Prawo do stosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgodnie z zasadami przedstawionymi w scenariuszach 1-7. - Interpretacja - 0112-KDIL1-3.4012.264.2023.1.KK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.264.2023.1.KK

Temat interpretacji

Prawo do stosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgodnie z zasadami przedstawionymi w scenariuszach 1-7.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do stosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgodnie z zasadami przedstawionymi w scenariuszach 1-7.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje m.in. sprzedaży towarów na rzecz kontrahentów z innych niż Polska krajów członkowskich UE, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej (dalej: „Kontrahenci”). Kontrahenci podają Spółce swój numer identyfikacyjny nadany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Sprzedaż towarów na rzecz Kontrahentów stanowi wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej: „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1 Ustawy o VAT.

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Spółka jest również zarejestrowana w Polsce do celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i posiada numer identyfikacyjny (NIP) zawierający dwuliterowy prefiks z oznaczeniem kraju.

Spółka wykazuje dokonywane przez siebie WDT w składanych plikach JPK_V7M oraz w informacjach podsumowujących zgodnie z przepisami Ustawy o VAT. Dla potrzeb niniejszego wniosku założyć należy, że przesłanki wykluczające zastosowanie stawki 0% z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT nie znajdą zastosowania.

Towary sprzedawane na rzecz Kontrahentów w ramach WDT są za każdym razem transportowane z terytorium Polski na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego UE. Transport towarów w ramach WDT może być zorganizowany w następujący sposób:

1.Spółka zleca transport towarów podmiotowi trzeciemu,

2.Spółka dokonuje transportu towarów własnymi środkami transportu,

3.Kontrahent dokonuje transportu we własnym zakresie (własnym środkiem transportu lub zleca jego wykonanie podmiotom trzecim).

Transport towarów odbywa się najczęściej na warunkach incoterms DAP, FCA czy EXW. Nie wykluczone, że mogą zdarzyć się również inne niż wymienione w zdaniu poprzednim warunki dostawy.

Spółka, w celu zastosowania stawki 0% VAT do transakcji WDT, gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska.

W każdym przypadku Spółka jest w posiadaniu wystawionej przez siebie kopii faktury sprzedaży towarów objętych WDT, na której zawarte są dane wymagane przez Ustawę o VAT i inne informacje, w szczególności informacje dotyczące rodzaju sprzedawanego towaru, jego nazwy, ilości, ceny jednostkowej, wagi czy całkowitej należności za dany towar. Informacje te (wszystkie lub niektóre z nich) mogą być zawarte również w innym dokumencie lub dokumentach będących w posiadaniu Spółki. Faktury obecnie wystawiane są głównie jako faktury elektroniczne w rozumieniu art. 2 pkt 32) Ustawy o VAT. Mogą zdarzyć się również sytuacje, w których wystawiane są faktury w formie papierowej. W przyszłości Spółka może wystawiać faktury w formie faktur ustrukturyzowanych w rozumieniu art. 2 pkt 32a) Ustawy o VAT.

W celu zastosowania stawki 0% VAT dla WDT w Spółce gromadzone są dokumenty mające na celu wykazanie, że towary zostały dostarczone do miejsca znajdującego się w innym niż Polska kraju UE. Spółka przedstawia siedem różnych scenariuszy (dalej łącznie jako „Scenariusze”), które stosuje i zamierza stosować w związku ze stosowaniem stawki 0% VAT dla WDT. Zastosowanie konkretnego Scenariusza dla danej transakcji uzależnione jest w szczególności od uzgodnień biznesowych z danym Kontrahentem, od możliwości pozyskania dokumentów z danego kraju, sposobu przeprowadzania i organizacji WDT oraz od względów praktycznych i operacyjnych.

Scenariusz 1

W tym scenariuszu Spółka gromadzi dokumenty, które mają za zadanie potwierdzać przemieszczenie towarów do miejsca przeznaczenia w innym niż Polska kraju UE. Podstawowym dokumentem jest podpisany przez odbiorcę list przewozowy, który dodatkowo może być opatrzony jego pieczęcią (listami przewozowymi mogą być np. CMR, delivery note, bill of lading, SWB, proof of delivery). List przewozowy Spółka otrzymuje w formie papierowej.

W przypadku, gdy listy przewozowe są nieczytelne, niekompletne lub nie potwierdzają w sposób jednoznaczny dokonania dostawy Spółka gromadzi przynajmniej jeden dokument pomocniczy – korespondencję handlową z Kontrahentem potwierdzającą otrzymanie przez niego towarów, dokumenty potwierdzające wykonanie usługi transportowej do miejsca przeznaczenia towaru (np. fakturę od przewoźnika), dokumenty dotyczące ubezpieczenia towaru, dokumenty potwierdzające zapłatę za towar (ewentualnie wygaśnięcie zobowiązania z tego tytułu – np. oświadczenie o potrąceniu) lub oświadczenie Kontrahenta potwierdzające dostarczenie towaru na terytorium innego niż Polska kraju UE.

W przypadku braku listów przewozowych Spółka gromadzi przynajmniej dwa dokumenty pomocnicze, o których mowa w poprzednim akapicie.

Spółka korzysta z systemu informatycznego dedykowanego do obsługi zleceń transportowych, do którego Spółka wprowadza dane o odbiorze towaru w miejscu jego przeznaczenia (inny niż Polska kraj UE). Po wprowadzeniu danych o potwierdzeniu dostarczenia towaru do miejsca jego przeznaczenia dane te są widoczne w systemie finansowo-księgowym Spółki.

Na podstawie powyższych dokumentów i informacji zamieszczonej w systemie informatycznym dedykowanym do obsługi zleceń transportowych, Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do dostarczenia towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE.

Na podstawie tej daty określany będzie okres rozliczeniowy, w którym możliwe jest zastosowanie do danej WDT stawki 0% VAT.

Scenariusz 2

W tym scenariuszu Spółka gromadzi dokumenty opisane w Scenariuszu 1.

Różnica wynikająca z niniejszego scenariusza polega na tym, że Spółka w celu potwierdzenia WDT gromadzi listy przewozowe wskazane z Scenariuszu 1 wyłącznie w formie skanów przesłanych drogą elektroniczną (np. za pośrednictwem e-mail).

Scenariusz 3

W odniesieniu do niektórych Kontrahentów – w szczególności podmiotów powiązanych ze Spółką – okresowo mogą być przygotowywane przez Spółkę zestawienia zawierające dane poszczególnych WDT dokonanych na ich rzecz w danym okresie (np. miesiącu kalendarzowym), które są następnie przesyłane do Kontrahentów w formie elektronicznej lub papierowej. Zestawienia mogą dotyczyć pojedynczych WDT, jak również mogą mieć charakter zbiorczy i dotyczyć większej ilości WDT z danego okresu rozliczeniowego.

Zestawienia zawierają dane takie jak:

a)numery faktur dotyczących WDT,

b)numery zamówień,

c)daty wystawienia faktur,

d)wartość transakcji,

e)kraj oraz adres dostawy,

f)numer transportu.

Kontrahenci na podstawie posiadanych dokumentów oświadczają, że poszczególne WDT wskazane w otrzymanym zestawieniu zostały faktycznie dokonane na ich rzecz w danym okresie rozliczeniowym (np. danym miesiącu kalendarzowym) i podpisują zestawienie. W razie gdyby dostawy nie zostały dokonane w danym okresie na wskazane adresy (znajdujące się w innym niż Polska kraju UE) Kontrahenci dokonują odpowiedniej adnotacji na zestawieniu przesyłanym do Spółki (Spółka bierze to pod uwagę stosując stawkę 0% VAT).

Zestawienie może być podpisywane przez Kontrahentów pisemnie (ręcznie) oraz przesyłane do Spółki w formie skanu (m.in. poprzez e-mail) lub w formie tradycyjnej papierowej. Zestawienie może być również podpisywane za pomocą podpisu elektronicznego i przesyłane do Spółki elektronicznie.

Na podstawie informacji ze zbiorczego zestawienia potwierdzonego przez Kontrahenta, Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do dostarczenia towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE.

Na podstawie danych ze zbiorczego oświadczenia określany będzie okres rozliczeniowy, w którym możliwe jest zastosowanie do danej WDT stawki 0% VAT.

Scenariusz 4

W odniesieniu do podmiotów trzecich, którym Spółka zleca transport towarów mogą być okresowo przygotowywane przez Spółkę zestawienia zawierające dane poszczególnych transportów obsługiwanych przez ten podmiot w danym okresie (np. miesiącu kalendarzowym). Zestawienia takie są przesyłane do tych podmiotów w formie elektronicznej lub papierowej. Zestawienia mogą dotyczyć pojedynczych WDT, jak również mogą mieć charakter zbiorczy i dotyczyć większej ilości WDT z danego okresu rozliczeniowego. Zbiorcze zestawienia zawierają dane takie jak:

a)numery faktur dotyczących WDT,

b)numery zamówień,

c)daty wystawienia faktur,

d)wartość transakcji,

e)kraj oraz adres dostawy,

f)numer transportu.

Podmioty trzecie, którym Spółka zleca transport towarów, na podstawie posiadanych dokumentów oświadczają, że poszczególne WDT wskazane w otrzymanym zestawieniu zostały faktycznie wykonane w danym okresie rozliczeniowym (np. w danym miesiącu kalendarzowym) i podpisują zestawienie. W razie gdyby dostawy nie zostały dokonane na wskazane adresy (znajdujące się w innym niż Polska kraju UE) podmiot trzeci, któremu Spółka zleca transport dokonuje odpowiedniej adnotacji na zestawieniu przesyłanym do Spółki (Spółka bierze to pod uwagę stosując stawkę 0% VAT).

Zestawienie może być podpisywane przez podmioty trzecie, którym Spółka zleca transport towarów pisemnie (ręcznie) oraz przesyłane do Spółki w formie skanu (np. poprzez e-mail) lub w formie tradycyjnej papierowej. Zestawienie może być również podpisywane za pomocą podpisu elektronicznego i przesyłane do Spółki elektronicznie.

Na podstawie informacji ze zbiorczego zestawienia Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do dostarczenia towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE.

Na podstawie danych ze zbiorczego oświadczenia określany będzie okres rozliczeniowy, w którym możliwe jest zastosowanie do danej WDT stawki 0% VAT.

Scenariusz 5

W przypadku niektórych Kontrahentów, Spółka może gromadzić potwierdzenia, że dana transakcja WDT została w danym okresie faktycznie dokonana w sposób i w formie opisanej w Scenariuszu 3.

Różnica wynikająca z niniejszego scenariusza polega na tym, że oświadczenie przesyłane do Kontrahenta może zostać opatrzone przez Spółkę klauzulą informującą, że w przypadku braku jego akceptacji lub wniesienia uwag w określonym terminie (np. nie krótszym niż 7 dni) dostawa zostanie w sposób dorozumiany uznana za dokonaną w okresie rozliczeniowym, którego dotyczy zestawienie.

W takim przypadku Spółka może zgromadzić jeszcze jeden dodatkowy dokument pomocniczy – korespondencję handlową, dokumenty potwierdzające wykonanie usługi transportowej (np. fakturę od przewoźnika), dokumenty dotyczące ubezpieczenia towaru, dokumenty potwierdzające zapłatę za towar (ewentualnie wygaśnięcie zobowiązania z tego tytułu – np. oświadczenie o potrąceniu).

Na podstawie zestawienia, co do którego upłynął czas na wniesienie uwag lub akceptacje oraz na podstawie dokumentu pomocniczego (o ile nie jest on sprzeczny z zestawieniem zaakceptowanym w sposób dorozumiany) Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do dostarczenia towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE.

Na podstawie danych ze zbiorczego oświadczenia określany będzie okres rozliczeniowy, w którym możliwe jest zastosowanie do danej WDT stawki 0% VAT.

Scenariusz 6

Z niektórymi Kontrahentami, Spółka zawarła porozumienia o wykorzystywaniu elektronicznej platformy wymiany dokumentów i informacji. Platforma taka udostępniana jest przez wyspecjalizowany podmiot zewnętrzny świadczący usługi w tym zakresie. Dostęp do platformy mają wyłącznie autoryzowani użytkownicy ze strony Spółki i Kontrahenta, którzy posiadają indywidualne konta użytkownika.

Za pomocą tej platformy wymieniane są między stronami faktury oraz m.in. informacje o dostarczeniu do Kontrahenta towarów w ramach WDT. W takim przypadku Kontrahent otrzymujący towar w innym niż Polska kraju UE w ramach WDT potwierdza dokonanie dostawy za pomocą platformy do wymiany informacji. Potwierdzenie dokonania dostawy przez Kontrahenta powoduje zmianę statusu danej transakcji w systemie na status „towar odebrany”. Zmiana statusu na „towar odebrany” oznacza, że dostawa ta została dokonana do innego niż Polska kraju UE.

Na podstawie zmiany statusu danej transakcji na „towar odebrany” Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do potwierdzenia dostawy towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE. Data ta służy do określenia okresu rozliczeniowego, w którym możliwe jest zastosowanie do danej WDT stawki 0% VAT.

Scenariusz 7

W przypadku niektórych WDT Spółka może gromadzić potwierdzenia ich dokonania w danym okresie, które będą znajdować się w korespondencji e-mail prowadzonej z Kontrahentem z wykorzystaniem adresów poczty elektronicznej używanych w bieżącej korespondencji handlowej.

Na podstawie takiego potwierdzenia Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do dostarczenia towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE.

Na podstawie tej daty określany będzie okres rozliczeniowy, w którym możliwe jest zastosowanie do danej WDT stawki 0% VAT.

Spółka podkreśla, że dokumenty związane z transakcjami WDT, które do niej trafiają w formie papierowej są skanowane i archiwizowane w formie elektronicznej na dysku sieciowym i w formie papierowej. Dysk sieciowy jest odpowiednio zabezpieczony przed zewnętrzną ingerencją czy utratą zapisanych na nim danych. Spółka zastrzega, że dokumenty otrzymane w formie papierowej po ich zeskanowaniu i zarchiwizowaniu na dysku sieciowym mogą być niszczone. W takim przypadku dokumenty te podlegają zarchiwizowaniu wyłącznie w formie elektronicznej. Okres archiwizacji odpowiada okresowi przechowywania dokumentacji podatkowej.

Spółka zwraca również uwagę, że w każdym Scenariuszu opisanym powyżej istnieje możliwość połączenia faktury dokumentującej daną transakcję z innymi dokumentami, które towarzyszą transakcji WDT w poszczególnych Scenariuszach (np. za pomocą numeru faktury, numeru zamówienia, numeru transportu itp.).

Wszelka korespondencja elektroniczna z Kontrahentami przeprowadzana jest w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia i integralność poszczególnych wiadomości.

Pytania

1.Czy w Scenariuszu 1 Spółka jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT?

2.Czy w Scenariuszu 2 Spółka jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT?

3.Czy w Scenariuszu 3 Spółka jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT?

4.Czy w Scenariuszu 4 Spółka jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT?

5.Czy w Scenariuszu 5 Spółka jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT?

6.Czy w Scenariuszu 6 Spółka jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT?

7.Czy w Scenariuszu 7 Spółka jest uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki w Scenariuszu 1 jest ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT.

W ocenie Spółki w Scenariuszu 2 jest ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT.

W ocenie Spółki w Scenariuszu 3 jest ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT.

W ocenie Spółki w Scenariuszu 4 jest ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT.

W ocenie Spółki w Scenariuszu 5 jest ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT.

W ocenie Spółki w Scenariuszu 6 jest ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT.

W ocenie Spółki w Scenariuszu 7 jest ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT.

Uzasadnienie stanowiska dotyczącego poszczególnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych

1. Część ogólna – warunki stosowania stawki 0% dla WDT

Zgodnie z Ustawą o VAT, WDT podlegają opodatkowaniu według 0% VAT. Podkreślić należy, że stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. WDT powinny być więc co do zasady opodatkowane stawką 0% VAT, a nie stawką krajową. Stanowisko takie wyraził również WSA w Warszawie w wyroku z 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) stwierdzając, że: „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która – wbrew stanowisku Organów – w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”.

Przepis art. 42 Ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania tej stawki podatku.

WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

a)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi,

b)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

c)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Dodatkowo stawka 0% VAT nie ma zastosowania do WDT w przypadku gdy:

a)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

b)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 Ustawy o VAT, dowodami potwierdzającymi, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

a)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

b)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W tym miejscu wskazać warto, że faktura dokumentująca dane WDT może być uznana za specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Tezę taką potwierdza np. interpretacja indywidualna z 9 czerwca 2014 r. (nr ILPP4/443-117/14-2/BA), w której wskazano, że „w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie”.

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem WDT bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, zgodnie z art. 42 ust. 4 Ustawy o VAT, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

a)imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

b)adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

c)określenie towarów i ich ilości;

d)potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

e)rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Przepis art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT przewiduje dodatkowo, że w razie gdyby powyższe dokumenty nie potwierdzały jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami potwierdzającymi WDT mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

a)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

b)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

c)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

d)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Co istotne, przywołany wyżej przepis art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT posługuje się przykładowym katalogiem dokumentów potwierdzających WDT o czym świadczy użycie „w szczególności” we wprowadzeniu do wyliczenia. Oznacza to, że wymienione w tym przepisie dokumenty nie są jedynymi, które mogą potwierdzać dokonanie WDT dla potrzeb art. 42 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, a przy ocenie dokumentów zebranych przez podatnika należy posługiwać się regułami oceny dowodów przewidzianymi przez OP. Stanowisko takie zostało potwierdzone w uchwale NSA z 11 października 2010 r. (sygn. I FPS 1/10), gdzie wskazano, że: „w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy VAT, dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy, lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 OP, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”. Dalej NSA wskazał, że: „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

Jak wynika więc z powyższego stanowiska NSA, warunek posiadania dokumentacji potwierdzającej, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego jest spełniony, w przypadku gdy Spółka posiada jeden dokument z katalogu przewidzianego w art. 42 ust. 3 Ustawy o VAT (np. fakturę zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku) uzupełniony dodatkowym dowodem z otwartego, przykładowego katalogu z art. 42 ust. 11 Ustawy o VAT. Istotne jest aby dokumenty te łącznie potwierdzały w sposób jednoznaczny przemieszczenie towarów w ramach WDT.

Forma dokumentów potwierdzających WDT

W ocenie Spółki, przepisy Ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumenty dla celów stosowania stawki 0% VAT dla WDT były gromadzone wyłącznie w formie papierowej. Mając na uwadze reguły dotyczące dowodów wynikające z OP, dopuszczalne jest, aby dokumenty miały formę elektroniczną, bądź też były Spółce przesłane w formie elektronicznej (np. jako skan papierowego dokumentu).

Biorąc pod uwagę, że Ustawa o VAT nigdzie nie stanowi o obowiązku stosowania określonej formy dokumentów, należy uznać, że zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byleby uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Należy się zatem zgodzić z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej.

Takie stanowisko zostało zaakceptowane w orzecznictwie, w doktrynie prawa podatkowego oraz interpretacjach indywidualnych.

Mając to na uwadze, fakt gromadzenia przez Spółkę dokumentów w formie podpisanych skanów, dokumentów elektronicznych podpisanych elektronicznie czy korespondencji elektronicznej nie powinien przekreślać możliwości zastosowania stawki 0% VAT. Z punktu widzenia Ustawy o VAT dokumenty takie są w pełni dopuszczalne. Spóła podziela stanowiska wyrażone w interpretacjach indywidualnych:

a)z 11 września 2018 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.171.2018.2.MPU, gdzie wskazano: „W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu od odbiorcy w formie elektronicznej, skanem czy faxem. Dla zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie danego dokumentu w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna”, czy

b)z 7 maja 2018 r., nr 0115-KDIT1-3.4012.127.2018.2.AT, gdzie mowa, że: „W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.

Podkreślić należy również, że skoro Ustawa o VAT nie zawiera szczególnych wymogów co do formy dokumentacji, to dopuszczalne jest gromadzenie jej w formie papierowej i archiwizowanie w formie elektronicznej (skany). W takiej sytuacji możliwe jest również podejście, które może być stosowane w Spółce, polegające na skanowaniu otrzymanych w formie papierowej dokumentów dotyczących potwierdzania WDT oraz niszczeniu papierowych oryginałów. Skan papierowego dokumentu będzie odzwierciedlał pełną jego treść oraz będzie on odpowiednio zarchiwizowany do końca okresu przedawnienia podatkowego. W razie potrzeby skan taki będzie mógł być udostępniony organom podatkowym i będzie on odzwierciedlał treść papierowej wersji dokumentu. Z uwagi na to, nie ma żadnego uzasadnienia, aby konieczne było równoległe archiwizowanie wersji papierowych i elektronicznych (zeskanowanych) dokumentów dotyczących WDT. Brak również uzasadnienia dla którego dokument otrzymany w formie papierowej musiałby podlegać archiwizacji w takiej samej formie. Z uwagi na to Spółka stoi na stanowisku, że w każdym z przedstawionych Scenariuszy jest ona uprawniona do niszczenia papierowych oryginałów dokumentów dotyczących WDT po ich zeskanowaniu i zarchiwizowaniu w formie elektronicznej.

Komentarz dotyczący spełnienia warunków wynikających z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 3 Ustawy o VAT

Spółka wskazuje, że jej zdaniem warunki wynikające z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 3 Ustawy o VAT, są w niniejszej sprawie spełnione.

WDT będą dokonywane przez Spółkę na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Numer ten w każdym wypadku będzie również Spółce podawany przez Kontrahenta. Spółka również jest i będzie zarejestrowana dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz będzie wykazywała transakcje WDT w składanych plikach JPK-V7M.

Mając to na uwadze, w dalszej kolejności należy rozważyć, czy w poszczególnych Scenariuszach spełniony będzie warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie Scenariusza 1

W tym scenariuszu Spółka będzie posiadała fakturę, którą uznać należy za specyfikację poszczególnych sztuk ładunku w rozumieniu art. 42 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT.

Oprócz tego, Spółka będzie w posiadaniu podpisanych przez odbiorcę listu przewozowego, który dodatkowo może być opatrzony jego pieczęcią. Nazwa czy rodzaj listu nie ma w tym przypadku znaczenia (forma tego dokumentu uzależniona może być w szczególności od środka transportu), istotne jest że dokument taki będzie zawierał podpis odbiorcy potwierdzający dostarczenie towarów do innego niż Polska kraju członkowskiego UE.

Jeżeli otrzymany list przewozowy jest nieczytelny, niekompletny lub nie potwierdza w sposób jednoznaczny dokonania dostawy Spółka w ramach Scenariusza 1 pozyskuje dodatkowo jeden dokument pomocniczy. W ocenie Spółki opisane w Scenariuszu 1 dokumenty pomocnicze łącznie z fakturą oraz listem przewozowym będą spełniały warunek potwierdzenia WDT, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 11 Ustawy o VAT. Jak Spółka wskazała powyżej, katalog dokumentów uzupełniających z art. 43 ust. 11 Ustawy o VAT ma charakter przykładowy wobec czego mieści się w nim korespondencja, dokumenty potwierdzające zapłatę za towar czy oświadczenie Kontrahenta.

W razie gdyby Spółka nie posiadała listu przewozowego będzie ona zawsze dysponowała specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku oraz dodatkowymi dwoma dokumentami pomocniczymi opisanymi w Scenariuszu 1. Również w takim przypadku w ocenie Spółki spełnione są warunki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 11 Ustawy o VAT.

Stanowisko zaprezentowane w ramach Scenariusza 1 znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w podobnych sprawach. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2011 r., nr IPPP3/443-1024/10-2/KC wskazano, że: „W przypadku, gdy u Wnioskodawcy brak jest dokumentu przewozowego, podpisanego przez nabywcę lub wskazanego przez niego odbiorcę towarów, wskazane przez niego dokumenty dodatkowe, tj. dokumenty potwierdzające zapłatę za dostarczone towary (potwierdzenia płatności, wyciągi bankowe), specyfikacje płatności za zapłacone dostawy, korespondencja handlowa dotycząca WDT, wydruk informacji podawanych przez przewoźnika na stronie internetowej, w opcji śledzenia przesyłki potwierdzających, że dana przesyłka została doręczona nabywcy bądź wskazanemu przez nabywcę odbiorcy, dowód potwierdzający przyjęcie do nabywcy towarów w innym kraju Unii Europejskiej, uprawniają go do zastosowania stawki podatku 0% dla przedmiotowej dostawy”. Analogiczne stanowisko znalazło potwierdzenie również w interpretacji z 26 listopada 2020 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.403.2020.1.JK.

Podsumowując Spółka stoi na stanowisku, że będzie ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT co do których pozyska ona dokumenty opisane w ramach Scenariusza 1.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie Scenariusza 2

W ramach Scenariusza 2 Spółka w pełni podtrzymuje uzasadnienie przedstawione w Scenariuszu 1. Różnica polega na tym, że listy przewozowe trafiające do Spółki w ramach Scenariusza 2 znajdują się w formie skanów. Spółka nie będzie więc w ogóle w posiadaniu papierowych oryginałów tych dokumentów, będzie ona bazowała wyłącznie na skanach otrzymanych od Kontrahentów.

W ocenie Spółki elektroniczna forma dokumentu (skan) nie wyklucza jego wartości dowodowej i powinna być ona dopuszczona jako dokument potwierdzający WDT zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 3 pkt 1 Ustawy o VAT.

Mając to na uwadze, oraz stanowisko w zakresie Scenariusza 1, Spółka stoi na stanowisku, że będzie ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT co do których pozyska ona dokumenty opisane w ramach Scenariusza 2.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie Scenariusza 3

W tym scenariuszu Spółka będzie posiadała fakturę, którą uznać należy za specyfikację poszczególnych sztuk ładunku w rozumieniu art. 42 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT.

Oprócz tego Spółka będzie w posiadaniu zestawień, w których Kontrahenci potwierdzają bazując na własnej dokumentacji, że wskazane w zestawieniu WDT zostały faktycznie dokonane na ich rzecz w danym okresie rozliczeniowym (np. w określonym miesiącu kalendarzowym). Dokonanie danych dostaw wskazanych w zestawieniu będzie przez Kontrahentów potwierdzane za pomocą podpisu tradycyjnego lub elektronicznego i przesyłane w oryginalnej formie papierowej, w formie skanu lub elektronicznie. Zestawienia zawierać będą również odpowiednie informacje, które zdaniem Spółki są wystarczające dla potwierdzenia konkretnych WDT. W ocenie Spółki nie ma przeszkód aby zestawienia takie obejmowały pojedyncze dostawy jak również zbiorczo dostawy z danego okresu (np. miesiąca). Warto mieć na uwadze, że Kontrahent będzie miał możliwość odniesienia się do poszczególnych WDT, a więc w sytuacji gdyby któraś z tych transakcji nie została dostarczona do Kontrahenta w danym okresie dokona on odpowiedniej adnotacji.

W ocenie Spółki zestawienia potwierdzane przez Kontrahentów mogą wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku stanowić potwierdzenie WDT pozwalające na zastosowanie stawki 0% VAT. Z punktu widzenia brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 3 i ust. 11 Ustawy o VAT nie można w ocenie Spółki odmówić możliwości stosowania oświadczeń Kontrahenta do potwierdzenia WDT gdyż takie oświadczenia stanowią dopuszczalny rodzaj potwierdzenia dostarczenia towaru do innego niż Polska kraju członkowskiego UE. Jak zostało to również wyżej wskazane, nie stoi temu na przeszkodzie opieranie się w tym przypadku na skanach czy dokumentach podpisanych elektronicznie i przesłanych do Spółki w takiej formie.

Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych, w szczególności Spółka zwraca uwagę na:

a)interpretację indywidualną z 15 listopada 2013 r., nr IBPP4/443-399/13/LG, w której potwierdzono, że: „w świetle wyżej powołanych przepisów z uwzględnieniem uchwały NSA sygn. akt I FPS 1/10 stwierdzić należy, że jeśli przed dniem złożenia deklaracji podatkowej VAT Wnioskodawca będzie posiadał wskazane dokumenty i dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy, w tym pisemne oświadczenie nabywcy, że towar został dostarczony do miejsca jego przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju [...]. Tym samym będzie on uprawniony do uznaniu tak udokumentowanej transakcji za WDT i zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 0% względem dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów”,

b)interpretację indywidualną z 7 czerwca 2017 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB, gdzie organ zaakceptował stanowisko, wskazujące, że: „Spółka pragnie zwrócić uwagę, że w przedmiotowym oświadczeniu Nabywca potwierdza tym samym, iż towary (identyfikowalne poprzez podane w oświadczeniu numery faktury) zostały do niego dostarczone. Oświadczenie to, w ocenie Spółki, spełnia tym samym przesłanki dokumentu o którym mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT”,

c)interpretację indywidualną z 6 października 2015 r., sygn. IPPP3/4512-631/15-2/ISZ, gdzie potwierdzono stanowisko, że otrzymywane przez podatnika, za pośrednictwem poczty elektronicznej, zestawienia, na którym znajduje się numer zamówienia, dane nadawcy, nr i data faktury, nazwa odbiorcy i kraj, gdzie ten towar dotarł oraz kwota z faktury wraz z oświadczeniem dyrektora oraz prokurenta nabywcy, że towar faktycznie dotarł do miejsca przeznaczenia uprawnia do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT,

d)interpretację indywidualną z 20 listopada 2017 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.115.2017.l.PK, gdzie potwierdzono stanowisko, że „będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta bądź skanu zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta” możliwe jest zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do WDT,

e)interpretację indywidualną z 16 października 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.484.2020.1.MAZ, w której organ przychylił się do stanowiska, że WDT potwierdza faktura zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz „dokument »Proof of delivery« zawierający oświadczenie Kontrahenta o otrzymaniu towarów będących przedmiotem dokonanych w danym okresie WDT”. Co również ważne w niniejszej sprawie w interpretacji tej potwierdzono, że dopuszczalne jest rozwiązanie, w którym: „dokument w formacie elektronicznym Spółka prześle Kontrahentowi, który po otrzymaniu dostaw wykazanych w dokumencie, wydrukuje go, opatrzy pieczątką i podpisem, a następnie odeśle Spółce jego skan w formie załącznika do wiadomości e-mail”.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie Scenariusza 4

W ramach Scenariusza 4 Spółka w pełni podtrzymuje uzasadnienie przedstawione w Scenariuszu 3. Różnica polega na tym, że w Scenariuszu 4 zestawienia dokonanych w danym okresie WDT będą potwierdzane nie przez Kontrahenta ale przez podmiot trzeci, któremu Spółka zleciła przetransportowanie towarów w ramach WDT do Kontrahenta.

Podmiot trzeci, który zajmuje się transportem towarów posiada odpowiednią wiedzę i dokumentację na temat tego, czy dane towary zostały dostarczone do innego niż Polska kraju UE. Skoro przepisy dopuszczają możliwość potwierdzenia WDT za pomocą dokumentów przewozowych pochodzących od przewoźnika [por. art. 42 ust. 3 pkt 1) Ustawy o VAT], to również możliwe jest potwierdzenie WDT za pomocą zestawień potwierdzonych przez ten podmiot.

Potwierdzanie dokonania WDT za pomocą oświadczeń podpisywanych przez przewoźnika zostało zaakceptowane m.in. w interpretacji indywidualnej z 5 listopada 2020 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.542.2020.2.MC, gdzie w odniesieniu do następującego zestawu dokumentów: „faktura (lub jej kopia), wystawiona przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, oświadczenie przewoźnika o dostarczeniu towaru pod wskazany adres odbiorcy” organ uznał, że „będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów”.

Mając to na uwadze, oraz stanowisko w zakresie Scenariusza 3, Spółka stoi na stanowisku, że będzie ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT co do których pozyska ona dokumenty opisane w ramach Scenariusza 4.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie Scenariusza 5

W ramach Scenariusza 5 Spółka w pełni podtrzymuje uzasadnienie przedstawione w Scenariuszu 3. Różnica polega na tym, że w Scenariuszu 5 Kontrahenci będą mieli możliwość oświadczenia, że dane WDT zostały zrealizowane w określonym okresie rozliczeniowym (np. w miesiącu kalendarzowym) poprzez milczące wyrażenie zgody. Warto podkreślić, że dotyczy to sytuacji, w której Spółka przesyłane do Kontrahenta zestawienie opatrzy stosowną informacją. Jest to istotne ponieważ dzięki temu Kontrahent będzie miał świadomość jakie skutki będą wiązały się z brakiem jego odpowiedzi.

Oczywiście, jeżeli Kontrahent będzie miał jakiekolwiek zastrzeżenia co do WDT wskazanych w zestawieniu będzie on mógł poczynić odpowiednie zastrzeżenia. Jeżeli jednak wszystkie wskazane w zestawieniu WDT zostały odebrane w innych niż Polska krajach członkowskich Kontrahent będzie mógł po prostu nie odsyłać zestawienia co będzie równoznaczne ze złożeniem oświadczenia o jego prawidłowości. W taki sposób Kontrahent w ocenie Spółki będzie w sposób dorozumiany potwierdzał dane WDT. Posiadanie faktury odpowiadającej specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzonego w sposób dorozumiany oświadczenia Kontrahenta będzie wystarczające do zastosowania stawki 0% dla danego WDT. Pozyskiwanie dodatkowych dokumentów jest zatem opcjonalne.

Powyższe stanowisko było przedmiotem rozważań organów w ramach interpretacji indywidualnych, gdzie zostało uznane za prawidłowe. Przykładowo w interpretacji z 16 października 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.447.2020.1.PJ organ potwierdził, że: „Wnioskodawca będzie dysponował zamówieniem zawierającym dane Kontrahenta i opis przedmiotu dostawy, a tym samym dowodem, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 1, a ponadto zbiorczym zestawieniem faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie przesyłanym Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy. Należy zauważyć, że zgodnie z opisem z ustalenia Wnioskodawcy z Kontrahentem oraz informacji, która będzie zawarta w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 15 miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie wynikać będzie, że Spółka będzie uznawała, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska. Dotyczy to sytuacji, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie”. Analogiczne stanowiska zostały przedstawione w interpretacjach z 24 marca 2016 r., nr ILPP4/4512-1-38/16-2/PR czy z 14 września 2015 r., nr ILPP4/4512-1 -208/15-2/HW.

Mając to na uwadze, oraz stanowisko w zakresie Scenariusza 3, Spółka stoi na stanowisku, że będzie ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT co do których pozyska ona dokumenty opisane w ramach Scenariusza 5.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie Scenariusza 6

W tym scenariuszu Spółka będzie posiadała fakturę, którą uznać należy za specyfikację poszczególnych sztuk ładunku w rozumieniu art. 42 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT.

Oprócz tego Spółka będzie w posiadaniu potwierdzenia przemieszczenia danego towaru w ramach WDT na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego otrzymanego za pomocą elektronicznej platformy wymiany dokumentów i informacji. Za pomocą tej platformy pomiędzy Spółką a Kontrahentem są wymieniane faktury oraz inne informacje związane z przeprowadzanymi transakcjami. Stosowanie indywidualnych kont użytkowników gwarantuje, że informacje, które Spółka za pomocą platformy otrzymuje pochodzą od Kontrahenta. Zdaniem Spółki, zmiana statusu danej transakcji na „odebrany” równoznaczne jest z uzyskaniem od Kontrahenta oświadczenia, że dana dostawa stanowiąca WDT została dokonana do innego niż Polska kraju UE.

Spółka zwraca uwagę, że stosowanie platform logistycznych zostało zaakceptowane jako dowód potwierdzający WDT np. w interpretacji z 8 marca 2021 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.854.2020.2.KT. Organ zaakceptował stanowisko podatnika i wskazał, że: „dokumenty, na które składać się będą w przypadku, gdy transport zleca Spółka:

·faktury sprzedaży,

·specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku,

·dokumentu przewozowego CMR w przypadku transportu drogowego lub dokumentu CIM w przypadku transportu kolejowego zawierającego podpisy osób działających na rzecz Spółki, przewoźnika oraz podmiotu, do którego dostarczany jest towar, a w przypadku, gdy dokument CMR lub CIM nie potwierdza/nie będzie, potwierdzał jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy (np. nie zawiera/nie będzie zawierał wszystkich wskazanych podpisów lub dotyczy tylko części drogi) lub Spółka nie posiada/nie będzie, posiadać dokumentu CMR lub CIM w ogóle, to:

oinformacji od przewoźnika o tym, że dostarczył towar do miejsca przeznaczenia w innym kraju UE, uzyskanej za pośrednictwem opisanej we wniosku platformy logistycznej,

[…] stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, Tym samym, w oparciu o te dokumenty, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 42 ust. 1 ustawy, upoważniają/będą upoważniały Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”.

Mając to na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że będzie ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT co do których uzyska ona potwierdzenie na platformie elektronicznej opisane w ramach Scenariusza 6.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie Scenariusza 7

W tym scenariuszu Spółka będzie posiadała fakturę, którą uznać należy za specyfikację poszczególnych sztuk ładunku w rozumieniu art. 42 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT.

Dodatkowo Spółka będzie posiadać korespondencję handlową z Kontrahentem, w której będzie znajdowało się potwierdzenie Kontrahenta wskazujące, że dane dostawy stanowiące WDT zostały doręczone we wskazanej dacie do innego niż Polska kraju UE. W ocenie Spółki posiadanie takich dokumentów będzie wystarczające dla zastosowania stawki 0% VAT na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 3 i ust. 11 pkt 1) Ustawy o VAT. W szczególności należy podkreślić, że art. 42 ust. 11 pkt 1) Ustawy o VAT dopuszcza wprost stosowanie jako uzupełniającego potwierdzenia korespondencji handlowej.

Mając to na uwadze Spółka stoi na stanowisku, że będzie ona uprawniona do stosowania stawki 0% VAT dla WDT co do których uzyska ona potwierdzenie opisane w ramach Scenariusza 7.

Uwagi dotyczące tzw. pakietu „Quick fixes”

Celem umożliwienia stosowania w całej UE jednolitych zasad potwierdzania WDT ustawodawca unijny wprowadził rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2018/1918 z 4 grudnia 2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi.

Zmiany te wprowadziły sposób dokumentowania WDT dla potrzeb stosowania stawki 0% VAT w oparciu o system domniemań oparty na szczegółowo opisanych dokumentach.

Spółka wskazuje, że stosowany przez nią sposób potwierdzania WDT w ramach opisanych Scenariuszy jest niezależny od tego wprowadzonego w ramach tzw. quick fixes. W szczególności stosowanie metod potwierdzenia WDT, które nie są w pełni zgodne z tzw. quick fixes nie przekreśla stosowania stawki 0% o ile jest to zgodne z Ustawą o VAT.

Potwierdza to Ministerstwo Finansów wskazując, że: „Rozporządzenie wykonawcze 2018/1912 w art. 45a wprowadza domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Sytuacja taka nie ulegnie zmianie po wejściu w życie ustawy implementującej prawo unijne”.

Stanowisko to odpowiada również temu wyrażonemu w notach wyjaśniających Komisji Europejskiej, gdzie wskazano: „Państwa członkowskie mają obowiązek stosowania art. 45a rozporządzenia wykonawczego. Oznacza to, że jeżeli warunki określone w tym przepisie są spełnione, dostawca będzie mógł skorzystać z odpowiedniego domniemania. Państwa członkowskie mają również możliwość określenia w swoich krajowych przepisach w dziedzinie VAT innych domniemań dotyczących dowodu transportu, które mogą pozostawiać więcej swobody niż domniemanie przewidziane w art. 45a RW. W takim przypadku dostawca mógłby skorzystać z domniemań określonych w art. 45a RW lub domniemań w krajowych przepisach dotyczących VAT, o ile spełnione są odpowiednie warunki. W tym względzie istniejące krajowe przepisy dotyczące VAT, w których określono warunki dotyczące dowodu transportu dające więcej swobody niż warunki przewidziane w art. 45a RW, mogą być nadal stosowane”.

Mając to na uwadze, na stanowisko Spółki wyrażone w odniesieniu do poszczególnych Scenariuszy nie mają wpływu zmiany wynikające z tzw. pakietu quick fixes.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki 0% dla dostaw WDT udokumentowanych przy pomocy dokumentów opisanych w Scenariuszach 1-7.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

1.Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b)sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

(i)pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

(ii)co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2.Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3.Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b)następujące dokumenty:

(i)polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

(ii)dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

(iii)poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)(uchylony),

3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4)(uchylony),

z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem posiadanie przez Wnioskodawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy uprawnia do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W analizowanej sprawie w każdym przypadku Spółka jest w posiadaniu wystawionej przez siebie kopii faktury sprzedaży towarów objętych WDT, na której zawarte są dane wymagane przez ustawę, i inne informacje, w szczególności informacje dotyczące rodzaju sprzedawanego towaru, jego nazwy, ilości, ceny jednostkowej, wagi czy całkowitej należności za dany towar. Informacje te (wszystkie lub niektóre z nich) mogą być zawarte również w innym dokumencie lub dokumentach będących w posiadaniu Spółki.

Ponadto, Spółka dysponuje/będzie dysponować następującymi dokumentami potwierdzającymi przemieszczenie towarów do miejsca przeznaczenia w innym niż Polska kraju UE:

-w Scenariuszu 1:podpisany przez odbiorcę list przewozowy, który dodatkowo może być opatrzony jego pieczęcią (listami przewozowymi mogą być np. CMR, delivery note, bill of lading, SWB, proof of delivery). List przewozowy Spółka otrzymuje w formie papierowej. Wprzypadku gdy listy przewozowe są nieczytelne, niekompletne lub nie potwierdzają w sposób jednoznaczny dokonania dostawy Spółka gromadzi przyjemniej jeden dokument pomocniczy – korespondencję handlową z Kontrahentem potwierdzającą otrzymanie przez niego towarów, dokumenty potwierdzające wykonanie usługi transportowej do miejsca przeznaczenia towaru (np. fakturę od przewoźnika), dokumenty dotyczące ubezpieczenia towaru, dokumenty potwierdzające zapłatę za towar (ewentualnie wygaśnięcie zobowiązania z tego tytułu – np. oświadczenie o potrąceniu) lub oświadczenie Kontrahenta potwierdzające dostarczenie towaru na terytorium innego niż Polska kraju UE. W przypadku braku listów przewozowych Spółka gromadzi przynajmniej dwa dokumenty pomocnicze, o których mowa w poprzednim akapicie,Spółka korzysta z systemu informatycznego dedykowanego do obsługi zleceń transportowych, do którego Spółka wprowadza dane o odbiorze towaru w miejscu jego przeznaczenia (inny niż Polska kraj UE). Po wprowadzeniu danych o potwierdzeniu dostarczenia towaru do miejsca jego przeznaczenia dane te są widoczne w systemie finansowo-księgowym Spółki.Na podstawie powyższych dokumentów i informacji zamieszczonej w systemie informatycznym dedykowanym do obsługi zleceń transportowych, Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do dostarczenia towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE.

·w Scenariuszu 2: dokumenty opisane w Scenariuszu 1. Różnica wynikająca z niniejszego scenariusza polega na tym, że Spółka w celu potwierdzenia WDT gromadzi listy przewozowe wskazane z Scenariuszu 1 wyłącznie w formie skanów przesłanych drogą elektroniczną (np. za pośrednictwem e-mail).

·w Scenariuszu 3: przygotowywane przez Spółkę zestawienia zawierające dane poszczególnych WDT dokonanych na ich rzecz w danym okresie (np. miesiącu kalendarzowym), które są następnie przesyłane do Kontrahentów w formie elektronicznej lub papierowej. Zestawienia mogą dotyczyć pojedynczych WDT, jak również mogą mieć charakter zbiorczy i dotyczyć większej ilości WDT z danego okresu rozliczeniowego. Zestawienia zawierają dane takie jak:

a)numery faktur dotyczących WDT,

b)numery zamówień,

c)daty wystawienia faktur,

d)wartość transakcji,

e)kraj oraz adres dostawy,

f)numer transportu.

Kontrahenci na podstawie posiadanych dokumentów oświadczają, że poszczególne WDT wskazane w otrzymanym zestawieniu zostały faktycznie dokonane na ich rzecz w danym okresie rozliczeniowym (np. danym miesiącu kalendarzowym) i podpisują zestawienie. W razie gdyby dostawy nie zostały dokonane w danym okresie na wskazane adresy (znajdujące się w innym niż Polska kraju UE) Kontrahenci dokonują odpowiedniej adnotacji na zestawieniu przesyłanym do Spółki (Spółka bierze to pod uwagę stosując stawkę 0% VAT). Zestawienie może być podpisywane przez Kontrahentów pisemnie (ręcznie) oraz przesyłane do Spółki w formie skanu (m.in. poprzez e-mail) lub w formie tradycyjnej papierowej. Zestawienie może być również podpisywane za pomocą podpisu elektronicznego i przesyłane do Spółki elektronicznie. Na podstawie informacji ze zbiorczego zestawienia potwierdzonego przez Kontrahenta, Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do dostarczenia towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE.

·w Scenariuszu 4: w odniesieniu do podmiotów trzecich, którym Spółka zleca transport towarów mogą być okresowo przygotowywane przez Spółkę zestawienia zawierające dane poszczególnych transportów obsługiwanych przez ten podmiot w danym okresie (np. miesiącu kalendarzowym). Zestawienia takie są przesyłane do tych podmiotów w formie elektronicznej lub papierowej. Zestawienia mogą dotyczyć pojedynczych WDT, jak również mogą mieć charakter zbiorczy i dotyczyć większej ilości WDT z danego okresu rozliczeniowego. Zbiorcze zestawienia zawierają dane takie jak:

a)numery faktur dotyczących WDT,

b)numery zamówień,

c)daty wystawienia faktur,

d)wartość transakcji,

e)kraj oraz adres dostawy,

f)numer transportu.

Podmioty trzecie, którym Spółka zleca transport towarów, na podstawie posiadanych dokumentów oświadczają, że poszczególne WDT wskazane w otrzymanym zestawieniu zostały faktycznie wykonane w danym okresie rozliczeniowym (np. w danym miesiącu kalendarzowym) i podpisują zestawienie. W razie gdyby dostawy nie zostały dokonane na wskazane adresy (znajdujące się w innym niż Polska kraju UE) podmiot trzeci, któremu Spółka zleca transport dokonuje odpowiedniej adnotacji na zestawieniu przesyłanym do Spółki (Spółka bierze to pod uwagę stosując stawkę 0% VAT). Zestawienie może być podpisywane przez podmioty trzecie, którym Spółka zleca transport towarów pisemnie (ręcznie) oraz przesyłane do Spółki w formie skanu (np. poprzez e-mail) lub w formie tradycyjnej papierowej. Zestawienie może być również podpisywane za pomocą podpisu elektronicznego i przesyłane do Spółki elektronicznie. Na podstawie informacji ze zbiorczego zestawienia Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do dostarczenia towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE.

·w Scenariuszu 5: w przypadku niektórych Kontrahentów, Spółka może gromadzić potwierdzenia, że dana transakcja WDT została w danym okresie faktycznie dokonana w sposób i w formie opisanej w Scenariuszu 3. Różnica wynikająca z niniejszego scenariusza polega na tym, że oświadczenie przesyłane do Kontrahenta może zostać opatrzone przez Spółkę klauzulą informującą, że w przypadku braku jego akceptacji lub wniesienia uwag w określonym terminie (np. nie krótszym niż 7 dni) dostawa zostanie w sposób dorozumiany uznana za dokonaną w okresie rozliczeniowym, którego dotyczy zestawienie. W takim przypadku Spółka może zgromadzić jeszcze jeden dodatkowy dokument pomocniczy – korespondencję handlową, dokumenty potwierdzające wykonanie usługi transportowej (np. fakturę od przewoźnika), dokumenty dotyczące ubezpieczenia towaru, dokumenty potwierdzające zapłatę za towar (ewentualnie wygaśnięcie zobowiązania z tego tytułu – np. oświadczenie o potrąceniu). Na podstawie zestawienia, co do którego upłynął czas na wniesienie uwag lub akceptacje oraz na podstawie dokumentu pomocniczego (o ile nie jest on sprzeczny z zestawieniem zaakceptowanym w sposób dorozumiany) Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do dostarczenia towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE.

·w Scenariuszu 6: z niektórymi Kontrahentami, Spółka zawarła porozumienia o wykorzystywaniu elektronicznej platformy wymiany dokumentów i informacji. Platforma taka udostępniana jest przez wyspecjalizowany podmiot zewnętrzny świadczący usługi w tym zakresie. Dostęp do platformy mają wyłącznie autoryzowani użytkownicy ze strony Spółki i Kontrahenta, którzy posiadają indywidualne konta użytkownika. Za pomocą tej platformy wymieniane są między stronami faktury oraz m.in. informacje o dostarczeniu do Kontrahenta towarów w ramach WDT. W takim przypadku Kontrahent otrzymujący towar w innym niż Polska kraju UE w ramach WDT potwierdza dokonanie dostawy za pomocą platformy do wymiany informacji. Potwierdzenie dokonania dostawy przez Kontrahenta powoduje zmianę statusu danej transakcji w systemie na status „towar odebrany”. Zmiana statusu na „towar odebrany” oznacza, że dostawa ta została dokonana do innego niż Polska kraju UE. Na podstawie zmiany statusu danej transakcji na „towar odebrany” Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do potwierdzenia dostawy towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE. Data ta służy do określenia okresu rozliczeniowego, w którym możliwe jest zastosowanie do danej WDT stawki 0% VAT.

·w Scenariuszu 7: w przypadku niektórych WDT Spółka może gromadzić potwierdzenia ich dokonania w danym okresie, które będą znajdować się w korespondencji e-mail prowadzonej z Kontrahentem z wykorzystaniem adresów poczty elektronicznej używanych w bieżącej korespondencji handlowej. Na podstawie takiego potwierdzenia Spółka jest w stanie wskazać datę, w której doszło do dostarczenia towarów w ramach WDT do innego niż Polska kraju UE.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, w każdym Scenariuszu opisanym powyżej istnieje możliwość połączenia faktury dokumentującej daną transakcję z innymi dokumentami, które towarzyszą transakcji WDT w poszczególnych Scenariuszach (np. za pomocą numeru faktury, numeru zamówienia, numeru transportu itp.). Wszelka korespondencja elektroniczna z Kontrahentami przeprowadzana jest w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia i integralność poszczególnych wiadomości.

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że opisane wyżej dokumenty posiadane przez Wnioskodawcę w odniesieniu do transakcji WDT realizowanych przez Wnioskodawcę w Scenariuszach 1-7, stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego ze Scenariuszy, będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Podumowując, należy uznać, że:

  1. Spółka jest/będzie uprawniona do stosowania stawki 0% dla dostaw udokumentowanych przy pomocy dokumentów wskazanych w Scenariuszu 1.
  2. Spółka jest/będzie uprawniona do stosowania stawki 0% dla dostaw udokumentowanych przy pomocy dokumentów wskazanych w Scenariuszu 2.
  3. Spółka jest/będzie uprawniona do stosowania stawki 0% dla dostaw udokumentowanych przy pomocy dokumentów wskazanych w Scenariuszu 3.
  4. Spółka jest/będzie uprawniona do stosowania stawki 0% dla dostaw udokumentowanych przy pomocy dokumentów wskazanych w Scenariuszu 4.
  5. Spółka jest/będzie uprawniona do stosowania stawki 0% dla dostaw udokumentowanych przy pomocy dokumentów wskazanych w Scenariuszu 5.
  6. Spółka jest/będzie uprawniona do stosowania stawki 0% dla dostaw udokumentowanych przy pomocy dokumentów wskazanych w Scenariuszu 6.
  7. Spółka jest/będzie uprawniona do stosowania stawki 0% dla dostaw udokumentowanych przy pomocy dokumentów wskazanych w Scenariuszu 7.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, nr 6 i nr 7 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje/będzie dysponować podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).