Prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup 12 szt. pojazdów szynowych i symulatora jazdy. - Interpretacja - 0114-KDIP4-3.4012.321.2023.2.APR

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 6 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.321.2023.2.APR

Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup 12 szt. pojazdów szynowych i symulatora jazdy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup 12 szt. pojazdów szynowych i symulatora jazdy. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 sierpnia 2023 r. (wpływ 14 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Województwo (...) (dalej: Województwo/Wnioskodawca) stanowi jednostkę samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2094 ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie województwa). Województwo jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa do zadań wszystkich samorządów wojewódzkich należy m.in. zadanie w zakresie transportu zbiorowego o charakterze wojewódzkim. Ponadto na podstawie Rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz. Urz. UE L 2007 Nr 315, ze zm.; dalej: Rozporządzenie 1370/2007), jak również w myśl art. 7 ust. 1 pkt. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1343 ze zm., dalej: ustawa o publicznym transporcie zbiorowym) samorządy wojewódzkie są organizatorami publicznego transportu zbiorowego na terenie województwa.

Zadanie w zakresie przewozów kolejowych Województwo (...) realizuje poprzez zawarcie z wybranym w trybie przetargu nieograniczonego przewoźnikiem kolejowym - Operatorem (obecnie: (...) S. A.) „(…)” (dalej: Umowa).

W zamian za świadczenie usługi Województwo wypłaca Operatorowi rekompensatę. Rekompensata jest wyliczana jako różnica pomiędzy kosztami poniesionymi przez Operatora w związku ze świadczeniem usług przewozowych wraz z „rozsądnym zyskiem” Operatora, a przychodami.

Prawo Operatora do rekompensaty wynika z przepisów Rozporządzenia 1370/2007 oraz art. 52 ust. 1 i 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Obowiązek wypłacania rekompensaty nałożony został na Wnioskodawcę na podstawie wskazanych wyżej przepisów prawa publicznego i Wnioskodawca na podstawie ww. przepisów zobowiązany jest pokrywać Operatorowi uzasadnione koszty poniesione w związku z realizacją zleconej usługi.

W celu należytej realizacji powierzonych zadań, Województwo dba o to, aby świadczona usługa była zapewniona na maksymalnie wysokim poziomie bezpieczeństwa podróżnych. W związku z powyższym, Województwo udostępnia odpłatnie na podstawie umowy dzierżawy Operatorowi pojazdy szynowe będące własnością Województwa, które ten wykorzystuje do wykonywania przewozów, co z kolei przekłada się na wysoki i społecznie akceptowalny poziom świadczonych usług transportowych.

Wnioskodawca podjął decyzję o realizacji projektu pn. „(...)” (dalej: Projekt). W ramach realizowanego Projektu Wnioskodawca zakupi:

  • 12 szt. pojazdów szynowych, w tym 8 pojazdów szynowych z napędem elektrycznym w wersji czteroczłonowej oraz 4 sztuki trzyczłonowych dwunapędowych zespołów trakcyjnych,
  • symulator jazdy.

Zakres Projektu został ustalony mając na uwadze, że komfort podróży pasażerów zostałby znacznie podniesiony poprzez uwzględnienie w planach zakupu pojazdów dwunapędowych (hybrydowych), które umożliwiają łączenie tras zelektryfikowanych oraz bez elektryfikacji bez konieczności zmiany pojazdu, a tym samym bez konieczności przesiadania się podróżnych.

Mając na uwadze wzrost poziomu bezpieczeństwa w ruchu kolejowym zdecydowano się na zakup symulatora jazdy. Symulator jest realnym odwzorowaniem środowiska pracy maszynisty i powinien posiadać obowiązkowe wyposażenie zgodne z wymogami stawianymi w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury i Rozwoju z 23 października 2014 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 1566) w sprawie ośrodków szkolenia i egzaminowania maszynistów oraz kandydatów na maszynistów. Symulator umożliwia sprawdzenie reakcji maszynisty w sytuacjach z jakimi może się on spotkać w trakcie pracy zarówno tymi standardowymi, jak i niecodziennymi.

Symulator jazdy został zamówiony w jednym postępowaniu wraz z dostawą 8 szt. elektrycznych zespołów trakcyjnych, gdyż ma on być dokładnym odzwierciedleniem kabiny maszynisty właśnie tego typu pojazdu wraz ze wszystkimi jej funkcjonalnościami. Osoby uprawnione do samodzielnego prowadzenia pojazdów kolejowych muszą posiadać licencję i świadectwo maszynisty. Ponadto na danej linii oraz typie pojazdu musi mieć odpowiednią ilość przejechanych godzin, aby mógł samodzielnie odbywać kurs.

Zgodnie z przyjętymi założeniami symulator jazdy miałby zostać ulokowany w budowanym zapleczu technicznym (...). Budowa zaplecza technicznego jest realizowana w ramach projektu pn. „(...)” (nr (...)). W przypadku, gdyby postęp realizacji budowy zaplecza uniemożliwiał zamontowanie symulatora jazdy we wskazanym miejscu, to wtedy zostanie on tymczasowo umieszczony w lokalizacji uzgodnionej z Operatorem na terenie województwa (...).

Zakłada się, że wszystkie pojazdy oraz symulator jazdy zostaną dostarczone do końca 2023 r., a ich zakup zostanie dofinansowany ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020.

Na każdy pojazd oddzielnie oraz na symulator jazdy zostanie wystawiony dokument OT. Zakupione pojazdy kolejowe wraz z symulatorem jazdy będą stanowić własność Województwa, ale zostaną wydzierżawione Operatorowi świadczącemu usługi przewozowe na niżej przedstawionych zasadach.

Czynsz dzierżawny zostanie ustalony z uwzględnieniem realiów rynkowych, w taki sposób, aby zagwarantować pełną amortyzację zakupionych pojazdów w okresie dzierżawy. Wnioskodawca określa jego wysokość na podstawie obiektywnych kryteriów, biorąc za podstawę takie czynniki jak:

1)miesięczna stawka amortyzacji dla nabytych środków trwałych (stanowiąca dwunastą część stawki amortyzacji rocznej taboru),

2)marża dla Województwa,

3)podatek VAT.

Wskazana miesięczna stawka czynszu płatna jest w okresach kwartalnych i nie ulega zmniejszeniu w przypadku wyłączenia jakiegokolwiek z pojazdów czy symulatora z eksploatacji. Wnioskodawca będzie wystawiał Operatorowi faktury VAT, generujące podatek VAT należny oraz stanowiące sprzedaż opodatkowaną.

Na chwilę obecną okres dzierżawy ustalony zostanie od dnia przekazania pojazdu/symulatora do eksploatacji do końca obowiązywania Umowy (tj. do dnia 31 grudnia 2025 r.). Po zakończeniu ww. Umowy, Województwo zawrze nową umowę o świadczenie usług w zakresie kolejowych przewozów pasażerskich, w której zasady wykorzystywania przedmiotowych środków trwałych będzie utrzymany na analogicznych zasadach (przez okres min. 5 do max. 15 lat).

Dodatkowo należy podkreślić, że Województwo dokonywało już w przeszłości zakupu taboru kolejowego, po czym tabor udostępniano Operatorowi na zasadach dzierżawy, podatek VAT naliczony wynikający z zakupu zostawał odliczony.

W interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2018 r. o sygn. 0111-KDIB3-2.4012.803.2017.2.MN oraz z dnia 2 lipca 2019 r. o sygn. 0112-KDIL1.4012.236.2019.1.SJ wydanych dla Województwa, Dyrektor KIS potwierdził, że biorąc pod uwagę wyżej opisany stan faktyczny, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup pojazdów kolejowych, którego Wnioskodawca dokonał w latach 2017-2018 oraz 2020.

Województwo jednak pragnie potwierdzić prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na zakupy inwestycyjne realizowane w ramach obecnego projektu (tj. pojazdów kolejowych, jak i również symulatora jazdy).

Uzupełninie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wartość 12 szt. pojazdów wynosi 339 480 000,00 zł brutto, wartość symulatora jazdy wynosi 2 460 000,00 zł brutto.

Planowany miesięczny obrót z tyt. dzierżawy wynosić będzie:

  • czteroczłonowego pojazdu z napędem elektrycznym 131 251,00 zł
  • trzyczłonowego pojazdu dwunapędowego 140 001,00 zł
  • symulatora jazdy 30 001,00 zł.

Roczny obrót z tyt. dzierżawy 12 szt. pojazdów i symulatora jazdy wynosić będzie 19 680 156,00 zł co stanowi 7,08% wartości netto zakupionych pojazdów oraz symulatora jazdy.

Wysokość czynszu dzierżawnego umożliwi zwrot poniesionych nakładów netto na zakup 12 szt. pojazdów oraz symulatora jazdy w ciągu 15 lat. Pojazdy oraz symulator będą dzierżawione przez Województwo aż do pełnego zamortyzowania i stawki nie ulegną zmniejszeniu w przypadku wyłączenia z eksploatacji pojazdów jak i symulatora jazdy.

Roczne uzyskane przez Województwo dochody ogółem za 2022 r. wynosiły 1 515 746 016,11 zł natomiast dochody własne Województwa za 2022 r. wynosiły: 977 729 890,28 zł.

Miesięczny obrót z tytułu dzierżawy pojazdów szynowych i symulatora jazdy w stosunku do uzyskanych dochodów ogółem Województwa za 2022 r. wynosi 0,11%, natomiast do dochodów własnych województwa wynosi 0,17%.

Zatem udział uzyskanych dochodów rocznych z tyt. dzierżawy pojazdów szynowych i symulatora (na podstawie danych rzeczywistych z 2022 r.) będzie wynosił: 1,30 % dochodów ogółem Województwa, natomiast w stosunku do dochodów własnych Województwa: 2,01%.

Pytania

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym w kontekście zdarzenia przyszłego w postaci sposobu wykorzystywania nowo zakupionych pojazdów kolejowych, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na ich zakup?

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym w kontekście zdarzenia przyszłego w postaci sposobu wykorzystywania symulatora jazdy, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na jego zakup?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy:

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup pojazdów kolejowych, jak i również symulatora jazdy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup pojazdów szynowych oraz symulatora jazdy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi o tyle, o ile nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT. Dodatkowo, prawo to przysługuje w pełnym zakresie, o ile nie zachodzą okoliczności przewidziane w art. 90 i 91 ustawy o VAT.

Tak, więc w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, należy każdorazowo rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

  • zostały nabyte przez podatnika tego podatku,
  • pozostają one w związku z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych, a także,
  • czy w przedmiotowej sytuacji nie występują przesłanki negatywne uregulowane w art. 88 ustawy o VAT oraz ograniczenia prawa do odliczenia wynikające z art. 90 i 91 tejże ustawy.

Województwo jako podatnik VAT

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie zaś ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem mając na uwadze, że Umowa, na podstawie której przedmiotowe środki trwałe zostaną udostępnione na rzecz Operatora, jest niewątpliwie umową cywilnoprawną, uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), w opinii Wnioskodawcy, wykonywanie czynności na podstawie Umowy oznacza działanie Wnioskodawcy w charakterze podatnika VAT.

Wykonywanie czynności opodatkowanych

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jak zostało wskazane wcześniej, Województwo będzie udostępniało nowo zakupione pojazdy kolejowe oraz symulator jazdy Operatorowi odpłatnie na zasadach określonych w umowie o świadczenie usług publicznych w zakresie kolejowych przewozów pasażerskich.

Należy zauważyć, że w związku z faktem, że odpłatna czynność dzierżawy, nie stanowi dostawy towaru, stanowi ona odpłatną usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Skoro zatem Województwo wykonywać będzie czynności podlegające opodatkowaniu, tj. odpłatne usługi udostępniania pojazdów szynowych i symulatora jazdy na zasadach określonych w Umowie, i Województwo świadczyć będzie te usługi działając w charakterze podatnika VAT, przedmiotowa czynność podlegać będzie opodatkowaniu VAT.

Ponadto, przedmiotowa czynność nie będzie również zwolniona z VAT, gdyż przepisy nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z podatku.

Związek zakupionych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych

Związek pomiędzy zakupionymi przez Wnioskodawcę pojazdami kolejowymi i symulatorem jazdy w ramach Projektu, a wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych, wydaje się być bezpośredni i oczywisty. Przedmiot Projektu będzie udostępniany na podstawie odpowiednich zapisów, które zostaną wprowadzone do umowy o świadczenie usług publicznych w zakresie kolejowych przewozów pasażerskich. Istnieje zatem bezpośredni związek pomiędzy wydatkami na zakup pojazdów kolejowych i symulatora jazdy z wykonywaniem czynności opodatkowanych w postaci usług ich dzierżawy. Gdyby Województwo nie poniosło ww. wydatków, nie miałaby w ogóle możliwości świadczenia ww. usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z uwagi na powyższe, Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od faktur dokumentujących poniesione wydatki na zakup pojazdów szynowych oraz symulatora jazdy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Co istotne, ustawodawca umożliwił podatnikowi odliczenie podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2094 ze zm.):

Samorząd województwa wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa:

Do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie województwa:

Samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Z opisu sprawy wynika, że podjęli Państwo decyzję o realizacji projektu pn. „(...)” (Projekt). W ramach realizowanego Projektu zakupią Państwo:

  • 12 szt. pojazdów szynowych, w tym 8 pojazdów szynowych z napędem elektrycznym w wersji czteroczłonowej oraz 4 sztuki trzyczłonowych dwunapędowych zespołów trakcyjnych,
  • symulator jazdy.

Zakupione pojazdy kolejowe wraz z symulatorem jazdy będą stanowić Państwa własność, ale zostaną wydzierżawione Operatorowi świadczącemu usługi przewozowe.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup 12 szt. pojazdów szynowych i symulatora jazdy.

Aby wskazać, czy w analizowanej sprawie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego należy przeanalizować, czy odpłatne udostępnienie 12 szt. pojazdów szynowych i symulatora jazdy, na podstawie umowy dzierżawy, będzie stanowić po Państwa stronie czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610). Zasada swobody umów zapisana jest w art. 3531 Kodeksu cywilnego. W świetle tego przepisu:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższego przepisu wynika, że strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu Cywilnego:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

W związku z powyższym, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie, ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na dzierżawie pojazdów szynowych i symulatora jazdy na rzecz Operatora, za którą Państwo będą pobierali wynagrodzenie, w związku czym usługa ta będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zatem, odpłatne udostępnianie 12 szt. pojazdów szynowych i symulatora jazdy na rzecz Operatora, na podstawie umowy dzierżawy, za które Państwo będą pobierali wynagrodzenie, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (która stanowi czynność cywilnoprawną).

Wobec tego, w przedmiotowej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Są Państwo bowiem czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki ponoszone na zakup 12 szt. pojazdów szynowych i symulatora jazdy w ramach realizacji projektu pn. „(...)” będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, tj. odpłatnym udostępnieniu 12 szt. pojazdów szynowych i symulatora jazdy, na podstawie umowy dzierżawy na rzecz Operatora, podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającym ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem, będzie Państwu przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na zakup 12 szt. pojazdów szynowych i symulatora jazdy w ramach realizacji projektu pn. „(...)”, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytań 1 i 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), 
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).