Temat interpretacji

zastosowania 8% stawki podatku VAT dla dostawy zawodowego obuwia medycznego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2019 r. (data wpływu 23 września 2019 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 7 listopada 2019 r. (data wpływu 15 listopada 2019 r.), z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 2 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla dostawy zawodowego obuwia medycznego model 1, model 2 i model 3 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla dostawy zawodowego obuwia medycznego model 1, model 2 i model 3.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami: z dnia 7 listopada 2019 r. (data wpływu 15 listopada 2019 r.) oraz z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 2 grudnia 2019 r.), o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego oraz pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku).

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa jest firmą specjalizującą się w wytwarzaniu obuwia. Producent, przy współudziale/konsultacjach ze specjalistami z dziedziny ortopedii i biomechaniki ruchu na etapie konstrukcji form i kopyt, uruchomił produkcję obuwia zapewniającego skuteczne odciążenie całego kręgosłupa, stawu biodrowego i stawów kończyn dolnych, powodując odczuwalną poprawę sylwetki i równowagi. Obuwie, używane regularnie wiele godzin dziennie, przyczynia się do szybszego leczenia urazów i podrażnień w obrębie stawów kończyn dolnych i kręgosłupa, ogranicza rotacje międzystawowe - zmniejsza tarcie a w konsekwencji zużycie stawów.

Mając na uwadze przepisy prawne, tj.:

• Dyrektywa o wyrobach medycznych 93/42/EWG (z późniejszymi zmianami);

• Ustawa z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. nr 107 poz. 679) wraz z odnośnymi Rozporządzeniami,

obuwie spełnia zasadnicze wymagania zawarte w ww. dokumentach i zostało zakwalifikowane jako wyrób medyczny klasy I.

Do ww. wyrobu - obuwia została opracowana dokumentacja techniczna i zgodnie z art. 29 Ustawy o wyrobach medycznych, w oparciu o wewnętrzny system kontroli jakości, dokonano oceny zgodności wyrobu i oznakowano obuwie znakiem CE.

Ponadto, mając na uwadze art. 24 Ustawy, w oparciu o Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie ochrony indywidualnej i uchylenia dyrektywy Rady 89/686/EWG, przeprowadzono badania wytrzymałościowo-odpornościowe obuwia (zgodnie z PN-EN ISO 203472:2012 - Obuwie zawodowe) w akredytowanej jednostce, tj. a Ośrodek Certyfikacji ww. Instytutu przeprowadził ocenę typu UE i wydał Certyfikaty Badania UE - dla środka ochrony indywidualnej, chroniący przed zagrożeniami kat. II.

W związku z powyższym, w dniu 23.08.2019 r. złożono do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych stosowną dokumentację w celu zgłoszenia opisanego wyżej obuwia pod nazwą: zawodowe obuwie medyczne model 1, model 2 i model 3, jako wyrobu medycznego podwójnego przeznaczenia, zaświadczając jednocześnie, że rejestrowany wyrób jest zgodny z wymaganiami ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. i związanymi z nią rozporządzeniami Ministra Zdrowia wdrażającymi do prawodawstwa polskiego Dyrektywę 93/42/EWG dot. wyrobów medycznych.

W odpowiedzi na wezwanie tut Organu Wnioskodawca wskazał, że:

• jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług o numerze NIP 1,

• zawodowego obuwia medycznego model 1, model 2 i model 3 jest dopuszczone do obrotu na podstawie zgłoszenia do Prezesa Rejestracji Produktów Leczniczych Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (dokumentację wysłano 23.08.2019 r.), na które SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ SPÓŁKA KOMANDYTOWA nie otrzymała sprzeciwu w związku z tym należy przyjąć, że jest dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy opisane powyżej zawodowego obuwia medycznego model 1, model 2 i model 3 - jako wyrób medyczny może być objęte 8% stawką podatku od towarów i usług z tytułu dostaw?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku z tytułu czynności określonych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wynosi 8%.

Wśród różnego rodzaju towarów, których dotyczy obniżona stawka VAT, ustawa w poz. 105 ww. załącznika wymienia wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Zgodnie z definicją wyrobów medycznych dopuszczonych do obrotu na terenie Polski, art. 2 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, wyrób medyczny to narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

• diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,

• diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,

• badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,

• regulacji poczęć.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że to wytwórca decyduje czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.

Z kolei wprowadzenie do obrotu wyrobów medycznych określa art. 11 ustawy o wyrobach medycznych, który stanowi, że wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE. Ten sam przepis stanowi, że wyrób oznakowuje się znakiem CE po przeprowadzeniu odpowiednich dla wyrobu procedur oceny zgodności, za przeprowadzenie których, przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu (stosownie do art. 13 ust. 1 tej ustawy), oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Należy w tym miejscu przytoczyć, że zgodnie z pkt 4 art. 29 ust. 1 ustawy, ocenę zgodności wytwórca może przeprowadzić samodzielnie (dla wyrobu medycznego I klasy, wynika to z pkt 5 ww. art.).

Dlatego, w oparciu o art. 58 tejże ustawy, wytwórca i autoryzowany przedstawiciel mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują zgłoszenia wyrobu do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, co najmniej na 14 dni przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu albo przekazaniem do oceny działania, co niniejszym uczyniono.

Zgłoszone zawodowe obuwie medyczne posiada deklarację zgodności - spełnia wszystkie wymagania zasadnicze Dyrektywy 94/42/EEC, które go dotyczą a z treści deklaracji wynika, że obuwie spełnia wymagania ustawy o wyrobach medycznych oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 3 listopada 2004 r. w sprawie wymagań zasadniczych wyrobów medycznych różnego przeznaczenia implementujących Dyrektywę 94/42/EEC.

W ocenie Producenta spełnione zostały wszystkie warunki do uznania sprzedawanego obuwia, za wyrób medyczny zgodny z ustawą o wyrobach medycznych.

W związku z powyższym, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zaistniałego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż zawodowe obuwie medyczne mieści się w definicji wyrobu medycznego na podstawie ustawy o wyrobach medycznych i jest dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i winno podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT stawką 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w powiązaniu z poz. 105 załącznika nr 3 do tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 105 zostały wymienione wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika, bez względu na symbol PKWiU.

Kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy przywoływanej ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają bowiem unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru do wyrobu medycznego. Powyższe zasady dotyczące klasyfikacji wyrobów medycznych określone zostały w przepisach ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 175, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy o wyrobach medycznych, pod pojęciem wyrobu medycznego należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

- który nie osiąga zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że to wytwórca decyduje czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest, zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 45 cyt. wyżej ustawy, wytwórcą jest:

1. podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,
2. podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta;

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy o wyrobach medycznych, wyroby wprowadzane do obrotu, wprowadzane do używania, sprowadzane spoza terytorium państw członkowskich przez świadczeniodawcę na własny użytek lub dostarczane w sprzedaży wysyłkowej są oznakowane znakiem CE.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

Stosownie do art. 23 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, wyroby muszą spełniać odnoszące się do nich wymagania zasadnicze.

Według art. 29 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, wytwórca przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu oraz przed przekazaniem wyrobu do badań klinicznych lub do oceny działania jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności wyrobu.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o wyrobach medycznych, wytwórca może powierzyć autoryzowanemu przedstawicielowi prowadzenie niektórych procedur oceny zgodności, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 4, ust. 3 pkt 3 oraz ust. 4 pkt 3.

Na podstawie art. 26 pkt 2 ustawy o wyrobach medycznych, domniemywa się, że wyroby są zgodne z wymaganiami zasadniczymi, o których mowa w art. 23 ust. 1, w zakresie, w jakim stwierdzono ich zgodność z odpowiednimi krajowymi normami przyjętymi na podstawie norm ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C, jako normy zharmonizowane z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (Dz.U.UE.L.1993.169.1 ze zm.) w przypadku wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobów medycznych.

W oparciu o art. 58 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, wytwórca i autoryzowany przedstawiciel mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują zgłoszenia wyrobu do Prezesa Urzędu, co najmniej na 14 dni przed wprowadzeniem do obrotu albo przekazaniem do oceny działania pierwszego wyrobu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca uruchomił produkcję obuwia medycznego. Do wyrobu obuwia została opracowana dokumentacja techniczna i zgodnie z art. 29 ustawy o wyrobach medycznych w oparciu o wewnętrzny system kontroli jakości, dokonano oceny zgodności wyrobu i oznakowano obuwie znakiem CE.

Przeprowadzono badania wytrzymałościowo - odpornościowe obuwia (zgodnie z PN-EN ISO 203472:2012 - Obuwie zawodowe) w akredytowanej jednostce, tj. a Ośrodek Certyfikacji ww. Instytutu przeprowadził ocenę typu UE i wydał Certyfikaty Badania UE- dla środka ochrony indywidualnej, chroniący przed zagrożeniami kat. II.

W dniu 23.08.2019 r. złożono do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych stosowną dokumentację w celu zgłoszenia opisanego wyżej obuwia pod nazwą: zawodowego obuwia medycznego model 1, model 2 i model 3, jako wyrobu medycznego podwójnego przeznaczenia, zaświadczając jednocześnie, że rejestrowany wyrób jest zgodny z wymaganiami ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. i związanymi z nią rozporządzeniami Ministra Zdrowia wdrażającymi do prawodawstwa polskiego Dyrektywę 93/42/EWG dotyczącą wyrobów medycznych (Dz. Urz. WE L 169 z 12.07.1993, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 82) w przypadku wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobów medycznych.

Jak wskazał Wnioskodawca, obuwie spełnia zasadnicze wymagania zawarte w Dyrektywie o wyrobach medycznych 93/42/EWG oraz ustawie o wyrobach medycznych wraz z odnośnymi Rozporządzeniami i zostało zakwalifikowane jako wyrób medyczny klasy I.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż sprzedaż obuwia medycznego model 1, model 2 i model 3, zakwalifikowanego jako wyrób medyczny, na podstawie ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku od towarów i usług, na podstawie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy w powiązaniu z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy.

Ponadto, należy zauważyć, iż Wnioskodawca we własnym stanowisku powołał przepis art. 146a pkt 2 ustawy. Tut. Organ wskazuje, iż ww. przepis obowiązywał do dnia 31 grudnia 2018 r. Jednocześnie należy zaznaczyć, iż od dnia 1 stycznia 2019r. w zakresie stawki podatku obowiązuje art. 146aa dodany przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2392) zmieniającej ww. ustawę z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), ustawę z dniem 1 stycznia 2019 r.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny, pomimo powołania przez Wnioskodawcę art. 146a pkt 2 ustawy, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Końcowo wskazać należy, że zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest organem kompetentnym do dokonania oceny w zakresie stwierdzenia, czy w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych sprzedawane przez Wnioskodawcę towary stanowiące przedmiot zapytania są wyrobami medycznymi. Ustawa ta, choć powołana w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. organ. Interpretacja taka wykraczałaby poza zakres interpretacji prawa podatkowego, do której uprawniony jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. W związku z tym, wydając interpretację Organ oparł się na opisie sprawy, w którym wskazano, że przedmiotowe obuwie zostało zakwalifikowane jako wyrób medyczny klasy I.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto należy zauważyć, że załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem oceny przez tut. organ przy wydawaniu indywidualnej interpretacji. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej