycia wynikła z Państwa przesłanek osobistych, a nie z chęci zarobkowych, profesjonalnych.

Całokształt okoliczności wskazuje więc, iż w rozpatrywanej sprawie sprzedaż działek powstałych z podziału działki nr 1 należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem Państwa prawa własności. W konsekwencji nie będą Państwo podatnikami podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT, w konsekwencji czego sprzedaż dwóch działek utworzonych po podziale z działki nr 1 nie będzie stanowić dla Państwa czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwaną dalej „ustawą”:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „2006/112/WE”:

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działek gruntu, będących we wspólności małżeńskiej, istotne jest czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży tych gruntów Sprzedający podjęli lub podejmą aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Sprzedających za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy także zauważyć, że poruszane również we wniosku kwestie dotyczące stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym”.

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jak stanowi art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl natomiast art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w ww. art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.

Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza bowiem możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Jeżeli zatem, przedmiotem dostawy jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w 2023 r. planują Państwo sprzedaż dwóch działek niezabudowanych wydzielonych z działki nr 1. W związku z tym, wystąpili Państwo do Urzędu Miasta (…) z wnioskiem o wydanie dla działki nr 1 warunków zabudowy. Do 1 września 2023 r. nie otrzymali Państwo jeszcze decyzji o warunkach zabudowy. Ponadto, wystąpili Państwo z wnioskiem o geodezyjny podział działki nr 1. Do wniosku o dokonanie geodezyjnego podziału działki nr 1 koniecznym było dołączenie decyzji o możliwości podłączenia wody z sieci wodociągowej i decyzji o możliwości podłączenia prądu z sieci elektroenergetycznej. Zwrócili się więc Państwo w tym celu z prośbą do zakładu wodno-kanalizacyjnego oraz do operatora energetycznego o wydanie przedmiotowych decyzji. Otrzymali Państwo opinie pozytywne o możliwości zaopatrzenia w wodę na cele socjalno-bytowe oraz o możliwości uzbrojenia terenu w zakresie urządzeń i przewodów elektroenergetycznych dla dwóch domów jednorodzinnych, które powstaną na wydzielonych działkach. Pozytywna opinia o możliwości zaopatrzenia w wodę na cele socjalno-bytowe oraz pozytywna opinia w sprawie możliwości uzbrojenia terenu w zakresie urządzeń i przewodów elektroenergetycznych ma charakter jedynie informacyjny. Nie zamierzają Państwo prowadzić żadnych prac projektowych budowlano-montażowych w zakresie przyłączenia wody i prądu do działek, które powstaną w wyniku podziału. Nie będą Państwo korzystać z pośrednictwa wyspecjalizowanych podmiotów trudniących się obrotem nieruchomościami. Nigdy wcześniej nie dokonywali Państwo sprzedaży nieruchomości gruntowych ani budynkowych, nie uzyskiwali przychodów z obrotu nieruchomościami. Nie będą Państwo zawierać z potencjalnymi nabywcami umów przedwstępnych. Nie będą Państwo także oddawać wydzielonych dwóch działek o nowych numerach ewidencyjnych w dzierżawę ani najem. Sami też nie będą Państwo podejmować żadnych kroków w zakresie uzbrojenia wydzielonych dwóch działek przed sprzedażą. Nie będą też Państwo udzielać przyszłym nabywcom pełnomocnictwa do podejmowania jakichkolwiek czynności względem wydzielonych dwóch działek w imieniu Państwa w okresie przed sprzedażą.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy sprzedaż dwóch działek wydzielonych z działki nr 1 będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga zatem oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku na tle przywołanych przepisów prawa i orzeczeń TSUE, należy zwrócić uwagę na czynności, których Państwo dokonali po podjęciu decyzji o przeznaczeniu do sprzedaży ww. działek, a mianowicie wystąpili Państwo z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy dla działki nr 1 oraz o geodezyjny podział ww. działki.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że skala Państwa zaangażowania, w odniesieniu do sprzedaży działek wydzielonych z działki nr 1, nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Państwa w przedmiocie sprzedaży ww. nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Państwa ww. działek wypełni przesłanki działalności gospodarczej.

Wystąpili Państwo jedynie z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy. Jednakże wskazana pojedyncza czynność nie może przesądzać o działaniu Państwa jako „handlowców”. Ponadto, wystąpili Państwo z wnioskiem o geodezyjny podział działki nr 1, jednakże na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji nie uzyskali Państwo decyzji o podziale. Nie będą Państwo korzystać z pośrednictwa wyspecjalizowanych podmiotów trudniących się obrotem nieruchomości, nie będą Państwo również zawierać umów przedwstępnych z nabywcami oraz udzielać pełnomocnictwa do podejmowania w imieniu Państwa jakichkolwiek czynności. Sprzedający nie będą również podejmować żadnych kroków w zakresie uzbrojenia wydzielonych dwóch działek.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w tym konkretnym przypadku nie podjęli Państwo aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podjęte przez Państwa należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że planowana przez Państwa sprzedaż dwóch działek wydzielonych z działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Państwa za podatników tego podatku.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, dokonując omawianej transakcji, będą Państwo korzystać z przysługującego Im prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Państwa cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działek, a opisaną dostawę - cech czynności podlegających opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, ww. sprzedaż nie będzie podlegała ustawie o podatku od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan T. M. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).