Nieuznanie transakcji za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsięborstwa wyłączoną spod opodatkowania na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy. Zwolnienie od podatku VAT dostawy budynków i budowli.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy budynków i budowli – za wyjątkiem kanalizacji deszczowej (pierwsza część pytania oznaczonego we wniosku nr 1), braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy kanalizacji deszczowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) i nieuznania dostawy budynków i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyłączoną spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe, natomiast w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu (druga część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy budynków i budowli – za wyjątkiem kanalizacji deszczowej (pierwsza część pytania oznaczonego we wniosku nr 1),

·zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu (druga część pytania oznaczonego we wniosku nr 1),

·braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy kanalizacji deszczowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),

·nieuznania dostawy budynków i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyłączoną spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 sierpnia 2023 r. (wpływ 9 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca) jest osobą prawną wpisaną do Krajowego Rejestru Sądowego z siedzibą na terytorium Polski podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest spółka B. Wnioskodawca nie posiada udziałów lub akcji w innych spółkach.

Do niedawna Wnioskodawca prowadził w Polsce działalność produkcyjno-handlową w zakresie produkcji i sprzedaży (…). Kilka miesięcy temu wspólnicy Wnioskodawcy podjętą uchwałą zobowiązali zarząd Wnioskodawcy do zamknięcia i likwidacji wszystkich linii produkcyjnych i zmianie profilu działalności gospodarczej wyłącznie na działalność handlową w zakresie sprzedaży (…).

W związku z likwidacją działalności produkcyjnej nieruchomość, na której zlokalizowany był zakład produkcyjny została wystawiona na sprzedaż jako zbędna w dalszej działalności handlowej Wnioskodawcy. W związku z tym Wnioskodawca zlecił pośrednikowi z agencji nieruchomości znalezienie nabywcy na nieruchomość. Równolegle Wnioskodawca podjął działania faktyczne mające doprowadzić do likwidacji produkcji takie jak w szczególności: zwolnienie części pracowników, wygaszenie pieców, sprzedaż poszczególnych elementów linii produkcyjnych (np. sprzedaż pieców do wypieku), sprzedaż wyposażenia i urządzeń produkcyjnych, wyprzedaż surowców i zbędnych opakowań.

W tym miejscu Wnioskodawca wyjaśnia, że od roku (…) działalność produkcyjno-handlowa była prowadzona w oparciu o zakład produkcyjny zlokalizowany na nieruchomości położonej w Polsce przy (…), pod którym to adresem mieściła się również siedziba Wnioskodawcy. Wnioskodawca był wpisanym w księdze wieczystej użytkownikiem wieczystym do 5 grudnia 2089 r. gruntu stanowiącego własność (…), oznaczonego działką gruntu nr 1 (…) oraz właścicielem posadowionych na przedmiotowej działce gruntu budynków i budowli stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, dla których to praw Sąd Rejonowy  prowadził księgę wieczystą pod oznaczeniem (…).

Na przedmiotowej działce gruntu numer 1, zgodnie z treścią operatu szacunkowego z 10 marca 2023 r. oraz wypisu z kartoteki budynków znajdowały się:

a)budynki:

·hala produkcyjna (…),

·biurowiec (…),

·hala „X” (…),

·hala „Z” (…),

·hala hydrofornia oraz trafo (…),

·budynek magazyn oraz warsztat (…),

·budynek Y (…),

b)budowle i urządzenia:

·wiata położona pomiędzy halą produkcyjną a „X”,

·zespół silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym,

·utwardzenia z kostki brukowej, betonu lanego i płyt ażurowych,

·ogrodzenia terenu,

·przepompownia ścieków,

·inne: stacja redukcyjna gazu, nieużytkowany osadnik (przeznaczony do rozbiórki), hala namiotowa,

·kanalizacja deszczowa.

Wymienione wyżej obiekty budowlane:

·zostały ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na podstawie dowodów OT,

·zostały sklasyfikowane w pozycji 01 i 02 w Klasyfikacji Środków Trwałych, stanowiącej Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

·zostały sklasyfikowane w dziale 12 w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych,

·stanowiły budynki i budowle w rozumieniu art. 3 pkt 2 i 3 Prawa budowlanego,

·były trwale z gruntem związane.

Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego działki gruntu 1 oraz prawo własności posadowionych na niej budynków i budowli w następujący sposób:

a)(…) nabył od (…) udział wynoszący 11/100 części w prawie użytkowania wieczystego działki nr 2 ((…)) oraz udział w prawie własności budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności (…). Sprzedający wystawił Wnioskodawcy fakturę (…) bez wskazania podatku od towarów i usług (ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym weszła w życie dopiero 5 lipca 1993 r.).

b)(…) nabył od (…) w prawie użytkowania wieczystego działki nr 1 ((…)) oraz udział w prawie własności budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności za kwotę (…).

Sprzedający wystawił Wnioskodawcy:

·fakturę (…) (stawka 22%),

·fakturę (…) (stawka 22%).

Wnioskodawca w całości odliczył podatek VAT z powyższych faktur.

c)(…) w oparciu o decyzję (…), zatwierdzającą projekt podziału nieruchomości, doszło do zniesienia współużytkowania i współwłasności na mocy której Wnioskodawca został wyłącznym użytkownikiem rozważanej działki gruntu 1 (wyodrębnionej z działki gruntu nr 2) oraz wyłącznym właścicielem posadowionych na niej budynków i budowli.

Powyższe zniesienie współużytkowania i współwłasności nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Od tego czasu Wnioskodawca w sposób nieprzerwany wykorzystywał opisane wyżej składniki majątkowe do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach prowadzonej działalności produkcyjno-handlowej.

Wnioskodawca nie potrafi ustalić daty wybudowania budynków i budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o podatku VAT z uwagi na fakt, że były to stare obiekty, co do których nie zachowała się dokumentacja budowlana w dacie ich nabycia.

Dla potrzeb niniejszego wniosku można przyjąć, że budowa przedmiotowych budynków i budowli została zakończona przed (…) 1996 r., tj. w dacie zniesienia współużytkowania i współwłasności obiekty te już istniały (faktycznie istniały już w dacie nabycia przez Wnioskodawcę udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału we współwłasności budynków i budowli).

Wnioskodawca nie wie w jaki sposób budynki i budowle były wykorzystywane przez poprzedniego właściciela, tj. (…).

W celu utrzymania przedmiotowych budynków i budowli w należytym stanie technicznym Wnioskodawca ponosił wydatki na ich remont, od których odliczał w całości podatek VAT.

W latach 1993-2022 Wnioskodawca ponosił również wydatki na ulepszenie niektórych obiektów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o podatku VAT (poniesione wydatki stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku lub budowli), od których odliczał w całości podatek VAT.

Tytułem przykładu budynek magazynu oraz warsztatu został w ten sposób ulepszony w roku 2019.

Wnioskodawca wskazuje, że w okresie pomiędzy (…) 2021 r. a (…) 2023 r., czyli w okresie 2 lat przed (…) 2023 r., ulepszone w opisany wyżej sposób zostały następujące budowle:

·jeden z silosów wchodzący w skład zespołu silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym,

·kanalizacja deszczowa.

Na dzień 29 maja 2023 r. Wnioskodawca nie wynajmował nikomu opisanej wyżej nieruchomości.

Zgodnie z zaświadczeniem (…), na obszarze na którym jest położona przedmiotowa działka gruntu nr 1 nie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z wypisem i wyrysem wydanym przez (…) przedmiotowa działka gruntu nr 1 stanowiła w całości grunty o oznaczeniu Ba – tereny przemysłowe.

29 maja 2023 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego, na której podstawie doszło do odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 1 oraz prawa własności posadowionych na tej działce gruntu wszelkich budynków, budowli i urządzeń z wyłączeniem zespołu silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym.

Wspomniany wyżej zespół silosów nie stał się przedmiotem umowy sprzedaży z tego powodu, że Wnioskodawca znalazł dla niego innego nabywcę i w związku z tym zobowiązał się wobec kupującego do usunięcia zespołu silosów własnym kosztem i staraniem w terminie najpóźniej do (…) 2023 r.

Kupującym była osoba fizyczna, która oświadczyła że jest czynnym podatnikiem podatku VAT, co potwierdził aktualny wydruk z wykazu podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT (tzw. biała lista).

Cena sprzedaży została ustalona na kwotę (…).

Strony umowy sprzedaży nie zrezygnowały ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o podatku VAT.

Sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli nastąpiła w ramach:

·transakcji zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT w zakresie dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz budynków i budowli,

·transakcji opodatkowanej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o podatku VAT według stawki 23% w zakresie dostawy kanalizacji deszczowej z uwagi na dokonanie tej dostawy w okresie krótszym niż 2 lata od ulepszeniem tejże budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o podatku VAT.

Notariusz sporządzający akt notarialny – działając jako płatnik – pobrał od kupującego podatek od czynności cywilnoprawnych według stawki 2%, tj. w (…), zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wystawił kupującemu fakturę VAT zawierającą dwie pozycje:

(…).

Wnioskodawca jest świadomy obowiązku skorygowania na podstawie art. 91 ustawy o podatku VAT podatku naliczonego, który został w przeszłości odliczony od nakładów stanowiących ulepszenie przedmiotowych obiektów budowlanych. Kwestia ta nie jest jednak przedmiotem wniosku.

Przedmiotem umowy sprzedaży nie były żadne inne składniki materialne lub niematerialne należące do Wnioskodawcy. W szczególności Wnioskodawca nie sprzedał kupującemu ruchomości (np. linii produkcyjnych), zapasów surowców, praw własności intelektualnej (np. znaków towarowych i receptur), praw do strony internetowej, kupujący nie przejął żadnych umów z kontrahentami Wnioskodawcy, nie doszło do przeniesienia na kupującego należności i zobowiązań Wnioskodawcy, nie przekazano kupującemu ksiąg rachunkowych, zaś kupujący nie przejął pracowników Wnioskodawcy. Co istotne strony opisanej umowy sprzedaży nie zamierzają dokonać w przyszłości zbycia takich składników majątkowych.

Wedle wiedzy Wnioskodawcy kupujący nie ma zamiaru wykorzystywać nabytej nieruchomości do produkcji i sprzedaży (…) lub prowadzić w oparciu o nią podobną działalność. Wnioskodawca nie ma jednak pewności co do zamiarów kupującego dotyczących dalszego sposobu wykorzystania nabytej nieruchomości.

Wnioskodawca dokonał lub niedługo dokona zbycia szeregu zbędnych mu składników majątkowych podmiotom trzecim (tj. innym niż kupujący). W szczególności Wnioskodawca sprzedał 19 czerwca 2023 r. dwa wózki widłowe lub sprzeda piece (…), zapasy surowców oraz ruchomości takie jak wspomniany zespół silosów.

W ocenie Wnioskodawcy sprzedana nieruchomość nie jest zdolna do samodzielnego prowadzenia przez kupującego działalności w zakresie produkcji i sprzedaży (…), którą do niedawna prowadził Wnioskodawca.

W wyniku sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca dokona zmiany adresu swojej siedziby.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

1.Przedmiotem dokonanej dostawy były następujące budynki i budowle:

a.budynki:

·hala produkcyjna (…),

·biurowiec (…),

·hala „X” (…),

·hala „Z” (…),

·hala hydrofornia oraz trafo (…),

·budynek magazyn oraz warsztat (…),

·budynek Y (…),

b.budowle i urządzenia:

·wiata położona pomiędzy halą produkcyjną a „X”,

·utwardzenia z kostki brukowej, betonu lanego i płyt ażurowych,

·ogrodzenia terenu,

·przepompownia ścieków,

·inne: stacja redukcyjna gazu, nieużytkowany osadnik (przeznaczony do rozbiórki), hala namiotowa,

·kanalizacja deszczowa.

Wspomniany we wniosku zespół silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym nie został objęty wnioskiem o wydanie interpretacji, gdyż obiekty te zostały sprzedane podmiotowi trzeciemu w ramach odrębnej transakcji.

2.Nieużytkowy osadnik był przedmiotem dostawy, w związku z czym:

a.rozbiórka osadnika nie rozpoczęła się przed dostawą nieruchomości,

b.przed dniem dostawy nie został założony dziennik rozbiórki,

c.przed dniem dostawy teren rozbiórki nie został odpowiednio zabezpieczony,

d.przed dniem dostawy nie umieszczono na terenie rozbiórki w widocznym miejscu tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia.

Wnioskodawca wyjaśnia, że przed dniem dostawy nie występował do właściwego organu o wydanie pozwolenia na rozbiórkę przedmiotowego osadnika oraz nie zgłaszał żadnemu organowi zamiaru dokonania rozbiórki ww. obiektu budowlanego. Wnioskodawca nie ma wiedzy na temat tego, czy po dniu dostawy kupujący zgłosił zamiar rozebrania osadnika lub wystąpił o wydanie pozwolenia na jego rozbiórkę. W trakcie negocjacji handlowych poprzedzających zawarcie transakcji strony określały osadnik jako obiekt przeznaczony do rozbiórki.

3.Wnioskodawca oświadcza, że w stosunku do każdego z niżej wymienionych obiektów budowlanych będących przedmiotem dostawy, tj.:

a.budynki:

·hala produkcyjna (…),

·biurowiec (…),

·hala „X” (…),

·hala „Z” (…),

·hala hydrofornia oraz trafo (…),

·budynek magazyn oraz warsztat (…),

·budynek Y (…),

b.budowle i urządzenia:

·wiata położona pomiędzy halą produkcyjną a „X”,

·utwardzenia z kostki brukowej, betonu lanego i płyt ażurowych,

·ogrodzenia terenu,

·przepompownia ścieków,

·inne: stacja redukcyjna gazu, nieużytkowany osadnik (przeznaczony do rozbiórki), hala namiotowa,

doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz że od tego momentu do momentu dokonania dostawy upłynął okres co najmniej 2 lat.

4.Kanalizacja deszczowa została oddana do użytkowania na potrzeby własnej działalności Wnioskodawcy (…) 2021 r. w wyniku dokonania ulepszeń przekraczających 30% jej wartości w okresie 2 lat przed dniem dokonania zbycia w dniu (…) 2023 r.

5.Zespół składników będący przedmiotem dokonanej transakcji, tj. prawo wieczystego użytkowania gruntu w postaci działki nr 1 oraz prawo własności budynków i budowli posadowionych na tejże działce, nie stanowił na moment zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

6.Działalność gospodarcza Wnioskodawcy w zakresie handlu (…) dalej funkcjonuje. Wnioskodawca nadal sprzedaje wymienione wyżej towary, jednak ich nie produkuje. Cała produkcja została zlecona za granicę przez niemieckiego wspólnika Wnioskodawcy.

7.Składniki będące przedmiotem transakcji na dzień dostawy nie stanowiły zorganizowanego kompleksu praw, obowiązków i rzeczy zdolnego do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu prowadzonemu w tym miejscu przez Wnioskodawcę przed dniem dokonania zbycia w zakresie produkcji i handlu (…).

8.Składniki będące przedmiotem transakcji nie funkcjonowały u Wnioskodawcy na moment zbycia jako wyodrębniona część. Wnioskodawca posiadał tylko jeden zakład produkcyjno-handlowy zlokalizowany na opisanej we wniosku nieruchomości położonej przy (…), pod którym to adresem mieściła się również siedziba Wnioskodawcy. Z tego powodu nie było potrzeby ani też faktycznej możliwości, aby wyodrębnić składniki będące przedmiotem transakcji, gdyż stanowiły one całość obiektów budowlanych – powiększonych o zespół silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym – wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa.

9.Składniki objęte transakcją na moment sprzedaży nie były w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy wyodrębnione na płaszczyźnie:

a.organizacyjnej, gdyż nie stanowiły wyodrębnionej organizacyjnie części, lecz stanowiły całość obiektów budowlanych – powiększonych o zespół silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym – tworzących przedsiębiorstwo prowadzone przez Wnioskodawcę,

b.finansowej, gdyż nie posiadały samodzielności finansowej pozwalającej na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej nie było możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tychże składników, co uniemożliwiało określenie wyniku finansowego,

c.funkcjonalnej, gdyż nie stanowiły potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego w tym miejscu zadania gospodarcze, które wykonywał Wnioskodawca przed dniem dokonania zbycia, czyli w zakresie produkcji i handlu (…).

10.Przedmiot transakcji nie posiadał potencjalnej zdolności do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze w istniejącym przed dniem dokonania zbycia przedsiębiorstwie Wnioskodawcy w zakresie produkcji i handlu (…).

11.Wnioskodawca nie ma wiedzy na temat tego, czy kupujący w oparciu o nabyte składniki będzie prowadził działalności gospodarczą oraz jaki będzie przedmiot i zakres tejże działalności.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że trafo stanowiło element stanu faktycznego, dotyczącego budynku w postaci hali hydroforni. Podobnie warsztat stanowił element stanu faktycznego, dotyczącego budynku magazynu. Z kolei zespół silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym nie był objęty wnioskiem o wydanie interpretacji, gdyż został sprzedany podmiotowi trzeciemu. Spośród budowli jako osobne obiekty budowlane potraktowano stację redukcyjną gazu, nieużytkowany osadnik oraz halę namiotową. Łączna ilość budynków i budowli będących przedmiotem dostawy i objętych wnioskiem o wydanie interpretacji wyniosła więc 15 obiektów budowlanych.

Pytania

1.Czy opisana dostawa budynków i budowli – za wyjątkiem kanalizacji deszczowej – wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT?

2.Czy opisana dostawa kanalizacji deszczowej podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT?

3.Czy opisana dostawa budynków i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu stanowiła transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyłączoną spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana dostawa budynków i budowli – za wyjątkiem kanalizacji deszczowej – wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o podatku VAT, pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W świetle art. 29a ust. 8 ustawy o podatku VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z kolei art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego definiuje pojęcie budowli.

Ustawa o podatku VAT nie zawiera własnych definicji budynku i budowli.

Budynki i budowle, które Wnioskodawca sprzedał kupującemu spełniały definicję budynków i budowli w rozumieniu Prawa budowlanego. Tym samym dostawy tego typu obiektów budowlanych dotyczył art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT.

Wnioskodawca nie potrafi ustalić daty wybudowania rozważanych budynków i budowli, które nabył w latach 1993-1994 z uwagi na to, że są to obiekty stare, co do których nie zachowała się dokumentacja budowlana w dacie ich nabycia. Przyjmując jednak, że budowa przedmiotowych budynków i budowli została zakończona przed (…) 1996 r. stwierdzić należy, że niewątpliwie od tej daty należy liczyć moment pierwszego zasiedlenia. Tym samym dostawa tych obiektów budowlanych dokonana (…) 2023 r. na rzecz kupującego nie została przeprowadzona w ramach pierwszego zasiedlenia.

W okresie pomiędzy (…) 2021 r. a (…) 2023 r., czyli w okresie 2 lat przed dokonaniem (…) 2023 r. dostawy na rzecz kupującego, Wnioskodawca ulepszył w opisany wyżej sposób następujące budowle:

·jeden z silosów wchodzący w skład zespołu silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym,

·kanalizacja deszczowa.

Zespół silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym nie stał się przedmiotem umowy sprzedaży z tego powodu, że Wnioskodawca znalazł dla niego innego nabywcę i w związku z tym zobowiązał się wobec kupującego do usunięcia zespołu silosów własnym kosztem i staraniem w terminie najpóźniej do (…) 2023 r.

Za wyjątkiem kanalizacji deszczowej, której dotyczy pytanie nr 2, pozostałe obiekty budowlane nie zostały ulepszone przez Wnioskodawcę w okresie 2 lat przed dokonaniem (…) 2023 r. dostawy na rzecz kupującego.

Część z nich została wprawdzie wcześniej ulepszona, z czym obecnie wiąże się obowiązek skorygowania przez Wnioskodawcę podatku naliczonego, jednak kwestia ta nie wpływała na bieżące opodatkowanie dostawy takich budynków i budowli w ramach przedmiotowej transakcji, z uwagi na upływ ponad 2 lat od daty ulepszenia.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy do opisanej transakcji nie znalazł zastosowania – za wyjątkiem dostawy kanalizacji deszczowej – żaden wyjątek od ogólnej zasady zwolnienia z podatku VAT dostawy budynków i budowli wraz z towarzyszącym im gruntem.

Zatem dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz budynków i budowli – za wyjątkiem kanalizacji deszczowej – była objęta zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa kanalizacji deszczowej nie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o podatku VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o podatku VAT, pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się m.in. rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli i ich część po ich ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, pod pojęciem budowli należy rozumieć m.in. sieci uzbrojenia terenu. Do tych ostatnich zalicza się np. sieci ciepłownicze, kanalizacyjne, gazowe, wodociągowe. Rozważana kanalizacja deszczowa stanowi więc budowlę w rozumieniu Prawa budowlanego, której z kolei dotyczy art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o podatku VAT (ustawa o podatku VAT nie zawiera własnej definicji budowli).

Jak wyżej wskazano, Wnioskodawca w okresie pomiędzy (…) 2021 r. a (…) 2023 r., czyli w okresie 2 lat przed dostawą dokonaną (…) 2023 r., ulepszył w opisany wyżej sposób budowlę w postaci kanalizacji deszczowej oraz odliczył z tego tytułu w całości podatek VAT.

Zatem dostawa kanalizacji deszczowej nie mogła zostać objęta zwolnieniem z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i w związku z tym podlegała opodatkowaniu według stawki 23% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa budynków i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu nie stanowiła transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i była objęta podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP).

Definicja legalna ZCP-u została zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT, zgodnie z którą, rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle postanowienia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 stycznia 2023 r. w sprawie C-729/21 (motyw 50): „[...] art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że pojęcie »przekazania całości lub części majątku« obejmuje przeniesienie części przedsiębiorstwa, nawet jeśli nie zostały przeniesione na nabywcę wszystkie składniki materialne i niematerialne, które wchodzą w skład tej części, pod warunkiem że całość przekazanych składników jest wystarczająca dla umożliwienia temu przedsiębiorstwu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej.”

Opisane wyżej budynki i budowle wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu nie umożliwiały kupującemu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie obejmującym produkcję i sprzedaż (…).

Kupujący nie nabył ani też nie planuje nabyć od Wnioskodawcy składników majątkowych niezbędnych do samodzielnego podjęcia takiej działalności w postaci ruchomości (np. linii produkcyjnej), zapasów surowców, praw własności intelektualnej (np. znaków towarowych i receptur), praw do strony internetowej.

Kupujący nie przejął również żadnych umów z kontrahentami Wnioskodawcy, nie przejął jego ksiąg rachunkowych oraz pracowników.

W świetle powyższego, sprzedane składniki majątkowe nie spełniały definicji ZCP-u w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT, zaś sama transakcja była objęta podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w części dotyczącej zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy budynków i budowli – za wyjątkiem kanalizacji deszczowej (pierwsza część pytania oznaczonego we wniosku nr 1), braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy kanalizacji deszczowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) i nieuznania dostawy budynków i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyłączoną spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe, natomiast w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu (druga część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na zakres pytań postawionych we wniosku, uznałem za zasadne udzielenie w pierwszej kolejności odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 3, a następnie na pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 2 pkt 22 ustawy:

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle oraz grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy:

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610). Według tego przepisu:

Na mocy art. 55² Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 27e ustawy:

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

·istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

·zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

·składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

·zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

·zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

·faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl TSUE stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra – ruchome lub nieruchome – są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

W rozpatrywanej sprawie zasługuje na uwagę orzeczenie NSA z 24 listopada 2016 r., sygn. I FSK 1316/15, w którym Sąd stwierdził, że „Same w sobie nieruchomości (zabudowane nieruchomości) nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zatem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmowaniu tych nieruchomości lub ich części, albo znajdujących się na nich obiektów budowlanych i ich części. W sytuacji, gdy dany podmiot prowadzi tego rodzaju działalność poprzez wyodrębniony w strukturze organizacyjnej zakład (dział, wydział), obejmujący przypisane do tejże działalności w zakresie najmu nieruchomościami, obsługę (pracowników), finansowanie, umowy, itp., sprzedaż takiego zakładu – jako całości – może spełniać warunek stosownego wyodrębnienia i zdolności do prowadzenia samodzielnej działalności. Natomiast sprzedaż wyodrębnionych z takiego zakładu pojedynczych lub nawet wszystkich nieruchomości, nie mogłaby być uznana za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Bez całej struktury składającej się na działalność w zakresie wynajmu nieruchomości – wciąż byłaby to jedynie sprzedaż nieruchomości, jako składników majątkowych”. Podobna teza została zawarta w wyroku z 26 stycznia 2018 r., sygn. I FSK 1127/17.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do niedawna Wnioskodawca prowadził w Polsce działalność produkcyjno-handlową w zakresie produkcji i sprzedaży (…). Kilka miesięcy temu wspólnicy Wnioskodawcy zobowiązali zarząd Wnioskodawcy do zamknięcia i likwidacji wszystkich linii produkcyjnych i zmianie profilu działalności gospodarczej wyłącznie na działalność handlową w zakresie sprzedaży (…). Działalność gospodarcza Wnioskodawcy w zakresie handlu (…) dalej funkcjonuje. Wnioskodawca nadal sprzedaje wymienione wyżej towary, jednak ich nie produkuje. Cała produkcja została zlecona za granicę przez niemieckiego wspólnika Wnioskodawcy.

W związku z likwidacją działalności produkcyjnej nieruchomość, na której zlokalizowany był zakład produkcyjny została wystawiona na sprzedaż jako zbędna w dalszej działalności handlowej Wnioskodawcy. Równolegle Wnioskodawca podjął działania faktyczne mające doprowadzić do likwidacji produkcji takie jak w szczególności: zwolnienie części pracowników, wygaszenie pieców, sprzedaż poszczególnych elementów linii produkcyjnych (np. sprzedaż pieców do wypieku), sprzedaż wyposażenia i urządzeń produkcyjnych, wyprzedaż surowców i zbędnych opakowań.

(…) działalność produkcyjno-handlowa była prowadzona w oparciu o zakład produkcyjny zlokalizowany na nieruchomości położonej w (…), pod którym to adresem mieściła się również siedziba Wnioskodawcy. W wyniku sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca dokona zmiany adresu swojej siedziby.

(…) 2023 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego, na której podstawie doszło do odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 1 oraz prawa własności posadowionych na tej działce gruntu wszelkich budynków, budowli i urządzeń z wyłączeniem zespołu silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym. Przedmiotem dokonanej dostawy były budynki i budowle. Budynki: hala produkcyjna, biurowiec, hala „X”, hala „Z”, hala hydrofornia oraz trafo, budynek magazyn oraz warsztat, budynek Y, budowle i urządzenia: wiata położona pomiędzy halą produkcyjną a „X”, utwardzenia z kostki brukowej, betonu lanego i płyt ażurowych, ogrodzenia terenu, przepompownia ścieków, inne: stacja redukcyjna gazu, nieużytkowany osadnik (przeznaczony do rozbiórki), hala namiotowa, kanalizacja deszczowa.

Nieużytkowy osadnik był przedmiotem dostawy (rozbiórka osadnika nie rozpoczęła się przed dostawą nieruchomości, przed dniem dostawy nie został założony dziennik rozbiórki, przed dniem dostawy teren rozbiórki nie został odpowiednio zabezpieczony, przed dniem dostawy nie umieszczono na terenie rozbiórki w widocznym miejscu tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia). W trakcie negocjacji handlowych poprzedzających zawarcie transakcji strony określały osadnik jako obiekt przeznaczony do rozbiórki.

Zespół silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym nie został objęty wnioskiem, gdyż obiekty te zostały sprzedane innemu podmiotowi w ramach odrębnej transakcji.

Wymienione wyżej obiekty budowlane stanowiły budynki i budowle w rozumieniu art. 3 pkt 2 i 3 Prawa budowlanego.

Zespół składników będący przedmiotem dokonanej transakcji, nie stanowił na moment zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny.

Składniki będące przedmiotem transakcji na dzień dostawy nie stanowiły zorganizowanego kompleksu praw, obowiązków i rzeczy zdolnego do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu prowadzonemu w tym miejscu przez Wnioskodawcę przed dniem dokonania zbycia w zakresie produkcji i handlu (…).

Składniki będące przedmiotem transakcji nie funkcjonowały u Wnioskodawcy na moment zbycia jako wyodrębniona część.

Składniki objęte transakcją na moment sprzedaży nie były w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy wyodrębnione na płaszczyźnie:

·organizacyjnej, gdyż nie stanowiły wyodrębnionej organizacyjnie części, lecz stanowiły całość obiektów budowlanych – powiększonych o zespół silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym – tworzących przedsiębiorstwo prowadzone przez Wnioskodawcę,

·finansowej, gdyż nie posiadały samodzielności finansowej pozwalającej na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej nie było możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tychże składników, co uniemożliwiało określenie wyniku finansowego,

·funkcjonalnej, gdyż nie stanowiły potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego w tym miejscu zadania gospodarcze, które wykonywał Wnioskodawca przed dniem dokonania zbycia, czyli w zakresie produkcji i handlu (…).

Przedmiot transakcji nie posiadał potencjalnej zdolności do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze w istniejącym przed dniem dokonania zbycia przedsiębiorstwie Wnioskodawcy w zakresie produkcji i handlu (…).

Przedmiotem umowy sprzedaży nie były żadne inne składniki materialne lub niematerialne należące do Wnioskodawcy. Co istotne strony opisanej umowy sprzedaży nie zamierzają dokonać w przyszłości zbycia takich składników majątkowych. Wnioskodawca dokonał lub niedługo dokona zbycia szeregu zbędnych mu składników majątkowych podmiotom trzecim (tj. innym niż kupujący).

Kupującym była osoba fizyczna, która oświadczyła że jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ocenie Wnioskodawcy sprzedana nieruchomość nie jest zdolna do samodzielnego prowadzenia przez kupującego działalności w zakresie produkcji i sprzedaży (…), którą do niedawna prowadził Wnioskodawca. Wedle wiedzy Wnioskodawcy kupujący nie ma zamiaru wykorzystywać nabytej nieruchomości do produkcji i sprzedaży (…) lub prowadzić w oparciu o nią podobną działalność. Wnioskodawca nie ma jednak pewności co do zamiarów kupującego dotyczących dalszego sposobu wykorzystania nabytej nieruchomości. Wnioskodawca nie ma wiedzy na temat tego, czy kupujący w oparciu o nabyte składniki będzie prowadził działalności gospodarczą oraz jaki będzie przedmiot i zakres tejże działalności.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. ustalenia, czy opisana dostawa budynków i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu stanowiła transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wyłączoną spod opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Jak zatem wynika z opisu sprawy, planowana transakcja nie obejmowała istotnych składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu Cywilnego. W analizowanej sytuacji nie można więc uznać, że przedmiot transakcji stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu powołanego art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Transakcji nie bowiem towarzyszył transfer składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa zbywcy (Wnioskodawcy). Wnioskodawca wskazał m.in., że nie sprzedał kupującemu ruchomości (np. linii produkcyjnych), zapasów surowców, praw własności intelektualnej (np. znaków towarowych i receptur), praw do strony internetowej, kupujący nie przejął żadnych umów z kontrahentami Wnioskodawcy, nie doszło do przeniesienia na kupującego należności i zobowiązań Wnioskodawcy, nie przekazano kupującemu ksiąg rachunkowych, kupujący nie przejął pracowników Wnioskodawcy.

Przedmiotowa transakcja sprzedaży nie stanowiła również zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Z okoliczności sprawy podanych przez Wnioskodawcę nie wynika bowiem aby przedmiot transakcji stanowił masę majątkową wydzieloną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Zainteresowanego, która umożliwiłaby funkcjonowanie jako niezależne przedsiębiorstwo. Jak wskazano w opisie sprawy, składniki będące przedmiotem transakcji nie funkcjonowały u Wnioskodawcy na moment zbycia jako wyodrębniona część, nie były one wyodrębnione na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Ponadto w analizowanym przypadku, zgodnie z podanymi przez Wnioskodawcę informacjami, sprzedana nieruchomość nie jest zdolna do samodzielnego prowadzenia przez kupującego działalności w zakresie produkcji i (…). Wedle wiedzy Wnioskodawcy kupujący nie ma zamiaru wykorzystywać nabytej nieruchomości do produkcji i sprzedaży (…) lub prowadzić w oparciu o nią podobną działalność.

W rozpatrywanej sprawie dostawa budynków i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu nie stanowiła więc zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym do transakcji tej przepis art. 6 pkt 1 ustawy nie miał zastosowania. Sprzedaż ww. nieruchomości stanowiła – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, opisana dostawa budynków i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu nie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedmiotowa dostawa podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 i nie miał względem niej zastosowania przepis art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.

Wnioskodawca ma również wątpliwości, czy dostawa budynków i budowli wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2).

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana podatkiem VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług, jak opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku. Jednocześnie przepis ten ma zastosowanie również do dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Należy również wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Zatem w celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy budynków i budowli będących przedmiotem transakcji zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie wyżej wskazanego przepisu należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do budynków i budowli będących przedmiotem dostawy, miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca był wpisanym w księdze wieczystej użytkownikiem wieczystym gruntu nr 1 do 5 grudnia 2089 r. oraz właścicielem posadowionych na przedmiotowej działce gruntu budynków i budowli stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego działki gruntu 1 oraz prawo własności posadowionych na niej budynków i budowli w następujący sposób: (…) 1993 r. nabył od (…) na podstawie umowy sprzedaży udział wynoszący 11/100 części w prawie użytkowania wieczystego działki nr 2 oraz udział w prawie własności budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności; (…) 1994 r. nabył od (…) w likwidacji na podstawie umowy sprzedaży udział wynoszący 39/100 części w prawie użytkowania wieczystego działki nr 2 oraz udział w prawie własności budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności; (…) 1996 r., w oparciu o decyzję (…), zatwierdzającą projekt podziału nieruchomości, doszło do zniesienia współużytkowania i współwłasności na mocy której Wnioskodawca został wyłącznym użytkownikiem rozważanej działki gruntu 1 (wyodrębnionej z działki gruntu nr 2) oraz wyłącznym właścicielem posadowionych na niej budynków i budowli. Od tego czasu Wnioskodawca w sposób nieprzerwany wykorzystywał opisane wyżej składniki majątkowe do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach prowadzonej działalności produkcyjno-handlowej.

Wnioskodawca nie potrafi ustalić daty wybudowania budynków i budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. a ustawy z uwagi na fakt, że były to stare obiekty, co do których nie zachowała się dokumentacja budowlana w dacie ich nabycia. Dla potrzeb niniejszego wniosku można przyjąć, że budowa przedmiotowych budynków i budowli została zakończona przed (…) 1996 r., tj. w dacie zniesienia współużytkowania i współwłasności obiekty te już istniały (faktycznie istniały już w dacie nabycia przez Wnioskodawcę udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału we współwłasności budynków i budowli).

Wnioskodawca nie wie w jaki sposób budynki i budowle były wykorzystywane przez poprzedniego właściciela.

W celu utrzymania przedmiotowych budynków i budowli w należytym stanie technicznym Wnioskodawca ponosił wydatki na ich remont, od których odliczał w całości podatek VAT.

W latach 1993-2022 Wnioskodawca ponosił również wydatki na ulepszenie niektórych obiektów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. b ustawy (poniesione wydatki stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku lub budowli), od których odliczał w całości podatek VAT. Tytułem przykładu budynek magazynu oraz warsztatu został w ten sposób ulepszony w roku 2019. Wnioskodawca wskazuje, że w okresie (…) okresie 2 lat przed (…) 2023 r., ulepszone w opisany wyżej sposób zostały następujące budowle: jeden z silosów wchodzący w skład zespołu silosów zbożowych na fundamencie żelbetowym (niebędący przedmiotem dostawy), kanalizacja deszczowa. Kanalizacja deszczowa została oddana do użytkowania na potrzeby własnej działalności Wnioskodawcy (…) 2021 r. w wyniku dokonania ulepszeń przekraczających 30% jej wartości w okresie 2 lat przed dniem dokonania zbycia.

W stosunku do każdego z obiektów budowlanych będących przedmiotem dostawy – poza kanalizacją deszczową – doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i od tego momentu do momentu dokonania dostawy upłynął okres co najmniej 2 lat.

Z powyższego wynika więc, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków i budowli będących przedmiotem dokonanej transakcji – za wyjątkiem kanalizacji deszczowej – a sprzedażą tych budynków i budowli upłynął okres co najmniej 2 lat.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w odniesieniu do hali produkcyjnej, biurowca, hali „X”, hali „Z”, hali hydroforni oraz trafo, budynku magazynu oraz warsztatu, budynku Y, wiaty położonej pomiędzy halą produkcyjną a „X”, utwardzeń z kostki brukowej, betonu lanego i płyt ażurowych, ogrodzeń terenu, przepompowni ścieków, stacji redukcyjnej gazu, nieużytkowanego osadnika (przeznaczonego do rozbiórki), hali namiotowej, zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast w stosunku do dostawy kanalizacji deszczowej, która w wyniku dokonania ulepszeń przekraczających 30% jej wartości w okresie 2 lat przed dniem dokonania zbycia została oddana do użytkowania na potrzeby własnej działalności Wnioskodawcy (…) 2021 r. – wskazać należy, że nie mogła ona korzystać ze zwolnienia na mocy analizowanego przepisu. Dostawa kanalizacji deszczowej nie nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, jednakże od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu transakcji sprzedaży mającej miejsce (…) 2023 r. – upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zatem w stosunku do dostawy kanalizacji deszczowej nie były spełnione warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Odnosząc się natomiast do dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu nr 1, należy wskazać, że w zakresie w jakim przedmiotowa dostawa korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, to dostawa odpowiedniej części gruntu także korzystała ze zwolnienia zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu przynależnego budynkom i budowlom korzystającym ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, również korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na mocy tego przepisu.

Natomiast stosownie do treści art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu przynależnego kanalizacji deszczowej nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – gdyż dostawa tej budowli nie była zwolniona od podatku VAT na mocy analizowanego przepisu.

Podsumowując, dostawa budynków i budowli – za wyjątkiem kanalizacji deszczowej – korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Natomiast dostawa kanalizacji deszczowej nie była zwolniona od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z powyższym, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu przynależnego budynkom i budowlom – za wyjątkiem kanalizacji deszczowej – korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Natomiast dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu przynależnego kanalizacji deszczowej nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, dotyczące pierwszej części pytania oznaczonego we wniosku nr 1 oraz pytania oznaczonego we wniosku nr 2 uznano za prawidłowe. Natomiast oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, odnoszące się do drugiej części pytania oznaczonego we wniosku nr 1 – należało uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).