Temat interpretacji

Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji oraz korekty deklaracji za okresy, w których powstało prawo do odliczenia.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2019 r. (data wpływu 9 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2019 r. (data wpływu 24 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji oraz korekty deklaracji za okresy, w których powstało prawo do odliczenia jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji oraz korekty deklaracji za okresy, w których powstało prawo do odliczenia. Dnia 24 października 2019 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina () przystąpiła do realizacji projektu pn.: () w ramach poddziałania: Wsparcie inwestycji w tworzenie, ulepszanie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji, kultury i powiązanej infrastruktury, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Gmina () jest beneficjentem projektu oraz czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów usług. Przedmiotem zamówienia była budowa targowiska miejskiego z handlem produktem lokalnym w (), wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i wyposażeniem.

Zakres obejmował:

• roboty rozbiórkowe parkanu ogrodzenia, fundamentów,
• roboty ziemne polegające na zakupie i przemieszczaniu mas ziemnych na działkach nr (działka 3) i (działka 1), do projektowanych niwelet,
• budowę obiektu handlowego,
• budowę wiaty handlowej,
• budowę budynku gospodarczego,
• zakup i montaż 6 kiosków handlowych przenośnych (nie związanych na stałe z gruntem),
• zakup i montaż kontenerowego obiektu socjalnego (toalety),
• budowę utwardzonego placu handlowego z kostki betonowej 8 cm.,
• budowę utwardzonego placu parkingowego ze stanowiskami parkingowymi (w tym dostosowanymi do potrzeb osób niepełnosprawnych), przebudowa istniejących zjazdów,
• wykonanie niezbędnej infrastruktury technicznej, tj.:
  1. wykonanie zewnętrznej instalacji elektrycznej (doprowadzenie prądu do obiektów handlowych, wiaty i obiektu socjalnego na działce o nr geodezyjnym (działka 1)),
  2. sieci wodociągowej w ul. () wraz z budową przyłącza wodociągowego na działkę o nr geodezyjnym (działka 1) zewnętrznej instalacji hydrantowej oraz zewnętrznej instalacji wody,
  3. przyłącza kanalizacji sanitarnej od strony ul. (),
  4. przyłącza kanalizacji sanitarnej na działkę nr (działka 2),
  5. zewnętrznej instalacji kanalizacji sanitarnej,
• montaż latarń LED z ogniwami fotowoltaicznymi,
• montaż instalacji fotowoltaicznej wraz z opracowaniem niezbędnej dokumentacji, uzgodnieniami z () oraz rozruchem,
• montaż elementów małej architektury takich jak: ławki, kosze na śmieci, stojaki na rowery, znaków drogowych, tablic informacyjnych, zdroju ulicznego, itp.

Celem projektu było stworzenie miejsc handlowych dla produktów rolno spożywczych jak najbliżej centrum miasta, w dobrej lokalizacji.

Gmina () w ramach projektu pozyskała 63,63% (991.299,00 zł) kosztów kwalifikowanych, tj. 1.557.912,61 zł. Pozostały nakład pieniężny stanowił wkład własny, tj. 921.483,51 zł. Całkowite koszty realizacji operacji wyniosły 1.912.782,51 zł. Wszystkie faktury dotyczące wydatków wystawione były na Gminę () i zostały opłacone. Podatek VAT od otrzymanych faktur nie został odliczony. Dokumentacja techniczna została wykonana w roku 2016, natomiast budowa targowiska prowadzona była w latach 2018-2019. Inwestycja została zakończona w czerwcu 2019 r. Gmina () wykorzystuje targowisko do prowadzenia działalności gospodarczej poprzez odpłatne udostępnianie miejsc targowych sprzedawcom na podstawie zawieranych umów dzierżawy i najmu według stawek zgodnych z podjętym Zarządzeniem Burmistrza. Z tego tytułu pobiera opłaty, które dokumentuje fakturami VAT oraz odprowadza podatek należny tym samym, dokonuje sprzedaży opodatkowanej. Ponadto, Rada Miejska w () nie podjęła uchwały w sprawie ustalenia opłaty targowej.

Dnia 24 października 2019 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy wskazując, że:

1. Gmina () jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Zrealizowana inwestycja mająca za przedmiot targowisko i infrastrukturę techniczną, służy Gminie () wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Gmina () ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od całego zakresu prowadzenia prac wykonanych przy budowie w wysokości 100%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 8 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów.

Zatem odpłatne czynności wynajmu miejsc handlowych stanowią usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielne działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu, na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Skoro zatem Gmina wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. świadczy usługi dzierżawy, czy najmu miejsca handlowego za wynagrodzeniem) i wykonuje te usługi działając w charakterze podatnika VAT, przedmiotowe transakcje będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Natomiast, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług: w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

• nabywcą towarów i usług jest podatnik VAT;
• nabywane towary i usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem należnym.

Skoro inwestycja jest wykorzystywana do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi, zatem, Gmina ma prawo dokonania w całości odliczeń podatku naliczonego od wydatków związanych z realizowanym projektem.

Ad. 2.

Ponieważ Gmina po otrzymaniu faktur nie obniżyła kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy oraz nie dokonała tego w dwóch następnych miesiącach rozliczeniowych, zgodnie z art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, dlatego też ma możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie ust. 13 przywołanego artykułu, tj.: poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres (miesiąc), w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stwierdzić należy, że każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z powyższych unormowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Realizacja tych zadań następować może także w drodze świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy (w zakresie usług dzierżawy miejsc targowych co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów, bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina przystąpiła do realizacji projektu pn.: (). Przedmiotem zamówienia była budowa targowiska miejskiego z handlem produktem lokalnym w (), wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i wyposażeniem. Wszystkie faktury dotyczące wydatków wystawione były na Gminę () i zostały opłacone. Podatek VAT od otrzymanych faktur nie został odliczony. Dokumentacja techniczna została wykonana w roku 2016, natomiast budowa targowiska prowadzona była w latach 2018-2019. Inwestycja została zakończona w czerwcu 2019 r. Gmina () wykorzystuje targowisko do prowadzenia działalności gospodarczej poprzez odpłatne udostępnianie miejsc targowych sprzedawcom na podstawie zawieranych umów dzierżawy i najmu według stawek zgodnych z podjętym Zarządzeniem Burmistrza. Z tego tytułu pobiera opłaty, które dokumentuje fakturami VAT oraz odprowadza podatek należny tym samym dokonuje sprzedaży opodatkowanej. Ponadto, Rada Miejska nie podjęła uchwały w sprawie ustalenia opłaty targowej. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zrealizowana inwestycja mająca za przedmiot targowisko i infrastrukturę techniczną, służy Gminie wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie, w pierwszej kolejności, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Gmina ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od całego zakresu prowadzenia prac wykonanych przy budowie w wysokości 100%.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Gmina w związku ze świadczeniem usług dzierżawy miejsc targowych odpłatnie udostępnianych sprzedawcom, będzie prowadzić działalność gospodarczą, a tym samym będzie działać w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca, wybudowane targowisko i infrastruktura techniczna będzie wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina nie podjęła uchwały w sprawie pobierania opłaty targowej.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Gminie przysługuje prawo do obniżenia w całości kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur VAT dokumentujących dokonanie zakupów związanych z realizacją projektu pn. (). Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku są spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Wnioskodawca działa jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją ww. zadania inwestycyjnego służą do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Zaznaczenia wymaga jednak, że Gmina może zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii prawa do dokonania korekty deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące, w których Gmina otrzymała faktury i w których powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

• powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
• doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
• podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, l0d i l0e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Termin dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych do odliczenia podatku jest liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (tj. za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym spełnił wszystkie warunki do dokonania odliczenia), nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

W myśl, art. 86 ust. 15 ustawy, do uprawnienia, o którym mowa w ust. 13, stosuje się odpowiednio art. 81b Ordynacji podatkowej.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca wskazał, że wszystkie faktury dotyczące wydatków wystawione były na Gminę i zostały opłacone. Podatek VAT od otrzymanych faktur nie został odliczony. Budowa targowiska prowadzona była w latach 2018-2019. Inwestycja została zakończona w czerwcu 2019 r.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług, dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa. Decyzja taka musi być podjęta od razu.

W przedmiotowej sprawie jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1 wniosku, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur VAT dokumentujących dokonanie zakupów związanych z realizacją projektu pn.: (). Tym samym, prawo to mógł zrealizować, w terminie określonym w art. 86 ust. 10 i ust. 10b ustawy, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabytych towarów i usług, jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzymał stosowne faktury. Jeśli Gmina nie zrealizowała tego uprawnienia w rozliczeniu za wskazany powyżej okres, wówczas mogła obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych ani zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, z uwzględnieniem art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, ani w terminie, o którym mowa w art. 86 ust. 11 ustawy, będzie mógł na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy zrealizować to prawo poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym spełni wszystkie warunki do dokonania odliczenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Podsumowując:

1. Gmina ma prawo do pełnego obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od całego zakresu prowadzenia prac wykonanych przy budowie.
2. Gmina uprawniona jest do dokonania korekt deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące, w których powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego związanego z realizacją przedmiotowego projektu, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało to prawo.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w całości należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o informację wynikającą z opisu sprawy, że Zrealizowana inwestycja mająca za przedmiot targowisko i infrastrukturę techniczną, służy Gminie () wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej