Temat interpretacji
Dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez Uczestników programu dokumentujących przyznanie Ekwiwalentu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez Uczestników programu dokumentujących przyznanie Ekwiwalentu.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 21 sierpnia 2023 r. (wpływ 21 sierpnia 2023 r.) oraz pismem z 21 sierpnia 2023 r. (wpływ 21 sierpnia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A Sp. z o.o. („Wnioskodawca” lub „Spółka”) podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wykonywane przez Spółkę transakcje dostawy towarów oraz świadczenia usług nie są zwolnione od podatku VAT.
Spółka prowadzi działalność w branży IT. Przedmiotem działalności Spółki jest (…) (tj. (…)), a także (…).
Spółka zamierza wdrożyć program motywacyjny („Program”) dla swoich kilku kluczowych współpracowników, którzy w szczególny sposób przyczyniają się do rozwoju Spółki i osiąganych przez nią wyników finansowych („Uczestnicy programu”).
Celem programu jest stworzenie wieloletnich mechanizmów motywacyjnych dla kluczowych dla Spółki Uczestników programu, w tym zacieśnienie współpracy ze Spółką (zmniejszenia ryzyka odejścia kluczowych Uczestników programu), zachęcenie do kontynuacji zaangażowanej współpracy w kolejnych latach, ukierunkowanie na realizację długofalowej strategii rozwoju Spółki, dbanie o relacje ze Spółką i jej kontrahentami z perspektywy relacji inwestorskiej.
Uczestnicy programu współpracują ze Spółką w ramach umów o świadczenie usług zawartych w ramach prowadzonych przez nich pozarolniczych działalności gospodarczych; świadczone usługi w ramach ww. umów obejmują m.in. usługi pośrednictwa w sprzedaży usług i rozwiązań IT oraz usługi programistyczne związane z budową systemów. Wykonywane usługi przez Uczestników wchodzą w zakres prowadzonych przez nich działalności gospodarczych. Uczestnicy programu są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi.
Program polegać będzie na zawarciu umów opcyjnych z Uczestnikami programu („Umowa opcyjna”) (zarząd spółki podejmie uchwałę o wskazaniu Uczestników programu, którym złożona zostanie oferta zawarcia umowy opcyjnej). Zawarcie umowy opcyjnej będzie dobrowolne. Umowy opcyjnie zostaną zawarte w dwóch wersjach (Wersja A / Wersja B).
Umowa opcyjna w Wersji A uprawniać będzie Uczestnika programu do otrzymania ekwiwalentu pieniężnego („Ekwiwalent”) odpowiadającego określonemu procentowi wartości transakcji (ceny uzyskanej ze sprzedaży udziałów Spółki (wszystkich udziałów lub ich części).
Uprawnienie do otrzymania Ekwiwalentu nie będzie mogło zostać przez Uczestnika zbyte; nie będzie podlegało dziedziczeniu; nie będzie możliwe przeniesienie tego uprawnienia przez Uczestnika na inną osobę lub podmiot, pod jakimkolwiek tytułem prawnym.
Zgodnie z umową opcyjną, Uprawnienie do otrzymania Ekwiwalentu wygaśnie w przypadku likwidacji Spółki, ogłoszenia jej upadłości lub ogłoszenia w stosunku do niej otwarcia postępowania układowego lub restrukturyzacyjnego. W takim przypadku Uczestnik nie będzie miał prawa do odszkodowania lub dochodzenia jakichkolwiek roszczeń w stosunku do Spółki. Uprawnienie do otrzymania Ekwiwalentu wygaśnie w przypadkach wskazanych w Umowie opcyjnej, w tym w szczególności w przypadku rozwiązania Umowy o współpracę (bez względu na przyczynę rozwiązania), naruszenia przez Uczestnika obowiązku zachowania poufności czy zakazu konkurencji.
Umowa opcyjna w Wersji B uprawniać będzie Uczestnika programu do otrzymania określonej liczby wirtualnych opcji fantomowych, po spełnieniu dodatkowych warunków wskazanych w załączniku do umowy (np. osiągnięcia określonego targetu sprzedażowego). Opcje fantomowe będą mogły być przyznane jednorazowo lub będą przyznawane okresowo (tzw. okres „vestingu”, np. co roku).
W przypadku sprzedaży całości lub części udziałów w Spółce, opcje fantomowe (zarówno w przypadku zawarcia umowy w wersji A lub w wersji B) będą uprawniały do wypłaty Ekwiwalentu, stanowiącego iloczyn ilości przyznanych opcji fantomowych oraz kwoty stanowiącej równowartość określonego procentu ceny uzyskanej ze sprzedaży udziałów Spółki.
Prawa wynikające z opcji fantomowych wygasną w szczególności w przypadku rozwiązania Umowy o współpracę (bez względu na przyczynę rozwiązania), naruszenia przez Uczestnika obowiązku zachowania poufności czy zakazu konkurencji. Prawa wynikające z opcji fantomowych nie będą mogły być zbyte przez Uczestnika oraz nie będą podlegać dziedziczeniu; nie będzie także możliwe przeniesienie praw z przyznanych opcji fantomowych przez Uczestnika na inną osobę lub podmiot, pod jakimkolwiek tytułem prawnym. Opcje fantomowe zostaną umorzone w przypadku likwidacji Spółki, ogłoszenia jej upadłości lub ogłoszenia w stosunku do niej otwarcia postępowania układowego. W takim przypadku Uczestnikowi nie będzie przysługiwało prawo do odszkodowania lub dochodzenia jakichkolwiek roszczeń w stosunku do Spółki.
Opcje fantomowe będą cywilnoprawnym zobowiązaniem Spółki wobec Uczestnika; nie będą papierem wartościowym w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi („Ustawa o obrocie”) ani pochodnym instrumentem finansowym, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit c-i Ustawy o obrocie. Opcje fantomowe nie będą uprawniały do nabycia udziałów Spółki ani żadnych innych praw udziałowych w stosunku do Spółki, w tym prawa głosu ani prawa do dywidendy.
Na moment zawierania umowy opcyjnej:
(i)Uczestnik programu nie będzie miał pewności, czy w ogóle otrzyma wypłatę Ekwiwalentu (wypłata Ekwiwalentu nie nastąpi w szczególności wtedy, gdy nie dojdzie do sprzedaży udziałów w Spółce; wypłata Ekwiwalentu nie nastąpi także w przypadku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy o świadczenie usług na jakiejkolwiek podstawie prawnej),
(ii)nie będzie znana wysokość Ekwiwalentu (na moment zawierania umowy opcyjnej nie będzie znana cena potencjalnej sprzedaży udziałów w Spółce).
Ocena spełnienia warunków do wypłaty Ekwiwalentu oraz wskazanie jego wysokości będzie podejmowana przez Zarząd lub inny organ, stosownie do zasad wskazanych w umowie opcyjnej lub aneksach do niej. Możliwe jest także, że wypłata Ekwiwalentu nastąpi na mocy odrębnego porozumienia pomiędzy stronami.
Ekwiwalent będzie wypłacany przez Spółkę na podstawie faktur VAT wystawionych przez Uczestników.
Ekonomiczny koszt Programu, w tym wypłaty Ekwiwalentu zostanie poniesiony przez Spółkę, w szczególności nie zostanie zwrócony przez potencjalnego inwestora lub udziałowców Spółki.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Spółka jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT. A zatem, należy uznać, że usługi świadczone przez Uczestników Programu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
W umowie opcyjnej w Wersji A, Spółka, jako organizator Programu zobowiąże się do wypłaty wynagrodzenia (Ekwiwalentu pieniężnego) odpowiadającego określonemu procentowi wartości transakcji - ceny uzyskanej ze sprzedaży udziałów Spółki przez jej wspólników (zarówno w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży (tzw. exitu) będą wszystkie udziały w Spółce, jak i w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży (tzw. exitu) będzie jedynie określony procent udziałów w Spółce).
W umowie opcyjnej w Wersji B, Spółka, jako organizator Programu zobowiąże się do wypłaty wynagrodzenia (Ekwiwalentu pieniężnego) stanowiącego iloczyn ilości przyznanych opcji fantomowych oraz kwoty stanowiącej równowartość określonego procentu ceny uzyskanej ze sprzedaży udziałów Spółki (wszystkich udziałów lub ich części) przez jej wspólników.
Uczestnicy programu (zarówno w Wersji A jak i w Wersji B) na mocy umów opcyjnych będą zobowiązani do prawidłowego wykonywania usług wynikających z łączących ich ze Spółką umów o świadczenie usług, przestrzegania obowiązków nałożonych klauzulą lub odrębną umową o zakazie konkurencji oraz przestrzegania nakazu zachowania poufności. Prawo do wypłaty Ekwiwalentu wygaśnie, w szczególności w sytuacji, w której umowa o świadczenie usług pomiędzy Uczestnikiem i Spółką wygaśnie lub zostanie rozwiązana na jakiejkolwiek podstawie prawnej.
Uprawnienie do otrzymania Ekwiwalentu nie będzie mogło być zbyte przez Uczestnika oraz nie będzie podlegać dziedziczeniu; nie będzie także możliwe przeniesienie tego uprawnienia przez Uczestnika na inną osobę lub podmiot, pod jakimkolwiek tytułem prawnym. W szczególności, wyłączone będzie uprawnienie do cesji wierzytelności o zapłatę Ekwiwalentu Pieniężnego.
Decyzja o propozycji zawarcia umowy opcyjnej w Wersji A lub w Wersji B z danym Uczestnikiem będzie podejmowana dyskrecjonalnie przez Zarząd Spółki.
Ekwiwalent (jeśli dojdzie do jego wypłaty) będzie stanowił dodatkowe wynagrodzenie (bonus) za usługi świadczone na rzecz Spółki przez Uczestników w ramach zawartych umów o świadczenie usług.
W umowie opcyjnej w Wersji A, wysokość Ekwiwalentu będzie odpowiadała określonemu procentowi wartości transakcji - ceny uzyskanej ze sprzedaży udziałów Spółki przez jej wspólników (zarówno w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży (tzw. exitu) będą wszystkie udziały w Spółce, jak i w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży (tzw. exitu) będzie jedynie określony procent udziałów w Spółce).
W umowie opcyjnej w Wersji B, wysokość Ekwiwalenty będzie odpowiadała iloczynowi ilości przyznanych opcji fantomowych oraz kwoty stanowiącej równowartość określonego procentu ceny uzyskanej ze sprzedaży udziałów Spółki (wszystkich udziałów lub ich części) przez jej wspólników.
Podsumowując, zarówno w umowie opcyjnej w wersji A jak i w wersji B, wysokość Ekwiwalentu będzie powiązana z wysokością ceny sprzedaży udziałów w Spółce uzyskaną przez jej wspólników od niepowiązanego ze Spółką, jej wspólnikami ani Uczestnikami, inwestorem (tzw. exitu).
Wypłata Ekwiwalentu w ramach umowy opcyjnej zarówno w Wersji A jak i w Wersji B uzależniona będzie od:
(i)dojścia do skutku transakcji (tzw. exitu, tj. umowy sprzedaży udziałów w Spółce zawartej pomiędzy wspólnikami Spółki i inwestorem) oraz nadejścia dnia rozliczenia transakcji (tj. otrzymania płatności należnej Wspólnikom z tytułu transakcji),
(ii)braku zaistnienia jakiejkolwiek okoliczności stanowiącej Bad Leaver (przesłanki Bad Leaver będą wskazane w umowie opcyjnej. W szczególności, okolicznością Bad Leaver będzie rozwiązanie umowy o świadczenie usług na jakiejkolwiek podstawie prawnej przed dniem rozliczenia transakcji) w okresie do danego dnia rozliczenia transakcji.
W przypadku umowy opcyjnej w Wersji B, warunkiem wypłaty Ekwiwalentu będzie również posiadanie opcji fantomowych.
Opcje fantomowe będą uprawniały Uczestników wyłącznie (na warunkach wskazanych w umowie opcyjnej) do otrzymania Ekwiwalentu (dodatkowego wynagrodzenia), którego wysokość będzie ustalona jako iloczyn ilości przyznanych opcji fantomowych oraz kwoty stanowiącej równowartość określonego procentu ceny uzyskanej ze sprzedaży udziałów Spółki (wszystkich udziałów lub ich części) przez jej wspólników na rzecz inwestora (podmiotu niepowiązanego ze wspólnikami, Spółką ani Uczestnikami).
Prawa wynikające z Opcji Fantomowych nie będą mogły być zbyte przez Uczestnika oraz nie będą podlegały dziedziczeniu. W żadnym wypadku i w żadnej postaci nie będzie możliwe przeniesienie praw z przyznanych Opcji fantomowych przez Uczestnika na inną osobę lub podmiot, pod jakimkolwiek tytułem prawnym. W szczególności wyłączone będzie uprawnienie do cesji wierzytelności o zapłatę Ekwiwalentu. W określonych przypadkach Opcje fantomowe zostaną umorzone (np. w przypadku likwidacji Spółki).
Ekwiwalent będzie wypłacany zarówno w Wersji A jak i w Wersji B. Wypłata Ekwiwalentu będzie świadczeniem definitywnym (wypłacony Ekwiwalent nie będzie podlegał zwrotowi).
Ekwiwalent będzie należny w związku ze sprzedażą udziałów Spółki przez jej wspólników na rzecz inwestora (podmiotu niepowiązanego ze Spółką, jej wspólnikami ani Uczestnikami programu).
Świadczone przez Uczestników usługi, w ramach zawartych umów o świadczenie usług mają charakter usług ciągłych i rozliczane są zgodnie ze wskazanym w umowie o świadczenie usług okresem rozliczeniowym. Co do zasady, okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy. A zatem, Uczestnicy wystawiają faktury VAT w okresach miesięcznych. Co do zasady, na fakturze znajduje się jedna pozycja „Usługi zgodnie z umową w [nazwa miesiąca]” lub podobna.
Wypłata Ekwiwalentu nastąpi na podstawie faktury wystawionej przez Uczestnika; będzie to albo odrębna faktura (od faktury wystawianej za wykonywane usługi ciągłej na podstawie zawartych umów o świadczenie usług) albo odrębna pozycja na jednej z faktur dokumentujących wykonanie usług ciągłych na rzecz Spółki w danym okresie rozliczeniowym.
Zapłata za usługi wykonywane na podstawie zawartych umów o świadczenie usług następuje zgodnie z treścią zawartych umów; co do zasady termin płatności wynosi 7 dni. Umowy opcyjnie (zarówno w Wersji A jak i w Wersji B) będą przewidywać harmonogram dokonania wypłaty Ekwiwalentu. Przykładowo, termin płatności może wynosić 30 dni od doręczenia prawidłowo wystawionej faktury VAT przez Uczestnika; prawo do wystawienia faktury VAT powstanie dopiero po podjęciu Uchwały o Wypłacie Ekwiwalentu Pieniężnego.
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług
Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Uczestników dokumentujących przyznanie Ekwiwalentu? (oznaczone we wniosku nr 5)
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Uczestników dokumentujących przyznanie Ekwiwalentu.
Uzasadnienienie:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Usługą dla celów podatku VAT jest zatem każde odpłatne świadczenie, niebędące dostawą towarów. Odpłatność z kolei oznacza, że świadczonej usłudze musi odpowiadać świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
W praktyce organów podatkowych i orzecznictwie wskazuje się, że związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym (wynagrodzenie) musi być bezpośredni, tzn. otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia, a wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia (np. wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council, z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council).
Jednocześnie, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT tylko wtedy, gdy czynności te są dokonywane przez podmiot będący podatnikiem podatku VAT i działający w takim charakterze.
A zatem, zakres opodatkowania podatkiem VAT zależy do łącznego spełnienia dwóch przesłanek, tj.
(i)dokonania odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług,
(ii)dokonania takiej czynności przez podatnika podatku VAT.
Definicję podatnika VAT zawiera art. 15 ust. 1 Ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Mając na uwadze okoliczność, że Uczestnicy programu są podatnikami VAT czynnymi i działając w takim charakterze świadczą usługi na rzecz Spółki w ramach umów o świadczenie usług w zamian za wynagrodzenie, Wnioskodawca uważa, że świadczone przez nich usługi na rzecz Spółki stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT.
W ocenie Wnioskodawcy, Ekwiwalent (jeśli zostanie wypłacony) będzie stanowił wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług na rzecz Spółki (będzie swojego rodzaju wynagrodzeniem dodatkowym), którego zasady wypłaty i wysokości będą regulowane jedynie odrębnym dokumentem (umową opcyjną) od umowy o świadczenie usług; będzie istniał bezpośredni związek przyczynowi pomiędzy wypłatą Ekwiwalentu (wynagrodzeniem za usługi wykonywane przez Uczestników programu działających w charakterze podatników VAT).
W konsekwencji, Ekwiwalent będzie stanowił podstawę opodatkowania podatkiem VAT, stosownie do art. 29a ust. 1 Ustawy VAT. Podstawą opodatkowania jest bowiem wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Skoro Ekwiwalent będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, należy w kolejnym kroku ocenić, czy Spółka będzie miała prawo do jego odliczenia, zgodnie z zasadą neutralności podatku VAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W świetle powyższego, podatek VAT podlega odliczeniu, jeżeli:
(i)jest związany z czynnościami opodatkowanymi (np. dostawą towarów czy świadczeniem usług na terytorium kraju) podlegających VAT, przy czym do spełnienia tego warunku wystarczający jest związek pośredni (związek pośredni ma miejsce wtedy, gdy ponoszone wydatki mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i z osiąganymi przez podatnika przychodami - tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 16 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.557.2018.2.KBR) oraz
(ii)nie zachodzą okoliczności wyłączające prawo do odliczenia wskazane w art. 88 Ustawy VAT.
Biorąc pod uwagę, że Uczestnicy programu prowadzą działalność gospodarczą i są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i działając w charakterze podatników VAT świadczą usługi podlegające opodatkowaniu VAT na rzecz Spółki, Ekwiwalent będzie stanowił swojego rodzaju wynagrodzenie dodatkowe za wykonane usługi przez Uczestników programu, Ekwiwalent będzie podlegał opodatkowaniu VAT wg stawki podstawowej, a Uczestnik programu będzie miał obowiązek jego udokumentowania fakturą VAT.
Jednocześnie, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Uczestników programu ze względu na to, że będzie istniał związek pomiędzy wykonaną usługą Uczestnika a działalnością gospodarczą Spółki (związek pośredni) oraz nie będą zachodziły okoliczności wyłączające prawo do odliczenia.
Powyższe stanowisko jest zgodne ze stanowiskiem wyrażonym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 13 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.708.2020.2.BS.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie niniejszej interpretacji należy wyjaśnić, że Państwa intencją jest uzyskanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Uczestników programu dokumentujących przyznanie Ekwiwalentu za usługi świadczone na Państwa rzecz. Zatem niezbędnym jest w pierwszej kolejności rozstrzygnięcie czy usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.
Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
- w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem przez pojęcie świadczenia usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności.
Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą.
Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).
TSUE, w wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. 1 7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).
W wyroku z 15 lipca 1982 r. w sprawie C-89/91 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.
W wyroku z 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances TSUE wskazał, że „(...) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).
Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Powyższa definicja „podatnika” ma zatem charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w obrocie gospodarczym. Jednakże zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zamierza wdrożyć program motywacyjny („Program”) dla swoich kilku kluczowych współpracowników, którzy w szczególny sposób przyczyniają się do rozwoju Spółki i osiąganych przez nią wyników finansowych („Uczestnicy programu”). Celem programu jest stworzenie wieloletnich mechanizmów motywacyjnych dla kluczowych dla Spółki Uczestników programu, w tym zacieśnienie współpracy ze Spółką (zmniejszenia ryzyka odejścia kluczowych Uczestników programu), zachęcenie do kontynuacji zaangażowanej współpracy w kolejnych latach, ukierunkowanie na realizację długofalowej strategii rozwoju Spółki, dbanie o relacje ze Spółką i jej kontrahentami z perspektywy relacji inwestorskiej.
Uczestnicy programu współpracują ze Spółką w ramach umów o świadczenie usług zawartych w ramach prowadzonych przez nich pozarolniczych działalności gospodarczych; świadczone usługi w ramach ww. umów obejmują m.in. usługi pośrednictwa w sprzedaży usług i rozwiązań IT oraz usługi programistyczne związane z budową systemów. Wykonywane usługi przez Uczestników wchodzą w zakres prowadzonych przez nich działalności gospodarczych. Uczestnicy programu są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi.
Program polegać będzie na zawarciu umów opcyjnych z Uczestnikami programu („Umowa opcyjna”) (zarząd spółki podejmie uchwałę o wskazaniu Uczestników programu, którym złożona zostanie oferta zawarcia umowy opcyjnej). Zawarcie umowy opcyjnej będzie dobrowolne. Umowy opcyjnie zostaną zawarte w dwóch wersjach (Wersja A / Wersja B). W umowie opcyjnej w Wersji A, Spółka, jako organizator Programu zobowiąże się do wypłaty wynagrodzenia (Ekwiwalentu pieniężnego) odpowiadającego określonemu procentowi wartości transakcji - ceny uzyskanej ze sprzedaży udziałów Spółki przez jej wspólników (zarówno w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży (tzw. exitu) będą wszystkie udziały w Spółce, jak i w przypadku gdy przedmiotem sprzedaży (tzw. exitu) będzie jedynie określony procent udziałów w Spółce).W umowie opcyjnej w Wersji B, Spółka, jako organizator Programu zobowiąże się do wypłaty wynagrodzenia (Ekwiwalentu pieniężnego) stanowiącego iloczyn ilości przyznanych opcji fantomowych oraz kwoty stanowiącej równowartość określonego procentu ceny uzyskanej ze sprzedaży udziałów Spółki (wszystkich udziałów lub ich części) przez jej wspólników.
Uczestnicy programu (zarówno w Wersji A jak i w Wersji B) na mocy umów opcyjnych będą zobowiązani do prawidłowego wykonywania usług wynikających z łączących ich ze Spółką umów o świadczenie usług, przestrzegania obowiązków nałożonych klauzulą lub odrębną umową o zakazie konkurencji oraz przestrzegania nakazu zachowania poufności. Prawo do wypłaty Ekwiwalentu wygaśnie, w szczególności w sytuacji, w której umowa o świadczenie usług pomiędzy Uczestnikiem i Spółką wygaśnie lub zostanie rozwiązana na jakiejkolwiek podstawie prawnej. Ekwiwalent (jeśli dojdzie do jego wypłaty) będzie stanowił dodatkowe wynagrodzenie (bonus) za usługi świadczone na rzecz Spółki przez Uczestników w ramach zawartych umów o świadczenie usług.
Wypłata Ekwiwalentu w ramach umowy opcyjnej zarówno w Wersji A jak i w Wersji B uzależniona będzie od:
(i)dojścia do skutku transakcji (tzw. exitu, tj. umowy sprzedaży udziałów w Spółce zawartej pomiędzy wspólnikami Spółki i inwestorem) oraz nadejścia dnia rozliczenia transakcji (tj. otrzymania płatności należnej Wspólnikom z tytułu transakcji),
(ii)braku zaistnienia jakiejkolwiek okoliczności stanowiącej Bad Leaver (przesłanki Bad Leaver będą wskazane w umowie opcyjnej. W szczególności, okolicznością Bad Leaver będzie rozwiązanie umowy o świadczenie usług na jakiejkolwiek podstawie prawnej przed dniem rozliczenia transakcji) w okresie do danego dnia rozliczenia transakcji.
Z uwagi na powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami przez Uczestników programu a wypłaconym im Ekwiwalentem, ponieważ przyznanie wynagrodzenia będzie wynikało ze spełnienia przesłanek ustalonych w Umowie opcyjnej (ocena spełnienia warunków do wypłaty Ekwiwalentu oraz wskazanie jego wysokości będzie podejmowana przez Zarząd lub inny organ, stosownie do zasad wskazanych w umowie opcyjnej lub aneksach do niej). Wobec powyższego, otrzymany przez Uczestników programu Ekwiwalent pieniężny będzie stanowił wynagrodzenie za świadczone przez nich na Państwa rzecz usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, które będą podlegać opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podsumowując, wypłata przez Państwa na rzecz Uczestników programu Ekwiwalentu wynikającego z zawartej Umowy opcyjnej zarówno w wersji A jak i wersji B będzie zapłatą wynagrodzenia za wykonanie usługi na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Uczestników Programu, dokumentujących rozliczenie przyznanego Ekwiwalentu.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższymi przepisami, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, a transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona od podatku.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ww. ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczające jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.
O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.
Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Jak wskazali Państwo we wniosku, Państwa Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT. Usługi świadczone przez Uczestników Programu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto jak wskazano powyżej, wypłacony na podstawie Umów opcyjnych Ekwiwalent stanowić będzie wynagrodzenie za świadczone przez Uczestników programu usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że będą Państwo mieli prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z wystawionych przez Uczestników programu faktur dokumentujących przyznanie Ekwiwalentu. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż Państwa Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a usługi świadczone przez Uczestników Programu będą służyły Państwu – zgodnie ze wskazaniem - do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy.
Państwa stanowisko należy więc uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5 dotyczącego podatku od towarów i usług. W zakresie pozostałych pytań dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego we wniosku pytania, tj. prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez Uczestników programu dokumentujących przyznanie Ekwiwalentu, zatem kwestia ewentualnego opodatkowania /zwolnienia nabywanych usług nie była przedmiotem oceny, gdyż w tym zakresie nie zadali Państwo pytania oraz nie przedstawili własnego stanowiska.
Końcowo wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).