Temat interpretacji
- Ustalenie czy wprowadzenie do sieci energetycznej przez Gminę prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na gruncie przy Budynku, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT; - Ustalenie, czy Gminie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem i montażem Instalacji na gruncie przy Budynku.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
- ustalenia, czy wprowadzenie do sieci energetycznej przez Gminę prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na gruncie przy Budynku, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT;
- ustalenia, czy Gminie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem i montażem Instalacji na gruncie przy Budynku.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 30 czerwca 2023 r. (wpływ 30 czerwca 2023 r.) oraz z 24 lipca 2023 r. (wpływ 24 lipca 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)
Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.
JST zamierza zrealizować inwestycje pn.:
-Budowa instalacji fotowoltaicznej dla Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w ... - instalacja nr 1,
-Budowa instalacji fotowoltaicznej dla Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w ... - instalacja nr 2,
-Budowa instalacji fotowoltaicznej dla Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w ... - instalacja nr 3
(dalej: Inwestycje, Projekty) polegające na zakupie i montażu instalacji fotowoltaicznych (dalej: Instalacje) na potrzeby budynku użyteczności publicznej, tj. na potrzeby budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w ... (dalej: Budynek).
Wydatki związane z realizacją Inwestycji będą dokumentowane wystawianymi na Gminę przez dostawców/wykonawców fakturami VAT.
Jednocześnie Gmina pragnie wskazać, iż Inwestycje zostaną sfinansowane ze środków własnych oraz środków ze źródeł zewnętrznych – w celu realizacji Inwestycji Gmina złożyła wnioski o dofinansowanie pochodzące ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ….
Gmina pragnie wskazać, że celem montażu Instalacji na gruncie przy Budynku jest możliwość obniżenia kosztów utrzymania placówki oświatowej poprzez zmniejszenie kosztów energii elektrycznej.
Wyprodukowany przez dwie z ww. Instalacji prąd będzie w pierwszej kolejności zużywany na potrzeby Budynku, a w przypadku nadwyżki prąd będzie wprowadzany do sieci i rozliczany z operatorem sieci (firma energetyczna) wg ustalonej ceny. Wartość energii wprowadzonej w ten sposób do sieci (ustalona jako iloczyn wprowadzonych kWh oraz ceny) będzie zapisana na indywidualnym koncie Gminy jako tzw. depozyt prosumencki i pomniejszy przyszłą należność Gminy wobec operatora sieci wynikającą ze zużycia prądu przekraczającego bieżącą produkcję prądu przez Instalacje zamontowane na gruncie przy Budynku. W konsekwencji koszty energii elektrycznej niezbędnej do korzystania z Budynku, mogą stać się niższe. W przypadku występowania nadwyżek wartości energii elektrycznej wyprodukowanej przez Instalacje umieszczone na gruncie przy Budynku nad wartością energii pobranej z sieci i zużytej w placówce oświatowej, zgodnie z ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz.U. 2022 poz. 1378, dalej: ustawa o OZE), nadwyżki niezużyte w danym miesiącu kalendarzowym i niewykorzystane w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, staną się nadpłatą zwracaną Gminie przez przedsiębiorstwo energetyczne. Nadpłata taka nie będzie jednak zwracana w całej kwocie nadwyżki, ale w wysokości nie wyższej niż dwadzieścia procent wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty.
Ponadto, Gmina pragnie wskazać, iż wyprodukowany przez jedną z ww. Instalacji prąd będzie w pierwszej kolejności zużywany na potrzeby Budynku, a w przypadku nadwyżki prąd będzie wprowadzany do sieci energetycznej i następnie „magazynowany” przez operatora sieci na potrzeby późniejszego wykorzystania przez JST. Przedsiębiorstwo energetyczne dokonywać będzie rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Gminę do sieci wobec ilości energii pobranej z tej sieci w stosunku ilościowym 1 do 0,7 z wyjątkiem mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej nie większej niż 10 kW, dla których ten stosunek ilościowy wynosi 1 do 0,8. Oznacza to, że za każdy 1 kWh energii wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej po rozliczeniu (odjęciu) po stronie prosumenta podlega odpowiednio 0,8 kWh lub 0,7 kWh z pobranej energii z sieci przedsiębiorstwa energetycznego. W ramach tego systemu prosument uiszcza sprzedawcy kwotę odpowiadającą iloczynowi stawki za energię elektryczną oraz różnicy między ilością energii elektrycznej pobranej przez prosumenta z sieci, a ilością energii elektrycznej wprowadzonej do tej sieci z uwzględnieniem stosunku, w jakim należy tę energię rozliczyć. Energia elektryczna wyprodukowana przez Gminę będzie jej własnością w sensie ekonomicznym. Gmina będzie płaciła przedsiębiorstwu energetycznemu wyłącznie za energię elektryczną, która zostanie pobrana przez Gminę z sieci i nie została do niej wcześniej wprowadzona przez Gminę celem zmagazynowania energii wytworzonej w Instalacjach Gminy. Dodatkowo Gmina nie będzie otrzymywała od przedsiębiorstwa wynagrodzenia za energię wprowadzoną do sieci.
Na moment złożenia niniejszego wniosku Gmina nie zawarła jeszcze z przedsiębiorstwem energetycznym umowy kompleksowej sprzedaży energii elektrycznej, świadczenia usługi dystrybucji oraz świadczenia usługi odbioru i rozliczania energii elektrycznej wprowadzonej do sieci z Instalacji.
Budynek i grunt, na którym zostaną zamontowane instalacje fotowoltaiczne stanowi własność JST oraz nie jest on w żaden odpłatny sposób wykorzystywany, w szczególności JST nie dokonuje odpłatnego wynajmu/dzierżawy pomieszczeń/powierzchni znajdujących się w przedmiotowym Budynku czy gruntu. Również Instalacje umieszczone na gruncie przy Budynku nie będą wykorzystywane w taki sposób (nie będą one przedmiotem np. dzierżawy czy też najmu).
Jednocześnie, Gmina pragnie wskazać, iż realizacja Inwestycji w zakresie montażu Instalacji na gruncie przy Budynku należy do zadań własnych Gminy wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. 2023 poz. 40 ze zm., dalej: ustawa o samorządzie gminnym). Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych Gminy należą w szczególności sprawy dotyczące utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.
W piśmie z 30 czerwca 2023 r., w odpowiedzi na wezwanie Organu, Gmina wskazała:
1)Pytanie „W związku z informacją zawartą w opisie sprawy, iż „wyprodukowany przez jedną z ww. Instalacji prąd będzie w pierwszej kolejności zużywany na potrzeby Budynku, a w przypadku nadwyżki prąd będzie wprowadzany do sieci energetycznej i następnie „magazynowany" przez operatora sieci na potrzeby późniejszego wykorzystania przez JST”, prosimy o wskazanie:
a)czy w przypadku ww. jednej z trzech instalacji, o których mowa we wniosku, będziecie Państwo korzystali z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o:
i.art. 4 ust. 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii? lub
ii.art. 4 ust. 1a ustawy o odnawialnych źródłach energii? lub
iii.inne przepisy - jeżeli tak, to należy wskazać podstawę prawną, tzn. konkretne przepisy prawa (tj. artykuły, ustępy, punkty) wraz z nazwą aktu prawnego, bez przytaczania ich treści.
b)czy w przypadku wystąpienia nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej przez ww. instalację i wprowadzonej do sieci wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci:
i.będą Państwo mogli ją wykorzystać w późniejszym terminie? Jeżeli tak, to należy wskazać w jakim terminie?
ii.niewykorzystana w określonym terminie nadwyżka „przepada"?
iii.czy ww. instalacja będzie przyłączona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii?
c)czy ww. instalacja będzie przyłączona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii?”
Odpowiedź:
a)W przypadku jednej z trzech instalacji, o których mowa we wniosku, Gmina będzie korzystała z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii.
b)W przypadku wystąpienia nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej przez ww. instalację i wprowadzonej do sieci wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci:
i.Gmina będzie mogła wykorzystać ją w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci,
ii.niewykorzystana w określonym terminie nadwyżka „przepada” po upływie 12 miesięcy od daty jej wytworzenia.
d)Ww. instalacja będzie przyłączona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.
2)Pytanie: „Do jakich czynności będą Państwo wykorzystywali efekty realizowanych inwestycji (tj. instalacji nr 1, 2 i 3), tj. czy do czynności:
a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
b)zwolnionych od podatku od towarów i usług,
c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”
Odpowiedź:
Zdaniem Gminy efekty realizowanych inwestycji (tj. instalacja nr 1, 2 i 3) będą wykorzystywane przez Gminę do produkcji energii niezbędnej do funkcjonowania budynku Szkolno-Przedszkolnego w ..., który z kolei wykorzystywany jest do celów statutowych jednostki oświatowej i nie jest wykorzystywany w żaden odpłatny sposób. Zatem, mając powyższe na uwadze, w opinii Gminy efekty realizowanych Inwestycji będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Niemniej jednak, należy pamiętać, że Instalacje służą produkcji prądu, który technicznie jest wprowadzany do sieci energetycznej, a kwestia opodatkowania VAT wprowadzonego do sieci energetycznej prądu wyprodukowanego w Instalacjach - stanowi przedmiot zapytania niniejszego Wniosku i w tym zakresie - Gmina nie jest w stanie udzielić odpowiedzi na niniejsze pytanie. Odpowiedź na nie zależy od tego, czy i Organ zgodzi się ze stanowiskiem Gminy przedstawionym we Wniosku.
3)Pytanie: „Czy efekty realizowanych inwestycji (tj. instalacji nr 1, 2 i 3) będą służyły Państwu do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?”
Odpowiedź:
Instalacje służą wytworzeniu prądu, którym Gmina zasadniczo zasilać będzie budynek szkolno-przedszkolny, który nie wiąże się z prowadzeniem działalności gospodarczej. Niemniej jednak zgodnie z opisem stanu faktycznego Wniosku nadwyżki prądu wprowadzane są do sieci energetycznej i kwestia oceny czy jest to działalność gospodarcza opodatkowana VAT stanowi istotę zapytania Gminy w ramach niniejszego postępowania interpretacyjnego. W konsekwencji, Gmina nie jest w stanie odpowiedzieć na niniejsze pytanie, bowiem odpowiedź na to pytanie zależy od tego, czy Organ zgodzi się ze stanowiskiem Gminy (tj. uzna przedmiotowe czynności za niepodlegające opodatkowaniu).
4)Pytanie: „W sytuacji, gdy efekty realizowanych inwestycji (tj. instalacji nr 1, 2 i 3) będą służyły Państwu zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, to czy będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków dot. każdej z ww. instalacji w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?”
Odpowiedź:
W związku z udzieloną odpowiedzią na pytanie nr 2, Gmina pragnie wskazać, iż nie jest w stanie odpowiedzieć na niniejsze pytanie, bowiem kwestia opodatkowania VAT wprowadzonego do sieci energetycznej prądu wyprodukowanego w Instalacjach - stanowi przedmiot zapytania niniejszego Wniosku. W ocenie Gminy przedstawionej we Wniosku wydatki dotyczące ww. instalacji nie będą związane z działalnością gospodarczą i nie dają jej prawa do odliczenia VAT. Gdyby jednak Organ uznał wbrew stanowisku Gminy, że wprowadzenie nadwyżki prądu do sieci energetycznej stanowi opodatkowaną VAT działalność gospodarczą Gminy - wówczas Gmina zaznacza, że nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości do działalności gospodarczej opodatkowanej.
5)Pytanie: „Czy efekty realizowanych inwestycji (tj. instalacji nr 1, 2 i 3) będą służyły Państwu w ramach działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT?”
Odpowiedź:
W związku z udzieloną odpowiedzią na pytanie nr 2, 3 oraz 4, Gmina pragnie wskazać, iż jeśli Organ uznałby (wbrew stanowisku Gminy przedstawionemu we Wniosku), że działalność Gminy w zakresie wprowadzenia nadwyżki prądu do sieci ma charakter działalności gospodarczej, to w ocenie Gminy byłaby to wyłącznie działalność opodatkowana VAT, a nie zwolniona z VAT.
6)Pytanie: „W przypadku, gdy w ramach działalności gospodarczej efekty realizowanych inwestycji (tj. instalacji nr 1, 2 i 3) będą służyły Państwu zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to proszę wskazać czy będą mieli Państwo obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?”
Odpowiedź:
W związku z udzieloną odpowiedzią na pytanie nr 2, Gmina pragnie wskazać, iż nie jest w stanie odpowiedzieć na niniejsze pytanie, bowiem kwestia opodatkowania VAT wprowadzonego do sieci energetycznej prądu wyprodukowanego w Instalacjach - stanowi przedmiot zapytania niniejszego Wniosku.
W ww. piśmie Gmina doprecyzowała informacje zawarte w opisie zdarzenia przyszłego w zakresie dotyczącym instalacji nr 1, 2 i 3. Gmina wskazała, iż wyprodukowany przez wszystkie z ww. instalacji prąd będzie w pierwszej kolejności zużywany na potrzeby Budynku, a w przypadku nadwyżki prąd będzie wprowadzany do sieci energetycznej i następnie „magazynowany” przez operatora sieci na potrzeby późniejszego wykorzystania przez JST. Przedsiębiorstwo energetyczne dokonywać będzie rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Gminę do sieci wobec ilości energii pobranej z tej sieci w stosunku ilościowym 1 do 0,7 z wyjątkiem mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej nie większej niż 10 kW, dla których ten stosunek ilościowy wynosi 1 do 0,8. Oznacza to, że za każdy 1 kWh energii wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej po rozliczeniu (odjęciu) po stronie prosumenta podlega odpowiednio 0,8 kWh lub 0,7 kWh z pobranej energii z sieci przedsiębiorstwa energetycznego. W ramach tego systemu prosument uiszcza sprzedawcy kwotę odpowiadającą iloczynowi stawki za energię elektryczną oraz różnicy między ilością energii elektrycznej pobranej przez prosumenta z sieci, a ilością energii elektrycznej wprowadzonej do tej sieci z uwzględnieniem stosunku, w jakim należy tę energię rozliczyć. Energia elektryczna wyprodukowana przez Gminę będzie jej własnością w sensie ekonomicznym. Gmina będzie płaciła przedsiębiorstwu energetycznemu wyłącznie za energię elektryczną, która zostanie pobrana przez Gminę z sieci i nie została do niej wcześniej wprowadzona przez Gminę celem zmagazynowania energii wytworzonej w Instalacjach Gminy. Dodatkowo Gmina nie będzie otrzymywała od przedsiębiorstwa wynagrodzenia za energię wprowadzoną do sieci.
Ponadto w piśmie z 24 lipca 2023 r. Gmina wskazała, że:
W przypadku wszystkich instalacji tj. Instalacji nr 1, 2, 3, o których mowa we wniosku, Gmina będzie korzystała z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii.
W przypadku wystąpienia nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej przez ww. instalacje i wprowadzonej do sieci wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci:
-Gmina będzie mogła wykorzystać ją w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci,
-niewykorzystana w określonym terminie nadwyżka „przepada” po upływie 12 miesięcy od daty jej wytworzenia i wprowadzenia do sieci.
Ww. instalacje będą przyłączone do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii.
Pytania
1)Czy wprowadzenie do sieci energetycznej przez Gminę prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na gruncie przy Budynku, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?
2)Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem i montażem Instalacji na gruncie przy Budynku?
Państwa stanowisko w sprawie (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)
Zdaniem Wnioskodawcy:
1)Wprowadzenie do sieci energetycznej przez Gminę prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na gruncie przy Budynku, nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.
2)Gminie nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem i montażem Instalacji na gruncie przy Budynku.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Ad 1.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jednocześnie stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Odnosząc powyższe definicje do stanu faktycznego należy wskazać, że Gmina wprawdzie zawrze z przedsiębiorstwem energetycznym umowę cywilnoprawną, na podstawie której będzie dochodziło do rozliczenia energii elektrycznej zakupionej z sieci energetycznej, jak również energii wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznej, jednak nie można mówić w tym przypadku o działalności producenta energii po stronie Gminy. Gmina nie jest zainteresowana ani nie jest jej celem produkcja prądu w celach komercyjnych. Wyprodukowany przez instalacje fotowoltaiczne prąd będzie miał związek wyłącznie z działaniem Gminy w sferze publicznoprawnej, tj. zapewnienie prądu dla zadań własnych Gminy z zakresu edukacji. Celem montażu instalacji fotowoltaicznych jest w tym wypadku wyłącznie realizacja zadań edukacyjnych Gminy.
Ponadto, zdaniem Gminy w sytuacji wyprodukowania przez Instalacje prądu i wprowadzenia go do sieci energetycznej nie nastąpi jej sprzedaż, a jedynie (w przypadku dwóch Instalacji) zostanie ona zapisana w postaci wartościowej (przez przedsiębiorcę energetycznego) na indywidualnym koncie Gminy jako tzw. depozyt prosumencki, który zgodnie z uregulowaniami ustawy o OZE służyć będzie do rozliczania zobowiązań z tytułu zakupu energii elektrycznej od przedsiębiorstwa energetycznego.
Gmina nie otrzyma od operatora ekwiwalentu niewykorzystanej, a wyprodukowanej z instalacji fotowoltaicznych energii, w postaci środków do swobodnej dyspozycji, nie będzie mogła wykorzystać zapisanej na jej koncie prosumenckim pełnej wartości w żaden inny sposób jak tylko do uregulowania opłat za zakupioną od tego operatora energię. Tym samym nie można tu uznać, że takie zapisanie jakiejś wartości na koncie Gminy ma charakter zapłaty.
W przypadku zaś jednej z Instalacji, wprowadzona do sieci energetycznej nadwyżka prądu będzie magazynowana przez operatora sieci, a Gmina będzie uprawniona do jej odbioru i wykorzystania w ciągu 12 miesięcy. W przypadku niewykorzystania wyprodukowanego przez Instalację prądu, Gmina nie otrzyma od operatora jej ekwiwalentu, a nadwyżka energii elektrycznej przepadnie.
W konsekwencji, wprowadzenie przez Gminę do sieci energetycznej prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na gruncie przy Budynku nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Ad 2.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie natomiast do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie czy podmiot posiada status podatnika VAT oraz czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT, w szczególności pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.
·Gmina jako podatnik VAT w ramach ponoszenia wydatków na Projekty
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy dotyczące utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.
W konsekwencji, zdaniem Gminy, wydatki na realizację Projektów służyć będą przede wszystkim do wypełniania zadań własnych Gminy (niepodlegających ustawie o VAT) nałożonych na Gminę przepisami ustawy o samorządzie gminnym.
Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż Gmina nabywając towary/usługi celem realizacji Projektów, nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy.
Zdaniem Gminy, na powyższe nie powinno mieć wpływu wprowadzenie do sieci energii wyprodukowanej przez Instalacje. Jak zostało wskazane powyżej, montaż Instalacji ma na celu wyłącznie zapewnienie ekologicznego źródła energii dla Budynku i obniżenie bieżących kosztów jego użytkowania związanych z zakupem energii. Ponadto, Gmina nie będzie wykorzystywała wytworzonej w ten sposób energii w celach zarobkowych. Instalacje te nie będą bowiem służyły innym obiektom gminnym, lecz wyłącznie Budynkowi.
Wydatki na Projekty będą zatem ponoszone poza działalnością gospodarczą Gminy, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nie zostanie spełniona pierwsza przesłanka warunkująca prawo do odliczenia VAT, stanowiąca o ponoszeniu wydatków przez podatnika tego podatku w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.
·Związek wydatków na Inwestycje z działalnością opodatkowaną VAT
Odnosząc się do wskazanej powyżej przesłanki warunkującej możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego, tj. związku ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych, zdaniem Gminy, brak będzie bezsprzecznego i bezpośredniego związku pomiędzy wydatkami, które Gmina poniesie na realizację Inwestycji, a wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.
Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, iż na gruncie przepisów ustawy o VAT opodatkowaniu podlega dostawa towarów lub świadczenie usług wyłącznie wówczas, gdy mają one charakter odpłatny (z pewnymi wyjątkami dotyczącymi nieodpłatnych świadczeń zrównanych z czynnościami świadczonymi odpłatnie, które nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie).
W związku z powyższym, zdaniem Gminy, realizacja Inwestycji nie jest/nie będzie związana z wykonywaniem czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT - Gmina bowiem w zakresie dwóch Instalacji nie otrzyma od operatora zapłaty w sensie środków pieniężnych do w pełni swobodnej dyspozycji. Jedynie dwadzieścia procent należności wynikającej z nadwyżki niezużytej w danym miesiącu energii elektrycznej zostanie wypłacona wyłącznie w sytuacji gdy nadwyżka ta nie zostanie wykorzystana w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych. W przypadku jednej Instalacji, Gmina nie otrzyma od operatora zapłaty w ogóle - nadwyżka niezużytej w danym miesiącu energii elektrycznej, niewykorzystana w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych przepada. W konsekwencji warunek związku przedmiotowych wydatków z czynnościami opodatkowanymi nie zostanie spełniony i tym samym Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanym z montażem Instalacji.
Stanowisko Gminy znajduje przykładowo potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2022 r., w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał następujące: „(...) realizacja Inwestycji w części dotyczącej montażu Instalacji na budynku wykorzystywanym przez OSP jest realizowana przez Państwa w ramach zadań własnych określonych w ustawie o samorządzie gminnym. Budynek wraz z Instalacją będzie nieodpłatnie użytkowany przez OSP. Ww. infrastruktura nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT, tj. nie będą Państwo czerpać żadnych dochodów z tytułu posiadania przedmiotowego majątku.
W konsekwencji, z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, nie mają/nie będą Państwo mieli prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem i montażem Instalacji na budynku użytkowanym przez OSP w związku z realizacją Projektu pn. „…”.
Również w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.8.2021.1.JŻ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, iż: „(...) Gmina, nie ma i nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabyć towarów i usług, objętych umową o dofinansowanie projektu pn. „Poprawa jakości powietrza poprzez montaż instalacji OZE na budynku szkoły”. Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działała jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem”.
Reasumując, zdaniem Gminy, nie będzie przysługiwać jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji z uwagi na brak związku przedmiotowych wydatków z czynnościami opodatkowanymi VAT.
W uzupełnieniu wniosku Gmina wskazała, iż odpowiedzi na pytania DKIS nie spowodowały zmiany stanowiska Gminy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego odnośnie co do sformułowanych we Wniosku pytań, a w konsekwencji przedstawione we Wniosku stanowisko Gminy jest kompletne i spełnia przesłanki, o których mowa w art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zauważyć należy, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bezwzględnym warunkiem dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.
W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:
·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.
Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.
Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Jak wynika z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 i 15 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.
1)ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki.
2)utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.
Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.
Jak stanowi art. 2 pkt 19 ustawy z 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1436 ze zm.), zwana dalej ustawą o OZE:
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
mikroinstalacja - instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.
Zgodnie z art. 2 pkt 27a ustawy o OZE:
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
prosument energii odnawialnej - odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2022 r. poz. 459 i 830).
Stosownie do art. 3 ustawy o OZE:
Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie - Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej:
3) wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy - Prawo energetyczne;
W myśl z art. 4 ust. 1 ustawy o OZE:
Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej wytwarzającego energię elektryczną w mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej:
1)większej niż 10 kW - w stosunku ilościowym 1 do 0,7;
2)nie większej niż 10 kW - w stosunku ilościowym 1 do 0,8.
W myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:
Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do:
prosumenta energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej;
Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a – 7 ustawy o odnawialnych źródłach energii.
Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:
Wytwarzanie i wprowadzanie do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 oraz ust. 1a, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej niebędącego przedsiębiorcą, o którym mowa w ustawie - Prawo przedsiębiorców, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 tej ustawy.
Stosownie do art. 4 ust. 10 ustawy o OZE:
Pobrana energia elektryczna podlegająca rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest zużyciem energii wyprodukowanej na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej i nie stanowi:
1) sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju,
2) zużycia energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu
- w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 143 i 1137).
W myśl art. 4 ust. 10a ustawy o OZE:
W zakresie pobranej energii elektrycznej podlegającej rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 1a, nie stosuje się obowiązków, o których mowa w:
1)art. 52 ust. 1;
2)art. 10 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2166).
Natomiast art. 4 ust. 11 pkt 1 ustawy o OZE stanowi, że:
W przypadku gdy:
prosument energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie odbierze energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci zgodnie z ust. 5, to nieodebraną energią dysponuje sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat, o których mowa w ust. 4;
Zgodnie z art. 4d ust. 2 ustawy o OZE:
Z rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1, korzysta prosument energii odnawialnej, którego mikroinstalacja została przyłączona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej:
1)po 31 marca 2022 r. na podstawie kompletnego i poprawnego zgłoszenia, o którym mowa w art. 7 ust. 8d4 ustawy - Prawo energetyczne, złożonego przez tego prosumenta energii odnawialnej w terminie do 31 marca 2022 r., z zastrzeżeniem ust. 3;
2)do 31 marca 2022 r., ale wprowadzenie energii elektrycznej do tej sieci nastąpiło po raz pierwszy po 31 marca 2022 r.;
3)po 31 marca 2022 r. na podstawie kompletnego i poprawnego zgłoszenia, o którym mowa w art. 7 ust. 8d4 ustawy - Prawo energetyczne, złożonego w terminie do 31 grudnia 2023 r., w przypadku gdy prosument ten w terminie do 31 marca 2022 r. zawarł umowę na zakup, montaż lub dofinansowanie tej mikroinstalacji z jednostką samorządu terytorialnego lub innym podmiotem, który realizuje projekt, o którym mowa w art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz.U. z 2020 r. poz. 818), dofinansowany w ramach regionalnego programu operacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 17 lit. c tej ustawy, z uwzględnieniem ust. 6.
Należy zauważyć, że do dnia 14 lipca 2018 r. obowiązywał art. 4 ust. 9 ustawy o odnawialnych źródłach energii, zgodnie z którym wprowadzanie energii elektrycznej do sieci, a także pobieranie tej energii z sieci, o których mowa w ust. 1, nie są świadczeniem usług ani sprzedażą w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Wskazany art. 4 ust. 9 ustawy o odnawialnych źródłach energii został uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. 2018 r., poz. 1276). Co do zasady zatem, czynności, o których mowa w tym przepisie, stanowić mogą czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile są dokonywane przez podatników tego podatku.
Z okoliczności sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i zamierzają zrealizować inwestycje polegające na zakupie i montażu instalacji fotowoltaicznych na potrzeby budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w ... (Instalacja 1, 2 i 3). Inwestycje zostaną sfinansowane ze środków własnych oraz środków ze źródeł zewnętrznych – w celu realizacji Inwestycji złożyli Państwo wnioski o dofinansowanie pochodzące ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Celem montażu Instalacji na gruncie przy Budynku jest możliwość obniżenia kosztów utrzymania placówki oświatowej poprzez zmniejszenie kosztów energii elektrycznej. Wyprodukowany przez wszystkie z ww. instalacji prąd będzie w pierwszej kolejności zużywany na potrzeby Budynku, a w przypadku nadwyżki prąd będzie wprowadzany do sieci energetycznej i następnie „magazynowany” przez operatora sieci na potrzeby późniejszego wykorzystania przez JST. Energia elektryczna wyprodukowana przez Państwa będzie Państwa własnością w sensie ekonomicznym. Będą Państwo płacili przedsiębiorstwu energetycznemu wyłącznie za energię elektryczną, która zostanie pobrana przez Państwo z sieci i nie została do niej wcześniej wprowadzona przez Państwa celem zmagazynowania energii wytworzonej w Instalacjach. Dodatkowo nie będą Państwo otrzymywali od przedsiębiorstwa wynagrodzenia za energię wprowadzoną do sieci. Budynek i grunt, na którym zostaną zamontowane instalacje fotowoltaiczne stanowi Państwa własność oraz nie jest on w żaden odpłatny sposób wykorzystywany, w szczególności nie dokonują Państwo odpłatnego wynajmu/dzierżawy pomieszczeń/powierzchni znajdujących się w przedmiotowym Budynku czy gruntu. Również Instalacje umieszczone na gruncie przy Budynku nie będą wykorzystywane w taki sposób (nie będą one przedmiotem np. dzierżawy czy też najmu). W przypadku wszystkich instalacji będą Państwo korzystali z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii. Ww. instalacje będą przyłączone do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2 ustawy o OZE. W przypadku wystąpienia nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej przez ww. instalacje i wprowadzonej do sieci wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci będą mogli Państwo wykorzystać ją w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci, a niewykorzystana w określonym terminie nadwyżka „przepada” po upływie 12 miesięcy od daty jej wytworzenia i wprowadzenia do sieci.
Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy wprowadzenie przez Państwa do sieci energetycznej prądu, który zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na gruncie przy Budynku, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
W wyroku w sprawie C-219/12 Fuchs Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał, że:
„eksploatacja zainstalowanego na służącym prywatnym celom domu mieszkalnym lub obok niego modułu fotowoltaicznego, skonstruowanego w ten sposób, że po pierwsze ilość wytworzonej energii elektrycznej jest zawsze niższa od ilości energii elektrycznej ogółem zużytej przez użytkownika modułu do celów prywatnych, a po drugie energia ta jest dostarczana do sieci za wynagrodzeniem o charakterze stałym, stanowi „działalność gospodarczą” w rozumieniu tych przepisów”.
Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, iż zgodnie z powołanym wyżej art. 15 ust. 6 ustawy, Państwo, jako jednostka samorządu terytorialnego, nie są uznawani za podatnika podatku VAT w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostali Państwo powołani i które są wykonywane jako czynności o charakterze publicznoprawnym. Niemniej jednak, jeżeli działania organu władzy publicznej będą prowadzić do zakłócenia konkurencji, to sprzedaż towarów będzie działalnością opodatkowaną. Zatem mogą zostać Państwo uznani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie czynności, które wykonują na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Jak wynika z okoliczności sprawy, prąd wyprodukowany przez wszystkie Instalacje będzie w pierwszej kolejności zużywany na potrzeby Budynku, a w przypadku nadwyżki prąd będzie wprowadzany do sieci energetycznej i następnie „magazynowany” przez operatora sieci na potrzeby późniejszego wykorzystania przez JST. W przypadku wystąpienia nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej przez ww. instalacje i wprowadzonej do sieci wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci będą mogli Państwo wykorzystać ją w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci, natomiast niewykorzystana w określonym terminie nadwyżka „przepada” po upływie 12 miesięcy od daty jej wytworzenia i wprowadzenia do sieci. Ponadto, jak Państwo wskazali, nie będą otrzymywali od przedsiębiorstwa wynagrodzenia za energię wprowadzoną do sieci.
Tym samym uznać należy, że w przypadku, gdy prosument energii elektrycznej nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia za nadwyżki wyprodukowanej energii i nadwyżki te w określonych terminach „przepadają”, a wyprodukowana energia wykorzystywana jest wyłącznie na potrzeby własne – nie uznaje się takich czynności za opodatkowane podatkiem VAT.
W związku z powyższym, w przypadku rozliczania energii w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii, gdy nie będą Państwo otrzymywali wynagrodzenia za nadwyżki energii elektrycznej wprowadzanej do sieci i nadwyżki te po upływie 12 miesięcy od wprowadzenia jej do sieci będą przepadały, a wyprodukowana energia wykorzystywana będzie na potrzeby własne, to wprowadzanie energii elektrycznej do sieci nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe, pomimo częściowo odmiennego uzasadnienia.
Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem i montażem Instalacji na gruncie przy Budynku, wskazać należy, że zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Podkreślić również należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Ponadto zaznaczyć należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT w związku z realizowaną przez Państwa Inwestycją nie będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty realizowanych Inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wskazali Państwo we wniosku, efekty realizowanych inwestycji będą wykorzystywane przez Państwa do produkcji energii niezbędnej do funkcjonowania budynku Szkolno-Przedszkolnego w ..., który z kolei wykorzystywany jest do celów statutowych jednostki oświatowej i nie jest wykorzystywany w żaden odpłatny sposób.
Ponadto, jak rozstrzygnięto powyżej, w przedmiotowej sprawie wprowadzenie energii elektrycznej do sieci nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. A zatem towary i usługi nabywane w związku z realizacją Inwestycji nie będą służyły Państwu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że jak wynika z okoliczności sprawy – efekty realizowanych Inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie będzie Państwu przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem i montażem Instalacji.
Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie wskazania we wniosku, że w przypadku wszystkich instalacji, o których mowa we wniosku, będą Państwo korzystali z rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o art. 4 ust. 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz że ww. instalacje będą przyłączone do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii, a ponadto nie będą Państwo otrzymywali od przedsiębiorstwa wynagrodzenia za energię wprowadzoną do sieci.
Zastrzegamy, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych podkreślam, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP : /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).